W.S.H.E w Łodzi Kierunek Pielęgniarstwo Poziom B Mariola Krakowska Nr Albumu 42300 PRACA ZALICZENIOWA Z PRAKTYK ZAWODOWYCH ODDZIAL PALIATYWNEJ TEMAT PRACY: REALIZOWANIE PRZEZ PIELĘGNIARKĘ FUNKCJI OPIEKUŃCZEJ W PROCESIE PIELĘGNOWANIE CHOREGO UMIERAJĄCEGO
Dane personalne Imię i nazwisko S. Z. Płeć mężczyzna Wiek 57 lat Stan cywilny żonaty Wykształcenie wyższe Dane o pacjencie uzyskane w oparciu o dokumentację medyczną Pacjent lat 57 przyjęty na oddział opieki paliatywnej z oddziału intensywnej terapii w stanie ciężkim. Rozpoznanie lekarskie stan po nagłym zatrzymaniu krążenia trzy miesiące temu i resuscytacji w przebiegu zawału ściany przedniej mięśnia sercowego. Pacjent dwa razy miał wykonaną koranoraplastykę z założeniem stentów. 27.09 tracheostomia Choroby współistniejące choroba niedokrwienna serca nadciśnienie tętnicze cukrzyca typu II Dane określające stan poszczególnych układów na podstawie dokumentacji medycznej pacjenta Układ krążenia RR 120/80 Akcja serca niemiarowa 90 100 u/m Obrzęki kończyn dolnych Sinica brak Układ oddechowy Oddech własny, przyspieszony ok. 25 na minutę. Klatka piersiowa symetryczna. Osłuchowo szmer pęcherzykowy zaostrzony, furczenia i pojedyńcze świsty. Pacjent oddycha przez rurkę tracheostomijną. Duża ilość wydzieliny w drogach oddechowych. Wydzielina
podbarwiona krwią. Tlenoterapia bierna 3 l/m Układ nerwowy W badaniu CT głowy wieloogniskowe upośledzenie perfuzji tkanki mózgowej. Zaniki korowo podkorowe. Czaszka bez zmian. Otwiera spontanicznie oczy, okresowo wodzi wzrokiem. Stan świadomości Pacjent przytomny bez kontaktu słowno logicznego Układ trawienny Uzębienie pełne. Śluzówka jamy ustnej bladoróżowa, sucha. Brak odruchu połykania. Pacjent karmiony przez zgłębnik żołądkowy. Dieta bogatobiałkowa, papkowata, płynna. Rumianek 4x100 ml do sondy. Brzuch miękki, wypróżnienia regularne. Układ mięśniowo szkieletowy Budowa ciała prawidłowa. Zwiększone napięcie mięśniowe z przykurczami w stawach łokciowych i nadgarstkach obu kończyn górnych. Przykurcze podeszwowe w obu stawach skokowych. Brak poprawy pomimo rehabilitacji dwa razy dziennie. Skóra czysta. Włosy, paznokcie czyste, zadbane. Nie gorączkuje. Układ moczowy Pacjent ma założony cewnik do pęcherza moczowego. Mocz barwy jasnożółtej. Diureza kontrolowana. Sytuacja rodzinno społeczna na podstawie danych uzyskanych od rodziny pacjenta Pacjent mieszka wraz z żoną i dwiema córkami w domu jednorodzinnym ze wszystkimi wygodami. Przed chorobą pracował zawodowo. Żona pracuje i prowadzi dom, córki uczą się. Stanowią szanującą się rodzinę. Sytuacja finansowa rodziny określana jest przez żonę
jako dobra. Rodzina jest bardzo związana uczuciowo z chorym i przeżywa trudne chwile. Codziennie spędzają wiele godzin przy łóżku chorego i starają się jak najwięcej pomagać. Myśl o rozłące i odejściu bliskiej osoby jest dla nich źródłem cierpienia. PROBLEM PIELĘGNACYJNY Dyskomfort spowodowany długotrwałym unieruchomieniem w łóżku. Suchość w jamie ustnej. Utrudnione oddychanie spowodowane wydzieliną zalegającą w drogach oddechowych. CEL REALIZACJA OCENA Zapobieganie powikłaniom wynikającym z długotrwałego leżenia oraz zapewnienie komfortu fizycznego: zapobieganie odleżynom, zwichnięciom stawów, zanikom mięśni zapobieganie zastojowi żylnemu zapobieganie zapaleniu płuc ochrona skóry przed uszkodzeniami Zapobieganie powstawaniu pleśniawek. Poprawa stanu jamy ustnej. Poprawa wentylacji i zapewnienie drożności dróg oddechowych. Stosowanie udogodnień: materac przeciwodleżynowy podpórki, podkładki, kształtki zmiana pozycji co dwie godziny stosowanie drenażu ułożeniowego oklepywanie i smarowanie klatki piersiowej toaleta całego ciała wykonywana cierpliwie, powoli, jeżeli trzeba, to z przerwami Toaleta jamy ustnej trzy razy dziennie. pędzlowanie jamy ustnej gazikami namoczonymi w płynach antyseptycznych (dentosept) nawilżanie błony śluzowej jamy ustnej boraksem z gliceryną i preparatami witaminowymi częste zwilżanie j. ustnej poprzez podawanie płynu pipetą toaleta drzewa oskrzelowego poprzez przygotowanie ssaka (możliwość odessania wydzieliny w każdej chwili) przygotowanie zestawu do tlenoterapii i podawanie tlenu 3 l/m toaleta rurki tracheostomijnej Pacjent ma zaspokojone wszystkie potrzeby. Dyskomfort zmniejszył się. Stan błony śluzowej jamy ustnej uległ znacznej poprawie. Drożność dróg oddechowych jest lepsza, pacjent oddycha swobodnie.
