San Giorgio Maggiore, Venezia - Andrea Palladio Pino Guidolotti-CISA A. Palladio
KALENDARZ WYDARZEŃ STYCZEŃ - CZERWIEC 2010 do 15 stycznia SZTUKA - SZOPKA. SCENY NARODZIN Z REGIONÓW WŁOSKICH 6 STYCZNIA KINO - OGRÓD RODZINY FINZI CONTINICH 13 STYCZNIA KINO - ZŁOTE OKULARY 15-17 STYCZNIA TEATR JAK LIŚCIE NA WIETRZE FARFALLA... FARFALLA 20 STYCZNIA KINO - JONASZ, KTÓRY MIESZKAŁ W WIELORYBIE 25 STYCZNIA JĘZYK / EKONOMIA OD BOOMU EKONOMICZNEGO DO LAT 90 27 STYCZNIA MUZYKA KONCERT DZIEŃ PAMIĘCI O HOLOKAUŚCIE 27 STYCZNIA KINO - PRZY ZGASZONYM ŚWIETLE 3 LUEGO KINO - OPOWIEDZ MI O MIŁOŚCI 10 LUTEGO KINO - MĘŻCZYZNA, KTÓRY KOCHA 17 LUTEGO KINO - NOC BEZ KOŃCA 24 LUTEGO KINO CZAS PORZUCENIA 25 LUTEGO- 2 MARCA KINO FESTIWAL KINA WŁOSKIEGO W RZESZOWIE 3 MARCA KINO - MIGNON WYJECHAŁA 8 MARCA HISTORIA - LEONORA D ESTE 10 MARCA KINO - IDŹ ZA GŁOSEM SERCA 10 MARCA 23 KWIETNIA ARCHITEKTURA WYSTAWA - ANDREA PALLADIO 11 MARCA 23 KWIETNIA ARCHITEKTURA WYSTAWA - CARLO SCARPA 17 MARCA KINO NASZ WŁOSKI MĄŻ 24 MARCA KINO W IMIĘ MIŁOŚCI 29 MARCA 5 KWIETNIA MUZYKA FESTIWAL MISTERIA PASCHALIA 31 MARCA KINO BY CIĘ NIE ZAPOMNIEĆ
7 KWIETNIA KINO POMOCY, POMOCY! 14 KWIETNIA KINO ZNIKNIJMY SOBIE Z OCZU 21 KWIETNIA KINO UBÓSTWIAM IRIS BLOND 23 KWIETNIA DZIEŃ KSIĄŻKI I PRAWA AUTORSKIEGO 28 KWIETNIA KINO DUŻY, GRUBY I... VERDONE 5 MAJA KINO - DRUGA NOC POŚLUBNA 5-7-8 MAJA WYDARZENIE SPECJALNE OBCHODY KU CZCI FRANCESCO NULLO 6 MAJA MUZYKA KONCERT- ROK CHOPINOWSKI 7 MAJA 13 CZERWCA FOTOGRAFIA PORTRETY STEFANO COSSU 9 MAJA MUZYKA KONCERT- FESTIWAL MUZYKI ODNALEZIONEJ 12 MAJA KINO KOLACJA Z NIEZNAJOMĄ 13 MAJA MUZYKA KONCERT- FESTIWAL MUZYKI ODNALEZIONEJ 14 MAJA - 13 CZERWCA FOTOGRAFIA KRAJOBRAZY STEFANO COSSU 19 MAJA KINO KRYJÓWKA 26 MAJA KINO OJCIEC GIOVANNY 5 CZERWCA MUZYKA KONCERT Z OKAZJI ŚWIĘTA REPUBLIKI WŁOSKIEJ 9 CZERWCA KINO - O JEDNEGO WIĘCEJ 16 CZERWCA KINO - DZIEWCZYNA ZNAD JEZIORA 18 CZERWCA ZAKOŃCZENIE ROKU KURSÓW JĘZYKOWYCH 18 CZERWCA SZTUKA WYSTAWA - ERTO ZAMPOLI 23 CZERWCA KINO - GOMORRA 30 CZERWCA KINO BOSKI
SZOPKA. SCENY NARODZIN Z REGIONÓW WŁOSKICH Szopka to najprawdopodobniej najstarsza i najpopularniejsza tradycja związana z okresem Bożego Narodzenia. We Włoszech to tradycja bardzo dawna i artystycznie bogata. Najbardziej charakterystyczną cechą włoskiej szopki jest jej olbrzymie zróżnicowanie pod względem obyczajów, formy i stosowanych materiałów. Często tworzona jest przez anonimowych rzemieślników i ponownie interpretowana przez wielkich artystów. Najstarszym eksponatem na wystawie jest figurka człowieka pochodzącego z ludu, której autorstwo przypisuje się Matteo Bottiglieriemu (1684-1757), wielkiej sławie wśród twórców szopek neapolitańskich XVIII w., a której towarzyszy grupa orientalnych muzyków, wykonana w podobnym stylu przez Ulderico Pinfildiego, jednego z najbardziej cenionych i przywiązanych do tradycji, aktualnych twórców szopek. Można zobaczyć unikatową scenę narodzin wykonaną z ceramiki z Deruty, autorstwa Cesare Margaritelliego (1908-1987), wybitnego dekoratora, którego setną rocznicę urodzin obchodzono kilka miesięcy temu. Równocześnie Brenno Pesci prezentuje kilka przykładów powiązań pomiędzy zakładami ceramicznymi z Castellamonte, znanymi w XIX w. ze swoich pieców, oraz szopkami. Sycylia i Sardynia są reprezentowane przez dwa wielkie nazwiska należące do najważniejszych wśród twórców włoskich szopek uznawanych za dzieła sztuki: Giuseppe Criscione - autora między innymi scen narodzin ofiarowanych w latach 70. - 80. Janowi Pawłowi II i Michaiłowi Gorbaczowowi - oraz Paola Monniego, którego prace były wystawione ostatnio w Moskwie i Sankt Petersburgu, w New Heaven w USA i w Pałacu Królewskim w Casercie. Sekcja poświęcona regionowi Irpinia (z dziełami Armienito, Chiusano i Rubino) poprzez szopki i obrazy, prezentuje krakowskiej publiczności urok antycznych miasteczek i klasztorów. Jest ona powiązana z równoległą inicjatywą bożonarodzeniową Prowincji Avellino, przy tej okazji promującą dziedzictwo kulturowe szopek i tradycji z Irpinii poprzez wystawę pochodzącą z byłego Więzienia Burbońskiego i miejscowego Muzeum, gdzie oprócz słynnej szopki Penta i szopek z kolekcji Di Gisi, zostaną wystawione także inne, zarówno dawne, jak i nowe eksponaty powiązane z wystawą w Krakowie. Wystawa prezentuje również wspaniałe zdjęcia scen Narodzin wykonanych z wypalanej gliny, naturalnej wielkości, pochodzących z okresu od XVI do XIX wieku, powstałe w dziewięciu