STYCZEŃ M M Pn Wt Śr Cz Pt So N

Podobne dokumenty
ISS na tle Księżyca Sajjad Asghari. ISS na Californią George Krieger

STYCZEŃ Mgławica Koński Łeb Barnard 33 wewnątrz IC 434 w Orionie Źródło: NASA

S T Y C Z E Ń. Mgławica Kooski Łeb Barnard 33 wewnątrz IC 434 w Orionie Źródło: NASA

PT SO N PN WT ŚR CZ PT SO N PN WT ŚR CZ PT SO N PN WT ŚR CZ PT SO N PN WT ŚR CZ PT SO N

Międzynarodowy Rok Astronomii 2009 luty (Księżyc) Niedziela Poniedziałek Wtorek Środa Czwartek Piątek Sobota

Aplikacje informatyczne w Astronomii. Internet źródło informacji i planowanie obserwacji astronomicznych

Tomasz Ściężor. Almanach Astronomiczny na rok 2015

Układ Słoneczny. Pokaz

Poznajemy małe ciała niebieskie Układu Słonecznego.

Niebo nad nami Styczeń 2018

niedziela poniedziałek wtorek środa czwartek piątek 17:00-20:00

Konkurs Astronomiczny Astrolabium V Edycja 29 kwietnia 2019 roku Klasy IV VI Szkoły Podstawowej Odpowiedzi

Kanikuła - czas letnich upałów, czas letnich wakacji (lipiec i sierpień)

Astronomiczny elementarz

Opozycja... astronomiczna...

Ruchy planet. Wykład 29 listopada 2005 roku

Tomasz Ściężor. Almanach Astronomiczny na rok 2012

Tomasz Ściężor. Almanach Astronomiczny na rok 2013

Fizyka i Chemia Ziemi

1. Obserwacje nieba 2. Gwiazdozbiór na północnej strefie niebieskiej 3. Gwiazdozbiór na południowej strefie niebieskiej 4. Ruch gwiazd 5.

Układ Słoneczny. Szkoła Podstawowa Klasy IV VI Doświadczenie konkursowe nr 2

Układ Słoneczny Pytania:

Konkurs Astronomiczny Astrolabium V Edycja 29 kwietnia 2019 roku Klasy VII VIII Szkoły Podstawowej oraz Klasy III Gimnazjum Test Konkursowy

Tomasz Ściężor. Almanach Astronomiczny na rok 2016

Pożegnania. Mapa nieba, miedzioryt, XIX w.

Tomasz Ściężor. Almanach Astronomiczny na rok 2014

Niebo nad nami Wrzesień 2017

Październikowe tajemnice skrywane w blasku Słońca

Sprawdzian 2. Fizyka Świat fizyki. Astronomia. Sprawdziany podsumowujące. sin = 0,0166 cos = 0,9999 tg = 0,01659 ctg = 60,3058

KONKURS ASTRONOMICZNY

1 wrzesieo 2016 czwartek - 2 wrzesieo 2016 piątek -

1 wrzesieo 2017 piątek -

Jak poznawaliśmy. Marek Stęślicki. Instytut Astronomiczny UWr

Konkurs Astronomiczny Astrolabium IV Edycja 26 kwietnia 2017 roku Klasy I III Gimnazjum Test Konkursowy

Plan Pracy Sekcji Astronomicznej w 2015/2016 roku

Wykład udostępniam na licencji Creative Commons: Ziemia jako planeta

Układ Słoneczny Układ Słoneczny

Majowe przebudzenie...

