MESJASZ jako nasza CZERWONA JAŁÓWKA Uwaga: W tym tygodniu Tora ( Chukat ) zawiera trzy niesamowite obrazy przyjścia Mesjasza Izraela: 1) Tajemniczą ofiarę z czerwonej jałówki, 2) Uderzenie w skalę w Meriba, 3) wizerunek węża miedzianego na palu. Jest to z pewnością jedna z najbardziej wartościowych części Tory, którą trzeba podzielić się z naszymi żydowskimi przyjaciółmi... Jeszua naszą dziesiątą czerwoną jałówką Fragment Tory na ten szabat ( parsza Chukat ) zaczyna się od opisu niezwykłego rytuał; prawa o Para adumah (czerwonej jałówce). Rytuał ten jest uważany za "Chuk" co w tradycji żydowskiej, oznacza, że racjonalny sens tego przykazania jest dla nas nieuchwytny. W rzeczywistości, Talmud stwierdza, że wszystkich taryag micwot (613 przykazań), jest tylko to jedno, którego nawet mądry król Salomon nie mógł pojąć. Dlaczego ta ofiara była tak zagadkowa dla króla Salomona i innych mędrców żydowskich? Cóż, ofiara z czerwonej krowy po prostu nie pasuje do wzorca którykolwiek z pozostałych ofiar podanych w Torze. To paradoks, puzzle, pytanie... Oto osiem powodów: 1. Wymagało to całkowicie czerwonej krowy - "bez skazy, w którym nie ma wad (mama)." Jest to jedyna ofiara w Torze, która wymaga zwierzęcia ściśle określonego koloru (symbol grzechu). 2. To było najbardziej wyjątkowe poświęcenie w Torze. W przeciwieństwie do innych zwierząt, które mogłyby być składane Bogu, całkowicie czerwona krowa była niezwykle rzadka i jedyna w swoim rodzaju. 3. Była to jedyna ofiara, gdzie wszystkie rytuały zostały przeprowadzone poza obozem (a później, poza obrębem Świątyni). Oznacza to, że "rozlanie krwi" tej ofiary następowało w innym miejscu, niż ołtarz ofiar lewickich. 4. Jest to jedyna ofiara bez krwi w Torze Mojżesza. Innymi słowy, krew czerwonej jałówki nie została rozlana, lecz była spalana w ogniu. 5. Tylko ta ofiara, powodowała rytualnie zanieczyszczenie kapłana, który ją ofiarował, ale tego, kto był nią skrapiany oczyszczała. 6. Elementy użyte do oczyszczenia z caraat ("trąd") były spalane wraz z tą ofiarą. Innymi słowy, ofiara będzie zawierać środki do oczyszczenia z brudu i nieczystości. 7. Była to jedyna ofiara, której prochy zostały zachowane i używane (inne ofiary wymagały by prochy były usuwane poza obóz). Popioły tej ofiary były zbierane i mieszane z wodą, aby utworzyć "wodę separacji" (mei niddah) Zauważ, że słowo "separacja" (niddah) odnosi się do miesięcznej nieczystości i nawiązuje do księgi Zachariasza 13:1:. "W tym dniu tam jest fontanna otwarty dla domu Dawida i mieszkańców Jerozolimy, aby oczyścić ich z grzechu i od niddah ". 8. Była to jedyna ofiara w Torze, która wyraźnie oczyszczała w przypadku kontaktu z grzechem i śmiercią. Ktoś (lub coś), kto zetknął się z trupem będącym ucieleśnieniem grzechu i śmierci) miał być oczyszczony przy użyciu Mei niddah.
