z dnia 2017 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw

U S T AWA Projekt z dnia 13 marca 2017 r. z dnia 2017 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw 1) 2) Art. 1. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 128.) wprowadza się następujące zmiany: 1) odnośnik nr 1 otrzymuje brzmienie: Niniejsza ustawa wdraża: 1) dyrektywę Rady 91/671/EWG z dnia 16 grudnia 1991 r. odnoszącą się do obowiązkowego stosowania pasów bezpieczeństwa i urządzeń przytrzymujących dla dzieci w pojazdach (Dz. Urz. WE L 373 z 31.12.1991, str. 26 - Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne rozdz. 7, t. 1, str. 353, Dz. Urz. UE L 115 z 9.05.2003 - Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne rozdz. 7, t. 7, str. 63 oraz Dz. Urz. UE L 59 z 28.02.2014, str. 32); 2) dyrektywę Rady 92/6/EWG z dnia 10 lutego 1992 r. w sprawie montowania i zastosowania urządzeń ograniczenia prędkości w niektórych kategoriach pojazdów silnikowych we Wspólnocie (Dz. Urz. WE L 57 z 02.03.1992, str. 27 - Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne rozdz. 7, t. 1, str. 359, Dz. Urz. WE L 327 z 4.12.2002, str. 8 - Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne rozdz. 7, t. 1, str. 179); 3) dyrektywę Rady 96/53/WE z dnia 25 lipca 1996 r. ustanawiającą dla niektórych pojazdów drogowych poruszających się na terytorium Wspólnoty maksymalne dopuszczalne wymiary w ruchu krajowym i międzynarodowym oraz maksymalne dopuszczalne obciążenia w ruchu międzynarodowym (Dz. Urz. WE L 235 z 17.09.1996, str. 59 - Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 1) Niniejsza ustawa w zakresie swojej regulacji wdraża dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/45/UE z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie okresowych badań zdatności do ruchu drogowego pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz uchylającą dyrektywę 2009/40/WE (Dz. Urz. UE L 127 z 29.04.2014, str. 51). 2) Niniejszą ustawą zmienia się następujące ustawy: ustawę z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym, ustawę z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, ustawę z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej oraz ustawę z dnia 4 marca 2010 r. o świadczeniu usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2 7, t. 2, str. 478, Dz. Urz. WE L 67 z 9.03.2002, str. 47 - Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 6, str. 85); 4) dyrektywę Rady 1999/37/WE z dnia 29 kwietnia 1999 r. w sprawie dokumentów rejestracyjnych pojazdów (Dz. Urz. WE L 138 z 1.06.1999, str. 57 - Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 4, str. 351, Dz. Urz. UE L 10 z 16.01.2004, str. 29 - Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 7, str. 710, Dz. Urz. UE L 363 z 20.12.2006, str. 344, Dz. Urz. UE L 158 z 10.06.2013, str. 356 oraz Dz. Urz. UE L 127 z 29.04.2014, str. 129); 5) dyrektywę 2000/30/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 czerwca 2000 r. w sprawie drogowej kontroli przydatności do ruchu pojazdów użytkowych poruszających się we Wspólnocie (Dz. Urz. WE L 203 z 10.08.2000, str. 1 - Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 5, str. 80, Dz. Urz. UE L 90 z 8.04.2003, str. 37 - Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 7, str. 254, Dz. Urz. UE L 173 z 8.07.2010, str. 33); 6) dyrektywę 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 września 2007 r. ustanawiającej ramy dla homologacji pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz układów, części i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów ( dyrektywa ramowa ) (Dz. Urz. UE L 263 z 9.10.2007, str. 1, Dz. Urz. UE L 292 z 31.10.2008, str. 1, Dz. Urz. UE L 35 z 4.02.2009, str. 1, Dz. Urz. UE L 118 z 13.05.2009, str. 13, Dz. Urz. UE L 188 z 18.07.2009, str. 1, Dz. Urz. UE L 200 z 31.07.2009, str. 1, Dz. Urz. UE L 320 z 5.12.2009, str. 36 i Dz. Urz. UE L 339 z 22.12.2009, str. 60, Dz. Urz. UE L 72 z 20.03.2010, str. 17 i Dz. Urz. UE L 110 z 1.05.2010, str. 1, Dz. Urz. UE L 53 z 26.02.2011, str. 4, Dz. Urz. UE L 167 z 25.06.2011, str. 1 i Dz. Urz. UE L 185 z 15.07.2011, str. 30, Dz. Urz. UE L 28 z 31.01.2012, str. 24, Dz. Urz. UE L 126 z 15.05.2012, str. 15 i Dz. Urz. UE L 353 z 21.12.2012, str. 1 i 31, Dz. Urz. UE L 47 z 20.02.2013, str. 51, Dz. Urz. UE L 55 z 27.02.2013, str. 9, Dz. Urz. UE L 65 z 8.03.2013, str. 1 i Dz. Urz. UE L 158 z 10.06.2013, str. 172, Dz. Urz. UE L 43 z 13.02.2014, str. 12, Dz. Urz. UE L 47 z 18.02.2014, str. 1, Dz. Urz. UE L 69 z 8.03.2014, str. 3 i Dz. Urz. UE L 315 z 1.11.2014, str. 3 oraz Dz. Urz. UE L 9 z 15.01.2015, str. 1 i Dz. Urz. UE L 28 z 4.02.2015, str. 3); 7) dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/45/UE z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie okresowych badań zdatności do ruchu drogowego pojazdów

3 silnikowych i ich przyczep oraz uchylająca dyrektywę 2009/40/WE (Dz. Urz. UE L 127 z 29.04.2014, str. 51); 8) dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2015/413/UE z dnia 11 marca 2015 r. w sprawie ułatwień w zakresie transgranicznej wymiany informacji dotyczących przestępstw lub wykroczeń przeciwko bezpieczeństwu ruchu drogowego (Dz. Urz. UE L 68 z 13.03.2015, str. 9). ; 2) w art. 2: a) pkt 18 otrzymuje brzmienie: 18) pieszy osobę znajdującą się poza pojazdem na drodze i niewykonującą na niej robót lub czynności przewidzianych odrębnymi przepisami; za pieszego uważa się również osobę prowadzącą, ciągnącą lub pchającą rower, motorower, motocykl, wózek dziecięcy, podręczny lub inwalidzki, osobę poruszającą się w wózku inwalidzkim albo przy użyciu urządzenia transportu osobistego, a także osobę w wieku do 10 lat kierującą rowerem pod opieką osoby dorosłej;, b) pkt 31 otrzymuje brzmienie: 31) pojazd środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszynę lub urządzenie do tego przystosowane, z wyjątkiem urządzenia, o którym mowa w pkt 48a;, c) pkt 35a otrzymuje brzmienie: 35a) pojazd nienormatywny pojazd lub zespół pojazdów, którego nacisk jednej lub wielu osi wraz z ładunkiem lub bez ładunku jest większy od dopuszczalnego, przewidzianego dla danej drogi w przepisach o drogach publicznych, lub którego wymiary lub rzeczywista masa całkowita wraz z ładunkiem lub bez niego są większe od dopuszczalnych, przewidzianych w przepisach niniejszej ustawy; pojazdem nienormatywnym jest również zespół pojazdów składający się z większej liczby pojazdów, niż określona w art. 62 ust. 4;, d) pkt 41 otrzymuje brzmienie: 41) autobus pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu;, e) po punkcie 48 dodaje się pkt 48a w brzmieniu:

4 48a) urządzenie transportu osobistego urządzenie konstrukcyjnie przeznaczone do poruszania się pieszych napędzane siłą mięśni; określenie to obejmuje również urządzenie transportu osobistego, o szerokości nieprzekraczającej w ruchu 0,9 m, wyposażone w napęd elektryczny o znamionowej mocy ciągłej nie większej niż 1000 W, którego konstrukcja ogranicza prędkość jazdy do 25 km/h i mechanizm pozwalający na bezpieczne zatrzymanie urządzenia;, f) pkt 50 otrzymuje brzmienie: 50) przyczepa pojazd na kołach, bez silnika, przystosowany do łączenia go z innym pojazdem; określenie to obejmuje również przyczepę modułową;, g) po pkt 50 dodaje się pkt 50a i 50b w brzmieniu: 50a) moduł przyczepy pojazd posiadający co najmniej 2 osie niezależne w jednej linii, umożliwiający połączenie z kompatybilnymi modułami przyczepy; 50b) przyczepa modułowa przyczepa składająca się z jednego lub więcej modułów przyczepy, przeznaczona konstrukcyjnie do przewozu ładunków niepodzielnych;, h) pkt 52 otrzymuje brzmienie: 52) naczepa przyczepę, której część spoczywa na innym pojeździe i obciąża ten pojazd;, i) po pkt 60 dodaje się pkt 60a w brzmieniu: 60a) rodzaj pojazdu klasyfikację pojazdu według wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 76 ust.1 pkt 3;, j) pkt 82 otrzymuje brzmienie: 82) tramwaj pojazd szynowy przystosowany do uczestniczenia w ruchu drogowym;, k) dodaje się pkt 86 i 87 w brzmieniu: 86) badanie techniczne zespół czynności kontrolnych wykonywanych na podstawie przepisów prawa przez: a) diagnostę w stacji kontroli pojazdów lub w Centrum Badawczym Transportowego Dozoru Technicznego, a w przypadku niektórych rodzajów pojazdów poza stacją kontroli pojazdów lub poza Centrum Badawczym Transportowego Dozoru Technicznego,

5 b) upoważnionego pracownika Transportowego Dozoru Technicznego w Centrum Badawczym Transportowego Dozoru Technicznego, a w przypadku trolejbusów i tramwajów w infrastrukturze właściciela lub posiadacza sprawdzających spełnianie przez pojazd odpowiednich warunków lub wymagań technicznych; 87) diagnosta osobę fizyczną uprawnioną do wykonywania badania technicznego na podstawie świadectwa kompetencji diagnosty. ; 3) w art. 11 ustawy: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: 4. Korzystanie przez pieszego z drogi dla rowerów jest dozwolone, z zastrzeżeniem ust. 4b, jedynie w przypadku braku chodnika lub pobocza albo niemożności korzystania z nich. Pieszy, z wyjątkiem osoby niepełnosprawnej, korzystając z tej drogi, jest obowiązany ustąpić miejsca kierującemu rowerem., b) po ust. 4a dodaje się ust. 4b 4d w brzmieniu: 4b. Pieszy poruszający się przy użyciu urządzenia transportu osobistego może poruszać się po drodze dla rowerów i przejeździe dla rowerzystów. Korzystając z drogi dla rowerów i przejazdu dla rowerzystów pieszy jest obowiązany do ruchu prawą stroną z zachowaniem szczególnej ostrożności i ustępowania miejsca kierującemu rowerem oraz stosowania do znaków drogowych przeznaczonych dla kierującego rowerem. 4c. Pieszy poruszający się przy użyciu urządzenia transportu osobistego poza miejscami, o których mowa w ust. 4b, jest obowiązany do ruchu prawą stroną z zachowaniem szczególnej ostrożności oraz z prędkością pieszego. Korzystając z pobocza lub jezdni pieszy jest obowiązany do stosowania się do zasady określonej w ust. 2 i 3. 4d. Pieszy, o ile osiągnął wiek co najmniej 10 lat, może poruszać się przy użyciu urządzenia transportu osobistego wyposażonego w napęd elektryczny. ; 4) w art. 27 ustawy dodaje się ust. 6 w brzmieniu: 6. W przypadku pieszego poruszającego się przy użyciu urządzenia transportu osobistego po drodze dla rowerów i przejeździe dla rowerzystów przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio. ; 5) w art. 60 w ust. 2 w pkt 5 kropkę zastępuję się średnikiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu:

6 6) używania pojazdu odpowiednio przystosowanego lub wyposażonego zgodnie z przepisami o przewozie towarów niebezpiecznych oznaczonego w sposób nieodpowiedni do przewożonego ładunku. ; 6) w art. 62 ust. 4b otrzymuje brzmienie: 4b. Przejazd zespołu pojazdów: 1) złożonego z liczby pojazdów większej niż określona w ust. 4, wymaga zezwolenia o którym mowa w art. 64d; 2) o długości większej niż określona w ust. 4a wymaga zezwolenia, o którym mowa w art. 64c albo zezwolenia, o którym mowa w art. 64d. ; 7) w art. 66: a) ust. 1a otrzymuje brzmienie: 1a. Pojazd kategorii M 2 oraz M 3 powinien być wyposażony w homologowany ogranicznik prędkości, ograniczający maksymalną prędkość do 100 km/h, pojazd kategorii N 2 oraz N 3 powinien być wyposażony w homologowany ogranicznik prędkości, ograniczający maksymalną prędkość do 90 km/h. Ogranicznik prędkości powinien być montowany przez producenta lub jednostkę przez niego upoważnioną., b) w ust. 1b w pkt 5 kropkę zastępuję się średnikiem i dodaje się pkt 6 i 7 w brzmieniu: 6) kategorii N 3 oraz M 3 o maksymalnej masie całkowitej przekraczającej 10 t, zarejestrowanego przed dniem 1 stycznia 1988 r.; 7) kategorii N 2, M 2 oraz M 3 o maksymalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 10 t, zarejestrowanego przed dniem 1 października 2001 r., c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: 2a. Właściciel lub posiadacz pojazdu odpowiada za utrzymanie w należytym stanie oraz sprawność i skuteczność działania urządzeń i wyposażenia pojazdu, o którym w ust. 2. ; 8) w art. 66a: a) w ust. 2 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego nadaje w drodze decyzji administracyjnej za opłatą, na wniosek właściciela pojazdu numer nadwozia, podwozia lub ramy, w przypadku pojazdu:, b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a 2c w brzmieniu:

7 2a. Opłata, o której mowa w ust. 2, stanowi przychód Transportowego Dozoru Technicznego. 2b. Maksymalna wysokość opłaty, o której mowa w ust. 2, nie może przekroczyć 100 zł. 2c. Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego prowadzi rejestr nadanych i umieszczonych numerów nadwozia, podwozia lub ramy., c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: 5. Minister właściwy do spraw transportu, uwzględniając znaczenie numerów nadwozia, podwozia lub ramy dla zapewnienia pewności i bezpieczeństwa obrotu pojazdami, określi, w drodze rozporządzenia, w przypadkach, o których mowa w ust. 2, szczegółowy sposób oraz tryb nadawania tych numerów i ich umieszczania oraz wysokość opłaty za nadanie numeru nadwozia, podwozia lub ramy. ; 9) w art. 70y: a) art. 70y ust.1 otrzymuje brzmienie: 1.Jednostką właściwą do przeprowadzania badań homologacyjnych, badań potwierdzających spełnienie odpowiednich warunków lub wymagań technicznych oraz kontroli zgodności jest Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego lub podmiot wyznaczony przez Dyrektora Transportowego Dozoru Technicznego, zwany dalej "jednostką uprawnioną. ; b) w ust. 2 w pkt 4 kropkę zastępuję się średnikiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu: 5) w zakresie dopuszczenia do ruchu pojazdu zarejestrowanego, w którym dokonano zmian konstrukcyjnych - przeprowadzanie badań potwierdzających spełnienie odpowiednich warunków lub wymagań technicznych określonych dla danego pojazdu w przepisach dotyczących homologacji typu, których spełnienie wymagane jest przepisami w zakresie warunków technicznych pojazdów. ; c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: 2a. Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego wykonuje zadania wskazane w ust. 2. ; d) dodaje się ust. 6 8 w brzmieniu: 6. Koszty badań potwierdzających spełnienie odpowiednich warunków lub wymagań technicznych pojazdu zarejestrowanego, w którym dokonano zmian konstrukcyjnych pokrywa właściciel pojazdu.

8 7. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres badań, o których mowa w ust. 1, do których uprawniony jest Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego. 8. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 7, minister uwzględnia: 1) konieczność zapewnienia właściwego poziomu bezpieczeństwa w ruchu drogowym i ochrony środowiska; 2) potrzebę zapewnienia zabezpieczenia dokumentów przed przerobieniem lub podrobieniem. 10) w art. 70z ustawy: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: 1.Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego lub jednostka uprawniona przeprowadza badania homologacyjne na wniosek odpowiednio producenta albo podmiotu dokonującego montażu instalacji przystosowującej dany typ pojazdu do zasilania gazem. ; b) ust. 5-8 otrzymują brzmienie: 5. W ramach badań homologacyjnych producent dostarcza na żądanie Dyrektora Transportowego Dozoru Technicznego lub jednostki uprawnionej, na swój koszt, pojazdy, przedmioty wyposażenia lub części, w liczbie i kompletacji koniecznej do przeprowadzenia wymaganych badań. 6. Z przeprowadzonego badania homologacyjnego, z zastrzeżeniem ust. 7, Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego lub jednostka uprawniona sporządzają: 1) protokół wraz ze sprawozdaniem zawierającym wyniki tego badania - w przypadku badań homologacyjnych typu pojazdu oraz sposobu montażu instalacji przystosowującej dany typ pojazdu do zasilania gazem, albo 2) sprawozdanie zawierające wyniki tego badania - w przypadku typu przedmiotu wyposażenia lub części. 7.W przypadku określenia przez producenta zakresu wymagań technicznych, do sprawdzenia z zastosowaniem wirtualnych metod testowania, jednostka uprawniona lub Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego przeprowadza procedurę walidacji, o której mowa w załączniku XVI do dyrektywy 2007/46/WE, z której sporządza sprawozdanie. Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego lub jednostka uprawniona w porozumieniu z Dyrektorem Transportowego Dozoru

9 Technicznego w sprawozdaniu określa zasadność zastosowania wirtualnej metody testowania. 8. W sprawozdaniu, o którym mowa w ust. 6, podmiot sporządzający sprawozdanie zamieszcza informacje o zastosowanych podczas przeprowadzanych badań homologacyjnych typu WE pojazdu, typu WE przedmiotu wyposażenia lub części wirtualnych metodach testowania. b) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: 6. Koszty badań potwierdzających spełnienie odpowiednich warunków lub wymagań technicznych pojazdu zarejestrowanego, w którym dokonano zmian konstrukcyjnych pokrywa właściciel pojazdu. ; 11) w art. 71: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: 1. Dokumentem stwierdzającym dopuszczenie do ruchu pojazdu samochodowego, ciągnika rolniczego, pojazdu wolnobieżnego wchodzącego w skład kolejki turystycznej, motoroweru lub przyczepy jest zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu wraz z dowodem rejestracyjnym albo pozwoleniem czasowym. Przepis ten nie dotyczy pojazdów, o których mowa w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1b., b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: 1a. W przypadku, o którym mowa w art. 84 ust. 2a, dokumentem stwierdzającym dopuszczenie do ruchu pojazdów, o których mowa w ust. 1, jest dowód rejestracyjny. 1b. W przypadku pojazdów: 1) zarejestrowanych, o których mowa w art. 81 ust. 4 pkt 2, albo 2) nowych, dla których wydano świadectwo zgodności WE, świadectwo zgodności, dopuszczenie jednostkowe pojazdu, decyzje o uznaniu dopuszczenia jednostkowego pojazdu albo świadectwo dopuszczenia indywidualnego WE, zarejestrowanych po raz pierwszy - do czasu następnego okresowego badania technicznego pojazdu dokumentem stwierdzającym dopuszczenie do ruchu pojazdu samochodowego, jest dowód rejestracyjny albo pozwolenie czasowe., c) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

