Kodeks karny. Strafgesetzbuch

Kodeks karny z dnia 6 czerwca 1997 r. (Dz.U. Nr 88, poz. 553) Strafgesetzbuch vom 6. Juni 1997 (GBl. Nr. 88, Pos. 553) 1

Kodeks karny z dnia 6 czerwca 1997 r. Dz.U. Nr 88, poz. 553) (zm.: Dz.U. 1999, Nr 64, poz. 729, Nr 83, poz. 931; Dz.U. 2000, Nr 48, poz. 548, Nr 93, poz. 1027, Nr 116, poz. 1216; Dz.U. 2001, Nr 98, poz. 1071; Dz.U. 2003, Nr 111, poz. 1061, Nr 121, poz. 1142, Nr 179, poz. 1750, Nr 199, poz. 1935, Nr 228, poz. 2255; Dz.U. 2004, Nr 25, poz. 219, Nr 93, poz. 889, Nr 69, poz. 626, Nr 243, poz. 2426; Dz.U. 2005, Nr 86, poz. 732, Nr 90, poz. 757, Nr 132, poz. 1109, Nr 163, poz. 1363, Nr 178, poz. 1479, Nr 180, poz. 1493; Dz.U. 2006, Nr 190, poz. 1409, Nr 218, poz. 1592, Nr 226, poz. 1648; Dz.U. 2007, Nr 89, poz. 589, Nr 123, poz. 850, Nr 124, poz. 859, Nr 192, poz. 1378; Dz.U. 2008, Nr 90, poz. 560, Nr 122, poz. 782, Nr 171, poz. 1056, Nr 173, poz. 1080, Nr 214, poz. 1344; Dz.U. 2009, Nr 62, poz. 504, Nr 63, poz. 533, Nr 166, poz. 1317, Nr 168, poz. 1323, Nr 190, poz. 1474, Nr 201, poz. 1540, Nr 206, poz. 1589; Dz.U. 2010, Nr 7, poz. 46, Nr 40, poz. 227, Nr 40, poz. 229) Spis treści Część Ogólna 1 116 Rozdział I. Zasady odpowiedzialności karnej 1 12 Rozdział II. Formy popełnienia przestępstwa 13 24 Rozdział III. Wyłączenie odpowiedzialności karnej 25 31 Rozdział IV. Kary 32 38 Rozdział V. Środki karne 39 52 Rozdział VI. Zasady wymiaru kary i środków karnych 53 63 Rozdział VII. Powrót do przestępstwa 64 65 Rozdział VIII. Środki związane z poddaniem sprawcy próbie 66 84a Rozdział IX. Zbieg przestępstw oraz łączenie kar i środków karnych 85 92a 2

Strafgesetzbuch vom 6. Juni 1997 (GBl. Nr. 88, Pos. 553) (Änderungen in: GBl. 1999, Nr. 64, Pos. 729, Nr. 83, Pos. 931; GBl. 2000, Nr. 48, Pos. 548, Nr. 93, Pos. 1027, Nr. 116, Pos. 1216; GBl. 2001, Nr. 98, Pos. 1071; GBl. 2003, Nr. 111, Pos. 1061, Nr. 121, Pos. 1142, Nr. 179, Pos. 1750, Nr. 199, Pos. 1935, Nr. 228, Pos. 2255; GBl. 2004, Nr. 25, Pos. 219, Nr. 93, Pos. 889, Nr. 69, Pos. 626, Nr. 243, Pos. 2426; GBl. 2005, Nr. 86, Pos. 732, Nr. 90, Pos. 757, Nr. 132, Pos. 1109, Nr. 163, Pos. 1363, Nr. 178, Pos. 1479, Nr. 180, Pos. 1493; GBl. 2006, Nr. 190, Pos. 1409, Nr. 218, Pos. 1592, Nr. 226, Pos. 1648; GBl. 2007, Nr. 89, Pos. 589, Nr. 123, Pos. 850, Nr. 124, Pos. 859, Nr. 192, Pos. 1378; GBl. 2008, Nr. 90, Pos. 560, Nr. 122, Pos. 782, Nr. 171, Pos. 1056, Nr. 173, Pos. 1080, Nr. 214, Pos. 1344; GBl. 2009, Nr. 62, Pos. 504, Nr. 63, Pos. 533, Nr. 166, Pos. 1317, Nr. 168, Pos. 1323, Nr. 190, Pos. 1474, Nr. 201, Pos. 1540, Nr. 206, Pos. 1589; GBl. 2010, Nr. 7, Pos. 46, Nr. 40, Pos. 227, Nr. 40, Pos. 229) Inhaltsübersicht Allgemeiner Teil 1 116 Kapitel I. Grundsätze der strafrechtlichen Verantwortlichkeit 1 12 Kapitel II. Formen der Straftatbegehung 13 24 Kapitel III. Ausschluss der strafrechtlichen Verantwortung 25 31 Kapitel IV. Strafen 32 38 Kapitel V. Strafmittel 39 52 Kapitel VI. Grundsätze der Straf- und Strafmittelzumessung 53 63 Kapitel VII. Rückfall zur Straftat 64 65 Kapitel VIII. Bewährungsmaßnahmen 66 84a Kapitel IX. Gesetzeskonkurrenz und Verbindung von Strafen und Strafmitteln 85 92a 3

