Podstawa programowa z fizyki ilustrowana przykładami zadań z egzaminu gimnazjalnego.

Podobne dokumenty
Podstawa programowa III etap edukacyjny

PG im. Tadeusza Kościuszki w Kościerzycach Przedmiot. fizyka Klasa pierwsza... druga... trzecia... Rok szkolny Imię i nazwisko nauczyciela przedmiotu

Podstawa programowa z fizyki (III etap edukacyjny) Cele kształcenia wymagania ogólne. Treści nauczania wymagania szczegółowe

FIZYKA WYMAGANIA EDUKACYJNE klasa III gimnazjum

Program merytoryczny Konkursu Fizycznego dla uczniów gimnazjów rok szkolny 2011/2012

Przedmiotowy system oceniania z fizyki dla klasy III gimnazjum

WYMAGANIA EDUKACYJNE I KRYTERIA OCENIANIA Z FIZYKI KLASA III

Publiczne Gimnazjum im. Jana Deszcza w Miechowicach Wielkich. Opracowanie: mgr Michał Wolak

Szczegółowe wymagania edukacyjne z przedmiotu fizyka dla klasy III gimnazjum, rok szkolny 2017/2018

WYMAGANIA Z FIZYKI KLASA 3 GIMNAZJUM. 1. Drgania i fale R treści nadprogramowe

Fizyka. Klasa 3. Semestr 1. Dział : Optyka. Wymagania na ocenę dopuszczającą. Uczeń:

Przedmiotowy system oceniania z fizyki w klasie 3

Wymagania edukacyjne na dana ocenę z fizyki dla klasy III do serii Spotkania z fizyką wydawnictwa Nowa Era

WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE SZKOLNE Z FIZYKI W KLASIE III

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI W KLASIE 3 GIMNAZJUM

niepewności pomiarowej zapisuje dane w formie tabeli posługuje się pojęciami: amplituda drgań, okres, częstotliwość do opisu drgań, wskazuje

Wymagania Edukacyjne z Fizyki w Roku Szkolnym 2018/2019 Klasy 7 Szkoły Podstawowej

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI W PUBLICZNYM GIMNAZJUM NR 1 W RAJCZY

ROK SZKOLNY 2017/2018 WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY:

Plan wynikowy (propozycja)

PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA Z FIZYKI

Rozkład materiału dla klasy 8 szkoły podstawowej (2 godz. w cyklu nauczania) 2 I. Wymagania przekrojowe.

Świat fizyki. Program nauczania. Wersja 2 (1-2-1 lub 2-1-1)

9. Plan wynikowy (propozycja)

Plan wynikowy (propozycja)

FIZYKA KLASA III GIMNAZJUM

Koło ratunkowe fizyka moduł I - IV I. Oddziaływania II. Właściwości i budowa materii.

WYMAGANIA Z FIZYKI. Klasa III DRGANIA I FALE

1. Drgania i fale Ocena dopuszczająca Ocena dostateczna Ocena dobra Ocena bardzo dobra Uczeń: Uczeń:

Przedmiotowy system oceniania z Fizyki w klasie 3 gimnazjum Rok szkolny 2017/2018

Przedmiotowe zasady ocenianie z fizyki i astronomii klasa 3 gimnazjum. Szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie ( oceny ).

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA NA LEKCJACH FIZYKI W GIMNAZJUM NR 55

1. Drgania i fale R treści nadprogramowe Stopień dopuszczający Stopień dostateczny Stopień dobry Stopień bardzo dobry Uczeń: Uczeń:

Ocena. Stopień dopuszczający Stopień dostateczny Stopień dobry Stopień bardzo dobry

Dostosowanie programu nauczania,,spotkania z fizyką w gimnazjum dla uczniów z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI W KLASIE III GIMNAZJUM NA ROK SZKOLNY 2018/2019

opisuje przepływ prądu w przewodnikach, jako ruch elektronów swobodnych posługuje się intuicyjnie pojęciem napięcia

KRYTERIA WYMAGAŃ NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI W KLASIE III