LISTA OBIEKTÓW WARTYCH OGLADANIA NA NIEBIE I. UKŁAD SŁONECZNY

CD-ROM pt.: Ziemia we Wszechœwiecie spis treœci

Elementy astronomii w geografii

W poszukiwaniu nowej Ziemi. Andrzej Udalski Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Warszawskiego

Wszechświat w mojej kieszeni. Układ Słoneczny. Gloria Delgado Inglada. 4 No. 4. Instytut Astronomii UNAM, Meksyk

Wszechświat w mojej kieszeni. Układ Słoneczny. Gloria Delgado Inglada. 4 No. 4. Instytut Astronomii UNAM, Meksyk

Dyfrakcja to zdolność fali do uginania się na krawędziach przeszkód. Dyfrakcja światła stanowi dowód na to, że światło ma charakter falowy.

Ciała drobne w Układzie Słonecznym

ARCHIWALNE OBSERWACJE NIEBA BARTEK PILARSKI

Wszechświat nie cierpi na chorobę Alzheimera...

Tomasz Ściężor. Almanach Astronomiczny na rok 2017

Plan Pracy Sekcji Astronomicznej w 2012/13 roku Cel główny: Poznajemy świat galaktyk jako podstawowego zbiorowiska gwiazd we Wszechświecie.

Plan wykładu. Mechanika Układu Słonecznego

PROSZĘ UWAŻNIE SŁUCHAĆ NA KOŃCU PREZENTACJI BĘDZIE TEST SPRAWDZAJĄCY

KELSEY OSEID NASZA KSIĘGARNIA

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych

Plan wykładu. Mechanika układów planetarnych (Ukł. Słonecznego)

Skala jasności w astronomii. Krzysztof Kamiński

Biuletyn Astronomiczny nr 2

Granice Układu Słonecznego. Marek Stęślicki IA UWr

Wenus na tle Słońca. Sylwester Kołomański Tomasz Mrozek. Instytut Astronomiczny Uniwersytetu Wrocławskiego

Plan wykładu. Mechanika układów planetarnych (Ukł. Słonecznego)

ZAŁĄCZNIK IV. Obliczanie rotacji / translacji obrazów.

Lutowe niebo. Wszechświat Kopernika, De revolutinibus, 1566 r.

Układ słoneczny, jego planety, księżyce i planetoidy

Prezentacja. Układ Słoneczny

To ciała niebieskie o średnicach większych niż 1000 km, obiegające gwiazdę i nie mające własnych źródeł energii promienistej, widoczne dzięki

Plan wykładu i ćwiczeń.

Konkurs Astronomiczny Astrolabium II Edycja 26 marca 2014 roku Klasy I III Liceum Ogólnokształcącego Test Konkursowy

ZAUROCZENI NIEBEM GWIAŹDZISTYM...

Piotr Brych Wzajemne zakrycia planet Układu Słonecznego

Ruch obiegowy Ziemi. Ruch obiegowy Ziemi. Cechy ruchu obiegowego. Cechy ruchu obiegowego

Spis treści. 1. Astronomia dawniej i dziś

G. Kopacki : Znaki zodiaku i gwiazdozbiory zodiakalne 1/19. Znaki zodiaku. Grzegorz Kopacki Wroc law, 9 I 2015

Badania Amerykanie prowadzą. została w satelicie Sputnik 2. w NASA (Narodowej Agencji. Amerykańscy naukowcy. kosmicznej.

STYCZEŃ LUTY. Dyżury aptek w Grójcu 2014

Układ Słoneczny. Powstanie Układu Słonecznego. Dysk protoplanetarny

Konkurs Astronomiczny Astrolabium III Edycja 25 marca 2015 roku Klasy I III Liceum Ogólnokształcącego Test Konkursowy

Scenariusz lekcji języka polskiego klasa IV, V, VI

Tomasz Ściężor. Almanach Astronomiczny na rok 2018

Tomasz Ściężor. Almanach Astronomiczny na rok 2018

Projekt instalacji astronomicznych w miejscach publicznych Krakowa

Imię i nazwisko: Planeta: Adres: Data, godzina i miejsce urodzenia: Znak zodiaku: Ascendent: Kamień mocy: Magiczne motto:

ETAP II. Astronomia to nauka. pochodzeniem i ewolucją. planet i gwiazd. na wydarzenia na Ziemi.

