CYKLICZNE SPOTKANIE BIBLIJNE 2011/2012 SPOTKANIE 6: 03.04.2012 Wybrane propozycje Ruchu Światło-Życie (Krótkie formuły wiary, Metoda Västeras, Dzielenie się Słowem Bożym, Krąg Biblijny i Liturgiczny) KRÓTKIE FORMUŁY WIARY - modlitwa na początek rozważania i pracy z tekstem; - wybranie fragmentu biblijnego do modlitwy i rozważania; - odczytanie tekstu wybranego fragmentu biblijnego; - chwila ciszy na przyswojenie przeczytanego Słowa; - odpowiedź 2 na podstawowe pytania: 1. w co wierzę?; 2. jak ta prawda kształtuje moje życie?; - zapisanie rodzących się myśli związanych z tekstem; - sformułowanie na podstawie zapisanych myśli wyznania wiary (zaczyna się od słów Wierzę w, Wierzę, że i jest zwięzłe); - odczytanie przygotowanego wyznania wiary; - czas na modlitwę spontaniczną wyznaniem wiary. - jest to już bardziej skomplikowana forma modlitwy tekstem biblijnym, wymagająca głębszego wniknięcia w tekst; - praktycznie do każdego tekstu biblijnego, zarówno w czytaniu tematycznym, księgami czy wybranymi - przydatna w spotkaniu indywidualnym na osobistej modlitwie, jak i wspólnotowym w grupowej refleksji nas Słowem Bożym; - może być łączona z innymi formami spotkania ze Słowem Bożym lub też praktykowana zupełnie samodzielnie (zaleca się nie łączenie jej, gdy mamy do czynienia z większym tekstem biblijnym). METODA VÄSTERAS - modlitwa na początek spotkania ze Słowem Bożym; - praca nad skserowanym lub wydrukowanym tekstem biblijnym; - dokonanie zaznaczeń w wybranym i przygotowanym tekście: 1. brak zrozumienia fragmentu -?; 2. nowa prawda (wcześniej nieuświadomiona) -!; 3. prawda z wskazówką dla życia - ; 4. postawy do naśladowania podkreślenie kolor; 5. postawy niewłaściwe podkreślenie kolor; - praca osobista nad zaznaczeniami w tekście: 1. wyjaśnienie wątpliwości i problemów; 2. modlitewna refleksja jak w dzieleniu Ewangelią lub modlitewnej lekturze Biblii. - nie jest skomplikowaną forma modlitwy tekstem biblijnym i nie wymagająca większego przygotowania, poza technicznym przygotowaniem tekstu na osobnej kartce, by można było robić notatki;
- praktycznie do każdego tekstu biblijnego, zarówno w czytaniu tematycznym, księgami czy wybranymi - przydatna w spotkaniu indywidualnym na osobistej modlitwie, jak i wspólnotowym, gdy chcemy dzielić się z innymi swoimi spostrzeżeniami; - może być łączona z innymi formami spotkania ze Słowem Bożym, aby urozmaicić swoją duchową formację (propozycja we wcześniejszych materiałach o rozeznaniu powołania Dzień dla Jezusa: Jeśli darzysz mnie życzliwością, daj mi poznać Twoje zamiary dla Kwartalnika espe nr 03/94/2011, s. 42-47 ). DZIELENIE SIĘ SŁOWEM BOŻYM - jak zawsze początek stanowi modlitwa; - odczytanie wybranego fragment biblijny; - pozostawienie otwartego tekstu biblijnego na swoich kolanach; - chwila ciszy i osobistego wgłębienia się w Słowo Boże; - w grupie dzielenie się Słowem Bożym zaczynamy od ważnego dla mnie wersetu i prowadzimy na jego postawie osobistą modlitwę; - zebranie refleksje w jednej modlitwie lub pieśni; - na zakończenie odmówienie dziesiątki różańca z dopowiedzeniami związanymi: 1. ze Słowem Bożym, które było podstawą refleksji (forma trudniejsza); 2. z rozważaną tajemnicą różańcową (forma łatwiejsza). - forma nie wymagająca praktycznie przygotowania odnośnie tekstu biblijnego, gdyż wystarczy tylko otworzyć wybrany tekst; - praktycznie do każdego tekstu biblijnego, zarówno w czytaniu tematycznym, księgami czy wybranymi - przydatna w spotkaniu indywidualnym na osobistej modlitwie, choć bardziej w spotkaniu wspólnotowym, gdy przedstawia się wobec innych co Bóg powiedział do mnie przez ten tekst; - może być łączona z innymi formami spotkania ze Słowem Bożym lub praktykowana samodzielnie. KRĄG BIBLIJNY - modlitwa do Ducha Świętego o dobre owoce; - wprowadzenie zapoznanie z tematem i celem kręgu (wcześniej