Studia: III rok studiów magisterskich, Finanse i rachunkowość Miejsce pobytu: Johannes Gutenberg Universität Mainz, Niemcy Czas: semestr zimowy, 11.10.2011 13.03.2012 Miejsce pobytu: Mainz (zwane w Polsce Moguncją) leży w południowo- zachodnich Niemczech i jest stolicą Landu Nadrenia- Palatynat (Rheinland-Pfalz). Zlokalizowane jest dosyć blisko Frankfurtu nad Menem, co sprawia, że transport na miejsce jest bardzo dogodny. Do Mainz dotarłem samochodem, co pozwoliło mi zabrać ze sobą dużo rzeczy osobistych takich jak pościel, sprzęt kuchenny czy akcesoria służące międzynarodowej integracji. Nie mniej jednak nienajgorszym rozwiązaniem jest przylot samolotem do Frankfurtu, z którego do Mainz pociągiem jedzie się ok. 30min i zamówienie tzw. SIS- Packa, czyli artykułów pierwszej potrzeby (pościel, garnki, patelnie, sztućce) za 30. Samo miasto liczy ok. 200 tys. mieszkańców i jest typowym miastem studenckim, w którym pełno jest ścieżek rowerowych, klubów, pubów czy niedrogich barów szybkiej obsługi. Tempo życia jest nieporównywalnie wolniejsze, niż w Warszawie, a ludzie z reguły są przyjaźnie nastawieni do obcokrajowców. Komunikacja miejska jest przyzwoicie rozwinięta i w każdy kąt miasta można autobusem lub tramwajem dotrzeć w przeciągu maks. 30min. Uniwersytet: Uni Mainz jest uczelnią państwową i znajduje się niemal w samym centrum miasta, 3 przystanki autobusowe od dworca głównego. Ekonomia jest tam tylko jednym z pośród wielu wydziałów takich jak Prawo, Biologia, Muzyka, Dziennikarstwo itd. Cały kompleks uniwersytecki znajduje się w obrębie dużego kampusu, gdzie siedzibę ma każdy wydział, a także biuro ds. studentów, stołówka, biblioteka, 3 mniejsze kluby i 2 akademiki. Uczelnia w Mainz słynie z bardzo dużej ilości studentów zagranicznych, którzy stanowią znaczną część studenckiej braci. Kursy: 1. Globaler Wettbewerb und Marketingstrategie, Prof. Dr Olivier Heil, 5 ECTS: Zajęcia prowadzone w formie 3-dniowych bloków. Polegało to na tym, że spotykaliśmy się przez 3 wyznaczone wcześniej soboty od 10:00 do 18:00. Jest to wersja mająca swoje oczywiste plusy i minusy. Powiem tylko, że rzeczą wielce trudną okazało się wysiedzenie 8 godzin w sobotę, jakkolwiek ciekawy nie byłby wykład. Zajęcia były dosyć interesujące, omawiane było sporo case ów, a studenci byli zachęcani do czynnego udziału. Profesor jest osobą dość specyficzną. Jego niemiecki w połączeniu z amerykańsko- azjatyckim akcentem budził pewne niejasności także wśród studentów niemieckich. Jednak mimo swojego czasem dziwnego stylu bycia, prof. Heil okazał się sympatycznym człowiekiem, godząc się na specjalne terminy dla Erasmusów. Egzamin- umiarkowanie trudny, wymagający jednak uczenia się na pamięć slajdów.
