MODLITWA POWSZECHNA OGÓLNE WPROWADZENIE I. WPROWADZENIE



Podobne dokumenty
M O D L I T W A P O W S Z E C H N A

Proboszcz parafii lub Rektor kościoła zadba, by podczas uroczystości z udziałem Księdza Biskupa zawsze byli kapłani posługujący w konfesjonałach.

Temat: Sakrament chrztu świętego

Temat: Różnorodność Modlitw Eucharystycznych w Mszale Rzymskim

W s k a z ó w k i p r a k t y c z n e L E K T O R

K O M E N T A T O R L I T U R G I C Z N Y

1) Zapalenie świecy i wypowiedzenie słów Światło Chrystusa (uczestnicy odpowiadają Bogu niech będą dzięki ).

Każdy posługujący w liturgii:

Wpisany przez Administrator czwartek, 07 kwietnia :25 - Poprawiony czwartek, 07 kwietnia :47

PORADNIK WERTOWANIA W MSZALE I JEGO BUDOWA

ZNACZENIE ZNAKU KRZYŻA W LITURGII

posługa w czasie Triduum Paschalnego

Prezentacja Kalendarza liturgicznego dla Polski na rok 2012

Kryteria ocen z religii klasa IV

Co do przebiegu Mszy świętej stosuje się wszystkie wskazania jak we Mszy pod przewodnictwem Biskupa z poniższymi wyjątkami.

M I N I S T R A N C I

PORÓWNANIE ZAWARTOŚCI DWÓCH EDYCJI KALENDARZA LITURGICZNEGO NA I KWARTAŁ 2012 ROKU (27 XI II 2012)

PORÓWNANIE ZAWARTOŚCI DWÓCH EDYCJI KALENDARZA LITURGICZNEGO NA ROK 2011

Bp H. Tomasik: Przed nami czas zadań

22 października ŚW. JANA PAWŁA II, PAPIEŻA. Wspomnienie obowiązkowe. [ Formularz mszalny ] [ Propozycje czytań mszalnych ] Godzina czytań.

Chrzest Święty to pierwszy i najpotrzebniejszy sakrament, który gładzi grzechy, daje nam godność dziecka Bożego oraz czyni członkiem Kościoła.

Przebieg Eucharystii i błogosławieństwa krzyża *

Cele nauczania w ramach przedmiotu - religia.

M I N I S T R A N C I Ś W I A T Ł A

TRIDUUM PASCHALNE MĘKI, ŚMIERCI I ZMARTWYCHWSTANIA CHRYSUSA ŚPIEWNIK

Eucharystia. (Konstytucja o liturgii Soboru Watykańskiego II nr 47).

Wielki Tydzień. Niedziela Palmowa

CEREMONIAŁ ZERZEŃSKI LITURGIA BISKUPIA SKRÓCONA. Wskazania dla Służby Liturgicznej Parafii Wniebowzięcia N. M. P. w Zerzniu

Wskazania Konferencji Episkopatu Polski dotyczące homilii mszalnej

świętością życia dawać dowód żywej wiary. W Niedzielę Palmową, Kościół obchodzi pamiątkę wjazdu Pana Jezusa do Jerozolimy, dla dokonania paschalnej

Radom, 18 października 2012 roku. L. dz. 1040/12 DEKRET. o możliwości uzyskania łaski odpustu zupełnego w Roku Wiary. w Diecezji Radomskiej

KOŚCIÓŁ IDŹ TY ZA MNIE

PIERWSZEGO, TRZECIEGO I CZWARTEGO PRZYKAZANIA KOŚCIELNEGO

Z V części Caeremoniale episcoporum traktującej o sakramentach przedstawiamy przekład fragmentów rozdziału I: Wtajemniczenie chrześcijańskie.

Mater Ecclesiae MARYJA MATKĄ CHRYSTUSA, KOŚCIOŁA I KAŻDEGO CZŁOWIEKA REDEMPTORIS MATER. czytaj dalej MATKA KOŚCIOŁA

Zespół Szkół nr 21 w Bydgoszczy. Informacja zwrotna RELIGIA szkoła podstawowa klasa 4

CEREMONIAŁ ZERZEŃSKI LITURGIA UROCZYSTA WZORCOWA. Wskazania dla Służby Liturgicznej Parafii Wniebowzięcia N. M. P. w Zerzniu

INSTRUKCJA O PRZYGOTOWANIU DO INICJACJI W SAKRAMENTY POKUTY I POJEDNANIA ORAZ EUCHARYSTII

OBRZĘDY MSZY ŚWIĘTEJ Z LUDEM OBRZĘDY WSTĘPNE

OBRZĘDY BIERZMOWANIA WPROWADZENIE TEOLOGICZNE I PASTORALNE

PORÓWNANIE ZAWARTOŚCI DWÓCH EDYCJI KALENDARZA LITURGICZNEGO NA II KWARTAŁ 2011 ROKU

Program Misji Świętej w Gromadnie września 2015 r.

