Podobne dokumenty
Barbara Nieman Należała do grona śpiewaczek stołecznego Teatru Wielkiego, na barkach których spoczywał cały repertuar sopranu lirico-spinto. Nie pamię


2


W sezonie 2005/2006 występowała w Rydze jako Cherubin w Weselu Figara W. A. Mozarta w reżyserii V. Nemirovej na deskach Łotewskiej Opery Narodowej.

Maria Knapik kanadyjska Polka

z nich. Pierwszą jej wielką partią była Amneris w Aidzie Verdiego, zaśpiewana 7 września 1962 roku. Po tym przedstawieniu Jerzy Waldorff napisał

Roman Węgrzyn Na pytanie jak został śpiewakiem, mgr inż. mechanik Roman Węgrzyn, absolwent Politechniki Wrocławskiej, odpowiada:...przyjaciele moich r

1946. Śpiewała Madame Butterfly w operze Pucciniego. Przepięknie. O Jej debiucie, zadecydował przypadek. Zachorowała nagle Helena Lipowska.

Koncert oratoryjny z utworami W.A. Mozarta w OiFP

"I przyszła wolność" - koncert z udziałem ROBERTA SZPRĘGLA, zapraszamy!

Bogna Sokorska - Królowa koloratury

Maria Olkisz Na bogaty i różnorodny repertuar tej cenionej artystki złożyło się blisko pięćdziesiąt mezzosopranowych partii w operach Verdiego, Bizeta


"W kręgu Straussów" - koncert sylwestrowy w OiFP

Aleksander Sas-Bandrowski - tenor z Lubaczowa

Południowej Do Korei wróciła by w Seulu zaśpiewać partię Liu w Turandot. Była pierwszą polską Ewą w Raju utraconym Pendereckiego wystawionym w

Premiera tego ważnego dla mnie spektaklu miała miejsce sześć lat wcześniej, w listopadzie 1985 roku. Ryszarda Racewicz odniosła w tej inscenizacji

solista w Kammeroper we Wiedniu, w Teatrze Wielkim Operze Narodowej w Warszawie, oraz w Operze Narodowej w Pradze.

Koncert Noworoczny w wykonaniu Strauss Ensemble


Patronat honorowy. Podziękowania dla sponsorów i partnerów Konkursu. Patronat medialny

Zapraszamy na koncerty organizowane w ramach kursów i seminariów wokalnych i orkiestwoych, które odbywają sie od sierpnia w Suwałkach.

Artur Ruciński - śpiew jest moją pasją, moim życiem.

lata swej kariery artystycznej wzbudzała zachwyt i uwielbienie publiczności, a także uznanie polskich i zagranicznych recenzentów.


1966 studia muzyczne w Londynie. Jeszcze jako studentka debiutowała w zespole Chelsea Opera Group, jej pierwszą partią była Elektra w Idomeneo W. A.

Drużyna Skolmowskiego przygotowała repertuar pełen gwiazd

Ryszard Wróblewski tenor

REPERTUAR PAŹDZIERNIK 2010 (WERSJA ) DATA TYTUŁ GODZ. MIEJSCE II FESTIWAL OPERY WSPÓŁCZESNEJ 1-17 PAŹDZIERNIKA

Podczas każdego ze swoich występów spotyka się z niezwykłym uznaniem wśród publiczności i krytyków muzycznych.

Zapraszamy do udziału w III Festiwalu Piosenki Rozdźwięki KUTNO 2013

Zapraszamy do udziału. IV Festiwalu Piosenki Rozdźwięki KUTNO 2014

Jej repertuar obejmował 50 ról operowych, partie oratoryjne i ponad 500 pieśni. Wspaniała kariera na polskich scenach operowych, gdzie Alicja

Warszawy. Był to pierwszy tego typu koncert zorganizowany poza granicami Polski. Po sześciu latach uchodźstwa powrócił do Polski i w 1945 roku

Młoda publiczność i operalnia w Małopolskim Centrum Kultury SOKÓŁ w Nowym Sączu

Polscy śpiewacy na niemieckich scenach

Andrzej Dobber - jestem spełniony i szczęśliwy

Michał Szopski. Kiedy wybuchła wojna, zajął się produkcją mydła, bo po za wykształceniem muzycznym, miał też za sobą studia chemiczne.

