Magistrala lokalna (LPB)

2 032 Magistrala lokalna (LPB) Projektowanie i uruchomienie magistrali Magistrala lokalna (LPB) służy do wymiany, potrzebnych regulatorom ogrzewania, danych charakteryzujących proces technologiczny. Z drugiej strony magistrala umożliwia nadzorowanie pracy instalacji. Zastosowanie Wymiana danych Elementy współpracujące z magistralą LPB Magistrala lokalna (LPB) jest używana w automatyce instalacji ogrzewania do wymiany między przyrządami danych o przebiegu pracy oraz danych sterujących. Więcej informacji znajduje się w karcie nr 2030, w rozdziale Podstawowe dane systemu. Do magistrali (LPB) mogą być dołączone tylko przyrządy przystosowane do współpracy z nią Przy budowaniu systemu z elementów (przyrządów), musi być wzięte pod uwagę kilka bardzo prostych wytycznych technicznych.. Projektowanie Kabel magistrali Najprostszą fizyczną realizacją magistrali LPB jest kabel w postaci dwużyłowej skrętki. Uwaga W przypadku użycia, jako magistrali LPB, kabla wielożyłowego, należy pamiętać, że: przynajmniej jedna para żył musi stanowić skrętkę, przy równoległym ułożeniu wielu żył, zamierzając zwiększyć przekrój żyły, należy brać pod uwagę fakt, że w ten sposób powiększa się pojemność linii, co ograniczająco wpływa na możliwość rozbudowy systemu. Zasilanie magistrali W małych obiektach, w których do magistrali dołączonych jest do 16 elementów systemu, wystarczające jest zasilanie magistrali przez elementy (ten sposób zasilania nazywa się rozproszonym). W instalacjach bardziej rozbudowanych konieczne jest zastosowanie centralnego zasilania magistrali (PNE1.0, odpowiednio do danych w karcie nr 8943). Również zgodnie z treścią rozdziału Uwagi techniczne. Oddzielenie galwaniczne Przyłącza elementów systemu na magistralę LPB nie są galwanicznie oddzielone od elektroniki tych elementów. Szczegóły można znaleźć w danych uzupełniających. Siemens Building Technologies CE1N2032P / 19.10.1998 Landis & Staefa Division 1/12

Dane techniczne Fizykalna podstawa wg ISO/OSI Podstawa kanału informacyjnego wg ISO/OSI Podstawa zastosowania wg ISO/OSI Napięcie otwartego obwodu magistrali Poziomy sygnału Poziom napięcia i transmisja znaków są zgodne z wymaganiami NF C 46621. Procedura dostępu do magistrali, przygotowanie telegramów, przesyłanie danych oraz ich ochrona są zgodne z wymaganiami NF C 46 622. Zgodna z wewnętrznymi, przedmiotowymi normami firmy Landis & Staefa. 15.5 V ±10 % (bez obciążenia) < 7 V: logiczna 1 > 9 V: logiczne 0 Polaryzacja Bez możliwości zamiany Kabel Skrętka dwużyłowa, Pojemność kabla 100 pf / m przy 800 Hz (większe wartości wymagają proporcjonalnego zredukowania całkowitej dopuszczalnej długości kabla, porównać z rozdziałem Uwagi techniczne ) Wielkość przekroju, oporność, długość: porównać z rozdziałem Uwagi techniczne Architektura Linia, drzewo, gwiazda, lub ich kombinacja. Uwaga: ze względu na ochronę przed światłem, nie zalecana jest forma pętli. Transmisja znaków Kodowanie NRZ, 8 bitów danych, bit nieparzystości, 1 bit stop. Prędkość transmisji 4800 Bodów Długość słowa (telegramu) Zdolność przesyłowa sieci Protokół dostępu Maksimum 32 znaki. Około 10 telegramów na sekundę (przeciętnie). CSMA / CA (transmisja wielodostępna, bezkolizyjna) Pojemność adresowa 1..240, może być podzielona na 15 grup / segmentów po 16 elementów każdy. Ilość użytkowników (adresowanych) Przy rozproszonym systemie zasilania: maksimum 16, Przy zasilaniu centralnym: zgodnie z danymi w rozdziale Uwagi techniczne. CE1N2030P / 19.10.1998 Siemens Building Technologies 2/12 Landis & Staefa Division

