Wymagania programowe na poszczególne oceny CHEMIA klasa II. I. Wewnętrzna budowa materii. Ocena bardzo dobra [ ]

Podobne dokumenty
Wymagania programowe na poszczególne oceny. III. Woda i roztwory wodne. Ocena dopuszczająca [1] Uczeń: Ocena dostateczna [1 + 2]

Chemia Nowej Ery Wymagania programowe na poszczególne oceny dla klasy II

WYMAGANIA EDUKACYJNE

Wymagania programowe na poszczególne oceny CHEMII kl. II 2017/2018. III. Woda i roztwory wodne. Ocena dopuszczająca [1] Uczeń:

Chemia. Wymagania programowe na poszczególne oceny dla uczniów klas II gimnazjum

Wymagania programowe z chemii w kl.2 na poszczególne oceny ; prowadzący mgr Elżbieta Wnęk. II. Wewnętrzna budowa materii

Szczegółowe wymagania edukacyjne z przedmiotu chemia dla klasy II gimnazjum, rok szkolny 2015/2016

Wymagania programowe na poszczególne oceny. IV. Kwasy. Ocena bardzo dobra. Ocena dostateczna. Ocena dopuszczająca. Ocena dobra [1] [ ]

CHEMIA KLASA II I PÓŁROCZE

CHEMIA - wymagania edukacyjne

Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny w klasie II

Wymagania z chemii na poszczególne oceny Klasa 2 gimnazjum. Kwasy.

Wymagania programowe: Gimnazjum chemia kl. II

Zasady oceniania z chemii w klasie II w roku szkolnym 2015/2016. Ocena dopuszczająca Ocena dostateczna Ocena dobra Ocena bardzo dobra

Chemia klasa VII Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny Semestr II

H2S, H2SO4, H2SO3, HNO3, H2CO3,

Kryteria oceniania z chemii dla klasy drugiej DLA UCZNIÓW Z OBOWIĄZKIEM DOSTOSOWANIA WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH

Wymagania programowe na poszczególne oceny KLASA II. II. Wewnętrzna budowa materii

WYMAGANIA EDUKACYJNENE Z CHEMII W KLASIE II GIMNAZJUM

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z CHEMII W KLASIE DRUGIEJ

Wymagania programowe na poszczególne oceny w klasie drugiej. II. Wewnętrzna budowa materii

Wymagania programowe na poszczególne oceny chemia kl. II Gimnazjum Rok szkolny 2015/2016 Wewnętrzna budowa materii

Wymagania edukacyjne na poszczególne roczne oceny klasyfikacyjne z przedmiotu chemia dla klasy 7 w r. szk. 2019/2020

II. Wewnętrzna budowa materii

Wymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania poszczególnych śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych. CHEMIA klasa II.

Wymagania programowe na poszczególne oceny dla klasy drugiej z chemii.

WYMAGANIA EDUKACYJNE na poszczególne oceny śródroczne i roczne Z CHEMII W KLASIE II gimnazjum

Wymagania programowe na poszczególne oceny klasa II cz.1

Wymagania programowe na poszczególne oceny. Chemia Kl.2. I. Kwasy

WYMAGANIA EDUKACYJNE

Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny z chemii dla klasy II gimnazjum oparte na programie nauczania Chemia Nowa Era

Plan wynikowy i wymagania edukacyjne z chemii w klasie II - giej

Rok Szkolny 2016/2017 Zespół Szkoły Podstawowej i Gimnazjum w Czarnym Dunajcu. Wymagania edukacyjne z chemii dla klasy II gimnazjum

Wymagania programowe na poszczególne oceny klasa II gimnazjum Ocenę celującą Ocenę bardzo dobrą Ocenę dobrą Ocenę dostateczną Ocenę dopuszczającą

Plan wynikowy z chemii dla klasy II gimnazjum na rok szkolny 2017/2018. Liczba godzin tygodniowo: 2.

