WPŁYW DODATKU NIEAKTYWNEGO ROZCIEŃCZALNIKA NA WYTRZYMAŁOŚĆ MASY ZE SPOIWEM EPOKSYDOWYM

Podobne dokumenty
WPŁYW WARUNKÓW UTWARDZANIA I GRUBOŚCI UTWARDZONEJ WARSTEWKI NA WYTRZYMAŁOŚĆ NA ROZCIĄGANIE ŻYWICY SYNTETYCZNEJ

ODDZIAŁYWANIA MIĘDZYFAZOWE W UKŁADZIE KWARC SPOIWO EPOKSYDOWE

WPŁYW TEMPERATURY NA WŁAŚCIWOŚCI WYBRANYCH SPOIW FORMIERSKICH

WPŁYW TEMPERATURY NA LEPKOŚĆ WYBRANEGO SPOIWA ODLEWNICZEGO. B. HUTERA 1 Wydział Odlewnictwa, Akademia Górniczo-Hutnicza ul. Reymonta 23, Kraków

WPŁYW OBNIŻONEJ TEMPERATURY NA ZWILŻALNOŚĆ OSNOWY PRZEZ SPOIWA MAS FORMIERSKICH ***

43/13 WPŁ YW DODATKU WODY NA WYTRZYMAŁOŚĆ MASY Z ŻYWICĄ FURFURYLOWO-MOCZNIKOW Ą UTWARDZANĄ W WARUNKACH OTOCZENIA I PRZY UŻYCIU MIKROFAL

WPŁYW PODWYŻSZONEJ TEMPERATURY NA WYTRZYMAŁOŚĆ MASY ZE SPOIWEM EPOKSYDOWYM

WPŁYW DODATKU GLASSEX NA WYBRANE WŁAŚCIWOŚCI TECHNOLOGICZNE ORAZ WYBIJALNOŚĆ MAS ZE SZKŁEM WODNYM I RÓŻNYMI UTWARDZACZAMI ESTROWYMI

PL B1. Sposób otrzymywania nieorganicznego spoiwa odlewniczego na bazie szkła wodnego modyfikowanego nanocząstkami

TECHNOLOGICZNE ASPEKTY STREFY PRZEWILŻONEJ W IŁOWYCH MASACH FORMIERS KICH

OCENA SZYBKOŚCI WIĄZANIA ORAZ MIGRACJI SPOIWA W RDZENIACH SPORZĄDZANYCH PRZEZ WSTRZELIWANIE MASY ZE ZREGENEROWANĄ OSNOWĄ

ANALIZA DEFORMACJI CIEPLNEJ MAS Z ZASTOSOWANIEM APARATU DMA

BADANIA MAS FORMIERSKICH I RDZENIOWYCH PRZEZNACZONYCH DO PRODUKCJI ODLEWÓW STALIWNYCH Z ZASTOSOWANIEM NOWEGO SPOIWA GEOPOLIMEROWEGO

REGENEROWALNOŚĆ ZUŻYTYCH SYPKICH MAS SAMOUTWARDZALNYCH Z WYBRANYMI RODZAJAMI ŻYWICY

WPŁYW ZAWARTOŚCI LEPISZCZA I WYBRANYCH DODATKÓW NA POMIAR WILGOTNOŚCI MASY FORMIERSKIEJ METODĄ IMPULSOWĄ

KIPPWINKEL KRYTERIUM OCENY SYNTETYCZNYCH MAS BENTONITOWYCH. Wydział Odlewnictwa, Akademia Górniczo-Hutnicza, ul. Reymonta 23, Kraków, Polska.

