WYMAGANIA EDUKACYJNE FIZYKA Każdy uczeń jest oceniany zgodnie z zasadami sprawiedliwości. Przy ocenianiu nauczyciel uwzględnia możliwości intelektualne ucznia oraz stosuje się do zapisów zamieszczonych w Statucie Szkoły. Pomiar osiągnięć uczniów odbywa się za pomocą następujących narzędzi: 1. sprawdziany - po każdym dziale, wyjątkowo - dwa sprawdziany na dział; 2. kartkówki ok. 4 5 w okresie; 3. odpowiedzi co najmniej jedna w okresie; 4. pisemne i ustne prace domowe; 5. prace długoterminowe (referaty, projekty); 6. aktywność na lekcji; 7. inne formy (prezentacja doświadczeń, rozwiązywanie problemów i zadań rachunkowych w dodatkowych zeszytach, wykonywanie pomocy dydaktycznych, udział w konkursach). 1. Sprawdziany pisemne z większej partii materiału są zapowiadane z co najmniej 1- tygodniowym wyprzedzeniem i podawany jest zakres sprawdzanych umiejętności i wiadomości. nieobecny na sprawdzianie musi go napisać w terminie uzgodnionym z nauczycielem, nieprzekraczającym 2 tygodni od powrotu ucznia do szkoły. Gdy istnieją możliwości, to uczeń pisze sprawdzian po lub przed swoimi lekcjami albo w czasie zajęć dydaktyczno-wyrównawczych prowadzonych przez nauczyciela. (Wyjątkowo uczeń może pisać sprawdzian na pierwszej lekcji fizyki po przyjściu do szkoły - gdy był nieobecny tylko na jednej lekcji, na której uczniowie pisali sprawdzian). Sprawdzian napisany na ocenę niedostateczną uczeń obowiązkowo poprawia. Poprawa pozostałych ocen jest dobrowolna i odbywa się w przeciągu 2 tygodni od podania informacji o ocenach. poprawia pracę tylko jeden raz i ostatecznie brana jest pod uwagę ocena wyższa. 2. Kartkówki obejmujące materiał ostatnich trzech lekcji nie muszą być zapowiadane i nie przewiduje się ich poprawiania. 3.Ustala się następujący sposób przeliczania punktów uzyskanych ze sprawdzianów na stopnie: l00% lub zad. dodatkowe celujący 99% - 90% bardzo dobry 89% - 75% dobry 74% - 50% dostateczny 49% - 30% dopuszczający poniżej 30% niedostateczny 4. ma prawo do zgłoszenia nieprzygotowania do lekcji: 1 raz w ciągu okresu przy jednej godzinie fizyki tygodniowo albo 2 razy przy dwóch godzinach. Zgłoszenie jest ustne z równoczesnym wpisem tego faktu do dzienniczka ucznia oraz odnotowaniem znaku "-" w dzienniku lekcyjnym. 5. Brak zadania domowego jest odnotowywany w dzienniku w postaci znaku "-". ma prawo do zgłoszenia braku zadania: 1 raz w ciągu okresu przy jednej godzinie fizyki tygodniowo albo 2 razy przy dwóch godzinach. 6. Nauczyciel może postawić również znak "-" za brak pracy na zajęciach, nie wykonywanie prostych czynności w czasie lekcji np. notatek. Trzy takie znaki są równoważne ocenie niedostatecznej. 7. Aktywność na lekcji nagradzana jest znakiem "+". Trzy takie znaki są równoważne ocenie bardzo dobrej. Przez aktywność rozumie się: częste zgłaszanie się na lekcji i udzielanie poprawnych odpowiedzi, rozwiązywanie zadań dodatkowych na lekcji, aktywną pracę w grupach. 9. Odpowiedzi ustne obejmują tematykę przerabianego aktualnie działu. Uwzględniana jest też wiedza niezbędna dla danego tematu ( np. wiadomości z matematyki, przeliczanie jednostek). 10. zobowiązany jest prowadzić zeszyt przedmiotowy jeden na cały rok szkolny. nieobecny w szkole ma obowiązek uzupełnić brakujące notatki. Kryteria oceny śródrocznej i rocznej: 1. Ocenę śródroczną (roczną) wystawia nauczyciel na co najmniej tydzień przed terminem klasyfikacyjnego posiedzenia Rady Pedagogicznej. Ocena jest jawna. 