Opis działania przesyłania danych Protokół CSMA / CA Do magistrali lokalnej LPB, używany jest protokół CSMA / CA dostęp wspólny z wykrywaniem kolizji ( Carrier Sense Multiple Access / Collision Avoidance ). Ten protokół zapewnia każdemu użytkownikowi ten sam poziom dostępu dopóki trwa zbieranie danych do przesyłania, transmisja jest wtedy wstrzymana (w przeciwieństwie do zasady: wiodący / podporządkowany ( master / slave ). Dane są wymieniane bezpośrednio między użytkownikami magistrali (komunikacja: równy z równym ). W przypadku gdy wielu użytkowników chce wysłać informację w tym samym czasie, ma miejsce użycie procedury specjalnej dla uniknięcia kolizji. Słowo jednego użytkownika jest przesyłane poprawnie, inni użytkownicy mają zatrzymaną transmisję, zaś każdy z nich dokonuje próby wysyłania swojego słowa po pewnym czasie oczekiwania. Czas odpowiedzi Protokół CSMA / CA zapewnia krótki czas odpowiedzi, pod warunkiem, że efektywna zdolność przesyłowa magistrali mieści się w dopuszczalnych granicach. Czas wydania słowa na magistralę jest zależny od ilości przyłączonych użytkowników (patrz do rozdziału Uwagi techniczne ). Uwagi techniczne Połączenia z magistralą LPB Rozproszone zasilanie magistrali Elementy (użytkownicy: przyrządy, moduły, interfejsy) przyłączane do magistrali LPB mogą być rozmieszczone w dowolnych miejscach byleby tylko zostały zachowane podstawowe warunki: dopuszczalna długość magistrali i ilość tych elementów (wielkość sieci). Ponadto należy zachować poprawną biegunowość na przyłączach: MB(-) i DB(+). W małych instalacjach magistrala może być zasilana od przyłączonych do niej elementów. Nie jest wymagane inne (np. centralne zasilanie): system zestawiony z ilości elementów do 16 - tu może pracować poprawnie bez układu centralnego zasilania, przyłączone do magistrali LPB elementy muszą być zdolne do przeniesienia zasilania na magistralę (patrz wymagania wynikające z odpowiednich danych technicznych). Tylko w przypadku zastosowania magistrali innych wytwórców (np. BatiBUS) zalecane jest użycie układu zasilania centralnego także w małych instalacjach. Przy projektowaniu systemu sprzęgającego, muszą być przestrzegane poniżej przedstawione wymagania. Ograniczenie R (oporność kabla) Wymagany przekrój żyły kabla 1.5 mm 2 Ograniczenie C (pojemność kabla) Maksymalna długość kabla między najbardziej oddalonymi elementami Maksymalna całkowita pojemność kabla (suma wszystkich odgałęzień) Całkowita długość kabla (suma wszystkich odgałęzień) przy pojemności właściwej kabla*) do 100 pf / m - 250 m dla przyłączanego elementu, lecz nie więcej niż 1000 m - 25 nf dla przyłączanego elementu, lecz maksymalnie 140 nf - 250 m dla przyłączanego elementu, lecz maksymalnie 1400 m *) jeśli pojemność właściwa kabla jest większa należy proporcjonalnie ograniczyć całkowitą długość kabla magistrali do długości L obliczonej według wzoru: L = Lx100 L x 100 pf/ mpf / m eff. capaci tance per unit length Rzeczywista pojemność właściwa kabla pf / m Siemens Building Technologies CE1N2032P / 19.10.1998 Landis & Staefa Division 3/12

2032Z02 2032Z01 Architektura przy zasilaniu rozproszonym Przykład 1 sieć LPB z trzema przyrządami przyłączonymi do magistrali pojemność właściwa kabla 100 pf / m maksymalna długość kabla między najbardziej oddalonymi elementami: 3 x 250 m np.: L2 + L3 750 m (ograniczenie R) całkowita długość kabla: 3 x 250 m L1 + L2 + L3 750 m (ograniczenie C) L1 L2 LPB L3 Przykład 2 sieć LPB z sześcioma przyrządami przyłączonymi do magistrali pojemność właściwa kabla 125 pf / m maksymalna długość kabla między najbardziej oddalonymi elementami: 1000 m np.: L2 + L4 + L7 1000 m (ograniczenie R) całkowita długość kabla: 1120 m zamiast 1400 m z powodu wyższej pojemności właściwej: L1 + L2 +...+ L7 1120 m (ograniczenie C) L1 L3 LPB L5 L6 L2 L4 L7 CE1N2030P / 19.10.1998 Siemens Building Technologies 4/12 Landis & Staefa Division

