Trichinella spiralis lek.wet. Mirosław Różycki mrozycki@piwet.pulawy.pl tel. (81) 886 30 51 wew 175
Epidemiology of Trichinella spiralis in wild boars and pigs in Poland. Epidemiologia i wystepowanie Trichinella spiralis w populacji świń i dzików na terenie Polski. Miroslaw Różycki Department of Hygiene of Food of Animal Orygin National Veterinary Research Institute Występowanie włośnicy w populacji świń w 2001 Poland has long established practice in examination of pigs against Trichinella spiralis, reefer back to the end of XIX century. Presently trichinoscopic and digestive examinations are conducted on all slaughtered pigs, hores and hunted wild-boars. Examinations are compulsory even if the slaughter takes place at home and the pork is for owner's use only. In the period between the war's average of infected pigs was 0,055%. The highest percentage of infected animals occurred in Bialystok region (plenty of forests and close to the former Russian border were trichinosis occurred more often than in Poland). Dates from the period 1947-1957 includes 67 966 534 examined pigs and the percentage of infected with trichinellosis animals was 0,025%. These results are twice lower than compared with the period between the wars. Recently our veterinary sanitary inspection has examined in the period 1985-2000 over 190000000 animals and the percentage of infected animals was 0,0023% Current epidemiological situation. The data of investigations show that both synanthropic and natural focuses of trichinellosis occur in Poland. Trichinellosis was diagnosed in domestic pigs (Sus domestica) and wild boars (Sus scrofa). In 2001 were diagnosed 54 042 sample of wild boar meat (by the artificial digestion) and 16 118 068 pig meat samples. Trichinella spiralis occurs in 105 samples of wild boars and 45 of pigs. Trichinellosis occurs in 13 of 16 wojewodaships. Trichinellosis of pigs occurs in 9 wojewodaships and mean infection rate was 0.000709 The highest prevalence of trichinella spiralis in pigs was observed in Zachodniopomorskie wojewodaship (0.00676). Trichinellosis of wild boars occurs in 9 of 16 wojewodaships the mean infections rate was 0,15. The highest prevalence of Trichinella spiralis in wild boars was observed in Lubelskie wojewodaship (0.5). Interesting information can be found after the comparison of map of Trichinella prevalence in pigs, wild boars and map of forests in Poland. After the preparation of map of trichinella prevalence in pig and wild boars it was observed that the regions with highest prvelance of trichinnelosis in wild boars did not refer to the high prevalence of pig trichinellosis. In comparison with map of forestry it was observed that wild-boars trichinellosis occurs more often in region with large forest. This has no transfer to pig trichinellosis. The aim of the next study will be find correlation between existing large pig farms and trichinella spiralis prevalence Występowanie włośnicy u świń: 1. Zachodniopomorskie - 0.002611% 2. Pomorskie - 0,000279% 3. Warmińsko-Mazurskie - 0.000196% 4. Podlaskie - 0.000212% 5. Lubuskie - 0.000816% 6. Wielkopolskie - 0.000051% 7. Kujawsko-Pomorskie - 0.00676% 8. Mazowieckie - 0,000324% 9. Dolnośląskie - 0.% 10. Opolskie - 0% 11. Łódzkie - 0,0001% 12. Śląskie - 0% 13. Świętokrzyskie - 0% 14. Lubelskie - 0.% 15. Małopolskie - 0 % 16. Podkarpackie - 0. % 0% 0-0,0002% 0,0002-0,0003% >0,0003% Występowanie włośnicy w populacji dzików Rozmieszczenie obszarów leśnych z podziałem na województwa 0% 0-0,15% 1,5-0,3% >0,3%
Rys Historyczny On zakazał wam tylko: padliny, krwi i mięsa wieprzowego i tego co zostało złożone na ofiarę czemuś innemu niż Bogu..."Koran, 2:172 422r pne. opis zachorowań wśród Kartaginczyków w czasie wojny z Sycylią James Paget 02.02.1835 Richard Owen 06.02. 1835