2. Na ocenę śródroczną (roczną) mają wpływ kolejno: sprawdziany, kartkówki, odpowiedzi ustne, prace domowe, prace długoterminowe, aktywność na lekcjach, prace dodatkowe. ubiegający się o daną ocenę śródroczną lub roczną musi uzyskać tę albo wyższą ocenę z co najmniej połowy prac pisemnych. 5. Ocena śródroczna (roczna) nie jest średnią arytmetyczną z uzyskanych ocen bieżących. 6. Ocenę roczną wystawia się na podstawie ocen uzyskanych w ciągu całego roku szkolnego. 7. Ocenę celującą może otrzymać uczeń, który spełnia kryteria oceny bardzo dobrej, z prac pisemnych uzyskuje oceny celujące, wykazuje szczególne zainteresowanie przedmiotem oraz osiągnął sukces w konkursie przedmiotowym. 8. Ocenę proponowaną przez nauczyciela można zmienić zgodnie z postanowieniami Statutu Szkoły. przystępuje do pisemnego sprawdzianu wiadomości i umiejętności obejmujących treści realizowane przez cały rok szkolny.
WYMAGANIA EDUKACYJNE FIZYKA KL. I wymagania konieczne (ocena dopuszczająca) - intuicyjnie posługuje się wielkościami fizycznymi, co świadczy o rozumieniu ich sensu fizycznego - rozpoznaje poznane zjawiska fizyczne w prostych przykładach z życia - wie, że różne wielkości fizyczne wyraża się w różnych jednostkach - zna podstawowe związki między jednostkami i potrafi dokonywać prostych zamian jednostek masy, czasu i długości, - wie, jakimi przyrządami mierzymy poznane wielkości fizyczne, - umie posłużyć się menzurką, wagą, siłomierzem, stoperem, termometrem, - podaje zakres pomiarowy przyrządu, - odczytuje dane z wykresu, diagramu, tabeli, - oblicza wartość ciężaru i szybkość w ruchu jednostajnym posługując się wzorem, - oblicza średnią wartość prędkości, doświadczalnie średnią wartość prędkości poruszania się, sporządza wykres zależności jednej drugiej w podanym wcześniej układzie osi, - potrafi obliczyć pole kwadratu, trójkąta prostokąta. wymagania podstawowe (ocena dostateczna) wszystkich mierzonych wielkości, dokonuje zamiany jednostek, - podaje dokładność przyrządu, doświadczalnie gęstość ciała stałego o regularnych kształtach - zna symbole poznanych wielkości fizycznych - zna zależności pomiędzy poznanymi wielkościami fizycznymi - potrafi przeliczać stopnie Celsjusza na Kelwiny i odwrotnie, sporządza samodzielnie wykres zależności jednej drugiej, - wartość prędkości w km/h wyraża w m/s i na odwrót. wymagania rozszerzone (ocena dobra) - wykonuje obliczenia, stosując poznane wzory, - rozróżnia pytanie "ile razy" od pytania "o ile", - korzysta z wykresów ilustrujących poznane zależności w celu wyznaczenia wielkości stałej, - rozumie sens fizyczny poznanych wielkości fizycznych i poprawnie się nimi posługuje, - rozumie co to są wielkości wprost i odwrotnie proporcjonalne, - podaje cechy wielkości wektorowej, -wykorzystuje do obliczeń proporcjonalność prostą, - przelicza gęstość wyrażoną w kg/m 3 na g/cm 3 i na odwrót - potrafi zaobserwować w praktyce i opisywać poprawnym językiem fizyki poznane zjawiska, - potrafi opisać prawa fizyczne i poznane zjawiska, - potrafi sporządzić wykresy zależności v(t), s(t), a(t) dla poznanych ruchów. wymagania dopełniające (ocena bardzo dobra) - umie przeprowadzać kilkuetapowe rozumowania, prowadzące do rozwiązania problemu, - potrafi samodzielnie formułować odpowiedzi na skomplikowane pytania, - rozwiązuje złożone problemy wymagające dobrej znajomości kilku zjawisk lub praw, - umie wykonywać bardziej skomplikowane obliczenia, wymagające stosowania