Ogólnopolski Program Katyń... ocalić od zapomnienia PATRONAT HONOROWY Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Lech Kaczyński
KOMITET PROGRAMOWY Instytut Pamięci Narodowej Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa Muzeum Powstania Warszawskiego Muzeum Niepodległości Narodowe Centrum Kultury Komendant Główny Straży Granicznej Biskup Polowy Wojska Polskiego Stowarzyszenia Rodzin Katyńskich
INSTYTUCJE WSPIERAJĄCE Wojewoda Dolnośląski Wojewoda Kujawsko-Pomorski Wojewoda Lubelski Wojewoda Łódzki Wojewoda Małopolski Wojewoda Mazowiecki Wojewoda Podkarpacki Wojewoda Podlaski Wojewoda Śląski Wojewoda Świętokrzyski Wojewoda Warmińsko-Mazurski
Marszałek Województwa Dolnośląskiego Marszałek Województwa Łódzkiego Marszałek Województwa Małopolskiego Marszałek Województwa Mazowieckiego Marszałek Województwa Opolskiego Marszałek Województwa Podlaskiego Marszałek Województwa Pomorskiego Marszałek Województwa Śląskiego Marszałek Województwa Warmińsko-Mazurskiego Marszałek Województwa Wielkopolskiego Marszałek Województwa Zachodniopomorskiego
Dolnośląski Kurator Oświaty Kujawsko-Pomorski Kurator Oświaty Lubelski Kurator Oświaty Łódzki Kurator Oświaty Mazowiecki Kurator Oświaty Opolski Kurator Oświaty Podlaski Kurator Oświaty Pomorski Kurator Oświaty Śląski Kurator Oświaty Świętokrzyski Kurator Oświaty Warmińsko-Mazurski Kurator Oświaty Wielkopolski Kurator Oświaty Zachodniopomorski Kurator Oświaty
ORGANIZATORZY Stowarzyszenie Parafiada im. św. Józefa Kalasancjusza w Warszawie Rada Miasta i Gminy Radzymin Burmistrz Radzymina Zbigniew Piotrowski ks. Proboszcz Stanisław Kuć Parafialny Oddział Akcji Katolickiej w Radzyminie Szkoła Podstawowa Nr 1 im. ppłk. pil. Mariana Pisarka
PATRONAT MEDIALNY Rzeczpospolita
Absolwenci Gimnazjum im. Władysława Jagiełły zamordowani strzałem w tył głowy przez NKWD wiosną 1940 roku uhonorowani Aleją Dębów Pamięci Jagiellończyków w 70 rocznicę zbrodni katyńskiej przez Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcące im. Władysława Jagiełły Płock, dnia 27 października 2010 roku
Kpt. art. Jan ANASIEWICZ syn Walentego i Klary z Kobylińskich, urodzony 15 lipca 1908 roku w Mochowie, powiat sierpecki Absolwent Państwowego Gimnazjum Męskiego im. Króla Władysława Jagiełły w Płocku (1927), Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w Komorowie (1928) i Szkoły Podchorążych Artylerii w Toruniu (1930). Mianowany podporucznikiem 15 sierpnia 1930 roku. Instruktor wojskowy w Wołyńskiej Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii im. Marcina Kątskiego we Włodzimierzu Wołyńskim. Zamordowany w Katyniu w 1940 roku. Awansowany do stopnia majora przez Ministra Obrony Narodowej Aleksandra Szczygłę
Ppor. art. rez. inż. Hieronim Edmund BRENDA syn Piotra i Magdaleny z Kobiereckich, urodzony 10 października 1908 roku w Szulborach, powiat płocki. Absolwent Państwowego Gimnazjum Męskiego im. Króla Władysława Jagiełły w Płocku (1930), Wydziału Chemii Politechniki Lwowskiej. Inżynier, pracował w Cukrowni Witaszyce-Zduny, powiat jarociński. Absolwent Wołyńskiej Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii im. Marcina Kątskiego we Włodzimierzu Wołyńskim (1931). Oficer rezerwy 8 Pułku Artylerii Lekkiej im. Króla Bolesława Krzywoustego w Płocku, następnie oficer rezerwy w Biurze Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych (1938). Zamordowany w Katyniu w 1940 roku. Awansowany do stopnia porucznika przez Ministra Obrony Narodowej Aleksandra Szczygłę