Żydowska tradycja mówi, że do tej pory było ofiarowanych dziewięć czerwonych jałówek (parot hadumot) za naród żydowski. Pierwsza była ofiarowana przez Mojżesza i Eleazar, druga przez pisarza Ezdrasza, dwie kolejne były ofiarowane przez Szymona Sprawiedliwego, a dwie następne przez Jochanana Najwyższego Kapłana; siódma była ofiarowana przez proroka Eliasza; ósma przez Hanamela egipskiego, a dziewiąta przez Jiszmaela syna Piabi (w 15-16 ne). Żydowska tradycja mówi, że dziesiąta (i ostatnia) czerwona jałówka zostanie spalona osobiście przez Mesjasza w czasie odbudowy Świątyni (Miszna, Para 3:5). Przypomnijmy, Talmud mówi, było już dziewięć czerwonych krów (parot hadumot) ofiarowanych do tej pory w imieniu Izraela, i że ta 10 (ostatnia) czerwona jałówka zostanie spalona przez Mesjasza podczas odbudowy Świątyni (Miszna, Para 3:5). Jednak ci mędrcy zupełnie nie rozumieli, że Jeszua jest wypełnieniem i treścią tego unikatowego Ofiarowania ( Hbr. 9:11-28 ). Podobnie jak w tajemniczym rytuale czerwonej krowy, Jeszua był całkowicie bez grzechu czy wady 2 Kor 5:21;. Jana 8:46 ), był zupełnie wyjątkowy ( Jan 1:14,18;. Mat 17:5, itp.); On został złożony w ofierze na zewnątrz obozu (poza miastem) ( Hbr 13:13. ); Stał się nieczystym ofiarowując siebie samego za nasze grzechy ( 2 Kor 5:21. ); Jego krew była częścią ofiary ( Ef 2:13, Hbr 9:. 14., w 1 P 1:19, itp.); Jego pokropienie sprawia nasze oczyszczenie ( 1 Piotra 1:2;. Hbr 12:24;. Obj. 1:5 ), oraz "wodą separacji", tak że Jego ofiara stała się środkiem, dzięki któremu jesteśmy uczynieni i zachowani czystymi od nieczystości grzechu i śmierci ( por. Ef 5:25-6;.. Hbr 10:22 ). Mędrcy Talmudu mieli częściowo rację... Ofiara Jeszui jako nasza "czerwona jałówka " rzeczywiście poprzedzała "Odbudowę" świątyni ( Jan 2:19 ) - chociaż ta świątynia jest budowana "bez udziału rąk ludzkich" jedynie przez moc Ducha Świętego (Mat 26:26. - 28, 1 Kor. 12:27, Ef. 4:4,11-12, płk 1:24, itd.). Wyznawcy Mesjasza są teraz częścią świątyni swego ciała 1 Kor. 3:16, 12:27 ) i nazywani są "żywymi kamieniami" ( 1 Ptr. 2:5 ). Ofiara dziesiątej czerwonej jałówki - Jeszua - ustanowiła nowe kapłaństwo według porządku Malki-Tzedek Hbr 5:10 z 1 Piotr 2:5.. ), które zastępuje dawne lewickie kapłaństwo Aarona ( Hbr 13. 10 ). Kochani, jesteśmy oczyszczeni z grzechów naszych przez lepsze pokropienie niż to, które Mojżesz mógł sobie pozwolić w Namiocie Zgromadzenia( Mat 26:28, Hbr 9:14, 12:24, Ef 1:7, 1 P 1...: 2,18-19, Rz 5:9;. Kol. 1:14, 1 Jana 1:7, itp. Uwaga: Para Adumah ("czerwona jałówka") ta ofiara jest obrazem mocy ofiary Jeszui do oczyszczenia nas od grzechu i śmierci. Jest to obraz, metafora, porównanie. Istnieją setki takich obrazów w Piśmie Świętym, a Jeszua sam używał ich przez cały czas: "Ja jestem bramą...", "Jestem świątynią...", "Ja jestem Chlebem Życia / Żywą wodą... "itp.