ALMA. Atacama Large (sub)millimeter Array

1 Co to jest gwiazda? 2 Gwiazdozbiór. 3 Przedstawienie

Biuletyn Astronomiczny Nr 3

OPRACOWANIE I WYKONANIE: Mariusz Chirowski miłośnik astronomii

NIESKOŃCZONY WSZECHŚWIAT

Jaki jest Wszechświat?

PODRĘCZNA INSTRUKCJA ASTRO-EXCELA

Tomasz Ściężor. Almanach Astronomiczny na rok 2019

Kasztanowy październik...

Genialne pomysły, które zmieniły świat - Teleskop

Ziemia jako zegar Piotr A. Dybczyński

GRUPA 1. Adres: Plac Kościuszki 13, Tomaszów Mazowiecki

KIE TOWARZY WATCHE LEC KÓW ASTRO

( W.Ogłoza, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, Pracownia Astronomiczna)

Układ Słoneczny (nie zachowano proporcji odległości i wielkości obiektów) Prawie cała masa US (99,87%) skupiona jest w centrum układu,tj. w Słońcu.

Astroexpress 26. Waldemar Zwierzchlejski

Kalendarz PKO 13planszowy-fotki.indd :45

Ziemia jako planeta w Układzie Słonecznym

Transkrypt:

20e 10b 22b 20f

Artystyczna wizja układu planetarnego Around HD 69830 II, odkrytego przez europejskich astronomów za pomocą ultra precyzyjnego spektrografu w La Silla (Chile) Źródło: ESO STYCZEŃ 2012 1 2 3 4 5 6 7 8 9 M 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 M 24 25 26 27 28 29 30 31 3 d 0 h 13 m koniunkcja Księżyca z Jowiszem, odl. 4 50 08 3 d maksimum roju Kwadrantydy (QUA) 3 d maksimum roju Gamma Velidy 3 d 369 rocznica urodzin Izaaka Newtona 5 d Ziemia w peryhelium, 0,98AU 6 d 1 h 38 m zakrycie 51 Tauri, 5.6 m 8 d 70 rocznica urodzin Stephena Hawking a 13 d 16 h 16 m koniunkcja Wenus i Neptuna, odl. 1 4 53 14 d 1 h 35 m koniunkcja Księżyca z Marsem, odl. 8 25 12 16 d 16 h 59 m koniunkcja Księżyca i Saturna, odl. 6 06 30 17 d maksimum roju Delta Cancridy 19 d maksimum roju Alfa Hydrydy 22 d 13 h 01 m koniunkcja Księżyc i Merkury, odl. 4 41 44 25 d 9 h 32 m koniunkcja Księżyca i Neptuna, odl. 5 30 47 26 d 14 h 11 m koniunkcja Księżyca z Wenus, odl. 6 16 27 27 d 22 h 38 m koniunkcja Księżyca z Uranem, odl. 5 32 02 28 d rocznica urodzin i śmierci Jana Heweliusza 28 d 17 h 38 m 25 rocznica katastrofy misji STS51L Challanger. Zginęło 7 osób załogi 30 d 12 h 28 m koniunkcja Księżyca i Jowisza, odl. 4 22 25

