Jestem mordercą Online Cały Film 2016 PL >>>>>>KLIKNIJ TUTAJ ABY ZOBACZYC Jestem mordercą ONLINE
Księżniczka Teatr był wspólnym przedsięwzięciem braci Shubert, producent Ray Comstock, agent teatralny Elisabeth Marbury i aktor-reżyser
Holbrook Blinn. Zbudowany na wąskiej kawałek gruntu przy 104-106 Zachodnim 39th Street, tuż przy Szóstej Alei w Nowym Jorku, i siedzenia zaledwie 299 osób, była to jedna z najmniejszych teatrów na Broadwayu, kiedy to został otwarty na początku 1913 roku architekt William A. Swasey, który zaprojektował Teatr Winter Garden dwa lata wcześniej. Choć mały, teatr miał ogromny wpływ na rozwój amerykańskiego teatru muzycznego. Po wyprodukowaniu serię spektakli teatr gościł słynną serię skomplikowanych musicali przez zespół Jerome Kern, Guy Bolton i P.g. Wodehouse, między 1915 i 1918, które były wiarygodne i humorystyczny, muzycznie innowacyjne i zintegrowane swoje utwory z ich opowieści. Zostały one uznane za krok naprzód dla amerykańskiego artystycznego teatru muzycznego, inspirując kolejne pokolenie pisarzy i kompozytorów. Potem teatr gościł kilka sztuk, a później służył jako kino i rekreacyjnym. Został rozebrany w 1955 roku budynku Teatru choć dość szaro na zewnątrz, patrząc jak sześć-piętrowego budynku biurowego, z wyjątkiem swoich namiotów i krzykliwych znak elektrycznej nad głównym wejściem, księżniczka była elegancka środka. Mieszanka stylów gruzińskich i francuskiego renesansu, audytorium zawierała czternaście rzędów siedzeń, dwanaście pól off łuk proscenium i został uznany za jego doskonałą akustyką i niewidocznym linii. Wystrój zawarte neoklasycznym stylu tynk i antyczne francuskie tkaniny wisiały od ścian bocznych. 1910. Początkowo planowany jako miejsce krótkich spektakli dramatycznych, wczesne pokazy w księżnej udało się przyciągnąć publiczność. Pomimo tego, część tych sztuk powodzeniem w innym miejscu. Na przykład, Hobson jest wybór grał dobrze w Londynie w następnym roku i stał się sukcesem na filmie. Środek Teatr Elisabeth Marbury miała za zadanie rezerwacji do teatru, aby poprawić swoje fortuny i podszedł młody Jerome Kern, który zaproponował współpracę z Guy Bolton, aby napisać serię musicali specjalnie dostosowanych do jego mniejszy otoczeniu, z kameralnym stylu i skromnych budżetów. Ona i Comstock poprosił o sensownych, nowoczesne, wyszukane kawałki, które będą stanowić alternatywę dla tych rewie gwiazdorskim i extravaganzas z Ziegfeld i innych lub cienkokreślonych, byle jak, krzykliwych edwardiańskich komediach muzycznych i importu operetkowych z Europy. Kern i pierwsza muzyczna Księżniczka Teatr Boltona było nikogo w domu, adaptacją 1905 w Londynie koncert Paula Rubensa zwanego Mr. Popple. Pokaz był znany z realistycznego ujęcia Bolton na powikłania zalotów i piosenki Kerna Magic Melody, pierwszy showtune Broadway z podstawowej progresji jazzowej. Ich drugi pokaz, z Philipem BARTHOLOMAE i liryka Schuyler Green, był oryginalny muzyczny zwany Bardzo dobry Eddie. Mały pokaz trwał 341 występów na skromny budżet, a następnie koncertował w sezonie 1918-19. Brytyjski satyryk i tekściarz / dramatopisarz PG Wodehouse dostarczył niektóre teksty za bardzo dobrą Eddie ale teraz dołączył do zespołu i współpracował z Kern i Bolton w teatrze dla Oh Boy!, który trwał 463 przedstawień i był jednym z pierwszych amerykańskich musicali do mieć udane Biegnij Warszawo. Według Bloom i Vlastnik, O rany! oznacza przejście od przypadkowych musicali przeszłości do nowszych, bardziej metodycznego nowoczesnego musicalu... libretto jest niezwykle pun-wolne i fabuła jest naturalny i niewymuszony. Charm była najwyższa w umysłach twórców "... publiczność mogła odpocząć, mieć kilka śmiech, poczuć się nieco lepsze od głupich przedsiębiorstw na scenie, i uśmiech wraz z prostych, melodyjnych, lirycznie, ale niewymagających dowcipnymi piosenkami. Następnie zespół napisał Ach, pani! Dama!!, Dwa inne pokazy, odstawić do Jane i mieć serce, zostały napisane przez trzech w 1917 roku dla księżniczki, ale prezentowane gdzie indziej. Napisał też kilka musicali innych teatrach, takich jak miss 1917. Księżniczka Teatr pokazuje funkcjonalny nowoczesny amerykański ustawień i proste zmiany scen bardziej trafnie dopasować mały teatr, stroniąc tradycji operetkowe zagranicznych lokalizacjach i skomplikowanej scenerii. Według historyka Geralda Bordman, pisząc w The Musical Times, pokazy te zbudowane i polerowane formy, z których prawie wszystkie późniejsze główne komedie muzyczne ewoluowały. Ponieważ wszystkie one rozpatrywane inteligentnego zestawu były stylowo zamontowany), napisał wiersz na cześć