DODATEK SPECJALNY DODATEK SPECJALNY DODATEK SPECJALNY DODATE

Państwowy Zespół Ludowy Pieśni i Tańca Mazowsze"

Wiadomości JESIENNE SPOTKANIE RODAKÓW

Relacja z premiery płyty Muzyka sakralna w Świątyni Opatrzności Bożej

IV KONKURSU WOKALNEGO im. JANA, EDWARDA i JÓZEFINY RESZKÓW CZĘSTOCHOWA

Karnawałowe Rytmy w wykonaniu Podlaskiej Orkiestry Salonowej

Japońska tancerka tańcząca do słowiańskich dźwięków - niedługo w Polsce!

KRONIKA SZKOLNA - ROK 2009/2010 2

VII DOBRODZIEŃ CLASSIC FESTIVAL

I Międzynarodowy Konkurs Muzyki Kameralnej im. Ludwiga van Beethovena

Metropolitalna Noc Teatrów w Operze Śląskiej. aa Noc Teatrów w Operze Śląskiej.


Koncerty. Chóru Amici Canentes. Towarzystwa Przyjaciół Chóru Uniwersytetu Warszawskiego. Cz. IV

R E G U L A M I N VIII OGÓLNOPOLSKIEGO KONKURSU WOKALNEGO IM. ZDZISŁAWA SKWARY Mława, kwietnia 2019 r.

Wanda Bargiełowska-Bargeyllo

KRONIKA PAŃSTWOWEJ SZKOŁY MUZYCZNEJ I i II st. im. MIECZYSŁAWA KARŁOWICZA w KATOWICACH. ROK SZKOLNY 2013/2014 cz. IV

Pieśni Ballady 24 Etiudy

Studentka IV roku wydziału aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. Opiekunem jej roku

Wiadomości. Wtorek, 20 grudnia Orkiestra Filharmonii Lwowskiej na Koncercie Noworocznym - wstęp wolny!

PODSUMOWANIE ROKU 2015

Działalność koncertowa Stowarzyszenia Orkiestra Miasta Pruszcz Gdański. Działalność koncertowa Stowarzyszenia Orkiestra Miasta Pruszcz Gdański

RAJ DLA OPORNYCH RAJ DLA OPORNYCH. 28 maja 2015, 11:34

MUZYKA W STARYCH BALICACH

ROK SZKOLNY 2014/2015. Część 3

apassionata apassionat a

Chór Akademicki Uniwersytetu Warszawskiego

Zachęceni sukcesem poprzednich dwóch edycji Poznań Student Rock Festival (I edycja zgromadziła ok. 250 osób, II już ok. 500 słuchaczy), studenci z

Aleksandra Kubas - Królowa Szemachańska

Anny German w aranżacjach przygotowanych specjalnie na potrzeby tego projektu.

Staropolskie kolędowanie w Resursie

R E G U L A M I N VII OGÓLNOPOLSKIEGO KONKURSU WOKALNEGO IM. ZDZISŁAWA SKWARY Mława, kwietnia 2018 r.