NGC 1448 jest galaktyką oddaloną od nas o 60mln ly, w której zaobserwowano supernową SN2003(hn) oraz SN2001(el). Jest ona niezwykle bogata w młode gwiazdy i supernowe. Źródło: ESO LUTY 2012 Pn Wt Śr Cz Pt So N 1 2 3M 4 5 8 9 10 11 12 16 17 18 M 23 24 25 6 7 13 14 20 21 22 27 28 29 15 1d 9 rocznica katastrofy promu Columbia. Misja STS 107. Zginęło 7 astronautów 1d-28d lutego promieniują Lutowe Leoinidy 2d opozycja planetoidy (25) Phocaea 7d11h36m koniunkcja górna Merkurego, 2 03 53 10d6h11m koniunkcja Księżyca z Marsem, odl. 9 00 53 11d w peryhelium kometa P/Giacobini-Zinner (21P) 12d22h08m koniunkcja Księżyca z Saturnem, odl. 5 58 14d07h46m koniunkcja Merkurego z Neptunem, odl. 1 11 57 15d 448 rocznica urodzin Galileo Galilei - Galileusza 19 26 19d 539 rocznica urodzin Mikołaja Kopernika 19d21h40m koniunkcja Neptuna ze Słońcem 21d19h46m koniunkcja Księżyca z Neptunem, odl. 5 28 23d01h35m koniunkcja Księżyca z Merkurym, odl. 5 38 24d maksimum roju Delta Leoinidy 24d09h25m koniunkcja Księżyca z Uranem, odl. 5 18 25d19h59m koniunkcja Księżyca z Wenus, odl. 3 06 27d4h42m koniunkcja Księżyca z Jowiszem, odl. 3 43 27d19h48m opozycja planetoidy (6) Hebe

Mars Rover Curiosity. Start nastąpił 26 listopada 2011 roku. Docelowo sonda wyląduje na Marsie 6 sierpnia 2012 roku. Łazik ma pracować przez 1 rok marsjański (tj. 98 tygodni) Źródło: NASA MARZEC 2012 1 2 3 4 5 6 7 8 M 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 M 23 24 25 26 27 28 29 30 31 1 d zaczynaj promieniować rój Virginidy 3 d 21 h 0 m opozycja Marsa, 0,67AU, odl. 13,9, -1,2 m 3 d 6 h 0 m opozycja planetoidy (16) Psyche 5 d elongacja wschodnia Merkurego 18 12 35 5 d 12 34 koniunkcja Merkurego z Uranem, odl. 2 29 40 5 d najmniejsza odległość Marsa od Ziemi ), 0.67AU 8 d 0 h 28 m koniunkcja Księżyca z Marsem, odl. 9 07 11 d 4 h 08 m koniunkcja Księżyca z Saturnem, odl. 5 56 13 d maksimum roju Gamma Normidy 14 d 7 h 9 m opozycja planetoidy (5) Astraea 14 d 133 rocznica urodzin Alberta Einsteina 18 d 18 h 21 m koniunkcja Merkurego z Uranem, odl. 4 13 55 20 d 11 h 55 m opozycja planetoidy (8) Flora 20 d 4 h 16 m koniunkcja Księżyca z Neptunem, odl. 5 34 20 d 6 h 14 m 23 s astronomiczna wiosna 21 d 23 h 18 m koniunkcja dolna Merkurego, 3 16 08 22 d 19 h 36 m koniunkcja Księżyca z Merkurym, odl. 5 10 22 d -25 d Zlot Astroamatorów w Zatomiu 26 d 0 h 01 m koniunkcja Księżyca z Jowiszem, odl. 3 01 26 d 21 h 25 m koniunkcja Księżyca z Wenus, odl. 1 49 27 d 9 h 44 m elongacja wschodnia Wenus, 46 02 27 30 maksimum roju Delta Pavonidy

Saturn sfotografowany z odległości 1,2 mln km teleskopem VLT za pomocą VLT NAOS-CONICA Adaptive Optics instrument Źródło: ESO KWIECIEŃ 2012 1 2 3 4 5 6 M 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 M 22 23 24 25 26 27 28 29 30 3 d 23 h 16 m koniunkcja Księżyca z Marsem, odl. 8 18 16 7 d 12 h 14 m koniunkcja Księżyca i Saturna, odl. 6 1 2 10 d maksimum roju Delta Aurygidy 12 d Międzynarodowy Dzień Lotnictwa i Kosmonautyki 15 d opozycja Saturna, 8,71AU, rozmiar 19.1 15 d -30 d promieniuje rój Librydy 16 d 12 h 24 m koniunkcja Księżyca i Neptuna, odl. 5 44 18 d 21 h 27 m koniunkcja Księżyca z Merkurym, odl. 7 02 18 d elongacja zachodnia Merkurego, 27 29 19 d 5 h 44 m koniunkcja Księżyca z Uranem, odl. 5 09 22 d 19 h 10 m koniunkcja Księżyca z Jowiszem, odl. 2 21 22 d 22 h 28 m koniunkcja Merkurego i Urana, odl. 2 00 08 22 d maksimum roju Lirydy 23 d maksimum roju Pi Puppidy 25 d 5 h 35 m koniunkcja Księżyca z Wenus, odl. 5 44 28 d maksimum roju Alfa Bootydy 29 d maksimum roju Mi Virginidy