więcej niż jednego wzoru oraz rachunku na jednostkach, - potrafi sporządzać wykresy poznanych zależności i je interpretować, - umie zaprojektować poznane prawa fizyczne, właściwości i zjawiska oraz wyciągać poprawne wnioski, podstawowe SI, - rysuje wektory obrazujące wielkości wektorowe (przyjmując odpowiednią jednostkę), - wyjaśnia, czym różni się mierzenie wielkości fizycznej od jej wyznaczania (pomiaru pośredniego), - potrafi obliczyć drogę jako pole figury pod wykresem zależności v(t). Wymagania wykraczające (ocena celująca) : - uczeń biegle stosuje poznane wzory i zależności w zadaniach rachunkowych i problemowych integrujących wiedzę z różnych działów, - wykazuje szczególne zainteresowanie przedmiotem, - samodzielnie poszerza wiadomości, - prezentuje ciekawe problemy na forum klasy, szkoły, - uczestniczy i odnosi sukcesy w konkursach szkolnych i międzyszkolnych.
Treści nauczania wymagania szczegółowe podstawy programowej KLASA I Wymagania przekrojowe. 1) opisuje przebieg i wynik przeprowadzanego doświadczenia, wyjaśnia rolę użytych przyrządów, wykonuje schematyczny rysunek obrazujący układ doświadczalny; 2) wyodrębnia zjawisko z kontekstu, wskazuje czynniki istotne i nieistotne dla wyniku doświadczenia; 3) szacuje rząd wielkości spodziewanego wyniku i ocenia na tej podstawie wartości obliczanych wielkości fizycznych; 4) przelicza wielokrotności i podwielokrotności (przedrostki mikro-, mili-, centy-, hekto-, kilo-, mega-); przelicza jednostki czasu (sekunda, minuta, godzina, doba); 5) rozróżnia wielkości dane i szukane; 6) odczytuje dane z tabeli i zapisuje dane w formie tabeli; 7) rozpoznaje proporcjonalność prostą na podstawie danych liczbowych lub na podstawie wykresu oraz posługuje się proporcjonalnością prostą; 8) sporządza wykres na podstawie danych z tabeli (oznaczenie wielkości i skali na osiach), a także odczytuje dane z wykresu; 9) rozpoznaje zależność rosnącą i malejącą na podstawie danych z tabeli lub na podstawie wykresu oraz wskazuje wielkość maksymalną i minimalną; 10) posługuje się pojęciem niepewności pomiarowej; 11) zapisuje wynik pomiaru lub obliczenia fizycznego jako przybliżony (z dokładnością do 2-3 cyfr znaczących); 12) planuje doświadczenie lub pomiar, wybiera właściwe narzędzia pomiaru; mierzy: czas, długość, masę, temperaturę. Właściwości materii. 1) analizuje różnice w budowie mikroskopowej ciał stałych, cieczy i gazów; 2) omawia budowę kryształów na przykładzie soli kamiennej; 3) posługuje się pojęciem gęstości; 4) stosuje do obliczeń związek między masą, gęstością i objętością ciał stałych i cieczy, na podstawie wyników pomiarów wyznacza gęstość cieczy i ciał stałych; 5) opisuje zjawisko napięcia powierzchniowego na wybranym przykładzie; 6) posługuje się pojęciem ciśnienia (w tym ciśnienia hydrostatycznego i atmosferycznego); Ruch prostoliniowy i siły. 1) posługuje się pojęciem prędkości do opisu ruchu; przelicza jednostki prędkości; 2) odczytuje prędkość i przebytą odległość z wykresów zależności drogi i prędkości od czasu oraz rysuje te wykresy na podstawie opisu słownego; Doświadczenia. 1) wyznacza gęstość substancji, z jakiej wykonano przedmiot w kształcie prostopadłościanu, walca lub kuli za pomocą wagi i linijki; 2) wyznacza prędkość przemieszczania się (np. w czasie marszu, biegu, pływania, jazdy rowerem) za pośrednictwem pomiaru odległości i czasu;