WPŁYW POWŁOKI OCHRONNEJ NA ZJAWISKA CIEPLNE W RDZENIACH ODLEWNICZYCH

MODYFIKACJA STOPU AK64

KRYTERIA OCENY WYBIJALNOŚCI MAS ZE SZKŁEM WODNYM

WP YW CHEMICZNEJ STRUKTURY SPOIWA NA PROCESY POWIERZCHNIOWE

NAPIĘCIE POWIERZCHNIOWE SPOIWA EPOKSYDOWEGO STOSOWANEGO JAKO MATERIAŁ WIĄŻĄCY MAS FORMIERSKICH

BADANIE STABILNOŚCI SYSTEMU PRZYGOTOWANIA OBIEGOWEJ MASY FORMIERSKIEJ

BADANIE ENERGOCHŁONNOŚCI REGENERACJI ZUŻYTYCH MAS FORMIERSKICH. R. DAŃKO 1 Wydział Odlewnictwa AGH, Kraków, ul. Reymonta 23

MODYFIKACJA SILUMINU AK20 DODATKAMI ZŁOŻONYMI

TWARDOŚĆ, UDARNOŚĆ I ZUŻYCIE EROZYJNE STALIWA CHROMOWEGO

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

METODA OGRANICZENIA DYFUZJA SIARKI Z MASY FORMIERSKIEJ DO ODLEWU

WYKORZYSTANIE ANALIZY WSKAŹNIKÓW ZDOLNOŚCI DO OPTYMALIZACJI PROCESU WYTWARZANIA MASY FORMIERSKIEJ

NOWE UTWARDZACZE DO SYPKICH MAS SAMOUTWARDZALNYCH ZE SZKŁEM WODNYM,

GLASSEX - NOWY DODATEK POPRAWIAJĄCY WYBIJALNOŚĆ MAS ZE SZKŁEM WODNYM

33/31 WYBRANE ASPEKTY DZIAŁANIA AP ARA TU DO POMIARU SIL ADHEZJI I KOHEZJI MATERIAŁÓW WIĄŻĄCYCH

OBRÓBKA CIEPLNA SILUMINU AK132

Systemy regeneracji osnowy zużytych mas formierskich, jako sposoby optymalnego zagospodarowania odpadu

KRZEPNIĘCIE STRUGI SILUMINU AK7 W PIASKOWYCH I METALOWYCH KANAŁACH FORM ODLEWNICZYCH

BADANIA ZWIĄZANE Z MODERNIZACJĄ TECHNOLOGII WYKONYWANIA MAS FORMIERSKICH. Instytut Odlewnictwa, ul.zakopiańska 73, Kraków 4,5

Volume Issue 2 THE EFFECT OF DYNAMIC WETTING IN A SAND BINDER SYSTEM ON THE SAND MOULD STRENGTH

TECHNOLOGICZNE ASPEKTY REGENERACJI ZUŻYTYCH MAS RDZENIOWYCH UTWARDZANYCH CO 2

OKREŚLENIE CIEPŁA WŁAŚCIWEGO MASY FORMIERSKIEJ METODĄ KALORYMETRII SKANINGOWEJ

LEJNOŚĆ KOMPOZYTÓW NA OSNOWIE STOPU AlMg10 Z CZĄSTKAMI SiC

IDENTYFIKACJA FAZ W MODYFIKOWANYCH CYRKONEM ŻAROWYTRZYMAŁYCH ODLEWNICZYCH STOPACH KOBALTU METODĄ DEBYEA-SCHERRERA

OKREŚLANIE WŁASNOŚCI MECHANICZNYCH SILUMINU AK20 NA PODSTAWIE METODY ATND

ANALIZA KRZEPNIĘCIA I BADANIA MIKROSTRUKTURY PODEUTEKTYCZNYCH STOPÓW UKŁADU Al-Si

MASY ZUŻYTE, CHARAKTERYSTYKA I KLASYFIKACJA

ZAGĘSZCZALNOŚĆ WAśNE KRYTERIUM STEROWANIA JAKOŚCIĄ MAS Z BENTONITEM

Możliwości wykorzystania frakcjonowanych UPS z kotłów fluidalnych w produkcji zapraw murarskich i tynkarskich