Por. kaw. rez. Jan BRUDNICKI syn Józefa i Marii z Kalinowskich, urodzony 24 maja 1897 roku w Płocku. Absolwent Gimnazjum Polskiego w Płocku (1915) i Wydziału Prawa Uniwersytetu Warszawskiego (1921). Adwokat w Płocku, właściciel majątku Włoczewo, pow. płocki. Uczestnik wojny z Sowietami 1918-1921 w szeregach 4 Pułku Ułanów. Absolwent Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu. Mianowany podporucznikiem ze starszeństwem 1 lipca 1925 roku. Oficer rezerwy 4 Pułku Strzelców Konnych w Płocku, następnie 17 Pułku Ułanów Wielkopolskich im. Króla Bolesława Chrobrego w Gnieźnie. W 1939 roku komendant dworca kolejowego w Tarnowie. Zamordowany w Charkowie w 1940 roku. Awansowany do stopnia kapitana przez Ministra Obrony Narodowej Aleksandra Szczygłę
Por. piech. rez. Feliks CELMER syn Jana i Katarzyny z Korzeniewskich, urodzony 13 kwietnia 1895 roku w Łapinożu, powiat rypiński. Uczeń klas I-VII (1908-1915) I Gimnazjum Polskiego w Płocku. Nauczyciel, instruktor oświaty pozaszkolnej w Stołpcach. Od 1914 roku członek kierownictwa Oddziału Szkolnego Strzelca w Gimnazjum Polskim w Płocku. W 1915 roku wraz z Władysławem Broniewskim wstąpił do Legionów Polskich Józefa Piłsudskiego. Od 1918 roku ochotniczo w Wojsku Polskim, przydzielony do IV Batalionu Etapowego w Lublinie. Uczestnik III Powstania Śląskiego. W rezerwie z przydziałem do 84 Pułku Piechoty w Pińsku (1922). Mianowany porucznikiem (1929). Oficer rezerwy 80 Pułku Piechoty w Słonimiu. Zamordowany w Charkowie w 1940 roku. Awansowany do stopnia kapitana przez Ministra Obrony Narodowej Aleksandra Szczygłę
Kpt. sł. zdr. st. sp. dr Karol Marian CYWIŃSKI syn Juliana i Marii ze Zglinickich, urodzony 2 lutego 1897 roku w Płomianach, powiat lipnowski. Absolwent I Gimnazjum Polskiego w Płocku (1917) i Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego (1925). Doktor medycyny, kardiolog w Kaliszu. Członek Kompanii Szkolnej Polskiej Organizacji Wojskowej w I Gimnazjum Polskim w Płocku. Uczestnik wojny z Sowietami 1918 1921 w szeregach płockiego szwadronu 4 Pułku Ułanów i w szp. Pol. Przydzielony do 7 Pułku Artylerii Ciężkiej w Poznaniu. Następnie służył jako lekarz w 56 Pułku Piechoty Wielkopolskiej w Krotoszynie i 25 Pułku Artylerii Lekkiej Ziemi Kaliskiej (1930). Od 1936 r. w stanie spoczynku. W 1939 r. oficer Kadry Zapasowej VI Szpitala Okręgowego we Lwowie. Odznaczony Medalem Niepodległości, Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918 1921 i Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości. Zamordowany w Charkowie w 1940 roku. Awansowany do stopnia majora przez Ministra Obrony Narodowej Aleksandra Szczygłę
