Zakres wymagań ma charakter kaskadowy to znaczy że uczeń chcąc uzyskać ocenę wyższą musi spełnić wymagania na oceny niższe.

Podobne dokumenty
WYMAGANIA EDUKACYJNE I KRYTERIA OCENIANIA Z FIZYKI KLASA III

Przedmiotowy system oceniania z fizyki dla klasy III gimnazjum

Publiczne Gimnazjum im. Jana Deszcza w Miechowicach Wielkich. Opracowanie: mgr Michał Wolak

Szczegółowe wymagania edukacyjne z przedmiotu fizyka dla klasy III gimnazjum, rok szkolny 2017/2018

WYMAGANIA Z FIZYKI KLASA 3 GIMNAZJUM. 1. Drgania i fale R treści nadprogramowe

Wymagania edukacyjne na dana ocenę z fizyki dla klasy III do serii Spotkania z fizyką wydawnictwa Nowa Era

Przedmiotowy system oceniania z fizyki w klasie 3

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI W KLASIE 3 GIMNAZJUM

niepewności pomiarowej zapisuje dane w formie tabeli posługuje się pojęciami: amplituda drgań, okres, częstotliwość do opisu drgań, wskazuje

FIZYKA WYMAGANIA EDUKACYJNE klasa III gimnazjum

Plan wynikowy (propozycja)

Przedmiotowy system oceniania z Fizyki w klasie 3 gimnazjum Rok szkolny 2017/2018

1. Drgania i fale Ocena dopuszczająca Ocena dostateczna Ocena dobra Ocena bardzo dobra Uczeń: Uczeń:

WYMAGANIA Z FIZYKI. Klasa III DRGANIA I FALE

WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE SZKOLNE Z FIZYKI W KLASIE III

Zakres wymagań ma charakter kaskadowy to znaczy że uczeń chcąc uzyskać ocenę wyższą musi spełnić wymagania na oceny niższe.

Zakres wymagań ma charakter kaskadowy to znaczy że uczeń chcąc uzyskać ocenę wyższą musi spełnić wymagania na oceny niższe.

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KLASA III a Gimnazjum Rok szkolny 2016/17

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KLASA III GIMNAZJUM

Rok szkolny 2017/2018; [MW] strona 1

Rok szkolny 2018/2019; [MW] strona 1

1. Drgania i fale R treści nadprogramowe Stopień dopuszczający Stopień dostateczny Stopień dobry Stopień bardzo dobry Uczeń: Uczeń:

Ocena. Stopień dopuszczający Stopień dostateczny Stopień dobry Stopień bardzo dobry

WYMAGANIA Z FIZYKI NA POSZCZEGÓLNE OCENY DLA KLASY TRZECIEJ GIMNAZJUM

KRYTERIA WYMAGAŃ NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI W KLASIE III

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI III GIMNAZJUM ROK SZKOLNY 2016/ Magnetyzm R treści nadprogramowe

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI III GIMNAZJUM ROK SZKOLNY 2012/ Magnetyzm R treści nadprogramowe

Wymagania na poszczególne oceny z fizyki w kasie trzeciej

Wymagania edukacyjne z fizyki

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI W GIMNAZJUM NR 28 im. Armii Krajowej w Gdańsku

Szczegółowe wymagania edukacyjne z fizyki klasa trzecia gimnazjum

FIZYKA Gimnazjum klasa III wymagania edukacyjne

Osiągnięcia ucznia R treści nadprogramowe

Przedmiotowy system oceniania Fizyka klasa III Gimnazjum

DRGANIA I FALE (9 godz.)

WYMAGANIA EDUKACYJNE KLASA III

Przedmiotowe zasady ocenianie z fizyki i astronomii klasa 3 gimnazjum. Szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie ( oceny ).