WYMAGANIA EDUKACYJNE FIZYKA KL. II wymagania konieczne (ocena dopuszczająca) - intuicyjnie posługuje się wielkościami fizycznymi, co świadczy o rozumieniu ich sensu fizycznego - rozpoznaje poznane zjawiska fizyczne w prostych przykładach z życia codziennego, - wie, że różne wielkości fizyczne wyraża się w różnych jednostkach - zna podstawowe związki między jednostkami i potrafi dokonywać prostych zamian jednostek, - wie, jakimi przyrządami mierzymy poznane wielkości fizyczne, - umie posłużyć się menzurką, wagą, siłomierzem, stoperem, termometrem, - podaje zakres pomiarowy przyrządu, - odczytuje dane z wykresu, diagramu, tabeli, - oblicza wartość ciężaru i szybkość posługując się wzorem, doświadczalnie wartość siły wyporu działającej na ciało zanurzone w cieczy, - wytwarza dźwięki o małej i dużej częstotliwości, sporządza wykres zależności jednej drugiej w podanym wcześniej układzie osi. wymagania podstawowe (ocena dostateczna) wszystkich poznanych wielkości, dokonuje zamiany jednostek, - zna symbole poznanych wielkości fizycznych, - podaje dokładność przyrządów pomiarowych, - zna zależności pomiędzy poznanymi wielkościami fizycznymi - wykonuje proste obliczenia, stosując poznane wzory, - potrafi przeliczać stopnie Celsjusza na Kelwiny i odwrotnie, sporządza samodzielnie wykres zależności jednej drugiej, - wartość prędkości w km/h wyraża w m/s i na odwrót, - doświadczalnie wyznacza okres i częstotliwość drgań wahadła i ciężarka na sprężynie, doświadczalnie nieznaną masę za pomocą dźwigni dwustronnej, linijki i ciała o znanej masie. wymagania rozszerzające (ocena dobra) podstawowe SI, - rozumie sens fizyczny poznanych wielkości fizycznych i poprawnie się nimi posługuje, - wykonuje obliczenia z wykorzystaniem poznanych wzorów, - rozumie co to są wielkości wprost i odwrotnie proporcjonalne, - rozróżnia pytanie "ile razy" od pytania "o ile", - korzysta z wykresów ilustrujących poznane zależności w celu wyznaczenia wielkości stałej, -wykorzystuje do obliczeń proporcjonalność prostą, - podaje cechy wielkości wektorowej, - przelicza gęstość wyrażoną w kg/m 3 na g/cm 3 i na odwrót, - potrafi zaobserwować w praktyce i opisywać poprawnym językiem fizyki poznane zjawiska, - potrafi opisać prawa fizyczne i poznane zjawiska. wymagania dopełniające (ocena bardzo dobra) - potrafi samodzielnie przeprowadzać kilkuetapowe rozumowania, prowadzące do rozwiązania oraz formułować odpowiedzi na skomplikowane pytania, - rozwiązuje złożone problemy wymagające dobrej znajomości kilku zjawisk lub praw fizycznych, - potrafi wykonywać bardziej skomplikowane obliczenia, wymagające stosowania więcej niż jednego wzoru oraz rachunku na jednostkach, - potrafi sporządzać wykresy poznanych zależności i je interpretować, - umie zaprojektować poznane prawa fizyczne, właściwości i zjawiska oraz wyciągać poprawne wnioski, - rysuje wektory obrazujące wielkości wektorowe (przyjmując odpowiednią jednostkę), - sporządza wykresy zależności W() soraz Fs, () odczytuje i oblicza pracę na podstawie tych wykresów. Wymagania wykraczające (ocena celująca) : - uczeń biegle stosuje poznane wzory i zależności w zadaniach rachunkowych i problemowych integrujących wiedzę z różnych działów, - wykazuje szczególne zainteresowanie przedmiotem, - samodzielnie poszerza wiadomości, - prezentuje ciekawe problemy na forum klasy, szkoły, - uczestniczy i odnosi sukcesy w konkursach szkolnych i międzyszkolnych.