sanktuariach Piemontu i Lombardii (wpisanych na listę światowego Dziedzictwa UNESCO). Zdjęcia Piera Ilario Benedetto, wykonane w technice czarno-białej, starają się zbliżyć do filmowego sposobu patrzenia na obiekty, w tym wypadku na figurki, by podkreślić ich ludzki aspekt, mimo że przedstawiają istoty niebieskie. Wystawa, będąca inicjatywą Bridges z Rzymu i zorganizowana we współpracy z Włoskim Instytutem Kultury w Krakowie, cieszy się wsparciem Prowincji Avellino, Centrum dokumentacji ATLAS Regionu Piemont, Sacri Monti w Oropa i gmin Deruta i Castellamonte. Wystawa czynna do 15 stycznia Zabytkowe Piwnice Włoskiego Instytutu Kultury w Krakowie godziny: poniedziałek piątek: 10.00 16.00 sobota: 10.00 13.00 tel.12 421 89 43/46 wew. 116 barbara.nowak.iic@esteri.it bridgesservices@gmail.com Szopka autorstwa Giuseppe Criscione 4
OGRÓD RODZINY FINZI CONTINICH (1970) Reżyseria: Vittorio De Sica Czas trwania: 94 Obsada: Lino Capolicchio, Dominique Sanda, Helmut Berger, Fabio Testi, Romolo Valli Film jest adaptacją książki Giorgia Bassaniego. Akcja opowieści toczy się w Ferrarze w latach 1938-1943. Film opowiada wydarzenia z życia arystokratycznej rodziny o żydowskim pochodzeniu, Finzi Contini, która żyje w luksusowej willi, w odcięciu od życia publicznego. Wejście w życie praw rasowych sprawia, że Finzi Contini codziennie są zmuszani do przyjmowania w ogrodzie i na polu tenisowym młodych mieszkańców Ferrary, Żydów i nie tylko. Jest tam też Giorgio, syn skromnych kupców, zakochany w tajemniczej Micòl Finzi Contini, która jednak nigdy nie odwzajemni jego uczucia. Dość szybko piękne życie bohaterów zostanie całkowicie zmienione z powodu prześladowań rasistowskich i faszystowskich działań, przenosząc nagle wszystkich bohaterów w wiek dorosły i horror wojny. Środa 6 stycznia, godz. 18.00 Sala kinowa Włoskiego Instytutu Kultury ZŁOTE OKULARY (1988) Scena z filmu Reżyseria: Giuliano Montaldo Czas trwania: 103 Obsada: Philippe Noiret, Rupert Everett, Stefania Sandrelli, Valeria Golino, Nicola Ferron Ferrara lata 30.: historie młodego Davide i doktora Fadigati splatają się w dramatycznym okresie prześladowań rasistowskich. Davide Lattes jest żydowskim studentem, który ma romans z Norą. Związek ma krótki żywot: dziewczyna woli ocalić swe życie wychodząc za mąż za wysoko postawionego faszystę niż iść za głosem serca. Doktor Fadigati, przyjaciel Davida, jest człowiekiem szanowanym tak długo, jak długo udaje się mu ukryć swoją odmienną orientację seksualną. Jednak nieoczekiwana namiętność do Eraldo popycha go do ujawnienia swego związku, co staje się początkiem jego końca. Skazany przez ludzi, podnoszony na duchu tylko przez Davide, skończy jako samobójca topiąc się w rzece Pad. Środa 13 stycznia, godz. 18.00 Sala kinowa Włoskiego Instytutu Kultury 5
SPEKTAKL - JAK LIŚCIE NA WIETRZE - FARFALLA FARFALLA, ALDO NICOLAJ Aldo Nicolaj, urodzony w 1920 r. w Fassano we Włoszech, jest znanym dziennikarzem, reżyserem, dramaturgiem i tłumaczem. W latach 1947-1950 nauczał w Liceum w San Remo, gdzie stawiał pierwsze kroki jako dramaturg, wygrywając Premio Sipario (Konkurs Kurtyna) w 1948 roku za komedię Altezze psichiche. Jego sztuki prezentowane we włoskich teatrach, jak również na wielu scenach europejskich, zostały przetłumaczone na 25 języków. Wśród najbardziej znanych są: Il soldato Piccicò, Le modiste del 43, Nero come un canarino, Il cordone ombelicale, La cipolla, Il pendolo, Farfalla farfalla, Il mondo d acqua, Classe di ferro, Lui e lei. Za swoją działalność dramaturga otrzymał wiele nagród i zaszczytnych wyróżnień. Zmarł w 2004 roku w Orbetello, w Toskanii. Jak liście na wietrze (Farfalla farfalla) jest kameralną sztuką dla trzech aktorów, którzy mają możliwość zaprezentowania szczególnej wrażliwości i zdolności interpretacji stawiając czoła różnym wzajemnym zachowaniom i postawom. Jedyną regułą jest: nigdy nie mówić prawdy o sobie. Teatr Nowy, najbardziej nagradzany teatr w Polsce, jest najaktywniejszym krakowskim teatrem eksperymentalnym. Jego założyciele oferują publiczności przede wszystkim to, co jest nowe i autentyczne, nie ograniczając w żaden sposób artystów. Publiczność wyraźnie docenia tego typu wybór: podczas każdego spektaklu sala jest zawsze pełna. Spektakl, w przekładzie Piotra Szarszy, reżyserowany przez Jarosława Banaszka i z Lidią Bogaczówną w roli głównej, jest przygotowany przez Teatr Nowy we współpracy z Włoskim Instytutem Kultury w Krakowie. Piątek 