Działalność koncertowa Stowarzyszenia Orkiestra Miasta Pruszcz Gdański

Do Bayreuth pojechała raz, i drugi, ze studencką orkiestrą z warszawskiej uczelni. Odbywały się tam doroczne międzynarodowe Festiwalowe Spotkania

Prapremiera RAJU DLA OPORNYCH. Prapremiera RAJU DLA OPORNYCH. 06 czerwca 2015, 08:00

ARTYSTA REZYDENT I EDYCJA WPROWADZENIE DO PROGRAMU

Oferta handlowa. Agencja Artystyczna Jama-Art Jarosław Zawartko. Agencja Artystyczna Jama-Art Jarosław Zawartko. Ul. Białowieska 26/7, Wrocław

Jadwiga Pietraszkiewicz

Gortat ponownie postawił na cheerleaderki z Gdyni

Rodzina Gierlachów - koncert w rodzinnym mieście

I MIĘDZYNARODOWY KONKURS WOKALNY Viva Calisia - KALISZ września 2018 roku

Historia wielkiej miłości

Tenoriada... z balkonu Święcickiego

Gwiazdy na kolędowych koncertach

KRYTERIA OCENIANIA Z MUZYKI W KLASIE V

Opera Krakowska pod wodzą Ewy Michnik jeździła wtedy sporo z różnymi przedstawieniami po Niemczech i Włoszech, i student Dobber był w nich przydatny.

I Warszawski Konkurs Młodych Artystów KWADRANS DO SŁAWY

Uniwersytet Rzeszowski

Wymagania wstępne Opanowanie podstawowej literatury symfonicznej oraz podstawowych zasad komunikacji ruchowej na linii dyrygent - zespół

TEL.:

DRODZY UCZNIOWIE, SZANOWNI NAUCZYCIELE!

GOSPEL NOSTALGIA. workshops & concert WARSZTATY CAŁKOWICIE BEZPŁATNE!

MUZYKA NA RÓŻNE SPOSOBY. w świetlicy szkolnej

W BIAŁYMSTOKU R E G U L A M I N

Koncert Noworoczny. Published on Urząd Miejski w Czaplinku ( Strona główna > Koncert Noworoczny

Kwartet Czterech Kultur Łódź Berlin Tel Awiw Sankt Petersburg

Ewa Vesin. Stanisław Kufluk

The Last Klezmer Kto me usta całuje A pokój na ziemi Yerushalayim Ten drogi Lwów Kolędowy czas

Scenie operowej w Gdańsku Józef Figas poświęcił 36 lat swej działalności artystycznej. W latach był etatowym solistą Opery Bałtyckiej, a w

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z MUZYKI

Scenariusz lekcji muzyki do klasy VI

URODZINY CZYLI CEREMONIE ŻAŁOBNE W CZAS RADOSNEGO ŚWIĘTA

Transkrypt:

DALEKA Od razu, kiedy otrzymała w 1972 roku angaż w Komische Oper, stała się daleka. Berlin Wschodni był niby blisko, rodzinę w Polsce odwiedzała często, ale wystąpiła w kraju dopiero po dobrych paru latach, jedynie dwa razy, i to też przy okazji wizyt niemieckiego zespołu. W Berlinie zakotwiczyła się na długo, śpiewając jednocześnie w różnych miejscach Europy i Ameryki. Osiadła w Atlancie w stanie Giorgia, i teraz naprawdę jest już bardzo daleka. Magdalena Falewicz pochodzi z Lublina. W tamtejszym liceum muzycznym ukończyła wydział pedagogiczny grając na fortepianie i na skrzypcach, a śpiewu zaczęła się uczyć u pochodzącej z Wilna Marii Wyleżyńskiej. Studia wokalne odbyła w warszawskiej wyższej uczelni muzycznej pod kierunkiem Olgi Olginy i Marii Kunińskiej (1965-1970). Podczas studiów nie brakło jej 1