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI III GIMNAZJUM ROK SZKOLNY 2016/ Magnetyzm R treści nadprogramowe

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI III GIMNAZJUM ROK SZKOLNY 2012/ Magnetyzm R treści nadprogramowe

WYMAGANIA Z FIZYKI NA POSZCZEGÓLNE OCENY DLA KLASY TRZECIEJ GIMNAZJUM

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KLASA III a Gimnazjum Rok szkolny 2016/17

ZAGADNIENIA na egzamin klasyfikacyjny z fizyki klasa III (IIIA) rok szkolny 2013/2014 semestr II

Wymagania edukacyjne z fizyki w Szkole Podstawowej nr 16 w Zespole Szkolno-Przedszkolnym nr 1 w Gliwicach

Wymagania na poszczególne oceny z fizyki w kasie trzeciej

PODSUMOWANIE SPRAWDZIANU

Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny z fizyki dla klasy trzeciej gimnazjum

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KLASA III GIMNAZJUM

Szczegółowy rozkład materiału z fizyki dla klasy III gimnazjum zgodny z nową podstawą programową.

FIZYKA. Podstawa programowa SZKOŁA BENEDYKTA

Wymagania edukacyjne z fizyki

FIZYKA KLASA 7 Rozkład materiału dla klasy 7 szkoły podstawowej (2 godz. w cyklu nauczania)

Rok szkolny 2017/2018; [MW] strona 1

Rok szkolny 2018/2019; [MW] strona 1

Zakres wymagań ma charakter kaskadowy to znaczy że uczeń chcąc uzyskać ocenę wyższą musi spełnić wymagania na oceny niższe.

Szczegółowe wymagania edukacyjne z fizyki klasa trzecia gimnazjum

Przedmiotowy system oceniania Fizyka klasa III Gimnazjum

Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny z fizyki w klasie 3 gimnazjum. konieczne podstawowe rozszerzające dopełniające

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KL.II I-półrocze

WYMAGANIA EDUKACYJNE FIZYKA ROK SZKOLNY 2017/ ) wyodrębnia z tekstów, tabel, diagramów lub wykresów, rysunków schematycznych

WYMAGANIA EDUKACYJNE KLASA III

wskazuje w otoczeniu zjawiska elektryzowania przez tarcie formułuje wnioski z doświadczenia sposobu elektryzowania ciał objaśnia pojęcie jon

Szczegółowe wymagania z fizyki dla klasy 3 gimnazjum

Wymagania na poszczególne oceny z fizyki w gimnazjum

2 Prąd elektryczny R treści nadprogramowe

Zakres wymagań ma charakter kaskadowy to znaczy że uczeń chcąc uzyskać ocenę wyższą musi spełnić wymagania na oceny niższe.

Zakres wymagań ma charakter kaskadowy to znaczy że uczeń chcąc uzyskać ocenę wyższą musi spełnić wymagania na oceny niższe.

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 8

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 8

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 8

Wymagania podstawowe (dostateczna) wymienia składniki energii wewnętrznej (4.5)

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 8

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 8

Wymagania z fizyki dla klasy 8 szkoły podstawowej

Dział VII: Przemiany energii w zjawiskach cieplnych

Przedmiotowy System Oceniania z fizyki dla klasy 8

Spełnienie wymagań poziomu oznacza, że uczeń ponadto:

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 8

WYMAGANIA EDUKACYJNE FIZYKA

Wymagania na poszczególne oceny z fizyki do klasy 2

Wymagania programowe na poszczególne oceny z fizyki w klasie III

Przedmiotowy system oceniania (propozycja)

Wymagania podstawowe (dostateczna) Uczeń: wymienia składniki energii wewnętrznej (4.5)

WYMAGANIA EDUKACYJNE

Wymagania edukacyjne z Fizyki w klasie 8 szkoły podstawowej w roku szkolnym 2018/2019

- podaje warunki konieczne do tego, by w sensie fizycznym była wykonywana praca

Cele kształcenia wymagania ogólne. 1) Wykorzystanie wielkości fizycznych do opisu poznanych zjawisk lub rozwiązania prostych zadań obliczeniowych.

Wymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania poszczególnych śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych z fizyki dla klasy 3 gimnazjum

Kryteria osiągnięć na poszczególne oceny z fizyki w klasie 2 gimnazjum. Nauczyciel prowadzący: mgr Andrzej Pruchnik

Przedmiotowe ocenianie z fizyki klasa III Kursywą oznaczono treści dodatkowe.

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 8

Przedmiotowy System Oceniania oraz wymagania edukacyjne na poszczególne oceny Klasa 8

FIZYKA. Cele kształcenia wymagania ogólne

Plan wynikowy. 1. Dynamika (8 godz. + 2 godz. (łącznie) na powtórzenie materiału (podsumowanie działu) i sprawdzian)

Przedmiotowy system oceniania z fizyki dla klas trzecich

Przedmiotowy System Oceniania

Kryteria ocen z fizyki klasa II gimnazjum

Wymagania podstawowe (dostateczna) Uczeń:

Transkrypt:

Podstawa programowa z fizyki ilustrowana przykładami zadań z egzaminu gimnazjalnego. Cele kształcenia wymagania ogólne I. Wykorzystanie wielkości fizycznych do opisu poznanych zjawisk lub rozwiązania prostych zadań obliczeniowych. II. Przeprowadzanie doświadczeń i wyciąganie wniosków z otrzymanych wyników. III. Wskazywanie w otaczającej rzeczywistości przykładów zjawisk opisywanych za pomocą poznanych praw i zależności fizycznych. IV. Posługiwanie się informacjami pochodzącymi z analizy przeczytanych tekstów (w tym popularno-naukowych). Dział Wymagania szczegółowe. Uczeń: Adresy zadań 1. Ruch prostoliniowy 1) posługuje się pojęciem prędkości do opisu ruchu; przelicza jednostki prędkości; I/4, I/7, I/8, I/13, I/14, i siły. 2) odczytuje prędkość i przebytą odległość z wykresów zależności drogi i prędkości I/1 (SP), I/2, I/3, I/6, I/10, I/11, I/12,I/13, I/14, I/15, od czasu oraz rysuje te wykresy na podstawie opisu słownego; 3) podaje przykłady sił i rozpoznaje je w różnych sytuacjach praktycznych; II/1, II/3, II/4, 4) opisuje zachowanie się ciał na podstawie pierwszej zasady dynamiki Newtona; 5) odróżnia prędkość średnią od chwilowej w ruchu niejednostajnym; 6) posługuje się pojęciem przyspieszenia do opisu ruchu prostoliniowego jednostajnie I/3, I/5, I/9, I/13, przyspieszonego; 7) opisuje zachowanie się ciał na podstawie drugiej zasady dynamiki Newtona; II/2, II/3, II/4, 8) stosuje do obliczeń związek między masą ciała, przyspieszeniem i siłą; 9) posługuje się pojęciem siły ciężkości; II/3, II/5, 10) opisuje wzajemne oddziaływanie ciał, posługując się trzecią zasadą dynamiki II/2, Newtona; 11) wyjaśnia zasadę działania dźwigni dwustronnej, bloku nieruchomego, kołowrotu; III/3, III/9, III/10, 12) opisuje wpływ oporów ruchu na poruszające się ciała. II/3, III/5, 2. Energia. 1) wykorzystuje pojęcie energii mechanicznej i wymienia różne jej formy; 2) posługuje się pojęciem pracy i mocy; III/1, III/2, III/7, 3) opisuje wpływ wykonanej pracy na zmianę energii; III/4, 4) posługuje się pojęciem energii mechanicznej jako sumy energii kinetycznej III/6, III/8(SP) i potencjalnej; 5) stosuje zasadę zachowania energii mechanicznej; III/6, VII/2,