15 stycznia sobota 16 stycznia, godz. 19.15 (przedpremiery) Niedziela 17 stycznia, godz. 19.15 (premiera) Teatr Nowy ul. Gazowa 21 31-060 Kraków Teatr Nowy ul. Gazowa 21 31-060 Kraków tel. 790 451 322 biuro.teatrnowy@gmail.com www.teatrnowy.com.pl tel.12 421 89 43/46 wew. 109 barbara.nowak.iic@esteri.it Lidia Bogaczówna JONASZ, KTÓRY MIESZKAŁ W WIELORYBIE (1993) Reżyseria: Roberto Faenza Czas trwania: 96 Obsada: Juliet Aubrey, Jean-Hugues Anglade, Jenner Del Vecchio, Francesca De Sapio Film opowiada dramat holokaustu widziany oczyma niewinnego, czteroletniego dziecka. Wywieziony razem z rodzicami do obozu koncentracyjnego Bergen-Belsen, Jonasz zostaje zmuszony do życia przez 3 lata w baraku. Pobyt tam jest bardzo bolesnym doświadczeniem: głód, zimno, ciągła przemoc i wreszcie śmierć fizycznie wycieńczonych matki i ojca. Jonasz pozostaje sam, zostaje adoptowany przez holenderską rodzinę, przezwycięża ból po śmierci rodziców i odkrywa na nowo wolę życia. Film nakręcony na podstawie autobiograficznej książki Lata dzieciństwa (Anni d infanzia) Jonasza Oborskiego. 6
Środa 20 stycznia, godz. 18.00 Sala kinowa Włoskiego Instytutu Kultury WIELKA REWOLUCJA WŁOSKA: OD BOOMU EKONOMICZNEGO DO LAT 90 Koniec II Wojny Światowej pozostawia Włochy wyniszczone, wygłodzone i podzielone. W ciągu zaledwie kilku lat kraj bardzo szybko wchodzi w nowoczesność i dobrobyt. Wielkie zmiany ekonomiczne przynoszą prawdziwą rewolucję społeczną i obyczajową. Przedmiotem wykładu jest ta właśnie, wielka przemiana wraz z nadziejami, jakie niesie, sprzecznościami i błędami z nią związanymi. Począwszy od boomu lat 50.-60., aż do wstrząsu politycznego lat 90., a kończąc na wejściu do strefy euro. Wszystkie te przemiany zostaną zilustrowane przy pomocy literatury, piosenki, spektaklu i sztuki. Wydarzenie jest zorganizowane przez w Krakowie we współpracy z La città ideale (Miasto Doskonałe), Szkołą języka i kultury włoskiej. Wykład/lekcja języka - Antonio Gentilucci Poniedziałek 25 stycznia, godz. 18.00 Sala konferencyjna Włoskiego Instytutu Kultury antonio@lacittaideale.net 7
RECITAL FORTEPIANOWY Z OKAZJI DNIA PAMIĘCI O HOLOKAUŚCIE - EMANUELE TORQUATI Dzień Pamięci został ustanowiony przez włoski Parlament na mocy ustawy nr 211 z dnia 20 lipca 2000 r. na poparcie międzynarodowej propozycji upamiętnienia 27 stycznia 1945 r. jako dnia ofiar nazizmu, faszyzmu, Holokaustu i tych, którzy ryzykując własnym życiem chronili prześladowanych. Data upamiętnia przybycia do polskiego miasta Oświęcim (znanego pod niemiecką nazwą jako Auschwitz) oddziałów sowieckich Armii Czerwonej kroczących na Berlin, odkrycia tam obozu koncentracyjnego i uwolnienia tych nielicznych, którzy przeżyli nazistowskie ludobójstwo. Z tej okazji pianista Emanuele Torquati, specjalizujący się głównie w repertuarze współczesnym, proponuje program poświęcony muzyce, której twórcy byli prześladowani przez nazizm. Projekt Odkrywanie Muzyki Zwyrodniałej Entartete Musik (Alla riscoperta della Musica Degenerata) został zaprezentowany przez Torquatiego w prestiżowych instytucjach Europy, Kanady, Stanów Zjednoczonych, między innymi w słynnym Muzeum Holokaustu Illinois w Chicago, gdzie odniósł w 2009 r. wielki sukces wśród krytyków i widzów. Pierwsza część koncertu jest dedykowana dwóm żydowskim kompozytorom, włoskim ofiarom reżimu faszystowskiego: mediolańczykowi Aldo Finziemu, który podczas wojny pozostał we Włoszech i tam zmarł w 1945 r. i florentyńczykowi Mario Castelnuovo Tedesco, który zbiegł do Stanów Zjednoczonych w 1939 r. przed rasistowskimi prześladowaniami i zdobył uznanie w Hollywood jako autor muzyki filmowej (tylko nieliczne z tych utworów zostały mu przypisane) i jako nauczyciel kompozycji. Druga część koncertu obejmuje utwory poczynając od Czterech Fantazji (Quattro Fantasie), op. 9 Alexandra von Zemlinsky ego, austriackiego kompozytora żydowskiego pochodzenia, który wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, aż po Vingt Regards sur l Enfant Jesus Oliviera Messiaena, który z kolei nie będąc Żydem, został internowany w obozie koncentracyjnym w 1940 r. Koncert jest zorganizowany przez w Krakowie we współpracy z Muzeum Żydowskim Galicja, krakowską sekcją EUNIC, pod patronatem Instytutu Europeistyki UJ i Centrum Badań Holokaustu UJ. Środa 27 stycznia, godz. 18.30 Muzeum Żydowskie Galicja ul. Dajwór 18 31-052 Kraków Muzeum Żydowskie Galicja ul. Dajwór 18 31-052 Kraków tel.12 421 68 42 info@galiciajewishmuseum.org www.galiciajewishmuseum.org Emanuele Torquati tel. 12 421 89 43/46 wew. 109 joka.fejkiel.iic@esteri.it www.galiciajewishmuseum.org 8