Kolekcja planet i Księżyca Autor: Krzysztof Kołłątaj członek Sekcji MAJ 2012 1 2 3 4 5 6 M 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 M 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 1 d 10 h 26 m koniunkcja Księżyca z Marsem, odl. 7 18 58 2 d maksimum roju Omega Kaprikonidy 4 d 20 h 19 m maja opozycja planetoidy (7) Iris 4 d 20 h 01 m koniunkcja Księżyca z Saturnem, odl. 6 9 55 6 d maksimum roju Eta Akwarydy 9 d maksimum roju Eta Lirydy 13 d 19 h 23 m koniunkcja Księżyca z Neptunem, odl. 5 51 32 13 d 15 h 22 m koniunkcja Jowisza ze Słońcem 16 d maksimum roju Alfa Skorpidy 16 d maksimum roju Beta Coronae Austrinidy 16 d 14 h 11 m koniunkcja Księżyca z Uranem, odl. 5 10 37 18 d 15 h 48 m opozycja planetoidy (28) Bellona 19 d 21 h 37 m opozycja planetoidy (3) Juno 20 d 6 h 36 m koniunkcja Księżyca z Merkurym, odl. 2 3 22 20 d 14 h 34 m koniunkcja Księżyca z Jowiszem, odl. 1 43 59 20 d 23 h 54 m niewidoczne w Polsce zaćmienie Słońca 22 d 7 h 57 m koniunkcja Merkurego i Jowisza, odl. 0 23 07 22 d 23 h 23 m koniunkcja Księżyca z Wenus, odl. 4 43 22 27 d 11 h 59 m koniunkcja górna Merkurego, odl. 0 30 19 29 d 8 h 29 m koniunkcja Księżyca z Marsem, odl. 6 24 51

Kometa McNaught z 18 stycznia 2007 na tle VLT nad Oceanem Spokojnym. Obok dwa teleskopy pomocnicze. Źródło: ESO CZERWIEC 2012 1 2 3 4 M 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 M 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 1 d 3 h 30 m koniunkcja Księżyca z Saturnem, odl. 6 12 53 1 d 22 h 30 m koniunkcja Merkurego i Wenus, odl. 0 11 38 2 d maksimum roju Omega Skorpidy 3 d maksimum roju Tau Herkulidy 4 d niewidoczne w Polsce zaćmienie Księżyca 6 d 6 h 37 m tranzyt Wenus, do 6 55 M 7 d maksimum roju Arietydy 10 d 3 h 8 m koniunkcja Księżyca z Neptunem, odl. 5 52 13 12 d 22 h 27 m koniunkcja Księżyca z Uranem, odl. 5 08 00 16 d maksimum roju Czerwcowe Lirydy 17 d 9 h 58 m koniunkcja Księżyca z Jowiszem, odl. 1 07 19 18 d 2 h 12 m koniunkcja Księżyca z Wenus, odl. 2 03 37 19 d maksimum roju Segitarydy 21 d 18 h 47 m koniunkcja Księżyca z Merkurym, odl. 5 31 42 21 d 1 h 8 m 36 s astronomiczne lato 26 d 12 h 52 m koniunkcja Księżyca z Marsem, odl. 5 22 07 27 d maksimum roju Tau Cetydy 28 d 10 h 21 m koniunkcja Księżyca z Saturnem, odl. 6 03 27 28 d maksimum roju Czerwcowe Bootydy oraz roju Tau Akwarydy 29 d maksimum roju Theta Ophiuchidy 29 d 17 h 1 m opozycja planetoidy (134340) Pluton