Wyższość Ofiary Jezusa Ale Chrystus, zjawiwszy się jako arcykapłan dóbr przyszłych, przez wyższy i doskonalszy, i nie ręką to jest nie na tym świecie uczyniony przybytek, ani nie przez krew kozłów i cielców, lecz przez własną krew wszedł raz na zawsze do Miejsca Świętego i osiągnął wieczne odkupienie. Bo jeśli krew kozłów i wołów oraz popiół z jałowicy przez pokropienie uświęcają skalanych i przywracają cielesną czystość, to o ile bardziej krew Chrystusa, który przez Ducha wiecznego złożył Bogu samego siebie jako nieskalaną ofiarę, oczyści wasze sumienia z martwych uczynków, abyście służyć mogli Bogu żywemu. I dlatego jest pośrednikiem Nowego Przymierza, ażeby przez śmierć, poniesioną dla odkupienia przestępstw popełnionych za pierwszego przymierza, ci, którzy są wezwani do wiecznego dziedzictwa, dostąpili spełnienia obietnicy. Gdzie bowiem jest testament, tam musi nastąpić śmierć tego, który sporządza testament. Testament bowiem po śmierci nabiera mocy, nie ma zaś znaczenia, gdy żyje ten, który sporządził testament. Stąd także i pierwsze [przymierze] nie bez krwi zostało wprowadzone. Gdy bowiem Mojżesz ogłosił całemu ludowi wszystkie przepisy Prawa, wziął krew cielców i kozłów z wodą, wełną szkarłatną oraz hizopem i pokropił tak samą księgę, jak i cały lud, mówiąc: To [jest] krew przymierza, które Bóg wam przykazał. Podobnie także skropił krwią przybytek i wszystkie naczynia przeznaczone do służby Bożej. I prawie wszystko oczyszcza się krwią według Prawa, a bez rozlania krwi nie ma odpuszczenia [grzechów]. Przeto obrazy rzeczy niebieskich w taki sposób musiały być oczyszczone, same zaś rzeczy niebieskie potrzebowały o wiele doskonalszych ofiar od tamtych. Chrystus bowiem wszedł nie do świątyni zbudowanej rękami ludzkimi, będącej odbiciem prawdziwej [świątyni], ale do samego nieba, aby teraz wstawiać się za nami przed obliczem Boga, ani nie po to, aby się wielekroć sam miał ofiarować, jak arcykapłan, który co roku wchodzi do świątyni z krwią cudzą, gdyż w takim przypadku musiałby cierpieć wiele razy od stworzenia świata. A tymczasem raz jeden ukazał się teraz na końcu wieków, aby zgładzić grzech przez ofiarę z samego siebie. A jak postanowione ludziom raz umrzeć, potem zaś sąd, tak Chrystus raz jeden był ofiarowany dla zgładzenia grzechów wielu, drugi raz ukaże się nie w związku z grzechem, lecz dla zbawienia tych, którzy Go oczekują. (Hebrajczyków 9:11-28). Według tych słów to Jeszua Masziach jest rzeczywistością cienia czerwonej jałówki Hbr. 9:24, 10:1-2 ), Jego ofiara jako naszego Najwyższego Kapłana w porządku Malki-Tzedek rzeczywiście poprzedzała "Odbudowe" Świątyni ( Jan 2:19 ) - chociaż ta świątynia jest budowana nie ludzkimi rękami, a jedynie przez Ducha Świętego ( Mat 26:26-28, 1 Kor 12:27, Ef 4:4,11-12, płk 1:... 24, itd.). Wyznawcy Mesjasza są teraz częścią świątyni swego ciała 1 Kor. 3:16, 12:27 ) i są nazywani "żywymi kamieniami" ( 1 Ptr. 2:5 ). Dziesiąta czerwona jałówka to ofiara Jeszua który ustanowił nowe kapłaństwo według porządku Malki-Tzedek Hbr 5:10 z 1 Piotr 2:5.. ), które zastępuje dawne lewickie kapłaństwo Aarona ( Hbr 13. 10 ). Kochani, jesteśmy oczyszczeni z grzechów naszych przez lepsze pokropienie niż to, który namiot Mojżesza mógł sobie pozwolić ( Mat 26:28, Hbr 9:14, 12:24, Ef 1:07, 1 P 1...: 2,18-19, Rzym. 5: 9;. Kol. 1:14, 1 Jana 1:7, itp.). Ważne jest dla nas, aby pamiętać, nakaz Pisma dla nas i "rozważać Jeszuę, [który] został uznany za godnego większej chwały niż Mojżesz - jak większą chwałę ma budowniczy domu niż sam dom, który zbudował" ( Hbr. 3:1-6 ). Jeszua sam jest naszym Kohen Gadol (Arcykapłanem) lepszego przymierza niż Mojżeszowe ( Hbr. 8:6 ), a Jeszua sam jest Najwyższym Kapłanem i jedynym Pośrednikiem między Bogiem i człowiekiem. Tylko Jezus będący człowiekiem pojednuje nas ludzi z Bogiem pośrednicząc miedzy nami grzesznymi ludźmi, a świętym Bogiem (1 Tym 2,5).