PRZY ZGASZONYM ŚWIETLE (2004) Reżyseria: Maurizio Ponzi Czas trwania: 90 Obsada: Giuliana De Sio, Toni Bertorelli, Giulio Scarpati, Filippo Nigro Rzecz dzieje się w 1943 r. Producent, Ettore Benedetti, decyduje się sfinansować film Odkupienie, w którym powierza rolę sławnej aktorce Elenie Monti, granej przez Gulianę De Sio. Kontekst historyczny, w którym rozwijają się wydarzenia nie jest najlepszy: w konsekwencji wprowadzenia Republiki Salò cała produkcja kinematograficzna zostaje przeniesiona do Wenecji. Reżyser filmu, niejaki Giovanni Forte, przekonany antyfaszysta, wymyśla podstęp, który pozwala mu uniknąć przeniesienia się do miasta na lagunie: kręcąc film o tematyce religijnej, postanawia umiejscowić akcję w jednym z romańskich kościołów. Najbardziej interesującym w filmie Ponzi ego nie jest oczywiście motyw Odkupienia, ale to, co dzieje się obok, przy zgaszonym świetle, gdyż nieuchronnie wydarzenia historyczne i wojenne, wdzierające się bezwzględnie na plan filmowy, kreują podział na zwolenników faszyzmu i antyfaszystów. Środa 27 stycznia, godz. 18.00 Sala kinowa Włoskiego Instytutu Kultury OPOWIEDZ MI O MIŁOŚCI (2008) Reżyseria: Silvio Muccino Czas trwania: 115 Obsada: Silvio Muccino, Aitana Sànchez-Gijòn, Carolina Crescentini, Andrea Renzi Sasha jest 25-letnim konserwatorem o trudnej przeszłości: sierota, który staracił rodziców przez nałóg, spędził dzieciństwo w domu dziecka. Szaleńczo zakochany w Benedettcie, pięknej i bogatej dziewczynie, Sasha poznaje Nicole, 43-letnią kobietę, która tak jak on ma za sobą bolesną przeszłość. Między nimi dość szybko narodzi się wyjątkowe uczucie, które pomoże mu zdobyć Bernadettę, gdyż wszystkie kobiety dają się uwieść, szybko jednak Nicole orientuje się, że jest zakochana w młodzieńcu. Opowiedz mi o miłości to debiut reżyserski Silvio Muccino. Środa 3 lutego, godz. 18.00 Sala kinowa Włoskiego Instytutu Kultury 9
MĘŻCZYZNA, KTÓRY KOCHA (2008) Reżyseria: Maria Sole Tognazzi Czas trwania: 102 Obsada: Pierfrancesco Favino, Monica Bellucci, Ksenia Rappoport, Piera Degli Esposti Film opowiada historie miłosne czterdziestoletniego Roberta, który dzieli swe życie między dwa romanse z Albą i Sarą, dwiema kobietami skazanymi na cierpienie i jednocześnie zadającymi mu ból. Związek z Albą trwa już dość długo, ale zmęczony nim Roberto kończy go. Z Sarą natomiast, spotkaną później, Roberto przeżywa burzliwe uczucie. Następnie zostaje zdradzony i porzucony, sam stając się ofiarą. Chory z bólu, opętany aż do tego stopnia, że postanawia ją śledzić, Roberto dopiero dzięki mijającemu czasowi zdoła przejść istotną wewnętrzną przemianę osobowości. Środa 10 lutego, godz. 18.00 Sala kinowa Włoskiego Instytutu Kultury NOC BEZ KOŃCA (2004) Reżyseria: Elisabetta Sgarbi Czas trwania: 89 Obsada: Anna Bonaiuto, Galatea Ranzi, Laura Morante, Toni Servillo Film pełnometrażowy złożony z trzech epizodów, których głównym tematem są miłość i uczucia. W pierwszej opowieści (Miłość) kobieta pochodząca z innej epoki znajduje się w centrum zainteresowań pewnego europejskiego poety o odmiennej wrażliwości i pochodzeniu kulturowym. W drugiej historii (Zdrada), Tony Servillo gra pełnego obsesji męża dręczonego powtarzającym się koszmarem - zdradą żony, aż do momentu kiedy będzie musiał stanąć twarzą w twarz z rzeczywistością. Bohater trzeciego epizodu (Kazirodztwo) jest natomiast głosem świadomości pewnej kobiety, która widzi ponownie swoją przeszłość, przeszłość, która jest chorobą, mnoży się, stając się halucynacją na dwa głosy: ojca i córki, żyjących w mroku kazirodztwa. Środa 17 lutego, godz. 18.00 Sala kinowa Włoskiego Instytutu Kultury Monica Bellucci i Pierfrancesco Favino 10