2032Z03p Centralne zasilanie magistrali Jeżeli łączy się w sieć więcej niż 16 elementów LPB lub stosuje się magistralę innego wytwórcy, wymagane jest użycie centralnego zasilania magistrali (PNE1.0). Przy tym systemie zasilania sieć może posiadać do 40 przyłączonych użytkowników. Konieczne jest jednak zachowanie wymagań podanych w uwagach technicznych aby zapewnić niezbędną zdolność przesyłową magistrali. Wytyczne dotyczące rozbudowy sieci: oporność omowa odcinka kabla między zasilaniem a elementem: <12 Ω całkowita pojemność kabla magistrali: <250 nf Przekrój żyły kabla 0.8 mm 0.75 mm 2 1.0 mm 2 1.5 mm 2 2.5 mm 2 Ograniczenie R (oporność kabla) Ograniczenie C (pojemność kabla) Maksymalna odległość między zasilaniem magistrali a elementem sieci Maks. odległość między najbardziej oddalonymi elementami Całkowita długość kabla (suma odgałęzień) przy pojemności właściwej* do 100 pf / m 160 m 230 m 310 m 460 m 600 m 320 m 460 m 620 m 920 m 1200 m 2500 m 2500 m 2500 m 2500 m 2500 m *) jeśli pojemność właściwa kabla jest większa należy proporcjonalnie ograniczyć całkowitą długość kabla magistrali do długości L obliczonej według wzoru: Lx100 L x pf 100 / mpf / m L = eff. capaci tance per unit length Rzeczywista pojemność właściwa kabla pf / m Jeżeli jest to tylko możliwe, zasilanie magistrali należy zlokalizować najbliżej środka sieci dla umożliwienia maksymalnego rozprzestrzenienia sieci. Przykład architektury sieci przy centralnym zasilaniu magistrali Układ magistrali lokalnej LPB z 20 użytkownikami przekrój żył kabla magistrali 1.5 mm 2 pojemność właściwa kabla 100 pf / m Maksymalna długość kabla między zasilaniem magistrali a elementami: np.: L20 460 m (ograniczenie R) Maksymalna długość kabla między najbardziej oddalonymi elementami: np.: L1 + L20 920 m (ograniczenie R) całkowita długość kabla: L1 + L2 +... + L20 2500 m (ograniczenie C) Przykład łączenia L5 L1 L2 L6 L20 L19 L3 Zasilanie magistrali L4 L7 Siemens Building Technologies CE1N2032P / 19.10.1998 Landis & Staefa Division 5/12

2032Z04p Łączenie kabla magistrali Kabel magistrali łączy się bezpośrednio do zacisków elementów (przyrządów) sieci LPB oznakowanych MB(-) i DB(+). W przypadku odgałęzienia o kształcie T zaleca się użycie skrzynki (puszki) łączącej, z zaciskami. Układając kable magistrali, gdzie to tylko możliwe, należy unikać tras z kablami energetycznymi o średnich (230 V), i wyższych napięciach, które mogą wprowadzać zakłócenia w pracę magistrali. Jeśli kabel magistrali jest układany wzdłuż trasy kabli zasilających o napięciu 230 V musi być dokonana dodatkowa izolacja według przepisów (SELV normy EN 60730). Zaleca się sposób prowadzenia trasy kabla magistrali w formie drzewa ( tree topology ), to znaczy pojedyncze ramiona z pętlami powracającymi do końca ramienia Taki kształt trasy pozwala na ułożenie magistrali w dużo większej instalacji niż możliwe byłoby to przy kształcie linii. Linia N2 Drzewo N2 N1 N4 N1 N4 LPB LPB N3 N3 Ochrona przed światłem Odnośnie ochrony przed naświetleniem należy stosować się do miejscowych przepisów. Obciążenie magistrali Użytkowa zdolność transmisyjna magistrali LPB wynosi przeciętnie około 600 telegramów na minutę. Każdy przyrząd przyłączony do magistrali wysyła na nią pewna ilość danych do transmisji. Wynikowe obciążenie magistrali musi mieścić się w dozwolonych granicach. Pomoc techniczna: dla uproszczenia obliczeń, każdemu elementowi podłączonemu do magistrali przypisuje się liczbę E określającą jakie obciążenie magistrali powoduje ten element (patrz do odpowiednich kart danych). Element czynny podłączony do magistrali, dla którego wartość E = 1, dostarcza na magistralę przeciętnie 2 telegramy na minutę. Maksymalna całkowita wartość E dla wszystkich elementów połączonych z magistralą nie może przekroczyć liczby 300. CE1N2030P / 19.10.1998 Siemens Building Technologies 6/12 Landis & Staefa Division

