SPECYFIKACJA TECHNICZNA

SPECYFIKACJA TECHNICZNA WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT BUDOWLANYCH 452-2 KONSTRUKCJE PREFABRYKOWANE

SPIS TREŚCI 1. WSTĘP... 2 1.1. Przedmiot ST... 2 1.2. Zakres stosowania ST... 2 1.3. Określenia podstawowe... 2 1.4. Zakres robót objętych ST... 2 1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót... 2 2. MATERIAŁY... 2 2.1. Ogólne wymagania... 2 2.2. Prefabrykaty... 3 3. SPRZĘT... 4 3.1. Wymagania ogólne... 4 4. TRANSPORT... 4 4.1. Wymagania ogólne... 4 4.2. Transport materiałów... 5 4.3. Przechowywanie i składowanie materiałów... 5 5. WYKONANIE ROBÓT... 5 5.1. Dokumentacja montażowa i warsztatowa... 5 5.2. Pomiary i kontrola wysokości... 6 5.3. Zasady montażu... 6 6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT... 6 6.1. Wymagania ogólne... 6 6.2. Kontrola dokładności montażu prefabrykatów... 6 7. OBMIAR ROBÓT... 7 8. ODBIÓR ROBÓT... 7 Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu... 7 Odbiór końcowy... 7 9. PODSTAWA PŁATNOŚCI... 8 10. PRZEPISY ZWIĄZANE... 8 1

1. WSTĘP 1.1. Przedmiot ST Przedmiotem niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót budowlanych związanych z wykonaniem i odbiorem konstrukcji betonowych prefabrykowanych dla budynku Centrum Targowo konferencyjnego w Ostródzie. Klasyfikacja wg Wspólnego Słownika Zamówień (CPV) Grupa Klasa Kategoria Opis 45200000-9 45260000-7 1.2. Zakres stosowania ST Roboty budowlane w zakresie wznoszenia kompletnych obiektów budowlanych lub ich części oraz w zakresie inżynierii lądowej i wodnej. Roboty w zakresie wykonywania pokryć i konstrukcji dachowych i inne podobne roboty specjalistyczne. 45262000-1 Specjalne roboty budowlane, inne iż dachowe. 45262300-4 Betonowanie 45262311-4 Betonowanie konstrukcji. Szczegółowa specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w pkt. 1.1. 1.3. Określenia podstawowe Określenia i nazewnictwo użyte w niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej są zgodne z obowiązującymi podanymi w normach PN i przepisach Prawa budowlanego. 1.4. Zakres robót objętych ST Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z: Ułożeniem płyt ściennych prefabrykowanych grubości 20 cm, prefabrykowane schody, ułożeniem płyt stropowych sprężonych typu SP 400. 1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość wykonania robót, ich zgodność z dokumentacją projektową, ST i poleceniami Inżyniera. 2. MATERIAŁY 2.1. Ogólne wymagania Do wykonania elementów betonowych mogą być stosowane wyroby producentów krajowych i zagranicznych. Wszystkie materiały użyte do wykonania betonu muszą posiadać aktualne polskie aprobaty techniczne lub odpowiadać Polskim Normom ( Dz. U. Nr 92 poz 881). Wykonawca uzyska przed zastosowaniem wyrobu akceptację Inspektora Nadzoru. Zatwierdzenie jednego materiału z danego 2

źródła nie oznacza automatycznego zatwierdzenia pozostałych materiałów z tego źródła. Jeżeli materiały z akceptowanego źródła są niejednorodne lub nie zadawalającej jakości, Wykonawca powinien zmienić źródło zaopatrywania w materiały. Odbiór techniczny materiałów powinien być dokonywany według wymagań i w sposób określony aktualnymi normami. Wszystkie elementy prefabrykowane dostarczane na budowę powinny być trwale oznakowane. Poszczególne partie elementów tego samego typu powinny posiadać świadectwo jakości (atest). 2.2. Prefabrykaty Płyty stropowe sprężone typu SP 40 Płyty stropowe SP mogą być stosowane w budynkach o różnorodnej konstrukcji i funkcji pod warunkiem obciążenia stropu w sposób statyczny oraz przestrzegania podanych dalej wytycznych. Zakres stosowania płyt SP obejmuje między innymi: budynki mieszkalne i biurowe, budynki użyteczności publicznej centra handlowe, budynki magazynowe i przemysłowe (płyty SP32 i SP40), w przedziale rozpiętości od 2,4 do 18,0 m. Płyty SP należy stosować przede wszystkim w budynkach szkieletowych o konstrukcji stalowej lub żelbetowej, gdzie zachowany jest podstawowy schemat statyczny płyty jako belki swobodnie podpartej. Płyty SP można stosować także w układach ściennych, jako częściowo zamocowane, pod warunkiem zachowania wymagań. Przyjęte w płytach SP grubości otulenia cięgien sprężających betonem określają dopuszczalny zakres ich zastosowania ze względu na trwałość stropów. Dopuszcza się stosowanie płyt SP w bardziej agresywnych środowiskach pod warunkiem wykonania na ich dolnej powierzchni ochronnej warstwy powierzchniowej, odpowiedniej do występującego czynnika korozyjnego (wg indywidualnego projektu). W budynkach lokalizowanych na terenach szkód górniczych oraz na terenach, na których wystąpić mogą nierównomierne osiadania podpór lub inne ruchy podłoża mogące wywoływać w stropach siły rozciągające, możliwość zastosowania płyt SP należy rozważyć indywidualnie i w razie potrzeby zastosować dodatkowe środki techniczne, które zapewnią niezbędny poziom bezpieczeństwa konstrukcji stropu. W szczególności należy wziąć pod uwagę możliwość wykonania na płytach SP monolitycznej, odpowiednio zbrojonej, płyty nadbetonu lub zastosowania ciągłego zbrojenia uzupełniającego w stykach między płytami (ewentualnie poszerzonych). Technologia produkcji płyt SP Wytwarzanie płyt SP odbywa się metodą wytłaczania (ekstruzji) betonowej wstęgi, za pomocą odpowiednich urządzeń formujących (wytłaczarek). Wstęga formowana jest na stalowych podłożach torów naciągowych o szerokości 1,20 m i długości ok. 100 m. Równe i gładkie powierzchnie podłoży dają gwarancję wykonania płyt z gładką, niewymagającą tynkowania, powierzchnią sufitową. Po wstępnym naprężeniu i zakotwieniu cięgien w blokach oporowych toru naciągowego, na podłożu umieszczany jest agregat (wytłaczarka), który formuje z mieszanki betonowej wstęgę o przekroju poprzecznym odpowiednim dla danego typu płyty. Proces formowania wstęgi ma charakter ciągły. Do zasobnika agregatu dostarczana jest mieszanka betonowa o konsystencji wilgotnej, którą przenośniki ślimakowe agregatu wtłaczają do dołączonej formy ślizgowej i jednocześnie przesuwają całe urządzenie wzdłuż toru z przeciętną prędkością około 1,0 m/min. W ten sposób urządzenie formuje i pozostawia za sobą wstęgę zagęszczonej, odpowiednio ukształtowanej, świeżej mieszanki betonowej, w której wykonywane są następnie niezbędne wycięcia, w zależności od aktualnego zamówienia. Aby przyśpieszyć proces wiązania betonu, podłoże toru podgrzewane jest do temperatury około 35oC za pomocą cieczy przepływającej w 3

umieszczonych w jego wnętrzu rurach, a pasmo betonu przykrywane jest matami termoizolacyjnymi. Po około 16-tu godzinach od chwili zabetonowania beton osiąga wytrzymałość umożliwiającą sprężenie betonowej wstęgi. Zwalniany jest wówczas naciągcięgien i następuje sprężenie. Wstęga, która ma długość około 100 m, jest następnie cięta specjalną piłą tarczową na odcinki (gotowe prefabrykaty) o potrzebnej długości. Poszczególne elementy zdejmowane są z podłoża i przenoszone na miejsce składowania za pomocą specjalnego zawiesia, samo zakleszczającego się o wręby w bocznych powierzchniach płyt. Gotowe prefabrykaty składowane są w pozycji poziomej w stosach. Beton Wszystkie typy płyt SP wytwarzane są z betonu zwykłego klasy B60, produkowanego zgodnie z normą. Stal sprężająca Do sprężania płyt SP stosowane są dwa rodzaje siedmiodrutowych splotów: φ9,3 mm oraz φ12,5 mm, obydwa ze stali Y1860. Dla celów obliczeniowych [24, 25, 26, 27], wartości cech wytrzymałościowych i odkształcalnościowych zastosowanych cięgien ustalono na podstawie Aprobat Technicznych. Początkowe naprężenia w zbrojeniu głównym, bezpośrednio po naciągnięciu i zakotwieniu cięgien sprężających w urządzeniach oporowych, są równe 1300 MPa. W cięgnach górnych początkowe naprężenia odpowiednio zredukowano do wartości, która zabezpiecza płyty przed zarysowaniem górnej strefy ich przekrojów podczas podnoszenia uchwytami szczękowymi. 3. SPRZĘT 3.1. Wymagania ogólne Wykonawca jest zobowiązany do używania jedynie takiego sprzętu, który nie spowoduje niekorzystnego wpływu na jakość wykonywanych robót i będzie gwarantować przeprowadzenie robót, zgodnie z zasadami określonymi w PB i ST. W przypadku braku ustaleń w wymienionych dokumentach, zasady pracy sprzętu powinny być uzgodnione i zaakceptowane przez inspektora nadzoru inwestorskiego. Sprzęt należący do Wykonawcy lub wynajęty do wykonania robót musi być utrzymany w dobrym stanie technicznym i w gotowości do pracy. Wykonawca dostarczy, na żądanie, Inspektorowi nadzoru inwestorskiego kopie dokumentów potwierdzających dopuszczenie sprzętu do użytkowania, tam gdzie jest to wymagane przepisami. Jeżeli przewiduje się możliwość wariantowego użycia sprzętu przy wykonywanych robotach, Wykonawca powiadomi Inspektora nadzoru inwestorskiego o swoim zamiarze wyboru i uzyska jego akceptację. Wybrany sprzęt po akceptacji, nie może być później zmieniany bez zgody Inspektora. Jakikolwiek sprzęt, maszyny, urządzenia i narzędzia nie gwarantujące zachowania warunków technologicznych, nie zostaną przez Inspektora nadzoru inwestorskiego dopuszczone do robót. Wykonawca jest zobligowany do skalkulowania kosztów jednorazowych sprzętu w cenie jednostkowej robót, do których ten sprzęt jest przeznaczony. 4. TRANSPORT 4.1. Wymagania ogólne Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w Wymaganiach ogólnych pkt 3.3 ogólnej specyfikacji technicznej. 4

4.2. Transport materiałów Do transportu materiałów, sprzętu budowlanego i urządzeń wykonawca robót stosować będzie następujące, sprawne technicznie i zaakceptowane przez Inżyniera środki transportu: samochód ciężarowy, skrzyniowy 10 5 Mg, samochód dostawczy 3-5 Mg. żuraw samochodowy 18 20t, żuraw wieżowy torowy. Wykonawca jest zobowiązany do stosowania jedynie takich środków transportu, które nie wpłyną niekorzystnie na jakość robót i właściwości przewożonych towarów. Środki transportu winny być zgodne z ustaleniami ST, oraz projektu organizacji robót, który uzyskał akceptację Inżyniera. Przy ruchu po drogach publicznych pojazdy muszą spełniać wymagania przepisów ruchu drogowego (kołowego, szynowego, wodnego) tak pod względem formalnym jak i rzeczowym. Transport powinien odbywać się zgodnie z przepisami BHP i ruchu drogowego. I. Transport na budowę 1. Płyty podczas transportu powinny być układane w pozycji wbudowania na drewnianych podkładkach i zabezpieczone przed przesuwaniem oraz w przypadku płyt jednożebrowych również przed obrotem. 2. Elementy należy podpierać w odległości 0,5 do 1 m od końców elementów. II. Transport wewnętrzny na budowie 1. Podnoszenie płyt powinno odbywać się za uchwyty przewidziane do tego celu. 2. Montażysta musi być wyposażony w niezbędny sprzęt do rozładunku i montażu prefabrykatów. 3. Płyty jednożebrowe posiadają akcesoria zabezpieczające przed wywróceniem się na bok w fazie między montażem a zmonolityzowaniem stropu 4.3. Przechowywanie i składowanie materiałów Wykonawca zapewni, aby tymczasowo składowane materiały, (do czasu, gdy będą one potrzebne do wbudowania) były zabezpieczone przed zniszczeniem, zachowały swoją jakość i właściwości oraz były dostępne do kontroli przez Inspektora nadzoru inwestorskiego. Przechowywanie materiałów musi się odbywać na zasadach i w warunkach odpowiednich dla danego materiału oraz w sposób skutecznie zabezpieczający przed dostępem osób trzecich. Wszystkie miejsca czasowego składowania materiałów powinny być po zakończeniu robót doprowadzone przez Wykonawcę do ich pierwotnego stanu. Elementy prefabrykowanych klatek schodowych w czasie składowania płyty układa się warstwowo w pozycji wbudowania na podkładach drewnianych o grubości takiej, aby między poszczególnymi warstwami powstała Wolna przestrzeń grubości nie mniejszej niż 3 cm; ich grubość powinna być dostosowana do wysokości stopni. Liczba warstw w stosie nie powinna przekraczać 5 elementów. Belki należy składować na równym podłożu, na podkładkach grubości co najmniej 80 mm ułożonych poziomo w odległości 1/5 długości od ich końców. Następne warstwy układać na podkładkach umieszczonych nad podkładkami dolnymi. Liczba warstw nie większa od 5. 5. WYKONANIE ROBÓT 5.1. Dokumentacja montażowa i warsztatowa Wykonanie właściwej dokumentacji montażowej wykonawczej dokumentującej specyficzne szczegółowe rozwiązania konstrukcyjne stosowane przez Wykonawcę i uszczegółowiającej ją 5

dokumentacji warsztatowej, łącznie z niezbędnymi obliczeniami wytrzymałościowymi należy uwzględnić w cenach jednostkowych oferty. Produkcję elementów prefabrykowanych budynku można zaczynać dopiero, gdy zostaną zwrócone ostateczne rysunki montażowe z adnotacją zezwalającą Architekta i ewentualnie przedstawiciela Zleceniodawcy. Termin przedłożenia dokumentacji powinien zostać określony przez Wykonawcę, w dopasowaniu do wymogów czasowych przedsięwzięcia, w uzgodnieniu z projektantem. Zatwierdzenie dokumentacji przez Architekta i Projektanta nie zwalnia Wykonawcy z odpowiedzialności za właściwy obmiar konstrukcji. 5.2. Pomiary i kontrola wysokości Domiary i wytyczenia niezbędne do wykonania własnych robót muszą zostać wykonane siłami własnymi Wykonawcy. Wszystkie urządzenia i sprzęt pomiarowy, stosowany w czasie realizacji robót będą zaakceptowane przez Inspektora Nadzoru. Urządzenia i sprzęt pomiarowy zostaną dostarczone przez Wykonawcę. Jeżeli urządzenia te lub sprzęt wymagają badań atestujących, to Wykonawca będzie posiadać ważne świadectwa legalizacji. Wszystkie urządzenia pomiarowe będą przez Wykonawcę utrzymywane w dobrym stanie, w całym okresie trwania robót. 5.3. Zasady montażu Montaż płyt należy wykonywać za pomocą żurawia o odpowiednich parametrach technicznych. W fazie montażowej płyty opiera się na podporach pośrednich, które należy umieścić nie dalej niż 250 mm od krawędzi podpory stałej. Płyty należy układać na ścianach na warstwie zaprawy cementowej. Należy zaślepić kanały w prefabrykacie. Kolejnym etapem jest ułożenie zgodnie z projektem, zbrojenie wieńców, dodatkowe pręty zbrojenia górnego w stykach pomiędzy prefabrykatami. Następnie zabetonowuje się wieńce oraz podłużne styki pomiędzy płytami. Przed betonowaniem konieczne jest oczyszczenie styków oraz nawilżenie wodą. Istotnym elementem na który należy zwrócić uwagę na właściwie wypełnienie styków podłużnych w miejscach, w których znajdują się dodatkowe pręty zbrojeniowe. Podpory można usunąć po uzyskaniu przez beton w spoinach wytrzymałości min. 5,0 MPa. 6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT 6.1. Wymagania ogólne Wykonawca odpowiedzialny jest za pełną kontrolę robót i jakości materiałów. Wykonawca zapewni odpowiedni system kontroli obejmujący personel, laboratorium, sprzęt, zaopatrzenie i wszystkie urządzenia niezbędne do prowadzenia kontroli robót. Minimalne wymagania, co do zakresu badań i ich częstotliwości są określone w ST i normach koniecznych, do wykonania robót zgodnie z PB. 6.2. Kontrola dokładności montażu prefabrykatów Wszystkie elementy łączące prefabrykaty z korpusem budowli należy ukształtować tak, aby można było przejąć odp. tolerancje wykonania bez spowodowania odkształcenia prefabrykatów lub ich uszkodzenia przez obciążenia ściskające albo rozciągające. Jako dopuszczalne tolerancje stanu surowego przy konstrukcji połączeń i zakotwień należy uwzględnić min. ± 20 mm zarówno dla odchyłek z płaszczyzny jak i dla wymiarów otworów i wysokości poszczególnych elementów korpusu budowli. Konstrukcję elementów stropowych należy wykonać według pomiarów z natury w oparciu o zatwierdzone do realizacji rysunki montażowe przy uwzględnieniu przewidzianych tolerancji 6

wymiarów. Uwzględnić należy tolerancje w wytwarzaniu betonu na miejscu oraz odkształcenia betonu, wynikające z pełnego obciążenia, osiadań, pełzania lub skurczu. Jeśli Wykonawca stwierdzi przekroczenie tolerancji stanu surowego, winien je niezwłocznie zgłosić i wnioskować do Kierownictwa Budowy o podjęcie stosownych działań dla usunięcia tychże usterek, w innym przypadku wszystkie koszty związane z dostosowaniem konstrukcji montowanej elewacji do istniejącego korpusu budynku ponosi Wykonawca. Zleceniodawca udzieli Wykonawcy dodatkowego zlecenia przed rozpoczęciem wykonywania robót dodatkowych pod warunkiem, że te dodatkowe nakłady będą uzasadnione i uzgodnione. Elementy konstrukcji, które nasuwają się na siebie podczas zmian długości wywołanych ruchami termicznymi, muszą otrzymać jako podkładki elementy poślizgowe z tworzywa sztucznego. Należy uwzględnić w konstrukcji szczeliny dylatacyjne służące do amortyzacji ewentualnych ruchów korpusu budynku. 7. OBMIAR ROBÓT Płaci się za ustaloną ilość [m 2 ] zamontowanych płyt prefabrykowanych, która obejmuje: wykonanie prefabrykatów, dostarczenie prefabrykatów gotowych do wbudowania, transport prefabrykatów, montaż prefabrykatów 8. ODBIÓR ROBÓT Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, ST i wymaganiami Inspektora, jeżeli wszystkie pomiary i badania, z zachowaniem tolerancji ww. dały wyniki pozytywne. Odbiór robót obejmuje: Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu Odbiór częściowy polega na ocenie ilości i jakości części robót. Odbioru częściowego robót dokonuje się dla zakresu określonego w dokumentach umownych, według zasad jak przy odbiorze ostatecznym robót. Celem odbioru częściowego jest wczesne wykrycie ewentualnych usterek w realizowanych robotach i ich usunięcie przed odbiorem końcowym. Odbiór częściowy robót jest dokonywany przez Inspektora nadzoru w obecności kierownika budowy. Protokół odbioru częściowego jest podstawą do dokonania częściowego rozliczenia robót, jeżeli umowa taką formę przewiduje. Odbiór końcowy Odbiór końcowy stanowi ostateczną ocenę rzeczywistego wykonania robót w odniesieniu do ich zakresu (ilości), jakości i zgodności z dokumentacją projektową oraz szczegółową specyfikację techniczną. Odbiór ostateczny przeprowadza komisja powołana przez zamawiającego, na podstawie przedłożonych dokumentów, wyników badań oraz dokonanej oceny wizualnej. Zasady i terminy powoływania komisji oraz czas jej działania powinna określać umowa. Wykonawca robót obowiązany jest przedłożyć komisji następujące dokumenty: dokumentację projektową z naniesionymi zmianami dokonanymi w toku wykonywania robót, szczegółowe specyfikacje techniczne ze zmianami wprowadzonymi w trakcie wykonywania robót, dziennik budowy i książki obmiarów z zapisami dokonywanymi w toku prowadzonych robót, 7