2. Marketing in Theorie und Praxis I, Prof. Dr Olivier Heil, 5 ECTS: Kolejne zajęcia ze wspomnianym profesorem. Tym razem 2- godzinne zajęcia odbywały się w wybrane (nie wszystkie) czwartki, a do tego dochodziły dwie całodniowe wycieczki (do skutku doszła tylko jedna) do dużych niemieckich firm, w których ich pracownicy opowiadali o firmie, głównie pod kątem marketingu. Było to dużo ciekawsze, niż zajęcia teoretyczne i możliwość obcowania (m.in. wspólny obiad) z pracownikami firmy dawała ciekawy pogląd na organizację pracy i działalność niemieckich przedsiębiorstw. Egzamin j.w.- wkuwanie slajdów + oddzielny termin dla Erasmusów (wymaga to jednak lekkich bitew i próśb). Wykład na pewno godny polecenia. 3. Luxus Marketing, Prof. Dr Olivier Heil, 5 ECTS Ostatni z trzech wykładów u prof. Heila. Były to również 3 soboty po 8 godzin, jednak tym razem prof. Heil był tylko niejako patronem zajęć, a prowadził je członek zarządu firmy Henkel. Pan ten operował bardzo wyraźnym niemieckim, a slajdy wyświetlał w języku angielskim. Zajęcia były całkiem ciekawe. Prezentowanych było dużo case ów, studenci mieli też do przygotowania w domu (nieobowiązkowe) krótkie prezentacje. Egzamin w specjalnym terminie dla Erasmusów do wyboru po angielsku lub niemiecku okazał się relatywnie łatwy. Ponownie do opanowania były slajdy, ale nie aż tak szczegółowo jak w wyżej wymienionych przedmiotach. Ten wykład również zdecydowanie polecam. 4. Grundlagen des Internationalen Managements, Eva Miriam Konrad (po ślubie chyba już Schack ), 5 ECTS Wykład wcześniej prowadzony przez prof. Oesterle, teraz przejęła go jego asystentka. Pani bardzo sympatyczna, choć chyba nieco zestresowana swoim debiutem jako wykładowca. Zajęcia bardzo zbliżone do naszego MSG. Większość materiału pokrywała się z tym co już się na SGH na różnych przedmiotach słyszało. Niemiecki bardzo zrozumiały, wszystko prowadzone bardzo przejrzyście, zgodnie ze slajdami, których później trzeba było nauczyć się (bardzo szczegółowo) na egzamin. Ten w uzgodnionym dla Erasmusów dużo wcześniejszym terminie zdawany był ustnie. Pani Konrad była jednak na nim łaskawa i sympatyczna. Naprowadzała na odpowiedzi, zadawała pytania pomocnicze i zdecydowanie nie miała zamiaru robić nikomu krzywdy. 5. Deutsch als Fremdsprache "Einführung in die Fachsprache der Wirtschaftswissenschaften", Dr Gerhard Bickes, 4 ECTS Łatwy i przyjemny ekonomiczny niemiecki. Pan przesympatyczny, całość bardzo łatwa po paru semestrach lektoratu na SGH. Na zaliczenie praca domowa na jakieś 2-3 godz. roboty. Bez wątpienia najłatwiejsze 4 ECTSy jakie można zdobyć. 6. Deutsch als Fremdsprache "Einführung in wissenschaftliche Arbeitstechniken: Mündliche Kommunikation", Dr Angela Wahner, 2 ECTS
Kurs językowy o zachęcającej nazwie, sugerującej naukę sztuki prezentacji. W istocie największa moja pomyłka. Było to 1,5 godz. cotygodniowej nudy i masy nieprzydatnych rzeczy. Na zaliczenie prezentacja na ok. 20min, czyli coś zbieżnego z prezentacjami na SGH. Całość niewarta zachodu, zwłaszcza za jedyne 2 ECTSy. Warunki studiowania: Uczelnia jest bardzo dobrze zorganizowana i wszystkie swoje obiekty zlokalizowane ma na wcale niemałym kampusie. Do dyspozycji jest stołówka, na której płaci się specjalną Studi Card. Na miejscu są także biblioteka główna, biblioteka wydziału Wirtschaft, kilka punktów xero, a także wiele stanowisk komputerowych (dostęp do internetu nieograniczony, nie jest to 1 godz. jak na SGH). Na terenie całego kampusu działa także WiFi, z którego można korzystać bez ograniczeń. Budynki są raczej przestarzałe i salom bliżej jest do naszego budynku G, niż C, jednak nie zmienia to faktu, że nie ma na co narzekać. Biblioteka główna otwarta jest prawie całą dobę, a między zajęciami można przychodzić do wszystkich sal wszystkich wydziałów, jako że nic nie jest zamykane na klucz. Warunki mieszkaniowe: Zakwaterowany byłem w akademiku Wallstrasse (mimo iż w deklaracji umieściłem go na ostatnim miejscu) i byłem z niego bardzo