MODLITWY PE NIĄCYCH RÓŻNE POS UGI I FUNKCJE LITURGICZNE

Celebracja zamknięcia Roku Wiary

M I N I S T R A N C I O Ł T A R Z A

WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY W KLASIE I Ocena celująca Uczeń: twórczo rozwija uzdolnienia i zainteresowania, dzieląc się zdobytą wiedzą z innymi.

2. Instrukcja Episkopatu Polski w sprawie udzielania posługi lektora i akolity świeckim mężczyznom

1. Temat: Wody Jordanu - Sakrament chrztu świętego.

Jak przygotować i przeprowadzić oazę modlitwy? Wskazania dla animatorów.

113 LITANII. Wybór i opracowanie. ks. Jerzy Lech Kontkowski SJ

{tab=gdzie i kiedy spotkania?} Spotykamy się w parafii św. Piotra i Pawła na Lotnisku. we wtorki po Mszy świętej ok. godz. 19 w Domu Parafialnym

INSTRUKCJA O PRZYGOTOWANIU MŁODZIEŻY DO SAKRAMENTU BIERZMOWANIA

KRYTERIA OCENIANIA RELIGIA KLASA VI

Nabożeństwa w Kościele Katolickim. Łukasz Burnici SDB

Do młodzieży O polskim katolicyzmie O przyszłym pokoleniu kapłanów O kulcie Najświętszego Serca Pana Jezusa...

Wymagania edukacyjne z religii kl. III w oparciu o realizowany program W drodze do Wieczernika nr: AZ-1-01/10

Uroczystość Wszystkich Świętych i Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych

KRYTERIA OCEN Z RELIGII

CEREMONIAŁ ZERZEŃSKI

Ogłoszenia parafialne

Temat: Przestrzeń celebracji - prezbiterium, ołtarz, ambona, miejsce przewodniczenia

SYSTEM OCENIANIA Z RELIGII W KLASACH I, II, V, VI

VII PIELGRZYMA ŻYWEGO RÓŻAŃCA

XXIV Niedziela Zwykła

Msza św. połączona z udzielaniem sakramentu namaszczenia chorych pomoce liturgiczne Światowy Dzień Chorego

Wymagania edukacyjne z religii kl. VI w oparciu o realizowany program Poznaję Boga i w Niego wierzę nr: AZ-2-01/10

Sakrament małżeństwa

KALENDARIUM ZAMIERZEŃ DUSZPASTERSKICH wrzesień sierpień 2017

Spotkanie kandydatów na nadzwyczajnych szafarzy Komunii świętej

NIEDZIELA MIŁOSIERDZIA BOŻEGO

Parafia pw. Świętego Józefa Rzemieślnika w Swarzędzu

Rok liturgiczny (kościelny)

Umiejętności, wiadomości i postawy, które nie podlegają ocenie stopniami, lecz są wymagane do przyjęcia sakramentu

Wprowadzenie Teologiczne i Pastoralne do Sakramentu Chrztu

Uroczystość przebiegła godnie, spokojnie, refleksyjnie właśnie. W tym roku szczęśliwie się zbiegła z wielkim świętem Zesłania Ducha Świętego.

1 Rozważania na każdy dzień. Cz. IV Marcin Adam Stradowski J.J. OPs

Gazetka Parafialna. Prószków Przysiecz m a j 2016 r. poczta@parafia-proszkow.pl

Gimnazjum kl. I, Temat 29

REGULAMIN DOTYCZĄCY FOTOGRAFOWANIA I FILMOWANIA W CZASIE SPRAWOWANIA LITURGII NA TERENIE DIECEZJI GLIWICKIEJ

Kryteria oceniania w zakresie 3 klasy szkoły podstawowej. opracowane na podstawie materiałów katechetycznych

NABOŻEŃSTWO WSTAWIENNICZE do Świętego Stanisława Kazimierczyka

Nabożeństwo powołaniowo-misyjne

Miłosierdzie Miłosierdzie

Pięćdziesiątnica i Paruzja. 2. Jak być lojalnym wobec Pana i swego dziedzictwa kościelnego: proroctwo i instytucja

