1,3,4,2,3,4,0,1,4,5,0. Wówczas największa suma trzech kolejnych liczb (zaznaczone na czerwono) wynosi:

Podobne dokumenty
PDF stworzony przez wersję demonstracyjną pdffactory Pro Program 15

Program 22. #include <iostream> using namespace std; struct Osoba { string Imie; string Nazwisko; char Plec; int RokUr; };

void Pobierz(Student &a); void Wypisz(Student a); void Ustaw_zaliczenia(Student t[],int r); void Wypisz_najlepszych(Student t[],int r, float prog);

Program 14. #include <iostream> #include <ctime> using namespace std;

Wstęp do programowania

Wstęp do programowania

Program znajduje największa lub najmniejsza z podanych liczb. Liczby podajemy dopóki nam sie nie znudzi.

Programowanie - wykład 4

Część 4 życie programu

Zajęcia nr 2 Programowanie strukturalne. dr inż. Łukasz Graczykowski mgr inż. Leszek Kosarzewski Wydział Fizyki Politechniki Warszawskiej

1 Wskaźniki. 1.1 Główne zastosowania wskaźników

Program 6. Program wykorzystujący strukturę osoba o polach: imię, nazwisko, wiek. W programie wykorzystane są dwie funkcje:

Program dopisujący gwiazdkę na końcu pliku tekstowego o nazwie podanej przez uŝytkownika oraz wypisujący zawartość tego pliku.

Tablice są typem pochodnym. Poniżej mamy przykłady deklaracji różnych tablic:

Podstawy informatyki. Elektrotechnika I rok. Język C++ Operacje na danych - wskaźniki Instrukcja do ćwiczenia

Podstawy algorytmiki i programowania - wykład 5 C-struktury cd.

Programowanie w C++ Wykład 5. Katarzyna Grzelak. 16 kwietnia K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 1 / 27

Podstawy informatyki. Informatyka stosowana - studia niestacjonarne. Grzegorz Smyk. Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej

I - Microsoft Visual Studio C++

Podstawy algorytmiki i programowania - wykład 2 Tablice dwuwymiarowe cd Funkcje rekurencyjne

Funkcje. Deklaracja funkcji. Definicja funkcji. Wykorzystanie funkcji w programie.

JĘZYKI PROGRAMOWANIA Z PROGRAMOWANIEM OBIEKTOWYM. Wykład 5

JĘZYKI PROGRAMOWANIA Z PROGRAMOWANIEM OBIEKTOWYM. Laboratorium 1. Wprowadzenie, środowisko programistyczne, pierwsze programy

Podstawy języka C++ Maciej Trzebiński. Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk. Praktyki studenckie na LHC IVedycja,2016r.

Tablice są typem pochodnym. Poniżej mamy przykłady deklaracji różnych tablic:

Programowanie komputerowe. Zajęcia 1

Materiał. Typy zmiennych Instrukcje warunkowe Pętle Tablice statyczne Funkcje Wskaźniki Referencje Tablice dynamiczne Typ string Przeładowania funkcji

Programowanie obiektowe W3

Algorytmika i programowanie. Wykład 2 inż. Barbara Fryc Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie

> C++ dynamiczna alokacja/rezerwacja/przydział pamięci. Dane: Iwona Polak. Uniwersytet Śląski Instytut Informatyki

Podstawy Programowania Podstawowa składnia języka C++

1 Podstawy c++ w pigułce.

Informacje wstępne #include <nazwa> - derektywa procesora umożliwiająca włączenie do programu pliku o podanej nazwie. Typy danych: char, signed char

Podstawy języka C++ Maciej Trzebiński. Praktyki studenckie na LHC IFJ PAN. Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk. M. Trzebiński C++ 1/16

1 Podstawy c++ w pigułce.

Materiał Typy zmiennych Instrukcje warunkowe Pętle Tablice statyczne Wskaźniki Tablice dynamiczne Referencje Funkcje

Wstęp do informatyki- wykład 12 Funkcje (przekazywanie parametrów przez wartość i zmienną)

#include <iostream> using namespace std; void ela(int); int main( ); { Funkcja 3. return 0; }

Pytania sprawdzające wiedzę z programowania C++

Podstawy informatyki. Informatyka stosowana - studia niestacjonarne. Grzegorz Smyk

Dariusz Brzeziński. Politechnika Poznańska, Instytut Informatyki

Opis zagadnieo 1-3. Iteracja, rekurencja i ich realizacja

Wstęp do Programowania, laboratorium 02

Rozwiązanie. #include <cstdlib> #include <iostream> using namespace std;

Język C, tablice i funkcje (laboratorium)

tablica: dane_liczbowe

Zajęcia nr 1 Podstawy programowania. dr inż. Łukasz Graczykowski mgr inż. Leszek Kosarzewski Wydział Fizyki Politechniki Warszawskiej

Programowanie komputerowe. Zajęcia 3

Język C, tablice i funkcje (laboratorium, EE1-DI)

Struktury Struktura polami struct struct struct struct

Część XVII C++ Funkcje. Funkcja bezargumentowa Najprostszym przypadkiem funkcji jest jej wersja bezargumentowa. Spójrzmy na przykład.

