URZĄD MIASTA GOLUBIA-DOBRZYNIA. Informacja

1 URZĄD MIASTA GOLUBIA-DOBRZYNIA Informacja o skutkach finansowych zmiany funkcji dla działek nr 99, 100, 105/15, 105/17 i 106 położonych przy ulicy Kościuszki i Mieszka I w Golubiu-Dobrzyniu oraz wnioski i propozycje naprawy błędów planistycznych. Autor opracowania; mgr Cezar Maćkiewicz Stanowisko służbowe: Doradca Informacja przeznaczona jest do użytku wewnętrznego dla Urzędu Miasta Golubia-Dobrzynia oraz dla Rady Miasta Golubia-Dobrzynia. Dysponent informacji : Burmistrz Miasta Golubia-Dobrzynia Golub-Dobrzyń, dnia 24 czerwca 2015 roku

2 SPIS TREŚCI I. Miejscowy Plan Ogólny Zagospodarowania Przestrzennego Miasta Golub-Dobrzyń. II. Miejscowy plan ogólny oraz Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego jako dokumenty planistyczne polityki przestrzennej gminy. III. Procedury planistyczne zmieniające przeznaczenie terenu oznaczonego dawniej jako D61 MW. IV. Pierwsze postępowanie sądowe z powództwa Elżbiety i Wojciecha Świątkowskich przeciwko Gminie Miasto Golub-Dobrzyń o zapłatę łączną w kwocie 4.396.840 zł. wraz z odsetkami, Sygn. Akt I C 1077/11. V. Obrona Gminy Miasto Golub-Dobrzyń prowadzona przez radcę prawnego Andrzeja Rakowicza oraz przez kancelarię prawną z Warszawy Kijewski Graś Sp. z o.o., Sygn. Akt I C 1077/11. VI. Apelacja pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 19-04-2013 r., Sygn. Akt V ACa 831/13. VII. Wnioski po przegranym pierwszym procesie o zapłatę, Sygn. Akt I C 1077/11. VIII. Drugie postępowanie sądowe z powództwa Elżbiety i Wojciecha Świątkowskich przeciwko Gminie Miasto Golub-Dobrzyń o zapłatę łączną w kwocie 208.380 zł. wraz z odsetkami, Sygn. Akt I C 828/14. IX. Trzecie postępowanie sądowe z powództwa Elżbiety i Wojciecha Świątkowskich przeciwko Gminie Miasto Golub-Dobrzyń o zapłatę łączną w kwocie 2.910.000 zł. wraz z odsetkami, Sygn. Akt I C 589/14. X. Wnioski końcowe. XI. Błędy w obronie procesowej pozwanej Gminy Miasto Golub-Dobrzyń oraz błędy w procedurze planistycznej. XII. Propozycje naprawy skutków finansowych związanych z błędami planistycznymi oraz roszczeniami powodów z tytułu odszkodowań.

3 I. Miejscowy Plan Ogólny Zagospodarowania Przestrzennego Miasta Golub-Dobrzyń. Dla omawianego terenu, w dniu 8 lutego 1991 roku Rada Miasta Golubia-Dobrzynia podjęła uchwałę Nr I/12/91 o uchwaleniu Miejscowego Planu Ogólnego Zagospodarowania Przestrzennego Miasta Golub-Dobrzyń. Przedmiotowe działki znalazły się w jednostce planistycznej oznaczonej symbolem D61 MW o powierzchni 12,60 ha i opisanej jako cyt. Projektowana zabudowa wielorodzinna. Należy opracować plan szczegółowy. Dopuszcza się na terenach o dużych spadkach zabudowę jednorodzinną. Istniejącą zieleń bezwzględnie zachować. Orientacyjna ilość mieszkańców 1600/m. Zamysłem ówczesnej Rady Miasta przy uchwalaniu planu ogólnego dla tego terenu, było wskazanie nowego terenu dla przyszłej rozbudowy budownictwa wielorodzinnego Spółdzielni Mieszkaniowej. Planista założył wzrost liczby mieszkańców Miasta Golub-Dobrzyń do roku 2010 do 14000 osób, a chłonność tego terenu miała wynieść 127 osób na 1 ha. Zakładana chłonność terenu D61 MW była porównywalna z chłonnością terenu np. Osiedla Leśnego w zabudowie jednorodzinnej. Powyższy zapis w planie był i nadal jest różnie interpretowany zarówno przez strony kolejnych sporów sądowych o odszkodowanie, przez biegłych sporządzających kolejne wyceny wartości przedmiotowych działek jak i przez same sądy. Zgodnie z przepisami Ustawy z dnia 12 lipca 1984 roku o planowaniu przestrzennym,w art. 25 zapisano cyt. 1. Plany miejscowe sporządza się jako plany ogólne i szczegółowe. 2. Miejscowy plan ogólny określa przyrodnicze, ekonomiczne, kulturowe i krajobrazowe warunki przestrzennego zagospodarowania miasta a w art. 26 zapisano cyt. 1. Miejscowy plan szczegółowy określa przeznaczenie gruntu, wyznacza linie rozgraniczające te grunty, ustala zasady uzbrojenia terenu oraz zasady kształtowania zabudowy, a w miarę potrzeby również inne warunki i wytyczne..... Miejscowy plan ogólny w rozumieniu przepisów ustawy z 12 lipca 1984 roku nie przesądzał o przeznaczeniu terenu a jedynie określał ogólne warunki przestrzennego zagospodarowania tego terenu czyli politykę przestrzenną miasta. W toczących się postępowaniach sądowych o zapłatę kolejnych odszkodowań z powództwa Elżbiety i Wojciecha Świątkowskich, zarówno biegli rzeczoznawcy jak i sądy, całkowicie ignorują ustawowe zasady prawne kształtowania polityki przestrzennej gmin do 2003 roku, gdy z mocy ustawy wygasły wszystkie plany przestrzenne, sporządzone w trybie przepisów ustawy z 12 lipca 1984 roku. Zapisy w planie ogólnym cyt. Projektowana zabudowa wielorodzinna. Należy opracować plan szczegółowy. Dopuszcza się na terenach o dużych spadkach zabudowę jednorodzinną.... Orientacyjna ilość mieszkańców 1600/m, nie decydowały jeszcze o tym, że teren przeznaczony jest wyłącznie pod zabudowę wielorodzinną. Dla tego terenu nigdy nie opracowano planu szczegółowego w trybie w/w ustawy. Prognozy demograficzne zapisane w planie ogólnym nie sprawdziły się a przedmiotowy teren pozostawał przez dziesiątki lat poza zainteresowaniem zarówno potencjalnych nabywców gruntów jak i potencjalnych inwestorów.

4 Do końca 2002 roku wydano tylko jedną Decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla budowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego z garażem. Sami właściciele działek z omawianego terenu, zaczęli składać wnioski o zmianę przeznaczenia ich gruntów w zakresie zainwestowania pod budownictwo jednorodzinne, bo zainteresowanie potencjalnych developerów czy Spółdzielni Mieszkaniowej, inwestowaniem w budownictwo wielorodzinne było żadne. W dniu 10 marca 2000 roku Rada Miasta podjęła uchwałę w sprawie przystąpienia do sporządzania nowego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Miasta Golubia-Dobrzynia w trybie nowych przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o planowaniu przestrzennym. Poprzedni właściciele działek 99 i 100, w dniu 28-07-2000 roku, w trybie art. 18.1.1 w/w ustawy, złożyli wniosek o przeznaczenie ich działek pod budownictwo jednorodzinne, ponieważ zainteresowanie tymi działkami pod zabudowę wielorodzinną było żadne, a potencjalni nabywcy oczekiwali przeznaczenia pod zainwestowanie jednorodzinne. Ich wniosek został uwzględniony i działki 99 oraz 100 o łącznej powierzchni 2,8902 ha, zostały przeznaczone pod zabudowę jednorodzinną, w tym część leśna o powierzchni 0,9746 ha pozostała bez zmian. Projekt nowego planu z zmianą przeznaczenia terenu D61 MW ( oznaczenie w starym planie ogólnym ) pod budownictwo jednorodzinne, zgodnie z oczekiwaniami właścicieli działek, został przygotowany do zatwierdzenia i przyjęcia uchwałą Rady Miasta. W dniu 14-06-2002 r. Elżbieta i Wojciech Świątkowscy, jako osoby fizyczne w ramach wspólności ustawowej małżeńskiej, nabyli w formie aktu notarialnego działki nr 99 i 100 od poprzednich właścicieli. W tym samym dniu, tj. 14-06-2002 r. Urząd Miasta Golub-Dobrzyń wydał informację ( znak: GKMI-7324-21/20002 ) o przeznaczeniu działek nr 99 i 100 w miejscowym planie cyt. że zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego Miasta Golubia-Dobrzynia ustalonym uchwałą Nr I/12/91 Rady Miasta Golubia-Dobrzynia z dnia 08-02-1991 r. ogłoszonym w działki oznaczone nr geodezyjnymi 99 i 100 przy ulicy Kościuszki położone są na terenie: D61 MW Projektowana zabudowa wielorodzinna. Należy opracować plan szczegółowy. Dopuszcza się na terenach o dużych spadkach zabudowę jednorodzinną. Istniejącą zieleń leśną bezwzględnie zachować. Orientacyjna ilość mieszkań 1600/m. W/w informacja została przedłożona notariuszowi i załączona do aktu notarialnego. Podpisana przez kierownika referatu GKMI informacja zawierała w sobie następujące nieprawidłowości. Nie wpisano prawidłowej nazwy planu, pomijając słowo kluczowe miejscowy plan Ogólny. Zamieniono słowo - orientacyjna ilość mieszkańców 1600/m na orientacyjna ilość mieszkań 1600/m. Informację wystawiono na P.U.H.P. Murabet, ul. Sokołowska 38, 87-400 Golub-Dobrzyń a powinna być wystawiona dla kupujących - osoby fizyczne Elżbieta i Wojciech Świątkowscy z adresem ich zamieszkania. Informacja nie zawierała żadnej wzmianki o przygotowanym do uchwalenia nowym miejscowym planie, w którym na wniosek dotychczasowych właścicieli obszar oznaczony D61 MW zmieniono na zabudowę jednorodzinną. Osoba podpisująca w/w informację posiadała szczegółową wiedzę na temat przygotowanych zmian na tym terenie oraz kompletności tegoż planu bezpośrednio przed jego uchwaleniem.