Treści nauczania wymagania szczegółowe podstawy programowej KLASA II Wymagania przekrojowe. 1) opisuje przebieg i wynik przeprowadzanego doświadczenia, wyjaśnia rolę użytych przyrządów, wykonuje schematyczny rysunek obrazujący układ doświadczalny; 2) wyodrębnia zjawisko z kontekstu, wskazuje czynniki istotne i nieistotne dla wyniku doświadczenia; 3) szacuje rząd wielkości spodziewanego wyniku i ocenia na tej podstawie wartości obliczanych wielkości fizycznych; 4) przelicza wielokrotności i podwielokrotności (przedrostki mikro-, mili-, centy-, hekto-, kilo-, mega-); przelicza jednostki czasu (sekunda, minuta, godzina, doba); 5) rozróżnia wielkości dane i szukane; 6) odczytuje dane z tabeli i zapisuje dane w formie tabeli; 7) rozpoznaje proporcjonalność prostą na podstawie danych liczbowych lub na podstawie wykresu oraz posługuje się proporcjonalnością prostą; 8) sporządza wykres na podstawie danych z tabeli (oznaczenie wielkości i skali na osiach), a także odczytuje dane z wykresu; 9) rozpoznaje zależność rosnącą i malejącą na podstawie danych z tabeli lub na podstawie wykresu oraz wskazuje wielkość maksymalną i minimalną; 10) posługuje się pojęciem niepewności pomiarowej; 11) zapisuje wynik pomiaru lub obliczenia fizycznego jako przybliżony (z dokładnością do 2-3 cyfr znaczących); 12) planuje doświadczenie lub pomiar, wybiera właściwe narzędzia pomiaru; Właściwości materii. 1. formułuje prawo Pascala i podaje przykłady jego zastosowania; 2. analizuje i porównuje wartości sił wyporu dla ciał zanurzonych w cieczy lub gazie; 3. wyjaśnia pływanie ciał na podstawie prawa Archimedesa. Ruch prostoliniowy i siły. 1. podaje przykłady sił i rozpoznaje je w różnych sytuacjach praktycznych; 2. opisuje zachowanie się ciał na podstawie pierwszej zasady dynamiki Newtona; 3. odróżnia prędkość średnią od chwilowej w ruchu niejednostajnym; 4. posługuje się pojęciem przyspieszenia do opisu ruchu prostoliniowego jednostajnie przyspieszonego; 5. opisuje zachowanie się ciał na podstawie drugiej zasady dynamiki Newtona; 6. stosuje do obliczeń związek między masą ciała, przyspieszeniem i siłą; 7. posługuje się pojęciem siły ciężkości; 8. opisuje wzajemne oddziaływanie ciał, posługując się trzecią zasadą dynamiki Newtona 9. wyjaśnia zasadę działania dźwigni dwustronnej, bloku nieruchomego, kołowrotu; 10. opisuje wpływ oporów ruchu na poruszające się ciała. Energia. 1) wykorzystuje pojęcie energii mechanicznej i wymienia różne jej formy; 2) posługuje się pojęciem pracy i mocy; 3) opisuje wpływ wykonanej pracy na zmianę energii; 4) posługuje się pojęciem energii mechanicznej jako sumy energii kinetycznej i potencjalnej; 5) stosuje zasadę zachowania energii mechanicznej; 6) analizuje jakościowo zmiany energii wewnętrznej spowodowane wykonaniem pracy i przepływem ciepła; 7) wyjaśnia związek między energią kinetyczną cząsteczek i temperaturą; 8) wyjaśnia przepływ ciepła w zjawisku przewodnictwa cieplnego oraz rolę izolacji cieplnej; 9) opisuje zjawiska topnienia, krzepnięcia, parowania, skraplania, sublimacji i resublimacji; 10) posługuje się pojęciem ciepła właściwego, ciepła topnienia i ciepła parowania; 11) opisuje ruch cieczy i gazów w zjawisku konwekcji. Ruch drgający i fale. 1) opisuje ruch wahadła matematycznego i ciężarka na sprężynie oraz analizuje przemiany energii w tych ruchach; 2) posługuje się pojęciami amplitudy drgań, okresu, częstotliwości do opisu drgań, wskazuje położenie równowagi oraz odczytuje amplitudę i okres z wykresu x(t) dla drgającego ciała; 3) opisuje mechanizm przekazywania drgań z jednego punktu ośrodka do drugiego w przypadku fal na napiętej linie i fal dźwiękowych w powietrzu; 4) posługuje się pojęciami: amplitudy, okresu i częstotliwości, prędkości i długości fali do opisu fal harmonicznych oraz stosuje do obliczeń związki między tymi wielkościami; 5) opisuje mechanizm wytwarzania dźwięku w instrumentach muzycznych; 6) wymienia, od jakich wielkości fizycznych zależy wysokość i głośność dźwięku; 7) posługuje się pojęciami infradźwięki i ultradźwięki. 