3. Właściwości materii. 6) analizuje jakościowo zmiany energii wewnętrznej spowodowane wykonaniem pracy i przepływem ciepła; 7) wyjaśnia związek między energią kinetyczną cząsteczek i temperaturą; 8) wyjaśnia przepływ ciepła w zjawisku przewodnictwa cieplnego oraz rolę izolacji cieplnej; 9) opisuje zjawiska topnienia, krzepnięcia, parowania, skraplania, sublimacji IV/1, IV/5, V/4, i resublimacji; 10) posługuje się pojęciem ciepła właściwego, ciepła topnienia i ciepła parowania; IV/2, IV/3, IV/4, IV/7, IV/8, IV/9, IX/7, 11) opisuje ruch cieczy i gazów w zjawisku konwekcji. IV/6, 1) analizuje różnice w budowie mikroskopowej ciał stałych, cieczy i gazów; V/2(SP rozszerzalność) 2) omawia budowę kryształów na przykładzie soli kamiennej; 3) posługuje się pojęciem gęstości; V/1, 4) stosuje do obliczeń związek między masą, gęstością i objętością ciał stałych V/3, i cieczy, na podstawie wyników pomiarów wyznacza gęstość cieczy i ciał stałych; 5) opisuje zjawisko napięcia powierzchniowego na wybranym przykładzie; 6) posługuje się pojęciem ciśnienia (w tym ciśnienia hydrostatycznego VI/2, VI/3, VI/6, i atmosferycznego); 7) formułuje prawo Pascala i podaje przykłady jego zastosowania; 8) analizuje i porównuje wartości sił wyporu dla ciał zanurzonych w cieczy lub gazie; VI/1, 9) wyjaśnia pływanie ciał na podstawie prawa Archimedesa. IV/9, V/4, VI/1, VI/4, VIII/1, VIII,2, VIII/3, 4. Elektryczność. 1) opisuje sposoby elektryzowania ciał przez tarcie i dotyk; wyjaśnia, że zjawisko to polega na przepływie elektronów; analizuje kierunek przepływu elektronów; 2) opisuje jakościowo oddziaływanie ładunków jednoimiennych i różnoimiennych; VIII/2, 3) odróżnia przewodniki od izolatorów oraz podaje przykłady obu rodzajów ciał; 4) stosuje zasadę zachowania ładunku elektrycznego; VIII/1, 5) posługuje się pojęciem ładunku elektrycznego jako wielokrotności ładunku elektronu (elementarnego); 6) opisuje przepływ prądu w przewodnikach jako ruch elektronów swobodnych; 7) posługuje się pojęciem natężenia prądu elektrycznego; IX/1, 8) posługuje się (intuicyjnie) pojęciem napięcia elektrycznego; IX/1, 9) posługuje się pojęciem oporu elektrycznego, stosuje prawo Ohma w prostych IX/2, IX/5, IX/13, IX/16, obwodach elektrycznych; 10) posługuje się pojęciem pracy i mocy prądu elektrycznego; IX/3, IX/4, IX/9, IX/10, IX/12, IX/13, IX/16, IX/17, 11) przelicza energię elektryczną podaną w kilowatogodzinach na dżule i dżule IX/6, na kilowatogodziny;