2 Prąd elektryczny R treści nadprogramowe

Wymagania programowe na poszczególne oceny z fizyki w klasie III

Fizyka. Klasa 3. Semestr 1. Dział : Optyka. Wymagania na ocenę dopuszczającą. Uczeń:

Ogólne wymagania na poszczególne stopnie:

Rozkład materiału dla klasy 8 szkoły podstawowej (2 godz. w cyklu nauczania) 2 I. Wymagania przekrojowe.

Przedmiotowy system oceniania z fizyki dla klas trzecich

ROK SZKOLNY 2017/2018 WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY:

ZAGADNIENIA na egzamin klasyfikacyjny z fizyki klasa III (IIIA) rok szkolny 2013/2014 semestr II

Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny z fizyki dla klasy trzeciej gimnazjum

Podstawa programowa III etap edukacyjny

Plan wynikowy (propozycja)

PG im. Tadeusza Kościuszki w Kościerzycach Przedmiot. fizyka Klasa pierwsza... druga... trzecia... Rok szkolny Imię i nazwisko nauczyciela przedmiotu

SZCZEGÓŁOWE KRYTERIA OCENIANIA KLASA III

Wymagania na poszczególne oceny z fizyki do klasy 3

Ocena. dopuszczająca dostateczna dobra bardzo dobra

1,5 godziny tygodniowo

OGÓLNE I SZCZEGÓŁOWE KRYTERIA OCENIANIA Z FIZYKI DLA KLASY VIII

Szczegółowy rozkład materiału z fizyki dla klasy III gimnazjum zgodny z nową podstawą programową.

Program merytoryczny Konkursu Fizycznego dla uczniów gimnazjów rok szkolny 2011/2012

Wymagania programowe na poszczególne oceny z fizyki dla klasy 3 gimnazjum

9. Plan wynikowy (propozycja)

Przedmiotowy system oceniania fizyka III gim

Przedmiotowy System Oceniania fizyki w gimnazjum, SPOTKANIA Z FIZYKĄ

Szczegółowe wymagania na poszczególne oceny klasa III gimnazjum

Przedmiotowy system oceniania

Przedmiotowy system oceniania w klasie 3

FIZYKA KLASA III GIMNAZJUM

klasy: 3A, 3B nauczyciel: Tadeusz Suszyło

wyniku i na tej podstawie ocenia wartości obliczanych wielkości fizycznych

Dostosowanie programu nauczania,,spotkania z fizyką w gimnazjum dla uczniów z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim

Spełnienie wymagań poziomu oznacza, że uczeń ponadto:

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI W KLASIE III GIMNAZJUM NA ROK SZKOLNY 2018/2019

Przedmiotowy system oceniania do części 2 podręcznika Klasy 3 w roku szkolnym sem I

Przedmiotowy system oceniania

Koło ratunkowe fizyka moduł I - IV I. Oddziaływania II. Właściwości i budowa materii.

Wymagania programowe R - roz sze rza jąc e Kategorie celów poznawczych A. Zapamiętanie B. Rozumienie C. Stosowanie wiadomości w sytuacjach typowych

opisuje przepływ prądu w przewodnikach, jako ruch elektronów swobodnych posługuje się intuicyjnie pojęciem napięcia

Szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie (oceny) z fizyki dla klasy 8 -semestr II

Podstawa programowa z fizyki (III etap edukacyjny) Cele kształcenia wymagania ogólne. Treści nauczania wymagania szczegółowe

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KL.II I-półrocze

Wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy III

Przedmiotowy system oceniania

PODSUMOWANIE SPRAWDZIANU

Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny z fizyki w klasie 3 gimnazjum. konieczne podstawowe rozszerzające dopełniające

Wymagania na poszczególne oceny z fizyki w gimnazjum

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI DLA KLASY III GIMNAZJUM

Plan wynikowy zajęcia edukacyjne z fizyki III etap edukacyjny klasa III

Wymagania Edukacyjne z Fizyki w Roku Szkolnym 2018/2019 Klasy 7 Szkoły Podstawowej

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Fizyka klasa 3

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI

Wymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania poszczególnych śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych z fizyki dla klasy 3 gimnazjum