Zastanów się więc, w jaki sposób Nowy Testament wyraźnie ukazuje, że Jezus jest większy niż Mojżesz Jeszua był większy niż.: 1. Pierwszy Żyd, Abraham ( Jan 8:53-58 ) 2. Izrael i jego dzieci ( Jan 4:12-14 ) 3. Mojżesz i wszyscy aniołowie ( Hbr 3:1-6. ; Mat 17:1-8. ; Jana 1:17 ; itp.) 4. Salomon, największy król Izraela ( Łk 11:31 ) 5. Jonasz, jeden z największych proroków żydowskich ( Mat. 12:41 ) 6. Eliasz, jeden z największych proroków żydowskich ( Mat. 17:1-8 ) 7. Sama Świątynia ( Mat. 12:6 ). Jeszua na Moria jest centralnym punktem całej historii. On jest ołtarzem. Całkowite wylanie Bożego gniewu przeciwko grzechowi zostało osiągnięte tam, ponieważ dotyczyło cierpienia i śmierć jedynego prawdziwego cadyka, który kiedykolwiek żył. Jednak to było za pomocą prawego cierpienia Jeszui, że wszystkie narody ziemi mogą być teraz błogosławione i korzystać z kielicha Pańskiego. Wykonało się -. Ręką Jeszua a nie Mojżesza. Jesteśmy powołani, aby pójść za Nim... Ewangelia wypełnieniem rytuału Czerwonej Jałówki Pismo wypełnione jest różnymi nakazami takiego czy innego rodzaju. Hebrajskie słowo micwa (מ צ ו ה) zwykle oznacza "Boże przykazanie" (micwot to liczba mnoga). Różne micwot znajdowane w Torze mogą być dalej podzielona na podkategorie chukkim u'mishpatim itp. ( Pwt 4:5. ): (ח קּ ים) Chukkim są prawa podane bez powodu (tj. ustawy, edykty lub boskie dekrety). Jako takie są one nazywane "ponad-racjonalne" dekrety. Klasycznym przykładem jest Chok (dekret) dotyczące czerwonej jałówki, która, jak głosi legenda, zignorowała nawet mądrości króla Salomona. Inne przykłady obejmują prawa (Kaszrut), zakaz mieszania nasion lub tkanin (kilayim) lub podstawe przepisów dotyczących czystości rodzinnych (niddah). Prawa te mogą wydawać się irracjonalne dla ludzkiego rozumu. (מ שׁ פּ ט ים) Miszpatim są to przepisy podane z jasno określonej przyczyny (tj. prawa logiczne). Przykładem może być przykazanie dać jałmużnę lub zakazy chroniące przed kradzieżą i morderstwa. Te micwot są z natury racjonalne i logiczne i odwołują się do potrzeby etycznej jedności (praw cywilnych i moralne) w ramach wspólnoty. Uwaga: (ע דוֹת) eidot są referencje (ze źródłosłowu 'ed, "świadek"), które upamiętniają lub przedstawiają coś - np. przykazanie o przestrzeganiu Szabatu i świąt, aby nosić Cicit, jeść mace na święto Paschy, dąć w róg Szofaru itp. Ponieważ nam o czymś przypomnają lub symbolicznie coś reprezentują, eidot są rodzajem "kompromisu" pomiędzy racjonalnie zrozumiałymi mishpatim i ponadracjonalnymi chukkim.
Wspominam to rozróżnienie między miszpatim i chukkim ponieważ nasz fragment Tory z tego tygodnia zaczyna się od słów, ZOT chukat ח קּ תתאז) ha-torah,(ה תּוֹר ה czyli: "To jest dekret Tory" ( Liczb 19:2 ). Kontekst tej wypowiedzi dotyczy czerwonej jałówkii prawa o oczyszczeniu, więc dlaczego nie Tora mówi na przykład "To jest dekret z procesu oczyszczania" (tzn. ח קּ תתאז,(ה טּ ה ר ה albo: "To jest ustawa o czerwonej jałówce "(tzn. פּ ר ה ח קּ תתאז?