12) buduje proste obwody elektryczne i rysuje ich schematy; IX/1, IX/5, IX/8, 13) wymienia formy energii, na jakie zamieniana jest energia elektryczna 5. Magnetyzm. 1) nazywa bieguny magnetyczne magnesów trwałych i opisuje charakter oddziaływania między nimi; 2) opisuje zachowanie igły magnetycznej w obecności magnesu oraz zasadę działania X/2, kompasu; 3) opisuje oddziaływanie magnesów na żelazo i podaje przykłady wykorzystania tego oddziaływania; 4) opisuje działanie przewodnika z prądem na igłę magnetyczną; 5) opisuje działanie elektromagnesu i rolę rdzenia w elektromagnesie; 6) opisuje wzajemne oddziaływanie magnesów z elektromagnesami i wyjaśnia X/3, działanie silnika elektrycznego prądu stałego. 6. Ruch drgający i fale. 1) opisuje ruch wahadła matematycznego i ciężarka na sprężynie oraz analizuje VII/3, VII/2, przemiany energii w tych ruchach; 2) posługuje się pojęciami amplitudy drgań, okresu, częstotliwości do opisu drgań, VII/3, VII/5, wskazuje położenie równowagi oraz odczytuje amplitudę i okres z wykresu x(t) dla drgającego ciała; 3) opisuje mechanizm przekazywania drgań z jednego punktu ośrodka do drugiego w przypadku fal na napiętej linie i fal dźwiękowych w powietrzu; 4) posługuje się pojęciami: amplitudy, okresu i częstotliwości, prędkości i długości VII/1, VII/4, XIII/2, fali do opisu fal harmonicznych oraz stosuje do obliczeń związki między tymi wielkościami; 5) opisuje mechanizm wytwarzania dźwięku w instrumentach muzycznych; VII/6,XIII/2, 6) wymienia, od jakich wielkości fizycznych zależy wysokość i głośność dźwięku; VII/6, XIII/2, 7) posługuje się pojęciami infradźwięki i ultradźwięki. 7. Fale elektromagnetyczne i optyka. 1) porównuje (wymienia cechy wspólne i różnice) rozchodzenie się fal mechanicznych i elektromagnetycznych; 2) wyjaśnia powstawanie obszarów cienia i półcienia za pomocą prostoliniowego rozchodzenia się światła w ośrodku jednorodnym; 3) wyjaśnia powstawanie obrazu pozornego w zwierciadle płaskim, wykorzystując prawa odbicia; opisuje zjawisko rozproszenia światła przy odbiciu od powierzchni chropowatej; 4) opisuje skupianie promieni w zwierciadle wklęsłym, posługując się pojęciami ogniska i ogniskowej, rysuje konstrukcyjnie obrazy wytworzone przez zwierciadła wklęsłe; 5) opisuje (jakościowo) bieg promieni przy przejściu światła z ośrodka rzadszego do ośrodka gęstszego optycznie i odwrotnie; XIII/1, XI/1, XI/2, XI/8,

8. Wymagania przekrojowe. 6) opisuje bieg promieni przechodzących przez soczewkę skupiającą i rozpraszającą XI/6, (biegnących równolegle do osi optycznej), posługując się pojęciami ogniska i ogniskowej; 7) rysuje konstrukcyjnie obrazy wytworzone przez soczewki, rozróżnia obrazy XI/3, rzeczywiste, pozorne, proste, odwrócone, powiększone, pomniejszone; 8) wyjaśnia pojęcia krótkowzroczności i dalekowzroczności oraz opisuje rolę XI/4, soczewek w ich korygowaniu; 9) opisuje zjawisko rozszczepienia światła za pomocą pryzmatu; XI/7, 10) opisuje światło białe jako mieszaninę barw, a światło lasera jako światło XI/7, jednobarwne; 11) podaje przybliżoną wartość prędkości światła w próżni; wskazuje prędkość światła jako maksymalną prędkość przepływu informacji; 12) nazywa rodzaje fal elektromagnetycznych (radiowe, mikrofale, promieniowanie VII/7, X/1, podczerwone, światło widzialne, promieniowanie nadfioletowe i rentgenowskie) i podaje przykłady ich zastosowania. 1) opisuje przebieg i wynik przeprowadzanego doświadczenia, wyjaśnia rolę użytych XII/1, XII/2, przyrządów, wykonuje schematyczny rysunek obrazujący układ doświadczalny; 2) wyodrębnia zjawisko z kontekstu, wskazuje czynniki istotne i nieistotne dla I/13, III/5, IV/2, IV/5, XI/5, XII/1, wyniku doświadczenia; 3) szacuje rząd wielkości spodziewanego wyniku i ocenia na tej podstawie wartości obliczanych wielkości fizycznych; 4) przelicza wielokrotności i podwielokrotności (przedrostki mikro-, mili-, centy-, hekto-, kilo-, mega-); przelicza jednostki czasu (sekunda, minuta, godzina, doba); 5) rozróżnia wielkości dane i szukane; III/1, 6) odczytuje dane z tabeli i zapisuje dane w formie tabeli; 7) rozpoznaje proporcjonalność prostą na podstawie danych liczbowych lub na podstawie wykresu oraz posługuje się proporcjonalnością prostą; 8) sporządza wykres na podstawie danych z tabeli (oznaczenie wielkości i skali na osiach), a także odczytuje dane z wykresu; 9) rozpoznaje zależność rosnącą i malejącą na podstawie danych z tabeli lub na podstawie wykresu oraz wskazuje wielkość maksymalną i minimalną; 10) posługuje się pojęciem niepewności pomiarowej; 11) zapisuje wynik pomiaru lub obliczenia fizycznego jako przybliżony (z dokładnością do 2-3 cyfr znaczących); 12) planuje doświadczenie lub pomiar, wybiera właściwe narzędzia pomiaru; mierzy: czas, długość, masę, temperaturę, napięcie elektryczne, natężenie prądu. V/2, I/6, I/8, I/11, I/12, I/14, I/15, III/2, I/7, IV/2, XII/3, XII/5, XII/8