dokumenty świadczące o dopuszczeniu do obrotu i powszechnego zastosowania użytych materiałów i wyrobów budowlanych, protokoły odbioru robót ulegających zakryciu, protokoły odbiorów częściowych, instrukcje producentów dotyczące zastosowanych materiałów, wyniki badań laboratoryjnych i ekspertyz. 9. PODSTAWA PŁATNOŚCI Płaci się za ustaloną ilość [m 2 ] zamontowanych płyt prefabrykowanych, która obejmuje: Wykonanie i zatwierdzenie projektu montażu. Przygotowanie stanowiska roboczego. Dostarczenie do stanowiska roboczego materiałów, narzędzi i sprzętu montażowego. Obsługę sprzętu. Montaż niezbędnych rusztowań z pomostami. Odpowiednie zabezpieczenie miejsca robót. Demontaż, czasowe przechowywanie w odpowiednio zabezpieczonym magazynie oraz ponowny montaż elementów, które mogłyby ulec uszkodzeniu w czasie prowadzenia innych prac. Kontrolę istniejących linii rzędnych wysokościowych, oraz porównanie wymiarów podawanych na rysunkach z wymiarami występującymi w naturze. Dostawę i odpowiednie składowanie elementów prefabrykowanych. Obsadzenie i umocowanie elementów wsporczych, zbrojenia styków i innych elementów przewidzianych Dokumentacją projektową. Montaż elementów ściśle wg zatwierdzonego projektu montażu i zasad BHP. Zabetonowanie styków, obetonowanie uchwytów, wypełnienie kanałów itp. Wg Dokumentacji projektowej, Przeprowadzenie wymaganych prób i wraz z udokumentowaniem ich wyników. Dokumentowanie na bieżąco wszelkich odstępstw od projektu i uzupełniających informacji dotyczących ewentualnych zmian. Demontaż rusztowań i pomostów. Oczyszczenie stanowiska pracy i usunięcie, będących własnością Wykonawcy, materiałów rozbiórkowych i urządzeń pomocniczych. Usunięcie i utylizacja pozostałości, resztek i odpadów materiałów, Koszty pośrednie, zysk kalkulacyjny i ryzyko. 10. PRZEPISY ZWIĄZANE PN-82/B-02000 PN-B-03264:2002 projektowanie PN-EN 1990: Eurokod: Podstawy projektowania konstrukcji PN-EN 1991: Eurokod 1: Oddziaływania na konstrukcje. PN-EN 1992: Eurokod 2: Projektowanie konstrukcji z betonu PN-EN 1994: Eurokod 4: Projektowanie konstrukcji stalowo-betonowych Obciążenia budowli. Zasady ustalania wartości. Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Obliczenia statyczne i PN ISO 3443: 1994 Tolerancje w budownictwie PN-EN 206-1:2003 Beton -- Część 1: Wymagania, właściwości, produkcja i zgodność 8

PN-B-03264:2002 Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone Obliczenia statyczne i projektowanie PN-B-06281:1973 Prefabrykaty budowlane z betonu -- Metody badań wytrzymałościowych PN-EN 12843:2005 Prefabrykaty betonowe -- Maszty i słupy PN-EN 13225:2005 Prefabrykaty betonowe. Podłużne elementy konstrukcyjne PN-EN 13369:2005/AC:2007 Wspólne wymagania dla prefabrykatów z betonu PN-EN 13747:2005 Prefabrykaty z betonu. Płyty stropowe dla systemów stropowych PN-EN 1168:2005 Prefabrykowane elementy z betonu. Płyty stropowe kanałowe. PN-EN 12500: 2002 Ochrona materiałów metalowych przed korozją Ryzyko korozji w warunkach atmosferycznych. PN-EN ISO 12944:2001 Farby i lakiery - Ochrona przed korozją konstrukcji stalowych za pomocą ochronnych systemów malarskich - Część 1-6. 9