(א ד מּ ה Jest to intrygujące pytanie, dla zwykłej frazy: "To jest dekret z Tory," wydaje się ustanawiać rytuał z czerwoną jałówką "tajemnym dekretem" całej Tory... Rzeczywiście, sformułowanie to jest używane tylko dwa razy w Torze Liczb 19:2, 31:21 ), z których oba dotyczą sprawy rytuału oczyszczenia. Czy istnieje związek, pomiędzy, ustawą o oczyszczeniu od śmierci, a całym sensem Tory? Zrozumienie czerwonej jałówki jest "Bramą" do Tory? Czy Tora oznajmia tutaj, że oczyszczenie z zanieczyszczeń spowodowanych przez śmierć stanowi istotę wszystkich przykazań? Pierwsza wzmianka, w Torze omawia halachot (ustawy) przygotowania czerwonej jałówki przed wskazniem celu tej czynności. Dopiero w dalszej części, pojawiają sie kwestie nieczystości (tj. tumah: (ט מ ה i czystość (tj. tahora: (ט ה ר ה połączone z rytuałem czerwonej jałówki. Tu dowiadujemy się, że ofiara z czerwonej jałówki miała być użyta do sporządzenia "wody separacji" [w polskich przekładach wody oczyszczenia ] (tzn. mei niddah: נ דּ ה (מ י dla społeczności. Starzy mędrcy mówią o tym: "Bóg stworzył lekarstwo przed plagami", co oznacza, że Jego miłość jest podstawą wszystkich rzeczy: עוֹל ם ח ס ד י בּ נ ה / Olam Chesed yibaneh: "łaska zbudowała świat" ( Psalm 89:2 ). Tak jak Bóg stworzył człowieka dopiero gdy On przygotował drogę nawrócenia (czyli "Baranka zabitego od założenia świata":.. Ef 1:4, Hbr 4:4, Ap 13:8 ), więc oczyszczenie ze śmierci zostało także przewidziane i pzrygotowne. Tak więc "wody separacji" ostatecznie odnoszą się do naszego oczyszczania (np. identyfikacja) z chwilą śmierci Jeszui patrz Rzym. 6:3, 1 Kor 10:13;... Ga 3:27 ). Co do tego wyjątkowego rytuału Tory, czerwona jałówka musiał być doskonałym okazem, który był cały czerwony, "bez skazy, w którym nie ma wady (mama)." To nie miało być cielę, ponieważ jałówka musi niec co najmniej trzy lata (tj. osoba dorosła). Rabini interpretowali "bez skazy" jako odnoszące się do koloru, czyli bez nawet jednego włosa białego lub czarnego. Jest to jedyna ofiara w Torze, gdzie kolor zwierzęcia jest wyraźnie wymagane. Ponadto, czerwona jałówka nigdy nie mogła, mieć na sobie jarzma, co oznacza, że nigdy nie była wykorzystana do żadnych celów świeckich. W przeciwieństwie do wszystkich innych ofiar składanych na mizbeach (ołtarz w Miszkan),czerwona jałówka została podjęta poza obozem i tam zabita przed kapłanem, który następnie wziął trochę jej krwi i pokropił nią siedem razy w stronę Przybytku (a tym samym naznaczając ją jako Ofiarę oczyszczania). W okresie Drugiej Świątyni, Najwyższy Kapłan wykonywał tej uroczystości od strony Świętego Świętych stojąc na szczycie Góry Oliwnej. Następnie czerwona jałówka zostanie spalona w całości: jej skóra, ciało, krew, a nawet odchody miały zostać spalone (w przeciwieństwie do innych lewickich ofiar). W przeciwieństwie do innych ofiar, cała krew ofiary miała być spalona w ogniu. Jest to bardzo godne uwagi, ponieważ krew zawsze musi być wylana przy ołtarzu przed ofiarowaniem... Hyzop, szkarłatna nić, i drewno cedrowe było wówczas rzucane na płonącą czerwoną jałówkę, te same przedmioty używane były przy oczyszczeniu z grzechu lub cara'at (choroba skóry). Innymi
słowy, krew została zasymilowana z popiołem ofiary, które zostały następnie zebrane i zmieszane z wodą, aby stworzyć "wody separacji" (tzn. mei niddah: נ דּ ה (מ י dla społeczności Izraelitów. Zauważ, że słowo "separacja" (niddah) odnosi się do miesiącznej nieczystości i nawiązuje do Księgi Zachariasza 13:1: "W owym dniu będzie źródło otwarte dla domu Dawida i mieszkańców Jerozolimy, aby oczyścić ich z grzechu i od niddah ". Ktoś (lub coś), który zetknął się z trupem który jest ucieleśnieniem grzechu i śmierci) miał być oczyszczony przy użyciu Mei niddah. Procedura oczyszczania trwała siedem dni, za pomocą łodygi hizopu zanurzonej w wodzie kropi się nieczystą osobę na trzeci dzień, a następnie ponownie w dniu siódmym. Po