Wymagania programowe na poszczególne oceny

CHEMIA Wymagania programowe na poszczególne oceny dla klasy II I SEMESTR

Szczegółowe wymagania edukacyjne z przedmiotu chemia dla klasy II gimnazjum, rok szkolny 2017/2018

WYMAGANIA EDUKACYJNE w klasie II

I. Substancje i ich przemiany

Wymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania bieżących, śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych z chemii klasa II GIMNAZJUM

DZIAŁ: Woda i roztwory wodne

Wymagania programowe na poszczególne oceny. I. Substancje i ich przemiany. Ocena bardzo dobra. Ocena dostateczna. Ocena dopuszczająca.

Kwasy 1. Poznajemy elektrolity i nieelektrolity. Wymagania edukacyjne. Temat lekcji Treści nauczania. Tytuł rozdziału w podręczniku

Wymagania podstawowe (dostateczna) Uczeń:

I. Wewnętrzna budowa materii. Ocena dobra [ ] Ocena dostateczna [1 + 2]

Przedmiot: chemia Klasa: IIa, IIb Nauczyciel: Agata SROKA Wymagania programowe na poszczególne oceny. II. Wewnętrzna budowa materii

Wymagania programowe na poszczególne oceny. I. Substancje i ich przemiany

1 Anna Nagórna nauczycielka chemii i fizyki Wrocław, r.

Kryteria oceniania z chemii kl VII

Chemia wymagania programowe na poszczególne oceny. I. Substancje i ich przemiany

Wymagania edukacyjne na poszczególne śródroczne oceny klasyfikacyjne z przedmiotu chemia dla uczniów z klasy II gimnazjum na rok szkolny 2017/2018.

Uczeń: definiuje elektrolit i nieelektrolit (A) wyjaśnia pojęcie wskaźnik i wymienia trzy przykłady. opisuje zastosowania. wskaźników (B) Uczeń:

Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny z chemii -klasa 7. I. Substancje i ich przemiany II. Składniki powietrza i rodzaje przemian, jakim ulegają.

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z CHEMII W SZKOLE PODSTAWOWEJ NR 9 IM. JANA PAWŁA II W EŁKU

Szczegółowe wymagania na poszczególne oceny klasa VII.

I. Substancje i ich przemiany. Ocena bardzo dobra [ ] Ocena dopuszczająca [1] Ocena dobra [ ] Ocena dostateczna [1 + 2]

Wymagania edukacyjne z chemii w klasie VII

I. Substancje i ich przemiany

Chemia kl. 7 - wymagania na poszczególne oceny

WYMAGANIA EDUKACYJNE

I. Substancje i ich przemiany. Ocena bardzo dobra [ ] Ocena dostateczna [1 + 2] Ocena dopuszczająca [1] Ocena dobra [ ]

Wymagania edukacyjne z chemii dla klasy 7, oparte na programie nauczania oraz podręczniku dla klasy siódmej szkoły podstawowej Chemia Nowej Ery

Propozycja planu wynikowego Chemia Nowej Ery - klasa 2 gimnazjum

Wymagania programowe chemia klasa VII SP. I. Substancje i ich przemiany. Ocena dobra [ ] Ocena dostateczna [1 + 2] Ocena dopuszczająca [1]

I. Substancje i ich przemiany. Ocena dobra [ ] Ocena dostateczna [1 + 2] Ocena dopuszczająca [1] Ocena bardzo dobra [ ]

Ocena bardzo dobra [ ] Ocena dostateczna [1 + 2] Ocena dopuszczająca [1] Ocena dobra [ ]

I. Substancje i ich przemiany. Ocena dobra [ ] Ocena dostateczna [1 + 2] Ocena dopuszczająca [1] Ocena bardzo dobra [ ]

Szkoła Podstawowa nr 267 Im. Juliusza Słowackiego Ul. Braci Załuskich 1 Warszawa

SZCZEGÓŁOWE KRYTERIA OCENIANIA Z CHEMII DLA KLASY 7 SZKOŁY PODSTAWOWEJ W KOŃCZYCACH MAŁYCH

I. Substancje i ich przemiany. Ocena bardzo dobra [ ] Ocena celująca. Ocena dostateczna [1 + 2] Ocena dobra [ ]

CHEMIA klasa 1 Wymagania programowe na poszczególne oceny do Programu nauczania chemii w gimnazjum. Chemia Nowej Ery.