Pierwsze rysunki T.spiralis
Rys historyczny Saksonia - Hested 158zach./27zgonów Hedersleben 337zach/101zg. Virchow, Leukert, Zenker, Kuchenmister 1863 urzędowe badanie mięsa w kierunku włośnicy metodą kompresorową
Strona tytułowa pracy Virchowa nt. włośni
Jeden z pierwszych trichinoskopów
Virchow przy pracy
Rys Historyczny 1881Glazier analiza retrospektywna lata 1860-1877 - 3044zach./231zg. 1865 Samter pierwszy opis włośnicy w Polsce w Poznaniu 1865 Rudniew - pierwszy opis włośnicy w Rosji 1879 obowiązek badania na terenie Wielkopolski
Rozwój wiedzy o włośnicy w Badania nad rozprzestrzenieniem zoogeograficznym pasożyta ostatnim 50-leciu
Rozwój wiedzy o włośnicy w ostatnim 50-leciu Badania nad taksonomią T.spiralis Określenie i charakterystyka antygenów T.spiralis Immunodiagnostyka włośnicy
Rozprzestrzenienie T.spiralis Arktyka 1956 Rausch Afryka Gretillat, Vasilliadis, Forester 1961, Nelson, Kozar- T.Nelsoni 1972 Britov i Bojew wyodrębnili 3 gat. T.spiralis T.pseudospiralis Garkavi 1972 /Dagestan Kaukaz/ w mm. szopa pracza
Antygeny T. spiralis Antygen powierzchniowy z stichocytów ziarnistości α wydalany przez przełyk Antygen wydzielniczo-wydalniczy E/S ze stichocytów ziarnistości α głównie larwy inwazyjnej. Masa cząsteczkowa 40-50 kda 49 53
Występowanie T.spiralis Włośnica występuje na wszystkich kontynentach za wyjątkiem Australii. Włośnie występują jako pasożyty ludzi i zwierząt, na Grenlandii i w Afryce, atakują ponad 149 gatunków ssaków a Trichinella pseudospiralis atakuje również ptaki. W Europie jedynie Dania i Holandia uważane są za kraje wolne od włośnicy.
Włośnica w Europie w 2004 270 przypadków włośnicy u ludzi z tego 172 w Polsce Choroba wystąpiła w 9 krajach: Dania - 9 przypadków Francja - 3 Hiszpania - 33 Litwa - 22 Łotwa - 24 Niemcy - 5 Słowacja - 1 Szwecja - 1 Polska - 172 W całej Europie wyników dodatnich od dzików 460 z tego w Polsce 240.
Włośnica w Polsce Intensywność inwazji włośnicy w Polsce w populacji świń wynosi średnio 0,002516%,
Włośnica w Polsce Intensywność inwazji włośnicy w Polsce w populacji świń latach 1985-1995 wynosiła średnio 0,002516%, W 2000r stwierdzono 0,000471%???? W 2004 stwierdzono 35 30 29 przypadków na 25 19,8 mln zbadanych 20 15 świń 10 5 Serie1 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13
Włośnica dzikich zwierząt w latach 70-tych włośnie stwierdzano w 1,3% populacji lisów, 7,3 % populacji wilków oraz 2,9%borsuków
Włośnie krążą w dwu środowiskach. Środowisku zwierząt dzikich i zwierząt przydomowych w sprzyjających warunkach dochodzi do zazębienia się środowisk. Włośnica świń
l Włośnica dzików Intensywność inwazji włośnicy w populacji dzików 0,375% 60 50 40 w y stę p o w a n ie w łośn icy u d z ikó w w la ta c h 1 984-19 95 30 20 10 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 Serie1 0,6 0,4 0,2 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 1 1 1 2 13 lata 1984-1985 S eria 1
W ostatnich latach w Polsce zaobserwowano wzrost ilości przypadków włośnicy w populacji dzików /lepsza diagnostyka, większa świadomość zagrożenia,/ Wzrostowi ilości przypadków włośnicy towarzyszy spadek ilości włośni/1g badanego mięsa
Włośnica świń i dzików Powiązanie ilości przypadków włośnicy u dzików i świń 1 0,1 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 0,01 dziki 0,001 świnie 0,0001
Analizując rozmieszczenie występowania włośnicy dzików i świń obserwuje się nakładanie się obszarów występowania włośnicy wzdłuż dużych obszarów leśnych. Niepokojącym jest wzrost ilość przypadków włośnicy o niskim stopniu intensywności inwazji w populacji dzików. Oznacza to że pasożyt krąży w środowisku zwierząt dzikich i staje się trudniej wykrywalny tradycyjnymi metodami badawczymi.
