ODDZIAŁ 1. USTANAWIANIE KORYTARZY PRZESYŁOWYCH

ROZDZIAŁ 5. REALIZACJA INWESTYCJI CELU PUBLICZNEGO Z ZAKRESU INFRASTRUKTURY TECHNICZNEJ ODDZIAŁ 1. USTANAWIANIE KORYTARZY PRZESYŁOWYCH Art. 354. 1. Infrastrukturę techniczną z zakresu sieci przesyłowych lokalizuje się w korytarzach przesyłowych. 2. Korytarzem przesyłowym jest teren niezbędny do budowy i eksploatacji sieci przesyłowych. Art. 355. 1. Korytarze przesyłowe należy projektować i lokalizować w taki sposób, aby możliwa była w nich lokalizacja jak największej ilości sieci przesyłowych. 2. Korytarze przesyłowe dla lokalnych sieci przesyłowych lokalizuje się w pasie drogowym, chyba, że jest to technicznie niemożliwe lub nieuzasadnione. Art. 356. 1. Ustanowienie korytarza przesyłowego może dotyczyć także istniejących sieci przesyłowych. 2. Korytarze przesyłowe mogą być poszerzane. Art. 357. 1. Ustanowienie korytarza przesyłowego następuje w decyzji zintegrowanej dla infrastruktury technicznej z zakresu sieci przesyłowych. 2. W przypadku ustanawiania korytarza przesyłowego dla istniejących sieci przesyłowych, decyzję zintegrowaną wydaje się wyłącznie w zakresie niezbędnym do: 1) zatwierdzenia podziału nieruchomości; 2) oznaczenia nieruchomości w odniesieniu, do których decyzja wywołuje skutek w postaci ustanowienia służebności przesyłu; 3) oznaczenia nieruchomości w odniesieniu, do których decyzja wywołuje skutek w postaci ograniczenia korzystania z nieruchomości; 4) oznaczenia nieruchomości w odniesieniu, do których decyzja wywołuje skutek wywłaszczenia. 3. Przebieg korytarza przesyłowego dla nowych sieci przesyłowych musi być zgodny z ustaleniami, wydanej dla tej inwestycji, decyzji środowiskowo- lokalizacyjnej lub decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Art. 358. Podmiot, na rzecz którego został ustanowiony korytarz przesyłowy, ma obowiązek jego udostępnienia innym inwestorom, zamierzającym lokalizować na jego terenie sieci przesyłowe. Art. 359. 1. Z tytułu udostępnienia korytarza przesyłowego innym inwestorom, podmiot, na rzecz którego został ustanowiony korytarz, może pobrać opłatę stanowiącą rekompensatę odszkodowania, jakie wypłacił z tytułu ustanowienia służebności przesyłu, ograniczenia korzystania z nieruchomości lub wywłaszczenia. Wysokość opłaty powinna być proporcjonalna do szerokości terenu zajętego przez nowo lokalizowaną sieć. 2. Spory w sprawach, o których mowa w 1 rozstrzygają sądy powszechne. Art. 360. W wyniku ustanowienia korytarza przesyłowego, inwestor może wnosić o ustanowienie służebności przesyłu, ograniczenie sposobu korzystania z

nieruchomości lub o dokonanie wywłaszczenia nieruchomości, zlokalizowanych na obszarze korytarza przesyłowego. Art. 361. Minister właściwy do spraw gospodarki w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw rozwoju regionalnego oraz ministrem właściwym do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa, określi w drodze rozporządzenia szerokość korytarzy przesyłowych, biorąc od uwagę bezpieczeństwo i niezawodność ich funkcjonowania, szybką i sprawną możliwość usuwania awarii, możliwość ich modernizacji, a także wymagania dotyczące ochrony środowiska i interesów osób trzecich. ODDZIAŁ 2. DECYZJA ZINTEGROWANA DLA INFRASTRUKTURY TECHNICZNEJ Art. 362. Do decyzji zintegrowanej, której przedmiotem jest realizacja infrastruktury technicznej, stosuje się przepisy rozdziału 4, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej. Art. 363. 