5 Dodatkowym dowodem potwierdzającym, że Elżbieta i Wojciech Świątkowscy posiadali już w 2001 roku wiedzę o przeznaczeniu obszaru oznaczonego dawniej jako D61 MW pod planowaną zabudowę jednorodzinną w nowym planie, stanowi pismo z dnia 03-10-2001 r. znak P.R.020-115/01 Zarządu Miasta Golubia-Dobrzynia, które w/wymienieni otrzymali. W tymże piśmie zarząd miasta poinformował Elżbietę i Wojciecha Świątkowskich, że po wyłożeniu nowego projektu planu do publicznego wglądu, nastąpiła korekta układu dróg zarówno dla planowanego obszaru MNU jak i dla obszaru MNe. Na działce 105/1 będącej własnością w/wymienionych, zmieniono układ komunikacyjny dróg dla obsługi obszaru MNU imne. Po uchwaleniu planu po 2006 roku, z działki 105/1 wydzielono pod drogi działki nr 105/14 i 105/16 a z pozostałego obszaru działki 105/1 wyznaczono nowe działki nr 105/15 i 105/17 pod zabudowę MNe, będące obecnie przedmiotem trzeciego roszczenia o odszkodowanie. Wydzielone działki nr 105/14 i 105/16 pod drogi zostały już wykupione od Elżbiety i Wojciecha Świątkowskich przez Gminę Miasto Golub-Dobrzyń za kwotę umówioną. Przed zakupem działek 105/1 i 106, w 2001 roku Urząd Miasta Golub-Dobrzyń wydał informację o przeznaczeniu tychże działek w miejscowym planie ogólnym wg opisu dla obszaru D61 MW. W zasobach urzędu miasta nie została odnaleziona cytowana wyżej informacja, a o jej wydaniu skarżący poinformował w złożonym później zarzucie. Informacja ta powinna znajdować się w zasobach kancelarii notarialnej, gdyż była wymagana przy sporządzaniu aktu notarialnego umowy kupna sprzedaży. Miejscowy plan zagospodarowania miasta z wprowadzonymi zmianami ( pod budownictwo jednorodzinne ) został przyjęty dopiero 29 grudnia 2003 roku. Związane to było z zachowaniem uciążliwej procedury rozpatrywania protestów i zarzutów dotyczących wyznaczeniem na tym terenie również obszaru dla tzw. średnicówki oraz zmian w układzie komunikacyjnym dawnego obszaru D61 MW. II. Miejscowy plan ogólny oraz Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego jako dokumenty planistyczne polityki przestrzennej gminy. W poprzedniej procedurze planistycznej ( ustawa z dnia 12 lipca 1984 r. ), miejscowy plan ogólny określał jedynie politykę przestrzenną miasta w zagospodarowaniu terenu. W nowym wydaniu, rolę planu ogólnego przejęło studium. Aby na terenie oznaczonym np. D61 MW można było budować budynki wielorodzinne lub jednorodzinne bez sporządzenia planu szczegółowego, potencjalny inwestor musiałby najpierw wystąpić do urzędu miasta o wydanie Decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, w której określone zostałyby konkretne warunki techniczne dla przyszłej zabudowy. Następnie, mając Decyzję o warunkach zabudowy, inwestor mógłby wystąpić o wydanie kolejnej Decyzji pozwolenie na budowę, by móc przystąpić do realizacji inwestycji. W okresie od uchwalenia planu ogólnego w dniu 8 lutego 1991 r. do jego wygaśnięcia w 2003 roku, dla terenu oznaczonego symbolem D61 MW wydano tylko jedną Decyzje o warunkach zabudowy ( znak: GKMI-7331-19/2001 z dnia 23-04-2001 r. ) dla cyt. Budowie budynku jednorodzinnego z garażem, niepodpiwniczonego, parterowego. Dopiero zmiana przeznaczenia tego terenu po 2003 roku pod budownictwo jednorodzinne,

6 spowodowała wzrost zainteresowania potencjalnych nabywców działek i przyszłych inwestorów dla budownictwa jednorodzinnego. Nowa ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o planowaniu przestrzennym, zastąpiła miejscowy plan ogólny na studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego jako narzędzie dla określenia polityki zagospodarowania całego obszaru gminy. Studium nie jest aktem prawa miejscowego i nie rodzi żadnych konsekwencji prawnych ani roszczeniowych ze strony właścicieli gruntów czy potencjalnych inwestorów. Natomiast stary miejscowy plan ogólny, jako wyłącznie forma studium polityki przestrzennej gminy, uchwalony w trybie przepisów ustawy z dnia 12 lipca 1984 r., był aktem prawa miejscowego i stanowił podstawę zarówno do wydawania decyzji administracyjnych jak również mógł wywoływać skutki roszczeniowe, co dało możliwość Elżbiecie i Wojciechowi Świątkowskim zgłoszenia roszczeń odszkodowawczych wobec Gminy Miasto Golub-Dobrzyń w łącznej kwocie 7.515.220 zł. III. Procedury planistyczne zmieniające przeznaczenie terenu oznaczonego dawniej jako D61 MW. W dniu 30 czerwca 2003 roku Rada Miasta przyjęła Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, w którym obszar dawnej jednostki planistycznej D61 MW wskazano pod zabudowę jednorodzinną z usługami MNU i MNe ( Uchwała Nr VII/57/2003 ). Przyjęte studium, nie rodziło jeszcze żadnych skutków prawnych w zakresie roszczeń właścicieli gruntów. W dniu 29 grudnia 2003 roku Rada Miasta uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania dla lewobrzeżnej części miasta, w którym dla działek nr 99 i 100 przyjęto funkcję MNU zabudowa jednorodzinna z usługami, natomiast dla obszaru działek nr 105/15, 105/17 i 106 ( numery po późniejszym podziale geodezyjnym działki 105/1 ) przyjęto funkcję MNe zabudowa jednorodzinna ekstensywna ( Uchwała Nr XIV/104/2003 ). W wyniku nie rozpatrzenia przez Radę Miasta zbiorowego zarzutu mieszkańców w procedurze sporządzania planu, dotyczącego stacji paliw przy ul. Piłsudskiego, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w dniu 8 lipca 2004 roku, uchylił Uchwałę Nr XIV/104/2003 r. w sprawie przyjęcia planu. Dopiero po roku, tj. od dnia 22 lipca 2005 roku, Gmina Miasto Golub-Dobrzyń przystąpiła do ponownej procedury planistycznej nakazanej w/w wyrokiem sądu administracyjnego. Z powodu konieczności ponowienia procedur nakazanych przez sąd administracyjny, wyłączono działki nr 194, 195 i 196, stanowiące własność PKN Orlen, do sporządzenia odrębnego planu. W dniu 18 kwietnia 2006 r. Rada Miasta podjęła nową uchwałę o przyjęciu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obejmującego między innymi działki stanowiące własność Elżbiety i Wojciecha Świątkowskich ( Uchwała Nr XXXIX/281/2006 ). Przeznaczenie działek nr 99, 100, 105/15, 105/17 i 106, pozostawiono jak w uchylonym planie z 2003 roku. ( MNU i MNe ) Z dokumentów znajdujących się w zasobach Gminy Miasto Golub-Dobrzyń bezspornie wynika, że