10 4. Zespół pojazdów składający się z pojazdu samochodowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t i przyczepy albo autobusu i przyczepy może być dopuszczony do ruchu po uzyskaniu odpowiedniej adnotacji w dowodzie rejestracyjnym pojazdu silnikowego, dokonanej na podstawie informacji zawartej w dokumencie, o którym mowa w art. 72 ust. 1 pkt 3, albo zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu. Przepis ten nie dotyczy motocykla. ; 12) w art. 80d w ust. 4 pkt 2 otrzymuje brzmienie: 2) opłata ewidencyjna, o której mowa w art. 75 ust. 2, art. 77 ust. 3, art. 83 ust. 1 pkt 3 i art. 150 ust. 1; ; 13) w dziale III: a) rozdział 3 otrzymuje brzmienie: Rozdział 3 Badania techniczne pojazdów Art. 81. 1. Właściciel lub posiadacz pojazdu samochodowego, ciągnika rolniczego, pojazdu wolnobieżnego wchodzącego w skład kolejki turystycznej, motoroweru lub przyczepy jest obowiązany przedstawiać go do badania technicznego. 2. Badania techniczne dzielą się na badania okresowe, badania dodatkowe, badania co do zgodności z warunkami technicznymi oraz badania rozszerzone w przypadku trolejbusów lub tramwajów.. 3. Okresowe badanie techniczne po raz pierwszy jest przeprowadzane przed pierwszą rejestracją pojazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 4. Badaniu, o którym mowa w ust. 3, nie podlega: 1) nowy pojazd, dla którego wydano świadectwo zgodności WE, świadectwo zgodności, dopuszczenie jednostkowe pojazdu, decyzję o uznaniu dopuszczenia jednostkowego pojazdu albo świadectwo dopuszczenia indywidualnego WE pojazdu lub nowy pojazd objęty obowiązkiem, o którym mowa w art. 70d ust.1; 2) pojazd zarejestrowany po raz pierwszy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim:

11 a) na którego typ wydano świadectwo homologacji typu WE pojazdu - w okresie od dnia pierwszej rejestracji za granicą do dnia terminu okresowego badania technicznego, ustalonego na podstawie ust. 5, lub b) w którego zaświadczeniu o przeprowadzanym badaniu technicznym lub innym dokumencie wydanym przez właściwy organ innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego przedstawionym do rejestracji, zawarta jest informacja o wykonanym badaniu technicznym i jego terminie ważności, o którym mowa w ust. 19 z wyjątkiem taksówki, pojazdu uprzywilejowanego lub pojazdu odpowiednio przystosowanego lub wyposażonego zgodnie z przepisami o przewozie towarów niebezpiecznych, pojazdu z zamontowanym urządzeniem technicznym podlegającym dozorowi technicznemu oraz pojazdu przystosowanego konstrukcyjnie do ruchu lewostronnego. 5. Okresowe badanie techniczne pojazdu przeprowadza się corocznie przed upływem roku od dnia pierwszej rejestracji lub od dnia przeprowadzonego badania, z zastrzeżeniem ust. 6-10. 6. Okresowe badanie techniczne samochodu osobowego, samochodu ciężarowego i specjalnego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t, czterokołowca, motocykla lub przyczepy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t przeprowadza się przed upływem 3 lat od dnia pierwszej rejestracji, następnie przed upływem 5 lat od dnia pierwszej rejestracji i nie później niż 2 lata od dnia przeprowadzenia poprzedniego badania technicznego, a następnie corocznie przed upływem kolejnego roku od dnia przeprowadzenia badania. Nie dotyczy to pojazdu odpowiednio przystosowanego lub wyposażonego zgodnie z przepisami o przewozie towarów niebezpiecznych, taksówki, pojazdu samochodowego konstrukcyjnie przeznaczonego do przewozu osób wykorzystywanego do zarobkowego przewozu osób, pojazdu marki SAM, pojazdu zasilanego gazem, pojazdu przystosowanego do używania jako pojazd uprzywilejowany oraz pojazdu używanego do nauki jazdy lub egzaminu państwowego, które podlegają corocznym badaniom technicznym. 7. Okresowe badanie techniczne ciągnika rolniczego, przyczepy rolniczej, motoroweru oraz czterokołowca lekkiego przeprowadza się przed upływem 3 lat od dnia pierwszej rejestracji, a następnie przed upływem każdych kolejnych 2 lat od

12 dnia przeprowadzenia badania technicznego. Przyczepa rolnicza marki SAM podlega corocznym badaniom technicznym. 8. Przepisy ust. 6 i 7 dotyczą również pojazdów, o których mowa w ust. 6 i 7, zarejestrowanych po raz pierwszy za granicą. W tym przypadku za dzień pierwszej rejestracji, o której mowa w ust. 6 i 7, przyjmuje się dzień pierwszej rejestracji za granicą. 9. Okresowe badanie techniczne autobusu przeprowadza się przed upływem roku od dnia pierwszej rejestracji i następnie przed upływem każdych kolejnych 6 miesięcy od dnia przeprowadzenia badania technicznego. Przepis stosuje się także do autobusu pojazdu zabytkowego wykorzystywanego do zarobkowego transportu drogowego. 10. Przyczepa lekka, przyczepa specjalna przeznaczona do ciągnięcia przez ciągnik rolniczy lub pojazd wolnobieżny, pojazd zabytkowy nie podlegają okresowym badaniom technicznym. 10a. Przyczepa lekka marki SAM, pojazd zabytkowy przeznaczony do zarobkowego transportu drogowego podlegają corocznym badaniom technicznym. 11. Niezależnie od badań, o których mowa w ust. 3-5, dodatkowemu badaniu technicznemu podlega pojazd: 1) skierowany przez organ kontroli ruchu drogowego: a) w przypadku uzasadnionego przypuszczenia, że zagraża bezpieczeństwu ruchu drogowego lub narusza wymagania ochrony środowiska, b) który uczestniczył w wypadku drogowym lub innym, w którym zostały uszkodzone zasadnicze elementy nośne konstrukcji nadwozia, podwozia lub ramy, z zastrzeżeniem pkt 5, lub noszący ślady uszkodzeń albo którego stan techniczny wskazuje na naruszenie elementów nośnych konstrukcji pojazdu, w tym kół, zawieszenia oraz układów poduszek powietrznych, układu kierowniczego lub hamulcowego; 2) skierowany przez starostę albo na wniosek właściciela lub posiadacza pojazdu: a) w celu identyfikacji lub ustalenia danych niezbędnych do jego rejestracji, b) jeżeli z dokumentów wymaganych do jego rejestracji wynika, że uczestniczył w wypadku drogowym lub innym lub narusza wymagania ochrony środowiska,

13 c) w celu sprawdzenia przystosowania pojazdu do ciągnięcia przyczepy, d) w celu sprawdzenia prawidłowości konstrukcyjnego ograniczenia prędkości ciągnika rolniczego wchodzącego w skład kolejki turystycznej, do prędkości 25 km/h, e) w przypadku, o którym mowa w pkt 1 lit. a, f) w którym dokonano zmian konstrukcyjnych, zmian lub modyfikacji układów i elementów odpowiadających za bezpieczeństwo lub mających wpływ na ochronę środowiska, skutkujących zmianą układu napędowego, zmianą masy, zmianą wymiarów lub zmianą nacisków, zmian konstrukcyjnych powodujących zmianę rodzaju pojazdu na autobus lub zmianę rodzaju pojazdu na pojazd specjalny, z zastrzeżeniem art. 66 ust. 4 pkt 5 i 6, z wyłączeniem montażu instalacji do zasilania gazem; 3) w którym dokonano zmian konstrukcyjnych lub wymiany elementów powodujących zmianę danych w dowodzie rejestracyjnym, z zastrzeżeniem art. 66 ust. 4 pkt 5 i 6, z wyłączeniem montażu instalacji do zasilania gazem; 4) który ma być używany jako taksówka, pojazd przystosowany do używania jako pojazd uprzywilejowany, pojazd do nauki jazdy lub przeprowadzania egzaminu państwowego lub pojazd odpowiednio przystosowany lub wyposażony zgodnie z przepisami o przewozie towarów niebezpiecznych; 5) w którym została dokonana naprawa wynikająca ze zdarzenia powodującego odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia określonego w grupach 3 i 10 działu II załącznika do ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. poz. 1844 oraz z 2016 r. poz. 615 i 1948) w zakresie elementów nośnych konstrukcji pojazdu, układu hamulcowego lub kierowniczego mających wpływ na bezpieczeństwo ruchu drogowego; 6) w którym w czasie badania technicznego stwierdzono ślady uszkodzeń lub naruszenie elementów nośnych konstrukcji pojazdu, mogących stwarzać zagrożenie dla bezpieczeństwa ruchu drogowego; 7) dla którego określono wymagania techniczne w przepisach ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z

