KONFERENCJA ZAWÓD KARTOGRAFA I FOTOGRAMETRY UPRAWNIENIA ZAWODOWE W DZIEDZINIE GEODEZJI I KARTOGRAFII

KONFERENCJA ZAWÓD KARTOGRAFA I FOTOGRAMETRY UPRAWNIENIA ZAWODOWE W DZIEDZINIE GEODEZJI I KARTOGRAFII Stanisław Cegielski Przewodniczący Komisji ds. uprawnień zawodowych w dziedzinie geodezji i kartografii Stowarzyszenie Geodetów Polskich Prezes SGP

Podstawy prawne dotyczące uprawnień zawodowych: Ustawa Prawo geodezyjne i kartograficzne i kartograficzne (Dz.U. nr 193 z 2010r. poz. 1287) Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 30 lipca 2003 r. w sprawie uprawnień zawodowych w dziedzinie geodezji i kartografii (Dz. U. nr 143 z 2003r. Poz. 1396)

Pozostałe regulacje związane z działaniem Komisji Kwalifikacyjnej. Zarządzenie nr 12 Głównego Geodety Kraju z dnia 10 sierpnia 2004 r. w sprawie powołania Komisji Kwalifikacyjnej ds. uprawnień zawodowych w dziedzinie geodezji i kartografii. Wytyczne organizacyjne działania Komisji Kwalifikacyjnej zaakceptowane przez GGK.

Prawo geodezyjne i kartograficzne art. 42. 1. Do wykonywania samodzielnych funkcji w dziedzinie geodezji i kartografii niezbędne jest posiadanie uprawnień zawodowych. 2. Przez wykonywanie samodzielnych funkcji w dziedzinie geodezji i kartografii rozumie się: 1) kierowanie pracami geodezyjnymi i kartograficznymi, podlegającymi zgłoszeniu do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, oraz sprawowanie nad nimi bezpośredniego nadzoru; 2) wykonywanie czynności rzeczoznawcy z zakresu prac geodezyjnych i kartograficznych, podlegających zgłoszeniu do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego. 3) pełnienie funkcji inspektora nadzoru z zakresu geodezji i kartografii; 4) wykonywanie czynności technicznych i administracyjnych związanych z rozgraniczaniem nieruchomości; 5) wykonywanie prac geodezyjnych i kartograficznych niezbędnych do dokonywania wpisów w księgach wieczystych oraz prac, w wyniku których mogłoby nastąpić zagrożenie dla zdrowia lub życia ludzkiego. 3. Osoby wykonujące samodzielne funkcje w dziedzinie geodezji i kartografii są obowiązane wykonywać swoje zadania z należytą starannością, zgodnie z zasadami współczesnej wiedzy technicznej i obowiązującymi przepisami prawa.

Art. 43. Uprawnienia zawodowe nadaje się w następujących zakresach: 1) geodezyjne pomiary sytuacyjno-wysokościowe, realizacyjne i inwentaryzacyjne; 2) rozgraniczanie i podziały nieruchomości (gruntów) oraz sporządzanie dokumentacji do celów prawnych; 3) geodezyjne pomiary podstawowe; 4) geodezyjna obsługa inwestycji; 5) geodezyjne urządzanie terenów rolnych i leśnych; 6) redakcja map; 7) fotogrametria i teledetekcja;

Art. 44. 1. Uprawnienia zawodowe w dziedzinie geodezji i kartografii mogą otrzymać osoby, które: 1) posiadają wyższe lub średnie wykształcenie geodezyjne; 2) posiadają 3 lata praktyki zawodowej w wypadku wykształcenia wyższego i 6 lat praktyki zawodowej w wypadku wykształcenia średniego; 3) wykażą się znajomością przepisów w dziedzinie geodezji i kartografii; 1) posiadają nienaganną opinię zawodową. 2. Uprawnienia zawodowe w zakresach, o których mowa w art. 43 pkt 6 i 7, mogą otrzymać również osoby posiadające wyższe wykształcenie geograficzne o specjalności kartografia albo innej specjalności, po ukończeniu podyplomowego studium w zakresie kartografii. 3. Osoby posiadające w dziedzinie geodezji i kartografii tytuł naukowy profesora albo I lub II stopień specjalizacji zawodowej, nadane w trybie odrębnych przepisów, są zwolnione z wymogów określonych w ust. 1 pkt 2 i 3. 4. Główny Geodeta Kraju może w uzasadnionych wypadkach, na wniosek osoby ubiegającej się o uzyskanie uprawnień zawodowych, uznać posiadanie innego pokrewnego wykształcenia i długoletniej geodezyjnej lub kartograficznej praktyki zawodowej za spełnienie wymagań kwalifikacyjnych, o których mowa w ust. 1 i 2.