Wskaźnik może wskazywać na jakąś zmienną, strukturę, tablicę a nawet funkcję. Oto podstawowe operatory niezbędne do operowania wskaźnikami:

Podstawy języka skryptowego Lua

typ y y p y z łoż o on o e n - tab a lice c e w iel e owym m ar a o r we, e stru r kt k ury

Wstęp do Informatyki zadania ze złożoności obliczeniowej z rozwiązaniami

Metody Metody, parametry, zwracanie wartości

znajdowały się różne instrukcje) to tak naprawdę definicja funkcji main.

Wstęp do programowania

Wskaźniki. nie są konieczne, ale dają językowi siłę i elastyczność są języki w których nie używa się wskaźników typ wskaźnikowy typ pochodny:

Zestaw 1 ZESTAWY A. a 1 a 2 + a 3 ± a n, gdzie skªadnik a n jest odejmowany, gdy n jest liczb parzyst oraz dodawany w przeciwnym.

Struktura pliku projektu Console Application

4. Napisz program wyznaczający wartość funkcji. f (x) = x cos x + e 4x 7. w zadanym punkcie.

Techniki Programowania wskaźniki

5. Rekurencja. Przykłady

Wstęp do programowania

Laboratorium nr 10. Temat: Funkcje cz.2.

Zajęcia nr 5 Algorytmy i wskaźniki. dr inż. Łukasz Graczykowski mgr inż. Leszek Kosarzewski Wydział Fizyki Politechniki Warszawskiej

8. Wektory. Przykłady Napisz program, który pobierze od użytkownika 10 liczb, a następnie wypisze je w kolejności odwrotnej niż podana.

Podstawy programowania skrót z wykładów:

Programowanie w C++ z użyciem kontenerów - parę przykładów programów Opracowanie: dr hab. Mirosław R. Dudek, prof. UZ

Wstęp do programowania

Programowanie komputerowe. Zajęcia 4

Kontrola przebiegu programu

Pętle i tablice. Spotkanie 3. Pętle: for, while, do while. Tablice. Przykłady

Podstawowe elementy proceduralne w C++ Program i wyjście. Zmienne i arytmetyka. Wskaźniki i tablice. Testy i pętle. Funkcje.

Programowanie proceduralne w języku C++ Pętle, tablice

4. Funkcje. Przykłady

JĘZYKI PROGRAMOWANIA Z PROGRAMOWANIEM OBIEKTOWYM. Wykład 6

> C++ wskaźniki. Dane: Iwona Polak. Uniwersytet Śląski Instytut Informatyki 26 kwietnia 2017

Wstęp do informatyki- wykład 11 Funkcje

Wstęp do informatyki- wykład 9 Funkcje

MACIERZE. Sobiesiak Łukasz Wilczyńska Małgorzata

Wstęp do programowania

Ok. Rozbijmy to na czynniki pierwsze, pomijając fragmenty, które już znamy:

Podstawy programowania. Wykład Pętle. Tablice. Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1

Wprowadzenie do programowania i programowanie obiektowe

Techniki Programowania wskaźniki 2

Podstawy Informatyki. Kompilacja. Historia. Metalurgia, I rok. Kompilatory C++ Pierwszy program. Dyrektywy preprocesora. Darmowe:

Wstęp do informatyki- wykład 7

Wstęp do informatyki- wykład 9 Pętla while, do while,for -pętla w pętli- przykłady Funkcje

INFORMATYKA Z MERMIDONEM. Programowanie. Moduł 5 / Notatki

Wykład. Materiały bazują częściowo na slajdach Marata Dukhana

Podstawy Informatyki. Metalurgia, I rok. Wykład 6 Krótki kurs C++

Przeciążenie (przeładowanie nazw) funkcji

Ćwiczenie 4 z Podstaw programowania. Język C++, programy pisane w nieobiektowym stylu programowania. Zofia Kruczkiewicz