ANALIZA SKUTECZNOŚCI WYBRANYCH PRZEMYSŁOWYCH SYSTEMÓW REGENERACJI

KRZEPNIĘCIE KOMPOZYTÓW HYBRYDOWYCH AlMg10/SiC+C gr

WPŁYW WYBRANYCH CZYNNIKÓW TECHNOLOGICZNYCH NA EROZJĘ FORM PIASKOWYCH ZALEWANYCH ŻELIWEM

FOTOELEKTRYCZNA REJESTRACJA ENERGII PROMIENIOWANIA KRZEPNĄCEGO STOPU

REJESTRACJA WARTOŚCI CHWILOWYCH NAPIĘĆ I PRĄDÓW W UKŁADACH ZASILANIA WYBRANYCH MIESZAREK ODLEWNICZYCH

KONTROLA STALIWA GXCrNi72-32 METODĄ ATD

WPŁYW CHROPOWATOŚCI POWIERZCHNI MATERIAŁU NA GRUBOŚĆ POWŁOKI PO ALFINOWANIU

BADANIA SKURCZU LINIOWEGO W OKRESIE KRZEPNIĘCIA I STYGNIĘCIA STOPU AlSi 5.4

MODYFIKACJA SILUMINÓW AK7 i AK9. F. ROMANKIEWICZ 1 Uniwersytet Zielonogórski, ul. Podgórna 50, Zielona Góra

BADANIA STRUKTURY ROZKŁADU GĘSTOŚCI POZORNEJ MASY W RDZENIACH WYKONANYCH ZA POMOCĄ WSTRZELIWANIA

FILTRACJA STOPU AlSi9Mg (AK9) M. DUDYK 1 Wydział Budowy Maszyn i Informatyki Akademia Techniczno - Humanistyczna ul. Willowa 2, Bielsko-Biała.

Metalurgia - Tematy Prac magisterskich - Katedra Tworzyw Formierskich, Technologii Formy, Odlewnictwa Metali Nieżelaznych

WPŁYW MODYFIKACJI NA STRUKTURĘ I MORFOLOGIĘ PRZEŁOMÓW SILUMINU AlSi7

WYSOKOWYTRZYMAŁ Y SILUMIN CYNKOWO-MIEDZIOWY

BEATA GRABOWSKA. AGH Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie Wydział Odlewnictwa. Kraków Wydawnictwo Naukowe AKPAIT

Wpływ dodatku α - Al 2 O 3 na wytrzymałość resztkową utwardzanych mikrofalami mas formierskich ze szkłem wodnym

EFEKTY EKONOMICZNE REGENERACJI OSNOWY MAS T. BOGACZ 1, Z. GÓRNY 2

PRZEMIANY TEMPERATUROWE KWARCU ZJAWISKIEM WPŁYWAJĄCYM NA POWSTAWANIE POWIERZCHNIOWYCH WAD ODLEWÓW

WPŁYW MODYFIKACJI NA STRUKTUR I MORFOLOGI PRZEŁOMÓW SILUMINU AK64

2. Metoda impulsowa pomiaru wilgotności mas formierskich.

WPŁYW MODYFIKACJI NA STRUKTURĘ I MORFOLOGIĘ PRZEŁOMÓW SILUMINU AK132

NOWA, NIENISZCZĄCA METODA KONTROLI JAKOŚCI ELEMENTÓW FORM WYKONYWANYCH Z MAS ZE SPOIWAMI CHEMICZNYMI

BADANIA SKURCZU LINIOWEGO W OKRESIE KRZEPNIĘCIA I STYGNIĘCIA STOPU AlSi 6.9

OCENA METODĄ ULTRADŹWIĘKOWĄ ZAWARTOŚCI LEPISZCZA AKTYWNEGO W MASIE FORMIERSKIEJ

BADANIE KINETYKI WIĄZANIA MAS FORMIERSKICH ZE SPOIWAMI CHEMICZNYMI

WPŁYW SZYBKOŚCI STYGNIĘCIA NA WŁASNOŚCI TERMOFIZYCZNE STALIWA W STANIE STAŁYM

MODYFIKACJA SILUMINU AK20. F. ROMANKIEWICZ 1 Politechnika Zielonogórska,

OKREŚLENIE WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNYCH SILUMINU AK132 NA PODSTAWIE METODY ATND.

