Wieściszowice - Kolorowe jeziorka Dostałeś bezpłatny przewodnik z 7 atrakcjami. Chcesz więcej? Za 2,46 zł otrzymasz wersję rozszerzoną z 21 miejscami. Kliknij w link: http://www.polskaniezwykla.pl/miniprzewodnik/generate.aspx?lat=50,8368&lng=15,9709
Aby zobaczyć mapę miejsc zawartych w mini przewodniku kliknij lub skopiuj do przeglądarki poniższy link: http://www.polskaniezwykla.pl/miniprzewodnik/map.aspx?lat=50.8368&lng=15.9709&pl=21 Wieściszowice Kolorowe jeziorka Do 1925 r. pod Wieściszowicami pracowała witriolejnia, czyli wytwórnia kwasu siarkowego. Przerabiano w niej łupki pirytonośne, pochodzące ze złóż odkrytych w górującym nad miejscowością masywie Wielkiej Kopy. Kopalnie: "Nadzieja", "Nowe Szczęście" i "Gustaw" założono jeszcze w końcu XVIII w. Po zaprzestaniu wydobycia pozostały po nich sporych rozmiarów wyrobiska, które z czasem wypełniły wody. Cztery różnej wielkości zbiorniki nazwano Kolorowymi Jeziorkami. Są dziś atrakcją turystyczną miejscowości. Ok. 0,5 km powyżej zabudowań Wieściszowic, w pobliżu kopalnianych hałd, urządzono wygodny parking. To świetny punkt startowy do wycieczki w kierunku jeziorek. Pierwsze z nich, Purpurowe Jeziorko, (560 m n.p.m.) znajduje się kilkadziesiąt metrów od parkingu. Jest największe i zdecydowanie najciekawsze. Wypełnia dolne partie głębokiego wyrobiska dawnej kopalni "Nadzieja". W stromych ścianach można dostrzec wejścia do zalanych sztolni. Krótki tunel w pozostawionej na dnie partii skał doprowadza do małego Żółtego Jeziorka. Wody w obydwu zbiornikach mają kolor pochodzący od dużego stężenia związków żelaza. Ponadto wykazują mocno kwaśny odczyn. To właściwie zbiorniki słabego roztworu kwasu siarkowego. Zapach siarki jest wyraźnie wyczuwalny na dnie wyrobiska w upalne letnie dni! Do Błękitnego Jeziorka (630 m n.p.m.) i Zielonego Stawku (720 m n.p.m.) prowadzą zielone znaki ścieżki dydaktycznej i czarne szlaku pieszego. Błękitne Jeziorko tworzą wody o zabarwieniu szmaragdowym, pochodzącym od zawartych związków miedzi. Obok jeziorka znajduje się wyrobisko z wejściem do dwóch sztolni. Cały teren należał do dawnej kopalni "Nowe Szczęście". Na kopcu ziemnym zachowały się dwa słupy graniczne kopalń z wyrytymi nazwami "Neues Glück" i "Hoffnung" oraz datą 1805. Zielony Stawek nie dorównuje atrakcyjnością opisanym jeziorkom. Jest niewielki i skryty wśród drzew. W porze letniej wysycha. 50 50'12"N 15 58'15"E na mapie:a Wieściszowice Pomnik poległych w I wojnie światowej Po I wojnie światowej mieszkańcy większości miejscowości, z których pochodzili żołnierze, wystawiali pomniki poległych. Wybierano lokalizacje w centrum wsi czy miasta, w pobliżu kościoła lub na cmentarzu. Do 1945 r. Wieściszowice nosiły nazwę Rohnau im Riesengebirge; w 1945 r. przemianowano na Ronów, a od 1946 jak obecnie. Mieszkańcy wsi wystawili pomnik przed murem cmentarnym przy kościołach. Po 1990 r. byli mieszkańcy Rohnau sfinansowali renowację pomnika poległych w I wojnie światowej 1914-1918. Pomnik jest w kształcie obelisku z plakietą i krzyżem żelaznym zakończonego kulą z krzyżykiem. Otoczony jest żelazną, ozdobną balustradą. 50 50'14"N 15 58'10"E na mapie:b 2