Wymagania programowe na poszczególne oceny klasa VII

I. Substancje i ich przemiany. Ocena dopuszczająca [1] Ocena dobra [ ] Ocena dostateczna [1 + 2] Ocena bardzo dobra [ ]

Uczeń: opisuje skład i właściwości powietrza określa, co to są stałe i zmienne składniki powietrza

Umiejętności ponadpodstawowe Ocena bardzo dobra. Substancje chemiczne i ich przemiany

dobra (2+3+4) Substancje chemiczne i ich przemiany chemicznej. - sporządza mieszaniny -dobiera metodę rozdzielania mieszanin

I. Substancje i ich przemiany

Przedmiot: Chemia (klasa siódma)

Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny chemia klasa I. I. Substancje i ich przemiany

CHEMIA KLASA I - wymagania edukacyjne na poszczególne oceny

Wymagania na poszczególne oceny z chemii. Klasa1. I. Substancje i ich przemiany.

Wymagania programowe na poszczególne oceny klasa pierwsza. I. Substancje i ich przemiany. Ocena dopuszczająca [1]

Wymagania programowe na poszczególne oceny klasa I. I. Substancje i ich przemiany

Wymagania programowe na poszczególne oceny. I. Substancje i ich przemiany

Wymagania programowe na poszczególne oceny. I. Substancje i ich przemiany. Ocena dopuszczająca [1]

Wymagania programowe na poszczególne oceny. I. Substancje i ich przemiany

Wymagania programowe na poszczególne oceny- klasa1. I. Substancje i ich przemiany. Ocena dobra [ ]

Wymagania programowe na poszczególne oceny. I. Substancje i ich przemiany

Wymagania programowe na poszczególne oceny. I. Substancje i ich przemiany

Wymagania programowe na poszczególne oceny. I. Substancje i ich przemiany

Wymagania programowe na poszczególne oceny. I. Substancje i ich przemiany

Wymagania programowe na poszczególne oceny chemia

Wymagania programowe na poszczególne oceny kl 1. I. Substancje i ich przemiany

WYMAGANIA PROGRAMOWE CHEMIA KLASA 1

Przedmiotowy system oceniania z chemii dla klasy 7 A i 7 B w roku szkolnym 2017/2018

I. Wewnętrzna budowa materii

Wymagania edukacyjne na poszczególne śródroczne i roczne oceny klasyfikacyjne z przedmiotu chemia dla uczniów z klasy VIIa na rok. szkolny 2017/2018.

Wymagania programowe na poszczególne oceny KLASA PIERWSZA. I. Substancje i ich przemiany

Wymagania edukacyjne na poszczególne śródroczne i roczne oceny klasyfikacyjne z przedmiotu chemia dla uczniów z klasy VIIb na rok. szkolny 2017/2018.

Transkrypt:

Wymagania programowe na poszczególne oceny CHEMIA klasa II I. Wewnętrzna budowa materii wymienia typy wiązań zapisuje wzory sumaryczne i strukturalne podaje definicje wiązania kowalencyjnego wymaganych cząsteczek (atomowego), wiązania kowalencyjnego odczytuje ze wzoru chemicznego, z jakich spolaryzowanego, wiązania jonowego pierwiastków i ilu atomów składa definiuje pojęcia jon, kation, anion się cząsteczka lub kilka cząsteczek posługuje się symbolami pierwiastków opisuje rolę elektronów walencyjnych w łączeniu się atomów odróżnia wzór sumaryczny od wzoru opisuje sposób powstawania jonów strukturalnego określa rodzaj wiązania w prostych zapisuje wzory sumaryczne i strukturalne przykładach cząsteczek cząsteczek podaje przykłady substancji o wiązaniu definiuje pojęcie wartościowość kowalencyjnym (atomowym) i substancji podaje wartościowość pierwiastków o wiązaniu jonowym w stanie wolnym odczytuje wartościowość pierwiastków odczytuje z układu okresowego z układu okresowego maksymalną wartościowość pierwiastków pierwiastków grup 1., 2. i 13. 17. zapisuje wzory związków na wyznacza wartościowość pierwiastków podstawie podanej wartościowości lub nazwy na podstawie wzorów pierwiastków sumarycznych podaje nazwę związku chemicznego zapisuje wzory sumaryczny i strukturalny na podstawie wzoru cząsteczki związku dwupierwiastkowego określa wartościowość pierwiastków na podstawie wartościowości pierwiastków w związku chemicznym zapisuje wzory cząsteczek korzystając określa na podstawie wzoru liczbę z modeli pierwiastków w związku chemicznym rysuje model cząsteczki interpretuje zapisy (odczytuje ilościowo wyjaśnia znaczenie współczynnika i jakościowo proste zapisy), np. H 2, 2 H, 2 H 2 stechiometrycznego i indeksu itp. stechiometrycznego ustala na podstawie wzoru sumarycznego wyjaśnia pojęcie równania reakcji nazwę dla prostych dwupierwiastkowych chemicznej związków odczytuje równania reakcji ustala na podstawie nazwy wzór zapisuje równania reakcji sumaryczny dla prostych dobiera współczynniki w równaniach dwupierwiastkowych związków reakcji rozróżnia podstawowe rodzaje reakcji określa typ wiązania chemicznego w podanym związku chemicznym wyjaśnia, dlaczego gazy szlachetne są bardzo mało aktywne chemicznie na podstawie budowy ich atomów wyjaśnia różnice między różnymi typami wiązań opisuje powstawanie wiązań atomowych (kowalencyjnych) dla wymaganych przykładów zapisuje elektronowo mechanizm powstawania jonów (wymagane przykłady) opisuje mechanizm powstawania wiązania jonowego wykorzystuje pojęcie wartościowości określa możliwe wartościowości pierwiastka chemicznego na podstawie jego położenia w układzie okresowym pierwiastków nazywa związki chemiczne na podstawie wzorów i zapisuje wzory na podstawie ich nazw (o większym stopniu trudności) przedstawia modelowy schemat równania reakcji chemicznej rozwiązuje zadania na podstawie prawa zachowania masy i prawa stałości składu związku chemicznego dokonuje prostych obliczeń stechiometrycznych uzasadnia i udowadnia doświadczalnie, że m substr = m prod rozwiązuje trudniejsze zadania wykorzystujące poznane prawa (zachowania masy, stałości składu związku chemicznego) wskazuje podstawowe różnice między wiązaniami kowalencyjnym a jonowym oraz kowalencyjnym niespolaryzowanym a kowalencyjnym spolaryzowanym opisuje zależność właściwości związku chemicznego od występującego w nim wiązania chemicznego porównuje właściwości związków kowalencyjnych i jonowych (stan skupienia, temperatury topnienia i wrzenia) określa, co wpływa na aktywność chemiczną pierwiastka o dużym stopniu trudności wykonuje obliczenia stechiometryczne 1