9. Wymagania doświadczalne XII/4, XII/5, XII/7, 1) wyznacza gęstość substancji, z jakiej wykonano przedmiot w kształcie prostopadłościanu, walca lub kuli za pomocą wagi i linijki; 2) wyznacza prędkość przemieszczania się (np. w czasie marszu, biegu, pływania, jazdy rowerem) za pośrednictwem pomiaru odległości i czasu; 3) dokonuje pomiaru siły wyporu za pomocą siłomierza (dla ciała wykonanego z jednorodnej substancji o gęstości większej od gęstości wody); 4) wyznacza masę ciała za pomocą dźwigni dwustronnej, innego ciała o znanej masie i linijki; 5) wyznacza ciepło właściwe wody za pomocą czajnika elektrycznego lub grzałki XII/8 o znanej mocy (przy założeniu braku strat); 6) demonstruje zjawisko elektryzowania przez tarcie oraz wzajemnego oddziaływania ciał naładowanych; 7) buduje prosty obwód elektryczny według zadanego schematu (wymagana jest IX/2, IX/10, IX/13, IX/15, znajomość symboli elementów: ogniwo, opornik, żarówka, wyłącznik, woltomierz, amperomierz); 8) wyznacza opór elektryczny opornika lub żarówki za pomocą woltomierza IX/10 i amperomierza; 9) wyznacza moc żarówki zasilanej z baterii za pomocą woltomierza i amperomierza; IX/10, IX/11, IX/14, IX/15, 10) demonstruje działanie prądu w przewodzie na igłę magnetyczną (zmiany kierunku X/2, wychylenia przy zmianie kierunku przepływu prądu, zależność wychylenia igły od pierwotnego jej ułożenia względem przewodu); 11) demonstruje zjawisko załamania światła (zmiany kąta załamania przy zmianie kąta XI/8, padania jakościowo); 12) wyznacza okres i częstotliwość drgań ciężarka zawieszonego na sprężynie XII/6, oraz okres i częstotliwość drgań wahadła matematycznego; 13) wytwarza dźwięk o większej i mniejszej częstotliwości od danego dźwięku za pomocą dowolnego drgającego przedmiotu lub instrumentu muzycznego; 14) wytwarza za pomocą soczewki skupiającej ostry obraz przedmiotu na ekranie, XI/3, odpowiednio dobierając doświadczalnie położenie soczewki i przedmiotu. Uwaga : Na egzaminie gimnazjalnym są sprawdzane również umiejętności wskazane w podstawie programowej szkoły podstawowej!