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI PODSTAWA PROGRAMOWA KSZTAŁCENIA OGÓLNEGO

Szczegółowe wymagania z fizyki dla klasy 3 gimnazjum

1. Przedmiotowy system oceniania wraz z wymaganiami na poszczególne oceny: Przedmiot: fizyka. I. Postanowienia ogólne

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 8

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 8

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 8

Wymagania podstawowe (dostateczna) wymienia składniki energii wewnętrznej (4.5)

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 8

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 8

Wymagania z fizyki dla klasy 8 szkoły podstawowej

Dział VII: Przemiany energii w zjawiskach cieplnych

Transkrypt:

Rozkład materiału nauczania z fizyki do klasy III gimnazjum na rok szkolny 2016/2017 opracowany w oparciu o program nauczania fizyki w gimnazjum Spotkania z fizyką, autorstwa Grażyny Francuz-Ornat, Teresy Kulawik, zgodny z podstawą programową z dnia 23 grudnia 2008r. oraz wymagania edukacyjne zgodne z rozporządzeniem MEN z dnia 30 kwietnia 2007r. w sprawie warunków oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych. Zakres wymagań ma charakter kaskadowy to znaczy że uczeń chcąc uzyskać ocenę wyższą musi spełnić wymagania na oceny niższe. Wymagania umożliwiające uzyskanie oceny celujący obejmują wymagania na ocenę bardzo dobry, a ponadto uczeń jest twórczy, selekcjonuje i hierarchizuje wiadomości, rozwiązuje zadania problemowe w sposób niekonwencjonalny, potrafi dokonać syntezy wiedzy i na tej podstawie sformułować hipotezy badawcze oraz zaproponować sposób ich weryfikacji, samodzielnie prowadzi badania o charakterze naukowym, z własnej inicjatywy pogłębia swoją wiedzę, korzystając z różnych źródeł, poszukuje zastosowań wiedzy w praktyce, dzieli się swoją wiedzą z innymi uczniami, osiąga sukcesy w konkursach pozaszkolnych). Temat lekcji i główne treści nauczania Dział XI. Drgania i fale (9godzin lekcyjnych) Ruch drgający (2): okres, częstotliwość, amplituda drgań, wykres ruchu drgającego, przemiany energii w ruchu drgającym. Wyznaczanie okresu i częstotliwości drgań wahadła matematycznego Wyznaczanie okresu i częstotliwości drgań ciężarka zawieszonego na sprężynie dopuszczający dostateczny dobry bardzo dobry wskazuje w otaczającej rzeczywistości przykłady ruchu drgającego stosuje do obliczeń związek okresu z częstotliwością drgań, rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje rząd wielkości spodziewanego wyniku, a na tej podstawie ocenia wartości obliczanych wyodrębnia ruch drgający z kontekstu, wskazuje czynniki istotne i nieistotne dla wyniku doświadczenia wyznacza okres i częstotliwość drgań ciężarka zawieszonego na sprężynie oraz okres i częstotliwość drgań wahadła matematycznego, mierzy: czas i długość, posługuje się pojęciem niepewności pomiarowej zapisuje dane w formie tabeli posługuje się pojęciami: amplituda drgań, okres, związane z badaniem ruchu drgającego, w szczególności z wyznaczaniem okresu i częstotliwości drgań ciężarka zawieszonego na sprężynie oraz okresu i częstotliwości drgań wahadła matematycznego opisuje ruch ciężarka na sprężynie i ruch wahadła matematycznego analizuje przemiany energii w ruchu ciężarka na sprężynie i w ruchu wahadła matematycznego R odróżnia fale podłużne od posługuje się informacjami przeczytanych tekstów (w tym popularnonaukowych i internetu) dotyczącymi pracy zegarów wahadłowych, w szczególności wykorzystania w nich zależności częstotliwości drgań od długości wahadła i zjawiska izochronizmu obliczeniowe z zastosowaniem zależności i wzorów dotyczących drgań i fal 1