7 Elżbieta i Wojciech Świątkowscy brali aktywny udział w procedurach sporządzania nowych miejscowych planów a tym samym musieli posiadać wystarczającą wiedzę o proponowanych przez miasto zmianach obejmujących również działki stanowiące ich własność. Po wyłożeniu do publicznego wglądu projektu miejscowego planu ze zmianami, P.U.H.P. MURABET, ul. Sokołowska 38, 87-400 Golub-Dobrzyń, wniosło w terminie wymaganym ( 11-09- 2003 r. ) dwa zarzuty w trybie przepisów art. 24 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r., podpisane tylko przez właściciela Wojciecha Świątkowskiego. Zarzut pierwszy obejmował działki przy ulicy Sokołowskiej 38 i dotyczył, w ocenie skarżącego, blokowania rozwoju jego firmy P.U.H.P MURABET. Zarzut drugi obejmował działki nr 99, 100 i dotyczył zmiany w planie dla obszaru oznaczonego dawniej jako D61 MW oraz działki 294/2 (obecnie wybudowane na niej zostały dwa budynki wielorodzinne ). Skarżący w swoim uzasadnieniu dowodził, że jego działki nr 99 i 100, powinny pozostać pod zainwestowanie budownictwem wielorodzinnym, bo cyt. Kupując w/w tereny, angażując w to duże środki finansowe, pragnę stworzyć nowy, konkurencyjny podmiot gospodarczy działający w dziedzinie mieszkalnictwa, tym samym realizujący hasło wyborcze wielu radnych o ułatwienie dostępu do mieszkań dla mniej zamożnej części społeczeństwa. Wobec braku przy projekcie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego prognozy skutków finansowych ( art. 33, 36 punkty 1 i 12 ) mam wątpliwości czy wprowadzone oznaczenia zostały gruntownie przeanalizowane. Współwłaściciel działek nr 99 i 100 Wojciech Świątkowski zasugerował w powyższym uzasadnieniu do wniesionego zarzutu, że w przypadku pozostawienia zapisu z przeznaczeniem jego działek pod budownictwo jednorodzinne, będzie miał gwarantowane ustawą prawo dochodzenia roszczeń odszkodowawczych od Gminy Miasto Golub-Dobrzyń w trybie przepisów art. 36 wyżej cytowanej ustawy, co później nastąpiło. Na wniesiony zarzut pierwszy, dotyczący terenu P.U.H.P MURABET, w dniu 30-09-2003 r. zostało zawarte porozumienie o uwzględnieniu zmiany, polegającej na dopuszczenie lokalizacji obiektów technologicznych do wysokości 15 metrów. Porozumienie po stronie urzędu miasta podpisali burmistrz Roman Tasarz oraz kierownik referatu Gospodarki Przestrzennej i Infrastruktury, a po stronie skarżącego Wojciech Świątkowski. W dniu 06-10-2003 roku właściciel P.U.H.P MURABET Wojciech Świątkowski, wycofał wniesiony zarzut w związku z zawartym porozumieniem. Na wniesiony drugi zarzut, dotyczący działek nr 99, 100 i 294/2, również w dniu 30-09-2003 r. zostało zawarte kolejne porozumienie o uwzględnieniu w części wniesionego zarzutu. Dla terenu o nowym oznaczeniu MNU na działkach nr 99 i 100 przesunięto linie zabudowy zgodnie z oczekiwaniami skarżącego oraz zmniejszono minimalną powierzchnię działek z 800 na 500 m 2. Dla działki 294/2 oznaczonej symbolem MW -zabudowa wielorodzinna, zwiększono wysokość zabudowy z 12 m na 15 m. Zarzut w zakresie przywrócenia przeznaczenia MW- budownictwa wielorodzinnego dla działek 99 i 100 nie został rozpatrzony.

8 Porozumienie po stronie urzędu miasta podpisali burmistrz Roman Tasarz oraz kierownik referatu Gospodarki Przestrzennej i Infrastruktury, a po stronie skarżącego Wojciech Świątkowski. W dniu 06-10-2003 roku właściciel P.U.H.P MURABET Wojciech Świątkowski, wycofał wniesiony zarzut w związku z zawartym drugim porozumieniem. Rozpatrzenie wniesionych w/w zarzutów w trybie przepisów art. 24 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r., nie upoważniało burmistrza miasta Romana Tasarza do ich rozpatrzenia poprzez zawarcie porozumienia i w następstwie ich wycofania przez skarżącego. Zgodnie z art. 24.3 w/w ustawy, cyt. O uwzględnieniu bądź odrzuceniu zarzutów rozstrzyga rada gminy, w drodze uchwały, zawierającej uzasadnienie faktyczne i prawne. Zgodnie z art. 24.1 w/w ustawy, cyt. Zarzut może wnieść każdy, którego interes prawny lub uprawnienia zostały naruszone przez ustalenia przyjęte w projekcie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, wyłożonym do publicznego wglądu P.U.H.P MURABET reprezentowane przez właściciela Wojciecha Świątkowskiego, nie było uprawnione do wniesienia drugiego zarzutu w trybie art. 24.1 w/w ustawy, bo właścicielem działek nr 99 i 100 były osoby fizyczne Elżbieta i Wojciech Świątkowscy, posiadający tytuł prawny do tychże działek jako wspólność ustawowa małżeńska. Podczas toczącego się postępowania sądowego pod sygnaturą akt I C 1077/11 z powództwa Elżbiety i Wojciecha Świątkowskich przeciwko Gminie Miasto Golub-Dobrzyń o zapłatę 4.396.840 zł tytułem odszkodowania w trybie przepisów art. 36 w/w ustawy, Elżbieta Świątkowska ujawniła, że nigdy nie upoważniała współmałżonka do zawierania jakichkolwiek porozumień czy ugody z Urzędem Miasta Golub-Dobrzyń w przedmiotowej sprawie. W okresie 2011 2014 Sąd Okręgowy w Toruniu rozpoznający pozew o zapłatę a następnie apelację od wyroku przez Sąd Apelacyjny w Gdańsku, pominięto zawarte w/w porozumienie cyt. jako nieistotne dla sprawy. Po ponownym uchwaleniu miejscowego planu Uchwałą Rady Miasta Nr XXXIX/281/2006 z dnia 18 kwietnia 2006 roku, Wojciech i Elżbieta Świątkowscy wnieśli kolejne pismo datowane na dzień 29-04-2009 r., w którym cyt. Zwracam się z prośbą o ujęcie działek o nr 99 i 100 w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę wielorodzinną. Wnioskuje tym, iż działki te zostały zakupione pod zabudowę wielorodzinną. Informacja o przeznaczeniu terenu pod zabudowę wielorodzinną uzyskano z Urzędu Miasta Golubia-Dobrzynia i została ujęta w akcie notarialnym dotyczącym zakupu ww. działek. W związku z powyższym zwracam się z prośbą o przywrócenie zapisu tj. projektowana zabudowa wielorodzinna dla ww. działek. W/w pismo zadekretowano w dniu 29-04-2009 i przekazano do po. kierownika referatu Jerzego Ostrowskiego. W/w pismo zostało prawidłowo podpisane przez Elżbietę i Wojciecha Świątkowskich i pozostało bez rozpatrzenia, przez co urząd miasta naruszył przepisy art. 35 ustawy kodeks postępowania administracyjnego. Elżbieta i Wojciech Świątkowscy dwukrotnie wnosili do Urzędu Miasta Golubia-Dobrzynia pisma/zarzuty o pozostawienie terenu zakupionych działek 99 i 100 pod zabudowę wielorodzinną, pouczając nawet urząd miasta o skutkach finansowych zmian dokonanych na terenach ich działek.