8) zna instrumenty muzyczne i wie w jaki sposób są w nich wytwarzane dźwięki. Doświadczenia: 1. dokonuje pomiaru siły wyporu za pomocą siłomierza (dla ciała wykonanego z jednorodnej substancji o gęstości większej od gęstości wody); 2. wyznacza masę ciała za pomocą dźwigni dwustronnej, innego ciała o znanej masie i linijki; 3. wyznacza ciepło właściwe wody za pomocą czajnika elektrycznego lub grzałki o znanej mocy (przy założeniu braku strat); 4. wyznacza okres i częstotliwość drgań ciężarka zawieszonego na sprężynie oraz okres i częstotliwość drgań wahadła matematycznego; 5. wytwarza dźwięk o większej i mniejszej częstotliwości od danego dźwięku za pomocą dowolnego drgającego przedmiotu lub instrumentu muzycznego;
wymagania konieczne (ocena dopuszczająca) wymagania podstawowe (ocena dostateczna) - intuicyjnie posługuje się wielkościami fizycznymi, wszystkich poznanych co świadczy o rozumieniu wielkości, dokonuje ich sensu fizycznego, zamiany jednostek, - rozpoznaje poznane - zna symbole poznanych zjawiska fizyczne w wielkości fizycznych, prostych przykładach z - podaje dokładność życia codziennego, przyrządów - zna jednostki poznanych pomiarowych, wielkości fizycznych, - zna zależności - zna podstawowe związki pomiędzy poznanymi między jednostkami i wielkościami fizycznymi potrafi dokonywać - wykonuje proste prostych zamian obliczenia, stosując jednostek, poznane wzory, - wie, jakimi przyrządami -wykorzystuje do mierzymy poznane obliczeń wielkości fizyczne, proporcjonalność prostą, - umie posłużyć się - korzysta z wykresów amperomierzem i ilustrujących woltomierzem, poznane zależności w - umie posłużyć się celu wyznaczenia kompasem, wielkości stałej, - podaje zakres pomiarowy przyrządu, - buduje prosty obwód sporządza samodzielnie elektryczny według wykres zależności jednej podanego schematu, - elektryzuje ciało przez drugiej, potarcie i zetknięcie z - opisuje doświadczalne ciałem wyznaczanie mocy naelektryzowanym, żarówki, - demonstruje działanie - objaśnia sposób, w jaki prądu w przewodniku na wyznacza się ciepło igłę magnetyczną właściwe wody za umieszczoną w pobliżu, pomocą czajnika - wytwarza za pomocą elektrycznego, soczewki skupiającej ostry - buduje obwód obraz przedmiotu na elektryczny zawierający ekranie, kilka odbiorników - odczytuje dane z według podanego wykresu, diagramu, tabeli, schematu. sporządza wykres zależności jednej drugiej w podanym wcześniej układzie osi. Wymagania wykraczające (ocena celująca) : WYMAGANIA EDUKACYJNE FIZYKA KL. III wymagania rozszerzone (ocena dobra) podstawowe SI, - rozumie sens fizyczny poznanych wielkości fizycznych i poprawnie się nimi posługuje, - wykonuje obliczenia z wykorzystaniem poznanych wzorów, - rozumie co to są wielkości wprost i odwrotnie proporcjonalne, - rozróżnia pytanie "ile razy" od pytania "o ile", - potrafi zaobserwować w praktyce i opisywać poprawnym językiem fizyki poznane zjawiska, - potrafi opisać