OBRZĘDY POGRZEBU WPROWADZENIE TEOLOGICZNE I PASTORALNE ŚMIERĆ UDZIAŁEM W MISTERIUM PASCHALNYM

WYMAGANIA OGÓLNE. SEMESTR I i II OCENA CELUJĄCA

RELIGIA KLASA TRZECIA WYMAGANIA OGÓLNE. SEMESTR I i II OCENA CELUJĄCA

MATKI BOŻEJ MIKOŁOWSKIEJ

OBRZĘD PRZYJĘCIA NOWYCH MINISTRANTÓW I PROMOCJA MINISTRANTÓW NA WYŻSZE STOPNIE LITURGICZNE

INSTRUKCJA W SPRAWIE USTANAWIANIA I FORMACJI NADZWYCZAJNYCH SZAFARZY KOMUNII ŚWIĘTEJ

INTENCJE MODLITWY RÓŻAŃCOWEJ 2017 rok STYCZEŃ. Intencja ewangelizacyjna:

Na zakończenie nauki w klasie IV uczeń potrafi:

Małe co nie co o Roku Liturgicznym i o tym, co w nim ciekawe

Każdy posługujący w liturgii:

Pro memoria. Biuletyn Liturgiczny nr 4/2019 Okres zwykły. 1. Niedziele Okresu Zwykłego

Dostosowanie wymagań edukacyjnych w zakresie 6 klasy szkoły podstawowej. Opinia PPP

K r y t e r i a o c e n i a n i a w klasie II szkoły podstawowej

Miłości bez krzyża nie znajdziecie Ale krzyża bez miłości nie uniesiecie. Wielki Post - czas duchowego przygotowania do świąt wielkanocnych W Środę

LITURGIA DOMOWA. Modlitwy w rodzinach na niedziele Adwentu Spis treści. Gliwice 2017 [Do użytku wewnętrznego]

WYMAGANIA OGÓLNE. SEMESTR I i II OCENA CELUJĄCA

Transkrypt:

MODLITWA POWSZECHNA OGÓLNE WPROWADZENIE I. WPROWADZENIE Drugi Sobór Watykański postanowił przywrócić w obrządku rzymskim modlitwę powszechną, czyli modlitwę wiernych (KL 53). Rada do wykonania Konstytucji o liturgii wydała książkę zawierającą szczegółowe wskazania i wzorce, ułatwiające ułożenie tekstów.modlitwy powszechnej przez Episkopaty poszczególnych krajów. W oparciu o te wskazania Komisja Liturgiczna Episkopatu Polski poleciła sporządzić teksty i melodie modlitwy powszechnej w języku polskim i obecnie podaje je do użytku kościołów w Polsce. II. NATURA MODLITWY POWSZECHNEJ 1. Modlitwa powszechna oznacza modlitwę błagalną, czyli wstawienniczą, którą zanosi do Boga zgromadzenie wiernych, odpowiadając na wezwania prowadzącego. Błagania zanosi się w różnych potrzebach Kościoła i całego świata. 2. Ta modlitwa ma trzy cechy charakterystyczne: a) Jest błaganiem zwróconym do Boga. Nie wyraża zatem uwielbienia lub dziękczynienia albo pochwały jakiegoś świętego. Jej celem nie jest przypominanie prawd związanych z obrzędami religijnymi lub z naturą Mszy. b) Prosimy w niej Boga przede wszystkim o dobra powszechne, dla całego Kościoła, dla świata, dla wszystkich, których przygniatają różne cierpienia, chociaż wolno się modlić także za wiernych aktualnie zgromadzonych. c) Należy do ludu wiernego, ponieważ zgromadzenie odpowiada na poszczególne wezwania prowadzącego. III. ZNACZENIE DUSZPASTERSKIE 3. Odmawiając modlitwę powszechną Kościół, wierzący niezachwianie w obcowanie świętych i swoje powszechne zadanie, występuje jako wielki orędownik ludzkości. Święty lud Boży wykonuje swoje powszechne kapłaństwo uczestnicząc w sakramentalny sposób w ofierze Mszy świętej, a także odmawiając tę modlitwę (OC nr 3), ogarniającą potrzeby całego świata. Chrześcijanie uczestniczący w liturgii nie mogą bowiem poprzestać na przedstawianiu Bogu swoich osobistych potrzeb, ich serca muszą się otworzyć na potrzeby całego Kościoła i całej ludzkości. W starożytności odmawiano tę modlitwę po odesłaniu katechumenów, ponieważ tylko ludzie ochrzczeni i uczestniczący w kapłaństwie Chrystusa mogą w Nim i przez Niego wstawiać