Ppor. sł. zdr. rez. Roman Mieczysław CZERWIŃSKI syn Juliana i Cecylii ze Śmigielskich, urodzony 10 marca 1902 roku w Płocku. Absolwent Państwowego Gimnazjum Męskiego im. Króla Władysława Jagiełły w Płocku (1920) i Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego (1931). Lekarz Szpitala Dzieciątka Jezus, kierownik Ambulatorium Domu Akademickiego w Warszawie. Uczestniczył w wojnie z Sowietami 1918-1921 jako ochotnik w 6 Pułku Piechoty Legionów. Ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Sanitarnych w Warszawie (1933). Mianowany podporucznikiem ze starszeństwem 1 stycznia 1935. Oficer rezerwy 1 Pułku Radiotelegraficznego w Warszawie, potem 1 Pułku Artylerii Przeciwlotniczej im. Marszałka Edwarda Rydza-Śmigłego w Warszawie. W 1939 r. w 101 Szpitalu Polowym. Zamordowany w Charkowie w 1940 roku. Awansowany do stopnia porucznika przez Ministra Obrony Narodowej Aleksandra Szczygłę
Por. art. rez. Zygmunt DZIERZĘCKI syn Zdzisława i Joanny z Jesionowskich, urodzony 20 września 1904 roku w Wymyślinie, powiat lipnowski. Uczeń klas I-VI (1915-1921) I Gimnazjum Polskiego i Państwowego Gimnazjum Męskiego im. Króla Władysława Jagiełły w Płocku oraz Państwowej Szkoły Mierniczej w Warszawie (1924). Mierniczy przysięgły I klasy w Warszawie. Absolwent Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii w Wilnie Dowództwa Okręgu Korpusu Nr III (1926). Podporucznikiem mianowany ze starszeństwem 1 stycznia 1931 r. Oficer rezerwy 9 Pułku Artylerii Ciężkiej w Siedlcach. Zamordowany w Katyniu w 1940 roku. Awansowany do stopnia kapitana przez Ministra Obrony Narodowej Aleksandra Szczygłę
Ppor. piech. rez. Nikodem Stefan FEINBERG syn Izaaka i Liby z Kempnerów, urodzony 6 maja 1899 roku w Mławie. Absolwent I Gimnazjum Polskiego w Płocku (1917) i Wydziału Prawa Uniwersytetu Warszawskiego (1922). Adwokat w Warszawie. Absolwent Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w Śremie (1929). Podporucznikiem mianowany ze starszeństwem 1 września 1929 r. Oficer rezerwy 82 Syberyjskiego Pułku Strzelców im. Tadeusza Kościuszki w Brześciu. Zamordowany w Katyniu w 1940 roku. Awansowany do stopnia porucznika przez Ministra Obrony Narodowej Aleksandra Szczygłę
Ppor. piech. rez. Jan GARLEJ syn Józefa i Petroneli z Ambroziaków, urodzony 26 lutego 1908 roku w Bodzanowie, powiat płocki. Absolwent Państwowego Gimnazjum Męskiego im. Króla Władysława Jagiełły w Płocku (1929). Studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego (?). Urzędnik więziennictwa aspirant Straży Więziennej. Absolwent Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie (1930). Przydzielony do 63 Toruńskiego Pułku Piechoty (1932) i 6 Pułku Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego w Wilnie (1934) z funkcją oficera żywnościowego batalionu. Zamordowany w Charkowie w 1940 roku. Awansowany do stopnia porucznika przez Ministra Obrony Narodowej Aleksandra Szczygłę
Por. sł. zdr. rez. dr Jan GOĆKOWSKI syn Romana i Marii, urodzony 21 grudnia 1900 roku w Trzebieniu, powiat płocki. Absolwent Państwowego Gimnazjum im. Króla Władysława Jagiełły w Płocku (1921) i Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego (1928). Doktor nauk medycznych, dermatolog, starszy asystent na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej w szeregach 6 Pułku Piechoty Legionów. Oficer rezerwy kadry zapasowej I Szpitala Okręgowego im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Warszawie (1932). Odznaczony Krzyżem Walecznych. Zamordowany w Charkowie w 1940 roku. Awansowany do stopnia kapitana przez Ministra Obrony Narodowej Aleksandra Szczygłę