podaje treść prawa zachowania masy podaje treść prawa stałości składu związku chemicznego przeprowadza proste obliczenia z wykorzystaniem prawa zachowania masy i prawa stałości składu związku chemicznego definiuje pojęcia równanie reakcji chemicznej, współczynnik stechiometryczny dobiera współczynniki w prostych przykładach równań reakcji zapisuje proste przykłady równań reakcji odczytuje proste równania reakcji II. Woda i roztwory wodne charakteryzuje rodzaje wód występujących podaje, na czym polega obieg wody wymienia stany skupienia wody nazywa przemiany stanów skupienia wody opisuje właściwości wody zapisuje wzory sumaryczny i strukturalny cząsteczki wody definiuje pojęcie dipol identyfikuje cząsteczkę wody jako dipol wyjaśnia podział substancji na dobrze i słabo rozpuszczalne oraz praktycznie nierozpuszczalne w wodzie podaje przykłady substancji, które rozpuszczają się i nie rozpuszczają się w wodzie wyjaśnia pojęcia rozpuszczalnik i substancja rozpuszczana definiuje pojęcie rozpuszczalność wymienia czynniki, które wpływają na rozpuszczalność opisuje budowę cząsteczki wody wyjaśnia, co to jest cząsteczka polarna wymienia właściwości wody zmieniające się pod wpływem zanieczyszczeń proponuje sposoby racjonalnego gospodarowania wodą tłumaczy, na czym polega proces mieszania, rozpuszczania określa, dla jakich substancji woda jest dobrym rozpuszczalnikiem charakteryzuje substancje ze względu na ich rozpuszczalność w wodzie planuje doświadczenia wykazujące wpływ różnych czynników na szybkość rozpuszczania substancji stałych w wodzie porównuje rozpuszczalność różnych substancji w tej samej temperaturze oblicza ilość substancji, którą można rozpuścić w określonej ilości wody w podanej temperaturze podaje przykłady substancji, które rozpuszczają się w wodzie, tworząc wyjaśnia, na czym polega tworzenie wiązania kowalencyjnego spolaryzowanego w cząsteczce wody wyjaśnia budowę polarną cząsteczki wody określa właściwości wody wynikające z jej budowy polarnej wyjaśnia, dlaczego woda dla jednych substancji jest rozpuszczalnikiem, a dla innych nie przedstawia za pomocą modeli proces rozpuszczania w wodzie substancji o budowie polarnej, np. chlorowodoru podaje rozmiary cząstek substancji wprowadzonych do wody i znajdujących się w roztworze właściwym, koloidzie, zawiesinie wykazuje doświadczalnie wpływ różnych czynników na szybkość rozpuszczania substancji stałej w wodzie posługuje się sprawnie wykresem rozpuszczalności dokonuje obliczeń z wykorzystaniem wymienia laboratoryjne sposoby otrzymywania wody proponuje doświadczenie udowadniające, że woda jest związkiem wodoru i tlenu opisuje wpływ izotopów wodoru i tlenu na właściwości wody określa wpływ ciśnienia atmosferycznego na wartość temperatury wrzenia wody porównuje rozpuszczalność w wodzie związków kowalencyjnych i jonowych wykazuje doświadczalnie, czy roztwór jest nasycony, czy nienasycony rozwiązuje zadania rachunkowe na stężenie procentowe z wykorzystaniem gęstości oblicza rozpuszczalność substancji w danej temperaturze, znając stężenie procentowe jej roztworu nasyconego w tej temperaturze 2