Fale mechaniczne: źródło fali mechanicznej, R rodzaje fal, R zjawiska falowe. wielkości fizycznych, przelicza wielokrotności i podwielokrotności (przedrostki mikro-, mili-, centy-), przelicza jednostki czasu (sekunda, minuta, godzina), zapisuje wynik pomiaru lub obliczenia fizycznego jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących) demonstruje wytwarzanie fal na sznurze i na powierzchni wody rozpoznaje zależność rosnącą i malejącą na podstawie wykresu x(t) dla drgającego ciała i wykresów różnych fal dźwiękowych, wskazuje wielkość maksymalną i minimalną nazywa rodzaje fal elektromagnetycznych wyodrębnia ruch falowy (fale mechaniczne) z kontekstu, wskazuje czynniki istotne i nieistotne dla wyniku doświadczenia odczytuje dane z tabeli (diagramu) częstotliwość do opisu drgań, wskazuje położenie równowagi drgającego ciała wskazuje położenie równowagi oraz odczytuje amplitudę i okres z wykresu x(t) dla drgającego ciała związane z badaniem ruchu falowego posługuje się pojęciami: amplituda, okres i częstotliwość, prędkość i długość fali do opisu fal harmonicznych (mechanicznych) stosuje do obliczeń związki między okresem, częstotliwością, prędkością i długością fali, rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje rząd wielkości spodziewanego wyniku, a na tej podstawie ocenia wartości obliczanych wielkości fizycznych, zapisuje wynik przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących) zapisuje dane w formie tabeli opisuje mechanizm przekazywania drgań z jednego punktu ośrodka do drugiego w przypadku fal na napiętej linie fal poprzecznych, wskazując przykłady R demonstruje i opisuje zjawisko rezonansu mechanicznego opisuje mechanizm przekazywania drgań z jednego punktu ośrodka do drugiego w przypadku fal dźwiękowych w powietrzu wyszukuje i selekcjonuje informacje dotyczące fal obliczeniowe z zastosowaniem zależności i wzorów dotyczących drgań i fal R opisuje mechanizm rozchodzenia się fal podłużnych i poprzecznych 2

Fale dźwiękowe (2): cechy dźwięku, R zjawiska: echo, pogłos, R rezonans akustyczny, infradźwięki, ultradźwięki. Wytwarzanie dźwięku o większej i mniejszej częstotliwości od danego dźwięku za pomocą drgającego przedmiotu i instrumentu muzycznego demonstruje wytwarzanie fal na sznurze i na powierzchni wody wyodrębnia fale dźwiękowe z kontekstu, wskazuje czynniki istotne i nieistotne dla wyniku doświadczenia odczytuje dane z tabeli (diagramu) związane z badaniem ruchu falowego zapisuje dane w formie tabeli rozróżnia dźwięki, infradźwięki i ultradźwięki, posługuje się pojęciami infradźwięki i ultradźwięki, wskazuje zagrożenia ze strony infradźwięków oraz przykłady wykorzystania ultradźwięków wykazuje na przykładach, że w życiu człowieka dźwięki spełniają różne role i mają różnoraki charakter posługuje się pojęciami: wysokość i głośność dźwięku, podaje wielkości fizyczne, od których zależą wysokość i głośność dźwięku posługuje się pojęciami: amplituda, okres i częstotliwość, prędkość i długość fali do opisu fal mechanicznych, np. skutków działania fal na morzu lub oceanie lub R skutków rezonansu mechanicznego R demonstruje i opisuje zjawisko rezonansu mechanicznego R odróżnia fale podłużne od fal poprzecznych, wskazując przykłady R rozróżnia zjawiska echa i pogłosu przedstawia skutki oddziaływania hałasu i drgań na organizm człowieka oraz sposoby ich łagodzenia związane z badaniem cech fal dźwiękowych, w szczególności z badaniem zależności wysokości i głośności dźwięku od częstotliwości i amplitudy drgań źródła tego dźwięku opisuje mechanizm przekazywania drgań z jednego punktu ośrodka do drugiego w przypadku fal dźwiękowych w powietrzu R odróżnia fale podłużne od fal poprzecznych, wskazując przykłady obliczeniowe z zastosowaniem zależności i wzorów dotyczących fal R opisuje mechanizm rozchodzenia się fal podłużnych i poprzecznych R demonstruje i opisuje zjawiska: odbicia, załamania, dyfrakcji i interferencji fal, podaje przykłady występowania tych zjawisk w przyrodzie obliczeniowe z zastosowaniem zależności i wzorów dotyczących drgań i fal R opisuje mechanizm rozchodzenia się fal podłużnych i poprzecznych obliczeniowe z zastosowaniem zależności i wzorów dotyczących fal R posługuje się pojęciem barwy dźwięku R opisuje mechanizm rozchodzenia się fal podłużnych i poprzecznych R demonstruje i opisuje zjawiska: odbicia, załamania, dyfrakcji i interferencji fal, podaje przykłady występowania tych zjawisk w przyrodzie R demonstruje i opisuje 3