Por. kaw. rez. Tadeusz Florian GORCZYŃSKI- JASTRZĘBIEC syn Floriana i Janiny z Grabowskich, urodzony 10 listopada 1901 roku w Ogorzelicach, powiat płocki. Absolwent Państwowego Gimnazjum im. Króla Władysława Jagiełły w Płocku (1920) i Uniwersytetu Poznańskiego (1928). Ziemianin (.). Absolwent Szkoły Podchorążych Rezerwy Jazdy (1922). W wojnie z Sowietami 1918-1921 walczył na froncie w szeregach 20 Pułku Szwoleżerów (1920). Przydzielony do 15 Pułku Ułanów Poznańskich (1928) i 4 Pułku Strzelców Konnych w Płocku (1930). W 1939 r. oficer broni 4 Pułku Strzelców Konnych Ziemi Łęczyckiej w Płocku. Odznaczony Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918 1921 i Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości. Zamordowany w Charkowie w 1940 roku. Awansowany do stopnia kapitana przez Ministra Obrony Narodowej Aleksandra Szczygłę
Kpt. dypl. sap. rez. Włodzimierz GORZECHOWSKI -NAZIR syn Stanisława i Aleksandry z Witens-Wieliczko, urodzony 26 listopada 1895 roku w Żukowie, powiat sierpecki. Absolwent Gimnazjum Polskiego w Płocku (1914). Studiował na Politechnice Warszawskiej. Absolwent Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie (1928). Instruktor wojskowy. Członek Polskiej Organizacji Wojskowej (1915-1918). W wojnie z Sowietami 1918-1921 w 4 Pułku Ułanów Zaniemeńskich w Wilnie, następnie w 3 Pułku Saperów Wileńskich i 9 Pułku Saperów w Brześciu. Oficer Sztabu 8 Dywizji Piechoty w Modlinie (1928), wykładowca w Centrum Wyszkolenia Saperów w Modlinie. Oficer 6 Batalionu Saperów w Brześciu (1935). W 1939 r. komendant dworca załadowczego we Lwowie. Odznaczony Krzyżem Walecznych, Medalem Niepodległości, Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918 1921 i Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości. Zamordowany w Charkowie w 1940 r. Awansowany do stopnia majora przez Ministra Obrony Narodowej Aleksandra Szczygłę
Ppor. art. rez. Stanisław KROWICKI syn Walerego i Florentyny z Szedlów, urodzony 5 listopada 1896 roku w Płocku. Absolwent I Gimnazjum Polskiego w Płocku (1916) i Wydziału Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Dziennikarz, pracownik Domu Prasy w Warszawie. Drużynowy I Drużyny Harcerskiej im. Szymona Mohorta i Kompani Szkolnej Polskiej Organizacji Wojskowej w Gimnazjum Polskim w Płocku. W Wojsku Polskim od listopada 1919 r. do listopada 1920 r. w 7 Pułku Artylerii Lekkiej. Uczestnik walk m.in. pod Rawą Ruską, Lwowem, Dyneburgiem. Podporucznik od 1928 r. Oficer rezerwy 1 Pułku Artylerii Najcięższej w Górze Kalwarii. Odznaczony Odznaką Honorową Orlęta, Krzyżem Wschodnim. Zamordowany w Katyniu w 1940 roku. Awansowany do stopnia porucznika przez Ministra Obrony Narodowej Aleksandra Szczygłę
Por. art. rez. dr inż. Antoni Konstanty KWIATKOWSKI syn Ludwika i Heleny z Krempskich, urodzony 12 grudnia 1899 roku w majątku Milewko, pow. sierpecki. Absolwent Państwowego Gimnazjum Męskiego im. Króla Władysława Jagiełły w Płocku (1922) i Wydziału Inżynierii Budowlanej i Rolnej Politechniki Warszawskiej (1926). Od 1927 r. pracownik Głównego Urzędu Miar w Warszawie. Adiunkt Wydziału Inżynierii Wodnej i Wydziału Geodezyjnego Politechniki Warszawskiej. Inżynier geodeta, doktor nauk technicznych (1934). Członek Bałtyckiej Komisji Geodezyjnej. Członek Kompanii Szkolnej Polskiej Organizacji Wojskowej w I Gimnazjum Polskim w Płocku. Uczestnik wojny 1918 1921. Absolwent Wołyńskiej Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii im. Marcina Kątskiego we Włodzimierzu Wołyńskim (1929). Por. uzbr. od 1 I 1935. Oficer rezerwy Okręgowego Zakładu Uzbrojenia Nr 1 w Warszawie. Odznaczony Krzyżem Walecznych. Zamordowany w Katyniu w 1940 roku. Awansowany do stopnia kapitana przez Ministra Obrony Narodowej Aleksandra Szczygłę
