Źródło: Wygenerowano: Niedziela, 8 października 2017, 00:14

Podobne dokumenty
Regulamin Organizacyjny Ośrodka Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Pile

Statut Ośrodka Doraźnej Pomocy Osobom z Problemem Alkoholowym i Przemocą w Koninie

UCHWAŁA NR VIII/28/2011 RADY MIEJSKIEJ W PUŁTUSKU z dnia 31 stycznia 2011 r.

~~-et2cq_ Zofia Zawłocka. z dnia 29 grudnia 2014 r.

UCHWAŁA NR XIV/68/15 RADY GMINY GŁOWNO. z dnia 23 grudnia 2015 r.

w województwie MAZOWIECKIM Liczba punktów sprzedaży napojów alkoholowych w gminach (stan na r.) (ogółem) 19101

Uchwała Nr XLVI/276/2013 Rady Gminy Ostróda z dnia 13 grudnia 2013 r.

Dz. U. nr 3/2000 Poz 44

4. Wsparcie dla ofiar pisemna informacja o przysługujących prawach i możliwościach uzyskania pomocy.

Załącznik do Uchwały nr Rady Miejskiej Leszna z dnia 2012r. MIEJSKI PROGRAM PROFILAKTYKI I ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW ALKOHOLOWYCH NA ROK 2013

UCHWAŁA NR XXVI/134/16 RADY GMINY GŁOWNO. z dnia 15 grudnia 2016 r.

UCHWAŁA NR XXXVIII/215/17 RADY GMINY GŁOWNO. z dnia 21 grudnia 2017 r.

Wykonanie uchwały powierza się Burmistrzowi Otmuchowa. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

UCHWAŁA NR XXX RADY MIASTA EŁKU. z dnia 26 marca 2013 r.

UCHWAŁA NR IV/18/15 RADY GMINY GŁOWNO. z dnia 4 lutego 2015 r.

GMINNY PROGRAM PRZECIWDZIAŁANIA PRZEMOCY W RODZINIE ORAZ OCHRONY OFIAR PRZEMOCY W RODZINIE NA ROK DLA GMINY KRZYKOSY

UCHWAŁA NR... RADY GMINY LUBASZ z dnia roku

Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych

w sprawie uchwalenia Gminnego Programu Profilaktyki Rozwiązywania Problemów Alkoholowych i Przeciwdziałania Narkomanii na rok 2018

UCHWAŁA NR XXXIII/193/2014 GMINY OSTASZEWO. z dnia 31 stycznia 2014 r.

ROZDZIAŁ I Nazwa, Siedziba, Działalność

GMINNY PROGRAM PROFILAKTYKI I ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW ALKOHOLOWYCH NA ROK 2012 GMINA WIELICZKI

2. Wykonanie zarządzenia powierza się Sekretarzowi Miasta. 3. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania.

PORCEDURA NR 3. Podstawa prawna:

Zarządzenie Nr 72/2014. Wójta Gminy Kwilcz. z dnia 1 grudnia 2014 r.

UCHWAŁA Nr IV/12/15 Rady Miejskiej Gminy Gryfów Śląski z dnia 27 lutego 2015 roku

U C H W A Ł A nr XLI/239/14 RADY MIEJSKIEJ GMINY LUBOMIERZ z dnia 26 lutego 2014 roku

Sprawozdanie z realizacji procedury Niebieskie karty przez jednostki organizacyjne Policji w I półroczu 2008 roku

STATUT MIEJSKIE CENTRUM WSPIERANIA RODZINY W GŁOGOWIE ROZDZIAŁ I POSTANOWIENIA OGÓLNE

Zarządzenie Nr 14/2015 Burmistrza Miasta Łańcuta z dnia 21 stycznia 2015 roku

Uchwała Nr X/104/ Rady Miejskiej w Ostrowcu Świętokrzyskim z dnia 11 czerwca 2003r.

z dnia 6 lutego 2014 r.

WYDZIAŁ PREWENCJI KWP W KATOWICACH. Rola współpracy międzyresortowej w przeciwdziałaniu przemocy domowej

GMINNY PROGRAM KOMISJI ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW ALKOHOLOWYCH NA

UCHWAŁA NR XI RADY GMINY KOMPRACHCICE

UCHWAŁA NR... RADY GMINY KOŁBASKOWO. z dnia 30 grudnia 2011 r.