14 późn. zm. 3) ), ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z2016 r. poz. 2032 i 2048 oraz z 2017 r. poz. 60 ) lub ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1888, 1926, 1933 i 1948 oraz z 2017 r. poz. 60-); 8) autobus, którego dopuszczalna prędkość na autostradzie i drodze ekspresowej wynosi 100 km/h, co do zgodności z dodatkowymi warunkami technicznymi; 9) wyposażony w blokadę alkoholową; 12. Badaniu co do zgodności z warunkami technicznymi podlega pojazd zabytkowy przed pierwszą rejestracją na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 13. Badanie techniczne pojazdu z zamontowanym urządzeniem technicznym podlegającym dozorowi technicznemu przeprowadza się po przedstawieniu dokumentu wydanego przez właściwy organ dozoru technicznego, stwierdzającego sprawność urządzenia technicznego. 14. Badanie techniczne pojazdu wyposażonego w blokadę alkoholową przeprowadza się po przedstawieniu dokumentu potwierdzającego kalibrację blokady alkoholowej, wystawionego przez producenta urządzenia lub jego upoważnionego przedstawiciela, ważnego przez okres 12 miesięcy od dnia wystawienia. 15. W przypadku powstania trudności w ustaleniu parametrów pojazdu, badanie techniczne może być przeprowadzone po przedstawieniu opinii rzeczoznawcy samochodowego, o którym mowa w art. 79a. 16. Badanie techniczne ciągnika rolniczego i przyczepy rolniczej może być przeprowadzane w infrastrukturze innej niż stacja kontroli pojazdów zgodnie z wymaganiami określonymi na podstawie art. 86j i w sposób określony na podstawie ust. 19. 17. Na wniosek właściciela lub posiadacza pojazdu może być przeprowadzone badanie techniczne pojazdu w sposób określony dla okresowego badania technicznego pojazdu celem sprawdzenia stanu technicznego pojazdu. 18. Termin ważności badania technicznego pojazdu, o którym mowa w ust. 4 pkt 2 lit. b, uznaje się, o ile nie jest dłuższy niż termin ważności badania technicznego ustalany na podstawie ust. 5-10. 3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2016 r. poz. 846, 960, 1052, 1206, 1228, 1579, 1948 i 2024 oraz z 2017 r. poz. 60.

15 19. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia: 1) przedmiot, zakres i sposób przeprowadzenia badań technicznych pojazdów, z wyłączeniem tramwaju albo trolejbusu, 2) wzory dokumentów stosowanych przy tych badaniach oraz warunki i tryb ich wydawania - uwzględniając zakres warunków technicznych pojazdów podlegających badaniu oraz zapewnienie prawidłowego prowadzenia wymaganej dokumentacji. 20. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia: 1) przedmiot, zakres i sposób przeprowadzania badań pojazdów zabytkowych co do zgodności z warunkami technicznymi, 2) wzór zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym oraz wzory innych dokumentów stosowanych przy tych badaniach oraz warunki i tryb ich wydawania - uwzględniając konieczność zapewnienia bezpiecznego korzystania z pojazdów zabytkowych, zakres warunków technicznych tych pojazdów podlegających badaniu oraz zapewnienie prawidłowego prowadzenia wymaganej dokumentacji. Art.81a. 1. Organem właściwym w sprawie badań technicznych pojazdów odpowiedzialnym za zapewnienie obiektywizmu i wysokiej jakości badań technicznych pojazdów jest Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego. 2. Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego przedstawia ministrowi właściwemu do spraw transportu roczne sprawozdanie z działań związanych z zapewnieniem prawidłowej jakości badań technicznych pojazdów do końca kwartału roku następnego. 3. Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego gromadzi na wyodrębnionym rachunku w Banku Gospodarstwa Krajowego opłaty przeznaczone na zapewnienie prawidłowej jakości badań technicznych pojazdów: a) opłatę za nadanie numeru nadwozia, podwozia lub ramy, o której mowa w art. 66a ust. 2, b) opłatę za badanie techniczne tramwaju i trolejbusu, o których mowa w art. 82 ust.1,

16 c) opłatę przeznaczoną na zapewnienie prawidłowej jakości badań technicznych pojazdów, o której mowa w art. 83 ust. 1 pkt 2, d) opłaty za badania techniczne przeprowadzane w Centrach Badawczych Transportowego Dozoru Technicznego, o których mowa w art. 86 ust. 4-8, e) opłatę za sprawdzenie, o którym mowa w art. 86a ust.7, f) opłatę za sprawdzenie uzupełniające, o którym mowa w art. 86f ust. 2, g) opłatę za wpis do rejestru przedsiębiorców prowadzących stacje kontroli pojazdów, o których mowa w art. 86b ust. 3, h) opłatę za wydanie świadectwa kompetencji diagnosty, o której mowa w art. 86m ust. 3, i) opłatę za wpis do rejestru przedsiębiorców prowadzących ośrodki szkolenia diagnostów, o których mowa w art. 86s ust. 9, j) opłatę za egzamin dla kandydatów na diagnostów i diagnostów, o której mowa w art. 86 w ust. 3, k)opłata za seminaria dla wykładowców w ośrodkach szkolenia diagnostów, o której mowa w art. 86r ust. 2. 4. Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego przeznacza 2% zweryfikowanego zysku z opłat, o których mowa w ust. 3, na działalność naukowo - badawczą. Art. 82. 1. Właściciel lub posiadacz tramwaju albo trolejbusu jest obowiązany przedstawić go do badania technicznego. 2. Badania techniczne tramwajów i trolejbusów, z uwzględnieniem ust. 8, przeprowadza organ właściwy w sprawach badań technicznych pojazdów, o którym mowa w art. 81a ust. 1. 3. Badania techniczne tramwaju albo trolejbusu dzielą się na badania okresowe, badania dodatkowe oraz badania rozszerzone. 4. Okresowe badanie techniczne trolejbusu przeprowadza się przed upływem roku od dnia pierwszej rejestracji i następnie przed upływem każdych kolejnych 6 miesięcy od dnia przeprowadzenia badania technicznego. 5. Okresowe badanie techniczne tramwaju przeprowadza się przed upływem 5 lat od dnia przekazania nowego tramwaju do eksploatacji, następnie przed upływem 3 lat od dnia przeprowadzenia badania technicznego, a następnie przed