Włośnica na Białorusi Stałe regiony krążenia włośni: Mińsk, Mohylew, Homl,Grodno 3% badanych dzików wykazywało włośnicę Główne źródło włośnicy u ludzi to dziki Brak danych dotyczących występowania włośnicy u świń
W ciągu ostatnich 20 lat odsetek dzików zarażonych włośnicą wzrósł z z 0,3% do 1,18% Głównym rezerwuarem włośnicy są zarażone bezdomne psy -18,3% psy domowe - 9% Odnotowano wzrost liczby zarażonych świń z 0,001 do 0,05% 20 18 16 14 12 10 8 6 4 2 0 Włośnica na 1980 2000 Litwie włośnica dzików włośnica świn w. U bezdomnych psów w. U psów domowych
Ogniska włośnicy-charakterystyka Krąg rodziny 10-20 osób Czasem duże rozprzestrzenienie geograficzne /Mosina/ Ciężki przebieg Domowy ubój, kłusownictwo, Mięso nie badane w kierunku włośnicy Zwyczaje kulinarne /k. metka, k. biała /
Ogniska włośnicycharakterystyka Epidemie włośnicy /zakłady produkcyjne/ Świnie z niskim stopniem intensywności inwazji (mała liczba T.spiralis w mięśniach) mogą zostać włączone w cykl produkcyjny. Duża liczba osób dotkniętych włośnicą. Przebieg zachorowań łagodniejszy (objawy bywają mylone z grypą).
Czynniki kształtujące charakter wystąpienia włośnicy Stopień rozwoju larw (otorbione +/-). Typ genetyczny Trichinella Stopień intensywności inwazji włośnicy. Swoista odporność organizmu na zakażenie Wiek osób u których stwierdzono wystąpienie włośnicy Zwyczaje kulinarne.
Wiadomości ogólne Gromada nicienie- Nematoda Podgromada Aphasmida Rodzina - Trichinellidae
37h po spożyciu 24h po spożyciu 7h po spożyciu
Dorosła samica włośnia z nb larwami
Dorosły samiec
Samiec Długość 1,5-1,6 mm Pojedyncze jądro i nasieniowód zakończony pęcherzykiem nasiennym Szczecinki kopulacyjne (2) w okolicy kloaki
Samiec Długość 1,5-1,6 mm Szczecinki kopulacyjne Pojedyncze jądro i nasieniowód
Samica Długość 3,0-4,8 mm Pojedynczy jajnik w tylnej cz. ciała Macica w której znajdują się liczne jaja Zbiornik nasienny Po 72h od zapłodnienia zaczynają rodzić żywe larwy/ 5 dzień od spożycia/
Samica Długość 3,0-4,8 mm
Samica częciowo wypełniona młodymi larwami
Samica, samiec i nowo urodzone larwy
Nowo urodzona larwa Długość 100-120µm Średnica 6µm Sztylecik mieści się w świetle naczyń krwionośnych
Larwa wędrująca Długość 800-1300µm Średnica 30-40µm Sztylecik
Larwa włośnia wnikająca do komórki mięśniowej
Samica T.spiralis i nowonarodzone larwy
Larwa otorbiona Torebka owalna o średnicy 200µm Kompleks nurse-cell
Gatunki włośnicy i rozmieszczenie geograficzne
Trichinella spiralis sensu stricto (T 1 ) 6 specyficznych markerów allozymowych produkcja larw >90/72h otorbianie w mięśniach po16-37dniach od zarażenia brak oporności na zamrażanie wysoka patogenność dla człowieka obszar występowania kosmopolityczne
Trichinella nativa (T 2 ) 2 markery allozymowe produkcja larw 28-54/72h otarbianie po 20-30dniach od zarażenia wysoka oporność na zamrażanie wysoka patogenność dla człowieka obszar występowania holoarktyczny (Grenlandia, Ameryka Północna)
Trichinella britovi ( T 3 ) jeden marker allozymowy produkcja larw 30-75/72h otorbianie larw po 24-42dniach od zakażenia niska oporność na zamrażanie umiarkowana patogeniczność dla człowieka ( brak doniesień o ciężkim przebiegu lub zgonach) występowanie: Europa klimat umiarkowany / już w Polsce
Trichinella pseudospiralis (T 4 ) 4 markery allozymowe produkcja larw 40-60/72h brak torebki w zarażonych mięśniach patogeniczność dla człowieka prawdopodobnie niska (udokumentowany 1 przypadek) występowanie ptaki i dzikie ssaki
Trichinella nelsoni (T 7 ) 4 markery allozymowe produkcja larw 49-60/72h brak oporności na zamrażanie otorbianie larw 34-60 dni po zarażeniu średni stopień patogenności dla człowieka występowanie Afryka równikowa- dzikie zwierzęta
Mięśnie lub narządy Świnie zarażone larwami w dawce : 200 1000 10 000 m. przepony 100% 100% 100% mm. międzyżebrowe 75 365 33 m. żwacz 125 152 65 m. dwugłowy uda 75 89 46 m. trójgłowy 75 101 59 ramienia m. lędźwiowy 50 112 70 większy m. najdłuższy 75 46 31 lędźwi m. płatowaty szyi 0 7 27 m. zginacz palcowy powierzchowny 25 85 54 Rozmieszczenie larw w m. świni m. skośne brzucha 50 126 82 Ogon 20 3 5 Język 100 26 121 Przełyk 0 26 20
Konina jako nowe źródło włośnicy Epidemia / rok Liczba Pochodzenie Typ genetyczny osób koniny Włochy 1975 89 Jugosławia Britovi Francja 1975 125 E. wschodnia Britovi Polska? Włochy 1984 13 Jugosławia Britovi Francja 1985 343 USA T 5 Francja 1985 396 E. wschodnia Spiralis Włochy 1986 161 E. wschodnia Britovi Francja 1991 21 USA Spiralis Francja 1993 538 Kanada Spiralis Włochy 1998? Polska?? Polska?