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA INFRASTRUKTURY1) z dnia 30 lipca 2003r. w sprawie uprawnień zawodowych w dziedzinie geodezji i kartografii 1. Rozporządzenie określa: - tryb składania wniosków o nadanie uprawnień zawodowych; - sposób i warunki uznania praktyki zawodowej; - organizację działania komisji kwalifikacyjnej; - sposób przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego; - sposób ustalania kosztów postępowania kwalifikacyjnego; - sposób prowadzenia i zakres danych centralnego rejestru osób posiadających uprawnienia zawodowe; - wzory świadectw uprawnień zawodowych.

Tryb składania wniosków o nadanie uprawnień zawodowych 4. 2. Osoba zainteresowana dołącza do wniosku: 1) dokumenty potwierdzające posiadanie wykształcenia, o którym mowa w art. 44 ust. l pkt l lub art. 44 ust. 2 ustawy; 2) dokumenty potwierdzające praktykę zawodową; 3) oświadczenie osoby zainteresowanej o niekaralności za przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów, 4) inne dokumenty mające wpływ na ocenę dotychczasowego dorobku zawodowego, w tym opinie pracodawców; 5) dwie fotografie o wymiarach 36 x 45 mm.

Sposób i warunki uznania praktyki zawodowej 8. Osoba zainteresowana dokumentuje praktykę zawodową zaświadczeniem pracodawcy lub składa oświadczenie dotyczące praktyki zawodowej. 9. Praktyka zawodowa jest uznawana, jeżeli odpowiada zakresowi uprawnień zawodowych, o których nadanie ubiega się osoba zainteresowana. 10. Zespół kwalifikacyjny, o którym mowa w 15 ust. l, w części wstępnej postępowania, bada złożone zaświadczenia lub oświadczenia dokumentujące praktykę zawodową w sposób określony w 17 ust. 2-6, uwzględniając warunki określone w art. 44 ust. 1-3 ustawy.

Organizacja działania komisji kwalifikacyjnej 11. W skład komisji kwalifikacyjnej wchodzą: 1) przewodniczący; 2) trzech wiceprzewodniczących; 3) członkowie, 12.1.Komisja kwalifikacyjna działa w podkomisjach: podkomisja I - dla uprawnień zawodowych, o których mowa w art. 43 pkt l, 2, 4 i 5 ustawy przew. Pan M. Gabryszewski; podkomisja II - dla uprawnień zawodowych, o których mowa w art. 43 pkt 3 ustawy przew. Pan St. Margul; podkomisja III - dla uprawnień zawodowych, o których mowa w art. 43 pkt 6 i 7 ustawy przew. Pan Jan Krupski; 2. Pracami podkomisji kierują wiceprzewodniczący komisji kwalifikacyjnej.