Uruchomienie - uwagi ogólne Połączenia Adresowanie Przed przyłączeniem regulatorów do magistrali należy się upewnić, czy każdy z nich ma poprawne połączenia własne. Im więcej przyrządów jednocześnie przyłączy się do sieci tym trudniej odnaleźć błąd w połączeniach. Przyłączając kolejne przyrządy musimy się upewnić co do prawidłowej biegunowości żył magistrali, oznaczenia zacisków : MB(-) i DB(+). W przypadku dużych obiektów, zalecane jest przechowywanie zapisów (protokołów) dotyczących doboru długości kabla i oporności linii pomiarowych. Podczas przygotowywania obiektu do rozruchu, sporządza się dokument przyporządkowania przyrządom adresów LPB. Jest to fragment prac konfigurowania obiektu (patrz też karta katalogowa nr 2030, Podstawowe dane systemu ). Adres magistrali jest zestawem numeru segmentu (Sx) i numeru przyrządu (Gy). Adres może być ustalony podczas działania przyrządu (przyrząd ma zdolność wyświetlania znaków) lub przy pomocy przełączników kodujących (patrz do odpowiednich kart katalogowych). - numer segmentu 0..14 Obiekt jest podzielony na maksimum 15 segmentów; segmenty 1 14 posiadają równe znaczenie z punktu widzenia zastosowania, segment 0 posiada znaczenie specjalne (patrz karta katalogowa nr 2030), - numer przyrządu 0; 1..16 Swój numer użytkownika magistrali może mieć tylko 16 przyrządów (1 16) i tylko tyle może być w segmencie; numer 0 oznacza "brak adresu magistrali" i taki przyrząd nie może komunikować się poprzez magistralę lokalną LPB (działa autonomicznie) Maksymalna pojemność adresowa wynosi 240 adresów magistrali LPB (15 segmentów po 16 przyrządów). Przy dostawach każdy przyrząd posiada numer segmentu 0 i numer przyrządu 0 (S0 / G0) co oznacza, że przyrząd działa autonomicznie. Przygotowując obiekt do rozruchu należy się upewnić czy każdy adres magistrali został określony tylko jeden raz. Kolizje adresów i błędy w potencjałach nie są wykrywane przez system. Sposoby zasilania magistrali Podczas konfigurowania obiektu może być ustalony jeden z dwóch sposobów zasilania magistrali LPB: centralny lub rozproszony. Można tego dokonać zarówno poprzez przyrządy działające (przyrząd posiada zdolność wyświetlania znaków) lub też za pomocą przełączników (patrz odpowiednie karty katalogowe). Parametr lub przełącznik, przy pomocy którego dokonuje się konfigurowania rodzaju zasilania magistrali LPB, posiada dwa położenia: Automatyka (AUTOMATIC) i Wyłączone (OFF). Każdy przyrząd dostarczany jest w ustawieniu Automatyka oznacza to, że jeśli adres tego przyrządu jest właśnie wybrany, ten przyrząd zasila magistralę LPB przez cały czas aktywności swojego adresu. W przypadku gdy przyrząd jest ustawiony dla położenia Wyłączone (OFF), pozostanie cały czas wyłączona możliwość zasilania przez niego magistrali (wyłączony rozproszony system zasilania). W obiektach małych zawierających do 16 przyrządów i nie posiadających zasilania centralnego, wymagane jest od przyrządów ustawienie na Automatyka. Uwaga Jeśli stosujemy centralny system zasilania magistrali niezbędne jest ustawienie przyrządów na Wyłączone (OFF)! Jeżeli przy centralnym zasilaniu pozostawimy przyrząd w ustawieniu Automatyka mogą występować krótkotrwałe przeciążenia prądowe, szczególnie w dużych instalacjach z dużą ilością użytkowników magistrali. Landis & Staefa nie bierze na siebie odpowiedzialności za takie niewłaściwe użytkowanie. Siemens Building Technologies CE1N2032P / 19.10.1998 Landis & Staefa Division 7/12