skromnych koncertów, przez pewien czas związki wokalne łączyły ją z żeńskim kwintetem Partita, a związki osobiste - z Asocjacją Hagaw. Już wtedy występowała z powodzeniem w roli Livietty w operze Livietta i Tracollo Pergolesiego na Scenie Kameralnej warszawskiego Teatru Wielkiego. Współpracowała krótko z Warszawską Operą Kameralną; śpiewała tu w Pimpinone Telemanna, a ślicznym młodym sopranem jej Maryni w Karmanioli Moniuszki zachwycił się Jerzy Waldorff. Waldorff nie był pierwszym, którego urzekł ten głos: nośny, choć o niedużym wolumenie, jedwabiście snujący frazy, czarujący w barwie. Falewicz otrzymała nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Śpiewaczym we Wrocławiu (1969); na prestiżowym Konkursie ARD w Monachium była czwarta (1970). W Międzynarodowym Konkursie w Tuluzie zdobyła Grand Prix (1972). Żaden jednak ze stołecznych teatrów operowych nie miał dla niej etatu. Podjęła pracę w Operetce Warszawskiej i zagrała drobną rolę w osławionej Miłości szejka. W tym czasie sceny muzyczne NRD zgłosiły zapotrzebowanie na solistów i Pagart urządził przesłuchania w Filharmonii. Przyjechało 69 osób z całej Polski. Po występie Falewicz otrzymała zaproszenie na audycję do Berlina, by przedstawić się sławnemu Walterowi Felsensteinowi. Spodobała się i podpisała dwuletni kontrakt z gwarancją udziału w jednej premierze w sezonie. Była szczęśliwa. Felsenstein, twórca realistycznego stylu reżyserii operowej, kierował wtedy Komische Oper. Jego przedstawienia objeżdżały świat i były utrwalane na płytach w specjalnej serii 2

3

Walter Felsenstein Edition. Z opery czynił fascynujący teatr, ale szła fama, że próby trwają u niego miesiącami i śpiewacy tracą głosy. Falewicz była jedyną Polką, którą wielki reżyser zaakceptował jako solistkę swego teatru. Myślał dla niej o rolach elegantek i arystokratek; nie powierzył Micaeli w Carmen, ani Zuzanny w Weselu Figara. Trochę żałowała, ale... kilkuletnia praca z Felsensteinem była fascynującą życiową przygodą i skarbnicą bezcennych artystycznych doświadczeń - mówiła w rozmowie z Józefem Kańskim przeprowadzonej dla Ruchu Muzycznego. Każda próba z nim to było nieomal nabożeństwo w świątyni. Realizował własne wyobrażenia o muzycznym teatrze, miał też własną wizję każdej z występujących postaci i w zasadzie nic tam nie można było zmienić ani dodać od siebie. Odbywały się i owszem rozmowy i dyskusje, mistrz był szalenie uprzejmy i chętnie słuchał wszelkich indywidualnych propozycji, ale zarazem miał tak niezwykłą siłę oddziaływania, że w rezultacie każdej dyskusji aktor wychodził przekonany głęboko, że koncepcja Felsensteina to jest właśnie to, co sam sobie wyobrażał. Potrafił pomniejszać stres i napięcie wykonawców. Powtarzał nam: Kiedy człowiek jest szczęśliwy, śpiewa z radości. Bądźcie na scenie szczęśliwi, śpiewajcie z radosnym rozluźnieniem! Na berlińską scenę wyszła po raz pierwszy w tzw. spodenkowej roli Oskara w Balu maskowym. Po Nataszy w Wojnie i pokoju w reżyserii Lwa Michajłowa (1974) posypały się entuzjastyczne recenzje: urzeka delikatnie zagraną dziewczęcością i jednocześnie ogromną siłą duchową odtwarzanej postaci; fascynuje rozkwitającym, pięknym, nośnym sopranem pisał Der Morgen. Otrzymała nagrodę krytyki ufundowaną przez redakcję Berliner Zeitung. Nataszę przyszło jej potem śpiewać w Stanach Zjednoczonych podczas letniego festiwalu operowego w Wolf Trap (1978) oraz w koncertowych prezentacjach opery Prokofiewa w Filadelfii i Cleveland pod batutą znanej tam dyrygentki Sary Caldwell. Caldwell kierowała operą w Bostonie, i chętnie zapraszała Polaków; Falewicz wystąpiła u niej jako Mimi w Cyganerii (1976), Marcelina w Fidelio obok Teresy Kubiak w roli tytułowej i Jona Vickersa (1977) i w operowej gali wśród takich gwiazd, jak Shirley Verrett, Anna Moffo, James McCracken (1984). Nie brakło też innych występów gościnnych. W Operze we Frankfurcie n/menem odtwarzała Zuzannę w Weselu Figara, w Lipsku - Paminę w Czarodziejskim flecie. Kurt Masur zaprosił ją na tournée po Japonii z orkiestrą lipskiego Gewandhausu jako solistkę w IX Symfonii Beethovena. Natomiast z zespołem Komische Oper wystąpiła na Holland Festival (w Weselu Figara, 1976), w Bratysławie (1979) i na Festiwalu w Wiesbaden (1980). Warszawska publiczność zobaczyła i usłyszała Falewicz w roli Hrabiny w Weselu Figara w lutym 1979 roku na scenie Romy, gdy Komische Oper przyjechała na występy gościnne. Była to, wzorowa pod względem stylu, utrwalona na płycie Naxosu, inscenizacja z 1975 roku - ostatnia reżyseria chorego już wtedy Felsensteina. W jego ujęciu mozartowska Hrabina, choć jest już panią Almaviva, ma wciąż jeszcze duszę i spryt Rozyny, o którą Hrabia-Lindor w Cyruliku sewilskim zabiegał, a ona szczerze go pokochała i w Weselu Figara wcale nie zamierza rezygnować z tej miłości. Falewicz doskonale oddała taki charakter postaci. Premiera odbyła się wiosną, całe lato Felsenstein przeleżał w szpitalu; mówiono, że w ostatnich tygodniach słuchał z nagrania arii Hrabiny Porgi amor śpiewanej przez młodą Polkę. W październiku zmarł. Uroczystości pogrzebowe uświetnił wielki koncert z udziałem solistów teatru Felsensteina. Na prośbę organizatorów Falewicz wystąpiła z tą właśnie arią. Dławiło ją w gardle. Był to najtrudniejszy koncert w jej życiu. 4