Sposób przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego 17. 1. Postępowanie kwalifikacyjne składa się z części wstępnej i z części sprawdzającej. 3. Część wstępna obejmuje: 1) badanie dokumentów złożonych przez osobę zainteresowaną pod względem formalno-prawnym; 2) ocenę spełnienia przez osobę zainteresowaną warunków określonych w art. 4 ust. 1-3 ustawy; 3) rozstrzygnięcie o dopuszczeniu lub niedopuszczeniu osoby zainteresowanej do części sprawdzającej, potwierdzone zapisem protokolarnym. 4. Przewodniczący zespołu kwalifikacyjnego powiadamia osobę zainteresowaną na piśmie o brakach w dokumentacji lub odmowie dopuszczenia do części sprawdzającej, wraz z uzasadnieniem. 5. Zespół kwalifikacyjny przed rozpoczęciem części sprawdzającej: 1) rozpatruje, z udziałem osób zainteresowanych, o których mowa w ust. 4, wniesione przez te osoby dodatkowe dokumenty i oświadczenia; 2) podejmuje wobec tych osób rozstrzygnięcie, o którym mowa w ust. 3 pkt3

18. l. Część sprawdzającą postępowania kwalifikacyjnego przeprowadza się w formie egzaminu pisemnego i ustnego. 19. l. Egzamin pisemny składa się z dwóch części: 1) części ogólnej, będącej egzaminem testowym sprawdzającym znajomość przepisów prawnych oraz standardów technicznych dotyczących geodezji, kartografii oraz krajowego systemu informacji o terenie, których znajomość jest wymagana bez względu na zakres uprawnień zawodowych, przy czym do każdego pytania testowego są dołączone odpowiedzi, z których tylko jedna jest poprawna; 2) części szczegółowej, polegającej na udzieleniu odpowiedzi na pytania dotyczące wykonywania prac geodezyjnych i kartograficznych, z uwzględnieniem zakresu uprawnień zawodowych, o nadanie których ubiega się osoba zainteresowana, oraz na wskazaniu przepisów regulujących zagadnienia określone w pytaniach. 2. Liczba pytań na egzaminie pisemnym wynosi: 1) w części ogólnej: 60 pytań testowych; 2) w części szczegółowej: 3 pytania o charakterze opisowym. 3. Czas trwania każdej z części egzaminu pisemnego wynosi 1 godzinę.

21. 1. Członkowie zespołu kwalifikacyjnego oceniają udzielone podczas egzaminu pisemnego odpowiedzi w następujący sposób: 1) w części ogólnej /test/ przyznaje się 1 punkt za każdą poprawną odpowiedź; 2) w części szczegółowej przyznaje się od O do 7 punktów za odpowiedź na każde z pytań; 3) uzyskanie co najmniej 41 punktów w części ogólnej egzaminu oraz uzyskanie co najmniej 15 punktów w części szczegółowej oznacza wynik pozytywny; 4) prace pisemne z oceną negatywną są sprawdzane powtórnie przez innego członka zespołu kwalifikacyjnego. 2. Nie sprawdza się części szczegółowej egzaminu pisemnego osoby zainteresowanej, która nie uzyskała wyniku pozytywnego z części ogólnej.

22. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu ustnego jest uzyskanie pozytywnego wyniku egzaminu pisemnego.

23. 1. W czasie egzaminu ustnego członkowie zespołu kwalifikacyjnego zadają indywidualnie pytania osobie zainteresowanej. 2. Odpowiedzi ocenia cały zespół kwalifikacyjny. 4. Zespół kwalifikacyjny dokonuje oceny egzaminu ustnego i całego postępowania kwalifikacyjnego. 5. W przypadku braku zgodności członków zespołu w ocenie egzaminu ustnego, przewodniczący zarządza głosowanie. Przy równej liczbie głosów decyduje głos przewodniczącego. 6. Negatywny wynik egzaminu ustnego wymaga szczegółowego uzasadnienia, w tym przedstawienia zagadnień, których osoba egzaminowana nie opanowała w stopniu umożliwiającym wykonywanie samodzielnych funkcji w dziedzinie geodezji i kartografii, oraz przebiegu egzaminu ustnego i związane z tym stanowiska członków komisji.

WYKSZTAŁCENIA POKREWNE Główny Geodeta Kraju zgodnie z art. 44 ust. 4 może w uzasadnionych wypadkach, na wniosek osoby ubiegającej się o uzyskanie uprawnień zawodowych, uznać posiadanie innego pokrewnego wykształcenia i długoletniej geodezyjnej lub kartograficznej praktyki zawodowej za spełnienie wymagań kwalifikacyjnych, o których mowa w ust. 1 i 2. Przed podjęciem decyzji w tym zakresie GGK korzysta z opinii Komisji kwalifikacyjnej. Zespół kwalifikacyjny, aby dopuścić takie osoby do części sprawdzającej postępowania musi posiadać decyzję Głównego Geodety Kraju zawierającą taką możliwość.