Uruchomienie - wersja z zasilaniem rozproszonym 1. Włączyć zasilanie wszystkich przyrządów systemu automatyki. Przyrządy standardowo są dostarczone bez ważnego adresu (numer segmentu 0 / numer przyrządu 0). Są one zatem zadeklarowane w systemie jako autonomiczne i nie są zdolne ani do komunikowania się poprzez magistralę ani do zasilenia magistrali. 2. Ustawić adres na pierwszym przyrządzie i sprawdź czy parametr zasilanie rozproszone znajduje się w stanie Automatyczne, a następnie włącz zasilanie przyrządu. Uwaga: po włączeniu zasilania przyrządu, po czasie nie dłuższym jak 30 sekund powinno zostać załączone zasilanie magistrali. Patrz także w rozdziale Postępowanie przy załączaniu zasilania. 3. Na przyrządzie sprawdzić współdziałanie z magistralą: Po ustaleniu adresu, wyświetlacz (LCD) segmentu magistrali powinien mieć wskazania ciągłe lub, jeśli przyrząd nie posiada wyświetlacza, zielona dioda LED) wskaźnika stanu magistrali powinna migotać. Magistrala jest zasilona a przyrząd ma możliwość komunikacji. Jeżeli brak wskaźnika magistrali lub zielona dioda świeci ciągle, to występuje błąd połączenia np. zwarcie, (sprawdź pod szukanie błędów ) albo też. zasilanie magistrali jest niewystarczające, co oznacza, że należy włączyć do działania kolejny przyrząd dla uzyskania wystarczającej mocy zasilania. 4. Włączyć inny przyrząd do działania. Dokonać pomiaru napięcia na zaciskach magistrali DB(+) i MB(-) (powinno wynosić > + 9.5 V DC, zwrócić uwagę na biegunowość!). Jeśli napięcie ma wartość ujemną, zostały zamienione przewody magistrali, Jeśli napięcie jest zbyt niskie, występuje błąd w połączeniach (np.: zwarcie lub zamiana przewodów magistrali gdzieś w układzie instalacji), może także być niewystarczająca moc zasilania magistrali. Z kolei należy ustawić na przyrządzie adres magistrali i sprawdzić czy parametr Zasilanie rozproszone przyjął stan Automatyczne. Jeśli tak, również ten przyrząd może zasilać magistralę. Następnie należy przeprowadzić testowe sprawdzenie działania przyrządu (według punktu nr 3) oraz pomierzyć napięcie na magistrali dla sprawdzenia czy nie spadło. 5. Postępując według punktu 4 włączyć kolejno pozostałe przyrządy do pracy. Po dokonaniu uruchomienia wszystkich przyrządów napięcie na magistrali powinno wynosić przynajmniej 9.5 V DC oraz, na wszystkich przyrządach, wyświetlacz LCD segmentu magistrali powinien mieć stałe wskazanie bądź dioda (LED) wskaźnika stanu magistrali LPB powinna mrugać. CE1N2030P / 19.10.1998 Siemens Building Technologies 8/12 Landis & Staefa Division

Wyświetlanie stanu magistrali (na przyrządzie) Wskaźnik (LED) stanu magistrali LPB i wyświetlacz (LCD) segmentu magistrali są użyteczne podczas wykrywania błędów. Adres nie ustawiony: S0 / G0 napięcie: < 9 V Adres nie ustawiony: S0 / G0 napięcie: > 9 V Adres magistrali ustawiony: Sx / Gy poziom napięcia mag. < 9 V Adres magistrali ustawiony: Sx / Gy poziom napięcia mag. > 9 V Wyświetlacz (LED) WYŁĄCZONY WYŁĄCZONY ZAŁĄCZONY świeci ciągle MIGOCE MAGISTRALA wyświetlacz LCD segmentu WYŁĄCZONY WYŁĄCZONY WYŁĄCZONY + informacja o błędzie ZAŁĄCZONY świeci ciągle Wykrywanie błędów Większość błędów może być zlokalizowana w prosty sposób przy pomocy multimetru oraz wskaźnika stanu magistrali (na