5

Kierownictwo Komische Oper przejął wychowanek Felsensteina, Joachim Herz, i za jego dyrekcji odtwarzała role Lisetty w Il Re Teodoro Paisiella i Błażenki w Tajemnicy Smetany. Wesele Figara długo utrzymywano na afiszu. Było m.in. wydarzeniem festiwalu Berliner Festtage w 1977 roku. Falewicz miała już wówczas zaszczytny tytuł Kammersängerin. Jako Hrabina wystąpiła ponad 120 razy, na obu zresztą scenach Berlina, Komische Oper i Staatsoper oraz w Dreźnie, a także w rejestracji telewizyjnej. Szerokim echem odbiła się jej kreacja w premierowej Madame Butterfly (styczeń 1978), bo i przedstawienie w reżyserii Herza (wg pierwotnych wersji opery) było głośne. Polski korespondent donosił do kraju, że Falewicz podbiła serca berlińczyków, pisał o grze pełnej wyrazu, subtelnie cieniowanym śpiewie i o tym, że nie epatuje egzotyką, zaznacza tylko lekko strojem, ruchem, gestem, uczesaniem, że jest to tragedia Japonki, a może być tragedią każdej kobiety. Herz swoją Butterfly wyreżyserował również jesienią 1978 z zespołem Walijskiej Opery Narodowej w Cardiff, i Falewicz występowała w tej roli w innych też miastach, Liverpoolu, Oksfordzie, Birmingham, Southampton, Bristolu i Manchesterze aż po kraniec 1980 roku, i ponowiła ją w 1983 w London National Opera. W zespole Walijskim kreowała jeszcze Hannę w Wesołej wdówce (1985) i grała w objeździe po Anglii. Należała wtedy do grona solistów berlińskiej Staatsoper, od dawna zresztą współpracując z tą sceną. Do ważniejszych stworzonych tu ról należała Zdenka w Arabelli Straussa, w której pokazała się w Moskwie podczas gościnnych występów Staatsoper w Teatrze Bolszoj (1976). 6