Przykłady wniosków osób starających się o uznanie wykształcenia za pokrewne Na podstawie przedłożonego suplementu do dyplomu ukończenia studiów wyższych zawodowych na Uniwersytecie Technologiczno-Przyrodniczym w Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska, Wnioskodawca miał zgodnie z programem studiów przedmiot geodezja w ilości 16 godzin wykładów zakończony egzaminem oraz zaliczył 8 godzin laboratorium na I roku studiów w drugim semestrze i przedmiot geodezja drogowa w ilości 8 godzin wykładów oraz 16 godzin laboratorium zakończone zaliczeniem na III roku studiów w szóstym semestrze. Brak w programie studiów przedmiotów podstawowych dla kierunków geodezyjnych jak: rachunek wyrównawczy, podstawy geodezji wyższej oraz szczegółowej mającej zastosowanie w pomiarach osnów poziomych i wysokościowych oraz technik pomiarowych tachimetrami elektronicznymi i GNNS, pomiarów szczegółowych sytuacyjno - wysokościowych, realizacyjnych i inwentaryzacyjnych, pomiarów fotogrametrycznych, pomiarów przemieszczeń i odkształceń, pomiarów związanych z ewidencją gruntów, budynków i lokali oraz opracowań kartograficznych wielkoskalowych, a także ćwiczeń związanych z powyższymi zagadnieniami,

Kolejny przykład W czasie zatrudnienia zainteresowany ukończył Zespół Szkół Zawodowych w 2003r uzyskał tytuł technika mechanika o specjalności eksploatacja i naprawa taboru kolejowego. W 2004r uzyskał tytuł zawodowy - technik budownictwa. W 2009r skończył studia na Wydziale Nauk Technicznych Wyższej Szkoły Techniki i Przedsiębiorczości na kierunku Transport, specjalność logistyka i technologia transportu uzyskując tytuł inżyniera. Nie można uznać posiadanego wykształcenia za pokrewne ponieważ jedynie na świadectwie ukończenia Technikum dla Dorosłych w zawodzie budownictwo jest przedmiot miernictwo i ćwiczenia z miernictwa.

MODELE ZAKRESU WIEDZY INŻYNIERSKIEJ WYMAGANEJ OD GEODETY I KARTOGRAFA UPRAWNIONEGO Warszawa, grudzień 2009 r. 1. Modele zakresu wiedzy inżynierskiej wymaganej od osób określonej specjalności. 1. 1. Model dotyczący zakresu 1. uprawnień geodezyjne pomiary sytuacyjnowysokościowe, realizacyjne i inwentaryzacyjne. 1. 2. Model dotyczący zakresu 2. uprawnień rozgraniczanie i podziały nieruchomości (gruntów) oraz sporządzanie dokumentacji dla celów prawnych 1. 3. Model dotyczący zakresu 3. uprawnień geodezyjne pomiary podstawowe 1. 4. Model dotyczący zakresu 4. uprawnień geodezyjna obsługa inwestycji 1. 5. Model dotyczący zakresu 5. uprawnień geodezyjne urządzanie terenów rolnych i leśnych 1. 6. Model dotyczący zakresu 6. uprawnień redakcja map 1. 7. Model dotyczący zakresu 7. uprawnień fotogrametria i teledetekcja 2. Porównanie modeli zakresu wiedzy inżynierskiej ze standardami kształcenia określonymi w załączniku nr 36 do Rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. 3. Porównanie modeli zakresu wiedzy inżynierskiej z programami studiów wybranych uczelni wyższych. 4. Określenie rodzajów prac (minimum) wymaganych do uznania praktyki zawodowej w określonym zakresie uprawnień. 5. Analiza przepisów prawa (obowiązujących, fakultatywnych, archiwalnych), których znajomość obowiązuje geodetów uprawnionych w poszczególnych specjalnościach. 6. Wnioski wynikające z opracowania.