1. Strony oraz ich adresy ustala się na podstawie danych zawartych w katastrze nieruchomości. 2. Strony o czynnościach w toku postępowania zawiadamia się poprzez obwieszczenie w siedzibie organu. 3. Inwestora zawiadamia się za pomocą środków komunikacji elektronicznej zgodnie z przepisami dotyczącymi świadczenia usług drogą elektroniczną oraz przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego. 4. Właścicielom i użytkownikom wieczystym nieruchomości objętych wnioskiem o wydanie decyzji zintegrowanej dla infrastruktury technicznej, właściwy organ przesyła pisemne zawiadomienie o wszczęciu postępowania, na adres wskazany w katastrze nieruchomości. 5. Zawiadomienie o czynnościach organu w toku postępowania zawiera w szczególności oznaczenie nieruchomości lub ich części, objętych wnioskiem, według katastru nieruchomości oraz informację o terminie i miejscu, w którym strony mogą zapoznać się z aktami sprawy. Art. 364. Z dniem zawiadomienia, o wszczęciu postępowania w sprawie decyzji zintegrowanej dla infrastruktury technicznej, nieruchomości stanowiące własność Skarbu Państwa bądź jednostek samorządu terytorialnego, objęte wnioskiem o wydanie decyzji zintegrowanej, nie mogą być przedmiotem obrotu w rozumieniu przepisów o gospodarce nieruchomościami. Czynność prawna dokonana z naruszeniem zakazu, o którym mowa, jest nieważna. Art. 365. Decyzję zintegrowaną dla infrastruktury technicznej wydaje się w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia wniosku. Do terminu tego nie wlicza się terminów przewidzianych w przepisach prawa do dokonania określonych czynności, okresów zawieszenia postępowania oraz okresów opóźnień spowodowanych przez stronę albo z przyczyn niezależnych od organu. Art. 366. 1. Decyzję zintegrowaną doręcza się wyłącznie inwestorowi. Pozostałe strony zawiadamia się o wydaniu decyzji w taki sam sposób, jak o czynnościach w toku postępowania.

2. Zawiadomienie o wydaniu decyzji zintegrowanej zawiera informację o miejscu, w którym strony mogą zapoznać się z treścią decyzji. Art. 367. 1. Odwołanie od decyzji zintegrowanej dla infrastruktury technicznej powinno zawierać zarzuty odnoszące się do decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie. 2. Odwołanie od decyzji zintegrowanej rozpatruje się w terminie 30 dni a skargę do sądu administracyjnego w terminie trzech miesięcy. Art. 368. W postępowaniu przed organem wyższego stopnia oraz przed sądem administracyjnym nie można uchylić decyzji zintegrowanej dla infrastruktury technicznej w całości ani stwierdzić jej nieważności, kiedy wadą dotknięta jest tylko część decyzji. Art. 369. Rada Ministrów w drodze rozporządzenia może rozszerzyć zakres stosowania niniejszego rozdziału na inne rodzaje ponadlokalnych inwestycji celu publicznego, biorąc pod uwagę potrzebę sprawnej realizacji ponadlokalnych inwestycji celu publicznego o podstawowym znaczeniu dla funkcjonowania państwa. ODDZIAŁ 3. ODSZKODOWANIE ZA USTANOWIENIE SŁUŻEBNOŚCI PRZESYŁU NA POTRZEBY INFRASTRUKTURY TECHNICZNEJ W ZAKRESIE SIECI PRZESYŁOWYCH Art. 370. 1. Właścicielom lub użytkownikom wieczystym nieruchomości, za obciążenie nieruchomości służebnością przesyłu na potrzeby infrastruktury technicznej w zakresie sieci przesyłowych, w odniesieniu do ponadlokalnych inwestycji celu publicznego, przysługuje jednorazowe odszkodowanie. 2. Odszkodowanie ustala organ właściwy do wydania decyzji zintegrowanej w drodze odrębnej decyzji odszkodowawczej. Art. 371. 