Ppor. piech. rez. Jan ORŁOWSKI syn Jakuba i Magdaleny z Witkowskich, urodzony 21 listopada 1903 roku w Gąbinie, woj. warszawskie. Absolwent Państwowego Gimnazjum Męskiego im. Króla Władysława Jagiełły w Płocku (1923) i Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego (1933). Nauczyciel Państwowego Gimnazjum Męskiego im. Króla Zygmunta Augusta w Białymstoku. Ukończył kurs w Batalionie Podchorążych Rezerwy Piechoty przy Szkole Podoficerów Zawodowych Piechoty w Grudziądzu (1930). Podporucznikiem mianowany ze starszeństwem 1 stycznia 1932 r. Oficer rezerwy 35 Pułku Piechoty w Brześciu. Zamordowany w Katyniu w 1940 roku. Awansowany do stopnia porucznika przez Ministra Obrony Narodowej Aleksandra Szczygłę
Kpt. piech. Piotr PEŁKA syn Antoniego i Józefy z Chmurzyńskich, urodzony 1 lutego 1896 roku w Stróżewku, pow. płocki. Absolwent Gimnazjum Polskiego w Płocku (1913), Szkoły Aspirantów Oficerskich Polskiej Siły Zbrojnej w Komorowie (1918) i Korpusu Kadetów nr 2 w Chełmnie (1930). Członek Oddziału Szkolnego Strzelca w Gimnazjum Polskim w Płocku (1913). Żołnierz Legionów Polskich Józefa Piłsudskiego (1915). Członek Polskiej Organizacji Wojskowej w Płocku (1916) i Polnische Wehrmacht Królestwa Polskiego (1917-1918). W wojnie z Sowietami 1918-1921 dowódca kompanii Grodzieńskiego Pułku Strzelców, uczestnik Bitwy Warszawskiej (Radzymin 1920) i Bitwy Niemeńskiej (1920). Porucznik (1922) 81 Pułku Strzelców Grodzieńskich im. Króla Stefana Batorego w Grodnie, kapitan (1928), od 1931 r. w 23 Pułku Piechoty im. płk Lisa-Kuli we Włodzimierzu Wołyńskim. Kierownik Referatu Ochrony Sztabu Okręgu Korpusu Nr II w Lublinie (1934). Odznaczony Krzyżem Srebrnym Virtuti Militari, Krzyżem Walecznych czterokrotnie, Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem Niepodległości, Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918 1921 i Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości. Zamordowany w Katyniu w 1940 roku. Awansowany do stopnia majora przez Ministra Obrony Narodowej Aleksandra Szczygłę
Ppor. art.. rez. Jan Stanisław SALWOWSKI syn Feliksa i Anieli z Kułakowskich, urodzony 8 kwietnia 1905 roku w Ozorkowie. Absolwent Państwowego Gimnazjum Męskiego im. Króla Władysława Jagiełły w Płocku (1926). Pracował na roli w Zasadkach, powiat brodnicki. Absolwent Wołyńskiej Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii im. Marcina Kątskiego we Włodzimierzu Wołyńskim (1928). Podporucznikiem mianowany ze starszeństwem 1 stycznia 1932 r. Oficer rezerwy 31 Pułku Artylerii Lekkiej w Toruniu. Zmobilizowany do Ośrodka Zapasowego Artylerii Lekkiej Nr 8 w Skierniewicach. Zamordowany w Katyniu w 1940 roku. Awansowany do stopnia porucznika przez Ministra Obrony Narodowej Aleksandra Szczygłę