17 upływem każdych kolejnych dwóch lat od dnia przeprowadzenia badania technicznego. 6. Dodatkowe badanie techniczne tramwaju albo trolejbusu przeprowadza się: a) w razie potrzeby uzasadnionej okolicznościami badania po wypadku, b) na wniosek organów kontroli ruchu drogowego w celu sprawdzenia zespołów i układów w tramwaju albo trolejbusie, co do których istnieje uzasadnione przypuszczenie, że nie spełniają one obowiązujących warunków technicznych, przy czym zakres tego badania może być ograniczony do niektórych zespołów i układów tramwaju albo trolejbusu, stosownie do okoliczności, z których wynika potrzeba ich przeprowadzenia, c) w przypadku dokonania zmiany mającej wpływ na parametry techniczne określone w przepisach o warunkach technicznych tramwajów i trolejbusów oraz zakresie ich niezbędnego wyposażenia. 7. Rozszerzone badanie techniczne tramwaju albo trolejbusu przeprowadza się przed dopuszczeniem do ruchu sprowadzonego z zagranicy używanego tramwaju albo trolejbusu. 8. Badanie techniczne tramwaju albo trolejbusu jest przeprowadzane w infrastrukturze właściciela lub posiadacza, spełniającej warunki określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10. 9. Do badań technicznych tramwaju albo trolejbusu stosuje się przepisy art. 81 ust. 13 i 14. 10. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia: 1) przedmiot, zakres i sposób przeprowadzania badań technicznych tramwajów i trolejbusów; 2) warunki dla infrastruktury oraz wyposażenie kontrolno-pomiarowe niezbędne do przeprowadzania badań technicznych tramwajów albo trolejbusów; 3) wzory dokumentów stosowanych przy tych badaniach oraz warunki i tryb ich wydawania. 11. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 10, minister właściwy do spraw transportu uwzględni: 1) warunki techniczne oraz specyfikę konstrukcji pojazdów podlegających badaniu;

18 2) proces zużywania podstawowych części i elementów wyposażenia tych pojazdów mających bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo ruchu; 3) zapewnienie prawidłowego prowadzenia wymaganej dokumentacji. Art. 83.1. Badanie techniczne przeprowadza się po uiszczeniu przez właściciela lub posiadacza pojazdu: 1) opłaty za przeprowadzenie badania technicznego; 2) opłaty przeznaczonej na zapewnienie prawidłowej jakości badań technicznych pojazdów; 3) opłaty ewidencyjnej. 2. Obowiązane do pobierania i przekazywania opłaty, o której mowa w ust. 1 pkt 2, są podmioty prowadzące stacje kontroli pojazdów z wyłączeniem służb, o których mowa w art. 73 ust. 3 w stosunku do badań wykonywanych w stacjach kontroli pojazdów prowadzonych przez podmioty tych służb. 3. W przypadku ponownego badania technicznego, o którym mowa w art. 85 ust. 4, właściciel lub posiadacz pojazdu uiszcza opłaty wskazane w ust. 1 po przeprowadzonym badaniu technicznym. 4. Maksymalna wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1 pkt 1, nie może przekroczyć 600 zł z zastrzeżeniem ust. 3. 5. Maksymalna wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1 pkt 2, za przeprowadzenie badania technicznego trolejbusu lub tramwaju, nie może przekroczyć 1800 zł. 6. Maksymalna wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1 pkt 2, za każde przeprowadzone badanie techniczne pojazdu nie może przekroczyć równoważności w złotych 2 euro, określonej przy zastosowaniu kursu średniego ustalonego przez Narodowy Bank Polski w dniu ogłoszenia rozporządzenia, o którym mowa w ust. 4. Opłata stanowi przychód Transportowego Dozoru Technicznego. 7. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia: 1) wysokość opłaty przeznaczonej na zapewnienie prawidłowej jakości badań technicznych pojazdów; 2) termin, w którym podmioty obowiązane do pobrania i przekazania opłaty przeznaczonej na zapewnienie prawidłowej jakości badań technicznych

19 pojazdów, przekazują pobrane należności na wyodrębniony rachunek Transportowego Dozoru Technicznego; 3) tryb i zasady pobierania, ewidencjonowania, przekazywania i rozliczania opłaty przez podmioty zobowiązane do jej pobierania; 4) wzór miesięcznego sprawozdania zawierającego kwoty opłat przeznaczonych na zapewnienie prawidłowej jakości badań technicznych pojazdów, pobranych i przekazanych lub uiszczonych na wyodrębniony rachunek Transportowego Dozoru Technicznego; 5) termin przekazywania miesięcznego sprawozdania. 8. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, minister uwzględnia: 1) koszty związane z zapewnieniem prawidłowej jakości badań technicznych pojazdów, w tym również sprawowaniem nadzoru nad systemem badań technicznych; 2) konieczność ujednolicenia wzorów dokumentów; 3) konieczność zapewnienia jednolitego postępowania podmiotów. 9. W przypadku dokonywania opłat, o których mowa w ust. 1, w obrocie bezgotówkowym, za ich uiszczenie uważa się złożenie przez właściciela lub posiadacza pojazdu dyspozycji obciążenia rachunku bankowego, rachunku w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, rachunku płatniczego w instytucji płatniczej lub instytucji pieniądza elektronicznego na podstawie polecenia przelewu bądź za pomocą innego niż polecenie przelewu instrumentu płatniczego. 10. Opłaty, o których mowa w ust. 1, mogą być uiszczone w terminie późniejszym, wynika to z umowy zawartej pomiędzy przedsiębiorcą prowadzącym stację kontroli pojazdów a właścicielem lub posiadaczem pojazdu. Art. 84. 1. Organ dokonujący rejestracji pojazdu wpisuje do dowodu rejestracyjnego termin badania technicznego pojazdów, o których mowa w art. 71 ust. 1b. 2. Po przeprowadzonym badaniu technicznym diagnosta wydaje właścicielowi lub posiadaczowi pojazdu zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym.