Lp. Nazwisko i Imię dyplomanta

PRZESTRZENNY MODEL PRZENOŚNIKA TAŚMOWEGO MASY FORMIERSKIEJ

WPŁYW MAGNEZU I BIZMUTU NA MODYFIKACJĘ STOPU AlSi7 DODATKIEM AlSr10

STRUKTURA ŻELIWA EN-GJS W ZALEŻNOŚCI OD MATERIAŁÓW WSADOWYCH

WPŁYW OBRÓBKI CIEPLNEJ NA WYBRANE WŁASNOŚCI STALIWA CHROMOWEGO ODPORNEGO NA ŚCIERANIE

ANALIZA KRYSTALIZACJI STOPU AlMg (AG 51) METODĄ ATND

J. SZYMSZAL 1, A. GIEREK 2, J. PIĄTKOWSKI 3, J. KLIŚ 4 Politechnika Śląska, Katowice, ul. Krasińskiego 8

STAN POWIERZCHNI ZIARN OSNOWY PO REGENERACJI KOMBINOWANEJ CIEPLNO-MECHANICZNEJ

BADANIE ZMIAN ZACHODZĄCYCH W MASACH Z BENTONITEM POD WPŁYWEM TEMPERATURY METODĄ SPEKTROSKOPII W PODCZERWIENI

SZACOWANIE WŁASNOŚCI MECHANICZNYCH SILUMINU AK9 NA PODSTAWIE METODY ATND

Metalurgia - Tematy Prac Magisterskich Katedra Inżynierii Procesów Odlewniczych

KRYSTALIZACJA I SKURCZ STOPU AK9 (AlSi9Mg) M. DUDYK 1, K. KOSIBOR 2 Akademia Techniczno Humanistyczna ul. Willowa 2, Bielsko Biała

MODYFIKACJA BRĄZU SPIŻOWEGO CuSn4Zn7Pb6

WPŁYW PROCESU ODTLENIANIA I MODYFIKACJI NA UDZIAŁ I MORFOLOGIĘ WTRĄCEŃ NIEMETALICZNYCH STALIWA WĘGLOWEGO

WPŁYW WIELKOŚCI WYDZIELEŃ GRAFITU NA WYTRZYMAŁOŚĆ ŻELIWA SFEROIDALNEGO NA ROZCIĄGANIE

TEMPERATURY KRYSTALIZACJI ŻELIWA CHROMOWEGO W FUNKCJI SZYBKOŚCI STYGNIĘCIA ODLEWU

BADANIA NAPRĘŻEŃ SKURCZOWYCH W OKRESIE KRZEPNIĘCIA I STYGNIĘCIA STOPU AlSi 6.9

1\:r.o:cpnięcie Metali i Stopów, Nr 33, 1997 PAN- Oddzial Katowice l' L ISSN

Statyka Cieczy i Gazów. Temat : Podstawy teorii kinetyczno-molekularnej budowy ciał

26/28 Solidiiikation or 0\letals and Alloys, ~o

BADANIA, METODĄ NIENISZCZĄCĄ, PROCESU WIĄZANIA MAS SZYBKOUTWARDZALNYCH PRZEDMUCHIWANYCH GAZAMI

Badania nad odnawialnością polimerowych spoiw odlewniczych

PL B1. Sposób wytwarzania modyfikatora do polistyrenu niskoudarowego i zmodyfikowany polistyren niskoudarowy