9 Po drugim piśmie pojawiło się już realne zagrożenie dla finansów publicznych miasta, że Elżbieta i Wojciech Świątkowscy mogą dochodzić roszczeń odszkodowawczych z art. 36 ustawy o planowaniu przestrzennym z dnia 7 lipca 1994 r. W dniu 12 kwietnia 2011 roku pełnomocnik Elżbiety i Wojciecha Świątkowskich zawezwał Gminę Miasto Golub-Dobrzyń do zapłaty kwoty 4.396.840 zł tytułem odszkodowania z art. 36 ustawy z dnia 27 marca 2003 r., za rzeczywistą szkodę poniesioną w związku z uchwaleniem Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego Miasta Golubia-Dobrzynia ( uchwała rady miasta z dnia 18 kwietnia 2006 r. ) Szkoda związana była z obniżeniem wartości działek nr 99 i 100. Do zawezwania, został dołączony operat szacunkowy. W odpowiedzi na w/w zawezwanie, burmistrz Roman Tasarz podpisał pismo z dnia 11-05-2011 r., skierowane do w/w pełnomocnika, informujące cyt. w ocenie Gminy Miasto Golub-Dobrzyń brak jest podstaw` do uznania przedłożonego do pisma wyliczenia za uzasadnione. Dalej w tymże piśmie zawarte zostały informacje nieprawdziwe, wskazujące, że autor treści pisma nie znał merytorycznie przedmiotu sprawy. Brak było również jakiejkolwiek wzmianki, czy miasto zdecydowanie odmawia zapłaty czy chce podjąć negocjacje w sprawie. Autorem treści tegoż pisma był radca prawny Urzędu Miasta Golubia-Dobrzynia. W odpowiedzi na w/w pismo, pełnomocnik skarżących poinformował pismem z dnia 30 maja 2011 r. burmistrza Romana Tasarza, o skierowaniu przedmiotowego roszczenia na drogę postępowania sądowego. IV. Pierwsze postępowanie sądowe z powództwa Elżbiety i Wojciecha Świątkowskich przeciwko Gminie Miasto Golub-Dobrzyń o zapłatę łączną w kwocie 4.396.840 zł. wraz z odsetkami, Sygn. Akt I C1077/11. W dniu 11-06-2011 r. Elżbieta i Wojciech Świątkowscy pozwali Gminę Miasto Golub-Dobrzyń o zapłatę kwoty 4.396.840 zł wraz z odsetkami ustawowymi, tytułem odszkodowania za obniżenie wartości rynkowej ich działek nr 99 i 100 w związku z uchwaleniem miejscowego planu z dnia 18-04-2006 r. Burmistrz Roman Tasarz upoważnił radcę prawnego urzędu miasta do reprezentowania pozwanej w przedmiotowej sprawie. Po wzajemnej wymianie pism procesowych przez strony postępowania, w których każda przedstawiała swoje racje i dywagacje na temat, jak interpretować wystąpienie szkody rzeczywistej i inne z zapisy miejscowego planu, Sąd Okręgowy w Toruniu prowadzący postępowanie, zlecił rzeczoznawcy majątkowemu - biegłemu sądowemu Andrzejowi Lesińskiemu, wycenę rynkową działek 99 i 100 dla przeznaczenia wynikającego z planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego z dnia 08-02-1991 r. ( MW ) oraz z planu zagospodarowania przestrzennego z dnia 18-04-2006 r. ( MNU ). Korespondencje procesowe z sądem prowadziła również kancelaria prawna z Warszawy Kijewski Graś Sp. z o.o., wynajęta dodatkowo przez burmistrza Romana Tasarza, również do reprezentowania miasta w przedmiotowym postępowaniu.

10 Zmiana w miejscowym planie dla działek nr 99 i 100 polegała na zamianie funkcji MW- zabudowa wielorodzinna na MNU zabudowa jednorodzinna z usługami. Rzeczoznawca przyjął następujące założenia dla określenia wartości rynkowej w/w działek przed i po zmianie planów. Analizę rynku w odniesieniu do przeznaczenia pod zabudowę mieszkaniową wielorodzinną oparł głównie na transakcjach z miast; Golub-Dobrzyń, Brodnica, Rypin, Wąbrzeźno, Świecie Chełmno, Tucholę oraz Sierpc i Żuromin. Stwierdził cyt. w w/w miastach powiatowych w ostatnich latach rzadko były realizowane nowe inwestycje mieszkaniowe w ramach inwestycji developerskich. W takich przypadkach nie odnotowano transakcji rynkowych umów kupna-sprzedaży nieruchomości przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową wielorodzinną. Jedyna transakcja w Golubiu-Dobrzyniu w okresie badanym ( 2010 2012 ) dotyczyła nieruchomości w sąsiedztwie skrzyżowania ul. Konopnickiej i Żeromskiego ( powierzchnia działki 3520 m 2, cena 209,80 zł/m 2 ). Rzeczoznawca stwierdził, cyt. Transakcja była jedyną zawartą na analizowanym rynku i nie można było na jej postawie ocenić poziomu cen na danym rynku. Rzeczoznawca do porównania przyjął transakcje działek z Brodnicy ( 3 ) oraz z Rypina ( 1 ). Nie opisał dokładnej lokalizacji działek w układzie przestrzennym miasta, co powinno być elementarną zasadą przy tak wysokiej kwocie wyceny. Nie ujawnił również w swojej wycenie, czy weryfikował transakcje rynkowe z uwzględnieniem parametrów technicznych i urbanistycznych zabudowy wybranych działek. Ze względu na niewielki obrót nieruchomościami w w/w miastach powiatowych, rzeczoznawca analizował również rynek obszaru miasta Toruń cyt. Ze względu na niewielką liczbę transakcji na terenie miast powiatowych, wagi cech rynkowych przyjęto w oparciu o analizę rynku miasta Toruń. Ponadto w oparciu o analizę rynku miasta Toruń przyjęto stały trend czasowy. Po analizie opisanych transakcji i zastosowaniu współczynników korekcyjnych, rzeczoznawca przyjął ostatecznie cenę 100,06 z/m 2 ( dwie wybrane działki z Brodnicy i jedną z Golubia- Dobrzynia ), co w moim przekonaniu, jest ceną rażąco zawyżoną dla obrotu nieruchomościami pod budownictwo wielorodzinne, które w Golubiu-Dobrzyniu prawie nie funkcjonuje, za wyjątkiem budownictwa w ramach TBS i to głównie na gruntach stanowiących własność miasta. Przy zerowym zainteresowaniu tymi terenami w okresie analizowanym w Golubiu-Dobrzyniu, rzeczoznawca powinien określić rzeczywistą wartość rynkową terenu na miejscowym rynku, tym bardziej, że w swojej wycenie wykazał śladowe zainteresowanie podobnymi gruntami również w okolicznych i dalszych miastach powiatowych. Zacytował nawet podstawę prawną swojej wyceny art. 151 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami cyt. Wartość rynkowa nieruchomości stanowi najbardziej prawdopodobna jej cena, możliwa do uzyskania na rynku Rzeczoznawca w swojej wycenie nie odniósł się do planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego z dnia 08-02-1991 r. dla obszaru działek nr 99 i 100, który nie określał warunków szczegółowych/technicznych dla dopuszczalnej zabudowy wielorodzinnej ( MW ). Dopiero

11 sporządzenie planu szczegółowego w tamtym okresie, mogłoby dać podstawę do analizy porównawczej terenów o podobnej funkcji z działkami z okolicznych miastach powiatowych i Torunia. W tamtym okresie, plan ogólny pełnił tylko i wyłącznie funkcję polityki przestrzennej miasta, podobnie jak dzisiaj pełni tę funkcję studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Porównywanie założeń polityki przestrzennej Miasta Golubia-Dobrzynia z tamtego okresu do aktualnie obowiązujących miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego w sąsiednich miastach powiatowych i w Toruniu, jest mało reprezentatywne dla przedmiotowych wycen działek powodów. Analiza rynku przez biegłego sądowego dla terenów z przeznaczeniem pod budownictwo jednorodzinne z usługami ( MNU ) dla działek nr 99 i 100, po opracowaniu nowego planu, jest również mało reprezentatywna. W swojej analizie biegły rzeczoznawca opisuje cyt. Przeprowadzono analizę lokalnego rynku nieruchomości w zakresie transakcji nieruchomościami przeznaczonymi pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Transakcje dotyczyły nieruchomości o przeznaczeniu pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną wynikającym z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego W analizie biegły stwierdził, że do porównań przyjął działki transakcyjne o funkcji MN zabudowa jednorodzinna. Nowy plan zagospodarowania przestrzennego z dnia 18-04-2006 r. dla tych działek, określa zabudowę jednorodzinną z usługami ( MNU ), tj. na każdej wydzielonej działce o powierzchni minimum 500 m 2, poza budową jednego budynku mieszkalnego lub jednego budynku usługowomieszkalnego oraz jednego wolnostojącego budynku garażowego i jednego wolnostojacego budynku gospodarczego, również prowadzenie działalności w zakresie: - lokalizacji drobnego hurtu, - składowania zamkniętego, - magazynowania, - wytwórczości i warsztatów. Działalność ta nie może być prowadzona na powierzchni użytkowej większej niż 100 m 2. Maksymalna wysokość zabudowy mieszkaniowej lub mieszkaniowo-usługowej nie może przekroczyć 12 m i 3 kondygnacji, w tym użytkowego poddasza ( przy porównywalnych wysokościach zabudowy, realizuje się obecnie budownictwo wielorodzinne do 3 kondygnacji). Opis dla tego terenu jest zbliżony do obszaru działek np. przy ul. Pod Arkadami, gdzie wartość transakcyjna działek gruntowych wynosiła 80-100 zł/m 2. Biegły sądowy do analizy porównawczej przyjął transakcje działek wyłącznie z Golubia-Dobrzynia i to z ul. Kościuszki ( dwie działki ), z Osiedla Panorama z ul. Zakole, Jasna, Widokowa, Źródlana oraz jedną z ul. Szosa Rypińska. Osiedle Panorama znajduje się na obszarze planistycznym MNe zabudowa jednorodzinna ekstensywna i jest nieporównywalna z funkcją MNU. Działki Pod Arkadami posiadają funkcję UM usługi z zabudową mieszkaniową. Funkcje te są bardzo zbliżone do opisu dla MNU. Ostatecznie biegły rzeczoznawca ustalił wartość rynkową działek nr 99 i 100 pod funkcję MNU na 47,71 zł/m 2.