drugim pokropieniu, osoba przechodząca proces oczyszczania będzie zanurzona w mykwie i pozostanie w stanie nieczystości aż do wieczora. Paradoks ofiary czerwonej jałówki sugeruje głęboką prawdę o ofiarnej śmierci Jeszuy naszego Zbawiciela. Kohen (kapłan), który pokropił wodą z prochami czerwonej jałówki, sam stawał się tamei (nieczysty), choć nieczysta osoba stawała się tahor (czysta). Obraz kapłana tutaj jest jeden z ofiarnej miłości - rezygnacja z własnej czystości duchowej tak, że inna osoba może odzyskać swoją czystość... "Pokrop mnie hyzopem, a będę czysty" ( Psalm 51:7 ). Wystarczy więc, Jeszua chętnie się nieczyste w naszym imieniu - w naszym kontakcie z grzechu i śmierci - tak abyśmy mogli stać się czysty (... Iz 53,4, 2 Kor 5:21, Gal 3:3, Ef 5:2. Tytus 2:14 ). Ze względu Jeszui, nieczysta staje się czysty, choć stał się nieczysty przez Jego ofiarę. Ze względu na Niego zostaliśmy oczyszczeni z naszych grzechów "przez lepsze pokropienie" niż to, które robiono w Przybytku Mojżesza ( Mat. 26:28, Hbr. 9:14, 12:24, Ef. 1:7, 1.. Piotr. 1:2,18-19, Rz 5:9, Kol 1:14, 1 Jana 1:7, itp.). "Upadek" człowieka zakłada, że mamy kontakt ze śmiercią - zarówno wewnętrznie i zewnętrznie. Ofiara Jeszuy jako nasza " czerwona jałówka "oczyszcza nas od wszelkiego tumah i miłością czyni nas czystymi przed Ojcem. "Woda i krew" jest częścią "Olah ofiary" Jeszuy dla naszego odkupienia i oczyszczenia przed Bogiem Jan 19:34, 1 Jana 5:6 ). Woda i krew płynące z ran są środkiem, dzięki któremu jesteśmy oczyszczeni z grzechu i śmierci... Wszystko to pochodzi z Bożej miłości (Chesed) okazanej nam w naszym Mesjaszu i Zbawicielu. Ten fragment Tory o czerwonej jałowicy jest odczytywany co roku w synagodze przed Paschą (w Szabat Para ). Dawni mędrcy wybrali ten odczyt dla tej pory roku, ponieważ Żydzi byli zobowiązani do oczyszczenia się przed wejściem do Jerozolimy na święto Paschy pielgrzymek, dlatego związek między ofiarą Baranka Bożego i oczyszczaniem od śmierci powinien być jasny. Jeszua Skałą z wodą żywą Parsza na ten szabat ( Chukat ) dotyczy grzechu Mojżesza w Meriba (kiedy uderzył w skałę zamiast przemówić do niej, jak rozkazał mu Bóg). To drugi obraz działalności Mesjasza przedstawiony w tej parszy. Jak zapewne pamiętacie, błąd popełniony przez Mojżesza kosztował go wejście do Ziemi Obiecanej. Ale dlaczego ten grzech został tak poważnie potraktowany przez Boga? Skała (ה צּוּר) była obrazem Tego, który został dotknięty dla swego ludu ( Iz. 53,4 i 1 Kor. 10: 4 ), a po drugie uderzający Mojżesza zasugerował, że Mesjasz musi być dotknięty drugi raz w celu w celu zapewnienia potrzeb ludzi. Nie! Skała, która była kiedyś uderzona dla ludzi było teraz być wypowiedziane jako "Skała żyjących" ( 1 Kor. 10:4 ). Mojżesz przekazać złą wiadomość, sugerując, że jedno uderzenie było niewystarczające i że potrzebne było coś więcej. Cena jaką Mojżesz (i Aaron) zapłacili za to nieposłuszeństwo była bardzo wielka: żadnemu z nich nie wolno było wejść do Ziemi Obiecanej (ta rola była zarezerwowana dla ע ) Jehoszua,(י הוֹשׁ typ lub obraz Jeszuy). I tak jest do dnia dzisiejszego: ci, którzy próbują dodać coś do służby i ofiary Pana poprzez wpływ dzieł własnej sprawiedliwości będą również wydziedziczeni z ziemi obiecanej. Nasze usprawiedliwienie i uświęcenie jest wyłącznie dzięki łasce i miłości Boga - nie z uczynków naszej własnej sprawiedliwości ( Tt 3:5-6; Ef 2:8-9; Kazn Salomona 7:20; Iz 57:12... ).