Słońce sfotografowane w przez filtr CaK Źródło: NASA LIPIEC 2012 1 2 3 M 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 M 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 1 d 3 h 56 m elongacja wschodnia Merkurego, 25 44 36 5 d 5 h 31 m Ziemia w aphelium (najbliżej Słońca) 6 d 7 h 59 m opozycja planetoidy (20) Messalina 7 d 11 h 39 m koniunkcja Księżyca z Neptunem, odl. 5 46 25 10 d 6 h 47 m koniunkcja Księżyca z Uranem, odl. 4 59 50 10 d maksimum roju Lipcowe Pegazydy 13 d maksimum roju Lipcowe Fenicydy 14 d 20 h 33 m opozycja planetoidy (19) Fortuna 15 d 4 h 55 m zakrycie Jowisza przez Księżyc M 15 d 16 h 29 m koniunkcja Księżyca z Wenus, odl. 3 50 05 18 d maksimum roju Alfa Cygnidy 20 d maksimum roju Sigma Kaprikonidy 20 d 9 h 33 m koniunkcja Księżyca z Merkurym, odl. 0 31 35 24 d 21 h 8 m koniunkcja Księżyca z Marsem, odl. 3 59 22 25 d 17 h 22 m koniunkcja Księżyca z Saturnem, odl. 5 42 13 28 d 23 h 3 m koniunkcja dolna Merkurego ze Słońcem 28 d maksimum roju Piscis Austrinidy 28 d maksimum roju Południowe Delta Akwarydy 30 d maksimum roju Alfa Kaprikonidy

Neptun sfotografowany przez sondę Voyager. Na tej planecie wieją najsilniejsze tornada. Na zdjęciu widać znajomą z Saturna Wielką Plamę. Źródło: NASA SIERPIEŃ 2012 1 2 M 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 M 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 M 3 d 20 h 3 m koniunkcja Księżyca z Neptunem, odl. 5 39 36 4 d maksimum roju Południowe Jota Akwarydy 5 d 20 h 52 m opozycja planetoidy (17) Thetis 6 d 14 h 50 m koniunkcja Księżyca z Uranem, odl. 4 49 10 8 d maksimum roju Północne Delta Akwarydy 11 d 22 h 31 m koniunkcja Księżyca z Jowiszem, odl. 0 6 39 12 d maksimum roju Perseidy 13 d 21 h 44 m koniunkcja Księżyca z Wenus, odl. 0 33 16 15 d 12 h 34 m koniunkcja Marsa z Saturnem, odl. 2 40 49 15 d 11 h 6 m elongacja zachodnia Wenus, odl. 45 48 10 16 d 5 h 23 m koniunkcja Księżyca z Merkurym, odl. 3 23 19 16 d 14 h 3 m elongacja zachodnia Merkurego, odl. 18 41 31 17 d maksimum roju Kappa Cygnidy 20 d maksimum roju Północne Jota Akwarydy 22 d 5 h 14 m opozycja planetoidy (10) Hygies 22 d 1 h 59 m koniunkcja Księżyca z Saturnem, odl. 5 14 54 22 d 8 h 24 m koniunkcja Księżyca z Marsem, odl. 2 13 26 24 d 14 h 21 m opozycja Neptuna, odl. 28.98AU 25 d maksimum roju Pi Erydanidy 28 d maksimum roju Gamma Doradidy 31 d 3 h 19 m koniunkcja Księżyca z Neptunem, odl. 5 37 53