12 Po uwzględnieniu wartości rynkowej terenu pod drogi lokalne i zieleń wskazanych na działkach nr 99 i 100,, różnica utraty wartości rynkowej nieruchomości wyliczona przez biegłego sądowego rzeczoznawcę uprawnionego Andrzeja Lesińskiego w okresie analizowanym, wyniosła 906.000,00 zł. Różnica utraconej wartości rynkowej działek nr 99 i 100 wyliczona przez uprawnionego rzeczoznawcę majątkowego Hannę Piotrowską Werner, wykonana na zlecenie Elżbiety i Wojciecha Świątkowskich, wyniosła 4.396.840,00 zł ( dla obszaru MW po 227,08 zł/m 2, dla obszaru MNU po 113,54 zł/m 2 ). V. Obrona Gminy Miasto Golub-Dobrzyń prowadzona przez radcę prawnego Andrzeja Rakowicza oraz przez kancelarię prawną z Warszawy Kijewski Graś Sp. z o.o., Sygn. Akt I C 1077/11. Błędem kardynalnym linii obrony Gminy Miasto Golub-Dobrzyń zdaje się być przekonywanie Sądu o braku podstaw prawnych z art. 36 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, do uzyskania roszczeń finansowych przez Elżbietę i Wojciecha Świątkowskich. Na pierwszej rozprawie w dniu 14-10-2011, radca prawny urzędu miasta Andrzej Rakowicz ( brak obecności burmistrza ) przedstawił nowy dowód w sprawie, pismo/wniosek z dnia 28-07-2000 r. poprzednich właścicieli działek nr 99 i 100, o przeznaczenie ich działek pod budownictwo jednorodzinne w sporządzanym nowym miejscowym planie. Na powyższe pełnomocnik powodów poprosił Sąd o nowy termin rozprawy, by zapoznać się z tym pismem. Rozprawa trwała 20 minut. W okresie do kolejnej rozprawy, strony wymieniały się pismami procesowymi, przekonując Sąd o swoich racjach. Na drugą rozprawę w dniu 21-12-2011 r. stawili się Elżbieta i Wojciech Świątkowscy wraz ze swoim pełnomocnikiem oraz sam Andrzej Rakowicz reprezentujący pozwaną. Pełnomocnik powodów wniósł o nowy termin rozprawy, bo zgłoszone dowody przez pozwaną w kolejnym piśmie procesowym, były obszerne w ocenie powodów. Sąd postanowił ustalić nowy termin rozprawy i zlecił oszacowanie nieruchomości działek nr 99 i 100 biegłemu sądowemu Andrzejowi Lesińskiemu. Rozprawa trwała 11 minut. W dniu 10-12-2012 r. Sąd wydał Postanowienie o przyznaniu biegłemu Andrzejowi Lesińskiemu wynagrodzenia za sporządzenie wyceny działek nr 99 i 100 w kwocie 10.972,58 zł. Od 30-01-2013 r. burmistrz Roman Tasarz powierzył obronę Gminy Miasto Golub-Dobrzyń kancelarii prawnej z Warszawy Kijewski Graś sp. z o.o., która w swoim piśmie procesowym wnosiła o oddalenie powództwa w całości oraz przekonywała Sąd, że odszkodowanie powodom nie należy się. Trzecia rozprawa końcowa, odbyła się w dniu 05-04-2013 r. i trwała 42 minuty. Na rozprawę stawili się Elżbieta i Wojciech Świątkowscy wraz ze swoim pełnomocnikiem. Miasto reprezentował wyłącznie nowy pełnomocnik Michał Wiszniowski z warszawskiej kancelarii. Sąd dopuścił tylko przesłuchanie biegłego, który potwierdził, że jego wycena działek nr 99 i 100 jest bardzo dobra i nie zawiera żadnych błędów. Zeznał również, że wycena uprawnionego

13 rzeczoznawcy Piotrowskiej -Werner, wykonana na prywatne zlecenie powodów, była błędna. Pełnomocnik powodów wnioskował o powołanie kolejnego biegłego, ponieważ wycena Andrzeja Lesińskiego była zaniżona. Pełnomocnik pozwanej wnioskował o uznaniu wyceny Andrzeja Lesińskiego, ponieważ kolejne wyceny mogłyby przedłużyć proces oraz spowodować wzrost kosztów. Nie było przesłuchania żadnej ze stron i żadna ze stron nie wnosiła o powołanie innych biegłych/specjalistów np. z zakresu urbanistyki, architektury itp. Pełnomocnik miasta nie wniósł żadnych uwag do sporządzonej wyceny przez biegłego Andrzeja Lesińskiego. Na tym Sąd zamknął proces i ustalił publikację wyroku na 19-04-2013 r. Na publikacji wyroku obecni byli tylko pełnomocnicy stron. Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział I Cywilny zasądził od Pozwanej - Gminy Miasto Golub- Dobrzyń na rzecz Powodów - Elżbiety i Wojciecha Świątkowskich kwotę 906.000,00 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 14 czerwca 2011 roku oraz kwotę 19.118,38 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. W uzasadnieniu Sąd dał wiarę zgromadzonym urzędowym dokumentom ( uchwały rady miasta z procedur planistycznych). W pełni zgodził się z cyt. opinią pisemną Andrzeja Lesińskiego biegłego z zakresu szacowania nieruchomości albowiem była jasna, szczegółowa, kompletna i przydatna dla sprawy. Równie przekonywujące były zeznania biegłego złożone na rozprawie.. I dalej cyt. W ocenie sądu, dochodzone przez powodów roszczenie o odszkodowanie jest uzasadnione, skoro na skutek uchwalenia nowego planu zagospodarowania przestrzennego ograniczono uprawnienia powodów do zabudowy ich działek jedynie budynkami jednorodzinnymi, podczas gdy na podstawie poprzednio obowiązującego planu miejscowego istniała możliwość zabudowy wielorodzinnej. W ocenie Sądu, potencjalna możliwość (chęć) korzystania z prawa własności do nieruchomości, wyczerpuje przesłankę wystąpienia szkody rzeczywistej, opisanej w art. 36 ustawy. Nie wystąpiło również przedawnienie roszczeń. Wszystkie rozprawy zostały utrwalone na nośniku elektronicznym i są dostępne dla stron postępowania. Burmistrz Roman Tasarz w dniu 17-06-2013 r. wydał i upublicznił swoje oświadczenie, że cyt. Przedmiotowy wyrok jest obiektywnie krzywdzący dla społeczności reprezentowanego przeze mnie miasta, za równo w sensie społecznym jak i ekonomicznym. Obowiązujący plan został ukształtowany zgodnie z wolą i przy czynnym udziale Wojciecha i Elżbiety Świątkowskich. Wojciech i Elżbieta Świątkowscy podpisując porozumienie zrezygnowali ze swoich pierwotnych oczekiwań, będąc w pełni świadomym tego jakiego rodzaju inwestycje będą mogli tam realizować.. I dalej cyt. Taką postawę należy w kontekście całej sprawy ocenić jednoznacznie, jako z góry zaplanowany zamiar wyciągnięcia od miasta odszkodowania za zmiany w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Przecież takie postępowanie Wojciecha i Elżbiety Świątkowskich było i jest od początku zaplanowane i skierowane przeciwko miastu i społeczności Golubia-Dobrzynia. Łącznie wszystkie trzy rozprawy trwały 73 minuty, podczas których Sąd Okręgowy w