Inne wektory włośnicy: Baranina - Chiny 1979 Mięso psów - Chiny 1982 Renifery - 1981 wykryto T. spiralis Wielbłądy - 1961 Ptaki - 1990 T. pseudospiralis
Patogeneza włośnicy Złożony patomechanizm uwarunkowany rozwojem 2 generacji pasożyta Faza jelitowa i mięśniowa odczyn nadwrażliwości typu I uwolnienie leukotrienów, prostaglandyny, kinin uruchamia szereg reakcji powodujących rozkurcz m.gładkich naczyń, zwiększoną ich przepuszczalność
20h po zakażeniu 27h po zakażeniu 72h po zakażeniu
Patologia narządowajelito cienkie I etap rozwoju włośnicy self-cure, naciek limfocytarny, zaburzenie wydzielania sekretyny zaburzenia czynności trzustki, zaburzenia czynności ruchowej jelit uszkodzenie nabłonka błony śluzowej górnego odcinka jelita cienkiego biegunki do 65-69 dnia inwazji
CPK ELISA Antg ELISA Eozynofilia Zapalenie spojówek obrzęki Gorączka Bóle mięśni Wymioty, biegunka Okres rekonwalescencji w zależności od nasilenia Faza jelitowa Migracja nb larw Okres inkubacji
Druga faza
Patologia narządowa-narząd obrzęki wokół oczu, zajęcie mięśni oczu, wzroku zmiany naczyniowe spojówek, błony naczyniowej, siatkówki i nerwu wzrokowego, zaburzenia akomodacji oka rzadko obecność larw
Zwiększona przepuszczalność naczyń krwionośnych
Zmiany pod paznokciami
Patologia narządowa-układ mięśniowy Dwa etapy: wnikania i rozwoju oraz utworzenia torebki początek inwazji 5-6 dzień korelacja pomiędzy objawami klinicznymi a narastaniem inwazji mięśniowej wzrost liczby granulocytów kwasochłonnych i narastanie miana przeciwciał
Droga larwy wędrującej - Larwa znakowana radioizotopem
Włośnie w mięśniach Początek tworzenia sieci naczyń krwionośnych Początek zamierania larwy włośni -8 lat od momentu zarażenia
Patologia narządowa-układ mięśniowy,rozmieszczenie larw Mięśnie badane m. Liczba larw w 1g wytrawiania Chory lat 42 Chory lat 48 m. piersiowy 355 m. międzyżebrowe 353 m. czworogłowy uda 338 4050 m. dwugłowy ramienia 298 m. brzuchaty łydki 278 m. przepony 250 2806 m. oka 277 m. języka 4900
Patologia narządowa-układ nerwowy Wynaczynienia i około naczyniowe nacieki przy silnej inwazji przeniknięcie larw do tk. mózgowej ogniska niedokrwienia zaburzenia psychiczne, senność i apatia obrzęk mózgu
Patologia narządowa-układ sercowo-naczyniowy T. spiralis nie zagnieżdża się w m. sercowym angiomiositis nacieki komórkowe, zapalenie mięśnia sercowego uwalniane kinazy są przyczyną biochemicznego uszkodzenia m. sercowego
Uszkodzenie m.sercowego
Immunodiagnostyka włośnicy Wykrycie antygenu krążącego IRMA wykrycie przeciwciał If test immunofluorescencji, ELISA test immunoenzymatyczny, CIA test inhibicji kompetencyjnej, CIE immunoelektroforeza przeciw prądowa wykrycie krążących kompleksów immunologicznych KKI
Wartość i przydatność metod immunodiagnostycznych Przydatne do badań epidemiologicznych Wysoka czułość Wartość diagnostyczna dopiero po ok.2tyg od zakażenia PCR - b. wysoka czułość, wysoka cena
Technika wytrawiania Pobieranie próbek do badań W przypadku całych tusz świń domowych pobiera się próbkę o wadze przynajmniej 1 g z filaru przepony w przejściu do części ścięgnistej. Można użyć specjalnych szczypczyków do włośni pod warunkiem zagwarantowania dokładności między 1,00 a 1,15 g. W przypadku hodowlanych macior i knurów pobiera się większą próbkę o wadze przynajmniej 2 g
Brak filarów przepony W przypadku braku filarów przepony pobiera się próbkę dwukrotnie większą 2 g (lub 4 g w przypadku hodowlanych macior i knurów) z części żebrowej lub mostkowej przepony, lub z mięśni żuchwowych, języka lub z mięśni brzusznych.