Spis treści Rozdział X. Środki zabezpieczające 93 100 Rozdział XI. Przedawnienie 101 105 Rozdział XII. Zatarcie skazania 106 108 Rozdział XIII. Odpowiedzialność za przestępstwa popełnione za granicą 109 114a Rozdział XIV. Objaśnienie wyrażeń ustawowych 115 Rozdział XV. Stosunek do ustaw szczególnych 116 Część Szczególna 117 316 Rozdział XVI. Przestępstwa przeciwko pokojowi, ludzkości oraz przestępstwa wojenne 117 126b Rozdział XVII. Przestępstwa przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej 127 139 Rozdział XVIII. Przestępstwa przeciwko obronności 140 147 Rozdział XIX. Przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu 148 162 Rozdział XX. Przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu powszechnemu 163 172 Rozdział XXI. Przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji 173 180 Rozdział XXII. Przestępstwa przeciwko środowisku 181 188 Rozdział XXIII. Przestępstwa przeciwko wolności 189 193 Rozdział XXIV. Przestępstwa przeciwko wolności sumienia i wyznania 194 196 Rozdział XXV. Przestępstwa przeciwko wolności seksualnej i obyczajności 197 205 Rozdział XXVI. Przestępstwa przeciwko rodzinie i opiece 206 211a Rozdział XXVII. Przestępstwa przeciwko czci i nietykalności cielesnej 212 217a Rozdział XXVIII. Przestępstwa przeciwko prawom osób wykonujących pracę zarobkową 218 221 Rozdział XXIX. Przestępstwa przeciwko działalności instytucji państwowych oraz samorządu terytorialnego 222 231a Rozdział XXX. Przestępstwa przeciwko wymiarowi sprawiedliwości 232 247a Rozdział XXXI. Przestępstwa przeciwko wyborom i referendum 248 251 Rozdział XXXII. Przestępstwa przeciwko porządkowi publicznemu 252 264a Rozdział XXXIII. Przestępstwa przeciwko ochronie informacji 265 269b Rozdział XXXIV. Przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów 270 277 Rozdział XXXV. Przestępstwa przeciwko mieniu 278 295 4