zadowolony. Czynsz wynosił 317 (od marca 327) i było to na warunki Mainz drożej, niż taniej. Na kampus było 15-20min piechotą, a niecałe 5min autobusem. Autobusy kursowały do akademika od poniedziałku do soboty, ostatni odjeżdżał ok 21, a zatem nocne podróżowanie było nieco bardziej skomplikowane. Zaletą akademika było jednak położenie, ponieważ żaden inny nie był tak blisko centrum (20-25min piechotą). Wallstarsse należy do tych spokojniejszych lokalizacji- wszystkie pokoje są jednoosobowymi apartamentami z kuchnią i łazienką, co jest komfortowe, ale nie sprzyja integracji między mieszkańcami. Jakiekolwiek nocne hałasowanie przeważnie kończy się interwencją policji, także porzućcie wyobrażenia o nocnych imprezach znanych z Polski. Recepcja: Przyjechałem w pewnym sensie rzutem na taśmę, czyli w dniu rozpoczęcia tzw. Info Days. Jest to moim zdaniem rzecz niezbędna, choć nieobowiązkowa. W trakcie 3-dniowego wprowadzenia opiekunowie pomagają załatwić wszystkie formalności, które od początku przerażały. Po 3 dniach Info Days'ów wszystko wydaje się prostsze i przystępniejsze. Pod koniec wyjazdu ze zdziwieniem stwierdziłem, że nie miałem prywatnego opiekuna (tzw. TOM Buddy), który by mi pomagał na początku, ale o to trzeba się wcześniej gdzieś zgłosić. Jak się okazało nie jest to rzecz niezbędna, ale z początku pewnie pomocna. Biuro ds. obsługi studentów międzynarodowych działa bez zarzutu, wszyscy są bardzo pomocni i chętni do współpracy. To też ułatwia życie tam na miejscu. Na maile odpisują przeważnie w przeciągu 1 dnia.
Koszty utrzymania Uczciwie trzeba sobie powiedzieć, że stypendium wystarcza na przysłowiowe waciki. W moim przypadku nie pokrywało nawet zakwaterowania. Życie w Niemczech jest relatywnie drogie, choć przy oszczędnym podejściu koszty nie muszą być aż tak wysokie. Wydatki na życie po odjęciu czynszu wynoszą od 300 wzwyż. Wiadomo, wszystko zależy od podejścia. Najtaniej wychodzi chyba jedzenie w stołówce, choć dla własnego zdrowia i smaku czasem lepiej wydać trochę więcej na mieście, bądź poświęcić trochę czasu na samodzielne gotowanie w akademiku. Kwestie napojów wszelkiego rodzaju kształtują się całkiem pozytywnie- wiele z nich jest tańszych lub niewiele droższych niż w Polsce. Sporym wydatkiem są też wycieczki organizowane dla Erasmusów, jednak na nie w miarę możliwości nie należy żałować pieniędzy. Życie studenckie Życie w Mainz jest dość bujne i niekoniecznie za wysoką cenę. Sporo jest klubów, wpuszczających za free lub niewielką opłatę. Opiekunowie Erasmusów starają się ciągle organizować przyjezdnym czas zapraszając poprzez maila na różne imprezy czy wyjazdy. Warto brać w tym udział. Ciekawie dzieje się też w przyakademikowych barach (otwartych czasem tylko raz w tygodniu), gdzie wszystko co trzeba jest znacznie tańsze niż w klubach, a i spotkać znajomych Erasmusów znacznie łatwiej. Z pewnością każdy znajdzie coś dla siebie i wieczorami nudzić się nie będzie. Jeśli chodzi o sport, to oferta jest imponująca. Wszelkie możliwe gry zespołowe, basen (wstęp 1), tenis itp. itd. Z uwagi na to, z pewnością semestr letni jest korzystniejszy. Obiekty uniwersyteckie robią wrażenie i zachęcają by zaraz po przyjeździe zapoznać się z ofertą sportową i zapisać na wybrane zajęcia. Adaptacja kulturowa W Polsce panuje wiele stereotypów na temat Niemiec i Niemców. Większość z nich jest jednak nieprawdziwa. Ludzie są tam bardzo przyjaźni i otwarci wobec obcokrajowców. Nieprawdą jest też ten mityczny porządek i ład, dlatego w gruncie rzeczy Polacy nie przeżywają tam wielkiego szoku kulturowego. Z pewnością pewnym zaskoczeniem jest obecność na miejscu sporej liczby Polaków, nie tylko studentów. Dla mnie sporym zaskoczeniem było w Mainz tak powszechne wśród Erasmusów używanie języka niemieckiego, gdyż opinie o takich wyjazdach mówią jasno, że dominuje jęz. angielski. Dlatego też nie wydaje mi się, by ktokolwiek z Polski miał problemy z przystosowaniem się do życia w Niemczech. Ocena ogólna: 5 Ocena merytoryczna: 3-