Uchwała Nr XXVIII-48./2009 Rady Miejskiej w Wołominie z dnia 16 kwietnia 2009 roku

UCHWAŁA NR IX/52/19 RADY MIEJSKIEJ W OZIMKU. z dnia 23 maja 2019 r.

fizycznych, służących rozwiązywaniu problemów alkoholowych, narkotykowych i ochrony przed przemocą w rodzinie.

U C H W A Ł A NR IV/21/14. RADY GMINY DMOSIN z dnia 30 grudnia 2014r.

Załącznik nr 1. Podstawy prawne strategii

2. Wykonanie uchwały powierza się Wójtowi Gminy Gniezno

UCHWAŁA NR... RADY MIASTA SZCZECIN z dnia r.

GMINNY PROGRAM PROFILAKTYKI I ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW UZALEŻNIEŃ OD ALKOHOLU I NARKOTYKÓW W GMINIE FIRLEJ NA ROK 2017

UCHWAŁA NR XV/82/2015 RADY GMINY TYMBARK. z dnia 29 grudnia 2015 r.

Zadania Gminnego Programu Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych oraz Przeciwdziałania Narkomanii na rok 2015

czynności zmierzające do orzeczenia o zastosowaniu wobec osoby uzależnionej od alkoholu obowiązku poddania się leczeniu odwykowemu.

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA

Gminny Program Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Gminie Grabica na 2015 r.

Standardy Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych

Warszawa, dnia 3 lutego 2015 r. Poz. 932 UCHWAŁA NR 17/III/2014 RADY GMINY LESZNOWOLA. z dnia 19 grudnia 2014 r.

UCHWAŁA NR VI / 27 / 2011 RADY GMINY CZERNIKOWO. z dnia 22 lutego 2011 r.

załącznik do uchwały Nr XXIII/160/2012 Rady Gminy Wisznice z dnia 28 grudnia 2012r.

UCHWAŁA NR IV/29/19 RADY GMINY STARY LUBOTYŃ. z dnia 28 lutego 2019 r.

I. Kierowanie na przymusowe leczenie odwykowe osób uzależnionych od alkoholu

GMINNY PROGRAM PROFILAKTYKI I ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW ALKOHOLOWYCH DLA GMINY WĄSEWO NA ROK Wstęp

MIEJSKI PROGRAM PROFILAKTYKI I ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW ALKOHOLOWYCH W PABIANICACH roku

UCHWALA NR XIII/97/15 RADY MIEJSKIEJ WSKWIERZYNIE

UCHWAŁA NR LVII/255/10 RADY GMINY KAMPINOS z dnia 8 listopada 2010 r.

UCHWAŁA NR XLVII/287/2009 RADY MIEJSKIEJ W WITNICY z dnia 18 grudnia 2009 r.

b) realizacja specjalistycznych programów terapeutycznych dla ofiar przemocy i sprawców przemocy,

UCHWAŁA Nr 94/XV/2015 RADY GMINY W MOCHOWIE z dnia 30 listopada 2015r.

UCHWAŁA NR L/511/14 RADY MIASTA PUŁAWY. z dnia 25 września 2014 r.

UCHWAŁA NR XII/78/2008. RADY GMINY CZERNIKOWO z dnia 03 marca 2008 roku

PROGRAM PRZECIWDZIAŁANIA PRZEMOCY W RODZINIE ORAZ OCHRONY OFIAR PRZEMOCY W RODZINIE W GMINIE DALESZYCE NA LATA

Wstęp. Zwiększanie dostępności pomocy terapeutycznej i rehabilitacyjnej dla osób uzależnionych od alkoholu.

GMINNY PROGRAM PROFILAKTYKI I ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW ALKOHOLOWYCH DLA GMINY WĄSEWO NA ROK Wstęp

Uchwała Nr 0007.XI Rady Gminy w Krzyżanowicach z dnia 24 listopada 2011 roku

UCHWAŁA NR IV RADY GMINY KOMPRACHCICE

Sprawozdanie z działalności Zespołu Interdyscyplinarnego dla Gminy Oświęcim na rzecz przeciwdziałania przemocy w rodzinie za 2013 rok.

UCHWAŁA NR... RADY GMINY PIĄTNICA. z dnia r.

wyłącznie przez Policję

UCHWAŁA NR XXVIII/237/13 RADY MIEJSKIEJ W MIASTECZKU ŚLĄSKIM. z dnia 27 marca 2013 r.

GMINNY PROGRAM PROFILAKTYKI I ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW ALKOHOLOWYCH NA TERENIE MIASTA OŚWIĘCIM NA ROK 2004.

UCHWAŁA NR... RADY MIEJSKIEJ W WASILKOWIE. z dnia r.