Pobieranie próbek do badań (części mięsa) W przypadku kawałków mięsa pobiera się próbkę o wadze przynajmniej 5 g z mięśni prążkowanych, o małej zawartości tłuszczu oraz, w miarę możliwości, z miejsca w pobliżu kości lub ścięgien. Próbkę tego samego rozmiaru należy pobrać z mięsa, które nie ma być dokładnie gotowane lub nie jest przeznaczone do innych rodzajów przetwarzania poubojowego.
Kawałki mięsa W przypadku zamrożonych próbek do analizy pobiera się próbkę o wadze przynajmniej 5 g z mięśni prążkowanych. Waga próbek mięsa odnosi się do próbki mięsa niezawierającej jakiegokolwiek tłuszczu i powięzi. Należy szczególnie uważać przy pobieraniu próbek mięśnia z języka w celu uniknięcia skażenia warstwą wierzchnią języka, której nie można wytrawić, co może uniemożliwić odczyt osadu.
Sprzęt i odczynniki mikser Moulinette AV4 - pepsyna o mocy 1:10000 NF (państwowa receptura USA) odpowiadającej 1:12500 BP (farmakopea brytyjska), lub 2000 FIP (Francuskiej Federacji Farmacji); Ważne : data ważności, certyfikat producenta, temp.przechowywania Y96
Sprzęt i odczynniki chemiczne do metody wytrawiania zgodnie z : ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 2075/2005 z dnia 5 grudnia 2005 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące urzędowych kontroli w odniesieniu do włosieni (Trichinella) w mięsie
Wagi Wagi WPT są prostym i niezawodnym rozwiązaniem dla precyzyjnego odważania. Standardowo każda waga WPT zasilana jest napięciem sieciowym 220 V. Opcjonalnie wagi WPT mogą posiadać wewnętrzne źródło zasilania w postaci akumulatora. Wagi te posiadają zakres ważenia do 3 kg z dokładnością 0,1g; Funkcje wag WPT: - liczenie sztuk,..>>> - drukowanie wyników pomiarów na dowolnej drukarce poprzez RS 232C..>>> - kontrola +/- w stosunku do masy ustawionego wzorca wyrażona w [g],..>>>
Pepsyna Preparat ze śluzówki wieprzowej. Aktywność jest wyrażana proporcją wskazującą, ile części wagowych albuminy jaja kurzego jest trawione przez 1 część wagową pepsyny. Aktywność jest również podawana w jednostkach FIP/g (Międzynarodowej Federacji Farmacji) i E/g. - pepsyna o mocy 1:10000 NF (państwowa receptura USA) odpowiadającej 1:12500 BP (farmakopea brytyjska), lub 2000 FIP (Francuskiej Federacji Farmacji); Ważne : data ważności, certyfikat producenta, temp.przechowywania
Kwas solny 16 ml kwasu chlorowodorowego, 25% Najlepszym rozwiązaniem ze względu na bezpieczeństwo oraz prostotę przygotowania jest stosowanie kwasu solnego 25% w plastykowych ampułkach Producent Polskie Odczynniki Chemiczne POCH opakowania a 8 i 16 ml 25% HCl
Woda 2 litry wody destylowanej lub wodociągowej ogrzanej do temperatury 46-48 0 C Folia aluminiowa 0.03mm lub 0.02mm nie folia śniadaniowa
Strzałka pokazuje sondę termostatu Mieszadła Mieszadło magnetyczne z płytą grzejną sterowaną termostatem zdolne utrzymać temperaturę w mieszaniny trawiącej w zakresie 44-46 0 C 1000 obr/min wystarcza dla 50g próbki 1600 obr/min wystarcza dla 100-115g próbki Mieszadełka pokryte teflonem o długości ok.5 cm (odpowiednie do typu mieszadła)
Sitka Średnica sitka 11cm Średnica oczek 180 µm Siatka stal chromo-niklowa (nierdzewna) Obręcz stal nierdzewna lub mosiądz Trwałe Nie wolno czyścić szczotkami Czyszczenie 30 min. w roztworze trawiącym TAK NIE