14 Toruniu zdecydował o zasądzeniu kwoty 906.000 zł odszkodowania oraz odsetek ustawowych i kosztów procesu. Na żadnej rozprawie nie było burmistrza Romana Tasarza. VI. Apelacja pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 19-04-2013 r., Sygn. Akt V ACa 831/13. Apelacja Powodów Elżbiety i Wojciecha Świątkowskich dotyczyła nie doliczonej przez biegłego Andrzeja Lesińskiego kwoty 208.380 zł stanowiącej podatek VAT od kwoty zasądzonej, tj. od 906.000,00 zł. Apelacja została odrzucona, ponieważ nie dotyczyła przedmiotu i zakresu wyroku, a jedynie formułowała kolejne nowe roszczenie. Apelacja Pozwanej Gminy Miasto Golub-Dobrzyń, obejmowała zarzut przedawnienia roszczeń, naruszenia art. 217 kpc polegające na nie uwzględnieniu przesłuchania stron na okoliczność zawartego porozumienia z dnia 30-09-2003 r. oraz naruszenia przepisów prawa materialnego. Apelację przygotował kolejny pełnomocnik pozwanej, Bartosz Graś. Za rozpoznanie apelacji, Gmina Miasto Golub-Dobrzyń wniosła opłatę sądową w kwocie 46.256,00 zł. Rozprawa odbyła się w dniu 29-01-2014 w Sądzie Apelacyjnym w Gdańsku, z udziałem Wojciecha Świątkowskiego i jego pełnomocnika oraz burmistrza miasta Romana Tasarza, sekretarza miasta Jacka Foksińskiego i kolejnego obrońcy miasta Michała Kijewskiego. Burmistrz oświadczył, że miasto jest w stanie zmienić zapis miejscowego planu dla działek nr 99 i 100 według oczekiwań Świątkowskich, tj. z zabudowy jednorodzinnej na wielorodzinną. Rada Miasta Golubia-Dobrzynia jest gotowa podjąć taką uchwałę. Na powyższe Wojciech Świątkowski oświadczył, że nie widzi takiej możliwości, ponieważ na sąsiednich działkach powstało już 5 domów jednorodzinnych. Przez ostatnie 3 lata strony wyczerpały wszystkie możliwości polubownego załatwienia sprawy. Na tym, Sąd zamknął rozprawę, która trwała 26 minut. Rozprawa została utrwalona na nośniku elektronicznym ( wizja + fonia ) i dołączona do akt sprawy. Sąd Apelacyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 12-02-2014 r. oddalił apelację pozwanej jako bezzasadną i zasądził od Gminy Miasto Golub-Dobrzyń na rzecz Elżbiety i Wojciecha Świątkowskich kwotę 3.600 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego. Sąd Apelacyjny w pełni podtrzymał wszystkie ustalenia Sądu Okręgowego w Toruniu i potwierdził to w swoim uzasadnieniu. Na ogłoszeniu wyroku stawili Elżbieta i Wojciech Świątkowscy. Po stronie Gminy Miasto Golub- Dobrzyń nie było nikogo. Postanowieniem z dnia 24-03-2014 r. Sąd nadał klauzulę wykonalności wyroku. W dniu 01-06-2014 r. pełnomocnik pozwanej Bartosz Graś z warszawskiej kancelarii, sporządził

15 skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku, w której podniesiono zarzut błędnego zastosowania art. 36 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz błędne przyjęcie terminu przedawnienia roszczeń. W dniu 25-06-2014 r. Sąd Apelacyjny w Gdańsku wydał postanowienie o oddaleniu wniosku pozwanej o wstrzymanie wykonalności wyroku Sądu Okręgowego w Toruniu. Z powodu nie uiszczenia przez Gminę Miasto Golub-Dobrzyń w terminie wymaganym opłaty sądowej w wysokości 45.300 zł za rozpoznanie skargi kasacyjnej, Postanowieniem z dnia 28-08- 2014 r., Sąd Apelacyjny w Gdańsku odrzucił skargę. VII. Wnioski po przegranym pierwszym procesie o zapłatę, Sygn. Akt I C 1077/11. Wyżej opisane działania w przedmiocie sprawy, ujawniają iluzoryczną ochronę interesu Gminy Miasto Golub-Dobrzyń wobec działań Elżbiety i Wojciecha Świątkowskich, bo cyt. Taką postawę należy w kontekście całej sprawy ocenić jednoznacznie, jako z góry zaplanowany zamiar wyciągnięcia od miasta odszkodowania za zmiany w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego / upublicznione Oświadczenie burmistrza Romana Tasarza/. Wydana w dniu 14-06-2002 r. przez Urząd Miasta Golub-Dobrzyń informacja ( znak: GKMI-7324-21/20002 ) o przeznaczeniu działek nr 99 i 100 w miejscowym planie cyt. że zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego Miasta Golubia-Dobrzynia działki oznaczone nr geodezyjnymi 99 i 100 przy ulicy Kościuszki położone są na terenie: D61 MW Projektowana zabudowa wielorodzinna Orientacyjna ilość mieszkań 1600/m, była informacją niepełną, nie oddającą rzeczywistego stanu przeznaczenia w/w działek. Więcej o tym pisałem wcześniej. Po złożeniu zarzutów w dniu 11-09-2003 r. przez P.U.H.P. MURABET, w trybie przepisów art. 24 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r., podpisanych tylko przez właściciela Wojciecha Świątkowskiego, sporządzający plan Gmina Miasto Golub-Dobrzyń powinna i na tym etapie, przywrócić poprzednią funkcję działek nr 99 i 100 na MW zabudowa wielorodzinna. Zawarte w dniu 30-09-2003 r. porozumienie pomiędzy burmistrzem miasta Romanem Tasarzem a Wojciechem Świątkowskim było iluzoryczne. Naruszało zarówno przepisy art. 24 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o planowaniu przestrzennym, jak również ujawniało brak kompetencji w przedmiocie sprawy po stronie osób funkcyjnych z Urzędu Miasta. Iluzoryczne porozumienie z dnia 30-09-2003 r., nie obejmujące zarzutu w zakresie zmiany przeznaczenia obszaru działek nr 99 i 100 z MNU na MW, zostało przez Sąd Okręgowy w Toruniu pominięte jako cyt. nieistotne dla sprawy. Więcej o tym pisałem wcześniej. W dniu 29-04-2009 r. Elżbieta i Wojciech Świątkowscy złożyli wniosek w Urzędzie Miasta Golubia-Dobrzynia o przywrócenie poprzedniego przeznaczenia ich działek nr 99 i 100 na funkcję MW zabudowa wielorodzinna. Wniosek pozostał bez rozpatrzenia i informacji zwrotnej. Burmistrz Roman Tasarz do dnia 29-04-2009 r. posiadał już wiedzę o potencjalnym zamiarze właścicieli działek nr 99 i 100 dochodzenia odszkodowania w trybie przepisów art. 36 ustawy z