prawa fizyczne i poznane zjawiska. - wykazuje doświadczalnie proporcjonalność I ~ U i definiuje opór elektryczny przewodnika, - sporządza wykresy I(U) oraz odczytuje wielkości fizyczne na podstawie wykresów. wymagania dopełniające (ocena bardzo dobra) - potrafi samodzielnie przeprowadzać kilkuetapowe rozumowania, prowadzące do rozwiązania zadania oraz formułować odpowiedzi na skomplikowane pytania, - rozwiązuje złożone problemy wymagające dobrej znajomości kilku zjawisk lub praw fizycznych, - potrafi wykonywać bardziej skomplikowane obliczenia, wymagające stosowania więcej niż jednego wzoru oraz rachunku na jednostkach, - potrafi sporządzać wykresy poznanych zależności i je interpretować, - umie zaprojektować poznane prawa fizyczne, właściwości i zjawiska oraz wyciągać poprawne wnioski. - uczeń biegle stosuje poznane wzory i zależności w zadaniach rachunkowych i problemowych integrujących wiedzę z różnych działów, - wykazuje szczególne zainteresowanie przedmiotem, - samodzielnie poszerza wiadomości, - prezentuje ciekawe problemy na forum klasy, szkoły, - uczestniczy i odnosi sukcesy w konkursach szkolnych i międzyszkolnych.
Treści nauczania wymagania szczegółowe podstawy programowej KLASA III Wymagania przekrojowe. 1) opisuje przebieg i wynik przeprowadzanego doświadczenia, wyjaśnia rolę użytych przyrządów, wykonuje schematyczny rysunek obrazujący układ doświadczalny; 2) wyodrębnia zjawisko z kontekstu, wskazuje czynniki istotne i nieistotne dla wyniku doświadczenia; 3) szacuje rząd wielkości spodziewanego wyniku i ocenia na tej podstawie wartości obliczanych wielkości fizycznych; 4) przelicza wielokrotności i podwielokrotności (przedrostki mikro-, mili-, centy-, hekto-, kilo-, mega-); przelicza jednostki czasu (sekunda, minuta, godzina, doba); 5) rozróżnia wielkości dane i szukane; 6) odczytuje dane z tabeli i zapisuje dane w formie tabeli; 7) rozpoznaje proporcjonalność prostą na podstawie danych liczbowych lub na podstawie wykresu oraz posługuje się proporcjonalnością prostą; 8) sporządza wykres na podstawie danych z tabeli (oznaczenie wielkości i skali na osiach), a także odczytuje dane z wykresu; 9) rozpoznaje zależność rosnącą i malejącą na podstawie danych z tabeli lub na podstawie wykresu oraz wskazuje wielkość maksymalną i minimalną; 10) posługuje się pojęciem niepewności pomiarowej; 11) zapisuje wynik pomiaru lub obliczenia fizycznego jako przybliżony (z dokładnością do 2-3 cyfr znaczących); 12) planuje doświadczenie lub pomiar, wybiera właściwe narzędzia pomiaru; mierzy: napięcie elektryczne, natężenie prądu. Elektryczność. 1) opisuje sposoby elektryzowania ciał przez tarcie i dotyk; wyjaśnia, że zjawisko to polega na przepływie elektronów; analizuje kierunek przepływu elektronów; 2) opisuje jakościowo oddziaływanie ładunków jednoimiennych i różnoimiennych; 3) odróżnia przewodniki od izolatorów oraz podaje przykłady obu rodzajów ciał; 4) stosuje zasadę zachowania ładunku elektrycznego; 5) posługuje się pojęciem ładunku elektrycznego jako wielokrotności ładunku elektronu (elementarnego); 6) opisuje przepływ prądu w przewodnikach jako ruch elektronów swobodnych; 7) posługuje się pojęciem natężenia prądu elektrycznego; 8) posługuje się (intuicyjnie) pojęciem napięcia elektrycznego; 9) posługuje się pojęciem oporu elektrycznego, stosuje prawo Ohma w prostych obwodach elektrycznych; 10) posługuje się pojęciem pracy i mocy prądu elektrycznego; 11) przelicza energię elektryczną podaną w kilowatogodzinach na dżule i dżule na kilowatogodziny; 12) buduje proste obwody elektryczne i rysuje ich schematy; 13) wymienia formy energii, na jakie zamieniana jest energia elektryczna. Magnetyzm. 