20 3. Jeżeli pojazd jest zarejestrowany, termin następnego badania technicznego diagnosta wpisuje do zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym po stwierdzeniu pozytywnego wyniku tego badania. 4. Na wniosek właściciela lub posiadacza pojazdu diagnosta wpisuje również do dowodu rejestracyjnego termin następnego badania technicznego. 5. Każdy wpis terminu następnego badania technicznego dokonany w zaświadczeniu o przeprowadzonym badaniu technicznym lub dowodzie rejestracyjnym opatrzony jest pieczątką diagnosty zawierającą numer ewidencyjny diagnosty oraz kod rozpoznawczy stacji kontroli pojazdów. 6. Wykonanie okresowego badania technicznego nie wcześniej niż 30 dni przed wyznaczoną datą badania technicznego, uznaje się za badanie techniczne wykonane w wyznaczonej dacie. 7. W przypadku wykonania okresowego badania technicznego: 1) wcześniej niż 30 dni przed wyznaczoną datą badania technicznego, 2) po wyznaczonej dacie badania technicznego - termin następnego okresowego badania technicznego liczy się od daty przeprowadzenia tego badania. Art. 85. 1. W przypadku gdy w ocenie właściciela, posiadacza pojazdu lub organu rejestrującego zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu zawiera oczywistą nieprawidłowość lub istnieje uzasadnione przypuszczenie, że badanie techniczne zostało przeprowadzone niezgodnie z przepisami ustawy, właściciel, posiadacz pojazdu lub organ rejestrujący, może wystąpić do Dyrektora Transportowego Dozoru Technicznego z wnioskiem o ponowne przeprowadzenie badania technicznego. 2. Ponowne badanie techniczne, o którym mowa ust.1, przeprowadza się w Centrum Badawczym Transportowego Dozoru Technicznego. 3. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, o których mowa w ust. 1, Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego unieważnia zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym zawierające nieprawidłowość. Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego wydaje zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym po przeprowadzeniu ponownego badania technicznego. 4. Ponowne badanie techniczne, o którym mowa w ust. 1, przeprowadzane jest na koszt właściciela lub posiadacza pojazdu w przypadku

21 ust. 1. braku stwierdzenia nieprawidłowości lub niezgodności, o których mowa w b) dodaje się rozdziały 4-5 w brzmieniu: Rozdział 4 Stacje kontroli pojazdów Art. 86. 1. Badanie techniczne przeprowadza się: 1) w podstawowej stacji kontroli pojazdów, 2) w okręgowej stacji kontroli pojazdów, albo 3) w Centrum Badawczym Transportowego Dozoru Technicznego. 2. W podstawowej stacji kontroli pojazdów przeprowadza się: 1) okresowe badania techniczne pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t, z zastrzeżeniem pkt 3 i 4 oraz ust. 6; 2) dodatkowe badania techniczne w odniesieniu do pojazdów, o których mowa w pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 5-7; 3) badania techniczne przyczep przeznaczonych do łączenia z pojazdami określonymi w pkt 1, o ile stacja spełnia wymagania, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 86j ust. 1 pkt 1, w zakresie długości stanowiska kontrolnego; 4) badania techniczne ciągników rolniczych i przyczep rolniczych w infrastrukturze innej niż stacja kontroli pojazdów zgodnie z wymaganiami określonymi na podstawie art. 86j i w sposób określony na podstawie art. 81 ust. 19, jeżeli przedsiębiorca prowadzący stację kontroli pojazdów spełnia wymagania, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 86j ust. 1 pkt 1, w zakresie wyposażenia umożliwiającego przeprowadzenie badań poza stacją kontroli pojazdów. 3. W okręgowej stacji kontroli pojazdów przeprowadza się: 1) okresowe i dodatkowe badania techniczne pojazdów, z zastrzeżeniem ust. 5-7; 2) badania pojazdów zabytkowych co do zgodności z warunkami technicznymi; 3) badania techniczne ciągników rolniczych i przyczep rolniczych w infrastrukturze innej niż stacja kontroli pojazdów zgodnie z wymaganiami określonymi na podstawie art. 86j i w sposób określony na podstawie art. 81

22 ust. 19, jeżeli przedsiębiorca prowadzący stację kontroli pojazdów spełnia wymagania, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 86j ust. 1 pkt 1, w zakresie wyposażenia umożliwiającego przeprowadzenie badań poza stacją kontroli pojazdów. 4. W Centrum Badawczym Transportowego Dozoru Technicznego przeprowadza się: 1) okresowe i dodatkowe badania techniczne pojazdów odpowiednio przystosowanych lub wyposażonych zgodnie z przepisami o przewozie towarów niebezpiecznych; 2) dodatkowe badanie techniczne, w którym dokonano zmian konstrukcyjnych, zmian lub modyfikacji układów i elementów odpowiadających za bezpieczeństwo lub mających wpływ na ochronę środowiska, skutkujących zmianą układu napędowego, zmianą masy, zmianą wymiarów lub zmianą nacisków, zmian konstrukcyjnych powodujących zmianę rodzaju pojazdu na autobus lub zmianę rodzaju pojazdu na pojazd specjalny; 3) dodatkowe badanie techniczne pojazdów, w którym dokonano zmian konstrukcyjnych lub wymiany elementów powodujących zmianę danych w dowodzie rejestracyjnym; 4) badania techniczne tramwajów i trolejbusów, z uwzględnieniem art. 82 ust. 8; 5) procedurę umieszczenia numeru nadwozia, podwozia lub ramy, o których mowa w art. 66a ust. 2; 6) ponowne badania techniczne, o których mowa w art. 85; 7) badania techniczne pojazdów, o których mowa w art. 81 ust. 11 pkt 1.5. Dodatkowe badanie techniczne autobusu, którego dopuszczalna prędkość na autostradzie i drodze ekspresowej wynosi 100 km/h, a także dla pojazdu, dla którego określono wymagania techniczne w przepisach ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych lub ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz badanie co do zgodności z warunkami technicznymi pojazdu zabytkowego, jest przeprowadzane wyłącznie w okręgowej stacji kontroli pojazdów.

23 6. Okresowe i dodatkowe badanie techniczne pojazdu odpowiednio przystosowanego lub wyposażonego zgodnie z przepisami o przewozie towarów niebezpiecznych, dodatkowe badania techniczne pojazdu, w którym dokonano zmian konstrukcyjnych lub wymiany elementów powodujących zmianę danych w dowodzie rejestracyjnym jest przeprowadzane w okręgowej stacji kontroli pojazdów lub w Centrum Badawczym Transportowego Dozoru Technicznego. 7. Dodatkowe badanie techniczne pojazdu, w którym dokonano zmian konstrukcyjnych, zmian lub modyfikacji układów i elementów odpowiadających za bezpieczeństwo lub mających wpływ na ochronę środowiska, skutkujących zmianą układu napędowego, zmianą masy, zmianą wymiarów lub zmianą nacisków, zmian konstrukcyjnych powodujących zmianę rodzaju pojazdu na autobus lub zmianę rodzaju pojazdu na pojazd specjalny, badanie techniczne tramwajów i trolejbusów oraz ponowne badania techniczne, o których mowa w art. 85, jest przeprowadzane wyłącznie w Centrum Badawczym Transportowego Dozoru Technicznego 8. Procedura umieszczenia numeru nadwozia, podwozia lub ramy, o których mowa w ust. 4 pkt 5, może być przeprowadzona przez upoważnionego pracownika Transportowego Dozoru Technicznego w stacji kontroli pojazdów wskazanej w drodze zarządzenia przez Dyrektora Transportowego Dozoru Technicznego. 9. Centra Badawcze Transportowego Dozoru Technicznego tworzy Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego po uprzednim uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw transportu. 10. Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego prowadzi jawny i udostępniany w Biuletynie Informacji Publicznej na swojej stronie podmiotowej rejestr Centrów Badawczych Transportowego Dozoru Technicznego. Art. 86a. 1. Działalność gospodarcza w zakresie prowadzenia stacji kontroli pojazdów jest działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1829, 1948, 1997 i 2255 oraz z 2017 r. poz. 460 ) i wymaga uzyskania wpisu do rejestru przedsiębiorców prowadzących stację kontroli pojazdów. 2. Działalność gospodarczą w zakresie prowadzenia stacji kontroli pojazdów mogą prowadzić również jednostki organizacyjne niebędące przedsiębiorcami, które spełniają wymagania określone w ust. 5.