Fale elektromagnetyczne (2): drgania elektryczne, źródła fali elektromagnetycznej, rodzaje fal elektromagnetycznych, właściwości fal elektromagnetycznych, zastosowanie fal elektromagnetycznych. odczytuje dane z tabeli (diagramu) dźwiękowych wytwarza dźwięk o większej i mniejszej częstotliwości niż częstotliwość danego dźwięku za pomocą dowolnego drgającego przedmiotu lub instrumentu muzycznego opisuje mechanizm wytwarzania dźwięku w instrumentach muzycznych, głośnikach itp. zapisuje dane w formie tabeli porównuje (wymienia cechy wspólne i różnice) mechanizmy rozchodzenia się fal mechanicznych i elektromagnetycznych podaje i opisuje przykłady zastosowania fal elektromagnetycznych (np. w telekomunikacji) opisuje zjawisko powstawania fal elektromagnetycznych posługuje się informacjami przeczytanych tekstów (w tym popularnonaukowych), m.in. dotyczących dźwięków, infradźwięków i ultradźwięków oraz wykorzystywania fal elektromagnetycznych w różnych dziedzinach życia, a także zagrożeń dla człowieka stwarzanych przez niektóre fale elektromagnetyczne zjawisko rezonansu akustycznego, podaje przykłady skutków tego zjawiska R demonstruje drgania elektryczne obliczeniowe z zastosowaniem zależności i wzorów dotyczących drgań i fal R wyjaśnia wpływ fal elektromagnetycznych o bardzo dużej częstotliwości (np. promieniowania nadfioletowego i rentgenowskiego) na organizm człowieka Powtórzenie wiadomości o falach i drganiach. Sprawdzian wiadomości o falach i drganiach. Powtórzenie wiadomości o oddziaływaniach. - Rodzaje i skutki 4