trójki, która zaczyna: Jest to trio muzyczne sławy, Bolton i Wodehouse i Kern. Lepiej niż ktokolwiek inny może nazwać Bolton i Wodehouse i Kern. W lutym 1918, Dorothy Parker napisał w Vanity Fair: Dobrze, Bolton i Wodehouse Kern i zrobić to ponownie. Za każdym razem te trzy zgromadzić, Teatr Princess wyprzedane przez kilka miesięcy z góry. Można dostać miejsce dla Och, pani! Dama!! gdzieś około połowy sierpnia tylko o cenie jednego na giełdzie. Jeśli o mnie chodzi, będę spojrzeć ci odważnie w oczy i powiedzieć, w niskich tonów, pulsujący, że ma to na każdej innej komedii muzycznej w mieście. Ale potem Bolton i Wodehouse i Kern są moim ulubionym sportem kryty. Lubię sposób, w jaki go o muzycznej komedii.... Podoba mi się sposób działania przesuwa niedbale do piosenek.... Lubię ten zgrabny rymowania piosenki śpiewanej, która jest zawsze w ostatnim akcie dwóch komików i komediowa. I och, jak ja lubię muzyki Jerome'a Kerna. I wszystkie te rzeczy są jeszcze bardziej w Och, pani! Dama!! niż były w O rany! Oh, Lady! Dama!! Był to ostatni sukces Księżniczka Teatr pokaz. Kern i Wodehouse nie zgodził się na pieniądze, a kompozytor postanowił przenieść się do innych projektów. Znaczenie Kern do partnerstwa została zilustrowana przez los ostatniego musicalu serii Och, moja droga!, do którego nie przyczynił. Została skomponowana przez Louisa Hirsch i trwał 189 występów: Mimo szacunku metę wszyscy zdawali sobie sprawę nie było sensu w kontynuowaniu seria bez Kern. Musicale innych zespołów, a następnie w teatrze, ale bez szczególnym powodzeniem. 1920 W 1922 roku powrócił do dramatu księżniczki przez kolejne siedem lat, ale sukces nie zrobił. Teatru najpopularniejszych odgrywa w tej dekadzie były Diff'rent Eugene O'Neill i produkcji Sześć postaci w poszukiwaniu autora. Po krótkim epizodzie jako Lucille La Verne Theatre w 1928 roku, Shuberts sprzedawane teatru. W 1929 roku, w Nowym Jorku Teatr Zgromadzenie przejął Księżniczka i przemianował ją Teatr Zgromadzenie. Jednak w ciągu pół roku, teatr był zamknięty, a pozostały niewykorzystane do 1933 roku, kiedy to ponownie otwarty jako Teatr Reo i był, podobnie jak wielu innych byłych legalnych domów, obecnie wykorzystywane jako kinie. Rok później Międzynarodowy damska Odzież Workers Union uzyskała teatru i używali go jako środka rekreacji dla pracowników sąsiedztwa. 1930 do 1950. Jednak w 1937 roku, uzasadnione teatru powrócił do teatru, zwanego obecnie etap pracy, z niespodziewanym hitem. Revue szpilkach stał się najdłużej Broadwayu dnia, działa na 1,108 występów. Kiedy show przeniosła się do Teatru Windsor, The ILGWU regeneracji Stage Pracy krótko jako sali rekreacyjnej. W dniu 5 października 1947 roku, Elia Kazan, Cheryl Crawford, Robert Lewis i Anna Sokolow spotkali się w sali prób na etapie pracy w celu utworzenia co stanie się Studio aktorów. W tym samym roku, filmy wrócił do teatru, teraz przemianowany Cinema Dante, przesiewania funkcje zagranicznych. W rok później, dostał kolejną zmianę nazwy, mały spełnione, a w 1952 roku, jeszcze jedną, ostateczną nazwę, Cine Verdi. W połowie lat 50., stara księżna była na obrzeżach dzielnicy teatralnej, które migrowały na północ, aw 1955 roku, mały teatr został rozebrany, zastąpiony przez biurowca. Wybrane produkcje Bój krytyk Hobson za wybór nikogo w domu Bardzo dobry Eddie O rany! Oh, Lady! Dama!! O moja droga! Diff'rent Sześć postaci w poszukiwaniu autora Mister Malatesta szpilkach Uwagi Referencje rozkwicie, Ken i Vlastnik, Frank. Broadway Musical: The 101 Greatest pokazy wszechczasów. Black Dog & Leventhal Publishers, New York, 2004. ISBN 1-57912-390-2 Zielona Benny. P.g. Wodehouse Literacki Biografia, Pavilion Books, Londyn, 1981. ISBN 0-907516-04-1 Jasen David. P.g. Wodehouse Portret Mistrza, Garnstone Press, Londyn, 1974 Jestem mordercą online Jestem mordercą (2016) Jestem mordercą film Jestem mordercą videomega Jestem mordercą free Jestem mordercą kinoman
Jestem mordercą bez limitu Jestem mordercą do ściągnięcia Jestem mordercą filmweb Jestem mordercą lektor Jestem mordercą napisy Jestem mordercą ściągnij Jestem mordercą cda Jestem mordercą pl Jestem mordercą dubbing Jestem mordercą hd Jestem mordercą streamin Jestem mordercą do pobrania Jestem mordercą opis Jestem mordercą za darmo Jestem mordercą movie Jestem mordercą z lektorem Jestem mordercą streszczenie Jestem mordercą premiera Jestem mordercą ocena Jestem mordercą zalukaj Jestem mordercą chomikuj Jestem mordercą kinomaniak Jestem mordercą torrent Jestem mordercą po polsku Jestem mordercą vidto Jestem mordercą ekino Jestem mordercą zapowiedź Jestem mordercą download