Ppor. piech. rez. Jerzy Witalis SOBIERAJ syn Władysława i Marianny z Nowakowskich, urodzony 4 kwietnia 1896 roku w Nieszawie. Uczeń klas I-VI (1907-1913) Gimnazjum Polskiego w Płocku, absolwent Szkoły Technicznej Laurmana w Częstochowie (1914) i kursu maturalnego w Poznaniu. Przemysłowiec. Uczestnik wojny z Sowietami 1918-1921 w Dywizji Ochotniczej. Ukończył kurs w Batalionie Podchorążych Rezerwy Piechoty Nr 7a w Jarocinie (1931). Podporucznikiem mianowany od 1 września 1932 r. Oficer rezerwy 69 Pułku Piechoty w Gnieźnie. Zmobilizowany do Ośrodka Zapasowego Nr 17 Skierniewice 17 Wielkopolskiej Dywizji Piechoty. Zamordowany w Katyniu w 1940 roku. Awansowany do stopnia porucznika przez Ministra Obrony Narodowej Aleksandra Szczygłę
Por. sap. rez. inż. Henryk SYSKI syn Henryka i Anieli ze Święcickich, urodzony 16 stycznia 1903 roku w Łomży. Absolwent Państwowego Gimnazjum Męskiego im. Króla Władysława Jagiełły w Płocku (1921) i Wydziału Mechanicznego Politechniki Warszawskiej (1934). Inżynier mechanik. Uczestnik wojny z Sowietami 1918-1921. W 1920 r. żołnierz 1 Pułku Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego i 211 Ochotniczego Pułku Ułanów. Ukończył kurs w Szkole Podchorążych Rezerwy Saperów w Centrum Wyszkolenia Saperów w Modlinie (1932). Porucznikiem mianowany 19 III 1939 r. Oficer rezerwy 2 Batalionu Mostów Kolejowych w Legionowie. Zamordowany w Katyniu w 1940 roku. Awansowany do stopnia kapitana przez Ministra Obrony Narodowej Aleksandra Szczygłę
Kpt. sł. zdr. dr Jerzy Roman SZMELCZYŃSKI syn Romana i Michaliny z Górnickich, urodzony 23 lipca 1906 roku w Płocku. Absolwent Państwowego Gimnazjum Męskiego im. Króla Władysława Jagiełły w Płocku (1925) i Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego (1932). Doktor medycyny. Absolwent Szkoły Podchorążych Sanitarnych w Warszawie (1931). Mianowany podporucznikiem ze starszeństwem 1 stycznia 1932 r. Odbył praktykę lekarską w 36 Pułku Piechoty Legii Akademickiej w Warszawie i 78 Pułku Strzelców Słuckich w Baranowiczach. Przydzielony w 1937 r. jako lekarz naczelny w stopniu kapitana do 27 Pułku Ułanów im. Króla Stefana Batorego w Nieświeżu. Zamordowany w Charkowie w 1940 roku. Awansowany do stopnia majora przez Ministra Obrony Narodowej Aleksandra Szczygłę
Ppor. piech. rez. Jan Ksawery TOPOLIŃSKI syn Pawła i Zuzanny, urodzony 15 października 1894 roku w Płocku. Absolwent Gimnazjum Polskiego w Płocku (1912). Ukończył studia prawnicze. Sędzia. Przewodniczący Sądu Okręgowego w Równem. Oficer rezerwy, pracownik Oddziału II Sztabu Głównego Wojska Polskiego. Więziony w Równem i Kijowie, zamordowany przez NKWD z Ukraińskiej Listy Katyńskiej w Kijowie w 1940 roku. Awansowany do stopnia porucznika przez Ministra Obrony Narodowej Aleksandra Szczygłę
Liczba oficerów wg miejsc śmierci: Katyń Charków Ukraińska Lista Katyńska 11 oficerów 9 oficerów 1 oficer Liczba oficerów wg stopni wojskowych: Majorów 5 Kapitanów 7 Poruczników 9 Liczba oficerów zawodowych 3 Liczba oficerów rezerwy 18
Liczba oficerów wg zawodów: Lekarzy 4 Nauczycieli 2 Dziennikarzy 1 Adwokatów 2 Sędziów 1 Inżynierów chemików 1 Inżynierów mechaników 1 Inżynierów geodetów 1 Mierniczych 1 Ziemian 2 Przemysłowców 1 Instruktorów wojskowych 3 Aspirantów Służby Więziennej 1
Liczba oficerów wg roku urodzin: 1894 rok 1 1895 rok 2 1896 rok 3 1897 rok 2 1899 rok 2 1900 rok 1 1901 rok 1 1902 rok 1 1903 rok 2 1904 rok 1 1905 rok 1 1906 rok 1 1908 rok 3 Wiek najstarszego oficera 46 lat Wiek najmłodszego oficera 32 lata