III.. Kwasy określa, co to jest wykres rozpuszczalności odczytuje z wykresu rozpuszczalności rozpuszczalność danej substancji w podanej temperaturze wymienia czynniki wpływające na szybkość rozpuszczania się substancji stałej w wodzie definiuje pojęcia roztwór właściwy, koloid i zawiesina definiuje pojęcia roztwór nasycony i roztwór nienasycony oraz roztwór stężony i roztwór rozcieńczony definiuje pojęcie krystalizacja podaje sposoby otrzymywania roztworu nienasyconego z nasyconego i odwrotnie definiuje stężenie procentowe roztworu podaje wzór opisujący stężenie procentowe prowadzi obliczenia z wykorzystaniem pojęć: stężenie procentowe, masa substancji, masa rozpuszczalnika, masa roztworu (proste) roztwory właściwe podaje przykłady substancji, które nie rozpuszczają się w wodzie i tworzą koloidy lub zawiesiny wskazuje różnice między roztworem właściwym a zawiesiną opisuje różnice między roztworem rozcieńczonym, stężonym, nasyconym i nienasyconym przeprowadza krystalizację przekształca wzór na stężenie procentowe roztworu tak, aby obliczyć masę substancji rozpuszczonej lub masę roztworu oblicza masę substancji rozpuszczonej lub masę roztworu, znając stężenie procentowe roztworu wyjaśnia, jak sporządzić roztwór o określonym stężeniu procentowym (np. 100 g 20-procentowego roztworu soli kuchennej) wymienia zasady bhp dotyczące wymienia wspólne właściwości kwasów obchodzenia się z kwasami wyjaśnia, z czego wynikają wspólne definiuje pojęcia: elektrolit i nieelektrolit właściwości kwasów wyjaśnia, co to jest wskaźnik i wymienia zapisuje wzory strukturalne poznanych trzy przykłady wskaźników kwasów opisuje zastosowania wskaźników wyjaśnia pojęcie tlenek kwasowy odróżnia kwasy od innych substancji wskazuje przykłady tlenków kwasowych za pomocą wskaźników wymienia metody otrzymywania kwasów definiuje pojęcie kwasy tlenowych i beztlenowych opisuje budowę kwasów beztl.i tlenowych odróżnia kwasy tlenowe od beztlenowych poznanych kwasów wskazuje wodór i resztę kwasową we opisuje właściwości poznanych kwasów wzorze kwasu opisuje zastosowania poznanych kwasów wyznacza wartościowość reszty kwasowej wyjaśnia pojęcie dysocjacja jonowa zapisuje wzory sumaryczne kwasów: zapisuje i odczytuje wybrane równania HCl, H 2 S, H 2 SO 4, H 2 SO 3, HNO 3, H 2 CO 3, reakcji dysocjacji jonowej kwasów H 3 PO 4 definiuje pojęcie odczyn kwasowy wykresu rozpuszczalności oblicza masę wody, znając masę roztworu i jego stężenie procentowe prowadzi obliczenia z wykorzystaniem pojęcia gęstości podaje sposoby na zmniejszenie lub zwiększenie stężenia roztworu oblicza stężenie procentowe roztworu powstałego przez zagęszczenie, rozcieńczenie roztworu oblicza stężenie procentowe roztworu nasyconego w danej temperaturze (z wykorzystaniem wykresu rozpuszczalności) wymienia czynności prowadzące do sporządzenia określonej ilości roztworu o określonym stężeniu procentowym sporządza roztwór o określonym stężeniu procentowym wyjaśnia, co to jest woda destylowana i czym się różni od wód występujących wyjaśnia, dlaczego podczas pracy ze stężonymi roztworami kwasów należy zachować szczególną ostrożność wymienia poznane tlenki kwasowe wskazanego kwasu wykazuje doświadczalnie żrące właściwości kwasu siarkowego(vi) podaje zasadę bezpiecznego rozcieńczania stężonego roztworu kwasu siarkowego(vi) wyjaśnia, dlaczego kwas siarkowy(vi) pozostawiony w otwartym naczyniu zwiększa swą objętość planuje doświadczalne wykrycie białka w próbce żywności (w serze, mleku, jajku) opisuje reakcję ksantoproteinową zapisuje wzór strukturalny dowolnego kwasu nieorganicznego o podanym wzorze sumarycznym projektuje doświadczenia, w których wyniku można otrzymywać kwasy identyfikuje kwasy, na podstawie podanych informacji odczytuje równania reakcji potrafi rozwiązywać trudniejsze chemografy proponuje sposoby ograniczenia powstawania kwaśnych opadów 3