1. Obowiązek wypłaty odszkodowania, z tytułu ustanowienia służebności przesyłu, obciąża inwestora. 2. Inwestor przeprowadza rokowania z właścicielem lub użytkownikiem wieczystym nieruchomości w sprawie wysokości odszkodowania. Termin rozpoczęcia rokowań biegnie od dnia kiedy decyzja zintegrowana stała się ostateczna. 3. Jeżeli strony rokowań nie uzgodnią wysokości odszkodowania, w okresie 30 dni od dnia rozpoczęcia rokowań, inwestor informuje o tym niezwłocznie organ, który w pierwszej instancji wydał decyzję zintegrowaną dla infrastruktury technicznej. 4. W przypadku, o którym mowa w 3 wskazany organ w terminie 30 dni od dnia zakończeniu rokowań, w drodze decyzji, ustala wysokość odszkodowania zgodnie z zasadami określonymi w niniejszym rozdziale. 5. W przypadku, w którym właściciel lub użytkownik wieczysty wyda nieruchomość, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji zintegrowanej, wysokość odszkodowania należnego właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu powiększa się o kwotę równą 5% wartości ustalonego odszkodowania. Art. 372. Wysokość odszkodowania należnego właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu nieruchomości, ustala się, jako ułamek kwoty bazowej odszkodowania, zaokrąglając w górę do pełnych złotych, w przypadku posadowienia w korytarzu przesyłowym:

1) urządzenia przesyłowego naziemnego 1,0 wysokości kwoty bazowej odszkodowania - dla wszystkich grup użytków gruntowych położonych w korytarzu przesyłowym; 2) urządzenia przesyłowego nadziemnego: a) 0,2 wysokości kwoty bazowej odszkodowania - dla użytków rolnych oraz terenów rekreacyjno- wypoczynkowych, położonych w korytarzu przesyłowym, b) 0,7 wysokości kwoty bazowej odszkodowania - dla pozostałych gruntów zabudowanych i zurbanizowanych oraz dla gruntów leśnych położonych w korytarzu przesyłowym, c) 0,3 wysokości kwoty bazowej odszkodowania dla pozostałych grup użytków położonych w korytarzu przesyłowym; 3) urządzenia przesyłowego podziemnego: a) 0,3 wysokości kwoty bazowej odszkodowania dla użytków rolnych oraz terenów rekreacyjno- wypoczynkowych, położonych w korytarzu przesyłowym, b) 0,7 wysokości kwoty bazowej odszkodowania dla pozostałych gruntów zabudowanych i zurbanizowanych oraz dla gruntów leśnych położonych w korytarzu przesyłowym, c) 0,3 wysokości kwoty bazowej odszkodowania dla pozostałych grup użytków położonych w korytarzu przesyłowym; 4) obiektu naziemnego, jeżeli jest elementem urządzenia przesyłowego podziemnego lub nadziemnego 1,0 wysokości kwoty bazowej odszkodowania, dla obszaru zajętego przez ten obiekt oraz strefę wokół tego obiektu, których powierzchnię wylicza się uwzględniając rodzaj użytków, z zastrzeżeniem, że w zakresie tej powierzchni nie przysługuje odszkodowanie ustalone na zasadach określonych w pkt 2 lub w pkt 3. Art. 373. 1. Wysokość kwoty bazowej, o której mowa w art. 372, oblicza się, z zastrzeżeniem art. 374 6, jako iloczyn: 1) powierzchni gruntu położonego w korytarzu przesyłowym, wyrażonej w metrach kwadratowych; 2) średniej wartości metra kwadratowego gruntów ornych dla gruntów klasy V i VI, ogłoszonej przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego; 3) właściwego wskaźnika zróżnicowania województwa, różnicującego wysokość kwoty bazowej dla gruntu położonego w korytarzu przesyłowym w zależności od województwa, w którego granicach jest zlokalizowana nieruchomość, ustalonego na podstawie wielkości produktu krajowego brutto przypadającego na osobę w danym województwie, w wysokości określonej w przepisach odrębnych; 4) właściwego wskaźnika wartości grupy użytku gruntowego, różnicującego wysokość kwoty bazowej dla gruntu położonego w korytarzu przesyłowym w zależności od: a) zakwalifikowania użytku gruntowego do jednej z grup, zgodnie z przepisami dotyczącymi ewidencji gruntów i budynków, z zastrzeżeniem 2, b) strefy użytkowania ustalonej w studium dla wskazanych rodzajów użytków, c) przeznaczenia w planie miejscowym,