Liczba oficerów wg miejsca urodzenia: Bodzanów 1 Gąbin 1 Łapinóż 1 Łomża 1 Milewko 1 Mława 1 Mochowo 1 Nieszawa 1 Ogorzelice 1 Ozorków 1 Płock 5 Płomiany 1 Stróżewko 1 Szulbory 1 Trzebień 1 Wymyślin 1 Żukowo 1
Bibliografia Źródła Amtliches Material zum Massenmord von KATYN, wyd. Franz Eher Nachf. GmbH., Berlin 1943. CHARKÓW. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, red. Jędrzej Tucholski, Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, wyd. Oficyna Wydawnicza RYTM, Warszawa 2003. Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 r. w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON. Inwentarz dokumentów katyńskich przechowywanych w Archiwum Kurii Metropolitalnej w Krakowie, oprac. Stanisław M. Jankowski oraz Adam Roliński, wyd. Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, Kraków 2002.
KATYŃ. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, red. Marek Tarczyński, Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, wyd. Oficyna Wydawnicza RYTM, Warszawa 2000. Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk, wstęp i oprac. Andrzej Leszek Szcześniak, wyd. ALFA, Warszawa 1989. Lista alfabetyczna zwłok odkopanych w masowych grobach w Katyniu, Genewa 1944. Lista Katyńska. Jeńcy obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk zaginieni w Rosji sowieckiej, oprac. Adam Moszyński, wyd. GRYF, Londyn 1982. Rocznik oficerski rezerw 1934 Reprint, wyd. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, Instytut Polski i Muzeum im. Gen. Sikorskiego w Londynie, Warszawa- Londyn 2003 Rozstrzelani w Katyniu, red. Maria Skrzyńska-Pławińska. Indeks Represjonowanych t. I, wyd. Ośrodek KARTA, Warszawa 1995. Rozstrzelani w Charkowie, red. Maria Skrzyńska-Pławińska. Indeks Represjonowanych t. II, wyd. Ośrodek KARTA, Warszawa 1995. The Katyn Forest Massacre, vol. I-VII, Washington 1952. Jędrzej Tucholski, Mord w Katyniu. Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk lista ofiar, wyd. PAX, Warszawa 1991.
Opracowania Kazimierz Banaszek, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Kawalerowie Orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich, wyd. Oficyna Wydawnicza RYTM, Warszawa 2000. Piotr Bauer, 17 Pułk Ułanów Wielkopolskich im. Króla Bolesława Chrobrego, wyd. Ajaks, Pruszków 1994. Piotr Bauer, 69 Pułk Piechoty, wyd. Ajaks, Pruszków 1997. Tadeusz Chrostowski, Z kart oręża płockiego. Dzieje 8 Pułku i 71 Dywizjonu Artylerii Lekkiej, wyd. Wojewódzka Biblioteka Publiczna, Płock 1989. Tadeusz Chrostowski, Z kart oręża płockiego. 4 Pułk Strzelców Konnych Ziemi Łęczyckiej w Płocku, wyd. Wojewódzka Biblioteka Publiczna, Płock 1992. Zdzisław Cutter, Saperzy polscy 1918 1939: organizacja, szkolenie i wyposażenie materiałowo-techniczne, wyd. Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. Tadeusza Kościuszki, Wrocław 2001, Jan Bohdan Gliński, Słownik biograficzny lekarzy i farmaceutów ofiar drugiej wojny światowej, t. 1-3, wyd. Naczelna Izba Lekarska, Warszawa 1997-2003. Maria Magdalena Blombergowa, Andrzej Olewnik, Mieszkańcy Płockiego Więźniowie Kozielska, Ostaszkowa i Starobielska zamordowani przez NKWD wiosną 1940 roku, Płocki Rocznik Historyczno-Archiwalny t. 5, Płock 1999.