się za światem. Także obecnie ze swojej natury modlitwa ta należy do wiernych, a nie do katechumenów (OC nr 3). IV. MIEJSCE MODLITWY POWSZECHNEJ 4. Modlitwa powszechna powinna się odbywać przy końcu każdej liturgii słowa, chociażby nie następowała Ofiara eucharystyczna, ponieważ jest ona niejako owocem działania słowa Bożego w duszach wiernych. Wierni pouczeni, pobudzeni i odnowieni przez słowo Boże stają do wspólnej modlitwy za potrzeby Kościoła i świata (OC nr 4). Jak komunia sakramentalna jest zakończeniem i szczytem udziału wiernych w liturgii eucharystycznej, tak modlitwa powszechna według starożytnych świadectw, jest zakończeniem i szczytem udziału wiernych w liturgii słowa. Dlatego używanie w niej języka żywego zostało dopuszczone na równi z czytaniami, tak przez Konstytucję o Liturgii (art. 54), jak przez Instrukcję (nr 57a). Można pojmować tę modlitwę również jako węzeł łączący dwie części Mszy świętej. Zamyka ona bowiem liturgię słowa, w której wspomina się cudowne dzieła Boże i powołanie chrześcijan, a wprowadza do liturgii eucharystycznej, zapowiadając niektóre z tych intencji powszechnych i szczegółowych, w których zostanie złożona ofiara (OC nr 4). 5. Ponieważ modlitwa powszechna jest ważną i zwykłą częścią Mszy, należy wznowić jak najczęstsze jej odmawianie. Należy ją przywrócić przede wszystkim w niedziele i święta obowiązujące (KL art. 53), a także w dni powszednie w Mszach odprawianych z udziałem wiernych (OC nr 5). V. STRUKTURA MODLITWY POWSZECHNEJ 6. Modlitwa powszechna zawiera następujące części: a) Wstęp, czyli ogólne wezwanie do modlitwy, b) Wezwania zapowiadające intencje modlitwy, c) Odpowiedzi wiernych, d) Modlitwę końcową. A. WSTĘP 7. Wstęp wygłasza zawsze celebrans jako przewodniczący liturgicznego zgromadzenia. Wstęp ten ma doniosłe znaczenie liturgiczne i duszpasterskie. Wstęp zwykle krótki, zawsze ma być skierowany do zgromadzonych, a nie do Pana Boga. Może on uwzględniać okres liturgiczny, treść uroczystości albo życie świętego, którego święto przypada, i powinien związać z nimi następującą modlitwę. Można go opuścić ze słusznego powodu, zwłaszcza gdy modlitwa

powszechna następuje bezpośrednio po homilii (OC nr 7). Ponieważ obecnie modlitwę powszechną oddziela od homilii inna formuła liturgiczna: Wierzę, lepiej jest zacząć modlitwę powszechną odczytaniem Wstępu. Wygłasza go celebrans bezpośrednio po homilii, albo po wyznaniu wiary, nie mówi przed nim Módlmy się. (Variationes in Ordinem Missae inducendae, 18 maja 1967). B. WEZWANIA 8. Celebrans może sam podawać intencje modlitwy, ale w modlitwie powszechnej o formie litanijnej funkcja ta należy do diakona (Instrukcja nr 56). W Mszach odprawianych bez diakona zadanie to można powierzyć odpowiednio przygotowanemu ministrantowi, komentatorowi, członkowi chóru albo jednemu z koncelebransów. Jeżeli nie ma nikogo odpowiedniego, wezwania może wykonywać sam celebrans. Ponieważ wezwania powinny być śpiewane, wykonujący je powinien umieć dobrze śpiewać. Jeżeli celebrans nie wygłasza wezwań, odpowiada na nie razem z ludem i nie odprawia dalej Mszy Św., aż się skończy modlitwa powszechna (OC nr 8). 9. Każda modlitwa powszechna powinna zawierać cztery serie próśb (OC nr 9): I. W potrzebach całego Kościoła, np. za papieża, biskupów i duszpasterzy, za misje, o zjednoczenie chrześcijan, o powołania itp. II. W potrzebach narodu i całego świata, np. o pokój, za kierujących państwem, o dobre zbiory itp. III. Za tych, którzy cierpią moralnie lub fizycznie, np. za prześladowanych, chorych, konających itp. IV. Za zgromadzonych i w potrzebach miejscowej społeczności, np. ochrzczonych, przystępujących do bierzmowania, za misje parafialne itp. Z każdej serii należy podać przynajmniej jedną intencję. 10. Jeżeli Msza ma charakter wotywny, np. przy bierzmowaniu, zawarciu małżeństwa, pogrzebie, należy szerzej uwzględnić intencje okolicznościowe, lecz nigdy nie należy całkowicie opuszczać intencji ogólnych (OC nr 10). Intencje okolicznościowe można wysunąć na czoło, a potem wymienić powszechne. 11. Forma wezwań może być trojaka: a) Forma kompletna (módlmy się za, aby...). Najpierw podaje się za kogo należy się modlić, a później, o co prosić. Taką budowę mają wezwania poprzedzające każdą z uroczystych modlitw Wielkiego Piątku. W litanijnej modlitwie powszechnej są one krótsze. Przykład: Módlmy się za wszystkich kapłanów, aby słowem i przykładem pociągali innych do Boga.