- ustalonego na zasadach, o których mowa w art. 374 1-5, w wysokości określonej w przepisach odrębnych. 2. Dla zurbanizowanych terenów niezabudowanych, właściwą grupę użytków gruntowych stanowi grupa użytki rolne. Wysokość wskaźnika wartości grupy użytku gruntowego ustala się stosując odpowiednio art. 374 3. Art. 374. 1. Ustalenie wskaźnika wartości grupy użytku gruntowego następuje na podstawie sposobu użytkowania gruntu określonego w ewidencji gruntów i budynków, z zastrzeżeniem 2-5. 2. Kodeks ustala odmienny sposób określenia wskaźnika wartości grupy użytku gruntowego dla wskazanych niżej kategorii gruntów, jeżeli znajdują się one w granicach obszaru urbanizacji. 3. Jeżeli grunt położony w korytarzu przesyłowym należy do grupy użytki rolne lub grunty leśne oraz zadrzewione i zakrzewione, w przypadku sprzeczności sposobu użytkowania wskazanego w ewidencji gruntów i budynków ze strefą użytkowania przyjętą w studium, ustalenia studium mają pierwszeństwo, z zastrzeżeniem 4-5. 4. W przypadkach, o których mowa w 2, w zakresie określenia przeznaczenia gruntu, pierwszeństwo przed ustaleniami studium mają ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. 5. W odniesieniu do gruntów położonych w granicach administracyjnych miast, wysokość odszkodowania za nieruchomość położoną w korytarzu przesyłowym, obliczoną na zasadach określonych w 1-4 oraz w art. 373, przemnaża się przez wskaźnik wartości położenia gruntu, różnicujący wartość gruntu położonego w korytarzu przesyłowym w zależności od wielkości miasta, w którego granicach jest zlokalizowana nieruchomość. Wskaźnik wartości położenia gruntu w granicach administracyjnych miast określa przepis odrębny. 6. Jeżeli w granicach korytarza przesyłowego są położone grunty różnych rodzajów, wysokość odszkodowania stanowi suma wartości odszkodowań ustalonych zgodnie z art. 372, 373 oraz z 1-5, oddzielnie dla powierzchni każdego z rodzajów gruntów. Art. 375. Odszkodowanie wypłaca się w terminie 30 dni od dnia doręczenia ostatecznej decyzji o wysokości odszkodowania, z zastrzeżeniem przepisów poniższych. Art. 376. 1. Strona niezadowolona z wysokości odszkodowania przyznanego jej na podstawie decyzji, o której mowa w art. 371 4, może wnieść powództwo do sądu powszechnego, w terminie 45 dni od dnia doręczenia jej decyzji o wysokości odszkodowania. 2. Wniesienie powództwa do sądu powszechnego wstrzymuje z mocy prawa wykonalność decyzji, o której mowa 1, do czasu prawomocnego zakończenia postępowania sądowego. 3. Wysokość odszkodowania w postępowaniu przed sądem powszechnym ustalana jest na zasadach określonych w rozdziale 3. Art. 377. Uzyskanie odszkodowania, o którym mowa w art. 370, wyłącza inne roszczenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu lub ograniczenia w korzystaniu z nieruchomości, w szczególności roszczenie o wynagrodzenie za ustanowienie służebności przesyłu lub za bezumowne korzystanie z nieruchomości przed dniem wydania decyzji zintegrowanej.