CZAS PORZUCENIA (2005) Reżyseria: Roberto Faenza Czas trwania: 96 Obsada: Margherita Buy, Luca Zingaretti, Goran Bregovic, Alessia Goria Pewnego spokojnego kwietniowego popołudnia Olga, mężatka z dwójką dzieci, zostaje niespodziewanie porzucona przez męża dla innej, młodszej kobiety. Popada w niekończącą się depresję tracąc poczucie rzeczywistości oraz narażając na ryzyko dobre relacje ze swoimi dziećmi. Film z dużą wrażliwością ukazuje skomplikowane reakcje kobiety w dramatycznej sytuacji, jaką jest nieoczekiwane porzucenie przez drogą osobę. Środa 24 lutego, godz. 18.00 Sala kinowa Włoskiego Instytutu Kultury FESTIWAL KINA WŁOSKIEGO W RZESZOWIE Podczas dni festiwalowych zostaną wyświetlone filmy w oryginalnej wersji językowej, wybrane spośród ostatnich włoskich dzieł filmowych. Zakładając, że kino jest środkiem komunikacji pomiędzy różnymi sposobami wyrażania kultur, Festiwal stanowi ważny wkład w popularyzację języka włoskiego w Południowej Polsce. Projekcje będą odbywać się każdego dnia o godz.16.00 w głównej siedzibie SjiZ (Szkoła języków i Zarządzania) i NKJO (Nauczycielskie Kolegium Języków Obcych) Promar International w Rzeszowie, według następującego kalendarza: Caravaggio reż. Angelo Longoni (25.02); Agente matrimoniale reż. Christian Bisceglia (26.02); Se fossi in te reż. Giulio Manfredonia (27.02); I Vicerè reż. Roberto Faenza (28.02); Ma che ci faccio qui reż. Francesco Amato (01.03); Lettere dal Sahara reż. Vittorio De Seta (02.03). Wydarzenie jest organizowane przez w Krakowie we współpracy z Ministerstwem Spraw Zagranicznych, SjiZ i NKJO Promar International. Czwartek 25 lutego wtorek 2 marca SjiZ i NKJO Promar International ul. Bohaterów 12 35-112 Rzeszów tel. 12 421 89 43/46 wew.103 SjiZ i NKJO Promar International ul. Bohaterów 12 35-112 Rzeszów tel.17 860 15 15 thomasaltuccini@promar.edu.pl www.promar.edu.pl 11
MIGNON WYJECHAŁA (1988) Reżyseria: Francesca Archibugi Czas trwania: 96 Obsada: Leonardo Ruta, Micheline Presle, Stefania Sandrelli, J.P. Duriez, Massimo Dapporto Pierwsze dzieło Franceschi Archibugi, które opowiada o trudnym wieku i wypełnionej cierpieniem młodości. Mignon, piętnastoletnia, bardzo powściągliwa paryżanka, której ojciec ma problemy z francuskim wymiarem sprawiedliwości, postanawia przenieść się do Rzymu, do kuzynów Forbicioni. Wśród nich jest Giorgio, z którym nawiązuje przyjaźń, a który traci dla niej głowę, niestety bez wzajemności. Mignon woli Cacio, chuligana z przedmieści, przyjaciela najstarszego z braci. Między dramatem a komedią, między próbą samobójczą Giorgia i kłótnią rodzinną, jest to film o kształtowaniu się osobowości, który z delikatnością przedstawia czas dorastania głównych bohaterów. Środa 3 marca, godz. 18.00 Sala kinowa Włoskiego Instytutu Kultury 12
LEONORA D ESTE KSIĘŻNICZKA ZAPOMNIANA PRZEZ HISTORIĘ Multimedialny wykład Kathy Toma jest poświęcony fascynującej postaci Leonory d Este, drugiej żony Carlo Gesualdo, Księcia Venosy (1566-1613), jednego z największych geniuszów w historii muzyki, który jednak najbardziej znany jest z powodu morderstwa swojej pierwszej żony, pięknej Marii d Avalos i jej kochanka, Fabrizia Carafa d Andria. Spotkanie będzie miało formę żywej, ilustrowanej opowieści dzięki dziennikowi, autorstwa samej bohaterki, która ukazuje w nim swoje życie i swój świat. Radości, smutki, nadzieje i cierpienie, szczególnie dotkliwe po stracie ukochanego dziecka. Codzienne życie Leonory d Este w zamku, u boku męża Gesualda, życie jego mieszkańców, wystrój wnętrz i odbywające się tam koncerty wszystko to zostanie zilustrowane fragmentami listów, obrazami i utworami muzycznymi. Pamiętnik Leonory ocala od zapomnienia świat Carla Gesualda, który zostaje przefiltrowany przez kobiecą wrażliwość księżniczki d Este, zapomnianej przez historię. Kathy Toma jest malarką i historykiem sztuki. Jej wykształcenie uniwersyteckie (studia na wydziale Literatury i Historii Sztuki i magisterium z Historii Sztuki) zostało uzupełnione o nauki o teatrze i muzyce w Konserwatorium w Strasburgu. Mieszka w Paryżu, gdzie od ponad trzydziestu lat współpracuje jako prelegent z Centre National d Art et de Culture Georges Pompidou. Od 1987 r. roku zajmuje się badaniami nad Carlo Gesualdo Księciem Venosy, czego następstwem są liczne wystawy we Francji i Włoszech, takie jak przegląd Carlo Gesualdo Musicorum Princeps, który został zaprezentowany w Institut Français w Neapolu i w Museo Irpino w Avellino (2000 2001). Artystka zaprojektowała i wykonała freski na sklepieniu Kościoła dell Addolorata di Gesualdo, odsłonięte w 2002 r. W roku 2004 r. zaprezentowała dzieło plastyczno-muzyczne Poliptyk Księcia Venosy podczas swojej wystawy Enfer ou Ciel, qu importe!, w Pałacu Massari w Ferrarze. Wykład jest zorganizowany przez w Krakowie we współpracy z Zakładem Italianistyki UJ. Poniedziałek 8 marca, godz. 18.00 Sala konferencyjna Włoskiego Instytutu Kultury barbara.nowak.iic@esteri.it Kathy Toma 13