IMIĘ i NAZWISKO: Pytania i (przykładowe) Odpowiedzi

Stałe, tablice dynamiczne i wielowymiarowe

Technologie cyfrowe semestr letni 2018/2019

Wstęp do programowania

Transkrypt:

Program 20 Napisać następujące funkcje: funkcję pobierającą (z klawiatury) zawartość tablicy liczb całkowitych podanej jako parametr, o długości podanej jako parametr; funkcję wypisującą zawartość tablicy podanej jako parametr o długości podanej jako parametr; funkcję zwracającą największą sumę trzech kolejnych liczb zapisanych w tablicy liczb całkowitych podanej jako parametr, o długości podanej jako parametr. Przykład JeŜeli tablica zawiera liczby: 1,3,4,2,3,4,0,1,4,5,0 Wówczas największa suma trzech kolejnych liczb (zaznaczone na czerwono) wynosi: Napisać program wykorzystujący powyŝsze funkcje. 10 #include <iostream> using namespace std; void Pobierz(int tab[],int r); void Wypisz(int tab[],int r); int MaxSuma3(int tab[],int n); int main() cout<<"najwieksza suma trzech kolejnych liczb wynosi " <<MaxSuma3(tablica,n)<<endl; system("pause"); return 0; void Pobierz(int tab[],int r)

cout<<"wprowadz elementy tablicy:"<<endl; for(int i=0;i<r;i++) cout<<"element "<<i+1<<": "; cin>>tab[i]; void Wypisz(int tab[],int r) cout<<"elementy tablicy:"<<endl; for(int i=0;i<r;i++) cout<<"element "<<i+1<<": "<<tab[i]<<endl; int MaxSuma3(int tab[], int n) Omówienie programu W programie są wykorzystane następujące funkcje: Funkcja Pobierz funkcja ta była omówiona w Programie 11. Funkcja Wypisz funkcja ta była omówiona w Programie 11. Funkcja MaxSuma3 int MaxSuma3(int tab[], int n)

Funkcja posiada dwa parametry (argumenty) tablicę typu int (o nazwie tab) oraz zmienną typu int (o nazwie n), którą interpretujemy jako rozmiar tablicy. Pierwsza linijka: to definicja zmiennej typu int o nazwie Max. Zmiennej tej nadajemy wartość równą sumie trzech pierwszych elementów tablicy tab. Następnie mamy pętle: W pętli tej zmienna i przyjmuje kolejno wartości: 1,2,3,,n-3 gdzie n to rozmiar tablicy tab. Przyjmijmy i=1 Wówczas mamy następującą instrukcję warunkową: if(max<(tab[1]+tab[2]+tab[3])) Max=(tab[1]+tab[2]+tab[3]); Czyli porównujemy wartość zmiennej Max (która jest równa sumie pierwszych trzech elementów tablicy tab) z sumą elementów: drugiego (tab[1]), trzeciego (tab[2]) i czwartego (tab[3]). JeŜeli wartość Max jest mniejsza od tej sumy zmieniamy wartość Max.

Przyjmijmy i=2 Wówczas mamy następującą instrukcję warunkową: if(max<(tab[2]+tab[3]+tab[4])) Max=(tab[2]+tab[3]+tab[4]); Czyli porównujemy dotychczasową wartość zmiennej Max z sumą elementów: trzeciego (tab[2]), czwartego (tab[3]) i piątego (tab[4]). JeŜeli wartość Max jest mniejsza od tej sumy zmieniamy wartość Max. Dla pozostałych wartości zmiennej i działanie jest analogiczne. Dzięki ograniczeniu działania pętli for do i mniejszego od n-2 (czyli równego maksymalnie n-3) na końcu porównujemy wartość zmiennej Max z sumą trzech ostatnich elementów tablicy tab. Funkcja MaxSuma3 zwraca wartość zmiennej Max: PowyŜsze funkcje są wykorzystane w następującym programie: cout<<"najwieksza suma trzech kolejnych liczb wynosi "<<MaxSuma3(tablica,n)<<endl; Na początku definiujemy zmienną typu int o nazwie n, wprowadzamy jej wartość oraz definiujemy tablicę typu int o rozmiarze n:

Następnie wprowadzamy liczby do tablicy: oraz wypisujemy na ekranie jej zawartość: Następnie wykorzystując funkcję MaxSuma3 wypisujemy na ekranie największą sumę trzech kolejnych liczb w tablicy (suma ta jest zwracana przez funkcję MaxSuma3): cout<<"najwieksza suma trzech kolejnych liczb wynosi "<<MaxSuma3(tablica,n)<<endl;