Zbigniew Gnat-Wieteska, Podchorążowie artylerii konnej i weterynarii z Włodzimierza Wołyńskiego, wyd. Ajaks, Pruszków 1996. Zbigniew Gnat-Wieteska, 4 Pułk Strzelców Konnych, wyd. Ajaks, Pruszków 1995. Krzysztof Jasiewicz, Lista strat ziemiaństwa polskiego 1939-1956, t. 1-2, wyd. POMOST, Warszawa 1995. Antoni Jelec, Polegli na polu chwały. Z kart oręża płockiego, wyd. Towarzystwo Naukowe Płockie, Płock 2000. Sławomir Kalbarczyk, Polscy pracownicy nauki ofiary zbrodni w latach II wojny światowej, wyd. Neriton, Warszawa 2001. Kawalerowie Virtuti Militari 1792-1945. Słownik biograficzny, red. Bogusław Polak, t. 1-5, Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej, Koszalin 1991-1999. Jerzy Kirszak, 35 Pułk Piechoty, wyd. Ajaks, Pruszków 2000. Krzysztof Kowerko, 27. Pułk Ułanów imienia Króla Stefana Batorego. 1920-1939, wyd. Klub Dla Ciebie, Warszawa 2005. Romana Krystyna Kuffel, Jagiellończyków biografie niepospolite, wyd. Samizdat Zofii Łoś, Płock 2006. Jan Łukasiak, Wołyńska Szkoła Podchorążych Rezerwy Artylerii im. Marcina Kątskiego, wyd. Ajaks, Pruszków 2000. Aleksander Maciesza, Gimnazjum im. Władysława Jagiełły w Płocku 1906-1931, Płock 1931. Wojciech Markert, 6 Pułk Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego, wyd. Ajaks, Pruszków 2001.
Marek Mroczkowski, Pierwsza Polska Szkoła Średnia w Płocku w latach 1905-1945, [w:] 100 lat Jagiellonki. Z dziejów Polskiej Szkoły Średniej w Płocku, red. Anna Maria Stogowska, wyd. Stowarzyszenie Jagiellończyków, Płock 2006. Andrzej Jerzy Papierowski, Jerzy Stefański, Płocczanie znani i nieznani. Słownik biograficzny, wyd. Książnica Płock, Płock 2002. Ryszard Rybka, Kamil Stepan, Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939, wyd. Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, Kraków 2003. Słownik biograficzny techników polskich, T. 1-19, red. Józef Piłatowicz, wyd. Naczelna Organizacja Techniczna Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych, Warszawa 1989-2009. Piotr Stawecki, Oficerowie dyplomowani wojska Drugiej Rzeczypospolitej, wyd. Ossolineum, Wrocław-Warszawa-Kraków 1997. Andrzej Szczepański, 9 Pułk Artylerii Ciężkiej, wyd. Ajaks, Pruszków 1998. Śladem Zbrodni Katyńskiej, red. Zuzanna Gajowniczek, wyd. Centralne Archiwum Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1998. Piotr Zarzycki, 1 Pułk Artylerii Najcięższej, Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej, zeszyt 6, wyd. Przedsiębiorstwo Wielobranżowe Egross-Mikromax Sp. z o.o., Warszawa 1991. Piotr Zarzycki, 2 Batalion Mostów Kolejowych, wyd. Ajaks, Pruszków 2009. Piotr Zarzycki, 31 Pułk Artylerii Lekkiej, wyd. Ajaks, Pruszków 1996.