16 dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Nie podjął z właścicielami działek żadnych czynności w zakresie polubownego załatwienia sporu, do czego zobowiązywał go pełniony urząd burmistrza miasta. W dniu 12-04-2011 r. pełnomocnik Elżbiety i Wojciecha Świątkowskich zawezwał Gminę Miasto Golub-Dobrzyń do zapłaty 4.396.840 zł tytułem odszkodowania za poniesione straty wynikające ze zmiany przeznaczenia działek nr 99 i 100 z MW -zabudowy wielorodzinnej na MNU zabudowy jednorodzinnej z usługami. Burmistrz Roman Tasarz od tego dnia był w pełni świadomy, że wprowadzoną zmianą w zapisie planu, naraził finanse Gminy Miasto Golub-Dobrzyń na ewentualne milionowe straty. Więcej o tym napisałem wcześniej. W odpowiedzi, radca prawny urzędu miasta Andrzej Rakowicz poinformował żądających zapłaty cyt. w ocenie Gminy Miasto Golub-Dobrzyń brak jest podstaw` do uznania przedłożonego do pisma wyliczenia za uzasadnione. Dalej w tymże piśmie zawarte zostały błędne informacje, wskazujące, że autor treści pisma nie znał merytorycznie przedmiotu sprawy. Brak było również jakiejkolwiek wzmianki, czy miasto zdecydowanie odmawia zapłaty czy chce podjąć negocjacje w sprawie. Nie było żadnych przeciwwskazań merytorycznych ani prawnych, by takie zmiany wprowadzić. Dla obszaru MNU wprowadzono zapis o wysokości zabudowy do 12 metrów i 3 kondygnacjach, podobnie jak dla zabudowy MW wysokość do 15 metrów ( 3 4 kondygnacje ). Burmistrz Roman Tasarz przekonywał Radę Miasta Golubia-Dobrzynia, że nie można zmienić przeznaczenia działek nr 99 i 100 do poprzedniej funkcji na MW zabudowa wielorodzinna, bo właściciele działek sąsiednich również wystąpiliby o milionowe odszkodowania od miasta za zmianę w planie ich sąsiedztwa. Takie stanowisko burmistrza wydaje się absurdalnie niedorzeczne, bo zmiana funkcji dotyczyłaby wyłącznie działek nr 99 i 100, a nie działek sąsiednich osób trzecich. Dopiero na rozprawie apelacyjnej w Gdańsku burmistrz Roman Tasarz w sądzie oświadczył, że miasto jest w stanie zmienić zapis miejscowego planu dla działek nr 99 i 100 według oczekiwań Świątkowskich, tj. z zabudowy jednorodzinnej na wielorodzinną, cyt. Rada Miasta Golubia- Dobrzynia jest gotowa podjąć taką uchwałę. Burmistrz musiał wiedzieć, będąc w asyście prawnika/sekretarza miasta Jacka Foksińskiego oraz Michała Kijewskiego z wynajętej kancelarii warszawskiej, że zgłaszanie nowych dowodów, oświadczeń czy propozycji wykraczających poza wydany wyrok w I instancji, jest bezzasadne i nieskuteczne. Toczący się proces w Sądzie Okręgowym w Toruniu i następnie w Sądzie Apelacyjnym w Gdańsku, ujawnił bardzo pasywną obronę Gminy Miasto Golub-Dobrzyń przez pełnomocników dobieranych wyłącznie przez burmistrza Romana Tasarza. Ich pasywna obrona pozwanej, obejmowała głównie sądowe dywagacje dotyczące interpretacji/wykładni prawnej art. 36 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Bezsporne jest, że jedynym koniecznym, odpowiedzialnym i merytorycznie uzasadnionym

17 działaniem ze strony Gminy Miasto Golub-Dobrzyń w obliczy żądania wypłaty odszkodowania przez właścicieli działek nr 99 i 100, było przywrócenie funkcji dla tychże działek na MW zabudowa wielorodzinna, w miejscowym planie i jednocześnie w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Również i dzisiaj merytorycznie uzasadnionym działaniem Gminy Miasto Golub-Dobrzyń jest niezwłoczne przystąpienie do zmiany w miejscowym planie, tj. przeznaczenia działek nr 99 i 100 pod pierwotną funkcję MW zabudowa wielorodzinna. Kolejny wydany wyrok o zapłatę ( Sygn. Akt I C 828/14 ) w kwocie 104.000 zł wraz z pochodnymi ( odsetki + koszty procesowe ), zasądzony od pozwanej Gminy Miasto Golub- Dobrzyń na rzecz powodów Elżbiety i Wojciecha Świątkowskich, jako waloryzacja zasądzonego wcześniej odszkodowania w kwocie 906.000 zł, potwierdza konieczność natychmiastowej zmiany przeznaczenia funkcji tychże działek, by chronić finanse publiczne miasta, przed kolejnymi etapowymi waloryzacjami zasądzonego wcześniej odszkodowania. VIII. Drugie postępowanie sądowe z powództwa Elżbiety i Wojciecha Świątkowskich przeciwko Gminie Miasto Golub-Dobrzyń o zapłatę łączną w kwocie 208.380 zł. wraz z odsetkami, Sygn. Akt I C 828/14. W dniu 24-04-2014 roku, Elżbieta i Wojciech Świątkowscy wnieśli do Sądu Okręgowego w Toruniu kolejny drugi pozew przeciwko Gminie Miasto Golub-Dobrzyń, o zapłatę 208.380 zł tytułem zaniżonej wyceny odszkodowania dla działek nr 99 i 100 w zakończonym już postępowaniu sądowym prowadzonym pod sygn. akt I C 1077/11 ( zasądzona kwota odszkodowania 906.000 zł ) oraz o zasądzenie odsetek od dnia 14-06-2011 r. Powodowie powołując się na wyrok z dnia 15-04-2013 r. o zasądzeniu 906.000 zł odszkodowania wywodzili, że sąd nie oddalił powództwa w zakresie pozostałej żądanej kwoty odszkodowania tj. 3.490.840 zł ( 4.396.840 zł 906.000 zł ). Powodowie twierdzili, że nadal zachowują uprawnienia już bezterminowo do dochodzenia pozostałej żądanej kwoty pierwotnej 4.396.840 zł. W tymże pozwie, powodowie wnieśli o zapłatę kwoty 208.380 zł, stanowiącej wartość podatku Vat od kwoty już zasądzonej tj. 906.000 zł. Odpowiedź na pozew przygotował radca prawny urzędu miasta Andrzej Rakowicz, w którym wnosił o oddalenie powództwa w całości, pominięcie dowodów z opinii biegłego Andrzeja Lesińskiego oraz przesłuchania wskazanych świadków; burmistrza Romana Tasarza i urbanisty Rafała Łuckiego. W dniu 02-07-2014 r. odbyła się pierwsza rozprawa, na której urbanista Rafał Łucki złożył zeznania na okoliczność możliwej zabudowy wielorodzinnej do 2006 roku na terenie działek nr 99 i 100. Świadek zeznał, że operat wyceny nieruchomości powinien zawierać do analizy porównawczej parametry urbanistyczne i planistyczne. Jest to kluczowe dla ustalenia rzeczywistej wartości gruntów. Porównywanie tylko cen transakcyjnych z aktów notarialnych, nie pozwala na określenie rzeczywistej wartości rynkowej nieruchomości. Do 2006 roku na działkach nr 99 i 100 można było budować budynki wielorodzinne na podstawie Decyzji o warunkach zabudowy. Elżbieta i

18 Wojciech Świątkowscy mogli w tym okresie wystąpić o taką Decyzję mając zamiar budować budynki wielorodzinne. Decyzja o warunkach zabudowy nie musiała być zgodna z ustaleniami w studium. Studium jest wyłącznie dokumentem polityki przestrzennej i nie przesądzało o innej możliwości zagospodarowania terenu a Decyzja o warunkach zabudowy nie musiała być zgodna z studium, gdy nie obowiązuje na tym terenie miejscowy plan ( do 2006 r. ). W dniu 06-08-2014 r. odbyła się druga rozprawa, na której nie było nikogo ze strony pozwanej Gminy Miasto Golub-Dobrzyń, w tym żadnego pełnomocnika ani nawet aplikanta. Pozwana została prawidłowo zawiadomiona. Zeznania złożył, zgłoszony przez pełnomocnika powodów, Paweł Pietrzak pracownik Urzędu Wojewódzkiego w Bydgoszczy, zajmujący się uzgadnianiem Decyzji o warunkach zabudowy. Opowiadał przed sądem o prowadzonych rozmowach z Wojciechem Świątkowskim i o jego planach budowy budynków wielorodzinnych. Potwierdził, podobnie jak Rafał Łucki, że do 2006 roku ( do uchwalenia nowego planu ) na działkach nr 99 i 100 można było budować budynki wielorodzinne na Decyzje o warunkach zabudowy i bez znaczenia było, że od 2003 roku obowiązywało już studium określające zabudowę jednorodzinną na tym terenie. Sąd na tejże rozprawie zlecił wykonanie opinii przez biegłego Dariusza Adamczyka na okoliczność doliczania podatku Vat do wycenianych nieruchomości. W dniu 24-11-2014 r. odbyła się trzecia rozprawa z udziałem powoda i jego pełnomocnika. Pozwaną reprezentował Andrzej Rakowicz. Wojciech Świątkowski zeznając oświadczył, że działki nr 99 i 100 były i nadal pozostają własnością prywatną jego i jego żony w ramach ustawowej wspólności małżeńskiej. Sąd dopuścił zeznania biegłego Dariusza Adamczyka, który potwierdził, że wycena działek nr 99 i 100, sporządzona przez biegłego Andrzeja Leśniewskiego na kwotę 906.000 zł, bez doliczenia do niej podatku Vat, jest wyceną prawidłową. Grunty sprzedawane osobom fizycznym nie zawierają podatku Vat i wycena nieruchomości dla osób fizycznych również nie zawiera podatku Vat. Takie jest stanowisko Polskiego Stowarzyszenia Rzeczoznawców Majątkowych. Doliczanie podatku Vat do wyceny nieruchomości nie jest regulowane prawnie. Nie wiadomo nawet czy należałoby stosować stawkę 8 % czy 23 %. Wszyscy rzeczoznawcy wyceniający nieruchomości nie doliczają podatku Vat. Z aktów notarialnych nie wynika czy nieruchomości sprzedawane są w cenie netto, czy brutto, bo najczęściej umowa dotyczy osób fizycznych. Sąd pismem z dnia 19-12-2014 r. zlecił biegłemu Dariuszowi Adamczyk wykonanie nowej wyceny działek nr 99 i 100 na okoliczność ustalenia aktualnej wartości odszkodowania. Sąd pismem z dnia 27-01-2015 r. zlecił biegłej Elżbiecie Bieleckiej wykonanie nowej wyceny działek nr 99 i 100 na okoliczność ustalenia aktualnej wartości odszkodowania. Sąd w swoim uzasadnieniu wskazał na konieczność wykonania nowych wycen działek, zawierających aktualne wartości rynkowe, ponieważ wycena Andrzeja Lesińskiego została wykonana 2 lata temu. Została wykonana nowa wycena tylko przez biegłego Dariusza Adamczyka, na dzień 12-01-2015 r. Dla zabudowy wielorodzinnej biegły przyjął trzy transakcje rynkowe.