ANALIZA ZAKRESU KRYSTALIZACJI STOPU AlSi7Mg PO OBRÓBCE MIESZANKAMI CHEMICZNYMI WEWNĄTRZ FORMY ODLEWNICZEJ

ZMĘCZENIE CIEPLNE STALIWA CHROMOWEGO I CHROMOWO-NIKLOWEGO

PRACE INSTYTUTU ODLEWNICTWA

ANALIZA KRZEPNIĘCIA I BADANIA MIKROSTRUKTURY STOPÓW Al-Si

Transkrypt:

155/18 ARCHIWUM ODLEWNICTWA Rok 2006, Rocznik 6, Nr 18 (2/2) ARCHIVES OF FOUNDRY Year 2006, Volme 6, N o 18 (2/2) PAN Katowice PL ISSN 1642-5308 WPŁYW DODATKU NIEAKTYWNEGO ROZCIEŃCZALNIKA NA WYTRZYMAŁOŚĆ MASY ZE SPOIWEM EPOKSYDOWYM B. HUTERA 1 Wydział Odlewnictwa AGH, l. Reymonta 23, 30-059 Kraków STRESZCZENIE W pracy podjęto próbę określenia wpływ dodatk octan etyl (rozcieńczalnika) na zdolność do zwilżania osnowy przez spoiwo epoksydowe. Wykazano, że jż 5% wag. dodatk do spoiwa powodje natychmiastowy stan równowagi kład: kwarc spoiwo. Zweryfikowano wpływ dodatk rozcieńczalnika na wytrzymałość masy oraz charakter jego oddziaływań ze spoiwem. Key words: molding sands, dilent. 1. WSTĘP Parametry mechaniczne masy formierskiej i rdzeniowej a zwłaszcza jej właściwości wytrzymałościowe mają istotny wpływ na jakość sporządzonych odlewów. Wyniki wiel prac doświadczalnych i teoretycznych [1, 2] wskazją na związek zyskanych właściwości wytrzymałościowych masy z jej przygotowaniem. Operację tę przeprowadza się najczęściej w oparci o zalecony przez prodcenta spoiw czas i kolejność dozowania ciekłych składników spoiwa. Dozowani ciekłych składników towarzyszą zjawiska fizykochemiczne na granicy: osnowa spoiwo. Ich przebieg warnkowany jest parametrami tak osnowy, jak i ciekłego spoiwa. Spośród wiel parametrów znaczący wpływ ma: swobodna energia powierzchniowa osnowy i spoiwa, lepkość spoiwa i zwilżalność osnowy przez spoiwo. Swobodna energia powierzchniowa jest jedną z fnkcji termodynamicznych opisjących stan równowagi atomów w tak zwanej warstwie wierzchniej (WW) [3 5] kład: ciało stałe ciecz. Stan WW różni się w istotny sposób od głębiej położonych warstw materiał. Na jej powierzchni osadzają się różne zanieczyszczenia (takie, jak na 1 dr 441