Stożkowe rozdzielacze separacyjne W chwili obecnej na rynku dostępne są jedynie rozdzielacze produkcji czeskiej NIE TAK
Cylindry miernicze o pojemności 50 ml lub próbówki wirówkowe
Baseny do zliczania larw lub płytki Petriego Basen do zliczania larw wykonany z płyt akrylowych o grubości 3 mm: dno basenu ma wymiary 180 x 40 mm i jest podzielone na kwadraty Płytki Petriego (w przypadku stosowania mikroskopu stereoskopowego) dno podzielone na kwadraty 10x10 mm
Trichinoskop z poziomym stolikiem lub mikroskop stereoskopowy lecz nie TPR -1 Tak Obraz w trychinoskopie przed naprawą i po naprawie
Warunki zatwierdzania laboratoriów wg Dyrektywy 77/96 -Laboratoria uprawnione do badań mięsa na obecność włośni muszą mieścić się tuż obok ubojni świń. -Próbki mięsa wymagane do badania muszą zostać pobrane natychmiast po uboju i bezzwłocznie przebadane w laboratorium dopuszczonym do badania mięsa na obecność włośni.
Odczynniki pepsyna o mocy 1:10000 NF (państwowa receptura USA) Pepsyna odpowiadającej 1:12500 BP (farmakopea brytyjska), lub 2000 FIP (Francuskiej Federacji Farmacji); 2 litry wody wodociągowej ogrzanej do 46-48 0 C 16 ml kwasu chlorowodorowego, 25%
Wykonanie 16 ± 0,5 ml kwasu chlorowodorowego dodaje się do zlewki o pojemności 3 litrów zawierającej 2,0 litra wody z kranu podgrzanej do temperatury od 46 do 48 oc; w zlewce umieszcza się pręt mieszający, zlewkę umieszcza się na podgrzanej płytce grzewczej i zaczyna się proces mieszania. Dodaje się 10 ± 0,2 g pepsyny. 100 g próbek pobranych rozdrabnia się w malakserze. Rozdrobnione mięso przenoszone jest do 3-litrowej zlewki zawierającej wodę, pepsynę i kwas chlorowodorowy. Wkładkę mieszającą malaksera wielokrotnie wkłada się do zlewki z płynem wytrawiającym, a pojemnik malaksera jest przemywany niewielką ilością płynu wytrawiającego w celu usunięcia przyczepionych skrawków mięsa.
Proces mieszania Mieszadło magnetyczne powinno być ustawione tak, aby utrzymywało stałą temperaturę 44 do 46 0 C płyn trawienny powinien wirować z wystarczająco dużą szybkością, aby utworzyć głęboki wir bez rozbryzgiwania; płyn trawienny jest mieszany przez 30 minut max.60
Proces trawienia uważany jest za zadowalający, jeżeli nie więcej niż 5 % początkowej wagi próbki pozostaje na sicie. Sedymentacja Płyn trawienny przelany przez sito do lejka sedymentacyjnego; - płyn trawienny odstawia się w lejku na 30 minut; po upływie 30 minut, próbka 40 ml płynu trawiennego zostaje szybko przelana do cylindra mierniczego lub do rurki wirówki
próbkę 40 ml pozostawia się na 10 minut, po czym odsysa się 30 ml płynu znad osadu pozostawiając tylko 10 ml; pozostałe 10 ml osadu przelewa się do basenu zliczania larw lub na płytkę Petriego; potem cylinder mierniczy lub rurkę wirówki płucze się 10 ml wody wodociągowej, którą dodaje się do próbki w basenie zliczania larw lub na płytce Petriego; potem próbka jest poddawana badaniu za pomocą trychinoskopu lub mikroskopu stereoskopowego;
Produkty trawienia powinny być przebadane bezzwłocznie. W żadnych okolicznościach ich badanie nie powinno być odkładane do następnego dnia.