Wnioski wynikające z opracowania. Zakres wiedzy wymaganej od osoby uprawnionej w dziedzinie geodezji i kartografii, zawarty w poszczególnych modelach dość znacznie odbiega (na niekorzyść) od poziomu wiedzy określonej w grupach treści kierunkowych standardów kształcenia. W znacznej części treść standardów zbliżona jest do treści modeli jedynie w zakresie 3 i zakresie 6. W modelach przeważają tematy praktyczne z dużą dawką wiedzy o charakterze prawnym, natomiast w standardach kształcenia akcent położony jest na problematyce teoretycznej oraz na procesach technologicznych.

Z rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie standardów kształcenia ( 11 ust. 3) wynika, że przynajmniej 50% zajęć na studiach inżynierskich powinny stanowić ćwiczenia audytoryjne, laboratoryjne, projektowe lub terenowe. W toku analizy programów poszczególnych uczelni w ich niejednolitej formie, trudno jest, z małymi wyjątkami, ustalić w jakim stopniu, w wyniku w/w zajęć, programy te zbliżają się do modeli. Problem ten dotyczy szczególnie udziału zajęć typu laboratoryjnego, na których słuchacze mają szanse nabyć umiejętności zbieżne z modelami. Niewątpliwie bliższy modelom jest drugi stopień kształcenia, który jednak nie funkcjonuje na większości uczelni niepublicznych.

Należy dążyć do ściślejszej korelacji zapisów zawartych w przepisach prawnych (ustawach, rozporządzeniach wykonawczych) oraz programach kształcenia, celem osiągnięcia możliwie największego zbliżenia zakresu wiedzy absolwentów uczelni do żądanych modeli wiedzy osób uprawnionych w zakresie geodezji i kartografii.

Uprawnienia zawodowe w dziedzinie geodezji i kartografii mogą otrzymać osoby, które: -posiadają wyższe wykształcenie geodezyjne lub geograficzne o specjalności kartografia, - posiadają pięć lat praktyki zawodowej od dnia uzyskania dyplomu ukończenia studiów stopnia pierwszego i trzy lata praktyki zawodowej od dnia uzyskania dyplomu ukończenia studiów stopnia drugiego, -wykażą się znajomością przepisów w dziedzinie geodezji i kartografii oraz znajomością technik i technologii stosowanych przy wykonywaniu prac geodezyjnych i kartograficznych, - posiadają nienaganną opinię zawodową. Zrezygnować z nadawania uprawnień osobom o wykształceniu średnim oraz osobom posiadającym wykształcenie tzw pokrewne.(zachowując dotychczas zdobyte uprawnienia i ustanawiając odpowiednie vacatio legis).

Uprawnienia zawodowe w poszczególnych zakresach mogą otrzymać osoby: - w zakresie 1 - po ukończeniu studiów pierwszego stopnia na kierunku geodezja i kartografia, - w zakresach 2,3,4,5,7 - po ukończeniu studiów pierwszego i drugiego stopnia na kierunku geodezja i kartografia, - w zakresie 6 - po ukończeniu studiów drugiego stopnia na kierunku geodezja i kartografia lub studiów drugiego stopnia na kierunku geografia o specjalności kartografia. Jednocześnie postuluje się usunięcie z art. 44 ust. 2 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne zapisu dotyczącego zakresu 7. Inne zdanie prezentuje w tym zakresie Pan dr Jan Krupski, proponując następujący zapis. Uprawnienia zawodowe w zakresach, o których mowa w art. 43 pkt 6 mogą otrzymać również osoby posiadające wyższe wykształcenie geograficzne o specjalności kartografia, a w odniesieniu do pkt 7 te same osoby po ukończeniu studium podyplomowego w zakresie fotogrametrii i teledetekcji.