przykład: pyły, gazy, para wodna) stąd też jest ona wyraźnie zróżnicowana pod względem fizycznym i chemicznym, stanowiąc krytyczny obszar materiał, wewnątrz którego następje niszczenie połączenia adhezyjnego (osnowa spoiwo). Zgodnie z ogólną zasadą swobodna energia powierzchniowa ciała stałego (osnowy) powinna być większa od swobodnej energii powierzchniowej nanoszonej cieczy (spoiwa). Jest to termodynamiczny warnek dobrego zwilżania, a w efekcie dobrej wytrzymałości mechanicznej. Poprawę zwilżalności osiągnąć można modyfikjąc powierzchnię ciała stałego (czyli jego WW) lb też naniesioną ciecz (spoiwo). Modyfikację ciała stałego lb cieczy przeprowadza się metodami chemicznymi lb/i fizycznymi. W praktyce mas formierskich preferowane są modyfikatory spoiw stanowiące odpowiednio dobrane rozcieńczalniki. Mają one za zadanie obniżyć lepkość spoiwa poprawiając jego właściwości żytkowe. Ostatnie prace badawcze z tego zakres [1, 2, 6] wykazały, że inną bardzo ważną zaletą tych rozcieńczalników jest poprawa zwilżalności osnowy piaskowej przez spoiwo rztjąca na wytrzymałość masy. Dodatkową korzyścią zastosowania odpowiedniego rozcieńczalnika byłby nie tylko efekt technologiczny (wzrost wytrzymałości masy), ale również ekonomiczny i ekologiczny (obniżenie dodatk spoiwa). O skteczności zastosowanego rozcieńczalnika decydje strktra chemiczna jego cząsteczki to jest ilość i rodzaj występjących wiązań chemicznych oraz grp fnkcyjnych decydjących o jego polarności (wyrażanej momentem dipolowym). Jak wynika z prac [3, 4] obecność grp polarnych przyczynia się do poprawy zwilżalności, a zatem zyskania połączenia o dżej wytrzymałości adhezyjnej. Prawidłowo dobrany rozcieńczalnik spoiwa formierskiego powinien nie tylko obniżyć lepkość, poprawić zwilżalność ale również mieć odpowiednią temperatrę parowania możliwiającą łatwe jego snięcie z masy, nie obciążające przy tym środowiska natralnego. Celem badań zaprezentowanych w artykle jest wykazanie wpływ dodatk rozcieńczalnika estrowego na lepkość, zwilżalność spoiwa oraz rodzaj oddziaływań ze spoiwem epoksydowym. Podjęto też próbę weryfikacji wpływ tych parametrów na wytrzymałość masy. 2. CZĘŚĆ DOŚWIADCZALNA 2.1. Materiały do badań i rządzenia Badania spektroskopowe, lepkości oraz zwilżalności przeprowadzono na małocząsteczkowej żywicy dianowej, diepoksydowej (nazwa handlowa EPIDIAN 5 prodcent Zakłady Chemiczne Organik Sarzyna) o masie cząsteczkowej 300 600 i liczbie epoksydowej LE = 0,35 0,58, gęstości w 25 o C 1170 kg/m 3 [7]. Jako dodatek modyfikjący rozcieńczalnik zastosowano octan etyl: gęstość w 20 o C 901 kg/m 3, masa cząsteczkowa M = 88,10 g/mol, temperatra wrzenia 77 o C, NDS = 220 mg/m 3. 442

Do badania zwilżalności zastosowano optycznie czysty kwarc, natomiast osnowę badanych mas stanowił piasek kwarcowy ze Szczakowej. Pomiary: lepkości żywicy wraz z metodyką przedstawiono w pracach [1, 2], zwilżalności w kładzie: kwarc spoiwo wykonano za pomocą prototypowego aparat [2]. Badania mas przeprowadzano stosjąc rządzenie do zagęszczenia wibracyjnego LUZ oraz niwersalny aparat LR do badania wytrzymałości. 2.2. Metodyka badań Wpływ dodatk octan etyl na zwilżalność kwarc badano w oparci o zarejestrowane zmiany kąta zwilżania θ w czasie ( w izotermicznych warnkach), aż do stalenia się wartości równowagowych. Zastosowano 5% wag., 20% wag. i 30% wag. rozcieńczalnika. W cel wykazania, że zmniejszenie lepkości i polepszenie zwilżalności ma znaczenie dla wytrzymałości masy zastosowano odmienną od tradycyjnej kolejności dozowania składników spoiwa: do osnowy dodawano najpierw mieszaninę żywicy z rozcieńczalnikiem a następnie po wymieszani twardzacz. Po zagęszczeni kształtki twardzano w 50 o C lb 100 o C przez różny okres czas. 2.3. Wyniki badań i dysksja Wpływ dodatk octan etyl na lepkość żywicy EPIDIAN 5 przebadano szczegółowo w pracach [1, 2]. Wykazano w nich, że roztwory żywicy z tym rozcieńczalnikiem zachowją cechy płynów newtonowskich (z występjącą w nich stałą proporcjonalności η czyli lepkością) [8]. Na rysnk 1 naniesiono wartości kąta θ r osiągane przez kład w temperatrze: 283, 293, 303, 313 i 323 K dla żywicy z dodatkiem 5, 20 i 30% wag. octan etyl. Jak wynika z przeprowadzonych badań największą wartość θ r (najmniejszą zwilżalność) wykazała żywica z dodatkiem 5% wag. a tylko nieco mniejszą z 20% wag. rozcieńczalnika (ok. 40 deg), natomiast wyraźnie mniejszą wartość θ r (ok. 30 deg) czyli większą zwilżalność żywica z dodatkiem 30% wag. rozcieńczalnika. Natychmiastowe osiągnięcie równowagi kład czyli kąta równowagowego, jest wypadkową, na którą składa się z jednej strony spadek oddziaływań międzycząsteczkowych, a z drgiej adsorpcja na powierzchni kwarc polarnie czynnego związk, powodjąca wzrost swobodnej energii powierzchniowej. Jak wynika z danych literatrowych moment dipolowy związków zawierających grpę estrową COOR wynosi 2,8836x10-29 C.m. 443