PROBLEM PIELĘGNACYJNY Pacjent nie posiada kontroli nad czynnościami fizjologicznymi. Pacjent nie ma odruchu połykania, karmiony jest przez zgłębnik żołądkowy. Dyskomfort spowodowany bólem fizyczny i psychicznym Ból totalny. Potrzeba komfortu fizycznego. Komunikowanie się z chorym, personelem i rodziną. CEL REALIZACJA OCENA Sprawowanie kontroli nad czynnościami fizjologicznymi: wydalanie moczu, wypróżnienia Zapewnienie odpowiedniego żywienia i nawodnienia. Złagodzenie dolegliwości bólowych. Zapewnienie komfortu fizycznego. zapewnienie intymności, zachowanie taktu stosowanie niewerbalnych środków przekazu wykonywanie inhalacji dwa razy dziennie (berodual) pozycja półsiedząca odpowiednie dbanie o higienę cewnika założonego do pęcherza moczowego (płukanie cewnika dwa razy dziennie) prowadzenie bilansu płynów podanych i wydalanych kontrolowanie i zaznaczanie wypróżnień w karcie pacjenta dbanie o higienę krocza i pośladków tak, aby nie doszło do powikłań (odleżyny, zakażenie dróg moczowych) podawanie pożywienia i płynów przez zgłębnik o odpowiedniej konsystencji i ciepłocie w takiej ilości i o takim składzie, aby zapewnić odpowiednie zapotrzebowanie dzienne na białka, węglowodany, lipidy i witaminy pielęgnacja zgłębnika założonego do żołądka kontrola zalegań stosowanie farmakoterapii na zlecenie lekarza zatroszczenie się o wygodne i zadbane łóżko zapewnienie odpowiedniej pozycji częste prześcielenia łóżka w miarę możliwości zapewnienie dla pacjenta małej sali (jednoosobowej) zapewnienie warunków dobrego odpoczynku (cisza nocna, niwelowanie hałasu) zapewnienie łagodnego oświetlenia (mała lampka przy łóżku) Diureza jest kontrolowana, wypróżnienia regularne. Potrzeba żywienia jest realizowana zgodnie z zaleceniami. Nie ma zalegań w żołądku. Dolegliwości zmniejszyły się. Z obserwacji pacjenta i relacji rodziny pacjent wydaje się bardziej pogodny. Pacjent ma większy komfort. Wszystkie punkty zostały zrealizowane.
PROBLEM PIELĘGNACYJNY Rodzina odczuwa strach przed pielęgnowaniem pacjenta, wynikający z braku umiejętności. Wsparcie duchowe dla pacjenta. Rodzina pacjenta przeżywa trudne chwile spowodowane niepokojem o bliską osobę. CEL REALIZACJA OCENA pomoc rodzinie przy pielęgnacji zachęcanie do jak najczęstszych odwiedzin i przebywania z chorym skierowanie uwagi rodziny na częste mówienie do chorego Zorganizowanie kontaktu z osobą duchowną Zapewnienie wsparcia rodzinie. w kontaktach z pacjentem posługiwanie się gestem, dotykiem, trzymanie pacjenta za rękę, co daje poczucie, że nie jest on sam przeprowadzenie rozmowy dostarczenie materiałów na temat pielęgnacji chorych leżących wspólna toaleta pacjenta (pielęgniarka + rodzina) pouczenie rodziny, że pacjenci w takim stanie mają bardzo dobrze rozwinięty zmysł słuchu i dlatego powinno się do nich jak najczęściej mówić ostatnie namaszczenie wspólna modlitwa przy chorym zapalenie gromnicy przygotowanie rodziny do niesienia choremu pomocy, opieki i wsparcia emocjonalnego pomaganie rodzinie w przystosowaniu się do zmienionej przez chorobę sytuacji i akceptacji niepomyślnego rokowania umożliwienie rodzinie rozmowy z psychologiem, osobą duchowną zapewnienie kontaktu z grupami wsparcia Rodzina chętnie współpracuje z personelem stosując się do zaleceń. Rodzina jest zadowolona, że udało się zorganizować spotkanie z księdzem. Rodzina pacjenta jest bardziej spokojna i stara się myśleć pozytywnie. Ocena realizacji zadań Pacjent ma zaspokojone wszystkie potrzeby swojego organizmu, zarówno biologiczne jak i duchowe. Rodzina odczuwa zdecydowanie mniejszy niepokój przed pielęgnacją chorego. Zgodnie ze wskazówkami, podczas wizyt, dużo mówią do pacjenta. Starają się godzić z myślą o odejściu ukochanej osoby.