GMINNY PROGRAM PRZECIWDZIAŁANIA NARKOMANII NA ROK 2017

... WNIOSEK O ZOBOWIĄZANIE DO LECZENIA ODWYKOWEGO. składany powtórnie w stosunku do wniosku z roku. Imię i Nazwisko... Imiona rodziców...

UCHWAŁA NR... RADY MIASTA SZCZECIN z dnia r.

Uchwała Nr XIII/125/07 Rady Miejskiej w śabnie z dnia 13 grudnia 2007r.

GMINNY PROGRAM PROFILAKTYKI I ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW ALKOHOLOWYCH NA ROK 2009

Uchwała Nr Vk/XLII/471/2010 Rady Miasta Wejherowa z dnia 26 stycznia 2010 r.

ZARZĄDZENIE Nr 5/2018r Wójta Gminy Będzino z dnia 17 grudnia 2018r

Miejski Program Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych na rok 2014

GMINNY PROGRAM PROFILAKTYKI I ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW ALKOHOLOWYCH I PRZECIWDZIAŁANIA NARKOMANII NA 2016 ROK

Uchwała Nr V/31/11 Rady Gminy Krupski Młyn z dnia 22 lutego 2011 roku

STATUT OŚRODKA TERAPII UZALEŻNIENIA I WSPÓŁUZALEŻNIENIA W KIELCACH. Rozdział I Postanowienia ogólne

USTAWA NR XIX/122/2015 RADY GMINY TRĄBKI WIELKIE z dnia 15 grudnia 2015 r.

UCHWAŁA NR XXVI/145/2013 RADY GMINY OSTASZEWO. z dnia 19 lutego 2013 r.

UCHWAŁA NR. RADY MIEJSKIEJ W OBORNIKACH. z dnia.

UCHW ALA NR XIV / 120 /2012 Rady Gminy Zblewo z dnia 25 stycznia 2012 r.

MIEJSKI PROGRAM PROFILAKTYKI I ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW ALKOHOLOWYCH NA ROK 2010

IV. Działania i sposoby realizacji Miejskiego Programu Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych oraz Przeciwdziałania Narkomanii.

UCHWAŁA NR III/14/2018 RADY MIEJSKIEJ W PLESZEWIE. z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii na 2019 rok.

UCHWAŁA XXXV/241/2017 RADY GMINY OLSZANKA. z dnia 18 grudnia 2017 r.

UCHWAŁA NR III/ 7 /2014 RADY GMINY JASŁO. z dnia 22 grudnia 2014 r.

Uchwała Nr XLVII/245/13 Rady Gminy Dziemiany z dnia 30 grudnia 2013r.

z dnia 11 grudnia 2014 r.

PROCEDURA POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU PODEJRZENIA, ŻE UCZEŃ JEST W STANIE WSKAZUJĄCYM NA SPOŻYCIE ALKOHOLU SPIS TREŚCI

GMINNY PROGRAM PROFILAKTYKI I ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW ALKOHOLOWYCH NA ROK 2005

Uchwała Nr IV/25/2019 Rady Gminy w Sobieniach-Jeziorach z dnia 30 stycznia 2019 r.

Transkrypt:

Policja 997 Źródło: http://gazeta.policja.pl/997/inne/tylko-sluzba/74076,zlobek-czy-dolek-nr-82-012012.html Wygenerowano: Niedziela, 8 października 2017, 00:14 Żłobek czy dołek? (Nr 82 / 01.2012) W 2010 r. w policyjnych pomieszczeniach dla osób zatrzymanych zmarło dziewiętnastu pijanych doprowadzonych do wytrzeźwienia, a do listopada ub.r. osiemnastu. Ze wstępnych analiz nie wynika jednak, aby przyczyną było niewłaściwe pełnienie służby przez policjantów w PdOZ. Do wielu zgonów z pewnością nie doszłoby, gdyby będący pod wpływem alkoholu trafili do izby wytrzeźwień, a nie do PdOZ. Nie są to bowiem placówki przystosowane dla osób doprowadzanych do wytrzeźwienia. Od kilku lat obserwujemy bardzo niepokojące zjawisko: likwidowanie izb wytrzeźwień mówi mł. insp. Ryszard Kamiński, naczelnik Wydziału Konwojowego Biura Prewencji KGP. Dzieje się to w świetle prawa. Artykuł 39 ustawy z 19 kwietnia 2007 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz.U. z 2007 r. nr 70, poz. 473 z późn. zm.) stanowi, że organy samorządu terytorialnego w miastach liczących ponad 50 000 mieszkańców i organy powiatu nie muszą, a jedynie mogą, organizować i prowadzić izby wytrzeźwień. W konsekwencji niektóre samorządy decydują się na ich likwidację. W artykule 40 tej ustawy jest natomiast zapisane, że w przypadku braku izby wytrzeźwień osoby nietrzeźwe mogą być doprowadzone do jednostek Policji. POLICJANT TO NIE LEKARZ W całej Policji jest około 400 pomieszczeń dla osób zatrzymanych, rocznie przebywa w nich około 85 000 doprowadzonych do wytrzeźwienia. Osoby te w ogóle nie powinny trafić do PdOZ kontynuuje naczelnik Kamiński. Nasze placówki nie są wyposażone w odpowiedni sprzęt, nie ma w nich ambulatoriów, nie zatrudniają też kadry medycznej. Nawet najlepiej przeszkolony policjant nie zastąpi lekarza czy felczera, którzy posiadają specjalistyczną wiedzę w zakresie rozpoznawania objawów chorobowych, również tych związanych z nadużywaniem alkoholu. W 2010 r. w PdOZ jednej z komend powiatowych Policji doszło do zgonu nietrzeźwego, chociaż funkcjonariusze wielokrotnie kontrolowali jego zachowanie, wykorzystując zarówno monitoring, jak i wchodząc do pomieszczenia, w którym przebywał. Sekcja zwłok wykazała, że przyczyną był krwiak podtwardówkowy mówi podinsp. Leszek Wójcik z Wydziału Konwojowego Biura Prewencji KGP. Jego istnienia nie stwierdził nawet lekarz badający nietrzeźwego przed przyjęciem do PdOZ, objawy uwidoczniają się dopiero po pewnym czasie od powstania urazu mózgu. Niewykluczone jednak, że gdyby osoba ta znalazła się pod stałą opieką medyczną, a taką zapewniają izby wytrzeźwień, lekarz postawiłby prawidłową diagnozę i nie doszłoby do tragedii. Należy podkreślić, że obligatoryjne badania lekarskie przed doprowadzeniem do wytrzeźwienia wprowadzono dzięki inicjatywie Biura Prewencji KGP. To ono zainicjowało nowelizację rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie pomieszczeń w jednostkach organizacyjnych Policji przeznaczonych dla osób zatrzymanych lub doprowadzonych (Dz.U. z 2008 r. nr 192, poz. 1187 z późn. zm.). W załączniku do tego rozporządzenia znajduje się również zapis mówiący, że w przypadku, gdy osobie zatrzymanej w PdOZ potrzebna jest pomoc medyczna, policjanci natychmiast muszą wezwać pogotowie ratunkowe. Niestety, nawet te rozwiązania nie są wystarczające, aby zapobiec zdarzeniom nadzwyczajnym w PdOZ dodaje podinsp. Wójcik. Osoby nietrzeźwe, a więc chore, powinny znajdować się pod stałą opieką medyczną. PROFESJONALNE IZBY W Polsce działają 43 izby wytrzeźwień, które wyposażone są zarówno w specjalistyczny sprzęt, lekarstwa, jak i w aparaturę diagnostyczną. Zapewniają również całodobową opiekę medyczną. Nie brakuje osób, które chcą zlikwidować izby, zwane potocznie żłobkami. Jako argument podają ich sowieckie korzenie, co nie jest prawdą pierwsza izba wytrzeźwień powstała w Stanach Zjednoczonych, następna w Czechosłowacji. W Polsce pierwszą izbę wytrzeźwień utworzono w Warszawie, w połowie 1956 roku. Niektórzy twierdzą również, że izby należy zlikwidować, gdyż dochodzi w nich do zgonów np. w 2010 r. było ich 31 (danych za ub.r. jeszcze nie ma). Zaznaczyć jednak trzeba, że w 2010 r. w izbach wytrzeźwień przebywało około 290 000 osób. Jeżeli izby zostaną zlikwidowane, PdOZ nie będą w stanie przejąć wszystkich ich pacjentów, Policja nie udźwignie takiego