Inhaltsübersicht Kapitel X. Sicherungsmaßnahmen 93 100 Kapitel XI. Verjährung 101 105 Kapitel XII. Tilgung der Verurteilung 106 108 Kapitel XIII. Strafbarkeit im Ausland begangener Straftaten 109 114a Kapitel XIV. Erläuterung der gesetzlichen Begriffe 115 Kapitel XV. Verhältnis zu Sondergesetzen 116 Besonderer Teil 117 316 Kapitel XVI. Straftaten gegen den Frieden, die Menschlichkeit sowie Kriegsverbrechen 117 126b Kapitel XVII. Straftaten gegen die Republik Polen 127 139 Kapitel XVIII. Straftaten gegen die Landesverteidigung 140 147 Kapitel XIX. Straftaten gegen das Leben und die Gesundheit 148 162 Kapitel XX. Straftaten gegen die allgemeine Sicherheit 163 172 Kapitel XXI. Straftaten gegen die Sicherheit im Verkehr 173 180 Kapitel XXII. Straftaten gegen die Umwelt 181 188 Kapitel XXIII. Straftaten gegen die persönliche Freiheit 189 193 Kapitel XXIV. Straftaten gegen die Gewissensund Glaubensfreiheit 194 196 Kapitel XXV. Straftaten gegen die sexuelle Selbstbestimmung und Sittlichkeit 197 205 Kapitel XXVI. Straftaten gegen die Familie und die Fürsorge 206 211a Kapitel XXVII. Straftaten gegen die Ehre und die körperliche Unversehrtheit 212 217a Kapitel XXVIII. Straftaten gegen die Rechte Erwerbstätiger 218 221 Kapitel XXIX. Straftaten gegen die Tätigkeit staatlicher Institutionen sowie die territoriale Selbstverwaltung 222 231a Kapitel XXX. Straftaten gegen die Rechtspflege 232 247a Kapitel XXXI. Straftaten gegen Wahlen und die Volksabstimmung 248 251 Kapitel XXXII. Straftaten gegen die öffentliche Ordnung 252 264a Kapitel XXXIII. Straftaten gegen den Informationsschutz 265 269b Kapitel XXXIV. Straftaten gegen die Glaubwürdigkeit von Urkunden 270 277 Kapitel XXXV. Straftaten gegen das Eigentum 278 295 5

Spis treści Rozdział XXXVI. Przestępstwa przeciwko obrotowi gospodarczemu 296 309 Rozdział XXXVII. Przestępstwa przeciwko obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi 310 316 Część Wojskowa 317 363 Rozdział XXXVIII. Przepisy ogólne dotyczące żołnierzy 317 337 Rozdział XXXIX. Przestępstwa przeciwko obowiązkowi pełnienia służby wojskowej 338 342 Rozdział XL. Przestępstwa przeciwko zasadom dyscypliny wojskowej 343 349 Rozdział XLI. Przestępstwa przeciwko zasadom postępowania z podwładnymi 350 353 Rozdział XLII. Przestępstwa przeciwko zasadom obchodzenia się z uzbrojeniem i uzbrojonym sprzętem wojskowym 354 355 Rozdział XLIII. Przestępstwa przeciwko zasadom pełnienia służby 356 357 Rozdział XLIV. Przestępstwa przeciwko mieniu wojskowemu 358 363 6

Inhaltsübersicht Kapitel XXXVI. Straftaten gegen den Wirtschaftsverkehr 296 309 Kapitel XXXVII. Straftaten gegen den Verkehr von Geld und Wertpapieren 310 316 Militärischer Teil 317 363 Kapitel XXXVIII. Allgemeine Vorschriften für Soldaten 317 337 Kapitel XXXIX. Straftaten gegen die Pflicht zur Ausübung des Wehrdienstes 338 342 Kapitel XL. Straftaten gegen die Grundsätze der Militärdisziplin 343 349 Kapitel XLI. Straftaten gegen die Grundsätze der Behandlung Untergebener 350 353 Kapitel XLII. Straftaten gegen die Grundsätze des Umgangs mit der Ausrüstung und bewaffnetem militärischen Gerät 354 355 Kapitel XLIII. Straftaten gegen die Grundsätze der Dienstausübung 356 357 Kapitel XLIV. Straftaten gegen das Militärvermögen 358 363 7