Uwaga: Midrasz (Bemidbar Rabba) naucza, że cudowna Skała / Studnia wody żywej towarzyszył Żydom przez całą podróż na pustyni, która dostarczyła im mayim Chaim (tj. woda słodka). Później żydowska tradycja nazywa ten kamień "Studnią Miriam", chociaż ważne jest, aby pamiętać, że apostoł Paweł łączy tą duchowo życiodajną Skałę (tj. νευµατικῆς πέτρας) z Mesjaszem Jeszuą patrz 1 Kor. 10:4 ). i pili ten sam napój o duchowym znaczeniu. Pili zaś napój wytryskujący ze skały o duchowym znaczeniu, która szła za nimi, a ta skała była symbolem Chrystusa. [przekład Biblii Poznańskiej najlepiej oddaje na polski sens tego wersetu] Innymi słowy, Jezus był symbolizowany przez tą skałę źródło życia dla Żydów, gdy wędrowali przez pustynię Synaj, ale nie był tą skałą. Ta skała w symboliczny sposób wskazywała na מ י ם ( Życia jedną ze zbawiennych funkcji przyszłego Mesjasza Jeszua, jako na dawce prawdziwej Wodą a tą Wodą Żywota jest według słów Pisma Duch Święty, posłany od Ojca przez Syna Bożego i,(ח יּ ים tak jak do dziś ( Jan 4:10 ). Jeszua jest "Skałą Izraela" י שׂ ר א ל),(צוּר naszą "duchową oazą" na pustyni i źródłem naszego życia i uzdrawiania. Jeszua naszym wężem miedzianym Trzeci wielki obraz Mesjasza podany w tej niesamowitej parszy ( Chukat ) dotyczy wizerunku węża miedzianego (tj. nechash nechoshet: נ חשׁ ת.(נ ח שׁ Po opuszczeniu góry Hor, przy obchodzeniu ziemi Edom, ludzie zniecierpliwił się i kolejny raz podnieśli bunt. W konsekwencji Bóg wysłał "jadowite węże" (haha-serafin nechaszim), że trochę ludzi i wielu Izraelici zmarło (czasownik Saraf oznacza "spalić", a jest etymologicznie związany z serafinami). Ludzie wyznali swój grzech i prosili Mojżesza o pomoc, który następnie wstawił w ich imieniu. Następnie Bóg polecił Mojżeszowi: "Aseh lekha" (zrobić dla siebie) "Saraf" (dosł. "palnik" w odniesieniu do parzących węży) i umieścić go na drzewcu (tzn. gdzie indziej tłumaczone na "chorągiew" lub "sztandar ). I będzie, że każdy, kto został ugryziony, kiedy patrzy na niego, będzie żył. A Mojżesz węża z brązu נ חשׁ ת) (נ ח שׁ i umieścił go na wysokim palu, i to, że jeśli ktoś trochę wąż i chciał patrzeć uważnie na węża miedzianego, że będzie żył ( Liczb. 21:8-9 ). Jeszua odniósł się do tego epizodu, kiedy mówił do Nikodema o drodze zbawienia. "Jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak też musi być wywyższony Syn Człowieczy, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne" ( J 3,14-15 ). Ludzkość jako całość została "ukąszona przez węża" i musi być uleczona z jego jadu. Podobnie jak obraz wykonany na podobieństwo jadowitego węża został podniesiony dla uzdrowienia Izraela, tak Jeden wysłany w postaci grzesznego ciała ( Rzym. 8:3 ) miał być wywyższony jako uzdrowiciel świata. Błogosławcie Jego Święte Imię. Uwaga: Jeszua sam wykorzystał obraz nachasz (wąż) wywyższony na biegun, aby wskazać Nikodemowi na wagę Jego ofiarnej śmierci (Jan 3:14-15). Jest oczywistym, że sam Jeszua nie był tym wężem, a opowieść o "wywyższeniu węża" to obraz, metafora, czy porównanie z czymś większym. To był tylko "cień" doskonalszej rzeczywistości, która uzyskała w osobie Mesjasza... Istnieją setki takich obrazówtypów w Piśmie Świętym, a Jeszua sam używał ich przez cały czas swojego nauczania: "Ja jestem bramą...", "Jestem światłością świata...", "Ja jestem Chlebem Życia / Żywą wodą" itd.