oddziaływań - Siła i jej cechy. - Siła wypadkowa i równoważąca. siła wypadkowa, składanie sił o tym samym kierunku, składanie sił o różnych kierunkach, Sprawdzian wiadomości. Dział XII. Optyka (13 godzin lekcyjnych) Światło i jego właściwości (2): źródła światła, prędkość światła, ośrodek optyczny, promień świetlny, prostoliniowość rozchodzenia się światła, zjawisko cienia i półcienia, R dyfrakcja i interferencja światła, R natura światła. dopuszczający Dostateczny dobry bardzo dobry wymienia i klasyfikuje źródła światła, podaje przykłady odczytuje dane z tabeli (prędkość światła w danym ośrodku) wskazuje w otaczającej rzeczywistości przykłady prostoliniowego rozchodzenia się światła demonstruje doświadczalnie zjawisko rozproszenia światła porównuje (wymienia cechy wspólne i różnice) mechanizmy rozchodzenia się fal mechanicznych i elektromagnetycznych podaje przybliżoną wartość prędkości światła w próżni, wskazuje prędkość światła jako maksymalną prędkość przepływu informacji bada doświadczalnie rozchodzenie się światła opisuje właściwości światła, posługuje się pojęciami: promień optyczny, ośrodek optyczny, ośrodek optycznie jednorodny stosuje do obliczeń związek między długością i częstotliwością fali: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje rząd wielkości spodziewanego wyniku i związane z badaniem rozchodzenia się światła wyjaśnia powstawanie obszarów cienia i półcienia za pomocą prostoliniowego rozchodzenia się światła w ośrodku jednorodnym opisuje zjawisko zaćmienia Słońca i Księżyca R bada zjawiska dyfrakcji i interferencji światła, wyodrębnia je z kontekstu, wskazuje czynniki istotne i nieistotne dla wyniku doświadczenia R wyszukuje i selekcjonuje informacje dotyczące występowania zjawisk dyfrakcji i interferencji światła w przyrodzie i życiu codziennym, a także ewolucji poglądów na temat natury R opisuje zjawiska dyfrakcji i interferencji światła, wskazuje w otaczającej rzeczywistości przykłady występowania tych zjawisk R opisuje zjawisko fotoelektryczne, podaje przykłady jego zastosowania R wyjaśnia, dlaczego mówimy, że światło ma dwoistą naturę 5

Odbicie i rozproszenie światła: zjawisko odbicia światła, prawo odbicia, zjawisko rozproszenia światła. Zwierciadła płaskie zwierciadła płaskie, obrazy otrzymywane za pomocą zwierciadeł płaskich, wymienia i rozróżnia rodzaje ocenia na tej podstawie wartości obliczanych wielkości fizycznych, przelicza wielokrotności i podwielokrotności (przedrostki mikro-, mili-, centy-); przelicza jednostki czasu (sekunda, minuta, godzina), zapisuje wynik pomiaru lub obliczenia fizycznego jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących) demonstruje zjawiska cienia i półcienia, wyodrębnia zjawiska z kontekstu odczytuje dane z tabeli i zapisuje dane w formie tabeli, odczytuje dane z tabeli i zapisuje dane w formie tabeli, opisuje zjawiska: odbicia i rozproszenia światła, podaje przykłady ich występowania i wykorzystania formułuje prawo odbicia, posługując się pojęciami: kąt padania, kąt odbicia posługuje się pojęciem niepewności pomiarowej, zapisuje wynik pomiaru lub przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących) wyjaśnia powstawanie obrazu pozornego w światła posługuje się informacjami przeczytanych tekstów (w tym popularnonaukowych, z internetu) dotyczącymi zjawisk odbicia i rozproszenia światła, m.in. wskazuje przykłady wykorzystania zwierciadeł w różnych dziedzinach życia R rysuje konstrukcyjnie obrazy wytworzone przez zwierciadła płaskie 6

Zwierciadła kuliste zwierciadła kuliste, ognisko i ogniskowa, R zwierciadła kuliste wypukłe. Obrazy otrzymywane za pomocą zwierciadeł kulistych obrazy otrzymywane za pomocą zwierciadeł kulistych wklęsłych, zwierciadeł, wskazuje w otoczeniu przykłady różnych rodzajów zwierciadeł bada doświadczalnie skupianie równoległej wiązki światła za pomocą zwierciadła kulistego wklęsłego wymienia i rozróżnia rodzaje zwierciadeł, wskazuje w otoczeniu przykłady różnych rodzajów zwierciadeł zwierciadle płaskim, wykorzystując prawo odbicia posługuje się pojęciem niepewności pomiarowej, zapisuje wynik pomiaru lub przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących) posługuje się pojęciem niepewności pomiarowej, zapisuje wynik pomiaru lub przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących) rozwiązuje zadania rachunkowe z zastosowaniem wzoru na powiększenie obrazu, zapisuje wielkości dane i szukane określa cechy obrazów wytworzone przez zwierciadła wklęsłe, posługuje się pojęciem powiększenia obrazu, rozróżnia obrazy rzeczywiste i pozorne oraz odwrócone i proste R demonstruje rozproszenie równoległej wiązki światła na zwierciadle kulistym wypukłym, posługuje się pojęciem ogniska pozornego opisuje skupianie promieni w zwierciadle kulistym wklęsłym, posługując się pojęciami ogniska i ogniskowej oraz wzorem opisującym zależność między ogniskową a promieniem krzywizny zwierciadła kulistego R rysuje konstrukcyjnie obrazy wytworzone przez zwierciadła wypukłe R rozwiązuje zadania, korzystając z wzorów na powiększenie i zdolność skupiającą oraz rysując konstrukcyjnie obraz wytworzony przez zwierciadła kuliste 7