zakończona iglicowym hełmem. Wewnątrz znajduje się drewniany, polichromowany ołtarz z poł. XIX w., prospekt organowy połączony z małą emporą z poł. XIX w. Kościół był remontowany w 1970 r. Między obydwoma kościołami znajduje się cmentarz, a całość jest otoczona kamiennym, mocno zniszczonym murem. 50 50'15"N 15 58'07"E na mapie:c Wieściszowice Wieściszowice Dwa kościoły obok siebie Wieściszowice to długa wieś łańcuchowa leżąca w dolinie Mienicy na wysokości 440 600 m n.p.m. Jest starą wsią, wzmiankowaną po raz pierwszy w 1255 r., już jako istniejąca. Do roku 1292 była własnością zakonu cystersów z Lubiąża, potem była posiadłością rycerską. Kościół w tej wsi był wzmiankowany w 1305 r., co dowodzi, że w tym czasie była wsią dużą. Znaczne zmiany zaszły, gdy po 1785 r. powyżej wsi zaczęto wydobywać łupki pirytonośne. Pozostałością po 140 latach ich eksploatacji są Kolorowe Jeziorka duża atrakcja turystyczna. Od wiosny do jesieni, szczególnie w weekendy wielu turystów odwiedza to miejsce, a dla zmotoryzowanych niejednokrotnie brakuje miejsca na parkingu w pobliżu Purpurowego Jeziorka. Przy okazji pobytu w Wieściszowicach warto podjechać samochodem kilkaset metrów w kierunku na Rędziny i zobaczyć dwa obiekty sakralne. Jeden starszy, obecnie pełniący funkcję kaplicy cmentarnej i drugi stojący obok kościół neogotycki z 1850 r. Późnogotycki kościół zbudowany w 1559 r., służył ewangelikom do 1654 r. Od tego roku przejęli ten kościół katolicy. Był remontowany w XIX w. oraz w 1978 r. Jest to niewielka orientowana budowla, założona na prostokącie z wydzielonym prezbiterium. Wysoki, blaszany dach nakrywa obiekt. Przy zachodnim szczycie stoi wieżyczka drewniana, pokryta gontem i zakończona ośmioboczną baniastą kopułką. W ścianie południowej półkolisty kamienny portal z datą budowy kościoła 1559. Po II wojnie św., kiedy tereny zostały zasiedlone Polakami, głównie wyznania katolickiego, kościół został zamieniony na kaplicę cmentarną, a stojący obok kościół poewangelicki z 1850 r., stał się kościołem katolickim p.w.najświętszego Serca Pana Jezusa. Rędziny Kościół Narodzenia NMP Rędziny to pięknie położona, długa wieś łańcuchowa w dolinie Żywicy. Ciągnie się ok. 3 km na wysokości ok. 570 720 m n.p.m. Najcenniejszym zabytkiem jest renesansowy kościół pw. Narodzenia NMP z lat 1592-1597, przebudowany na neoromański w roku 1850. Jest to budowla orientowana, jednonawowa z prostokątnym prezbiterium i półkolistą absydą. Na osi stoi kwadratowa wieża zwieńczona iglicowym hełmem. Kościół nakryty jest dwuspadowymi dachami, a nad absydą półstożkowym. Zachował się półkolisty kamienny portal renesansowy z datą 1592 i barokowy dzwon z 1657 r. na wieży. Na terenie powyżej kościoła jest mały cmentarz ze starymi zniszczonymi nagrobkami sprzed II wojny. 50 48'49"N 15 56'34"E na mapie:d Jest to skromna budowla z prostokątną nawą i dachem dwuspadowym, krytym blachą. Na osi smukła wieża 3