przygotowane pod względem tematycznym studium księgi, lekcjonarza); - odkrycie wskazanie przesłania tekstu: 1. odczytanie proponowanego tekstu biblijnego; 2. swobodny komentarz lub refleksja do niego; - zrozumienie analiza tekstu (uczucia, obawy, itp.): 1. odkrycie przekazanych prawd Bożych zawartych w tekście; 2. zrozumienie wymagań stawianych przez Boga w tekście Biblii; - zastosowanie zapisanie postanowień; - osobista modlitwa spontaniczna, nakierowana na dziękczynienie Bogu za poznane prawdy za pośrednictwem Jego Słowa. - trudniejsza forma, gdyż wymagająca większego przygotowania (kwestia znalezienia tematu, który będzie kierunkował refleksję);
- praktycznie do każdego tekstu biblijnego, zarówno w czytaniu tematycznym, księgami czy wybranymi - przydatna w spotkaniu indywidualnym na osobistej modlitwie, ale szczególnie przeznaczona do wzajemnej wymiany w spotkaniu bardziej grupowym; - może być łączona z innymi formami spotkania ze Słowem Bożym, choć lepiej tego nie robić, gdyż sam schemat metody dostarcza bardzo wielu treści i w połączeniu modlitwa zamiast przynieść owoce mogłaby znużyć. KRĄG LITURGICZNY - krótka modlitwa na początek; - Bóg mówi do swojego ludu 1. zapoznanie z tekstami niedzielnej lub codziennej liturgii; 2. podkreślenie wiodącej myśli wspólnej dla wszystkich tekstów; - Bóg mówi do mnie 1. osobista refleksja i konfrontacja z życiem; 2. refleksja nad zasadami tekstu Biblii i liturgii danego dnia; - Moja odpowiedź na Słowo Boże: 1. odpowiedź modlitwy (jak w kręgu biblijnym); 2. odpowiedź służby (przygotowanie liturgii); 3. odpowiedź życia (postanowienie jak w kręgu biblijnym). - jest pewnego rodzaju kręgiem biblijnym, ukierunkowanym jednak na pomoc w lepszym przeżyciu liturgii i zaproponowanego tam Słowa Bożego; - praktycznie do każdego tekstu biblijnego, ale jego specyficzne ukierunkowanie sprawia, że bardziej stosuje się go do liturgii dnia codziennego i rozważanych w jej trakcie tekstów biblijnych i liturgicznych; - przydatna w spotkaniu indywidualnym na osobistej modlitwie, jak i wspólnotowym do przygotowania liturgii przez grupę osób (nie wychodzi się od tematu do czytań, ale w tekstach szuka się inspiracji); - nie nadaje się, by była łączona z innymi formami, gdyż liturgia dnia powszedniego zawiera już 2. teksty a niedzielna 3 teksty biblijne a do tego dochodzi jeszcze teksty liturgiczne (modlitwy, prefacja); - ukierunkowana jest na praktyczne przygotowanie liturgii: komentarzy, modlitwy wiernych; homilii. Opracowanie o. Robert Wawrzeniecki OMI
PROPOZYCJE ZASTOSOWANIA DWÓCH PRZYKŁADOWYCH METOD DO Łk 15, 11-32 (Miłosierny Ojciec i Marnotrawny Syn) KRÓTKIE FOMUŁY WIARY - przygotowanie tekstu biblijnego Łk 15, 11-32 na specjalnych kartkach, np. z szerokim marginesem, aby można było obok pisać wyznanie wiary; - przygotowanie kartki lub zeszytu aby wyznanie wiary zapisać, zgodnie z poleceniami zawartymi w poszczególnych częściach; - spokojne czytanie tekstu i spisywanie myśli do wyznania wiary; - sformułowanie wyznania wiary wg określonego klucza; - trzy możliwości spojrzenia na tekst: 1. OJCIEC MIŁOSIERNY wyznanie wiary w Boga bogatego w miłosierdzie, jak Ojciec z przypowieści; 2. SYN MARNOTRAWNY wyznanie wiary grzesznika, który chce sam decydować i odchodzi od Ojca; 3. DOBRY SYN wyznanie wiary syna, który się pogubił i jest zazdrosny o łaskę Ojca ofiarowaną bratu. 11 Powiedział też: «Pewien człowiek miał dwóch synów. 12 Młodszy z nich rzekł do ojca: "Ojcze, daj mi część majątku, która na mnie przypada". Podzielił więc majątek między nich. 13 Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swój majątek, żyjąc rozrzutnie. 14 A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie i on sam zaczął cierpieć niedostatek. 15 Poszedł i przystał do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola żeby pasł świnie. 