Zjawisko załamania światła: (2) zjawisko załamania światła, prawo załamania światła, R zjawisko załamania światła w płytce równoległościennej, pryzmat, rozszczepienie światła w pryzmacie, barwy, widzenie barwne. Demonstracja zjawiska załamania światła (zmiany kąta załamania przy zmianie kąta padania) Soczewki i ich właściwości. rodzaje soczewek, opisuje (jakościowo) bieg promieni przy przejściu światła z ośrodka rzadszego do ośrodka gęstszego optycznie i odwrotnie, posługując się pojęciem kąta załamania demonstruje zjawisko załamania światła (zmiany kąta załamania przy zmianie kąta podania jakościowo) wymienia i rozróżnia rodzaje soczewek rysuje konstrukcyjnie obrazy wytworzone przez zwierciadła wklęsłe posługuje się pojęciem niepewności pomiarowej, zapisuje wynik pomiaru lub przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących) odczytuje dane z tabeli i zapisuje dane w formie tabeli, opisuje światło białe jako mieszaninę barw, a światło lasera jako światło jednobarwne demonstruje i opisuje zjawisko rozszczepienia światła za pomocą pryzmatu wskazuje w otaczającej rzeczywistości przykłady załamania światła, wyodrębnia zjawisko załamania światła z kontekstu, wskazuje czynniki istotne i nieistotne dla wyniku doświadczenia związane z badaniem przejścia światła z ośrodka rzadszego do ośrodka gęstszego optycznie i odwrotnie odczytuje dane z tabeli i zapisuje dane w formie tabeli, opisuje bieg promieni przechodzących przez R rozwiązuje zadania rachunkowe z zastosowaniem prawa załamania światła opisuje zjawisko całkowitego wewnętrznego odbicia, podaje przykłady jego zastosowania R formułuje prawo załamania światła planuje i demonstruje doświadczenie związane z badaniem biegu promieni przechodzących przez R rozwiązuje zadania rachunkowe z zastosowaniem wzoru na zdolność skupiającą układu soczewek, np. szkieł 8