1 4 Rozdział I. Zasady odpowiedzialności karnej Część Ogólna Rozdział I. Zasady odpowiedzialności karnej Art. 1 Art. 2 Art. 3 Art. 4 Warunki odpowiedzialności 1. Odpowiedzialności karnej podlega ten tylko, kto popełnia czyn zabroniony pod groźbą kary przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia. 2. Nie stanowi przestępstwa czyn zabroniony, którego społeczna szkodliwość jest znikoma. 3. Nie popełnia przestępstwa sprawca czynu zabronionego, jeżeli nie można mu przypisać winy w czasie czynu. Przestępstwo skutkowe przez zaniechanie Odpowiedzialności karnej za przestępstwo skutkowe popełnione przez zaniechanie podlega ten tylko, na kim ciążył prawny, szczególny obowiązek zapobiegnięcia skutkowi. Zasada humanitaryzmu Kary oraz inne środki przewidziane w tym kodeksie stosuje się z uwzględnieniem zasad humanitaryzmu, w szczególności z poszanowaniem godności człowieka. Zmiana ustawy 1. Jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy. 2. Jeżeli według nowej ustawy czyn objęty wyrokiem zagrożony jest karą, której górna granica jest niższa od kary orzeczonej, wymierzoną karę obniża się do górnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego za taki czyn w nowej ustawie. 3. Jeżeli według nowej ustawy czyn objęty wyrokiem nie jest już zagrożony karą pozbawienia wolności, wymierzoną karę pozbawienia wolności podlegającą wykonaniu zamienia się na grzywnę albo karę ograniczenia wolności, przyjmując że jeden miesiąc pozbawienia wolności równa się 60 stawkom dziennym grzywny albo 2 miesiącom ograniczenia wolności. 4. Jeżeli według nowej ustawy czyn objęty wyrokiem nie jest już zabroniony pod groźbą kary, skazanie ulega zatarciu z mocy prawa. 8

Kapitel I. Grundsätze der strafrechtlichen Verantwortlichkeit 1 4 Allgemeiner Teil Kapitel I. Grundsätze der strafrechtlichen Verantwortlichkeit Voraussetzungen für die strafrechtliche Verantwortlichkeit Art. 1 1. Strafrechtlicher Verantwortlichkeit unterliegt nur derjenige, der eine verbotene Tat begeht, die zum Zeitpunkt der Tatbegehung nach dem geltendem Gesetz mit Strafe bedroht ist. 2. Eine verbotene Tat ist keine Straftat, wenn ihre soziale Schädlichkeit gering ist. 3. Der Täter einer verbotenen Tat begeht keine Straftat, wenn ihm zur Zeit der Tat keine Schuld zugerechnet werden kann. Erfolgsdelikt durch Unterlassen Art. 2 Strafrechtlicher Verantwortlichkeit für ein Erfolgsdelikt, das durch Unterlassen begangen wird, unterliegt nur derjenige, der eine besondere rechtliche Pflicht zur Erfolgsabwendung hatte. Grundsatz der Menschlichkeit Art. 3 Strafen und andere in diesem Gesetz vorgesehenen Mittel sind unter Berücksichtigung der Grundsätze der Menschlichkeit, insbesondere unter Achtung der Menschenwürde anzuwenden. Gesetzesänderung Art. 4 1. Wenn zum Zeitpunkt der Entscheidung ein anderes Gesetz gilt als zum Zeitpunkt der Tatbegehung, findet das neue Gesetz Anwendung, es ist jedoch das zuvor geltende Gesetz anzuwenden, wenn dieses für den Täter milder ist. 2. Wenn die Tat nach dem neuen Gesetz mit einer Strafe bedroht ist, deren Höchstmaß niedriger ist als die verhängte Strafe, wird die verhängte Strafe auf das Höchstmaß herabgesetzt, das für diese Tat nach dem neuen Gesetz vorgesehen ist. 3. Wenn die verurteilte Tat nach dem neuen Gesetz nicht mehr mit Freiheitsstrafe bedroht ist, wird die verhängte zu vollstreckende Freiheitsstrafe in Geldstrafe oder Freiheitsbeschränkungsstrafe umgewandelt, wobei angenommen wird, dass ein Monat Freiheitsstrafe einer Geldstrafe von 60 Tagessätzen oder 2 Monaten Freiheitsbeschränkung entspricht. 4. Wenn die verurteilte Tat nach dem neuen Gesetz nicht mehr mit Strafe bedroht ist, wird die Verurteilung kraft Gesetzes aufgehoben. 9

