Literka.pl Katyń - morze polskiej krwi. Data dodania: 2005-04-14 08:00:00 Scenariusz poświęcony rocznicy zbrodni katyńskiej. SCENOGRAFIA: Wystrój sali o tematyce patriotycznej, przytłumione światła, zapalone znicze ułożone w kształcie krzyża. Na środku duży sosnowy krzyż jako nawiązanie do sosenek posadzonych przez NKWD na mogiłach żołnierzy w Katyniu. Aktorzy ubrani w czarne stroje. Komputer oraz projektor multimedialny do wyświetlania pokazu slajdów, towarzyszących deklamacji i śpiewom. Na środek sceny wychodzi Narrator, w tle melodia pieśni Śpiew z mogiły : Narrator/wprowadzający: Ten kwiecień niech przypomina nam wielką tragedię narodu polskiego. Morze przelanej niewinnej krwi polskich żołnierzy, którzy zginęli tylko dlatego, iż byli Polakami. Dziś my, młodzi synowie tej ziemi nie możemy zapomnieć o smutnych kartach naszej historii. Winniśmy naszym przodkom pamięć, cześć i modlitwę. Niech spotkanie to wskrzesi ducha tamtych dni, rozpali pochodnię pamięci, obudzi w nas umiłowanie Ojczyzny. Polski niepodległej i demokratycznej. Tej co nie zginęła. Recytator 1: Był rok 1939 pierwszego września wybuchła II wojna światowa. Na Polskę od zachodu napadli Niemcy. Zajęli część naszych ziem, niszczyli miasta i wsie, mordowali ludzi. Na przerażonych Polaków 17 września 1939 r. ze wschodu uderzyła Rosja. Kraj nasz znalazł się w kleszczach dwóch wrogich państw. Chór Pieśń: Białe róże Rozkwitały pąki białych róż, Wróć, Jasieńku, z tej wojenki już, Wróć, ucałuj, jak za dawnych lat, Dam ci za to róży najpiękniejszy kwiat! SLAJD 1: SZUKAŁA MATKA SWYCH SYNÓW Recytator 2: Wielu Polaków nie powróciło nigdy do domów, tysiące oddało swe życie w walce za Ojczyznę. Jesienią 1939 r. Rosjanie bestialsko mordowali polskich żołnierzy lub brali ich do niewoli. Jeńców, których było ponad 200 tysięcy traktowano okrutnie. Uczestnicy walk wrześniowych tak wspominali ten tragiczny okres: Recytator 3: Po zabraniu nas do niewoli, kazano nam podnieść ręce do góry i gnano biegiem dwa kilometry. Przy rewizji rozebrano do naga i zrabowano wszystko, co kto miał. Po rewizji
ustawiono nas we czwórki, przesłuchano spisując personalia, przy czym nie obeszło się bez wyzwisk, następnie gnano nas 30 kilometrów bez odpoczynku i wody. Kto był słabszy i nie mógł nadążyć, dostawał uderzenie kolbą tak silne, że padał na ziemie, a jeżeli się nie mógł podnieść, natychmiast przebijano go bagnetem. Recytator 4: Polskich jeńców żołnierzy wywieziono w głąb Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i umieszczono w obozach pracy oraz w obozach jenieckich: w Kozielsku, Ostaszkowie, Charkowie. Wśród uwięzionych znajdowali się lekarze, prawnicy, nauczyciele, naukowcy, inżynierowie, duchowni, olimpijczycy. Wszyscy więzieni Polacy wierzyli, że wrócą do kraju, tęskniąc pisali listy do rodzin, snuli marzenia na przyszłość. Tak pisał oficer podporucznik Zbigniew Bolesław Przystasza: Recytator 5: Pragnąłbym, ażeby Bóg umożliwił mi powrót do Polski, do normalnych warunków pracy, ażebym skończył prawo, ażebym się ożenił z piękna, dobrą i kochaną kobietą, ażebym miał z nią dzieci takie o jakich nieraz marzyłem- proszę cię Boże i o to bym miał kawałek ziemi swojej z zagrodą gdzieś w swoich kochanych stronach sanockich. Lecz przede wszystkim proszę Cię o to by to się działo jeśli to jest możliwe Boże w ramach Wielkiej, Nowej, Potężnej Polski. Recytator 6: Jednak te marzenia nie spełniły się. Żołnierzy przetrzymywano w obozach od IX. 1939 r. do wiosny 1940 r. Chór -Pieśń: Chorał Z dymem pożarów, z kurzem krwi bratniej Do ciebie panie, bije ten głos Skarga to straszna, jęk to ostatni, Od takich modłów bieleje włos. My już bez skargi nie znamy śpiewu, Wieniec cierniowy wrósł w naszą skroń Wiecznie, jak pomnik twojego gniewu, Sterczy ku Tobie błagalna dłoń! Recytator 7: 5 marca 1940 r. przywódca Rosji Stalin i jego współpracownicy kazali zamordować wszystkich polskich żołnierzy znajdujących się w rosyjskiej niewoli. Recytator 8: Bo gdzie Rosjanin stopę oparł, tam kość pod każdej ziemi bryłą SLAJD 2: NAJPIERW JECHALI DŁUGO, WIEZIONO ICH WIOSENNĄ SZARUGĄ Recytator 9: Jeńców przewożono małymi grupami do wyznaczonych miejsc mordu i zabijano strzałem w tył głowy. Niektórych, którzy stawiali opór wiązano sznurem i kneblowano im usta. Nie powiedziano im co ich czeka, nie wyjaśniono dlaczego muszą umrzeć. Bestialsko
wykonano wyrok. Recytator 1: A było tak: na ustach kneble, na głowie worek miast wawrzynu, po plecach bagnet nieraz spłynął SLAJD 3; O CZYM MYŚLAŁ, ZANIM UMIERAŁ ZA SZEREGIEM WALĄCY SIĘ SZEREG Recytator 2: Więźniów z obozu w Kozielsku zabijano w lesie katyńskim- zamordowano tam ponad 4 421 żołnierzy polskich. Polaków trzymanych w Starobielsku zastrzelono pod Charkowem 3 820 żołnierzy. W Kalininie zgładzono więźniów z Ostaszkowa 6 tysięcy 311 żołnierzy. W pozostałych obozach i więzieniach na terytorium ZSRR zabito 7 305 Polaków. W sumie Rosjanie zamordowali około 15 tysięcy bezbronnych polskich obywateli. Recytator 3 : O czym myślał, zanim umierał za szeregiem walący się szereg? Czy szarpały ich ręce brudne? Czy poszli na rzeź bez oporu? Czy konali wiosennym wieczorem? Czy zabito ich w mrozie rano? O Boże czy im się pożegnać dano? Czy do końca, aż kat wystrzeli, o niczym nie wiedzieli? SLAJD 4: NIEMI ŚWIADKOWIE ZBRODNI Recytator 4: Akcja masowych rozstrzeliwań Polaków trwała od IV. 1940 r. do połowy V. 1940 r. Ciała zamordowanych żołnierzy wrzucano do olbrzymich dołów i zasypano ziemią i wapnem. Groby te ukryto, aby nikt ich nie odnalazł, zamaskowano sadząc na mogiłach drzewa Recytator 5: Tej nocy zgładzono wolność W katyńskim lesie... Zdradzieckim strzałem w czaszkę Pokwitowano wrzesień SLAJD 5: ZWIĄZANO DO TYŁU RĘCE, BY W OBECNOŚCI KATA NIE MOGŁY SIĘ WZNIEŚĆ BŁAGALNIE DO BOGA I DO ŚWIATA Związano do tyłu ręce By w obecności kata Nie mogły się wznieść błagalnie Do boga i do świata Zakneblowano usta By w tej katyńskiej nocy Nie mogły wołać o litość Ni wezwać z nikąd pomocy
SLAJD 6: I TYLKO PAMIĘĆ ZOSTAŁA W podartym jenieckim płaszczu Martwą do rowu zepchniętą I zasypano ziemią Krwią na wskroś przesiąkniętą Recytator 6: By zmartwychwstać nie mogła Ni znaku dać o sobie I na zawsze została W leśnym katyńskim grobie Pod śmiertelnym całunem Zwiędłych katyńskich liści By nikt się nie doszukał By nikt się nie domyślił Tej samotnej mogiły Tych prochów i tych kości Świadectwa największej hańby I największej podłości SLAJD 7; TEJ NOCY ZGŁADZONO PRAWDĘ, W KATYŃSKIM LESIE Tej nocy zgładzono prawdę W katyńskim lesie Bo nawet wiatr, choć był świadkiem Po świecie jej nie rozniesie Bo tylko księżyc niemowa Płynąc nad smutną mogiłą Mógłby zaświadczyć poświatą Jak to naprawdę było Recytator 7: W 1941 r. Niemcy uderzyli na swego dotychczasowego przyjaciela i sojusznika