ognisko i ogniskowa, bieg promieni Obrazy otrzymywane za pomocą soczewek (2) obrazy otrzymywane za pomocą soczewek skupiających, obrazy otrzymywane za pomocą soczewek rozpraszających, zdolność skupiająca soczewki, korygowanie wad wzroku, R przyrządy optyczne, R zjawiska optyczne w przyrodzie. Demonstracja wytwarzania za pomocą soczewki skupiającej ostrego obrazu przedmiotu na ekranie z odpowiednim doborem położenia soczewki i przedmiotu soczewkę skupiającą (biegnących równolegle do osi optycznej), posługując się pojęciami ogniska, ogniskowej i zdolności skupiającej soczewki posługuje się pojęciem niepewności pomiarowej, zapisuje wynik pomiaru lub przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących) odczytuje dane z tabeli i zapisuje dane w formie tabeli, opisuje powstawanie obrazów w oku ludzkim, wyjaśnia pojęcia krótkowzroczności i dalekowzroczności oraz opisuje rolę soczewek w ich korygowaniu wytwarza za pomocą soczewki skupiającej ostry obraz przedmiotu na ekranie, dobierając doświadczalnie położenie soczewki i przedmiotu rozwiązuje zadania rachunkowe z zastosowaniem wzoru na powiększenie obrazu, zapisuje wielkości dane i szukane określa cechy obrazów wytworzone przez soczewki, posługuje się pojęciem powiększenia obrazu, soczewkę skupiającą i wyznaczaniem jej ogniskowej R posługuje się informacjami przeczytanych tekstów (w tym popularnonaukowych, z internetu), m.in. opisuje przykłady wykorzystania przyrządów optycznych w różnych dziedzinach życia R opisuje przykłady zjawisk optycznych w przyrodzie posługuje się informacjami przeczytanych tekstów (w tym popularnonaukowych, z internetu), m.in. dotyczącymi narządu wzroku i korygowania zaburzeń widzenia rysuje konstrukcyjnie obrazy wytworzone przez soczewki, rozróżnia obrazy rzeczywiste, pozorne, proste, odwrócone, powiększone, pomniejszone związane z wytwarzaniem za pomocą soczewki skupiającej ostrego obrazu przedmiotu na ekranie okularowych i oka R rozwiązuje zadania rachunkowe z zastosowaniem wzoru na zdolność skupiającą układu soczewek, np. szkieł okularowych i oka R wymienia i opisuje różne przyrządy optyczne (mikroskop, lupa, luneta itd.) posługuje się informacjami przeczytanych tekstów (w tym popularnonaukowych, z internetu) dotyczącymi źródeł i właściwości światła, zasad ochrony narządu wzroku, wykorzystania światłowodów, laserów i pryzmatów, powstawania tęczy 9

Powtórzenie wiadomości z optyki Sprawdzian wiadomości z optyki. Powtórzenie (6 godzin lekcyjnych) Powtórzenie wiadomości o ruchach i siłach droga, prędkość, przyspieszenie, prędkość średnia i chwilowa, ruch jednostajnie przyspieszony, ruch jednostajnie opóźniony, ruch niejednostajny, I, II, III zasada dynamiki Newtona, siła ciężkości, swobodne spadanie ciał, maszyny proste, opory ruchu. Powtórzenie wiadomości o energii praca mechaniczna, moc, energia mechaniczna, energia kinetyczna i energia potencjalna, zasada zachowania energii mechanicznej, I zasada termodynamiki, przewodnictwo cieplne, konwekcja, promieniowanie, zmiany stanu skupienia, ciepło właściwe, ciepło topnienia, ciepło parowania. rozróżnia obrazy rzeczywiste i pozorne oraz odwrócone i proste dopuszczający dostateczny dobry bardzo dobry Powtórzenie wiadomości o właściwościach materii ciała stałe, ciecze i gazy, 10

kryształy i ciała bezpostaciowe, siły spójności i siły przylegania, napięcie powierzchniowe, gęstość, ciśnienie, ciśnienie atmosferyczne, prawo Pascala, prawo Archimedesa, siła wyporu. Sprawdzian wiadomości. Powtórzenie wiadomości o elektryczności sposoby elektryzowania ciał (przez tarcie i dotyk), ładunek elektryczny, zasada zachowania ładunku elektrycznego, przewodniki i izolatory, napięcie elektryczne, natężenie prądu elektrycznego, I prawo Kirchhoffa, prawo Ohma, opór elektryczny, energia elektryczna, praca i moc prądu Powtórzenie wiadomości z magnetyzmu magnes trwały, kompas, ferromagnetyki, właściwości magnetyczne przewodu, przez który płynie prąd elektryczny, biegunowość magnetyczna przewodnika kołowego, siła magnetyczna (elektrodynamiczna), reguła lewej dłoni, silnik elektryczny. opracowałaaaa Zabierzów, 28 sierpnia 2016r. Marek Zaprzelski 11