podaje nazwy poznanych kwasów opisuje właściwości kwasów: chlorowodorowego, azotowego(v) i siarkowego(vi) opisuje podstawowe zastosowania kwasów: chlorowodorowego, azotowego(v) i siarkowego(vi) wyjaśnia, na czym polega dysocjacja jonowa (elektrolityczna) kwasów definiuje pojęcia jon, kation i anion zapisuje równania reakcji dysocjacji jonowej kwasów (proste przykłady) wyjaśnia pojęcie kwaśne opady zapisuje obserwacje do przeprowadzanych dysocjacji jonowej (elektrolitycznej) kwasów określa odczyn roztworu kwasowego na podstawie znajomości jonów obecnych w badanym roztworze analizuje proces powstawania kwaśnych opadów i skutki ich działania rozwiązuje chemografy opisuje doświadczenia przeprowadzane na lekcjach (schemat, obserwacje, wniosek) IV. Wodorotlenki wymienia zasady bhp dotyczące obchodzenia się z zasadami odróżnia zasady od innych substancji za pomocą wskaźników definiuje pojęcia wodorotlenek i zasada opisuje budowę wodorotlenków podaje wartościowość grupy wodorotlenowej zapisuje wzory sumaryczne wodorotlenków: NaOH, KOH, Ca(OH) 2, Al(OH) 3 opisuje właściwości oraz zastosowania wodorotlenków: sodu, potasu i wapnia wyjaśnia, na czym polega dysocjacja jonowa (elektrolityczna) zasad zapisuje równania dysocjacji jonowej zasad (proste przykłady) podaje nazwy jonów powstałych w wyniku odróżnia zasady od kwasów za pomocą wskaźników wymienia rodzaje odczynu roztworów określa zakres ph i barwy wskaźników dla poszczególnych odczynów wymienia wspólne właściwości zasad wyjaśnia, z czego wynikają wspólne właściwości zasad definiuje pojęcie tlenek zasadowy podaje przykłady tlenków zasadowych wymienia dwie główne metody otrzymywania wodorotlenków wodorotlenku sodu, potasu i wapnia wyjaśnia pojęcia woda wapienna, wapno palone i wapno gaszone określa rozpuszczalność wodorotlenków na podstawie tabeli rozpuszczalności odczytuje proste równania dysocjacji jonowej (elektrolitycznej) zasad definiuje pojęcie odczyn zasadowy omawia skalę ph bada odczyn i ph roztworu zapisuje obserwacje do przeprowadzanych rozróżnia pojęcia wodorotlenek i zasada wymienia przykłady wodorotlenków i zasad wyjaśnia, dlaczego podczas pracy z zasadami należy zachować szczególną ostrożność wymienia poznane tlenki zasadowe wybranego wodorotlenku planuje doświadczenia, w których wyniku, można otrzymać wodorotlenek: sodu, potasu lub wapnia planuje sposób otrzymywania wodorotlenków trudno rozpuszczalnych zapisuje i odczytuje równania dysocjacji jonowej (elektrolitycznej) zasad określa odczyn roztworu zasadowego na podstawie znajomości jonów obecnych w badanym roztworze rozwiązuje chemografy opisuje doświadczenia przeprowadzane na lekcjach (schemat, obserwacje, wniosek) wymienia przyczyny odczynu kwasowego, zasadowego, obojętnego roztworów zapisuje wzór sumaryczny wodorotlenku dowolnego metalu planuje doświadczenia, w których wyniku można otrzymać różne wodorotlenki, także trudno rozpuszczalne różnych wodorotlenków identyfikuje wodorotlenki na podstawie podanych informacji odczytuje równania reakcji rozwiązuje chemografy o większym stopniu trudności wyjaśnia pojęcie skala ph 4