WYSTAWA ANDREA PALLADIO 1508 1580 Andrea Palladio był jedną z głównych postaci w historii architektury. Dzięki Palladio dom, zarówno na wsi, jak i w mieście, staje się budynkiem, dzięki któremu architekt może najlepiej zaprezentować swoje możliwości, spełniając indywidualne oczekiwania właściciela, jednocześnie nie odrzucając reguł dobrej architektury. Popularność i wpływ Palladio zostały rozprzestrzenione nie tylko dzięki jego dziełom budowlanym, ale również dzięki książce Quattro Libri dell Architettura (Wenecja 1570), w której przedstawił główne założenia oraz modele typowe dla nowej architektury. Myślą przewodnią wystawy jest analiza życia Palladio poprzez ukazanie dzieł tego wybitnego architekta z regionu Veneto. Wystawa podzielona jest na trzy części: budynki użyteczności publicznej, budynki mieszkalne i kościoły. Założeniem ekspozycji jest przekazanie międzynarodowej publiczności wiedzy o twórczości Andrea Palladio w kontekście wartości terytorialnych, kulturowych i turystycznych. Poprzez zdjęcia Pino Guidolottiego, projekt ma na celu stworzenie narzędzia do komunikacji, które pozwoli na przekazanie szerokiej publiczności niezwykłego bogactwa spuścizny palladiańskiej w Veneto, nadal żywej i obecnej, pięćset lat po narodzinach autora. Wystawa, zorganizowana przez w Krakowie we współpracy z włoskim Ministerstwem Spraw Zagranicznych DGPC Uff.II, Regionem Veneto, Międzynarodowym Centrum Badań Andrea Palladio w Vicenzy, Konsulatem Honorowym Włoch w Krakowie, przedsiębiorstwem Verona Building i wzbogacona o dwujęzyczny katalog włosko polski, będzie otwarta do 30 kwietnia 2010 r. Przedstawiciel Międzynarodowego Centrum Badań nad Architekturą Andrea Palladio będzie obecny na inauguracji, po której zapraszamy na poczęstunek złożony z przysmaków z Vicenzy, przygotowany dzięki uprzejmości restauracji Casanova z Krakowa. Inauguracja: Środa 10 marca, godz. 12.00 Galeria Włoskiego Instytutu Kultury 11 marca 23 kwietnia tel.12 421 89 43 wew. 113 oktawian.steliga.iic@esteri.it Villa Barbaro Pino Guidolotti-CISA A. Palladio 14
IDŹ ZA GŁOSEM SERCA (1996) Reżyseria: Cristina Comencini Czas trwania: 101 Obsada: Virna Lisi, Margherita Buy, Massimo Ghini, Tcheky Karyo Olga, kobieta zbliżająca się do kresu swojego życia, zostawia swojej wnuczce Marii pamiętnik, w którym poraz pierwszy opisała prawdę o sobie i swojej rodzinie. Dorastająca w rodzinie arystokratycznej, w młodości poślubia Augusta, entomologa, do którego jednak nie czuje miłości. Podczas pobytu w sanatorium w Porretta Terme poznaje Ernesto, lekarza, w którym się zakochuje i z którym ma dziecko o umieniu Ilaria, matkę Marty. Ani zdrada, ani prawdziwe ojcostwo córki nie zostaje odkryte przez Augusta, ale prawda szybko wychodzi na jaw, co całkowicie odmienia życie głównych bohaterów. Film został nakręcony na podstawie bestsellera Susan Tamaro Idź za głosem serca Środa 10 marca, godz. 18.00 Sala kinowa Włoskiego Instytutu Kultury Cristina Comencini 15
WYSTAWA PRAC CARLA SCARPY Carlo Scarpa (Wenecja 1906 Sendai 1978), wykładowca architektury, współpracujący z Biennale w Wenecji, jest jedną z najbardziej wszechstronnych i znaczących postaci w architekturze dwudziestego wieku. Jego studia projektowe obejmują różnorodne dziedziny, od budynków mieszkalnych do pomieszczeń muzealnych, od aranżacji wystaw do designu. Wystawy prezentowane będą w prestiżowym Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha, zaprojektowanym przez architekta Arata Isozaki. Muzeum powstało zostało przed piętnastu laty ze specjalnego funduszu, stworzonego przez reżysera Andrzeja Wajdę, przy wsparciu żony, Krystyny Zachwatowicz, który powstał dzięki przeznaczeniu na ten cel całości nagrody Kyoto, przyznanej Andrzejowi Wajdzie za osiągnięcia artystyczne. Dziś Muzeum Manggha na trwale wpisane jest w krajobraz kulturalny miasta. Oprócz stałej wystawy organizuje również wystawy czasowe i prowadzi kursy języka japońskiego. Projekt dla Teatru w Vicenzy (1969-70) Studium części zewnętrznej teatru Grafit i atrament na papierze szkicowym, 9,5 x 15,5 cm Courtesy: MAXXI, Muzeum narodowe sztuki XXI wieku, Rzym PRZESTRZEŃ MIESZKALNA Wystawa przedstawia wybrane projekty i rysunki związane z tematyką mieszkania, przechowywane w Centrum Carlo Scarpy w Treviso, zgromadzone w archiwum kolekcji MAXXI Architektura, w Muzeum Narodowym Sztuk XXI wieku w Rzymie, ostatnio rozbudowanym, którego inauguracja została zaplanowana na maj 2010 r. Pomiędzy latami 30. a 60. architekt opracował serię projektów mało znanych, lecz stanowiących podstawę do zrozumienia jego