Przyjąć zasadę, że osoby ubiegające się o uprawnienia w zakresach 2, 4 i 5 powinny uprzednio uzyskać uprawnienia z zakresu 1. Przyjęcie tej zasady wiąże się z problemem sporządzania i aktualizacji map (prawnych, dla projektowania) niezbędnych dla zadań realizowanych w tych zakresach.

Zmienić nazwę zakresu 6 redakcja map na nazwę systemy informacji geograficznej i redakcja map. Obecna nazwa tego zakresu nie odpowiada aktualnemu stanowi rozwoju kartografii i zakresowi nadawanych uprawnień.

Zmienić nazwę zakresu 6 redakcja map na nazwę systemy informacji geograficznej i redakcja map. Obecna nazwa tego zakresu nie odpowiada aktualnemu stanowi rozwoju kartografii i zakresowi nadawanych uprawnień.

Ciągłe zmiany przepisów prawnych, a także dynamiczny rozwój technik i technologii geodezyjnych i kartograficznych oraz pogłębiające się powiązania interdyscyplinarne, wymagają, także po uzyskaniu uprawnień zawodowych, aktualizacji wiedzy, najlepiej w procesie kształcenia ustawicznego. Obowiązek taki powinien znajdować się w ustawie Prawo geodezyjne i kartograficzne. Program takiego szkolenia powinien powstać w GUGiK, przy współpracy ze Stowarzyszeniem Geodetów Polskich, Stowarzyszeniem Kartografów Polskich i Polskim Towarzystwem Fotogrametrii i Teledetekcji.

JOANNA JANKOWSKA NACZELNIK WYDZIAŁU KWALIFIKACJI I SZKOLEŃ ZAWODOWYCH DEPARTAMENT NADZORU, KONTROLI I ORGANIZACJI SŁUŻBY GEODEZYJNEJ I KARTOGRAFICZNEJ w GUGiK POSTĘPOWANIA KWALIFIKACYJNE W 2012 r. Komisja Kwalifikacyjna do spraw uprawnień zawodowych przeprowadziła 41 postępowań kwalifikacyjnych w trzech sesjach: wiosennej, letniej i jesiennej.

POSTĘPOWANIA KWALIFIKACYJNE W LATACH 2011-2012 Rok Liczba osób, które przystąpiły do części sprawdzającej postępowania kwalifikacyjnego Pozytywny wynik postępowania kwalifikacyjnego Negatywny wynik postępowania kwalifikacyjnego Zdawalność [%] 2011 1 535 950 585 61,89 2012 621 334 287 53,78

ZAKRES UPRAWNIEŃ Zakres uprawnień Liczba osób, które przystąpiły do części sprawdzającej postępowania kwalifikacyjnego Pozytywny wynik postępowania kwalifikacyjnego Negatywny wynik postępowania kwalifikacyjnego Zdawalność [%] 1 351 183 168 52,14 2 203 120 83 59,11 3 1 0 1 0 4 62 29 33 46,77 5 8 7 1 87,50 6 1 0 1 0 7 - - - - Łącznie 621 334 287 53,78

WYKSZTAŁCENIE Wykształcenie Liczba osób, które przystąpiły do części sprawdzającej postępowania kwalifikacyjnego Pozytywny wynik postępowania kwalifikacyjnego Negatywny wynik postępowania kwalifikacyjnego Zdawalność [%] Wyższe 517 299 216 57,83 Średnie 106 35 71 33,02 Łącznie 621 334 287 53,78

TYTUŁ ZAWODOWY Tytuł zawodowy Liczba osób, które przystąpiły do części sprawdzającej postępowania kwalifikacyjnego Pozytywny wynik postępowania kwalifikacyjnego Negatywny wynik postępowania kwalifikacyjnego Zdawalność [%] dr inż. 2 1 1 50 mgr inż. 336 219 117 65,18 inż. 177 79 98 44,63 technik 106 35 71 33,02 Łącznie 621 334 287 53,78

PŁEĆ Płeć Liczba osób, które przystąpiły do części sprawdzającej postępowania kwalifikacyjnego Pozytywny wynik postępowania kwalifikacyjnego Negatywny wynik postępowania kwalifikacyjnego Zdawalność [%] kobieta 138 91 47 65,94 mężczyzna 483 243 240 50,31 Łącznie 621 334 287 53,78