19 Miasto Świecie, działka 3463 m 2, cena po 128,20 zł/m 2, data sprzedaży maj 2014 r. Miasto Rypin, działka 1500 m 2, cena po 133,30 zł/m 2, data sprzedaży luty 2014 r. Miasto Sępólno Krajeńskie, działka 2306 m 2, cena po 169,40 zł/m 2, data sprzedaży marzec 2014 r. Przyjęta cena średnia sprzedaży po 103,00 zł/m 2. Dla zabudowy jednorodzinnej biegły przyjął trzy transakcje z miasta Golub-Dobrzyń. Działka o powierzchni 1536 m 2, cena po 45,60 zł/m 2, data sprzedaży wrzesień 2013 r. Działka o powierzchni 1505 m 2, cena po 44,20 zł/m 2, data sprzedaży marzec 2013 r. Działka o powierzchni 2392 m 2, cena po 50,00 zł/m 2, data sprzedaży lipiec 2013 r. Przyjęta średnia cena sprzedaży po 45 zł/m 2. Po odliczeniu kwoty 906.000 zł już zasądzonej w postępowaniu pod sygn. Akt I C 1077/11, do dopłaty pozostało 104.700 zł wraz z odsetkami, tj aktualna wartość odszkodowania na styczeń 2015 r. za działki nr 99 i 100 wyniosła 1.010.700 zł. Kwota dopłaty 104.700 zł jest wartością waloryzacyjną. W dodatkowych wyjaśnieniach wyceny biegły wskazał, że w okresie badanym w Golubiu- Dobrzyniu nie było żadnej transakcji pod budownictwo wielorodzinne. Biegły nie zastosował współczynnika korekcyjnego -, obniżającego hipotetyczną wartość transakcyjną działek w Golubiu-Dobrzyniu pod budownictwo wielorodzinne, wiedząc że na terenie miasta nie funkcjonuje rynek developerski. Przyjął założenie, że rzeczywista wartość rynkowa działek nr 99 i 100 jest taka sama w Golubiu-Dobrzyniu jak i w miastach; Świecie, Rypin i Sępólno Krajeńskie, gdzie takie transakcje miały miejsce. Od 09-01-2015 r. pełnomocnikiem pozwanej Gminy Miasto Golub-Dobrzyń, został radca prawny Marek Redecki. W dniu 14-01-2015 r. odbyła się czwarta rozprawa, na której zeznania złożył biegły Dariusz Adamczyk. Mimo zgłoszonych przez pełnomocnika pozwanej zastrzeżeń do wyceny, biegły podtrzymał swoją wycenę z stycznia 2015 r. Ceny przyjęte do wyceny były cenami netto. W ciągu trzech lat nie było żadnej transakcji pod zabudowę wielorodzinną w Golubiu-Dobrzyniu, dlatego do porównania, zostały przyjęte transakcje z miast sąsiednich. Biegły nie odniósł się do zarzutów pełnomocnika pozwanej o braku szczegółowych informacji urbanistycznych i planistycznych działek z sąsiednich miast dla zabudowy wielorodzinnej, przyjętych do analizy porównawczej. Jedynym kryterium porównań, było przeznaczenie pod budownictwo wielorodzinne. Sąd postanowił pominąć dowody z przesłuchania stron i zamknąć rozprawę informując o publikacji wyroku w dniu 01-06-2014 r. Wyrokiem z dnia 01-06-2015 r. Sąd zasądził od pozwanej Gminy Miasto Golub-Dobrzyń na rzecz powodów Elżbiety i Wojciecha Świątkowskich: - kwotę 104.700 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od 14-06-2011 r, - kwotę 6.353,11 zł tytułem zwrotu części kosztów procesu. Oddalił powództwo w pozostałej części ( dotyczyło przeprowadzenia dowodów wskazanych przez pełnomocnika powodów ).

20 Do dnia 02-07-2015 r. wydłużono termin na wydanie uzasadnienia do wyroku. Dalsza waloryzacja pierwotnej kwoty odszkodowania ( 906.000 zł ) pozostaje otwarta i nie ulega przedawnieniu. Za kilka lat obecni powodowie lub następni właściciele działek, mogą wnieść kolejny pozew o waloryzację zasądzonego odszkodowania. IX. Trzecie postępowanie sądowe z powództwa Elżbiety i Wojciecha Świątkowskich przeciwko Gminie Miasto Golub-Dobrzyń o zapłatę łączną w kwocie 2.910.000 zł. wraz z odsetkami, Sygn. Akt I C 589/14. W dniu 21-03-2014 roku, Elżbieta i Wojciech Świątkowscy wnieśli do Sądu Okręgowego w Toruniu kolejny trzeci pozew przeciwko Gminie Miasto Golub-Dobrzyń, o zapłatę 2.910.000 zł tytułem odszkodowania dla działek nr 105/15, 105/17 i 106 za utratę ich wartości w związku z uchwaleniem nowego planu zagospodarowania przestrzennego. Powołali się na już zakończony podobny proces o odszkodowanie prowadzony pod sygn. akt I C 1077/11. Swoje roszczenie oparli na przepisach art. 36 ustawy z dnia 27-03-2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Do pozwu załączyli wycenę uprawnionego rzeczoznawcy w/w działek w zakresie obniżenia ich wartości rynkowej w związku z uchwaleniem nowego planu. Wcześniej, bo 04-07-2011 roku zawezwali Pozwaną do zawarcia ugody w zakresie zapłaty odszkodowania w kwocie 2.910.000 zł. Po tym, w dniu 11-10-2011 roku, nie doszło do zawarcia ugody na posiedzeniu sądu, dlatego termin przedawnienia 5 lat został tym zawezwaniem zniesiony. Na wniosek sekretarza miasta Jacka Foksińskiego, w dniu 12-05-2014 r. w trybie pilnym odbyło się wspólne posiedzenie komisji rady miasta. Foksiński poinformował radnych, że sprawą tego odszkodowania zajmuje się obsługa prawna urzędu miasta; Zbigniew Wiśniewski i Andrzej Rakowicz. Dalej Foksiński zapoznał radnych ze stanowiskiem urzędu miasta cyt. nie byliśmy pewni, co do okresu przedawnienia przypuszczano, że sprawa uległa przedawnieniu sąd jednak postanowił inaczej sąd zastosował przepisy ogólne mówiące o 10 letnim okresie przedawnienia. Burmistrz miasta Roman Tasarz przedstawił radnym cyt. jego prywatnym zdaniem nie powinniśmy negocjować, gdyż jest to droga niebezpieczna i niekorzystna. Dodał, że można spróbować powierzyć tę sprawę naszym radcom prawnym jednak jeżeli zajdzie taka potrzeba zaangażować kancelarie z zewnątrz. Burmistrz Roman Tasarz będąc w pełni świadomy o uzasadnionym kolejnym roszczeniu Elżbiety i Wojciecha Świątkowskich, co potwierdził już prawomocny wyrok o zasądzeniu 906.000 zł odszkodowania, przekonał kolejny raz Radę Miasta Golubia-Dobrzynia, o nie podejmowaniu z powodami negocjacji, bo cyt. jest to droga niebezpieczna i niekorzystna. Sekretarz Foksiński poinformował radnych, że cyt. całkowity koszt obsługi prawnej wyniesie ok. 28 tys. ( dotyczy honorarium dla kancelarii prawnej z zewnątrz, która już raz przegrała sromotnie pierwszy proces o odszkodowanie o 4.396.840 zł ).