16 Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał. 16 Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał. 17 Wtedy zastanowił się i rzekł: Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu z głodu ginę. 18 Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie; 19 już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mię choćby jednym z najemników. 20 Wybrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. Wierzę w Boga, który w swojej miłości każdemu daje równe szanse. Wierzę, że w każdej chwili życia szanuje moja wolność, kiedy dokonuje wyborów. Wierzę, że On cierpi z powodu mojego złego postępowania, bo dokładnie widzi moje życie. Wierzę, że On daje mi znaki, abym nie stoczył się zupełnie i napomina mnie w ten sposób, bym wrócił do Niego. Wierzę, że poza Bogiem nic nie może mnie nasycić. Wierzę, że Bóg zachęca mnie do stanięcia w prawdzie i uznania swojego odejścia od Niego. Wierzę, że przed Bogiem nie muszę snuć żadnych tłumaczeń, stosować wykrętów, gdyż On dokładnie wie co jest we mnie. Wierzę, że On nie przestaje nigdy być moim Ojcem, choć ja często przestaje być Jego Synem przez moje słowa i czyny. Wierzę, że u podstaw decyzji o nawróceniu jest Jego łaska, którą wciąż mnie darzy, choć jestem daleko od Noego, bo On czeka.
21 A syn rzekł do niego: "Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem". 22 Lecz ojciec rzekł do swoich sług: "Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! 23 Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i bawić się, 24 ponieważ ten mój syn był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się". I zaczęli się bawić. 25 Tymczasem starszy jego syn przebywał na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. 26 Przywołał jednego ze sług i pytał go, co to ma znaczyć. 27 Ten mu rzekł: "Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego". 28 Na to rozgniewał się i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. 29 Lecz on odpowiedział ojcu: "Oto tyle lat ci służę i nigdy nie przekroczyłem twojego rozkazu; ale mnie nie dałeś nigdy koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. 30 Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę". 31 Lecz on mu odpowiedział: "Moje dziecko, ty zawsze jesteś przy mnie i wszystko moje do ciebie należy. 32 A trzeba się weselić i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył, zaginął, a odnalazł się"». Wierzę, że gdy wyznaje swój grzech Bóg przyjmuje mnie całego, bo kocha mnie takim jakim jestem. Wierzę, że nie tylko mi przebacza, ale mimo mojej niewierności daje mi najcenniejsze dary, abym mógł znów korzystać z Jego łaski. Wierzę w Boga, który cieszy się z mojego powrotu i chce dzielić się tą radością z innymi swoimi Dziećmi. Wierzę, że Bóg inaczej patrzy na moje życie niż ci, którzy znają mój upadek i mój grzech. Wierzę, że Bóg swoim przykładem uczy mnie, abym w każdym zagubionym człowieku umiał dostrzec Jego oblicze. Wierzę, że nawet wtedy, gdy ja się buntuje, gdy On jest miłosierny, to On czeka aż ja zrozumiem na czym polega Jego miłość i miłosierdzie. Wierzę, że Bóg ze spokojem przyjmuje wyrzuty, które mu czasem robię i pokazuje, że jeśli przyjmę Jego miłość mogę się czuć u Niego, jak u siebie. Wierzę w Boga, który uczy mnie cieszyć się z każdego nawrócenia i zmiany życia u mnie i innych. Amen. METODA VÄSTERAS (2 z 5. elementów) - przygotowanie tekstu biblijnego Łk 15, 11-32 na specjalnych kartkach, aby można było pisać na Jego marginesie; - przygotowanie kartki lub zeszytu na robienie notatek, zgodnie z zasadami podanymi dla tej metody; - przykładowe zastosowanie 2. z 5. elementów zaznaczenie w tekście: 4. postawy do naśladowania podkreślenie kolor; 11 Powiedział też: «Pewien człowiek miał dwóch synów. 12 Młodszy z nich rzekł do ojca: "Ojcze, daj mi część majątku, która na mnie przypada". Podzielił więc majątek między nich. 13 Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swój majątek, żyjąc rozrzutnie. 