b) Forma skrócona (módlmy się, aby...). Od razu podaje się o jaką łaskę należy się modlić, jednym słowem zaznaczając, za kogo się modlimy. Do tego typu należą wezwania ostatniej części Litanii do Wszystkich Świętych. Przykład: Módlmy się, aby wszyscy kapłani słowem i przykładem pociągali innych do Boga. d) Forma najkrótsza (módlmy się za...). Wymienia się tylko osoby lub sprawy, za które należy się modlić. Prośby litanijne tego typu są znane na Wschodzie i na Zachodzie. Przykład: Módlmy się za wszystkich kapłanów. 12. Wezwania tej samej modlitwy powszechnej powinny mieć tę samą formę. Ze względu na składnię języka polskiego niejednokrotnie zamiast Módlmy się za... należy użyć Módlmy się o. 13. Należy z całym naciskiem podkreślić, że: a) wezwania powinny być krótkie, b) nie mają mieć charakteru dydaktycznego i nie jest ich celem podawanie wielkiej ilości idei lub tematów. c) ich styl musi być bardzo zwarty i jasny, a kadencje dostosowane do śpiewania. ILOŚĆ WEZWAŃ 14. Zasadniczo należy podać przynajmniej jedną intencję z każdej serii (OC nr 9), a zatem przynajmniej cztery. W czasie Mszy niedzielnej i świątecznej wolno podać najwyżej sześć wezwań. W wyjątkowych okolicznościach ilość wezwań może być większa, zwłaszcza w czasie godzin biblijnych itp. Należy jednak pamiętać, że zbyt wielka ilość wezwań nuży wiernych i utrudnia im świadomy udział w modlitwie powszechnej (OC nr 20). ODPOWIEDZI WIERNYCH 15. Po każdym wezwaniu zgromadzenie wiernych wznosi do Boga modlitwę. Udział wiernych może się zaznaczyć w rozmaity sposób (OC 12): a) Zgromadzenie odpowiada krótką aklamacją, taką samą w ramach jednej modlitwy powszechnej, np. Wysłuchaj nas, Panie. Jest to najłatwiejsza forma uczestnictwa, od dawna przyjęta pod nazwą litanii, praktykowana na Wschodzie i na Zachodzie. W czasie Mszy niedzielnych i świątecznych należy zawsze stosować tę formę. b) Zgromadzenie może również po każdym wezwaniu modlić się w milczeniu, podobnie jak się o dzieje po wezwaniach w Wielki Piątek. Ta cicha modlitwa wiernych, pozornie mniej aktywna, może zapewnić modlitwie wielką głębię. Zgromadzenie wiernych musi jednak być należycie przygotowane do tego sposobu modlitwy.