produkowano w ilościach ok. 4 5 tys. ton, a odbiorcami były browary w Lwówku Śl., Żywcu, Krakowie, Zielonej Górze, Leżajsku. Zatrudnionych w słodowni było ok. 40 osób. Po likwidacji produkcji w latach 90. ubiegłego wieku budynek dawnej słodowni niszczeje i nie ma widoków na jego zagospodarowanie. 50 51'60"N 15 58'55"E na mapie:f Mniszków Drewniany dwór Dwór w Mniszkowie pochodzi z XVIII w. i jest jedną z najpiękniejszych późnobarokowych drewnianych rezydencji wiejskich. Wzniesiono go z dala od głównych szlaków i dlatego stanowi jedną z najmniej znanych atrakcji krajoznawczych. Zanim został wzniesiony w 1780 r., na jego miejscu istniały inne siedziby. W 1780 r. powstały też, zachowane do dziś, malowidła ścienne we wnętrzach, drewniane stropy i czterospadowy dach. Dwór przetrwał nienaruszony II wojnę światową, a niedawno został odrestaurowany. 50 51'40"N 15 56'39"E na mapie:e Ciechanowice Budynek dawnej słodowni Jadąc szosą z Jeleniej Góry przez Miedziankę do Ciechanowic lub pociągiem na trasie Jelenia Góra Wrocław, zwraca uwagę duży ceglany budynek przemysłowy z kilkoma kominami. To stara, nieczynna od ponad piętnastu lat słodownia. Budynek został zbudowany w latach 1890 1895 z przeznaczeniem na słodownię dla dużego koncernu piwowarskiego Schlesische Aktiengesellschaft für Brauindustrie und Malzfabrikation z siedzibą w Kamiennej Górze. Firma obok słodowni w Ciechanowicach posiadała browary w Kamiennej Górze, Boguszowie i Jeleniej Górze. Zniszczenia wojenne w 1945 r. były na tyle duże, że uruchomienie produkcji słodu rozpoczęto dopiero w 1952 r. Zakład podlegał początkowo Zakładom Piwowarsko- Słodowniczym w Wałbrzychu (1952-1957), we Wrocławiu (1957-1963), a od 1963 r. Zakładom Piwowarskim w Lwówku Śląskim. Duży pożar, który wybuchł 19 grudnia 1962 r. przy ponad dwudziestostopniowym mrozie spowodował zniszczenie magazynu słodu i jęczmienia. Odbudowa zakładu trwała od 1965 do 1969 r. Słód Sprawdz na sklep.polskaniezwykla.pl Ciechanowice Kościół św. Augustyna (XIV w.) Kościół św. Augustyna (XIV w., przebudowany XVI, XVII w.) 50 52'04"N 15 58'51"E na mapie:g 4
Ciechanowice Zabudowania folwarczne (XVIII/XIX w.) Zabudowania folwarczne (XVIII/XIX w.) 50 52'04"N 15 58'51"E na mapie:h Ciechanowice Pałac (XVII w.) Ciechanowice, to stara duża wieś w dolinie Bobru otoczona od północy Górami Ołowianymi, a od południa Rudawami Janowickimi. Wzmiankowana już w 1203 r. W okolicach Ciechanowic i sąsiedniej Miedzianki przez kilkaset lat wydobywano rudy miedzi, srebra i ołowiu. Największy rozkwit Ciechanowice przeżyły w XVIII wieku, kiedy od 1660 r. stały się własnością rodu von Schweinitz. W 1754 r. baron Fryderyk von Schweinitz uzyskał dla Ciechanowic prawa miasta górniczego. Na prawym brzegu Bobru w XVII wieku wybudowano renesansowy dwór obronny, który 100 lat później został gruntownie przebudowany. Kolejna przebudowa w 1846 r. zatraciła częściowo formy stylowe. Po II wojnie św. w pałacu mieściła się kolejno szkoła, ośrodek kolonijny, dom dziecka, szpital, ośrodek wychowawczy i szkoła. Od kilku lat pałac z parkiem jest w rękach prywatnych. Nowy właściciel na szeroką skalę przeprowadza remont całego zespołu pałacowo parkowego. Pałac to budowla 2-kondygnacyjna, 2-3 traktowa, nakryta dwuspadowym dachem z facjatą. Elewacja jest 7-osiowa ze zdwojonymi pilastrami a barokowy portal wejściowy podtrzymuje balkon. Przy pałacu są pozostałości parku krajobrazowego ze starymi okazami drzew. Ciechanowice Kaplica cmentarna (1559) Kaplica cmentarna (1559, przebudowana XVII, XVIII w.) 50 52'04"N 15 58'50"E na mapie:j Raszów Mauzoleum Schaffgotschów Mała wieś, sypiący się gotycki kościół, gdakanie kur, szczekanie psów i jazgot łańcuchowych pił z głębi lasu, słowem sielski klimat wsi sudeckiej. Wokół ani żywego (turystycznego) ducha, a tymczasem w chłodnym wnętrzu zapomnianej świątyni pw. Niepokalanego Poczęcia NMP czeka na miłośników zabytków sztuki prawdziwy rarytas. Jest nim zbudowana w 1527 r. kaplica grobowa Schaffgotschów. Rycerski, a z czasem hrabiowski ród należał do najważniejszych na Śląsku. Do Schaffgotschów należały majątki od Żmigrodu aż po Karkonosze. W zaniedbanym kościele w górnej części Raszowa znajdują się prawdziwe skarby renesansowej sztuki nagrobnej. W centrum kaplicy stoją dwa podwójne nagrobki w formie tumb. Spoczywają w nich Schaffgotschowie: Hans I z żoną Salome i Hans II z żoną Margaret. Płyty wierzchnie zdobią piaskowcowe rzeźby zmarłych. Bogato zdobione są także boki sarkofagów. Na ścianach wnętrza kaplicy znajduje się ponadto 13 epitafiów i nagrobek z płaskorzeźbą rycerza w zbroi, pochodzące z XVI i XVII w. Niepokoi trochę stan bezcennych zabytków, które jak najszybciej warto zobaczyć - jeden z Schaffgotschów czeka na przyklejenie ukruszonego kolana, a wszystkie nagrobki pilnie wymagają podjęcia zabiegów konserwatorskich. W pobliskim domu (Raszów 102) mieszka opiekun kościoła dysponujący kluczami. 50 48'07"N 15 59'00"E na mapie:k 50 52'06"N 15 58'37"E na mapie:i 5
Marciszów Dwór (XVI w.) Dwór (XVI w., gruntownie przebudowany XVII, XIX w.) 50 50'33"N 16 01'43"E na mapie:m Marciszów Kościół św. Katarzyny (XIV w.) Kościół św. Katarzyny (XIV w., przebudowany XVIII w.) 50 50'33"N 16 01'44"E na mapie:n Janowice Wielkie Rudawski Park Krajobrazowy Rudawski Park Krajobrazowy położony jest w południowej części województwa dolnośląskiego w Sudetach Zachodnich. Utworzony został w 1989 r. uchwałą Wojewódzkiej Rady Narodowej w Jeleniej Górze. Tereny parku należą do siedmiu jednostek administracyjnych, w tym do gminy Janowice Wielkie (południowa część gminy). Powierzchnia parku wynosi 15 705 ha, zaś jego otulina 6600 ha. Rudawy Janowickie, które rozciągają się od Przełęczy Kowarskiej po przełomową Dolinę Bobru, to niewątpliwie najistotniejszy element krajobrazu parku. Charakteryzują się złożoną budową geologiczną, której efektem jest bardzo zróżnicowana rzeźba terenu. Najwyższym szczytem na terenie parku jest Skalnik (945 m n.p.m., zaś najniżej położonym miejscem jest koryto rzeki Bóbr w okolicy Wojanowa-Bobrowa (ok. 350 m n.p.m.). Na terenie parku wytyczone są dobrze oznakowane i utrzymane szlaki turystyczne, wśród których należy wymienić m.in Główny Szlak Sudecki im. Mieczysława Orłowicza (czerwony), Szlak Międzynarodowy E-3 (niebieski) i Szlak Zamków Piastowskich (zielony). 