My kochamy nasze mamy! Scenariusz przedstawiony na szkolnej uroczystości z okazji Dnia Matki 26.05 2005r. Opracowała: Emilia Szeliga GŁOSY SPOD TRZEPAKA: My ko-cha-my na-sze ma-my! DZIECKO NA TRZEPAKU: I dla naszych mam zrobimy wszystko! CHŁOPIEC I (podrzucając nogą piłkę): Ja- dla mamy- bramkę strzelę na boisku! CHŁOPIEC II (pokazuje globus- namalowana kula ziemska na starej piłce): Tego- to ja nie potrafię... Ale wiem, że są piękne wyspy gdzieś na oceanach. Więc odkryję tę bezludną... DZIEWCZYNKA I (przerywa z powątpiewaniem): Oj, to będzie bardzo trudno! CHŁOPIEC II (z mocą): Zrobię to! I nadam nazwę,,moja MAMA. GŁOSY SPOD TRZEPAKA: Zawieziemy na tę wyspę wszystkie mamy! DZIECI NA TRZEPAKU: Zawieziemy! Bo będziemy lotnikami! (Wysyłają w kierunku widzów gołębiesamoloty). DZIEWCZYNKA II: Mnie się marzy, że DZIŚ mamę czymś zadziwię, coś pokażę... Że w swym szarym dniu codziennym, czasem smutnym, czasem sennym, będzie miała trochę miłych wrażeń... CHŁOPIEC III: Zadziw szóstką! DZIEWCZYNKA II (otwiera zeszyt i pokazuje dużą szóstkę): Mogę szóstką. Ale wolę- nawet pieszo, nawet w deszczu, pod parasolem nasze mamy zaprowadzić, gdzie im wszyscy będą radzi i pokazać.. DZIECI NA TRZEPAKU: Przedstawienie w naszej szkole!!!
GŁOSY SPOD TRZEPAKA: A co jeszcze lubią nasze mamy? DZIEWCZYNKA III: Wiem! Piosenkę ładną zaśpiewamy! (Wszyscy śpiewają wybraną piosenkę). Piosenka Mama w kuchni 1. Mama krząta się w kuchni od rana, myśli wciąż o niebieskich migdałach; gdy pytamy- co ugotowała:,,dziś dla was pieczeń mam z hipopotama. Refren: Nasza mama, mama zadumana, mama zadumana cały dzień, błądzi myślami daleko, codziennie przypala mleko, na łące zrywa kwiaty i sól sypie do herbaty. 2. Nasza mama- niezwykła kucharka, krokodyla wrzuciła do garnka, krasnoludek wpadł jej do sałaty, a w piecu piecze się zegarek taty. Refren: Nasza mama... 3. Ten krokodyl, co uciekł z ogródka, w przedpokoju chciał zjeść krasnoludka, choć zegarek czuje się fatalnie, lecz obiad dziś był bardzo punktualnie. Refren: Nasza mama... DZIECKO I: Kto się o nas troszczy, najczulej patrzy na nas? Kto od złych przygód strzeże? Nasza kochana mama! Uczyła pierwszych kroków, pierwszych słów nas uczyła, każdą łzę nam otarła Mamusia nasza miła! Jak Ci się odwdzięczymy za wszystko, droga Mamo? Będziemy się starali kochać Ciebie tak samo.
DZIECKO II Uczeń trzyma w ręku słoneczko namalowane na kartonie. Ze wszystkich kwiatów świata Chciałabym zerwać... słońce i dać je potem Tobie, złociste i gorące. Słoneczko jest daleko, ale się nie martw, Mamo, narysowałam drugie.. Jest prawie takie samo! Teraz Cię wycałuję, jak mogę najgoręcej, bo tak Cię kocham bardzo, że już nie można więcej! DZIECKO III Dziewczynka trzyma w ręku bukiecik z polnych kwiatów. Na polne kwiaty spadła rosa i mieni się i złoci... Z tych kwiatów- bukiet piękny będzie: z róż dzikich i stokroci. Słońce wykąpie je w swym blasku... Czerwone maki i żółte kaczeńce. Będą wyglądać jak w złotym piasku i coraz piękniej jeszcze. Wilgotny bukiet wstążką przewiążę, wesołą wstążką błękitną. A potem... potem... na białym stole różnych kolorów kwiaty zakwitną. Kiedy bukiecik ten weźmie Matka i do serca go przytuli, wtedy usłyszy cichy szept bratka:,,ten bukiet- dla Matki- od córki. Ten bukiet- to postanowienie i obietnica dana Mamie, że się już będzie zawsze posłusznym i- się już nigdy więcej nie skłamie...
DZIECKO IV: Mamo kochana, dla Ciebie dzisiaj piosenkę śpiewam. Będzie w piosence kwitnąca wiśnia, obłok i drzewa. Rozkwitła łąka i blask słoneczny, i proste słowa:,, Za to, że jesteś, chcę Ci serdecznie dziś podziękować. Za to, że o mnie myślisz Mateńko, w codziennym trudzie. I swoim życiem uczysz tak pięknie, jak kochać ludzi. Za to, że kiedy w szkole czy w domu coś złego zrobię, to mogę szczerze tak jak nikomuzwierzyć się Tobie. Lecz nie wypowiem tego, co czuję, w żadnej piosence. Więc ci po prostu tylko na szyję zarzucę ręce. DZIECKO V: Odkąd pamięć pamięta, zawsze ze mną jest ona: łagodna, uśmiechnięta, nad łóżeczkiem schylona. Uczy mnie: tutaj mieszkasz. Czasem na rękach niesie, kiedy się kręta ścieżka wydłuża w gęstym lesie. I mówi z dziwną miną: Znowu minęła wiosna. Tak mi rośniesz, mój synu, jak śpiewająca sosna. Bo dla niej wszystko śpiewa: i ptak, i las, i woda. Jej serce świat ogrzewa zimą, gdy rzeki w lodach.
Wszystko bym zrobił dla niej. Kiedyś, jak już dorosnę, zamienię jej mieszkanie w jedną kwitnącą wiosnę. DZIECKO VI Dziewczynka trzyma lalkę. Ta lalka jest dla Mamy i zawsze ze mną będzie... A ja z nią. Tak jak moja Mama jest ze mną wszędzie. Wesoło jest nam razem codziennie w słońcu rosnąć. Dla lalki- jestem... mamą! A Mama dla mnie wiosną... DZIECKO VII: Po to jest Mama, aby mnie wzięła na kolana. By pogładziła po głowie, podarowała opowieść, by zawsze ze mną była: pomogła, pocieszyła... A ja rosnę przy Mamie wczoraj, dzisiaj i jutro, aby Jej nigdy w życiu nie było pusto i smutno. DZIECKO VIII: Kochana mamo, Dziękuję Ci za to, że dałaś życie mi. I także za to, że gdy śpię Ty nade mną pochylasz się. I za tę dobroć w oczach twych Kochana Mamo dziękuję Ci!
DZIECKO X Wymaluję na laurce czerwone serduszko, ptaka, co ma złote pióra, i kwiaty na dzbanuszku. Żyj, Mamusiu moja miła, sto lat albo dłużej! Bądź wesoła i szczęśliwa zdrowie niech Ci służy. Piosenka: Kochanej Mamie w naszej piosence, życzymy sto lat, a może więcej. Zdrowia i szczęścia przez wiele dni, Kochana mamo życzymy Ci! [ bis]