Równowagowy kąt zwilżania θ; deg 50 45 1 40 2 35 30 3 25 20 15 10 5 0 280 285 290 295 300 305 310 315 320 325 Temperatra; K Rys. 1. Zależność równowagowego kąta zwilżania θ r od temperatry dla kład: kwarc spoiwo; skład spoiwa (w % wag.): 1) EPIDIAN 5 95, octan etyl 5; 2) EPIDIAN 5 80, octan etyl 20; 3) EPIDIAN 5 70, octan etyl 30 Fig. 1. Dependence between eqilibrim contact angle θ r and temperatre in system: qartz binder; binder composition (in percentage by weight): 1) EPIDIAN 5 95, ethyl acetate 5; 2) EPIDIAN 5 80, ethyl acetate 20; 3) EPIDIAN 5 70, ethyl acetate - 30 Rysnek 2 ilstrje przebieg zmian wytrzymałości na zginanie masy zawierającej 1 cz. wag. żywicy EPIDIAN 5 z dodatkiem 5% wag. octan etyl (krzywa 1) i 30% wag. (krzywa 2) po różnych czasach jej twardzania w 373 K. Jak wynika z przeprowadzonych badań masy, w których do osnowy dozowano żywicę z rozcieńczalnikiem (krzywe 1 i 2), osiągały one wyższą wytrzymałość (ok. 4,5 MPa) po krótszym czasie twardzania (1 h) w porównani z masami bez rozcieńczalnika (krzywa 3). Dodatek rozcieńczalnika do żywicy obniża jej lepkość sprzyjając powstawani połączeń nieotoczkowych nadających masie dżą wytrzymałość mechaniczną [1, 2], a równocześnie polepszając zwilżalność wpływa na wzrost wytrzymałości połączenia: osnowa spoiwo. Prawidłowo dobrany rozcieńczalnik spoiwa odznaczać się powinien brakiem aktywności chemicznej przy równocześnie odpowiedniej temperatrze parowania, powodjącej jego łatwe snięcie z masy podczas zagęszczania i twardzania. 444