c) Wierni mogliby też odmawiać dłuższą formułę błagalną, aby jednak ta forma modlitwy nie była nużąca, trzeba zmieniać teksty odpowiedzi, a wierni musieliby je mieć w rękach. Dlatego ta forma nie nadaje się do masowego użytku. d) Można też łączyć drugą formę udziału wiernych z pierwszą. Po każdym wezwaniu następuje chwila milczenia, a po niej diakon lub ministrant przez krótkie wezwanie wywołuje odpowiedź wiernych. Takiej formy można używać w pewnych uroczystych okolicznościach. 16. Ponieważ Konstytucja o Liturgii świętej wyraźnie domaga się udziału wiernych w modlitwie powszechnej, a ten udział jest główną częścią modlitwy, którą nazywa się także modlitwą wiernych, żadną miarą nie wypada, aby w Mszach odprawianych z udziałem ludu zamiast wiernych odpowiadali ministranci lub chór (OC 13). C. MODLITWA KOŃCOWA 17. Po ostatnim wezwaniu modlitwy powszechnej, powtórnie zabiera głos przewodniczący i śpiewa modlitwę końcową, w której prosi Boga tylko o to, aby przyjął modlitwy wiernych. Modlitwa końcowa nie powinna być powtórzeniem kolekty dnia. Jeżeli jednak większa część próśb uwzględnia intencję szczegółową (Por. wyżej nr 10), końcowa modlitwa może również wyrażać tę intencję. VI. UPRAWNIENIA REKTORA KOŚCIOŁA I CELEBRANSA 18. Modlitwa powszechna ma charakter liturgiczny i dlatego sposób formułowania wezwań nie może być pozostawiony improwizacji lub osobistemu uznaniu kapłana. Przypomina się zasady ustalone w Konstytucji o Liturgii świętej: Art. 22, 1. Prawo kierowania sprawami liturgii należy wyłącznie do władzy kościelnej. Przysługuje ono Stolicy Apostolskiej oraz, zgodnie z prawem, biskupowi. 2. Na mocy władzy udzielonej przez prawo, kierowanie sprawami liturgii w ustalonych granicach należy także do różnych prawnie ustanowionych konferencji biskupów, właściwych danemu terytorium. 3. Dlatego nikomu innemu, choćby był kapłanem, nie wolno na własną rękę niczego dodawać, ujmować lub zmieniać w liturgii. 19. Modlitwa powszechna ma jednak doniosłe znaczenia duszpasterskie i dlatego jej formuły muszą być dostosowane do potrzeb zgromadzonych wiernych i do okoliczności. Rektor kościoła może: a) wybrać jeden ze schematów modlitwy powszechnej, jeżeli podano kilka na daną niedzielę lub święto, b) wybrać jedno z wezwań należących do każdej serii,

c) dołączyć wezwanie aktualne, wybrane spośród wezwań okolicznościowych lub z innego formularza, d) jeżeli w zbiorze nie ma potrzebnego wezwania, ułożyć no we, zachowując zasady wyżej podane. 20. Wezwania okolicznościowe dołącza się do innych wezwań tej samej serii. Np. wezwanie za papieża do I serii, wezwanie za cierpiących do III serii, wezwanie związane z potrzebami społeczności miejscowej, do IV serii. 21. Ponadto jeżeli wstęp i modlitwa końcowa nie są związane z tajemnicą dnia, celebrans może wybrać inny wstęp lub inną modlitwę końcową z pośród tekstów podanych do wyboru celebransa. Wstępy i modlitwy końcowe, które wolno zastąpić innymi, oznaczono 22. Komisja Liturgiczna Episkopatu oraz Ordynariusze mogą zatwierdzać oraz ogłaszać nowe wezwania lub nowe formularze Modlitwy powszechnej, przeznaczone na specjalne okoliczności. VII. MODLITWA POWSZECHNA POZA MSZĄ 23. Modlitwę powszechną odprawia się także poza Mszą w związku z wigiliami biblijnymi i rozmaitymi nabożeństwami. W nabożeństwach słowa Bożego modlitwa powszechna powinna następować po czytaniach i śpiewach i może się powtórzyć kilkakrotnie w rozmaitych formach. Teksty modlitwy powszechnej do nabożeństw pozaliturgicznych mogą ogłaszać dla swoich diecezji Ordynariusze. Jeżeli takiemu nabożeństwu przewodniczy kapłan, to należy ją odprawić w taki sam sposób jak we Mszy. Jeżeli przewodniczy diakon, kleryk lub świecki, to on powinien odczytać wstęp i modlitwę końcową, a wezwania należy powierzyć innej osobie. VIII. SPOSÓB WYKONANIA MODLITWY POWSZECHNEJ 1. Wstęp odczytuje przewodniczący bez śpiewu. 2. Wezwania zasadniczo śpiewa się w jednym z tonów niżej podanych, także w Mszach czytanych. Jeżeli odśpiewanie wezwań i odpowiedzi jest niemożliwe, wolno je recytować. 3. Modlitwę końcową śpiewa się w tym samym tonie, w którym śpiewa się modlitwy mszalne. Zakończenie jest zawsze krótkie. Tony modlitw mszalnych są podane na końcu Mszału rzymskiego łacińsko-polskiego.