14 A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie i on sam zaczął cierpieć niedostatek. 15 Poszedł i przystał do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola żeby pasł świnie. 16 Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał. 17 Wtedy zastanowił się i rzekł: Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu z głodu ginę. 18 Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie; 19 już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mię
choćby jednym z najemników. 20 Wybrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. 21 A syn rzekł do niego: "Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem". 22 Lecz ojciec rzekł do swoich sług: "Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! 23 Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i bawić się, 24 ponieważ ten mój syn był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się". I zaczęli się bawić. 25 Tymczasem starszy jego syn przebywał na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. 26 Przywołał jednego ze sług i pytał go, co to ma znaczyć. 27 Ten mu rzekł: "Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego". 28 Na to rozgniewał się i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. 29 Lecz on odpowiedział ojcu: "Oto tyle lat ci służę i nigdy nie przekroczyłem twojego rozkazu; ale mnie nie dałeś nigdy koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. 30 Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę". 31 Lecz on mu odpowiedział: "Moje dziecko, ty zawsze jesteś przy mnie i wszystko moje do ciebie należy. 32 A trzeba się weselić i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył, zaginął, a odnalazł się"». 5. postawy niewłaściwe podkreślenie kolor; 11 Powiedział też: «Pewien człowiek miał dwóch synów. 12 Młodszy z nich rzekł do ojca: "Ojcze, daj mi część majątku, która na mnie przypada". Podzielił więc majątek między nich. 13 Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swój majątek, żyjąc rozrzutnie. 14 A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie i on sam zaczął cierpieć niedostatek. 15 Poszedł i przystał do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola żeby pasł świnie. 16 Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał. 17 Wtedy zastanowił się i rzekł: Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu z głodu ginę. 18 Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie; 19 już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mię choćby jednym z najemników. 20 Wybrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. 21 A syn rzekł do niego: "Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem". 22 Lecz ojciec rzekł do swoich sług: "Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! 23 Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i bawić się, 24 ponieważ ten mój syn był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się". I zaczęli się bawić. 25 Tymczasem starszy jego syn przebywał na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. 26 Przywołał jednego ze sług i pytał go, co to ma znaczyć. 27 Ten mu rzekł: "Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego". 28 Na to rozgniewał się i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. 29 Lecz on odpowiedział ojcu: "Oto tyle lat ci służę i nigdy nie przekroczyłem twojego rozkazu; ale mnie nie dałeś nigdy koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. 30 Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę". 31 Lecz on mu odpowiedział: "Moje dziecko, ty zawsze jesteś przy mnie i wszystko moje do ciebie należy. 32 A trzeba się weselić i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył, zaginął, a odnalazł się"». Opracowanie o. Robert Wawrzeniecki OMI