Również Arabellę, i Czarodziejski flet z Falewicz jako Paminą, obwiózł ten teatr w wielkim tournée po Japonii obejmującym takie miasta jak Tokio, Osaka, Fukuoka, Nagoya, Yokohama, Hiroshima, Nagasaki (1980). W swej trzeciej, równie długiej japońskiej turze jeździła z rolą Ewy w Śpiewakach norymberskich (1985). Z innych operowych postaci odtwarzanych w Berlinie wymieńmy Elwirę w Don Giovannim, Tatianę w Eugeniuszu Onieginie, Liu w Turandot, Giuliettę w Opowieściach Hoffmanna, jedną z Dziewcząt-Kwiatów w Parsifalu i operetkową Rozalindę w Zemście nietoperza. W ważnej dla Berlina premierze Skazania Lukullusa Paula Dessaua przypadła jej partia epizodyczna - ważniejszą, Sophie, wykonywała we współczesnej operze Friedricha Cehry wg Bertolda Brechta Baal; przedstawienie cieszyło się powodzeniem, sławny bas Theo Adam grał rolę tytułową. W niewielkiej roli Diany odwiedziła paryski Théâtre de Chatelet, gdzie Staatsoper gościła z Ifigenią w Taurydzie Glucka (1994). Trzeba by jeszcze Falewicz dodać partie, których nie odtwarzała na scenie, lecz nagrała na płyty dla firmy Berlin Classics - z Mądrą Orffa oraz Alfonso i Estrellą Schuberta. Nie byłaby tak cenioną w niemieckim świecie muzycznym, gdyby nie występy koncertowe. Sopranowa partia w IX Symfonii należała do najczęściej przez nią wykonywanych; występowała w utworach oratoryjnych z orkiestrą Gewandhausu i drezdeńską Staatskapelle. W Pradze śpiewała w Mszy h-moll Bacha pod dyrekcją znanego tenora Petera Schreiera. Była solistką w Pasji wg św. Mateusza Bacha pod Nevillem Marrinerem i w VIII Symfonia Mahlera prowadzonej przez 7

8

Serge'a Baudo, a także w Mszy C-dur Koronacyjnej Mozarta i w Niemieckim Requiem Brahmsa. Programy koncertowe obejmowały nie raz arie i sceny operowe: np. Filharmonia w Halle (1984) słyszała ją we fragmencie m.in. z Otella Verdiego; pięknie śpiewała Desdemonę. Z recitalami i na koncertach w latach osiemdziesiątych pojawiała się często w Dreźnie, Lipsku oraz innych miastach Niemiec (Cottbus, Heidelberg, Magdeburg), a także w programach telewizyjnych. Odnotujmy też jej występy w dalszych miejscach Europy: w Londynie i na festiwalu w Aldeburgh, założonym przez Beniamina Brittena i Petera Pearsa, którego miała przyjemność poznać (1981); Brukseli, gdzie nagrywała Orfeusza i Eurydykę pod dyrekcją Rene Jacobsa (1982); Lyonie (Alicja Ford w Falstaffie Verdiego, 1982) i Madrycie (Marcelina w koncertowej wersji Fidelia, 1988). Poślubiła Amerykanina, Johna Moulsona. Żył, jak ona, w Berlinie, śpiewał czołowe partie tenorowe w Komische Oper. Był jej Riccardem w Balu maskowym, i Pierrem w Wojnie i pokoju. Nie zwalczył ciężkiej choroby. Śmierć męża wypaliła w niej śpiew. W 1996 roku wyjechała z synem do Ameryki. Został pilotem, ona - pedagogiem wokalistyki w School of Music stanowego uniwersytetu Giorgii w Atlancie. Interesuje się fotografią. Jej uczennica, Magdalena Wór, doskonale zaprezentowała się na ostatnim (2010) Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Stanisława Moniuszki w Warszawie. 9