24 3. Do jednostek organizacyjnych, o których mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio przepisy odnoszące się do przedsiębiorców prowadzących stację kontroli pojazdów. 4. Środki publiczne przekazywane na działalność podstawową jednostek organizacyjnych, o których mowa w ust. 2, nie mogą być wykorzystane w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej, o której mowa w ust. 1. 5. Stację kontroli pojazdów może prowadzić przedsiębiorca, który: 1) ma siedzibę lub oddział, a w przypadku osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą miejsce wykonywania działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; 2) nie jest przedsiębiorcą, w stosunku do którego otwarto likwidację lub ogłoszono upadłość; 3) nie był prawomocnie skazany za przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów lub umyślne przestępstwo skarbowe - dotyczy osoby fizycznej lub członków organów osoby prawnej; 4) posiada wyposażenie kontrolno-pomiarowe oraz warunki lokalowe gwarantujące wykonywanie odpowiedniego zakresu badań technicznych pojazdów zgodnie z warunkami przeprowadzania tych badań; 5) zatrudnia diagnostów. 6. Przepisów ust. 1-4 oraz ust. 5 pkt 1-3 nie stosuje się do Dyrektora Transportowego Dozoru Technicznego w zakresie prowadzenia przez niego Centrów Badawczych Transportowego Dozoru Technicznego. 7. Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego przeprowadza na wniosek przedsiębiorcy, za opłatą, sprawdzenie stacji kontroli pojazdów w zakresie, o którym mowa w ust. 5 pkt 4. Z czynności sprawdzających sporządzany jest protokół. 8. Maksymalna wysokość opłaty, o której mowa w ust. 7, nie może przekroczyć 1500 zł. 9. Opłata stanowi przychód Transportowego Dozoru Technicznego. 10. W przypadku łączenia, podziału lub przekształcenia przedsiębiorcy prowadzącego stację kontroli pojazdów na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 września 2001 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1578,2255 i

25 2260 ), przedsiębiorca, powstały w wyniku połączenia, podziału lub przekształcenia, który chce prowadzić stację kontroli pojazdów musi poddać się procedurze sprawdzenia, o której mowa w ust. 7. Art. 86b. 1. Organem właściwym do prowadzenia rejestru przedsiębiorców prowadzących stację kontroli pojazdów jest Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego. 2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, jest udostępniany w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej Dyrektora Transportowego Dozoru Technicznego. 3. Za czynności Dyrektora Transportowego Dozoru Technicznego w zakresie wpisu do rejestru, o którym mowa w ust. 1, pobierana jest opłata. Opłata stanowi przychód Transportowego Dozoru Technicznego. 4. Maksymalna wysokość opłaty, o której mowa w ust. 3, nie może przekroczyć 300 zł. Art. 86c. 1. W celu uzyskania wpisu do rejestru przedsiębiorców prowadzących stację kontroli pojazdów, przedsiębiorca składa wniosek o wpis do Dyrektora Transportowego Dozoru Technicznego. 2. Wniosek o wpis do rejestru powinien zawierać następujące dane: 1) firmę przedsiębiorcy oraz jego adres i siedzibę albo miejsce zamieszkania; 2) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym o ile numer taki przedsiębiorca posiada; 3) numer identyfikacji REGON, 4) adres stacji kontroli pojazdów przedsiębiorcy; 5) zakres badań, jakie przedsiębiorca zamierza przeprowadzać; 6) imiona i nazwiska zatrudnionych diagnostów wraz z numerami ich świadectw kompetencji diagnostów; 7) numer protokołu ze sprawdzenia, o którym mowa w art. 86a ust.7. 3. Protokół, o którym mowa w ust. 2 pkt 7, musi być sporządzony z datą nie wcześniejszą niż 30 dni przed złożeniem wniosku. 4. Wraz z wnioskiem o wpis do rejestru przedsiębiorców prowadzących stację kontroli pojazdów podmiot zainteresowany składa oświadczenie następującej treści: Oświadczam, że:

26 1) dane zawarte we wniosku o wpis do rejestru przedsiębiorców prowadzących stację kontroli pojazdów są kompletne i zgodne z prawdą; 2) znane mi są i spełniam warunki wykonywania działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia stacji kontroli pojazdów, określone w ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym.. 5. Oświadczenie powinno również zawierać: 1) firmę przedsiębiorcy oraz jego adres i siedzibę albo miejsce zamieszkania; 2) oznaczenie miejsca i datę złożenia oświadczenia; 3) podpis osoby uprawnionej do reprezentowania przedsiębiorcy, ze wskazaniem imienia i nazwiska oraz pełnionej funkcji. 6. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.". Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Art. 86d. 1. Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego po stwierdzeniu spełnienia wymagań, o których mowa w art. 86a ust. 5: 1) dokonuje wpisu przedsiębiorcy do rejestru przedsiębiorców prowadzących stację kontroli pojazdów; 2) nadaje stacji kontroli pojazdów kod rozpoznawczy; 3) wydaje zaświadczenie o dokonaniu wpisu. 2. W rejestrze przedsiębiorców prowadzących stację kontroli pojazdów umieszcza się kod rozpoznawczy stacji kontroli pojazdów oraz dane przedsiębiorcy, o których mowa w art. 86c ust. 2, z wyjątkiem adresu zamieszkania, jeżeli jest on inny niż adres siedziby. 3. Przedsiębiorca prowadzący stację kontroli pojazdów jest obowiązany do posługiwania się pieczątką zawierającą kod rozpoznawczy stacji kontroli pojazdów zgodną z wzorem, określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 86j ust. 1 pkt 3 lit. c. 4. Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego odmawia, w drodze decyzji administracyjnej, dokonania wpisu do rejestru przedsiębiorców prowadzących stację kontroli pojazdów w przypadku: