CYKLICZNE SPOTKANIE BIBLIJNE 2011/2012 SPOTKANIE 2: 5.11.2011 Porównanie podobnych tekstów biblijnych (Stary Testament: 10 Przykazań Bożych; Nowy Testament: Modlitwa Ojcze nasz) OPIS METODY: - oczywiście na początku należy się pomodlić o światło Ducha Świętego, ale myślę, że o tym nie musze przypominać ; - kolejno należy wybrać odpowiednie fragmenty biblijne do porównania (większy czy mniejszy pomocą może być dodatek dołączony do tych materiałów); - następnie skserować je lub jeśli jest możliwość skopiowania z internetu z jakiegoś programu biblijnego, to umieścić je w dwóch równoległych ramkach z tematycznym podziałem wersetów, zostawiając ostatnią część tabelki na notatki i uwagi (można także otworzyć dwa egzemplarze Biblii i położyć je obok siebie, by móc porównywać tekst, a notatki robić na jakiejś kartce lub w zeszycie); - następnie przeczytać oba teksty powoli i w skupieniu (powtórzyć to jeszcze raz, aby wyłapać o co w tych tekstach chodzi i zauważyć pobieżnie ich podobieństwa i różnice); - podstawą w tym wypadku jest zatem czytanie tekstu ze zrozumieniem, aby nic nie umknęło uwadze osoby pochylającej się nad tekstem biblijnym; - dalej porównywać ten tekst poszczególnymi wersetami, robiąc notatki w czym są podobne a czym się te teksty różnią pomiędzy sobą (można uwagi te zapisać, bo pozwoli to później do nich wrócić); - jeśli występują jakieś problemy w zrozumieniu tekstu, to należy pomóc sobie poprzez odczytanie przypisów do tych dwóch tekstów, które przeważnie wyjaśniają trudności, problemy czy kwestie związane z tłumaczeniem lub tłem historycznym czy kulturowym; - na koniec postarać się złożyć całość z dwóch analizowanych tekstów, jeśli chodzi o przesłanie biblijne (można też te rzeczy zapisać, aby móc do nich wrócić później); - wreszcie zupełnie na końcu należy się pomodlić, dziękując za spotkanie ze Słowem Bożym. PRZYKŁADOWE ZASTOSOWANIE METODY: - analiza całych części Biblii, jak np. Nowego Testamentu pod kątem dzieciństwa Jezusa czy Jego męki, śmierci i zmartwychwstania (por. Dodatek zestawienie tekstów poszczególnych Ewangelii); - analiza przypowieści Jezusa (por. Dodatek zestawienie tekstów poszczególnych Ewangelii); - analiza życia i działalności Jezusa tą metodę zastosował m.in. René Laurentin w książce Prawdziwe życie Jezusa Chrystusa, Kraków 1999, gdzie zestawił wszystkie teksty biblijne i je chronologicznie ułożył, co dało całościowy obraz tego, co mówią nam Ewangelię; - analiza jakiejś konkretnej tematyki, jednego fragmentu biblijnego (jak na dzisiejszych ćwiczeniach ze Starym Testamentem Dekalog czy Nowym testamentem Ojcze nasz).
ZESTAWIENIE WYBRANYCH PRZYPOWIEŚCI JEZUSA (do pracy metodą porównania tekstów biblijnych) LAMPA POD KORCEM: Mt 14-15; Mk 4, 21; Łk 8, 16 i Łk 11, 33 BUDOWLNE ZBUDOWANE NA SKALE I PIASKU: Mt 7, 24-27; Łk 6, 47-49 NOWA ŁATA NA STARYM UBRANIU: Mt 9, 16; Mk 2, 21; Łk 5, 36 NOWE WINO W STARYCH BUKŁAKACH: Mt 9, 17; Mk 2, 22; Łk 5, 37-38 O SIEWCY: Mt 13, 3-8; Mk 4, 3-8; Łk 8, 5-8 ZIARNO GORCZYCY: Mt 13, 31-32; Mk 4, 30-32; Łk 13, 18-19 ZAKWAS: Mt 13, 33; Łk 13, 20-21 ZABŁĄKANA OWCA: Mt 18, 12-13; Łk 15, 4-6 PRZEWROTNI ROLNICY: Mt 21, 33-41; Mk 12, 1-9; Łk 20, 9-16 DRZEWO FIGOWE: Mt 24, 32-33; Mk 13, 28; Łk 21, 29-30 TALENTY: Mt 25, 14-30; Łk 19, 12-27 ŻYCIE I DZIEŁO JEZUSA CHRYSTUSA (do pracy metodą porównania tekstów biblijnych) PRZYKŁADOWE ZESTAWIENIA: Dzieciństwo Jezusa: Mt 1-2 oraz Łk 1-2 Męka, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa: Mt 26-28; Mk 14-16; Łk 22-24; J 12-21 SZCZEGÓŁOWE ZESTAWIENIE: Rodowód Jezusa: Mt 1, 1-17; Łk 3, 23-28 Narodzenie Jezusa: Mt 1, 18-25; Łk 2, 1-7 Nauczanie św. Jana Chrzciciela: Mt 3, 1-12; Mk 1, 1-8; Łk 3, 1-9. 15-17; J 1, 19-28 Chrzest Jezusa: Mt 3, 13-17; Mk 1, 9-11; Łk 3, 21-22 Kuszenie Jezusa: Mt 4, 1-11; Mk 1, 12-13; Łk 4, 1-13 Początek działalności w Galilei: Mt 4, 12-17; Mk 1, 14-15; Mk 1, 16-20 Pierwsi uczniowie: Mt 4, 18-21; Mk 1, 16-20; Łk 5, 1-11 Uzdrowienia w Galilei: Mt 4, 23-25; Łk 6, 17-19 Błogosławieństwa ewangeliczne: Mt 5, 3-12; Łk 6, 20-23 Sól ziemi i światło świata: Mt 5, 13-16; Mk 9, 50; Łk 14, 34-35 Nauczanie o rozwodzie: Mt 5, 31-32; Mt 19, 9; Mk 10, 11-12; Łk 16, 18 Nauczanie o odwecie: Mt 5, 38-42; Łk 6, 29-30 Miłość nieprzyjaciół: Mt 5, 43-48; Łk 6, 27-28. 32-36 Modlitwa (ojcze nasz): Mt 6, 5-15; Łk 11, 2-4 Prawdziwy skarb: Mt 6, 19-21; Łk 12, 33-34 Światłość i ciemność: Mt 6, 22-23; Łk 11, 34-36 Zbytnie troski: Mt 6, 24; Łk 16, 13 Troska i obawa: Mt 6, 25-34; Łk 12, 22-34 Zasada wzajemności: Mt 7, 1-6; Łk 6, 37-38. 41-42 Zachęta do modlitwy: Mt 7, 7-12; Łk 11, 9-13 Dwie drogi: Mt 7, 13-14; Łk 13, 24 Fałszywi prorocy: Mt 7, 15-20; Łk 6, 43-44 Nigdy was nie znałem: Mt 7, 21-22; Łk 13, 25-27 Dwa fundamenty: Mt 7, 24-29; Łk 6, 47-49 Oczyszczenie trędowatego: Mt 8, 1-4; Mk 1, 40-45; Łk 5, 12-16
Uzdrowienie sługi setnika: Mt 8, 5-13; Łk 7, 1-10; J 4, 43-54 Uzdrowienie teściowej Piotra i innych chorych: Mt 8, 14-17; Mk 1, 29-34; Łk 4, 38-41 Potrzeba wyrzeczenia: Mt 8, 18-22; Łk 9, 57-62 Uciszenie burzy: Mt 8, 23-27; Mk 4, 35-41; Łk 8, 22-25 Uzdrowienie opętanych Gadareńczyków: Mt 8, 28-34; Mk 5, 1-20; Łk 8, 26-39 Uzdrowienie sparaliżowanego: Mt 9, 1-8; Mk 2, 1-12; Łk 5, 17-26 Powołanie Mateusza: Mt 9, 9-13; Mk 2, 13-17; Łk 5, 27-32 Sprawa postów: Mt 9, 14-17; Mk 2, 18-22; Łk 5, 33-39 Córka Jaira i kobieta cierpiąca na krwotok: Mt 9, 18-26; Mk 5, 21-43; Łk 8, 40-56 Powołanie Dwunastu: Mt 10, 1-4; Mk 3, 13-19; Łk 6, 12-16 Rozesłanie Dwunastu: Mt 10, 5-15; Mk 6, 7-13; Łk 9, 1-6 Zapowiedź prześladowań: Mt 10, 16-25; Mk 13, 9-13; Łk 21, 12-17 Kogo się bać: Mt 10, 26-31; Łk 12, 2-7 Wyznanie Chrystusa przed ludźmi: Mt 10, 32-33; Łk 12, 8-9 Z Jezusem lub przeciw Niemu: Mt 10, 34-38; Łk 12, 51-53; Łk 14, 26-27 Nagroda: Mt 10, 40-42; Mk 9, 41 Poselstwo Jana Chrzciciela: Mt 11, 2-19; Łk 7, 18-35 Ostrzeżenie dla miast: Mt 11, 20-24; Łk 10, 13-15 Wezwanie Zbawiciela: Mt 11, 25-30; Łk 10, 21-22 Zrywanie kłosów w szabat: Mt 12, 1-8; Mk 2, 23-28; Łk 6, 1-5 Człowiek z bezwładną ręką: Mt 12, 9-14; Mk 3, 1-6; Łk 6, 6-11 Jezus i Bezlzebub: Mt 12, 22-32; Mk 3, 20-30; Łk 11, 14-23; Łk 12, 10 Drzewo i jego owoce: Mt 12, 33-37; Łk 6, 43-45 Żądanie znaku: Mt 12, 38-42; Mk 8, 11-12; Łk 11, 29-32 Powrót złego ducha: Mt 12, 43-45; Łk 11, 24-26 Matka i bracia Jezusa: Mt 12, 46-50; Mk 3, 31-35; Łk 8, 19-21 Przypowieść o siewcy: Mt 13, 1-9; Mk 4, 1-9; Łk 8, 4-8 Cel nauczania w przypowieściach: Mt 13, 10-17; Mk 4, 10-12; Łk 8, 9-10 Wyjaśnienie przypowieści o siewcy: Mt 13, 18-23; Mk 4, 13-20; Łk 8, 11-15 Ziarnko gorczycy i zakwas: Mt 13, 31-33; Mk 4, 30-32; Łk 13, 18-21 Rola przypowieści: Mt 13, 34-35; Mk 4, 33-34 Odrzucenie Jezusa w Nazarecie: Mt 13, 53-58; Mk 6, 1-16; Łk 4, 16-30 Śmierć Jana Chrzciciela: Mt 14, 1-12; Mk 6, 14-29; Łk 9, 7-9 Nakarmienie pięciu tysięcy: Mt 14, 13-21; Mk 6, 30-44; Łk 9, 10-17; J 6, 1-14 Jezus chodzi po jeziorze: Mt 14, 22-33; Mk 6, 45-52; J 6, 15-21 Uzdrowienie chorych w Genezaret: Mt 14, 34-36; Mk 6, 53-56 Spór o tradycję: Mt 15, 1-20; Mk 7, 1-23 Wiara Kananejki: Mt 15, 21-28; Mk 7, 24-30 Nakarmienie czterech tysięcy: Mt 15, 32-39; Mk 8, 1-10 Żądanie znaku z nieba: Mt 16, 1-4; Mk 8, 11-13; Łk 24, 54-56 Kwas faryzeuszy i saduceuszy: Mt 16, 5-12; Mk 8, 14-21 Wyznanie Piotra: Mt 16, 13-20; Mk 8, 27-30; Łk 9, 18-21 Pierwsza zapowiedź męki, śmierci i zmartwychwstania: Mt 16, 21-28; Mk 8, 31 9, 1; Łk 9, 22-27 Przemienienie Jezusa: Mt 17, 1-13; Mk 9, 2-13; Łk 9, 28-36 Uzdrowienie opętanego chłopca: Mt 17, 14-21; Mk 9, 14-29; Łk 9, 37-43a Druga zapowiedź męki, śmierci i zmartwychwstania: Mt 17, 22-23; Mk 9, 30-31; Łk 9, 43b-45 Największy w Królestwie Bożym: Mt 18, 1-4; Mk 9, 33-37; Łk 9, 46-48 Ostrzeżenie przed złem: Mt 18, 6-9; Mk 9, 42-48; Łk 17, 1-2 Przypowieść o zbłąkanej owcy: Mt 18, 10-14; Łk 15, 3-7
Upomnienie braterskie: Mt 18, 15-20; Łk 17, 3 Małżeństwo i rozwód: Mt 19, 1-12; Mk 10, 1-12 Błogosławienie małych dzieci: Mt 19, 13-15; Mk 10, 13-16; Łk 18, 15-17 Bogaty młodzieniec: Mt 19, 16-30; Mk 10, 17-31; Łk 18, 18-30 Trzecia zapowiedź męki, śmierci i zmartwychwstania: Mt 20, 17-19; Mk 10, 32-34; Łk 18, 31-34 Prośba Jakuba i Jana: Mt 20, 20-28; Mk 10, 35-45 Uzdrowienie dwóch niewidomych: Mt 20, 29-34; Mk 10, 46-52; Łk 18, 35-43 Triumfalny wjazd do Jerozolimy: Mt 21, 1-11; Mk 11, 1-11; Łk 19, 28-38; J 12, 12-19 Wypędzenie handlarzy ze świątyni: Mt 21, 12-17; Mk 11, 15-19; Łk 19, 45-48; J 2, 13-22 Nieurodzajne drzewo figowe: Mt 21, 18-22; Mk 11, 12-14. 20-24 Prawo do nauczania: Mt 21, 23-27; Mk 11, 27-33; Łk 20, 1-8 Przypowieść o dzierżawcach winnicy: Mt 21, 33-46; Mk 12, 1-12; Łk 20, 9-19 Przypowieść o uczcie weselnej: Mt 22, 1-14; Łk 14, 15-24 Płacenie podatków Cezarowi: Mt 22, 15-22; Mk 12, 13-17; Łk 20, 20-26 O zmartwychwstaniu: Mt 22, 23-33; Mk 12, 18-27; Łk 20, 27-40 Najważniejsze przykazanie: Mt 22, 34-40; Mk 12, 28-34; Łk 10, 25-28 Mesjasz i Dawid: Mt 22, 41-46; Mk 12, 35-37; Łk 20, 41-44 Mowa przeciw nauczycielom Prawa i faryzeuszom: Mt 23, 1-36; Mk 12, 38-40; Łk 11, 37-52; Łk 20, 45-47 Płacz nad Jerozolimą: Mt 23, 37-39; Łk 13, 34-35 Zapowiedź zburzenia świątyni: Mt 24, 1-2; Mk 13, 1-2; Łk 21, 5-6 Początek nieszczęść: Mt 24, 3-14; Mk 13, 3-13; Łk 21, 7-19 Wielkie nieszczęścia: Mt 24, 15-28; Mk 13, 14-23; Łk 21, 20-24 Przyjście Syna Człowieczego: Mt 24, 29-31; Mk 13, 24-27; Łk 21, 25-28 Porównanie z drzewem figowym: Mt 24, 32-35; Mk 13, 28-31; Łk 21, 29-33 Nieznany dzień ani godzina: Mt 24, 36-44; Mk 13, 32-37; Łk 17, 26-30. 34-36 Przypowieść o dobrym i złym słudze: Mt 24, 45-51; Łk 12, 41-48 Przypowieść o talentach: Mt 25, 14-30; Łk 19, 11-27 Spisek przeciw Jezusowi: Mt 26, 1-5; Mk 14, 1-2; Łk 22, 1-2; J 11, 45-53 Namaszczenie w Betanii: Mt 26, 6-13; Mk 14, 3-9; J 12, 1-8 Zdrada Judasza: Mt 26, 14-16; Mk 14, 10-11; Łk 22, 3-6 Wieczerza Paschalna: Mt 26, 17-25; Mk 14, 12-21; Łk 22, 7-14. 21-23; J 13, 21-30 Ustanowienie Wieczerzy Pańskiej: Mt 26, 26-30; Mk 14, 22-26; Łk 22, 15-20 Zapowiedź zaparcia się Piotra: Mt 26, 31-35; Mk 14, 27-31; Łk 22, 31-34; J 13, 36-38 Modlitwa w Getsemani: Mt 26, 36-46; Mk 14, 32-42; Łk 22, 39-46 Zdrada i pojmanie Jezusa: Mt 26, 47-56; Mk 14, 43-50; Łk 22, 47-53; J 18, 3-12 Jezus przed Sanhedrynem: Mt 26, 57-68; Mk 14, 53-65; Łk 22, 54-55. 63-71; J 18, 13-14. 19-24 Zaparcie się Piotra: Mt 26, 69-75; Mk 14, 66-72; Łk 22, 56-62; J 18, 15-18. 25-27 Jezus wydany Piłatowi: Mt 27, 1-2; Mk 15, 1; Łk 23, 1-2; J 18, 28-32 Jezus przed Piłatem: Mt 27, 11-14; Mk 15, 2-5; Łk 23, 3-5; J 18, 33-38 Jezus skazany na śmierć: Mt 27, 15-26; Mk 15, 6-15; Łk 23, 13-25; J 18, 39 16, 6 Żołnierze drwią z Jezusa: Mt 27, 27-31; Mk 15, 16-20; J 19, 2-3 Ukrzyżowanie Jezusa: Mt 27, 32-44; Mk 15, 21-32; Łk 23, 26-43; J 19, 17-27 Śmierć Jezusa: Mt 27, 45-56; Mk 15, 33-41; Łk 23, 44-49; J 19, 28-30 Pogrzeb Jezusa: Mt 27, 57-61; Mk 15, 42-47; Łk 23, 50-56; J 19, 38-42 Zmartwychwstanie Jezusa: Mt 28, 1-10; Mk 16, 1-8; Łk 24, 1-12; J 20, 1-10 Nakaz misyjny: Mt 28, 16-20; Mk 16, 14-18; Łk 24, 36-49; J 20, 19-23 Opracowanie: o. Robert Wawrzeniecki OMI Na podstawie: Pismo Święte Nowego testamentu i Psalmy. Przekład Ekumeniczny, Warszawa 2001.
STARY TESTAMENT Nauczycielu co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne? zagadnienia wstępne do Dekalogu Wj 20, 2-17 Pwt 5, 6-21 Wersja katechizmowa 2. Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli. 6. Jam jest Pan, Bóg twój, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewoli. Jam jest Pan, Bóg Twój, który Cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli 3. Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie! 4. Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią! 5. Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył, ponieważ Ja Pan, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym, który karze występek ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia względem tych, którzy Mnie nienawidzą. 6. Okazuję zaś łaskę aż do tysiącznego pokolenia tym, którzy Mnie miłują i przestrzegają moich przykazań. 7. Nie będziesz wzywał imienia Pana, Boga twego, do czczych rzeczy, gdyż Pan nie pozostawi bezkarnie tego, który wzywa Jego imienia do czczych rzeczy. 8. Pamiętaj o dniu szabatu, aby go uświęcić. 9. Sześć dni będziesz pracować i wykonywać wszystkie twe zajęcia. 10. Dzień zaś siódmy jest szabatem ku czci Pana, Boga twego. Nie możesz przeto w dniu tym wykonywać żadnej pracy ani ty sam, ani syn twój, ani twoja córka, ani twój niewolnik, ani twoja niewolnica, ani twoje bydło, ani cudzoziemiec, który mieszka pośród twych bram. 7. Nie będziesz miał bogów innych oprócz Mnie. 8. Nie uczynisz sobie posągu ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko albo na ziemi nisko, lub w wodzie poniżej ziemi. 9. Nie będziesz oddawał im pokłonu ani służył. Bo Ja jestem Pan, Bóg twój, Bóg zazdrosny, karzący nieprawość ojców na synach w trzecim i w czwartym pokoleniu - tych, którzy Mnie nienawidzą, 10. a który okazuje łaskę w tysiącznym pokoleniu tym, którzy Mnie miłują i strzegą moich przykazań. 11. Nie będziesz brał imienia Pana, Boga twego, do czczych rzeczy, bo nie dozwoli Pan, by pozostał bezkarny ten, kto bierze Jego imię do czczych rzeczy. 12. Będziesz zważał na szabat, aby go święcić, jak ci nakazał Pan, Bóg twój. 13. Sześć dni będziesz pracował i wykonywał wszelką twą pracę, 14. lecz w siódmym dniu jest szabat Pana, Boga twego. Nie będziesz wykonywał żadnej pracy ani ty, ani twój syn, ani twoja córka, ani twój sługa, ani twoja służąca, ani twój wół, ani twój osioł, ani żadne twoje zwierzę, ani obcy, który przebywa w twoich bramach; aby wypoczął twój niewolnik i twoja niewolnica, jak i ty. PIERWSZE PRZYKAZANIE Nie będziesz miał cudzych bogów przede Mną. DRUGIE PRZYKAZANIE Nie będziesz brał imienia Pana Boga Twego nadaremno. TRZECIE PRZYKAZANIE Pamięta, abyś dzień święty święcił. (nieco inna interpretacja podkreślone zdania!)
11. W sześciu dniach bowiem uczynił Pan niebo, ziemię, morze oraz wszystko, co jest w nich, w siódmym zaś dniu odpoczął. Dlatego pobłogosławił Pan dzień szabatu i uznał go za święty. 15. Pamiętaj, że byłeś niewolnikiem w ziemi egipskiej i wyprowadził cię stamtąd Pan, Bóg twój, ręką mocną i wyciągniętym ramieniem: przeto ci nakazał Pan, Bóg twój, strzec dnia szabatu. 12. Czcij ojca twego i matkę twoją, abyś długo żył na ziemi, którą Pan, Bóg twój, da tobie. 16. Czcij swego ojca i swoją matkę, jak ci nakazał Pan, Bóg twój, abyś długo żył i aby ci się dobrze powodziło na ziemi, którą ci daje Pan, Bóg twój. CZWARTE PRZYKAZANIE Czcij ojca swego i matkę swoją. (nieco inna interpretacja podkreślone zdania!) 13. Nie będziesz zabijał. 17. Nie będziesz zabijał. PIĄTE PRZYKAZANIE Nie zabijaj. 14. Nie będziesz cudzołożył. 18. Nie będziesz cudzołożył. SZÓSTE PRZYKAZANIE Nie cudzołóż. 15. Nie będziesz kradł. 19. Nie będziesz kradł. SIÓDME PRZYKAZANIE Nie kradnij. 16. Nie będziesz mówił przeciw bliźniemu twemu kłamstwa jako świadek. 17. Nie będziesz pożądał domu bliźniego twego. Nie będziesz pożądał żony bliźniego twego, ani jego niewolnika, ani jego niewolnicy, ani jego wołu, ani jego osła, ani żadnej rzeczy, która należy do bliźniego twego. 20. Jako świadek nie będziesz mówił przeciw bliźniemu twemu kłamstwa. 21. Nie będziesz pożądał żony swojego bliźniego. Nie będziesz pragnął domu swojego bliźniego ani jego pola, ani jego niewolnika, ani jego niewolnicy, ani jego wołu, ani jego osła, ani żadnej rzeczy, która należy do twojego bliźniego. ÓSME PRZYKAZANIE Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu. DZIEWIĄTE PRZYKAZANIE Nie pożądaj żony bliźniego swego. DZIESIĄTE PRZYKAZANIE Ani żadnej rzeczy, która jego jest. Wnioski: 1. W Piśmie świętym Starego Testamentu spotykamy dwie wersje zapisu 10 przykazań, które różnią się jedynie użytym słownictwem, a nie treścią poszczególnych przykazań; 2. Przykazania Boże można podzielić na następująco: I-III wyrażają obowiązki wobec Boga, IV-X obowiązki dotyczące nas samych i relacji do drugiego człowieka; 3. Niekiedy spotykamy inną interpretację podstawy niektórych przykazań. Jest to związane z myślą przewodnią, która towarzyszyła autorowi danej księgi podczas pisania; W przykazaniu trzecim w Wj jest nawiązanie do Stworzenia Świata (Bóg sześć dni pracował, a w siódmym odpoczął), a w Pwt mamy nawiązanie do Wyjścia Izraelitów z Egiptu (szczególna interwencja Boga w życie Narodu Wybranego pamiątka uwolnienia). Obie interpretacje jednak wyraźnie wskazują na potrzebę świętowania dnia szabatu, niezależnie od wytłumaczenia, które podają; W przykazaniu zaś czwartym znajdujemy w Wj obietnicę długiego życia za szacunek do rodziców, a w Pwt do nakazu Bożego i do obietnicy długiego życia dodane zostało powodzenie w życiu. Oba jednak wskazują na potrzebę szacunku względem rodziców. 4. Tzw. wersja katechizmowa jest jedynie zwięzłym streszczeniem 10 przykazań, nic jednak w swojej treści nie pomija (Jedynie w pierwszym i trzecim przykazaniu łączy wspólne treści z kilku wersetów. Natomiast w przykazaniu dziewiątym i dziesiątym rozbija na dwa przykazania treść biblijną); Opracowanie: o. Robert Wawrzeniecki OMI
NOWY TESTAMENT Modlitwa chrześcijańska Ojcze nasz Łk 11, 1-11 Mt 6, 7-13 Porównanie-uwagi 1. Gdy Jezus przebywał w jakimś 7. Na modlitwie nie bądźcie Oba teksty biblijne: Łukasza i miejscu na modlitwie i skończył gadatliwi jak poganie. Oni Mateusza mówią na temat ją, rzekł jeden z uczniów do myślą, że przez wzgląd na swe nauczania Jezusa Chrystusa o Niego: Panie, naucz nas się wielomówstwo będą modlitwie człowieka modlić, jak i Jan nauczył swoich wysłuchani. wierzącego. uczniów. U św. Łukasza uczniowie proszą Jezusa, aby nauczył ich modlitwy. 2a. A On rzekł do nich: Kiedy się modlicie, mówcie: 8. Nie bądźcie podobni do nich! Albowiem wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, wpierw zanim Go poprosicie. Wy zatem tak się módlcie: U Łukasza i Mateusza Jezus Chrystus nauczył uczniów modlitwy Ojcze nasz. 2b. Ojcze, 9a. Ojcze nasz, który jesteś w niebie, U Łukasza początkiem jest samo słowo Ojcze. Natomiast u Mateusza jest to nieco rozbudowane. Jednak zasadniczo w obu przypadkach mamy do czynienia z tym samym sformułowaniem. 2c. niech się święci Twoje imię; 9b. niech się święci imię Twoje! U Łukasza i Mateusza, mimo nieco innych słów mamy do czynienia z pierwszą prośbą modlitwy. 2d. niech przyjdzie Twoje królestwo! 3. Naszego chleba powszedniego dawaj nam na każdy dzień 4a. i przebacz nam nasze grzechy, bo i my przebaczamy każdemu, kto nam zawinił; 10a. Niech przyjdzie królestwo Twoje 10b. niech Twoja wola spełnia się na ziemi, tak jak i w niebie. 11. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj; 12. i przebacz nam nasze winy, jak i my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili; U Łukasza i Mateusza mamy w tych słowach mamy drugą prośbę modlitwy. Jedynie drobne przestawienie słów U Łukasza brak tej prośby. U Mateusza mamy dodatkową trzecią prośbę. U Łukasza i Mateusza, mimo nieco odmiennych słów mamy kolejną prośbę. U Łukasza jest to trzecia prośba, a u Mateusza prośba czwarta. U Łukasza i Mateusza, mimo nieco odmiennych słów mamy następną prośbę. U Łukasza jest to czwarta prośba, a u Mateusza prośba piąta.
4b. i nie dopuść, byśmy ulegli pokusie. 13a. i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, U Łukasza i Mateusza, za pomocą prawie tych samych słów wyrażona została następna prośba. U Łukasza jest to piąta (ostatnia) prośba, a u Mateusza prośba szósta. 13b. ale nas zachowaj od złego! U Łukasza brak tej prośby. U Mateusza mamy dodatkową siódmą prośbę. W wersji modlitewnej spotykamy jeszcze słowo Amen, którego brakuje w Piśmie świętym. Jest ono jednak bardzo ważne, bo oznacza naszą akceptację słów modlitwy. Wnioski: 1. W Piśmie świętym spotykamy dwie, nieco różniące się między sobą wersje modlitwy; 2. Jezus nauczył uczniów tej modlitwy, dlatego inaczej nazywamy Ojcze nasz Modlitwą Pańską; 3. Wersja wg św. Łukasza ma wstęp i 5 próśb; 4. Wersja wg św. Mateusza ma rozbudowany wstęp i 7 próśb. 5. W modlitwie Ojcze nasz można wyróżnić: Wstęp: Ojcze nasz, któryś jest w niebie; Trzy prośby odnoszące się do Boga: świeć się imię Twoje; przyjdź królestwo Twoje; bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi; Cztery prośby odnoszące się do człowieka: chleba naszego powszedniego, daj nam dzisiaj; i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom i nie wódź nas na pokuszenie; ale nas zbaw ode złego; Zakończenie: Amen. 6. Warto zauważyć, że: Wszystko, co zawarte jest w Piśmie świętym, znajdujemy w podawanej przez Kościół wersji modlitwy; Wersja z Ewangelii wg św. Mateusza jest bardziej zbliżona do modlitwy, którą omawiamy. 7. Zrozumienie modlitwy jest możliwe po wniknięciu w treści niesione przez poszczególne wezwania (por. ostatnia część Katechizmu Kościoła Katolickiego dotycząca poszczególnych wezwań). Opracowanie: o. Robert Wawrzeniecki OMI