IP Interpretacja dostarczona przez portal http://interpretacja-podatkowa.pl/. Największe archiwum polskich interpretacji podatkowych. Autor Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach Data 2010.09.02 Rodzaj dokumentu interpretacja indywidualna Sygnatura IBPBII/1/415-568/10/MK Źródło http://interpretacja-podatkowa.pl/interpretacja/pokaz/4-podatek- dochodowy-od-osob-fizycznych/5-koszty-uzyskania-przychodow/57- pojecie-i-wysokosc-kosztow-uzyskania-przychodow/155881-kosztyuzyskania-przychodow-obowiazek-platnika-skladki-na-ubezpieczeniaspoleczne-skladki-na-ubezpieczenia-zdrowotne-zeznanie-podatkowe.html Jakie są skutki podatkowe nieprawidłowo pobranych przez płatnika składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne? INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 01 czerwca 2010r. (data wpływu do tut. Biura 14 czerwca 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uregulowania przez płatnika nieprawidłowo wcześniej pobranych składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne: w części dotyczącej zakwalifikowania do przychodów ze stosunku pracy uregulowanych przez płatnika byłego pracodawcę w części finansowanej przez podatnika (byłego pracownika) składek na ubezpieczenia społeczne oraz wykazania kwot tych składek w informacji PIT-11 jest prawidłowe, w pozostałej części jest nieprawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 04 czerwca 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uregulowania przez płatnika nieprawidłowo wcześniej pobranych składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne. W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
W wyniku weryfikacji dokumentacji prowadzonej przez ZUS i zakład pracy, stwierdzono niedopłatę składek na ubezpieczenia społeczne (składki emerytalnej i rentowej) oraz jednocześnie nadpłatę składki na ubezpieczenie zdrowotne u jednego z byłych pracowników dotyczącą okresu grudnia 2004r. Kwoty wynikające z niedopłaty składek emerytalno-rentowych wraz z należnymi odsetkami zostały wpłacone przez wnioskodawcę do ZUS w miesiącu marcu i kwietniu 2010r., zarówno w części finansowanej przez pracownika jak i pracodawcę. Wpłata została pomniejszona o nadpłaconą składkę zdrowotną. Wnioskodawca zaznaczył, że nie będzie dochodzić zwrotu składek emerytalnej i rentowej wobec byłego pracownika w części dotyczącej pracownika. Nie będzie również zwracać nadpłaconej składki zdrowotnej bezpośrednio pracownikowi, chyba że z przepisów podatkowych jednoznacznie wynika, że wnioskodawca jest zobowiązany zwrócić składkę, czego nie znalazł w przepisach. Wnioskodawca nadmienia, że zaległą wpłatę na ubezpieczenie społeczne pomniejszył o nadpłatę składki zdrowotnej, która nie została pracownikowi zwrócona. W związku z powyższym zadano następujące pytania: 1. Jak rozliczyć podatkowo niedopłatę składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne i rentowe), którą płatnik uregulował z własnych środków w części dotyczącej pracownika oraz nadpłatę na ubezpieczenie zdrowotne byłego pracownika... 2. W której rubryce płatnik ma wykazać pracownikowi ewentualny przychód (czy obejmuje on składkę emerytalną, rentową pomniejszoną o składkę zdrowotną)... 3. Na jakim druku PIT winien dokonać rozliczenia; czy zastosować koszty uzyskania przychodu; czy wykazać i jak składkę zdrowotną oraz podatek... Wnioskodawca uważa, iż zapłacone przez pracodawcę za podatnika składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe, uregulowane przez pracodawcę w części dotyczącej pracownika stanowią jego przychód i powinny być wykazane w kwocie brutto (składki emerytalnej i rentowej) w PIT-11 w rubryce przychód należności ze stosunku pracy, w rubryce koszty uzyskania - zastosować koszty uzyskania tzw. zwykłe lub dojazdowe, natomiast w rubryce zaliczki 0 zł. Według wnioskodawcy nie ma on możliwości potrącenia składki na podatek, gdyż fizycznie pracownikowi nie zostały wypłacone żadne należności. Co do nadpłaconej składki zdrowotnej, która została pomniejszona od zaległych składek (emerytalnej i rentowej) wnioskodawca nie jest pewny czy może ją ewentualnie odliczyć (pomniejszyć) od wykazanego przychodu (tj. składki emerytalno-rentowej), gdyż nie będzie jej zwracać pracownikowi. Wnioskodawca uważa, iż powinien pomniejszyć przychód powstały z tyt. uregulowania składki emerytalnorentowej o składkę zdrowotną lub zasadne byłoby poinformowanie pracownika o tym, iż za rok w którym sfinansował składki jest zobowiązany wpisać uprzednio odliczoną składkę zdrowotną do zeznania rocznego w rubryce doliczenia do podatku. Ewentualnie skoro wnioskodawca nie potrąca zaliczki na podatek dochodowy może wystawić PIT-8C, w którym zostałyby wykazane faktycznie opłacone (sfinansowane składki) pomniejszone o niezwróconą składkę zdrowotną i również powiadomić pracownika by dokonał Strona: 2
doliczenia do podatku uprzednio odliczonej składki zdrowotnej. Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje: Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym do 30 marca 2010r. - t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm., natomiast w brzmieniu obowiązującym od 31 marca 2010r. t. j. z 2010r. Dz. U. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Z przepisu art. 11 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Przepis art. 12 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym w 2004r., podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 28-30 oraz art. 30a-30c, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 5c, 6, 8, ust. 10-12 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 ze zm.) potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu - odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) wolny od podatku na podstawie art. 21, 52 i 52a, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Z przepisu art. 27b ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym w 2004r., wynika, iż podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którym mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135) pobranej w roku podatkowym przez płatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych - obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru Strona: 3
stanowi dochód (przychód) wolny od podatku na podstawie art. 21, 52 i 52a oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Z przepisu art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym do 30 marca 2010r. t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm., natomiast w brzmieniu obowiązującym od 31 marca 2010r. t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu - odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Z treści art. 31 ww. ustawy wynika, że osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej zakładami pracy, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej. Przepis art. 32 ust. 2 ww. ustawy stanowi, iż za dochód, o którym mowa w ust. 1 i 1a, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 lub 3 oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b lub pkt 2a. ( ). Zgodnie z art. 27b ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008r. Nr 164, poz. 1027 ze zm.) pobranej w roku podatkowym przez płatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych - obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Z przepisu art. 39 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, Strona: 4
o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5 (PIT-11). ( ). Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w wyniku weryfikacji dokumentacji prowadzonej przez ZUS i zakład pracy, stwierdzono niedopłatę składek na ubezpieczenia społeczne (składki emerytalnej i rentowej) oraz jednocześnie nadpłatę składki na ubezpieczenie zdrowotne u jednego z byłych pracowników dotyczącą okresu grudnia 2004r. Kwoty wynikające z niedopłaty składek emerytalno-rentowej wraz z należnymi odsetkami zostały wpłacone przez wnioskodawcę do ZUS w miesiącu marcu i kwietniu 2010r., zarówno w części finansowanej przez pracownika jak i pracodawcę. Wpłata została pomniejszona o nadpłaconą składkę zdrowotną. Z wniosku wynika również, iż wnioskodawca nie będzie dochodzić zwrotu składek emerytalnej i rentowej wobec byłego pracownika w części dotyczącej pracownika. Nie będzie również zwracać nadpłaconej składki zdrowotnej bezpośrednio pracownikowi. Z ogólnej definicji przychodów zawartej w ww. art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że przychodami są w szczególności otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Dlatego też zapłacone przez wnioskodawcę w 2010r. za byłego pracownika składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) ww. ustawy w świetle art. 11 ust. 1 ustawy stanowią przychód byłego pracownika, bowiem otrzymał on nieodpłatne świadczenie od byłego pracodawcy (były pracodawca zapłacił za niego składki, które powinny być finansowane z jego, tj. byłego pracownika dochodu). Zatem zapłacone przez wnioskodawcę jako płatnika składki stanowią dla tej osoby przysporzenie majątkowe mające swoje źródło w przychodach ze stosunku pracy, o którym mowa w ww. art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym datą powstania przychodu z powyższego tytułu jest data wpłaty ww. składek przez wnioskodawcę jako płatnika na konto Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, czyli data wykonania zobowiązania za byłego pracownika (marzec i kwiecień 2010r.). Wnioskodawca od ww. zapłaconych składek zobowiązany jest jako płatnik, do poboru zaliczki na podatek dochodowy na zasadach określonych w art. 32 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym w 2010r.), tj. z uwzględnieniem m.in. właściwych kosztów uzyskania przychodów. Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż działając prawidłowo wnioskodawca jako płatnik kwotę niepobranych w grudniu 2004r. składek na ubezpieczenia społeczne (składki emerytalnej i rentowej) w części, w której powinny być one pokryte z dochodu pracownika, a które zostały uregulowane ze środków wnioskodawcy w 2010r., zobowiązany jest do wykazania w informacji PIT-11 wystawionej byłemu pracownikowi za 2010r., wykazania w niej również prawidłowo zastosowanych miesięcznych kosztów uzyskania przychodów oraz kwot pobranych zaliczek na podatek dochodowy. Podkreślić bowiem należy, iż również w przypadku, gdy pracodawca czyni na rzecz swego pracownika (aktualnego lub byłego) nieodpłatne świadczenie, winien wykonać obowiązki płatnika nałożone na niego przez ustawodawcę przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Te jednoznacznie wskazują, iż obowiązkiem pracodawcy jako płatnika jest obliczyć, pobrać i odprowadzić podatek od przychodu Strona: 5
pracownika (byłego pracownika). Jeżeli zatem pracodawca nie ma możliwości potrącenia zaliczki (bo nie przekazuje świadczenia pieniężnego), winien pobrać od pracownika środki pieniężne na zaliczkę (mimo braku wyraźnego uregulowania w podatku dochodowym od osób fizycznych), bowiem obowiązek poboru zaliczki istnieje w każdej sytuacji, gdy powstaje przychód do opodatkowania. W odniesieniu natomiast do powstałej w 2004r. u byłego pracownika nadpłaty składki na ubezpieczenie zdrowotne należy stwierdzić, iż jeżeli płatnik w 2010r. zwróci byłemu pracownikowi nadpłaconą składkę na ubezpieczenie zdrowotne, to były pracownik zobowiązany jest do doliczenia w zeznaniu podatkowym za 2010r. do należnego podatku za ten rok kwotę zwróconej składki. Zgodnie bowiem z art. 45 ust. 3a pkt 1 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym w 2010r.) w przypadku otrzymania zwrotu uprzednio zapłaconych i odliczonych składek na ubezpieczenie społeczne lub zdrowotne - w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w ust. 1 lub ust. 1a pkt 2, składanym za rok podatkowy, w którym wystąpiły te okoliczności, podatnik jest obowiązany doliczyć odpowiednio do dochodu lub podatku, obliczonego zgodnie z art. 27 albo art. 30c, kwoty uprzednio odliczone. Przy czym wnioskodawca powinien poinformować byłego pracownika o zwróconej mu w 2010r. kwocie nadpłaconej w 2004r. składki zdrowotnej i obowiązku doliczenia tej kwoty w zeznaniu podatkowym za 2010r. na formularzu PIT-36 do należnego podatku dochodowego za ten rok. Taką informację należy przekazać również wówczas, gdy zwrot ten następuje pośrednio, tj. poprzez zaliczenie nadpłaconej składki zdrowotnej przysługującej do zwrotu pracownikowi na poczet zobowiązań pracownika wobec pracodawcy. W przypadku natomiast, gdy wnioskodawca nie zwróci byłemu pracownikowi ww. kwoty nadpłaconej składki na ubezpieczenie zdrowotne, wówczas nie ma jakichkolwiek podstaw do informowania byłego pracownika o obowiązku doliczenia w zeznaniu podatkowym do należnego podatku dochodowego za 2010r. kwoty tej składki. Przy czym zaznaczyć należy, iż organ wydający niniejszą interpretację nie ustosunkowuje się w niej do tego, czy pracodawca ma prawo bądź nie dokonać zwrotu pracownikowi nadpłaconych składek zdrowotnych. Ta kwestia nie jest bowiem uregulowana przepisami prawa podatkowego, a tylko do interpretacji takich przepisów, zgodnie z dyspozycją art. 14b 1 Ordynacji podatkowej, Organ jest uprawniony. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika jednak, iż wnioskodawca wpłatę do ZUS kwoty wynikającej z niedopłaty składek społecznych (emerytalno-rentowych) pomniejszył o kwotę nadpłaconej składki zdrowotnej. Zatem kwotę nadpłaty składki zdrowotnej, którą wnioskodawca pokrył niedopłatę składek społecznych należy w istocie traktować jako część składki społecznej finansowanej przez podatnika (byłego pracownika). W takim przypadku w informacji PIT-11 wnioskodawca wykazuje tylko różnicę pomiędzy kwotą należnej od byłego pracownika składki na ubezpieczenia społeczne a kwotą nadpłaty składki zdrowotnej, ponieważ pozostałą część należnej składki na ubezpieczenia społeczne, która powinna być finansowana przez byłego pracownika pokrywa wnioskodawca z własnych środków. Od ww. różnicy, czyli tej faktycznie sfinansowanej za pracownika, istnieje obowiązek prawidłowego naliczenia również należnej zaliczki na podatek dochodowy oraz jej wykazania w ww. informacji PIT-11. Strona: 6
Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny uraz powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż brak jest jakichkolwiek podstaw prawnych do wystawienia przez wnioskodawcę informacji PIT-8C, o której mowa w art. 42a ww. ustawy. Przepis art. 42a stanowi bowiem, iż osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. Wpłacona do ZUS przez wnioskodawcę za byłego pracownika część składki na ubezpieczenia społeczne, która powinna być finansowana przez byłego pracownika jest nieodpłatnym świadczeniem i stanowi przychód byłego pracownika, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy; nie jest przychodem z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy. Zgodnie bowiem z treścią art. 20 ust. 1 ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach. Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy należało uznać: w części dotyczącej zakwalifikowania do przychodów ze stosunku pracy składek na ubezpieczenia społeczne uregulowanych przez płatnika byłego pracodawcę w części finansowanej przez podatnika (byłego pracownika) oraz wykazania kwoty tych składek w informacji PIT-11 za prawidłowe, w pozostałej części za nieprawidłowe. Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 3 ustawy z dnia 30 Strona: 7
sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała. Strona: 8