interpretuje wartość ph w ujęciu jakościowym (odczyn kwasowy, zasadowy, obojętny) opisuje zastosowania wskaźników planuje doświadczenie, które umożliwi zbadanie wartości ph produktów używanych w życiu codziennym V. Sole opisuje budowę soli wskazuje metal i resztę kwasową zapisuje wzory sumaryczne soli (chlorków, siarczków) tworzy nazwy soli na podstawie wzorów sumarycznych i zapisuje wzory sumaryczne soli na podstawie ich nazw, np. wzory soli kwasów: chlorowodorowego, siarkowodorowego i metali, np. Na, K, Ca wskazuje wzory soli wśród zapisanych wzorów związków opisuje, w jaki sposób dysocjują sole zapisuje równania reakcji dysocjacji jonowej soli (proste przykłady) dzieli sole ze względu na ich rozpuszczalność w wodzie określa rozpuszczalność soli w wodzie na podstawie tabeli rozpuszczalności podaje sposób otrzymywania soli trzema podstawowymi metodami (kwas + zasada, metal + kwas, tlenek metalu + kwas) zapisuje cząsteczkowo równania reakcji otrzymywania soli (najprostsze) definiuje pojęcia reakcje zobojętniania i reakcje strąceniowe odróżnia zapis cząsteczkowy od zapisu jonowego równania reakcji chemicznej określa związek ładunku jonu z wartościowością metalu i reszty kwasowej wymienia zastosowania najważniejszych soli, np. chlorku sodu wymienia cztery najważniejsze sposoby otrzymywania soli podaje nazwy i wzory soli (typowe przykłady) soli (reakcja zobojętniania) w postaci cząsteczkowej, jonowej oraz jonowej skróconej odczytuje równania reakcji otrzymywania soli wyjaśnia pojęcia reakcja zobojętniania i reakcja strąceniowa soli (reakcja strąceniowa) w postaci cząsteczkowej korzysta z tabeli rozpuszczalności wodorotlenków i soli zapisuje i odczytuje wybrane równania reakcji dysocjacji jonowej soli dzieli metale ze względu na ich aktywność chemiczną (szereg aktywności metali) wymienia sposoby zachowania się metali w reakcji z kwasami (np. miedź lub magnez w reakcji z kwasem chlorowodorowym) zapisuje obserwacje z przeprowadzanych na lekcji podaje nazwy i wzory dowolnych soli zapisuje i odczytuje równania dysocjacji jonowej (elektrolitycznej) soli stosuje metody otrzymywania soli wyjaśnia przebieg reakcji zobojętniania soli w postaci cząsteczkowej i jonowej określa, korzystając z szeregu aktywności metali, które metale reagują z kwasami według schematu: metal + kwas sól + wodór wymienia przykłady soli występujących projektuje doświadczenia umożliwiające otrzymywanie soli w reakcjach strąceniowych formułuje wniosek dotyczący wyniku reakcji strąceniowej na podstawie analizy tabeli rozpuszczalności soli i wodorotlenków podaje zastosowania soli opisuje doświadczenia przeprowadzane na lekcjach (schemat, obserwacje, wniosek) wskazuje substancje, które mogą ze sobą reagować, tworząc sól podaje metody otrzymywania soli identyfikuje sole na podstawie podanych informacji wyjaśnia, jakie zmiany zaszły w odczynie roztworów poddanych reakcji zobojętniania przewiduje, czy zajdzie dana reakcja chemiczna proponuje reakcję tworzenia soli trudno rozpuszczalnej określa zastosowanie reakcji strąceniowej otrzymywania dowolnej soli w postaci cząsteczkowej i jonowej projektuje doświadczenia otrzymywania soli przewiduje efekty zaprojektowanych formułuje wniosek do zaprojektowanych 5

Wybrane wiadomości i umiejętności wykraczające poza treści wymagań podstawy programowej; ich spełnienie może być warunkiem wystawienia oceny celującej. opisuje wiązania koordynacyjne i metaliczne identyfikuje pierwiastki chemiczne na podstawie niepełnych informacji o ich położeniu w układzie okresowym pierwiastków oraz ich właściwości dokonuje obliczeń z wykorzystaniem wiedzy o jednostce masy atomowej i cząsteczkowej dokonuje obliczeń na podstawie równania reakcji chemicznej - określa źródła zanieczyszczeń wód naturalnych analizuje źródła zanieczyszczeń wód naturalnych i ich wpływ na środowisko przyrodnicze wymienia niektóre zagrożenia wynikające z zanieczyszczeń wód omawia wpływ zanieczyszczeń wód na organizmy wymienia sposoby przeciwdziałania zanieczyszczaniu wód omawia sposoby usuwania zanieczyszczeń z wód wyjaśnia, na czym polega asocjacja cząsteczek wody rozwiązuje zadania rachunkowe na mieszanie roztworów rozwiązuje zadania rachunkowe na stężenie procentowe roztworu, w którym rozpuszczono mieszaninę substancji stałych - omawia przemysłową metodę otrzymywania kwasu azotowego(v), definiuje pojęcie stopień dysocjacji, dzieli elektrolity ze względu na stopień dysocjacji. - opisuje i bada właściwości wodorotlenków amfoterycznych. - wyjaśnia pojęcie hydroliza, wyjaśnia pojęcie hydrat, wymienia przykłady hydratów, wyjaśnia pojęcia: sól podwójna, sól potrójna, wodorosól i hydroksosól. 6