1) nazywa bieguny magnetyczne magnesów trwałych i opisuje charakter oddziaływania między nimi; 2) opisuje zachowanie igły magnetycznej w obecności magnesu oraz zasadę działania kompasu; 3) opisuje oddziaływanie magnesów na żelazo i podaje przykłady wykorzystania tego oddziaływania; 4) opisuje działanie przewodnika z prądem na igłę magnetyczną; 5) opisuje działanie elektromagnesu i rolę rdzenia w elektromagnesie; 6) opisuje wzajemne oddziaływanie magnesów z elektromagnesami i wyjaśnia działanie silnika elektrycznego prądu stałego. Fale elektromagnetyczne i optyka. 1) porównuje (wymienia cechy wspólne i różnice) rozchodzenie się fal mechanicznych i elektromagnetycznych; 2) wyjaśnia powstawanie obszarów cienia i półcienia za pomocą prostoliniowego rozchodzenia się światła w ośrodku jednorodnym; 3) wyjaśnia powstawanie obrazu pozornego w zwierciadle płaskim, wykorzystując prawa odbicia; opisuje zjawisko rozproszenia światła przy odbiciu od powierzchni chropowatej; 4) opisuje skupianie promieni w zwierciadle wklęsłym, posługując się pojęciami ogniska i ogniskowej, rysuje konstrukcyjnie obrazy wytworzone przez zwierciadła wklęsłe; 5) opisuje (jakościowo) bieg promieni przy przejściu światła z ośrodka rzadszego do ośrodka gęstszego optycznie i odwrotnie; 6) opisuje bieg promieni przechodzących przez soczewkę skupiającą i rozpraszającą (biegnących równolegle do osi optycznej), posługując się pojęciami ogniska i ogniskowej; 7) rysuje konstrukcyjnie obrazy wytworzone przez soczewki, rozróżnia obrazy rzeczywiste, pozorne, proste, odwrócone, powiększone, pomniejszone; 8) wyjaśnia pojęcia krótkowzroczności i dalekowzroczności oraz opisuje rolę soczewek w ich korygowaniu; 9) opisuje zjawisko rozszczepienia światła za pomocą pryzmatu; 10) opisuje światło białe jako mieszaninę barw, a światło lasera jako światło jednobarwne; 11) podaje przybliżoną wartość prędkości światła w próżni; wskazuje prędkość światła jako maksymalną prędkość przepływu informacji; 12) nazywa rodzaje fal elektromagnetycznych (radiowe, mikrofale, promieniowanie podczerwone, światło widzialne, promieniowanie nadfioletowe i rentgenowskie) i podaje przykłady ich zastosowania. Doświadczenia: 1. wyznacza ciepło właściwe wody za pomocą czajnika elektrycznego lub grzałki o znanej mocy (przy założeniu braku strat); 2. demonstruje zjawisko elektryzowania przez tarcie oraz wzajemnego oddziaływania ciał naładowanych; 3. buduje prosty obwód elektryczny według zadanego schematu (wymagana jest znajomość symboli elementów: ogniwo, opornik, żarówka, wyłącznik, woltomierz, amperomierz); 4. wyznacza opór elektryczny opornika lub żarówki za pomocą woltomierza i amperomierza; 5. wyznacza moc żarówki zasilanej z baterii za pomocą woltomierza i amperomierza; 6. demonstruje działanie prądu w przewodzie na igłę magnetyczną (zmiany kierunku wychylenia przy zmianie kierunku przepływu prądu, zależność wychylenia igły od pierwotnego jej ułożenia względem przewodu); 7. demonstruje zjawisko załamania światła (zmiany kąta załamania przy zmianie kąta padania jakościowo); 8. wytwarza za pomocą soczewki skupiającej ostry obraz przedmiotu na ekranie, odpowiednio dobierając doświadczalnie położenie soczewki i przedmiotu.