50 51'01"N 15 55'05"E na mapie:l Marciszów Kościół Niepokalanego Serca NMP (1840) Kościół Niepokalanego Serca NMP (1840), dawniej ewangelicki 50 50'33"N 16 01'44"E na mapie:o Strużnica Starościńskie Skały Starościńskie skały znajdują się na Lwiej Górze (718 m n.p.m.) w Rudawach Janowickich, pomiędzy Jańską Górą a Świnią Górą. Jest to malownicza grupa skalna, z punktami widokowymi urządzonymi w partii szczytowej. Schody prowadzące na najwyższy taras widokowy wyciosano w skale już w XIX wieku, na polecenie brata króla Prus - księcia Wilhelma. Wówczas też "ozdobiono" Starościńskie Skały figurami żeliwnych lwów, z których jeden zachował się na szczycie do dziś. Ze skał można podziwiać piękne panoramy, m.in. na Sokoliki i Dolinę Janówki. 50 50'23"N 15 54'19"E na mapie:p 6
Miedzianka Przełom Bobru Przełom Bobru nieopodal Miedzianki to fragment odcinka doliny rzecznej z charakterystycznymi zakolami. 50 52'47"N 15 57'06"E na mapie:r Miedzianka Najstarsze miasteczko górnicze Sprawdz na sklep.polskaniezwykla.pl Janowice Wielkie Ruiny zamku Bolczów (XIV w.) Ruiny zamku Bolczów (XIV w., odbudowany 1433, rozbudowany XVI w., zniszczony 1645) 50 51'39"N 15 54'44"E na mapie:q Pozostałości po jednym z najstarszych miasteczek górniczych na Dolnym Śląsku - Miedziance, której dzieje sięgają XII w, to oryginalna atrakcja turystyczna. Działały tu kruszarnie, huty i kuźnie. Ciekawostką jest fakt, że już w XVI w. w Żużlowej Dolinie nad Janowicami działała ługownia, w której otrzymywano siarczan miedzi. Kiedy wydobycie ustało - podczas wojny trzydziestoletniej (1618-1648), powstała tu w 1610 r. pierwsza papiernia. Pamiątką po górniczej przeszłości są liczne sztolnie, odkrywki, hałdy oraz charakterystyczne nazwy geograficzne, takie jak: Miedzianka, Miedziane Skały, Rudnik, Hutniczy Grzbiet, Żużlowa Dolina, a nawet Wołek (tak kiedyś nazywano miejsca bogate w cenne kopaliny). 50 52'38"N 15 56'24"E na mapie:s 7
Janowice Wielkie Dolina Janówki Malownicza Dolina Janówki ciągnie się wzdłuż rwącego potoku górskiego - Janówki, o dł. 5,5, km. Dolina zajmuje obniżenie terenu pomiędzy stromymi zboczami Janowickiego i Zamkowego Grzbietu. Porasta ją las świerkowy z domieszką buka. Podczas wędrówki warto zobaczyć wznoszące się wzdłuż doliny liczne grupy skalne, m.in. Piec czy Skalny Most. Pisarzowice Późnogotycki kościół Wniebowzięcia NMP (XV w.) Późnogotycki kościół Wniebowzięcia NMP (XV w.) 50 47'28"N 15 57'05"E na mapie:u 50 51'41"N 15 54'26"E na mapie:t Autorzy zdjęć (w kolejności):, Kajtek, Kajtek, Kajtek, Kajtek, Kajtek, Kajtek, klementyna26, fot. arch. UG Janowice Wielkie, klementyna26, fot. arch. UG Janowice Wielkie, kajtek, kajtek, klementyna26, Kajtek Przewodnik wygenerowany w serwisie www.polskaniezwykla.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone. Żadna część ani całość Mini przewodnika nie może być reprodukowana ani przetwarzana w sposób elektroniczny, 8
mechaniczny, fotograficzny i inny; nie może być użyta do innej publikacji oraz przechowywana w jakiejkolwiek bazie danych bez pisemnej zgody Administratora serwisu. Copyright 2007 Polska Niezwykła Wygenerowano: wtorek 17 stycznia 2017 13:23:09 9