ciężaru mówi naczelnik Kamiński. Dlatego zamiast myśleć o zamykaniu tych placówek, należy rozszerzyć ich działalność. Warto podkreślić, że obecnie większość izb wytrzeźwień funkcjonuje już w ramach ośrodków, które świadczą kompleksową pomoc uzależnionym od alkoholu i innych środków psychoaktywnych, jak też zapewniają pomoc ofiarom, ale i sprawcom, przemocy domowej. Od 65 do 70 proc. pijanych doprowadzonych do izb wytrzeźwień maltretuje swoje rodziny mówi Mieczysław Fido, dyrektor Ośrodka Pomocy Osobom Uzależnionym oraz ich Rodzinom w Chorzowie, należący do Stowarzyszenia Dyrektorów i Głównych Księgowych Izb Wytrzeźwień w Polsce. Z osobami opuszczającymi izbę, a mającymi problem alkoholowy, prowadzimy rozmowy motywujące do podjęcia leczenia odwykowego. 40 proc. alkoholików wyraża zgodę na udział w terapii, a przystępuje do niej od 12 do 15 proc. Po zakończeniu leczenia udzielamy takim osobom wsparcia i pomocy psychospołecznej. W skład naszego zespołu wchodzą m.in. lekarze, psychologowie, certyfikowani specjaliści terapii uzależnień, prawnicy, pedagodzy resocjalizacyjni. ZMIENIĆ, CZYLI POPRAWIĆ Od ub.r. działa międzyresortowy zespół ds. poprawy opieki świadczonej osobom nietrzeźwym w PdOZ. W jego skład wchodzą przedstawiciele Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, Biura Prewencji KGP, Ministerstwa Zdrowia, Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, Urzędu m.st. Warszawy oraz Stowarzyszenia Dyrektorów i Głównych Księgowych Izb Wytrzeźwień w Polsce. Celem powołania zespołu było m.in. wypracowanie zmian w ustawie o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi oraz w rozporządzeniach, m.in. Ministra Spraw Wewnętrznych w sprawie badań lekarskich osób zatrzymanych przez Policję. Jeśli chodzi o ustawę o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi Biuro Prewencji KGP proponuje zmianę artykułu 39, aby obligował on organy samorządu terytorialnego i organy powiatu do tworzenia i prowadzenia izb wytrzeźwień lub innych placówek o podobnym profilu działania w miastach powyżej 50 000 mieszkańców. Takie rozwiązanie zapewni odpowiednią sieć specjalistycznych placówek, świadczących usługi na adekwatnym do potrzeb poziomie oraz opiekę medyczną osobom uzależnionym od alkoholu, które należy traktować jak osoby chore mówi podinsp. Leszek Wójcik, który wchodzi w skład zespołu interdyscyplinarnego. Jednocześnie ograniczy liczbę osób nietrzeźwych, umieszczonych w PdOZ, gdzie przecież w ogóle nie ma opieki lekarskiej. Propozycja tej zmiany spotkała się jednak z negatywnym przyjęciem przez Państwową Agencję Rozwiązywania Problemów Alkoholowych (PARPA), co zostało wyrażone przez jej przedstawicielkę Kamę Dąbrowską podczas spotkania zespołu interdyscyplinarnego (koniec listopada ub.r.). PARPA chce natomiast, aby to PdOZ przyjmowały osoby do wytrzeźwienia oraz zatrudniły w nich lekarzy. Niestety, na pytanie podinsp. Wójcika, kto miałby zapłacić za ich zatrudnienie (chodzi o etaty dla około 1600 lekarzy), Kama Dąbrowska nie odpowiedziała. Zaznaczyła jednak, że PARPA nie będzie finansowała, ze środków uzyskiwanych z zezwoleń na handel alkoholem (tzw. korkowe), badań lekarskich osób doprowadzonych w celu wytrzeźwienia a taką propozycję zgłosiła KGP. Czy więc wymienione propozycje Policji, a także inne (m.in. uzupełnienia delegacji ustawowej zawartej w art. 42 ust. 6 o kwestie trybu doprowadzania nietrzeźwych do miejsca zamieszkania i pobytu), mają szansę znaleźć się w ustawie o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi? Kama Dąbrowska powiedziała, że ustawa, którą PARPA przedstawi parlamentowi, jest już gotowa i choć jak każda, może mieć niedociągnięcia, ale są w niej również dobre rozwiązania i nie chcemy od początku nad nią pracować, pewne drobne poprawki mogą być naniesione. Międzyresortowy zespół ds. poprawy opieki świadczonej osobom nietrzeźwym w PdOZ ma przed sobą jeszcze wiele pracy. Należy ufać, że uda mu się wypracować rozwiązania, które, nawet jeśli nie zadowolą wszystkich uczestniczących w nim stron, będą miały na względzie dobro drugiego człowieka. Grażyna Bartuszek

Ocena: 0/5 (0)