dołączonym do magistrali przyrządzie). Napięcie między żyłami magistrali, w całym systemie, nie osiąga wartości 9.5 V: występuje błąd w połączeniach np.: zwarcie, wystąpiła zamiana przewodów magistrali przy jednym lub kilku przyrządach. Uwaga: Jeżeli w systemie wystąpiła zamiana miejscami żył przy łączeniu jednego lub wielu przyrządów do magistrali LPB, to w efekcie napięcie na magistrali może przyjąć wartość od -17 V... + 17 V. W takim przypadku, to napięcie na magistrali jest wynikiem równowagi chwiejnej i nawet niewielkie zakłócenie zewnętrzne (np. temperatury, samonagrzania się elementu) może go mocno zmienić. Często jednak może się zdarzyć wyskok napięcia ponad wartość przeciętną +15.5 V lub -15.5 V. Jest także możliwy spadek napięcia do wartości bliskiej 0 V, gdy układ zasilania zasila jakieś inne odgałęzienie. Niestabilne napięcie na magistrali bardzo utrudnia poszukiwanie błędów. Po każdorazowej korekcie biegunowości przyłącza przyrządu należy dokonać pomiaru napięcia na magistrali. W przypadku niewłaściwej biegunowości układu zasilania, należy rejestrować prąd magistrali (nawet w czasie postoju). Napięcie na magistrali jest zbyt niskie ale tylko przy niektórych przyrządach: oznacza możliwość zbyt małego przekroju kabla magistrali lub zbyt długiego kabla; należy sprawdzić (pomierzyć) oporność omową kabla między punktem zasilania a tymi przyrządami (powinno być < 12 Ω). Pewne przyrządy nie mogą się komunikować mimo, że napięcie na magistrali jest zadowalające w całym systemie LPB: prawdopodobieństwo zbyt małego przekroju kabla magistrali lub zbyt długiego odcinka kabla; należy sprawdzić oporność omową kabla między punktem zasilania a przyrządem, przyłączenie kabla magistrali do przyrządu wykonane z zamianą żył, sprawdzić napięcie na zaciskach, przyrząd nie ma jeszcze zadeklarowanego adresu magistrali, całkowita pojemność kabla może być za duża (w wyniku rozbudowy systemu przy użyciu nieodpowiedniego kabla). Siemens Building Technologies CE1N2032P / 19.10.1998 Landis & Staefa Division 9/12

Uruchomienie -wersja z zasilaniem centralnym 1. Przed uruchomieniem, zasilanie wszystkich przyrządów magistrali LPB oraz układ centralnego zasilania magistrali powinny być wyłączone. 2. Włączyć układ centralnego zasilania (PNE1.0) i podłączyć do magistrali LPB przy pomocy złącza Phoenix MSTB2. Przed dołączeniem kabla magistrali upewnić się co do poprawności biegunów. Pomierzyć napięcie magistrali LPB na zaciskach zasilających, nie może być niższe od +13.5 V DC. W przypadku, gdy napięcie jest zbyt niskie, prawdopodobny jest błąd w połączeniach. 3. Gdy napięcie na magistrali LPB jest wystarczająco wysokie, główne zasilanie przyrządów przyłączonych do magistrali można wyłączyć. Przyrządy standardowo są dostarczone bez ważnego adresu (numer segmentu 0 / numer przyrządu 0). Są one zatem zadeklarowane w systemie jako autonomiczne i nie są zdolne do komunikowania się poprzez magistralę. 4. Sprawdzić czy napięcie na zaciskach magistrali pierwszego przyrządu DB(+) MB(-) jest wystarczające(>+9.5 V DC, zwrócić uwagę na biegunowość!). Włączyć pierwszy przyrząd do działania. Jeżeli napięcie na magistrali przy przyrządzie jest dobre, ustawić najpierw parametr zasilanie rozproszone na Wyłączone (OFF) a następnie ustawić adres magistrali dla przyrządu. Na przyrządzie sprawdzić współdziałanie z magistralą: Po ustaleniu adresu, wyświetlacz (LCD) segmentu magistrali powinien mieć wskazania ciągłe lub, jeśli przyrząd nie posiada wyświetlacza, zielona dioda (LED) wskaźnika stanu magistrali powinna migotać. Magistrala jest zasilona a przyrząd ma możliwość komunikacji. Jeśli brak wyświetlacza segmentu magistrali albo wskaźnik stanu magistrali (LED) świeci się ciągle, oznacza to wystąpienie błędu (porównać z rozdziałem Szukanie błędów ). 