Jeżeli produkty trawienia są mętne, albo nie zostały przebadane w trakcie 30 minut od ich przygotowania to próbkę 40 ml wlewa się do cylindra mierniczego i odstawia na 10 minut. Po 10 minutach 30 ml supernatant odsysa się, a pozostałe 10 ml uzupełnia do 30 ml wodą z kranu. Po kolejnych 10minutach, odsysa się 30 ml, a pozostałe 10 ml wylewa się na płytkę Petriego lub do basenu dla zliczania larw. Cylinder mierniczy przepłukuje się 10 ml wody i dodaje ten płyn na płytkę Petriego
W czasie badania! Jeżeli osad w czasie badania jest mętny, próbkę przelewa się do kalibrowanego cylindra i uzupełniona wodą z kranu do objętości 40 ml, po czym należy zastosować powyższą procedurę. Procedurę można powtórzyć od 2 do 4 razy aż do osiągnięcia przez płyn przejrzystości wystarczającej do wiarygodnego odczytu.
Pula mniejsza od 100 próbek W miarę potrzeby można dodać do 15 próbek po 1 g /ogólna masa próbek nie więcej niż 115g/ więcej niż 15 próbek należy badać jako próbę zbiorczą. Dla puli o ilości próbek poniżej 50, ilość płynu trawiennego może być zmniejszona do 1 litra.
Wyniki pozytywne lub wątpliwe w próbie 100x1g z każdej świni powinna być pobrana następna próbka o wadze 20 g. Próbki 20 g z pięciu świń mogą być połączone i przebadane. W ten sposób zostaną przebadane 20 próbek grupowych po pięćświń.
Wyniki pozytywne lub wątpliwe w próbie 5 x 20g Gdy wykryte zostaną włośnie w określonej puli próbek z pięciu świń, powinny być pobrane dalsze próbki o wadze 20 g z każdej indywidualnej świni, przy czym każda taka próbka powinna być odrębnie przebadana
Identyfikacja gatunku włośni Próbki z pasożytami przechowuje się w 90 % alkoholu etylowym w celu konserwacji i identyfikacji na poziomie gatunku we wspólnotowym lub krajowym laboratorium referencyjnym. Po zebraniu pasożytów należy odkazić płyny dodatnie (płyn wytrawiający, ciecz sklarowaną nad osadem, popłuczyny itd.) poprzez podgrzewanie do temperatury przynajmniej 60 oc.
Warunki zatwierdzania laboratoriów wg Dyrektywy 77/96 -Laboratoria uprawnione do badań mięsa na obecność włośni muszą mieścić się tuż obok ubojni świń i, jeżeli zakład nie posiada jeszcze takich urządzeń, które pomogłyby spełnić pozostałe wymagania Dyrektywy 77/96 w krajach trzecich, muszą przynajmniej posiadać dostępne następujące udogodnienia: -Próbki mięsa wymagane do badania muszą zostać pobrane natychmiast po uboju i bezzwłocznie przebadane w laboratorium dopuszczonym do badania mięsa na obecność włośni przy ubojni. Zabronione jest wykonywanie tych badań poza ubojnią, w której zwierzęta zostały poddane ubojowi.
Pomieszczenie do przygotowywania próbek zamykane na klucz, odpowiednio wyposażone pomieszczenie, przystosowane do przygotowywania próbek; jego ściany muszą być gładkie i muszą być wykończone zmywalnym pokryciem w jasnym kolorze lub farbą do wysokości 2 metrów. Pomieszczenie musi być wyposażone zgodnie z wymogami jednej ze stosowanych metod badań;
w pokoju przygotowawczym, odpowiedni sprzęt do mycia i dezynfekowania rąk; możliwie lodówki, w których można przechowywać próbki; wodoszczelne, nierdzewne pojemniki, z hermetycznie zamykanymi wiekami, przeznaczone do zbierania próbek po przebadaniu, zaprojektowane w ten sposób, by zapobiec nieuprawnionemu usuwaniu zawartości; odpowiedni sprzęt do ochrony przed szkodnikami (owadami, gryzoniami itp.)
Pomieszczenie do badania zamykane na klucz, odpowiednio wyposażone pomieszczenie, które może zostać zaciemnione w trakcie przeprowadzania badania z użyciem trychinoskopu sprzęt zapewniający odpowiednią wentylację i, jeśli to konieczne, sprzęt klimatyzacyjny zapewniający, że temperatura w pomieszczeniu nie przekroczy +25 o C;
Pomieszczenie do badania odpowiednie, naturalne bądź sztuczne oświetlenie, które nie powoduje zmiany kolorów; należy unikać bezpośredniego operowania światła słonecznego;
Pomieszczenia do mycia i dezynfekcji - wodoodporną wykładzinę podłogową, odporną na gnicie i łatwą w utrzymaniu w czystości i do dezynfekowania, - gładkie ściany, które do wysokości co najmniej 2 m są wykończone zmywalnym pokryciem w jasnym kolorze. Postanowienie to nie musi być stosowane jeżeli laboratoria są wyposażone w duży, odpowiednio podłączony zlew.