Zdawalność z zakresów 6 i 7 w latach 2012 2011 2010 2009 2008 Zakres 6 0 25 12 2 8 Zakres 7 0 13 11 9 13

PROPOZYCJE DO UWZGLĘDNIENIA W PROGRAMIE KSZTAŁCENIA KADRY GEODEZYJNEJ NA STUDIACH WYŻSZYCH. 1. Program nauczania powinien ulegać modyfikacji w sposób dynamiczny z okresowym dostosowaniem przedmiotów do potrzeb uzgodnionych z faktycznymi odbiorcami i dalszymi użytkownikami naszych produktów i usług geodezyjnych i kartograficznych, zwłaszcza w różnych formach i na różnych nośnikach informacji przestrzennej (mapy, rejestry, dane w formie cyfrowej i opisowej dotyczące prawa własności, użytkowania i sposobu zagospodarowania), a także prac inżynieryjnych, związanych z geodezyjną obsługą inwestycji, w tym z planowaniem przestrzennym i budownictwem (autostrady, kolejnictwo, budownictwo przemysłowe z uwzględnieniem rozwijających się technik i technologii). 38

2. Program nauczania powinien być konsultowany z potencjalnymi odbiorcami absolwentów uczelni tj. organizacjami pracodawców, reprezentacjami małych i średnich przedsiębiorstw, które zdołają się utrzymać na rynku, a także jednostkami administracji rządowej i samorządowej i Stowarzyszeniami. Z uzgodnień tych powinny wynikać ilościowe zapotrzebowania oraz proporcje kadry o przygotowaniu do pełnienia funkcji wykonawczych, w tym menedżerów oraz kadry do kreowania nowych rozwiązań i zarządzania zasobem geodezyjnym i kartograficznym. Rolą uczelni byłoby weryfikowanie tych zapotrzebowań z uwzględnieniem kadry pracowników na potrzeby rozwoju przemysłu, budownictwa, rolnictwa, a także planowanej rezerwy na odejścia od wyuczonego zawodu.

DOKSZTAŁCANIE TO PROCES PODNOSZENIA KWALIFIKACJI W STOSUNKU DO JUŻ POSIADANYCH. Dokształcanie się to szereg różnych form kształcenia, takich jak: studia podyplomowe prowadzone przez wyższe uczelnie, konferencje, seminaria szkoleniowe, kursy doskonalące, kursy kwalifikacyjne, warsztaty i inne krótkie formy doskonalenia zawodowego. Doskonalenie zawodowe to powinność wszystkich geodetów pracujących zarówno w administracji jak i w wykonawstwie geodezyjnym, geodetów uprawnionych jak i tych nie posiadających uprawnień zawodowych do wykonywania samodzielnych funkcji w dziedzinie geodezji i kartografii. Forum Kształcenie i doskonalenie zawodowe geodetów i kartografów 40

Permanentnie należałoby dokształcać z przepisów geodezyjnych i około geodezyjnych zwracając uwagę na praktyczne ich stosowanie (przykłady konkretnych zagadnień) oczywiście wspomagane interpretacjami prawnymi przepisów. Ma to szczególne znaczenie w obecnym okresie kiedy weszły i wchodzą w życie nowe przepisy regulujące naszą działalność geodezyjną i kartograficzną. Uważam, że w procesie dokształcania powinna znaleźć miejsce wiedza z zarządzania firmą, możliwość jej założenia, wykorzystania środków Unijnych itp., co może byłoby impulsem dla inicjatywy geodetów w tworzeniu większych firm. W tej sytuacji zorganizowanie i prowadzenie ustawicznego kształcenia geodetów nabiera zasadniczego znaczenia w procesie podnoszenia poziomu wiedzy zawodowej geodetów oraz podnoszenia prestiżu naszego zawodu. Forum Kształcenie i doskonalenie zawodowe geodetów i kartografów 41

DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