5. Włączyć po kolei pozostałe przyrządy do współpracy z magistralą, według punktu 4. Po uruchomieniu wszystkich przyrządów, napięcie na magistrali powinno wynosić przynajmniej 9.5 V DC oraz, na wszystkich przyrządach, wyświetlacz LCD segmentu magistrali powinien mieć wskazania stałe bądź dioda (LED) wskaźnika stanu magistrali LPB powinna migotać. Wykrywanie błędu Zdecydowana większość błędów może być zlokalizowana w prosty sposób przy pomocy multimetru oraz wskaźnika stanu magistrali na przyrządzie dołączonym do magistrali (patrz też rozdział Uruchomienie przy rozproszonym systemie zasilania ). W całym systemie, napięcie na magistrali nie osiąga wartości 9.5 V: błąd w połączeniach np. zwarcie, Napięcie na magistrali jest zbyt niskie ale tylko przy niektórych przyrządach: oznacza możliwość zbyt małego przekroju kabla magistrali lub zbyt długiego kabla; należy sprawdzić (pomierzyć) oporność omową kabla między punktem zasilania a tymi przyrządami (powinno być < 12 Ω) Pewne przyrządy nie mogą się komunikować mimo, że napięcie na magistrali jest zadowalające w całym systemie LPB : prawdopodobieństwo zbyt małego przekroju kabla magistrali lub zbyt długiego odcinka kabla; należy sprawdzić oporność omową kabla między punktem zasilania a przyrządem, przyłączenie kabla magistrali do przyrządu wykonane z zamianą żył, sprawdzić napięcie na zaciskach, przyrząd nie ma jeszcze zadeklarowanego adresu magistrali, całkowita pojemność kabla może być za duża (w wyniku rozbudowy systemu przy użyciu nieodpowiedniego kabla). CE1N2030P / 19.10.1998 Siemens Building Technologies 10/12 Landis & Staefa Division

2032Z05 Załączanie zasilania Po okresowym braku zasilania i ponownym załączeniu napięcia, musi upłynąć pewien czas do wznowienia komunikacji przez magistralę LPB. Postępowanie w takim przypadku, dla zasilania rozproszonego i centralnego, różni się częściowo. Postępowanie przy zasilaniu rozproszonym 1. Po ponownym podaniu napięcia zasilającego, musi upłynąć od 5 do 30 sekund do odbudowania się napięcia zasilania w całym systemie. Wtedy na wszystkich przyrządach wyświetlacz LCD segmentu magistrali powinien mieć wskazania stałe bądź dioda (LED) magistrali LPB powinna mrugać. 2. Przyrządy dołączone do magistrali rozpoczynają swoje nadawanie poprzez magistralę LPB nie wcześniej niż po 5 sekundach od załączenia zasilania. Należy przy tym pamiętać, że przez kolejne 25 sekund nie może się odbywać normalne przesyłanie i odbieranie poprzez magistralę obrobionych danych. W praktyce, pełna zdolność transmisyjna magistrali ma miejsce dopiero po ustabilizowaniu się systemu i upływie znacznego czasu, nie więcej jednak jak 1 minuty, od załączenia napięcia po przerwie w zasilaniu. Postępowanie przy zasilaniu centralnym 1. Po ponownym załączeniu zasilania centralnego, w ciągu maksimum 3 sekund odbudowuje się napięcie w całym systemie. Wtedy na wszystkich przyrządach wyświetlacz LCD segmentu magistrali powinien mieć wskazania stałe bądź dioda (LED) magistrali LPB powinna migać. 2. Dalsza część powrotu systemu do normalnego działania jest identyczna jak opisana przy zasilaniu rozproszonym. Schemat połączeń Przykład MB DB - + DB MB MB DB MB DB N1 N2 N4 LPB N3 N1..N4 - przyrządy przyłączone na LPB Siemens Building Technologies CE1N2032P / 19.10.1998 Landis & Staefa Division 11/12

1996 Siemens Building Technologies CE1N2030P / 19.10.1998 Siemens Building Technologies 12/12 Landis & Staefa Division