Wnętrze krateru Tycho sfotografowana przez sondęsatelitę Księżyca Lunar Reconnaissance Orbiter. Zdjęcie przedstawia górkę centralna w kraterze pozostałość po uderzeniu w powierzchnie satelity Źródło: NASA WRZESIEŃ 2012 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 M 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 M 1 d maksimum roju Alfa Aurygidy 2 d 21 h 58 m koniunkcja Księżyca z Uranem, odl. 4 42 01 3 d 19 h 51 m opozycja planetoidy (11) Parthenope 8 d 13 h 12 m koniunkcja Księżyca z Jowiszem, odl. 0 37 32 8 d maksimum roju Wrześniowe Perseidy 10 d 17 h 12 m koniunkcja górna Merkurego 12 d 17 h 15 m koniunkcja Księżyca z Wenus, odl. 3 35 08 12 d maksimum roju Aries-triangulidy 14 d -16 d Jarmark Michała 16 d 13 h 25 m koniunkcja Księżyca z Merkurym, odl. 5 33 20 18 d 13 h 29 m koniunkcja Księżyca z Saturnem, odl. 4 48 24 19 d 22 h 33 m koniunkcja Księżyca z Marsem, odl. 0 08 55 20 d maksimum roju Piscydy 20 d maksimum roju Kappa Akwarydy 22 d 16 h 48 m 56 s astronomiczna jesień 25 d 3 h 45 m opozycja planetoidy (2) Pallas 27 d 9 h koniunkcja Księżyca z Neptunem, odl. 5 43 07 29 d 9 h 14 m opozycja Urana, odl. 19.06AU 30 d 3 h 40 m koniunkcja Księżyca z Uranem, odl. 4 42 32

NGC 253 jest jedną z najjaśniejszych galaktyk spiralnych na niebie. Obraz powstał przez złożenie obrazów z HST i LVT z podczerwieni i zakresu optycznego. Odkryto w niej wiele młodych, masywnych gwiazd i gwiezdne żłobki. W jej centrum dostrzeżono bliźniaczą do rogi Mlecznej masywną czarna dziurę. Źródło: ESO PAŹDZIERNIK 2012 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 M 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 M 30 31 5 d 23 h 8 m koniunkcja Księżyca z Jowiszem, odl. 0 55 00 8 d maksimum roju Październikowe Aurietidy 8 d maksimum roju Drakonidy 10 d maksimum roju Delta Aurygidy 12 d 16 h 35 m koniunkcja Księżyca z Wenus, odl. 5 54 03 16 d 4 h 3 m koniunkcja Księżyca z Saturnem, odl. 4 27 12 18 d 15 h 41 m koniunkcja Księżyca z Marsem, odl. 2 02 22 18 d maksimum roju Epsilon Geminidy 19 d w peryhelium k. McNaught (C/2011R1) 20 d 17 h 38 m opozycja planetoidy (32) Pomona 21 d maksimum roju Orionidów 23 d maksimum roju Leo Minorydydy 24 d 13 h 49 m koniunkcja Księżyca i Neptuna, odl. 5 50 59 25 d 10 h 31 m koniunkcja Saturna ze Słońcem 26 d 0 h 11 m elongacja wschodnia Merkurego 27 d 8 h 6 m koniunkcja Księżyca z Uranem, odl. 24 04 52

