Spis treści 1. Wstęp... 2 2. Gigabyte Aivia M8600... 3 3. Aivia - oprogramowanie... 10 4. Aivia - testy syntetyczne... 16 5. Aivia - wrażenia z użytkowania... 21 6. Gigabyte M6980... 24 7. M6980 - oprogramowanie... 28 8. M6980 - testy syntetyczne... 32 9. M6980 - wrażenia z użytkowania... 35 10. Podsumowanie... 37 - Koniec spisu treści -
1. Wstęp Firma Gigabyte, znany i ceniony producent płyt głównych i kart graficznych, coraz śmielej wkracza w inne sektory rynku związanego ze sprzętem komputerowym. W jej ofercie znajdziemy produkty takie jak zasilacze, klawiatury czy też myszy. Dzisiejszy test będzie dotyczył właśnie tych ostatnich. Do naszej redakcji dotarły dwa gryzonie - co prawda z różnych segmentów cenowych, ale łączy je ich przeznaczenie są to produkty kierowane dla graczy. Gigabyte Aivia M8600 oraz M6980 - bo o nich mowa - zostały naszpikowane nowoczesnymi rozwiązaniami. Czy to pomoże im w zdobyciu naszej rekomendacji i uznania użytkowników? Jeśli chcesz się przekonać, zapraszam do przeczytania recenzji. 2
2. Gigabyte Aivia M8600 Gigabyte Aivia M8600 Pierwszym gryzoniem, którym się zajmiemy będzie Gigabyte Aivia M8600. Jest to produkt hybrydowy, to określenie nie odnosi się jednak do sensora, czego niektórzy mogli się spodziewać, lecz sposobu komunikacji. Producent zapewnił możliwość pracy zarówno za pomocą przewodu USB jak i bez niego. Zacznijmy od początku. Jak przystało na mysz za około 300 zł, już opakowanie mocno przykuwa naszą uwagę, a to za sprawą swojej oryginalności. Produkt został zapakowany w dosyć sporą tubę, która nie tylko dobrze spełnia swoją rolą zabezpieczenia sprzętu, ale jest także zapełniona po brzegi dodatkowym wyposażeniem. Karton został utrzymany w ciemnej kolorystyce, znajdźmy na nim podstawowe informacje o produkcie. Gigabyte otrzymuje w tym miejscu małą pochwałę za szczerość - mimo że odnajdziemy zapewnienia o dostępności rozdzielczości rzędu 6500DPI, producent wyrazie zaznaczył, że wartości powyżej 5600DPI są osiągane programowo tego typu zapisy zwykle przegrywają z marketingiem i nie pojawiają się. W środku opakowania znajdziemy: mysz dwa przewody USB mini - USB z pozłacanymi końcówkami, obydwa umieszczone w wysokiej jakości oplotach odbiornik z funkcją ładowarki sterowniki instrukcje torbę zapinaną na zamek, służącą do przenoszenia myszy dwie baterie 3
Trzeba przyznać, że wyposażenie robi wrażenie. Podobnie jak specyfikacja techniczna: Rozdzielczość: od 100 do 6500 dpi Sposób komunikacji: przewodowa/bezprzewodowa (do wyboru) Sensor: laserowy Profil: uniwersalny Liczba przycisków: 10 (z wychylaniem rolki), wszystkie programowalne Funkcje dodatkowe: wbudowana pomiąć o pojemności 32 kb Zajmiemy się odbiornikiem. Został on wykonany z czarnego plastiku wykończonego na wysoki połysk, który niestety łatwo się rysuje i zbiera odciski palców. Wierzchnia strona posiada dwa wybrzuszenia przytrzymujące mysz oraz kontrolkę łączności (dioda). Oprócz swojej głównej roli pełni on również rolę ładowarki, z której możemy korzystać na dwa sposoby. Pierwszym z nich jest pozostawienie na odbiorniku myszy, która doładuje się poprzez punkty stykowe na jej spodzie, lecz w taki sposób tracimy możliwość korzystania z gryzonia. Dlatego w opakowaniu odnajdziemy drugi egzemplarz baterii, który możemy naładować, przez włożenie jej do otworu znajdującego się z przodu urządzenia. Tym sposobem zawsze mamy zapasowy akumulator w pogotowiu. Bateria została zabudowana w tylnej części myszy, jej zmiana możliwa jest poprzez jej wysuniecie po zwolnieniu zatrzasku. Czynność ta jest szybka i bezproblemowa. 4
Czas na opis głównego bohatera. Po wyjęciu z opakowania rzuca się w oczy dość agresywny wygląd dopełniony stonowaną kolorystyką. Widać dominacje ostrych linii, przez co nasuwa się pytanie czy nie wpłynie to na wygodę użytkowania. Na to pytanie odpowiem później, w opisie wrażeń z użytkowania. Tymczasem przyjrzyjmy się grzbietowi myszy, znajduje się tutaj kilka rzeczy wartych uwagi pierwszą z nich jest rolka. Producent zastosował technologią pozwalającą na wychylanie jej na boki, dzięki czemu zyskujemy dwa dodatkowe przyciski. Kółko zostało powleczone gumą, a jej powierzchnia została ponacinana w taki sposób, aby palec spoczywał na niej pewnie i nie ześlizgiwał się. Gdy zapragniemy przewinąć tekst, wyczujemy wyraźny skok oraz średni opór. Takie połączenie daje dobre rezultaty, a gdy wciśniemy rolkę wyczujemy bardzo krótki i sprężysty skok, co także sprawia dobre wrażenie. Jedynym zarzutem jaki można wysunąć wobec niej, jest jej szerokość - mogłaby być 5
większa. Jest to jednak kwestia gustu, o którym jak wiadomo nie dyskutujemy. Ciekawym rozwiązaniem są diody umieszczone tuż za rolką, ponieważ spełniają aż trzy role. Jedną z nich jest wyświetlanie, z którego profilu aktualnie korzystamy zajmuje się tym światełko znajdujące się najbliżej końca gryzonia. Barwa podświetlenia zmienia się zależnie od wybranej konfiguracji, kolor możemy zaprogramować w oprogramowaniu. Przed dalszym opisem diod powinienem w kliku słowach wspomnieć o dwóch przyciskach, które znajdują się obok nich. Służą one do zmiany DPI w trakcie pracy, są dosyć długie i wąskie przez co nie ma problemu, aby w nie trafić, a dodatkowo eliminuje to możliwość przypadkowych wciśnięć. Ich skok jest bardzo płytki i twardy. Koleje trzy diody spełniają dwie funkcje i są częściowo związane z wcześniej wspomnianymi przyciskami. Pierwszą ich rolą jest pokazywanie z jakiego poziomu DPI korzystamy. W tym trybie świecą one na czerwono przez kilka sekund po zmianie rozdzielczości sensora, a nim więcej z nich zapala się tym wyższa wartość została wybrana. Gdy korzystamy z trybu pracy bezprzewodowej, diody - tym razem poprzez zielone światło - informują nas o poziomie naładowania baterii. Gdy mysz pozostaje bezczynna podświetlenie zostaje wyłączone w celu oszczędzenia energii. Trzeba przyznać, że jest to funkcjonalne i ciekawe rozwiązanie. 6
Przyciski główne charakteryzują się krótkim skokiem o dobrze dobranej twardości, ich głośność stoi na średnim poziomie, przynajmniej w porównaniu do innych myszy kierowanych do graczy. Podobne właściwości posiadają klawisze boczne chociaż, co ciekawe, ich skok jest minimalnie głębszy. Powierzchnie boczne są dosyć mocno profilowane, ale w taki sposób aby mysz mogły obsługiwać osoby zarówno lewo-, jak i praworęczne. Na każdym z boków znajdziemy dwa dodatkowe klawisze. 7
Nim przejdziemy dalej na kilka słów zasługują materiały, z których został wykonany gryzoń. Grzbiet wykonany został z gładkiego i miłego w dotyku plastiku, który często spotykamy w innych myszach. Wydaje się on dosyć wytrzymały. Z takiego samego tworzywa wykonano też klawisze boczne produktu. Spód i boki to także plastik, w tym przypadku chropowaty i mocno przeciętnej jakości. Powierzchnia za rolką została wypolerowana na wysoki połysk, ale nie zbiera zabrudzeń ani zarysowań. Połączenia powierzchni w sekcji grzbietowej są w porządku, gorzej jest w gdy spojrzymy na spasowanie bocznych elementów. Te lubią się lekko poruszać i przy mocniejszym chwycie w rejonie baterii wydają lekkie stuki. Jak widać pewne części wykonane są zaledwie poprawnie, co jak na produkt tej klasy jest pewnym rozczarowaniem. Cała reszta nie budzi zastrzeżeń. Spójrzmy na spód gryzonia, znajdźmy tutaj oko lasera (w tym modelu lekko wysunięte do przodu), suwak blokujący baterie, przyciski służący do nawiązania łączności, wyłącznik, styki do ładowarki oraz cztery ślizgacze. 8
I na koniec popatrzymy na sam przód myszy, znajduje się tutaj zaślepiony otwór, za którym producent ukrył gniazdo mini USB. Za jego pomocą możemy korzystać z myszki w trybie przewodowym. W tym miejscu możecie przekonać się, jak niektórzy redaktorzy traktują wypożyczany sprzęt w egzemplarzu, który otrzymaliśmy do testu wspomniana zaślepka została wyłamana. Na szczęście nie wypływa to w żadnym stopniu na prace gryzonia. 9
3. Aivia - oprogramowanie Aivia - oprogramowanie Sterowniki dostarczone na płycie niestety nie posiadają polskiej wersji językowej, co niektórym może przeszkadzać, lecz ich instalacja i obsługa jest bardzo prosta i intuicyjna. Po zainstalowaniu oprogramowania i jego włączeniu naszym oczom ukazuje się okno, które zostało dosyć mocno ozdobione grafiką. Prawie wszystkie funkcje odsługujemy w systemie przenieś i upuść. Jest to ciekawe i wygodne rozwiązanie. W centralnej części głównego okna znajduje się zdjęcie myszy, na którym zostaje podświetlony aktualnie konfigurowany klawisz. Po lewej stronie znajduje się lista przewidzianych przez producenta funkcji, z ciekawszych można wymienić: double click - opcja zmieniająca pojedynczy klik w podwójny X2 speed, X4 speed, X8 speed - gdy korzystamy z tych opcji kursor porusza się dwu- cztero- lub ośmiokrotnie szybciej niż normalnie (odbywa się to za pomocą interpolacji) Vertical moving only, Horizontal moving only Podczas korzystania z tych funkcji kursor porusza się tylko w pionie/poziomie. Oczywiście to tylko przykłady, ponieważ opcji jest znacznie więcej np. regulacja głośności, kopiuj/wklej, otwórz/zamknij, dodaj nowy itp. Każda opcja i skrypt makro posiada własną ikonę, znajdującą się obok nazwy. 10
Po prawej stronie znajduje się lista utworzonych makr, które możemy przypisać danemu przyciskowi. Aby utworzyć nowy skrypt należy otworzyć ich edytor, znajdujący się w zakładce macro editing. Obsługa tej zakładki jest prosta, wystarczy po lewej stronie wpisać potrzebną kombinacje klawiszy i zapisać. Jak wspomniałem dla każdego makra możemy przypisać ikonę, jest ich dosyć sporo, ale istnieje także opcja użycia własnych grafik. 11
Nim opisze kolejne zakładki wrócimy na chwilę do głównego okna. W lewym górnym rogu znajduje się przełącznik między trybami dla prawo- i leworęcznych osób. Natomiast po prawej pod napisem Mode znajduje się pięć kwadracików. Służą one zmianie profilu, a ich kolor odpowiada barwie jednej z diod w myszy, która nas informuje o wybranej konfiguracji. Odwzorowanie kolorów stoi na dobrym poziomie, chociaż zdarzają się wyjątki np. kolor żółty mocno wpada w zieleń. 12
W miejscu, które nosi nazwę sensitivity znalazły się opcje, za pomocą których ustawiamy poszczególne poziomy DPI. Podczas użytkowania myszy możemy przełączać się między nimi za pomocą przycisków gryzonia. Maksymalnie możemy zaprogramować cztery rozdzielczości sensora, zakres jaki mamy do dyspozycji to od 100 do 6600 DPI (mimo informacji na opakowaniu o obsłudze 6500 DPI) ze skokiem co 100. Co ciekawe możemy ustawić różne wartości dla osi X i Y. W tej samej przegródce ustawiamy częstotliwości przesyłania danych, producent przewidział następujące opcje 125, 142, 166, 200, 250, 333, 500 oraz 1000 Hz. W kolejnej zakładce znalazły się ustawienia rolki, a ostatnia z nich otwiera standardowe okno konfiguracji myszy znane z panelu sterowania. 13
Na koniec pozostaje pewna niebyt przyjemna sprawa. Powyższy opis oprogramowania dotyczy pracy przewodowej myszy. Gdy otworzymy okno sterowników w czasie pracy bezprzewodowej ukaże się obraz, który nieco nas może zniechęcić. W tym trybie tracimy możliwość programowania makr i konfiguracji przycisków. Co prawda zyskujemy sposobność sprawdzenia poziomu naładowania energii (lewy góry róg) oraz przełączenia trybu ich pracy (dla gier i oszczędność energii), ale nie rekompensuje nam to utraty wcześniej wymienionych funkcji. Jest to szczególnie denerwujące, gdy kupimy mysz z myślą o pracy bezprzewodowej, a następnie w celu zmiany ustawień musimy szukać i podłączać przewód. Należy się tutaj duży minus, zwłaszcza że myszy konkurencji z podobnymi możliwościami komunikacyjnymi nie posiadają takich ograniczeń. 14
15
4. Aivia - testy syntetyczne Aivia - testy syntetyczne Nadszedł czas na testy syntetyczne. Zostały one wykonane na wielu powierzchniach takich jak kartka papieru, blat biurka czy tania podkładka rodem z supermarketu. Gryzoń na wszystkich zachowywał się podobnie, niezależnie, czy testy były wykonywane w trybie przewodowym, czy też bezprzewodowym. Zrzuty ekranu przedstawione poniżej zostały wykonane, gdy mysz pracowała na podkładce SteelSeries QCK mini. Ponieważ mysz dysponuje dużą skalą rozdzielczości i przedstawianie wszystkich możliwości wymagałoby ogromnej ilości screenów, ponowiłem przeprowadzić pomiary obejmujące następujące wartości DPI: 800, 1600, 2400, 3000, 3800, 4400, 5200, 5600, 6200 oraz 6600 DPI. Pomiary zostały wykonane za pomocą następujących programów: VMouseBench DIMouseHz Paint Pierwszym testem jaki przeprowadziłem było sprawdzenie częstotliwości przesyłania danych, do tego celu wykorzystałem program DIMouseHz. Kliknij by powiększyć 16
Niestety mysz miała problem z osiągnięciem częstotliwości rzędu 1000 Hz, reszta trybów została co prawda prawidłowo osiągnięta, lecz jak na mysz dla graczy wynik tego testu nieco rozczarowuje. Kolejnym testem był test interpolacji wykonany w programie VmouseBench. Tutaj zgodnie z zapewnianiami producenta do 5600 DPI wszystko było w porządku, powyżej tej wartości zaczyna się interpolacja. Nadszedł czas na sprawdzenie, czy mysz bezproblemowo osiąga wszystkie rozdzielczości rzeczywiste, w tym celu ponownie wykorzystałem aplikacje VmouseBench. 17
Tutaj także wszystko było w porządku. Niestety rozdzielczość mojego ekranu nie pozwoliła mi na test rozdzielczości wyższych niż 5000 DPI, jednak niższe tryby działały dobrze co pozwala sądzić, iż nawet 5600 DPI nie powinno być problemem dla sensora. Ostatnim testem było sprawdzenie, czy gryzoń cierpi na akceleracje wsteczną w tym celu wykorzystałem systemowego Painta. 18
19
I w tym względzie mysz nie zawodzi, pozwala to sądzić, że laser zastosowany w charakterze sensora jest całkiem niezły. 20
5. Aivia - wrażenia z użytkowania Aivia - wrażenia z użytkowania Nadszedł czas na opis wrażeń z użytkowania. Zaraz po wyjęciu myszy z paczki nasuwa się myśl, że producent bardzo chce zwrócić na siebie uwagę, to oczywiście za sprawą agresywnej stylistyki i nietypowego opakowania. Po odkorkowaniu tuby i wyjęciu gryzonia w oczy rzuca się dosyć ostra stylistka i stonowana kolorystyka. Takie połączenie sprawia, że produkt wydaje się bardziej elegancki, niż gdyby został pomalowany w krzykliwe barwy, co w połączeniu z ostrymi liniami nadwozia mogło by dać dosyć brzydkie efekty. Chociaż jak to zazwyczaj bywa, ocena wyglądu to kwestia gustu. Zanim o samej myszy, jeszcze na moment zatrzymam się przy wyposażeniu dodatkowym, ponieważ otrzymujmy kilka ciekawych gadżetów i sprzętów. Jedną z nich jest torba, która ma służyć przenoszeniu produktu. Może ona okazać się przydatnym przedmiotem dla osób lubiących lanparty, ponieważ pozwala na zabezpieczenie gryzonia na czas transportu bez potrzeby taszczenia większego (oryginalnego) opakowania. Kolejnym ciekawym rozwiązaniem jest odbiornik służący także jako ładowarka. Dzięki niemu mamy zawsze pod ręką zapasowy akumulator i możemy wybrać w jaki sposób chcemy ładować mysz. Co prawda niektórzy czytelnicy mogą uważać, że lepszym rozwiązaniem było by zastosowanie zwykłych baterii akumulatorowych. Każde rozwiązanie ma swoje plusy jak i minusy i tylko potencjalny nabywca ma prawo oceniać co jest dla niego lepsze, dlatego pozostawimy ten aspekt bez rozstrzygnięcia. Na mały plusik zasługuje za to wygodny system zmiany baterii. Tyle o dodatkach, wróćmy do samej myszki. Jak już wcześniej wspominałem, po obejrzeniu części grzbietowej można wysnuć obawy o kwestie wygody. Gdy gryzoń po raz pierwszy znalazł się w mojej dłoni, zastosowałem tak zwany palm grip, czyli chwyt pełną dłonią. I niestety przeżyłem niemiłe rozczarowanie, przez środek produktu przechodzi dosyć ostra linia, przez którą - w miejscu łączenia myszy z akumulatorem - odczuwałem mocne uwieranie. No cóż, już kilka razy zdarzyło się, że pierwszy kontakt z myszą wywoływał negatywne odczucia, które znikały po kilku godzinach, lecz tym razem było inaczej. Mimo usilnych prób przyzwyczajenia się do takiego profilowania, nie odniosły one pełnego sukcesu. Co prawda zacząłem w mniejszym stopniu odczuwać dyskomfort, ale dalej nie było to, takie uczucie jak być powinno. Mimo, że byłem w stanie w z takim ułożeniem dłoni pracować nawet kilka godzin, po odejściu od komputera odczuwałem bardzo lekki ból w miejscu felernej wypukłości. Palm grip zapewniał za to najlepszy dostęp do przycisków. I nawet mimo dosyć dużych wymiarów produktu nie miałem najmniejszych problemów z obsługą guzików. Po nieco rozczarowującym początku zmieniałem sposób trzymania myszy na nieco luźniejszy claw grip i od razu poczułem ulgę. Przy korzystaniu z tego 21
chwytu mysz okazała się całkiem przyjaznym dla dłoni urządzeniem, lecz dalej czegoś mi tutaj brakowało miejsca na mały palec. Ten stan poprawił się po jakimś czasie spędzonym w wirtualnym światku, po prostu trzeba się przyzwyczaić. Przestały dokuczać mi wypukłości ostrych linii grzbietowych, dzięki czemu mysz zaczęła pewniej leżeć w dłoni i znacznie lepiej sprawdzać się na polu walki. Podobnie jak wcześniej nie miałem problemów z dostępem do klawiszy, nie licząc jednego z guzików, do obsługi którego wykorzystujemy palec serdeczny. Musiałem go nieco mocniej niż zwykle w takich sytuacjach uginać, ale nie stanowi to większego kłopotu. Na sam koniec poszedł czas na najluźniejszy chwyt tak zwany fingertip grip, czyli jak sama nazwa wskazuje sposób trzymania samymi placami bez opierania dłoni na grzbiecie gryzonia. Jak można było się spodziewać, ten sposób był najwygodniejszy z oczywistych względów. Gdy z niego korzystałem doceniałem profilowanie boków testowanego produktu, są one wykonane w taki sposób, że mysz nie ucieka nam z dłoni, nawet gdy trzymamy ją dość luźno. Sprawdzają się one dobrze także w wcześniej opisanych chwytach, lecz jeszcze lepsze efekty można było uzyskać poprzez ich wykończenie materiałem gumopodobnym. Oczywiście z powodu wymiarów myszy utrzymanie jej w samych placach może być kłopotliwe dla osób z małymi dłońmi, ale dla użytkowników w pełnowymiarowymi dłońmi nie powinno stanowić żadnego problemu. Wielogodzinna rozgrywka potwierdziła to co wykazały programy do badań sensora. W żadnej z gier, ani w innym zastosowaniu nie odczuwałem efektów akceleracji wstecznej i nie zauważałem żadnych niepożądanych efektów, które wskazywałyby na problemy z precyzją. Mysz pracowała dzielnie na różnych powierzchniach i z różnym poziomem DPI, nie utrudniając mi rozgrywki uciekającym kursorem, ani nie gubiąc sygnału. Kolejnym wartym uwagi aspektem są klawisze, jak wcześniej pisałem zostały dobrze wyważone oraz posiadają całkiem niezły skok. Ich ułożone nie powinno sprawiać problemów, chyba że mamy małe dłonie - w takiej sytuacji przycisk (ten dalej wysunięty) po stronie palca serdecznego może okazać się poza naszym zasięgiem. Guziki zostały tak rozmieszczone, że nie zdarza się ich przypadkowe wciśnięcie. Na pochwałę zasługuje rolka, która zaskarbiła sobie moje uznanie dobrymi charakterystykami obrotu. Podobnie dobrze spisywały się klawisze zmiany rozdzielczości, które dzięki swojemu kształtowi i nienagannemu sposobowi pracy niejednokrotnie przydawały się w czasie gry. Swoją role dobrze odegrały też ślizgacze, którym nie straszne będę nawet szorstkie podkładki. Waga myszy została rozłożona nierównomiernie, środek ciężkości jest przesunięty do tyłu wymaga to od nas przyzwyczajenia się, co może być odebrane negatywnie. Znacznie większą wadą jest oprogramowanie, które ogranicza nasze możliwości konfiguracji myszy gdy korzystamy z niego w trybie bezprzewodowym. Jest to sytuacja naganna i musimy odnotować ją po 22
stronie minusów, taka sytuacja jest co najmniej irytująca szczególnie, gdy kupimy mysz z myśl a o pracy bez kabla, a później dla zmiany ustawień przycisków musimy go szukać. Tutaj programiści dali duża plamę. Na koniec słówko o jakości, wiem, że pisałem o niej wcześniej ale spasowanie bocznych elementów w gryzoniu tej klasy powinno być bardzo precyzyjne, tymczasem boki gryzonia przy mocniejszym chwycie spowodowanym choćby pełnym emocji pojedynkiem w wirtualnym świecie lubią lekko się poruszać i uginać, co budzi lekkie rozczarowanie. 23
6. Gigabyte M6980 Gigabyte M6980 Przyszła kolej na następnego gryzonia ze stajni Gigabyte tym razem to model M6980, jest on znacznie tańszy od wcześniej opisanego okazu jego cena wynosi około 100zł. Mysz przyjechała do nas w prostym kartonowym opakowaniu, na którym znalazło się dosyć sporo informacji na jej temat. Karton jest na tyle cienki, że samodzielnie nie sprawdziłby się w roli zabezpieczania produktu w czasie transportu, dlatego zastosowano dodatkowo plastikowy blister. Dzięki wycięciu z przodu już w sklepie możemy zobaczyć jak wygląda gryzoń. Wyposażenie jest bardzo skromne, a właściwie prawie go brak poza myszką w opakowaniu znajdziemy tylko płytę ze sterownikami. Z jednej strony może wydawać się, że to za mało, ale z drugiej - czy potrzeba czegoś więcej? Specyfikacja techniczna przedstawia się następująco: Rozdzielczość: od 100 do 2000 dpi Sposób komunikacji: przewodowy Sensor: laserowy Profil: dla praworęcznych Liczba przycisków: 4 + wychylana na boki rolka + klawisze do zmiany rozdzielczości i profilu = 9 Funkcje dodatkowe: wbudowana pomiąć o pojemności 8 kb Trzeba przyznać, że parametry jak na tę ceną prezentują się całkiem przyzwoicie. Przyjrzyjmy się teraz głównemu bohaterowi. Po wyjęciu z opakowania uwagę przykuwa bardzo mocne profilowanie, niestety wyklucza ono możliwość korzystania z tego produktu przez osoby leworęczne. Na początek obejrzyjmy grzbiet, został on wykonany z bardzo miłego w dotyku, lekko śliskiego materiału, który znamy z innych gryzoni. Jest on całkiem dobrej jakości, z takiego samego tworzywa są klawisze główne. Ich klik jest płytki i stawia umiarkowany opór, niestety wydają one z siebie nieprzyjemny dźwięk. Oprócz tego znajduje się tutaj rolka wykończona gumowym materiałem, z możliwością wychylania jej na boki. Co ciekawe jest ona lekko skośna (obniża się w prawą stronę), taki zabieg ma wzmagać pozytywne odczucia w aspekcie wygody. Gdy przewijamy tekst czujemy, że kółko kręci się lekko ale bez przesady i posiada wyczuwalny skok. Kliknięcia tej części myszy są płytkie i twarde, ale dość sprężyste. 24
Tuż za rolką znajdują się dwa przyciski, pierwszy z nich służy do zmiany rozdzielczości w trakcie pracy, a drugi do zmiany profilu. Te guziki charakteryzują się bardzo płytkim skokiem i dużą twardością, wydają także nieprzyjemnie pusty dźwięk. Pomiędzy nimi znalazły się trzy przezroczyste pasy materiału, które są podświetlone. Kolor światła zależy od wybranej konfiguracji, natomiast ilość zapalonych diod pokazuje nam, który z trybów DPI wybraliśmy. Takie rozwiązanie jest wygodne i przydatne. 25
Powierzchnie boczne zostały wykonane ze śliskiego, czarnego plastiku wypolerowanego na wysoki połysk. Niestety nie jest on zbyt dobrej jakości, widać to szczególnie dobrze po ilości zarysowań na jego powierzchni. Po lewej stronie znajduje się obszerne wcięcie przeznaczone na kciuk, zostało one wyściełane materiałem gumopodobnym, nad którym znajdują się dwa dodatkowe klawisze. Ich klik jest krótki i lekko twardy, w trakcie użytkowania wydają z siebie pusty dźwięk. Prawy bok nie oferuje żadnych dodatków, oczywiście nie licząc profilowania. Rzucimy okiem na spód myszy, znajdziemy tutaj oko lasera oraz ślizgacze. Stopki są cztery, ich powierzchnia jest dosyć duża, a jakość jest bardzo dobra. Gryzoń śliga się bardzo lekko i gładko po prawie każdej płaskiej powierzchni, wliczając w to zarówno stosowane podkładki, jak i blat biurka czy kartkę papieru. W ogólnym rozrachunku ślizgaczom należy się 5 z malutkim minusikiem, ale tylko dlatego, że spotkałem już lepsze stopki w innej myszy firmy Gigabyte modelu - M8000X. W rankingu jakości ślizgu mysz ląduje w moim prywatnym zestawieniu na drugim miejscu. 26
Jakość wykonania mogła być lepsza. Pisałem już o powierzchniach bocznych, ale na uwagę niestety w negatywnym znaczeniu, zasługuje też spasowanie elementów. Leży ono na poziomie poniżej przeciętnej boki gryzonia lubią się lekko poruszać, a gumowa część spod kciuka przy mocniejszym chwycie lekko pyka. Przewód jest dobrze wykonany nie powinien ulec przetarciu,nawet przy intensywnym użytkowaniu, wtyczka USB jest pozłacana. 27
7. M6980 - oprogramowanie M6980 - oprogramowanie Tym sposobem dotarliśmy do opisu oprogramowania. Niestety nie posiada ono polskiej wersji językowej. Po szybkiej instalacji i włączeniu sterowników naszym oczom okaże się okno, którego wygląd sprawia wrażenie nieco przyciężkawego, a to za sprawą dużej ilości grafiki. System przeciągnij i upuść jest tutaj wszechobecny, jest to moim zdaniem wygodne rozwiązanie. W centralnej części okna znajduje się zdjęcie myszy, otoczone ikonkami funkcji przypisanymi do poszczególnych klawiszy. Gdy zmieniamy konfiguracje któregoś z przycisków zostaje on podświetlony na fotce. Z lewej strony znalazła się lista funkcji przewidzianych przez producenta, które mogą zostać przypisane do guzików. Z ciekawszych można wymienić: double click - opcja zmieniająca pojedynczy klik od razu w podwójny X2 speed, X4 speed, X8 speed - gdy korzystamy z tych opcji kursor porusza się dwu- cztero- lub ośmiokrotnie szybciej niż normalnie (odbywa się to za pomocą interpolacji) Vertical moving only, Horizontal moving only podczas korzystania z tych funkcji kursor porusza się tylko w pionie/poziomie. Oczywiście to tylko przykłady, bo funkcji jest znacznie więcej. 28
Po prawej stronie programiści umieścili listę makr, które możemy utworzyć w zakładce macro editing. Edytor jest prosty w obsłudze, wystarczy wprowadzić potrzebne kombinacje klawiszy i je zapisać. Dla każdego skryptu możemy przypisać ikonę, oryginalnie jest ich dosyć sporo, ale istnieje także opcja użycia własnych grafik. 29
Ostania podwójna zakładka pozwala na na ustawienie opcji dotyczących sensora i rolki. Po prawej stronie tego okna możemy ustawić trzy tryby DPI między, którymi możemy przełączyć się za pomocą przycisku myszy. Dostępny zakres to od 100 do 2000 DPI ze skokiem co 100, co ciekawe możemy ustawić inne wartości dla osi X i Y. Nieco niżej ustawiamy szybkość raportowania, dostępne opcje to 125, 142, 166, 200, 250, 333, 500 oraz 1000 Hz. Ustawienia rolki ograniczają się do szybkości przewijania tekstu. 30
W prawym górnym roku znajdują trzy prostokąty. Służą one zmianie profilu, a ich kolor odpowiada barwie diod w myszy. Odwzorowanie barw stoi na dobrym poziomie, istnieje też opcja wyłączenia oświetlenia, poprzez wybór czarnego koloru. Jak widać, oprogramowanie jest intuicyjne, łatwe w obsłudze i - co najważniejsze - stabilne. 31
8. M6980 - testy syntetyczne M6980 - testy syntetyczne Czas na testy syntetyczne, zostały one wykonane wykonane na rożnych powierzchniach, takich jak blat biurka, kartka papieru, czy też tania podkładka rodem z supermarketu. Niestety nie na wszystkich z nich nich gryzoń pracował poprawnie, mowa tutaj o problemach z testową podkładką SteelSeries QCK mini, o czym już za momencik. Zrzuty ekranu przedstawione poniżej zostały wykonane gdy mysz pracowała na blacie biurka. Ponieważ mysz dysponuje wieloma rozdzielczościami sensora i nie ma zbytnio sensu przeprowadzania testów wszystkich z nich, sprawdziliśmy następujące tryby: 500, 1000, 1500 oraz 2000 DPI. Pomiary zostały wykonane za pomocą następujących programów : VMouseBench DIMouseHz Paint Pierwszym testem jaki przeprowadziłem było sprawdzenie częstotliwości przesyłania danych, do tego celu wykorzystałem program DIMouseHz. Kliknij by powiększyć 32
Tutaj nie było żadnych problemów, wszystkie dostępne tryby zostały bez żadnych problemów osiągnięte. Kolejny test jaki wykonałem było sprawdzenie, czy mysz cierpi na interpolację rozdzielczości, do tego celu posłużyłem się programem VmouseBench. Jak widać sensor myszy nie cierpi na te wadę. Nadszedł czas sprawdzenia czy rozdzielczości rzeczywiste są bezproblemowo osiągane. Ponownie przydał się mi VmouseBench. 33
Ten test także przebiegł bez komplikacji, wszystkie wartości DPI zostały osiągnięte. I tym sposobem do sprawdzenia pozostaje tylko akceleracja wsteczna. Do tego celu posłużył nam systemowy Paint. Właśnie w czasie tego testu objawiły się problemy z podkładką. Kreski znajdujące się wyżej zostały namalowane, gdy mysz działała na blacie biurka, natomiast te niższe namalowałem, gdy sensor zmuszony był współpracować z matą firmy SteelSeries. Jak widać akceleracja wsteczna nie występuje, za to gryzoń dostaje kręćka na szmacianej powierzchni QCK mini. Pozwala to wysnuć obawy, że problem ten nie ograniczy się tylko do jednego modelu maty. 34
9. M6980 - wrażenia z użytkowania M6980 - wrażenia z użytkowania Dotarliśmy do opisu wrażeń z użytkowania. Gdy wyjąłem mysz opakowania, od razu w oczy rzuciło mi się mocne profilowanie, zaciekawiany nim postanowiłem jak najszybciej pograć kilka godzin, aby przekonać się czy jest on coś wart. Włączyłem grę i na początek chwyciłem gryzonia całą dłonią - palm grip. Na samym początku moje dwa palce mały i serdeczny nie potrafiły zaleźć dla siebie wygodnej pozycji. Nie zrażając się tym, postanowiłem dalej marnować czas przed ekranem w celu przyzwyczajenia się do kształtu testowanego produktu. Poskutkowało, po pewnym czasie przestałem odczuwać jakiekolwiek niedogodności, zauważyłem także, że lewy bok został bardzo dobrze dopasowany do kciuka. W tym sposobie trzymania mysz leżała bardzo pewnie w dłoni, co dobrze przełożyło się na moje wyniki w grze, ponieważ nie musiałem ciągle poprawiać chwytu. Rolka myszy okazała się przemyślaną konstrukcją, która swoją rolę wypełniała nad wyraz dobrze. Jej charakterystyki kliku jak i obrotu, sprawdziły się zarówno w grze jak i codziennej pracy. Po dosyć interesującym początku przeszedłem na bardziej luźny chwyt claw grip. Właśnie to ułożenie dłoni okazało się najlepsze dla tej konstrukcji. Wszystkie palce od razu odnalazły swoje miejsce i wyruszenie na podbój wirtualnego świata było wręcz wskazane. Po kilku minutach zajmującej rozgrywki mysz okazała się tak wygodna, że prawie o niej zapomniałem. Ale nie na długo, postanowiłem zaprogramować makra, aby uprzyjemnić sobie grę. Czynność ta była tak prosta, że aż przyjemna, a po jej wykonaniu mogłem cieszyć się zwiększoną efektywnością wykonywanych zadań. Nadarzyła się też okazja na sprawdzenie przycisków dodatkowych, ich ułożenie (z małym wyjątkiem, o którym za moment) i sposób działania nie budziły wątpliwości, podobnie było w poprzednio opisanym chwycie. Tylko wydawane dźwięki mogły być lekko irytujące. Do przydatności zmiany rozdzielczości w czasie pracy raczej nie muszę nikogo przekonywać szczególnie, że guzik zajmujący się tym działał dobrze, nie zdarzyły się też przypadkowe kliknięcia w któryś z klawiszy. Minusem może być utrudniona dostępność do przycisku zmiany profilu, problem ten występuje też we wcześniej opisanym ułożeniu dłoni, jest on tak mocno przesunięty do tyłu, że musimy naprawdę mocno zginać palec, aby go użyć. Ostatnią metodą trzymania myszy jaką przetestowałem był tak zwany fingertip grip. Był on wygodny, ale wymagał przyzwyczajenia się przez kilka godzin do prawej strony myszy, z której palce lubiły się ześlizgiwać przy szybszych ruchach. Gdy już minął okres adaptacyjny, gryzoń zaczął znacznie pewniej utrzymywać się w uchwycie moich palców i nawet gry wymagające najszybszych reakcji nie zmieniły tego stanu rzeczy. Kilka godzin intensywnej rozgrywki i użytkowania myszy w różnych aplikacjach 35
potwierdziło wyniki testów syntetycznych. Producent zastosował sensor laserowy, który jest precyzyjny i sprawdza się naprawdę dobrze. Niestety jego minusem jest problem z poprawną pracą na niektórych powierzchniach, przez co byłem zmuszony do użytkowania gryzonia na blacie biurka. Waga myszy jest średnia i raczej nie powinna stanowić problemu, środek ciężkości znajduje się faktycznie w centralnym punkcie produktu, więc nawet gdy podniesiemy go w bardzo luźny chwycie nie przechyla się na boki, w przód czy tez w tył. Oprogramowanie także pokazało się z dobrej strony, jest funkcjonalne i przydatne. Pozwala na ono na dosyć zaawansowaną konfigurację myszki, dzięki czemu każdy jej użytkownik powinien dać radę dostosować ją do swoich wymagań. Jak widać mimo kilku niedoróbek jest to produkt godny zainteresowania. 36
10. Podsumowanie Podsumowanie Przetestowaliśmy dziś dwie myszy, obydwie ciekawe i posiadające liczne przydatne funkcje, niestety zdarzały się też większe lub mniejsze wady. Wiem, że nie ma produktu idealnego, lecz na pewno po tak renomowanej firmie jak Gigabyte można było spodziewać się lepszej jakości wykonania. Ten aspekt kłuje w oczy szczególnie w wyższym modelu, płacąc przeszło 300zł za gryzonia mamy prawo wymagać precyzyjnego spasowania elementów, tymczasem otrzymujemy mysz nie dopracowaną w tym względzie - z uginającymi się i skrzypiącymi bokami. Skoro już o mowa o Aivia, jej największą wadą jest brak wygody w chwycie całą dłonią i kształt, który wymaga przyzwyczajeń także w chwycie typu claw grip. Problem by nie wystąpił gdyby ładny wygląd nie wygrał z ergonomią i grzbiet pozostał płaski. Podobnie lepiej mogłyby wypaść sterowniki, gdyby tylko ich funkcjonalność nie była organiczna w trybie bezprzewodowym. Jednak mysz ta posiada także zalety, o których trzeba napisać. Największym z nich jest dobry sensor, który co prawda nie dał sobie rady z raportowaniem z szybkością 1000Hz, ale jest za to precyzyjny i dobrze pracuje na różnych powierzchniach. Kolejną zaletą są klawisze, dobrze wyważone i rozmieszczone, a ich ilość jest mocną stroną omawianej konstrukcji, podobnie jak możliwość wyboru trybu komunikacji. Oczywiście to nie wszystko, pomniejsze zalety i wady zostały wpisane poniżej, niestety biorąc pod uwagę wszystkie za i przeciw oraz konkurentów tej konstrukcji, nie możemy jej polecić. Lepiej ma się sprawa z modelem M6980. Jego cena to około 100zł i w swoim segmencie cenowym prezentuje całkiem dobre parametry techniczne i możliwości konfiguracyjne. Zdecydowaną jego zaletą jest dobry sensor, który jest precyzyjny i dobrze sprawuje swoją rolę, nie licząc oczywiście problemów z pracą na niektórych powierzchniach. Inną zaletą są dobre klawisze i bardzo dobre ślizgacze. Kształt wymaga przyzwyczajenia, to prawda, ale gdy już przebrniemy przez ten okres mysz okaże się wygodną konstrukcją, która powinna przypaść do gustu niemal każdemu, a gracze docenią dodatkowo bardzo ciekawe i wygodne oprogramowanie. Największym rozczarowaniem, jest jak już pisałem jakość wykonania. Gdyby ją poprawić otrzymalibyśmy bardzo interesujący i konkurencyjny produkt, który bez wątpienia uzyskałby wysoki wskaźnik sprzedaży. Tymczasem producent oddaje w nasze ręce dobry jak na swoją cenę sprzęt, który po pewnym okresie pracy może wyglądać niezbyt okazale. Jednak jeśli nam niestraszne zarysowania, czy lekko uginające się elementy, gdy chwycimy mysz nieco za mocno, M6980 staje się godnym polecenia produktem z wieloma ciekawymi rozwiązaniami. Mysz otrzymuje od nas warunkową rekomendację - dlaczego taką? Jest ona ważna tylko dla osób, które nie boją się wcześniej wymienionych problemów jakościowych 37
Produkt Gigabyte M6980 Gigabyte Aivia M8600 Plusy Minusy Wygodny profil Precyzja, dobry sensor Dobre i funkcjonalne oprogramowanie Bardzo dobre ślizgacze Dobrze działające klawisze i dobra rolka Funkcjonale podświetlenie Wbudowana pamięć Problemy z pracą na niektórych powierzchniach Zbyt daleko wysunięty klawisz zmiany profilu Jakość wykonania Ilość wyposażenia Dobry sensor Ilość przycisków i ich dobre charakterystyki kliku Funkcjonalne podświetlenie Wbudowana pamięć Możliwość wyboru sposobu komunikacji Zaawansowane oprogramowanie......o ograniczonych możliwościach w trybie bezprzewodowym Problemy z osiągnięciem 1000 Hz Jakość wykonania Niewygodna Cena Za dostarczenie sprzętu do testów dziękujemy firmie: Podsumowanie Przetestowaliśmy dziś dwie myszy, obydwie ciekawe i posiadające liczne przydatne funkcje, niestety zdarzały się też większe lub mniejsze wady. Wiem, że nie ma produktu idealnego, lecz na pewno po tak renomowanej firmie jak Gigabyte można było spodziewać się lepszej jakości wykonania. Ten aspekt kłuje w oczy szczególnie w wyższym modelu, płacąc przeszło 300zł za gryzonia mamy prawo wymagać precyzyjnego spasowania elementów, tymczasem otrzymujemy mysz nie dopracowaną w tym względzie - z uginającymi się i skrzypiącymi bokami. Skoro już o mowa o Aivia, jej największą wadą jest brak wygody w chwycie całą dłonią i kształt, który wymaga przyzwyczajeń także w 38
chwycie typu claw grip. Problem by nie wystąpił gdyby ładny wygląd nie wygrał z ergonomią i grzbiet pozostał płaski. Podobnie lepiej mogłyby wypaść sterowniki, gdyby tylko ich funkcjonalność nie była organiczna w trybie bezprzewodowym. Jednak mysz ta posiada także zalety, o których trzeba napisać. Największym z nich jest dobry sensor, który co prawda nie dał sobie rady z raportowaniem z szybkością 1000Hz, ale jest za to precyzyjny i dobrze pracuje na różnych powierzchniach. Kolejną zaletą są klawisze, dobrze wyważone i rozmieszczone, a ich ilość jest mocną stroną omawianej konstrukcji, podobnie jak możliwość wyboru trybu komunikacji. Oczywiście to nie wszystko, pomniejsze zalety i wady zostały wpisane poniżej, niestety biorąc pod uwagę wszystkie za i przeciw oraz konkurentów tej konstrukcji, nie możemy jej polecić. Lepiej ma się sprawa z modelem M6980. Jego cena to około 100zł i w swoim segmencie cenowym prezentuje całkiem dobre parametry techniczne i możliwości konfiguracyjne. Zdecydowaną jego zaletą jest dobry sensor, który jest precyzyjny i dobrze sprawuje swoją rolę, nie licząc oczywiście problemów z pracą na niektórych powierzchniach. Inną zaletą są dobre klawisze i bardzo dobre ślizgacze. Kształt wymaga przyzwyczajenia, to prawda, ale gdy już przebrniemy przez ten okres mysz okaże się wygodną konstrukcją, która powinna przypaść do gustu niemal każdemu, a gracze docenią dodatkowo bardzo ciekawe i wygodne oprogramowanie. Największym rozczarowaniem, jest jak już pisałem jakość wykonania. Gdyby ją poprawić otrzymalibyśmy bardzo interesujący i konkurencyjny produkt, który bez wątpienia uzyskałby wysoki wskaźnik sprzedaży. Tymczasem producent oddaje w nasze ręce dobry jak na swoją cenę sprzęt, który po pewnym okresie pracy może wyglądać niezbyt okazale. Jednak jeśli nam niestraszne zarysowania, czy lekko uginające się elementy, gdy chwycimy mysz nieco za mocno, M6980 staje się godnym polecenia produktem z wieloma ciekawymi rozwiązaniami. Mysz otrzymuje od nas warunkową rekomendację - dlaczego taką? Jest ona ważna tylko dla osób, które nie boją się wcześniej wymienionych problemów jakościowych Produkt Gigabyte M6980 Plusy Minusy Wygodny profil Precyzja, dobry sensor Dobre i funkcjonalne oprogramowanie Bardzo dobre ślizgacze Dobrze działające klawisze i dobra rolka Funkcjonale podświetlenie Wbudowana pamięć Problemy z pracą na niektórych powierzchniach Zbyt daleko wysunięty klawisz zmiany profilu Jakość wykonania 39
Gigabyte Aivia M8600 Ilość wyposażenia Dobry sensor Ilość przycisków i ich dobre charakterystyki kliku Funkcjonalne podświetlenie Wbudowana pamięć Możliwość wyboru sposobu komunikacji Zaawansowane oprogramowanie......o ograniczonych możliwościach w trybie bezprzewodowym Problemy z osiągnięciem 1000 Hz Jakość wykonania Niewygodna Cena Za dostarczenie sprzętu do testów dziękujemy firmie: 40