Podstawa programowa z przyrody w szkole podstawowej. Zagadnienia z fizyki. Uczeń: 1)obserwuje i rozróżnia stany skupienia wody, bada doświadczalnie zjawiska: parowania, skraplania, topnienia i zamarzania (krzepnięcia) wody; 2) posługuje się pojęciem drobina jako najmniejszym elementem budującym materię, prezentuje za pomocą modelu drobinowego trzy stany skupienia ciał (substancji); 3) opisuje skład materii jako zbiór różnego rodzaju drobin tworzących różne substancje i ich mieszaniny; 4) prezentuje na modelu drobinowym właściwości ciał stałych, cieczy i gazów (kształt i ściśliwość); 5) podaje przykłady ruchu drobin w gazach i cieczach (dyfuzja) oraz przedstawia te zjawiska na modelu lub schematycznym rysunku; 6) obserwuje proste doświadczenia wykazujące rozszerzalność cieplną ciał stałych oraz przeprowadza, na podstawie instrukcji, doświadczenia wykazujące rozszerzalność cieplną gazów i cieczy; 7) podaje przykłady występowania i wykorzystania rozszerzalności cieplnej ciał w życiu codziennym, wyjaśnia zasadę działania termometru cieczowego; 8) porównuje masy ciał o tej samej objętości, lecz wykonanych z różnych substancji; 9) identyfikuje, na podstawie doświadczenia, ciała (substancje) dobrze i słabo przewodzące ciepło; 10) podaje przykłady przedmiotów wykonanych z substancji kruchych, sprężystych i plastycznych; 11) podaje przykłady zastosowania różnych substancji w przedmiotach codziennego użytku, odwołując się do właściwości tych substancji; 12) bada właściwości ogniskujące lupy, powstawanie obrazu widzianego przez lupę i podaje przykłady zastosowania lupy; 13) wskazuje rodzaje źródeł dźwięku, bada doświadczalnie zależność powstającego dźwięku od np. naprężenia i długości struny; 14) bada rozchodzenie się dźwięków w powietrzu i ciałach stałych; 15) porównuje prędkości rozchodzenia się dźwięku i światła na podstawie obserwacji zjawisk przyrodniczych, doświadczeń lub pokazów; 16) podaje przykłady zjawisk elektrycznych w przyrodzie (np. wyładowania atmosferyczne, elektryzowanie się włosów podczas czesania); 17) demonstruje elektryzowanie się ciał i ich oddziaływania na przedmioty wykonane z różnych substancji; 18) wymienia źródła prądu elektrycznego i dobiera je do odbiorników, uwzględniając napięcie elektryczne; 19) opisuje skutki przepływu prądu w domowych urządzeniach elektrycznych, opisuje i stosuje zasady bezpiecznego obchodzenia się z urządzeniami elektrycznymi; 20) buduje prosty obwód elektryczny i wykorzystuje go do sprawdzania przewodzenia prądu elektrycznego przez różne ciała (substancje); 21) uzasadnia potrzebę i podaje sposoby oszczędzania energii elektrycznej; 22) bada i opisuje właściwości magnesów oraz ich wzajemne oddziaływanie, a także oddziaływanie na różne substancje; 23) buduje prosty kompas i wyjaśnia zasadę jego działania, wymienia czynniki zakłócające prawidłowe działanie kompasu; 24) wymienia nazwy planet Układu Słonecznego i porządkuje je według odległości od Słońca; 25) wyjaśnia założenia teorii heliocentrycznej Mikołaja Kopernika; 26) bada doświadczalnie prostoliniowe rozchodzenie się światła i jego konsekwencje,np. camera obscura, cień;

27) bada zjawisko odbicia światła: od zwierciadeł, powierzchni rozpraszających, elementów odblaskowych; podaje przykłady stosowania elementów odblaskowych dla bezpieczeństwa; 28) odróżnia pojęcia: rozpuszczanie i topnienie, podaje przykłady tych zjawisk z życia codziennego; 29) podaje i bada doświadczalnie czynniki wywołujące topnienie i krzepnięcie (temperatura) oraz parowanie i skraplanie (temperatura, ruch powietrza, rodzaj cieczy, wielkość powierzchni); 30) bada doświadczalnie czynniki wpływające na rozpuszczanie substancji: temperatura, mieszanie; 31) opisuje różne rodzaje ruchu; 32) interpretuje prędkość jako drogę przebytą w jednostce czasu, wyznacza doświadczalnie prędkość swojego ruchu, np. marszu lub biegu; 33) bada doświadczalnie siłę tarcia i oporu powietrza oraz wody, określa czynniki, od których te siły zależą, podaje przykłady zmniejszania i zwiększania siły tarcia i oporu w przyrodzie i przez człowieka oraz ich wykorzystanie w życiu codziennym.