badań projektowych nad przestrzenią mieszkalną. PROJEKTY DLA TEATRU Pierwszy raz zostaną pokazane szerszej publiczności nigdy niezrealizowane projekty pomieszczeń teatralnych, opracowane przez Carlo Scarpę w latach 1927 1970: Projekt Teatru Wspólnoty z 1927 r., Aranżacja Teatru Rossini w Wenecji z 1937 r., Projekt Teatru Carlo Felice w Genui z 1963 r. i Projekt Teatru Wspólnoty w Vicenzy z 1970 r. Te przykłady ukazują aktualność dzieł Carla Scarpy i jego ukierunkowanie na dialog ze sztuką teatralną, traktowaną jako żywy podmiot, łączący w sobie inne sztuki: muzykę, prozę, teatr i przestrzeń architektoniczną. Konsekwencją tego jest połączenie krańcowo różnych materiałów, a brak rysunków technicznych rekompensowany jest bogactwem form i oryginalnością prezentowanych pomysłów. Szkice, początkowo wykonane grafitem, kolorowymi kredkami czy węglem na kartach szkicownika, ukazują niezwykłą zdolność Scarpy do zagospodarowywania przestrzeni i przedstawienia jej w sposób profesjonalny dzięki gruntownej znajomości środków graficznych. Prezentowane projekty obejmują domy i wille realizowane dla klientów z regionu Veneto, jak np.: casa Sacerdoti, casa Pelizzari, Villa Zoppas, Villa Veritti, kompleksy apartamentów w Padwie i Feltre, wystrój Yacht Asta i Hotelu Bauer w Wenecji. 16
Obie wystawy są owocem analitycznej inwentaryzacji, informatyzacji zbiorów oraz prac renowacyjnych przeprowadzonych przez MAXXI Centrum Archiwów Architektury, promowanych przez Komitet, zajmujący się upowszechnianiem twórczości Carla Scarpy i finansowanych przez region Veneto. Wystawy zostały zorganizowane przez w Krakowie z pomocą włoskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych DGPC. Uff.II we współpracy z włoskim Ministerstwem Dziedzictwa Narodowego i Kultury, MAXXI Architektura, Międzynarodowym Centrum Nauk o Architekturze Andrea Palladio, Muzeum Manggha, Konsulatem Honorowym Włoch w Krakowie i przedsiębiorstwem Verona Building. Dostępny będzie dwujęzyczny katalog włosko polski; wystawy otwarte będą do 23 kwietnia. Architekt Margherita Guccione, dyrektor MAXXI Architektura, będzie obecna na inauguracji wystaw. Inauguracja: Czwartek 11 marca, godz. 18.00 12 marca 25 kwietnia Muzeum Manggha ul. Marii Konopnickiej 26 30-302 Kraków tel.12 421 89 43 wew. 113 oktawian.steliga.iic@esteri.it Muzeum Manggha ul. Marii Konopnickiej 26 30-302 Kraków tel.12 267 27 03 muzeum@manggha.krakow.pl www.manggha.krakow.pl Studium domu M (1937) Lido w Wenecji Ołówek i pastele na papierze naklejonym na karton. 491 x 363 cm Courtesy: MAXXI, Muzeum narodowe sztuki XXI wieku, Rzym NASZ WŁOSKI MĄŻ (MARITI IN AFFITTO, 2003) Reżyseria: Ilaria Borrelli Czas trwania: 90 Obsada: Maria Grazia Cucinotta, Brooke Shields, Pierfrancesco Savino, Chevy Chase, Diego Serrano, Franco Javarone Maria Scocozza, wytwórca sandałów, mieszka z dwójką dzieci na wyspie Procida. Od trzech lat jej mąż Vincenzo mieszka w Nowym Jorku, dokąd wyemigrował w poszukiwaniu szczęścia jako rzeźbiarz. Pierwsze lata rozłąki przebiegają spokojnie mimo odległości, aż do chwili, gdy Maria traci kontakt z mężem. Decyduje się więc wyjechać do miasta marzeń Vincenzo, gdzie jednak odkrywa gorzką prawdę: jej mąż nie tylko jest bez pieniędzy, ale ma też nową żonę Charlene, z którą oczekuje dziecka. Mimo tak groteskowej sytuacji, między kobietami rodzi się przyjaźń. Środa 17 marca, godz. 18.00 Sala kinowa Włoskiego Instytutu Kultury 17
W IMIĘ MIŁOŚCI (2004) Reżyseria: Susanna Tamaro Czas trwania: 95 Obsada: Licia Maglietta, Urbano Barberini, Vincent Riotta, Damiano Russo, Alessia Fugardi Główną bohaterką filmu jest Stella, nieszczęśliwie zamężna z Fausto, mężczyzną pozbawionym wrażliwości i wyjątkowo zazdrosnym, z którym ma dwójkę dzieci: Laurę i Michele. Stosunki między ojcem i synem są pełne wrogości, ponieważ Fausto, nie uznając Michele za swego syna, traktuje go z pogardą. Po burzliwej kłótni, chłopak przez przypadek zostaje potrącony przez ojca. Od tego momentu Stella nie znajduje spokoju, dręczona żalem, że nie udało jej się ani ocalić syna, ani zatrzymać córki, która po tej tragedii uciekła z domu. Wraz ze śmiercią męża dla kobiety nadejdzie czas, by pogodzić się z bólem i ponownie nawiązać stosunki z córką. Film jest inspirowany opowiadaniem o tej samej treści, zaczerpniętym z książki Odpowiedz mi (Rispondimi), której autorka jest jednocześnie reżyserką filmu. Środa 24 marca, godz. 18.00 Sala kinowa Włoskiego Instytutu Kultury