Przebieralnie, umywalnie i łazienki oraz toalety umywalnie z gorącą i zimną bieżącą wodą, zaopatrzone w materiały czyszczące i dezynfekujące oraz jednorazowe ręczniki;
Ile prób można zbadać jedna osoba? W celu uniknięcia przemęczenia i jego następstw, personelowi powinny przysługiwać krótkie przerwy w ciągu dnia pracy. Czas badania minimum 1min?(To trochę za mało)
Wymagania w odniesieniu do 1. Prosta obsługa trychinoskopów 2. Intensywność podświetlenia: - dokładne wyniki muszą być możliwe do odczytania nawet w pomieszczeniu niezupełnie zaciemnionym; - jako źródło światła należy wykorzystać żarówkę typu projector o mocy 100W (12V).
Powiększenie 3. Odpowiednie powiększenie: - normalne powiększenie robocze: 50 razy - powiększenie 80 do 100 razy w celu oszacowania przedmiotów niewyraźnie rozpoznawalnych w normalnych warunkach roboczych.
Rozdzielczość 4. Rozdzielczość: - przy każdym powiększaniu konieczne jest uzyskanie wyraźnego ostrego obrazu definiowalnego koloru 5. Mechanizm przełączania: - każdej zmianie powiększenia towarzyszyć musi automatyczne dostosowanie jasności obrazu.
Kontrast 6. Zwiększanie kontrastu: kondensor musi być wyposażony w przesłonę umożliwiającą zwiększenie kontrastu przy kontrolowaniu co trudniejszych przypadków przesłona musi być łatwa w obsłudze (np. dźwignia kontroli na płaszczyźnie trychinoskopu)
Ostrość 7. Łatwość ustawiania ostrości: - szybkie ustawianie ostrości przy użyciu pierścienia; - precyzyjne ustawianie ostrości dzięki użyciu dźwigni kontroli. 8. Regulacja napięcia: - po to, by można było ustawić wymaganą jasność.
Mechanizm blokujący 9. Jednokierunkowy ruch kompresora: - automatyczny mechanizm blokujący musi zapewnić, że kompresor porusza się tylko w jednym kierunku, by uniemożliwić przypadkowe przemieszczenie się. 10. Swobodny widok ekranu projektora
Ekran projektora 11. Ekran projektora: - średnica co najmniej 54 cm; - posiada dużą zdolność odbijania; - trwały; - może zostać rozebrany; - łatwy w czyszczeniu.
Znakowanie Mięso jest oznakowane znakiem jakości zdrowotnej, Przy badaniu kompresorowym oznakowane znakiem który wyraźnie różni się od znaku jakości zdrowotnej, o którym mowa w art. 5 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 853/2004, oraz mięso jest bezpośrednio dostarczane konsumentowi końcowemu lub lokalnym przedsiębiorstwom handlu detalicznego zapewniającym dostawy dla konsumentów końcowych i mięso nie jest używane do wytwarzania produktów, których proces produkcyjny nie powoduje zniszczenia włośni
Szkolenie Właściwy organ zapewnia odpowiednie wyszkolenie całego personelu uczestniczącego w badaniu próbek w celu wykrycie włosienia oraz jego udział w: a) programie kontroli jakości testów używanych do wykrywania włośni oraz regularnej ocenie procedur badania, rejestrowania i analizy stosowanych w laboratorium. a) w przypadku gospodarstw wymagania ustanowione
Mięso końskie Należy systematycznie pobierać próbki z tusz koni, dzików oraz innych hodowlanych i dzikich gatunków zwierząt zagrożonych zarażeniem włosieniem w ubojniach lub zakładach przetwórczych zwierząt łownych jako część badania poubojowego. Nie należy przeprowadzać takiego pobierania próbek w przypadku, gdy właściwe organy ustaliły za pomocą oceny ryzyka, że zagrożenie zakażeniem włosieniem danego hodowlanego lub dzikiego gatunku jest znikome. Należy pobrać próbkę z każdej tuszy, a następnie zbadać ją w laboratorium wyznaczonym