Rośliny odstraszające komary Komary potrafią zepsuć całą przyjemność odpoczywania w ogrodzie. Są różne sposoby walki z nimi. Niektórzy twierdzą, że wystarczy otoczyć miejsce wypoczynku odpowiednimi roślinami i problem z głowy - podobno te gatunki skutecznie odstraszają natrętną armię. Może warto je posadzić. Kocimiętka Mussina (Nepeta mussinii)
Plektrantus koleusowaty (Plectranthus coleoides) Fot. Wiesław Gawryś Nazywany jest też: komarzyca, komarnica, kadzidełko. Jego dość grube pędy początkowo podnoszą się, a potem zwisają osiągając długość ok. 100 cm. Jasnozielone liście na krótkich ogonkach mają karbowane brzegi i są delikatnie owłosione. U najczęściej uprawianej odmiany 'Marginatus' mają białe obrzeżenia na brzegach. blaszki. Cała roślina wydziela dość silny zapach podobny trochę do rozmarynu. Świetnie komponuje się z roślinami sezonowymi. Nadaje się do wiszących pojemników. To gatunek wieloletni, ale wrażliwy na mróz, więc trzeba go przechowywać pod dachem. Lubi ziemię próchniczną, umiarkowanie wilgotną i stanowisko słoneczne lub półcieniste. Rozmnaża się go przez sadzonki pędowe.
Mirt zwyczajny (Myrtus communis) Fot. Ewa Narkiewicz
Mirt panny młodej FOT. FLORA DANIA Zwany tak, bo dawniej bardzo często był używany do wykonania wiązanek ślubnych. Jest wiecznie zielonym krzewem, o niewielkich, skórzastych liściach uprawianym u nas jako roślina doniczkowa. Po roztarciu, liście uraczą nas miłym zapachem. Okres kwitnienia tej rośliny trwa od maja do lipca. W tym okresie pokrywa się licznymi, białymi kwiatami które wyrastają z kątów liści. Z czasem przemieniają się w niebieskie lub białe jagody, które są jadalne. Mirt uprawiany w naszych warunkach osiąga 30-100 cm. Lubi miejsce słoneczne lub półcieniste. Lato może spędzać na zewnątrz. Odpowiada mu próchniczne, lekko kwaśne, wilgotne podłoże. Dobrze znosi cięcie, więc można go formować. Rozmnaża się go z sadzonek pędowych.
Surmia bignoniowa (Catalpa bignonioides) Fot. Lilianna Sokołowska Dorasta do około 10 m wysokości. Ma krótki pień i szeroką koronę oraz.duże, jasnozielone liście o sercowatym kształcie. Jej duże, białe, w środku żółte? fioletowo nakrapiane kwiaty zebrane są w duże wiechy zakwitają w czerwcu-lipcu. potem tworzą się długie i cienkie strąki, które pozostają na drzewie przez całą zimę. Wymaga słonecznego stanowiska. Lepiej rośnie na żyznej, lekkiej i przepuszczalnej glebie. Nie jest całkowicie mrozoodporna, młode drzewka należy przed zimą zabezpieczać. Typowa forma nadaje się do większych ogrodów. Do mniejszych ogrodów polecane są jej odmiany. 'Aurea' ma żółtozielone, sercowate i bardzo duże liście. 'Nana' wolno rosnąca odmiana o koronie dorastającej do 5 m szerokości. Zwykle produkowana jest w formie piennej. Nie wytwarza kwiatów. Młode rośliny są wrażliwe na przemarzanie.
Fot. Barbara Piotrowska
Bazylia pospolita (Ocimum basilicum) Fot. Arkadiusz Ścichocki To jednoroczna roślina przyprawowa o aromatycznych liściach. osiąga 30-50 cm wysokości. Latem na szczytach jej pędów pojawiają się białe kwiaty zebrane w kłosowate kwiatostany. Ma wiele odmian różniących się nieco aromatem i barwą oraz wielkością liści. Lubi stanowisko słoneczne i żyzne przepuszczalne podłoże. Rozmnaża się ją z nasion.
Lawenda wąskolistna (Lavandula angustifolia) Fot. Lilianna Sokołowska To wiecznie zielony krzew o wonnym zapachu. Liście ma przeważnie kutnerowate o szarym zabarwieniu., a kwiaty drobne, purpurowe lub niebieskawe, zebrane w kwiatostany na długiej szypule pojawiające się od czerwca do września. Osiąga 50 cm wysokości. Lubi miejsca słoneczne i może rosnąc na każdej glebie zasobnej w wapń. Rozmnaża się z sadzonek pędowych.
Mięta pieprzowa (Mentha piperita) Fot. Piotr Syga To zielna roślina wieloletnia osiągająca 30-40 cm wysokości, wytwarzająca rozłogi. W lipcu i sierpniu na szczytach pędów pojawiają się lekko różowe kwiaty zebrane w kwiatostany. Lubi miejsca słoneczne i półcieniste oraz żyzne, wilgotne podłoże. Rozmnaża się ja przez podział rozrośniętych kęp.
Pelargonia pachnąca (Pelargonium graveolens) Fot. Paweł Słomczynski Nazywana jest też anginką. To wieloletni półkrzew uprawiany u nas jako roślina doniczkowa i balkonowa podobnie jak inne pelargonie. może osiągać metr wysokości. Jej liście są lekko owłosione i pachnące przy dotyku. Drobne fioletowe kwiaty pojawiają się latem. Lubi miejsca słoneczne i próchniczne, umiarkowanie wilgotne podłoże. Rozmnaża się ją przez sadzonki pędowe.
Fot. Plantpol-Zaborze