FESTIWAL MISTERIA PASCHALIA Festiwal Misteria Paschalia jest obecnie najważniejszym festiwalem europejskim poświęconym muzyce dawnej, w tym przypadku ściśle związanej z Wielkim Tygodniem i Wielkanocą, prezentowanej przez najznakomitszych wykonawców muzyki baroku i odrodzenia. Podczas ostatnich sześciu lat trwania Festiwalu gościł on najbardziej prestiżowe orkiestry wykonujące muzykę tych okresów oraz najznamienitszych artystów, wśród których było wielu wybitnych muzyków włoskich. Wśród nich znajdują się orkiestry i dyrygenci, którzy zrewolucjonizowali postrzeganie muzyki dawnej: Europa Galante z Fabio Biondim, Il Giardino Armonico z Giovannim Antoninim, Accademia Bizantina z Ottavio Dantonem, Concerto Italiano z Rinaldo Alessandrinim, La Cappella della Pietà de Turchini z Antonio Florio, Le Concert Spirituel, Concerto Soave, Orlando Consort. Nie zabraknie także solistów światowej sławy takich jak: Sara Mingardo, Roberta Invernizzi, Maria Grazia Schiavo, Maria Cristina Kiehr, Sonia Prina, Claire Lefiliâtre, Montserrat Figueras, Josè Maria Lo Monaco, Romina Basso i Philippe Jaroussky. W Krakowie były wykonywane kompozycje mistrzów muzyki barokowej takich jak: Johann Sebastian Bach, Antonio Vivaldi, Alessandro Scarlatti, Giovanni Battista Pergolesi, Francesco Nicolò Fago, Antonio Maria Bononcini, Francesco Provenzale i Emilio da Cavalieri. Edycja 2010, podobnie jak poprzednie, skupia się wokół muzyków, repertuarów i tematów włoskich, które będą rozbrzmiewać w najznamienitszych miejscach miasta: Filharmonii, kościele Świętej Katarzyny, wspaniałej Kaplicy Św. Kingi w Kopalni Soli w Wieliczce. Programy koncertów będą dostępne na stronie internetowej Festiwalu Misteria Paschalia począwszy od końca marca. Festiwal został zorganizowany przez Krakowskie Biuro Festiwalowe we współpracy z Włoskim Instytutem Kultury w Krakowie, Instytutem Francuskim, Instytutem Cervantesa, Kopalnią Soli w Wieliczce, Ambasadą Francji, Filharmonią, Operą Krakowską, MPK oraz kinem Kijów. Koncerty 29 marca - 5 kwietnia Różne miejsca informacje na stronie internetowej Krakowskiego Biura Festiwalowego 18
Krakowskie Biuro Festiwalowe ul. Olszańska 7 31-513 Kraków tel.12 424 96 50 poczta@biurofestiwalowe.pl www.biurofestiwalowe.pl www.misteriapaschalia.com tel.12 421 89 43/46 wew.109 joka.fejkiel.iic@esteri.it BY CIĘ NIE ZAPOMNIEĆ (PER NON DIMENTICARTI, 2005) Reżyseria: Mariantonia Avati Czas trwania: 94 Obsada: Anita Caprioli, Ettore Bassi, Enrica Maia Modugno, Francesca Antonelli, Emanuela Grimalda Rzym, rok 1947. Wojna jest już zakończona, ale pozostawiła po sobie widoczne i bolesne ślady. Głód i bieda są nadal powszechne. Nina, główna bohaterka, która niedługo ma rodzić, ze względu na komplikacje, wcześniej niż to było przewidziane, trafia do szpitala na oddział położniczy. Tam poznaje dziewięć kobiet, które tak jak ona oczekują na poród. Każda z nich ma swoje problemy, o których opowiada: bieda, ból z powodu rannego w wypadku męża, cierpienie, którego przyczyną jest ślub bez miłości. Rozmowy z innymi kobietami pozwolą Ninie odkryć świat zbudowany z solidarności i wyrzeczeń, co pozwoli jej świadomie i z odwagą stawić czoła nowemu doświadczeniu, jakim jest macierzyństwo. Środa 31 marca, godz. 18.00 Sala kinowa Włoskiego Instytutu Kultury tel. 12 421 89 43/46 wew.103 19
POMOCY, POMOCY (1992) Reżyseria: Carlo Verdone Czas trwania: 108 Obsada: Carlo Verdone, Sergio Rubini, Francesca Neri Dwóch braci i siostra wspólnie poszukują ojca, sławnego rzeźbiarza, który dawno temu zniknął bez pozostawienia adresu. Melancholijna komedia autobiograficzna. Film zdobył nagrodę Nastro d argento za scenariusz. Środa 07 kwietnia, godz. 18.00 Sala kinowa Włoskiego Instytutu Kultury ZNIKNIJMY SOBIE Z OCZU (1994) Reżyseria: Carlo Verdone Czas trwania: 111 Obsada: Carlo Verdone, Asia Argento, Aldo Maccione Gepy Fuxas, prezenter programu telewizyjnego, zostaje zdemaskowany przez sparaliżowaną, zbuntowaną Ariannę i w konsekwencji tego traci pracę. Pomiędzy nimi rodzi się uczucie przyjaźni i miłości, co pomaga przede wszystkim Gepiemu, który zdaje się być lepszym człowiekiem. Film ten, trzynasty już w reżyserii Verdone, jest najbardziej niejednolitym: niepewnie lawiruje między stroną satyryczną i sentymentalną, jest nadmiernie przeciążony nazbyt oczywistym moralizatorstwem. Film otrzymał nagrodę za reżyserię David di Donatello. Środa 14 kwietnia, godz. 18.00 Sala kinowa Włoskiego Instytutu Kultury 20