NGC 2207 w Wielkiej Niedźwiedzicy znajduje się w odległości 150 mln ly i zderza się z IC 2163 Źródło: ESO LISTOPAD 2012 Pn Wt Śr Cz Pt So N 1 2 3 4 9 10 11 5 6 7 12 13 M 14 15 16 17 18 20 21 22 23 24 25 28 M 29 30 19 26 27 2d2h17m koniunkcja Księżyca z Jowiszem, odl. 0 53 40 3d Słońce wstępuje w konstelację Wężownika 18 dni 5d maksimum roju Południowe Taurydy 8d 356 rocznica urodzin Edmunda Halley a 10d maksimum roju Delta Erydanidy 11d15h12m koniunkcja Księżyca z Wenus, odl. 5 06 06 12d19h28m koniunkcja Księżyca i Saturna, odl. 4 11 11 12d maksimum roju Północne Taurydy 13d maksimum roju Zeta Puppidy 13d23h13m niewidoczne w Polsce zaćmienie Słońca 14d11h38m koniunkcja Księżyca z Merkurym, odl. 1 2 8 15d 382 rocznica śmierci Johannesa Keplera 16d10h43m koniunkcja Księżyca z Marsem, odl. 4 02 17 17d maksimum roju meteorów Leonidy 17d16h11m koniunkcja dolna Merkurego 20d18h36m koniunkcja Księżyca i Neptuna, odl. 5 54 15 20d 123 rocznica urodzin Edwina Hubble a 21d maksimum roju Alfa Monocerotydy 23d11h27m koniunkcja Księżyca z Uranem, odl. 4 52 23 27d2h18m koniunkcja Wenus z Saturnem, odl. 0 31 32 28d14h33m zaćmienie Księżyca, półcieniowe

Jowisz sfotografowany teleskopem Hubble a. Widać towarzyszącego mu Genimedesa Źródło: NASA, ESA GRUDZIEŃ 2012 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 M 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 M 29 30 31 1 d 18 h 40 m opozycja planetoidy (24) Themis 2 d maksimum roju Hi Orionidy i Andromedydy 3 d 2 h 44 m opozycja Jowisza, odl. 4.07AU rozm. 44.8 4 d 23 h 48 m elongacja zachodnia Merkurego, odl. 20 33 03 9 d 10 h 40 m opozycja planetoidy (4) Vesta 9 d maksimum roju Monocerotydy 10 d 11 h 20 m koniunkcja Księżyca z Saturnem, odl. 3 56 33 11 d 14 h 7 m koniunkcja Księżyca z Wenus, odl. 1 35 32 12 d maksimum roju Sigma Hydrydy 14 d maksimum aktywności Geminidów 15 d 9 h 16 m koniunkcja Księżyca z Marsem, odl. 5 29 52 18 d 3 h 06 m koniunkcja Księżyca z Neptunem, odl. 5 49 03 18 d 10 h 43 m opozycja planetoidy (1) Cerres 20 d 17 h 34 m koniunkcja Księżyca z Uranem, odl. 4 46 41 20 d maksimum roju Coma Berenicydy 21 d 12 h 11 m 34 s astronomiczna zima 22 d maksimum roju Ursydy 23 d 5 h 9 m opozycja planetoidy (21) Lutetia 26 d 1 h 17 m koniunkcja Księżyca z Jowiszem, odl. 0 25 01 27 d 441 rocznica urodzin Johannesa Keplera 28 d 130 rocznica urodzin Arthura Eddingtona

Legenda - pierwsza kwadra - pełnia Księżyca - trzecia (ostatnia) kwadra M - nów Księżyca - symbol Znaku Zodiaku oznacza dzień wstąpienia Słońca w obszar tego gwiazdozbioru - Wodnik - Ryby - Baran - Byk - Bliźnięta - Rak - Lew - Panna - Waga - Skorpion - Strzelec - Koziorożec - impreza astronomiczna lub impreza otwarta z udziałem astroamatorów - rocznica śmierci lub katastrofy - rocznica urodzin 1 d 18 h 40 m d - dzień miesiąca, h - godzina dnia, m - minuta godziny Pod kalendarzem znajduje się lista zjawisk w nadym miesiącu. Podano dla niej: datę zjawiska, jego nazwę oraz moment w czasie lokalnym, przy koniunkcjach obiektów podano odległość kątową w stopniach minutach i sekundach łuku między obiektami. Kalendarz został opracowany przez Sekcję Astronomiczną Szkoły Talentów Centrum Kultury w Żaganiu. Wydanie zostało sfinansowane przez Centrum Kultury w Żaganiu.