Wytrzymałość na zginanie ; MPa 6 5 4 3 2 1 3 2 1 0 0 0,5 1 1,5 2 2,5 3 3,5 Czas twardzania; godz. Rys. 2. Wpływ czas twardzania na wytrzymałość na zginanie masy; skład masy (w cz. wag.): piasek ze Szczakowej 100; żywica EPIDIAN 5 1; twardzacz Z-1 10% w stosnk do żywicy; warnki mieszania: 1) piasek + twardzacz 1,5 min; piasek + twardzacz + żywica 5 min; 2, 3) piasek + (żywica + rozcieńczalnik) 1,5 min; piasek + (żywica + rozcieńczalnik) + twardzacz 1,5 min; zagęszczenie wibracyjne; temperatra twardzania 373 K Fig. 2. Bending strength vs. hardening time of molding sand; molding sand composition (in parts by weight): sand Szczakowa 100; epoxy resin (EPIDIAN 5) 1; hardener Z1 10 percentage by weight on resin; mixing procedre: 1) sand + hardener 1,5 mintes; sand + hardener + resin 5 mintes; 2, 3) sand + (resin + dilent) 1,5 mintes, sand + (resin + dilent) + hardener 1,5 mintes. Consolidation by vibration. Hardener temperatre 373 K 3. WNIOSKI Przeprowadzone badania wpływ różnych dodatków octan etyl do żywicy EPIDIAN 5 wykazały: 1. Wpływ rozcieńczalnika powodjący natychmiastowe osiągnięcie stan równowagi kład (kąta równowagowego) w przebadanym zakresie temperatry (283 323 K), co w praktyce pozwala na dobre rozprowadzenie spoiwa w każdej temperatrze oraz skrócenie czas przygotowania masy. 2. Badania wytrzymałości twardzonej masy zawierającej żywicę epoksydową z dodatkiem estr octowego wykazały korzystny wpływ tego rozcieńczalnika tak pod względem osiągniętej wytrzymałości (ok. 4-krotny wzrost ) jak i skrócenia czas twardzania (ok. 3-krotny). 445

Praca zrealizowana w ramach projekt badawczego nr 18.25.170.233. LITERATURA [1] Htera B., Lewandowski J. L., Smyksy K.: Badania wpływ wybranych parametrów fizykochemicznych na wytrzymałość mas formierskich. Projekt badawczy KBN nr 7 T08B 022 14. [2] Htera B., Lewandowski J. L., Drożyński D.: Badanie zjawisk w podwyższonych temperatrach w masach wiązanych reprezentatywnymi materiałami organicznymi i nieorganicznymi. Projekt badawczy KBN nr 7 T08A 024 21. [3] Extrand C. W.: Water Contact Angles and Hysteresis of Polyamide Srface. Jornal od Colloid and Interface Science 248 (2002), 136 142. [4] Blake T. P., De Coninck J.: The inflence of solid liqid interactions on dynamic wetting. Advances in Colloid and Interface Science 96 (2002), 21 36. [5] Brakowski T., Wierzchoń T.: Inżynieria powierzchni metali. PWN W-wa 1995. [6] Htera B., Lewandowski J. L., Drożyński D.: Znaczenie lepkości i zwilżalności dla praktyki mas formierskich. XXIX Konferencja nakowa z okazji Święta Odlewnika 2005 : Kraków, Wydział Odlewnictwa, listopad 2005, s. 63-68. [7] Szlezyngier W.: Tworzywa sztczne. Wyd. Oświatowe FOSZE, Rzeszów 1998. [8] Fergson J., Kembłowski Z.: Reologia stosowana płynów. Wyd. MARCUS s.c., Łódź 1995. [9] Htera B.: Wpływ temperatry i dodatk nieaktywnych rozcieńczalników na dynamikę zwilżania kwarc przez żywicę Epidian 5. Przegląd Odlewnictwa t. 55 (2005), nr 6, s. 384 389. AN EFFECT OF NON-ACTIVATED DILUENT ADDITION ON STRENGTH OF MOULDING SAND WITH EPOXY BINDER SUMMARY The article presents the trial of evalation of ethyl acetate inflence on wettability of sand grains by epoxy binder. It has been demonstrated that only 5% by weight dilent addition generate immediate state of eqilibrim. Verification of dilent addition inflence on molding sand strength as well as dilent interaction with binder. Recenzował: Prof. Jan Lech Lewandowski 446