zaatakowali Rosję. Kiedy wojska niemieckie zajęły część ziem ZSRR odkryły groby polskich oficerów. W 1943 r. hitlerowcy ogłosili przez radio całemu światu, że Rosjanie zamordowali tysiące polskich żołnierzy. Stalin ostro temu zaprzeczył, Rosja nie przyznała się do zbrodni, a winę za mord zrzuciła na Niemców. W 1945 r. skończyła się II wojna światowa. Rosja ciągle twierdziła, że jest niesprawiedliwie oskarżana o ludobójstwo Polaków. SLAJD 8: LESIE KATYŃSKI CO W SWYM ŁONIE KRYJESZ TYLE TYSIĘCY UMĘCZONYCH CIAŁ W powojennej Polsce o Katyniu i innych grobach znajdujących się w Rosji nie wolno było
mówić. Za takie tematy groziło więzienie. Dzieci nie uczyły się o tym w szkole, prawdę o Katyniu wyeliminowano z książek. Ludzie jednak pamiętali i pamięć o zamordowanych Polakach żyła w narodzie. Recytator 8: I tylko pamięć została po tej katyńskiej nocy pamięć nie dała się zgładzić nie chciała ulec przemocy. SLAJD 9: I WOŁA SPRAWIEDLIWOŚĆ, I PRAWDĘ PO ŚWIECIE NIESIE I woła sprawiedliwość I prawdę po świecie niesie Prawdę o jeńców tysiącach Zgładzonych w katyńskim lesie. Recytator 9: Dopiero w 1990 r., po 50 latach milczenia, władze rosyjskie przyznały się do zbrodni. Potwierdziły, iż wiosną 1940 r. wojska radzieckie- NKWD zamordowały tysiące polskich żołnierzy. Dziś Polacy na miejscach mordu wznieśli krzyże, stworzyli cmentarze. Pamięć o naszych przodkach jest przekazywana młodemu pokoleniu. Chór Pieśń: Czerwone maki na Monte Cassino Czy widzisz ten rząd białych krzyży? Tu Polak z honorem brał ślub Im dalej tam pójdziesz, im wyżej Tym więcej ich znajdziesz u stóp. Ta ziemia do Polski należy, choć Polska daleko jest stąd Bo wolność krzyżami się mierzy! Historia ten jeden ma błąd Recytator 1: Zbrodnia jakiej dokonały wojska rosyjskie w 1940 r. na żołnierzach polskich to ludobójstwo, ogromne przestępstwo i wielka niesprawiedliwość. Recytator 2: Panie czyś widział patrząc wiekuiście Ręce zbrodniarzy w ciemny nocy czas? Czyś może usnął, gdy szumiały liście A od wystrzału drżał katyński las? O Stworzycielu wszechistnień, wszechrzeczy Co gwiazd wiszary rozpiął ponad mrok Za dużo wbiłeś w polskie serca mieczy Źrenicom jasny odbierając wzrok Upiór zdradziecki w noce chyłkiem, skrycie Tym co zawarli nieagresji pakt
Strzałem w tył czaszki wyłuskiwał życie Krwią pieczętując zbrodni podłej akt SLAJD 10: ZBRODNIO NIEZMIERNA, ZIEMIO WIERNA; WIECZNE ODPOCZYWANIA, REQUIEM AETERNA. Lesie katyński co w swym łonie kryjesz Tyle tysięcy umęczonych ciał Jeszcze raz wojny rozgwarem ożyjesz W zwycięskiej gamie polskich bomb i dział Recytator 3: Katyń jest dziś dla Polaków symbolem męczeństwa i okrucieństwa. To morze polskiej, niewinnej krwi. Wszyscy recytatorzy: Zbrodnio niezmierna, Ziemio wierna; Wieczne odpoczywania, Requiem aeterna. Wykorzystano: Wiersze: Kazimiery Iłłakowiczówny, Jerzego Zagórskiego, Feliksa Konarskiego, Zbigniewa Herberta, Kazimierza Wierzyńskiego, Stanisława Andrusikiewicza Fragmenty pamiętników znalezionych w Katyniu, Zbigniew Bolesław Przystasza, Notes Fragmenty pieśni: Białe róże, Chorał, Czerwone maki na Monte Cassino, Śpiew z mogiły Zdjęcia z Katynia: prezentacja Power Point, pokaz 10 slajdów Dołączono plik z prezentacją w programie Power Point. AUTOR PUBLIKACJI: MARIA JANIGA UWAGA: Osoby zainteresowane prezentacją prosze kontaktować się z autorem pracy celem otrzymania prezentacji Literka.pl Literka.pl