5 9 Art. 5 Art. 6 Art. 7 Art. 8 Art. 9 Zasada terytorialna Rozdział I. Zasady odpowiedzialności karnej Ustawę karną polską stosuje się do sprawcy, który popełnił czyn zabroniony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak również na polskim statku wodnym lub powietrznym, chyba że umowa międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, stanowi inaczej. Czas i miejsce przestępstwa 1. Czyn zabroniony uważa się za popełniony w czasie, w którym sprawca działał lub zaniechał działania, do którego był obowiązany. 2. Czyn zabroniony uważa się za popełniony w miejscu, w którym sprawca działał lub zaniechał działania, do którego był obowiązany, albo gdzie skutek stanowiący znamię czynu zabronionego nastąpił lub według zamiaru sprawcy miał nastąpić. Zbrodnia i występek 1. Przestępstwo jest zbrodnią albo występkiem. 2. Zbrodnią jest czyn zabroniony zagrożony karą pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3 albo karą surowszą. 3. Występkiem jest czyn zabroniony zagrożony grzywną powyżej 30 stawek dziennych, karą ograniczenia wolności albo karą pozbawienia wolności przekraczającą miesiąc. Umyślność i nieumyślność Zbrodnię można popełnić tylko umyślnie; występek można popełnić także nieumyślnie, jeżeli ustawa tak stanowi. Rozwinięcie 1. Czyn zabroniony popełniony jest umyślnie, jeżeli sprawca ma zamiar jego popełnienia, to jest chce go popełnić albo przewidując możliwość jego popełnienia, na to się godzi. 2. Czyn zabroniony popełniony jest nieumyślnie, jeżeli sprawca nie mając zamiaru jego popełnienia, popełnia go jednak na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo że możliwość popełnienia tego czynu przewidywał albo mógł przewidzieć. 3. Sprawca ponosi surowszą odpowiedzialność, którą ustawa uzależnia od określonego następstwa czynu zabronionego, jeżeli następstwo to przewidywał albo mógł przewidzieć. 10

Kapitel I. Grundsätze der strafrechtlichen Verantwortlichkeit 5 9 Territorialitätsprinzip Art. 5 Das polnische Strafgesetz findet auf den Täter Anwendung, der eine Straftat auf dem Gebiet der Republik Polen sowie auf einem polnischen Schiff oder in einem Luftfahrzeug begangen hat, es sei denn, dass ein zwischenstaatliches Abkommen, bei dem Polen Vertragspartei ist, etwas anderes bestimmt. Zeit und Ort der Straftat Art. 6 1. Eine verbotene Tat gilt als zu der Zeit begangen, zu welcher der Täter gehandelt oder eine Handlung unterlassen hat, zu der er verpflichtet war. 2. Eine verbotene Tat gilt an dem Ort begangen, an welchem der Täter gehandelt oder eine Handlung unterlassen hat, zu der er verpflichtet war oder an dem der zum Tatbestand gehörende Erfolg eingetreten ist oder nach Vorstellung des Täters hätte eintreten müssen. Verbrechen und Vergehen Art. 7 1. Eine Straftat ist entweder ein Verbrechen oder ein Vergehen. 2. Ein Verbrechen ist eine verbotene Tat, die mit Freiheitsstrafe von nicht weniger als 3 Jahren oder mit einer höheren Strafe bedroht ist. 3. Ein Vergehen ist eine verbotene Tat, die mit Geldstrafe von über 30 Tagessätzen, Freiheitsbeschränkungsstrafe oder Freiheitsstrafe von über einem Monat bedroht ist. Vorsatz und Fahrlässigkeit Art. 8 Ein Verbrechen kann nur vorsätzlich begangen werden; ein Vergehen kann auch fahrlässig begangen werden, wenn das Gesetz es so bestimmt. Fortsetzung Art. 9 1. Eine verbotene Tat ist vorsätzlich begangen, wenn der Täter in der Absicht handelt, diese zu begehen, dass heißt, er den Willen hat, die Tat zu begehen oder aber die Möglichkeit der Tatbegehung voraussieht und sich damit einverstanden erklärt. 2. Eine verbotene Tat ist fahrlässig begangen, wenn der Täter ohne Absicht der Tatbegehung diese Tat trotzdem begeht, weil er die erforderliche Sorgfalt, zu der er nach den Umständen verpflichtet gewesen war, außer Acht lässt, obwohl er die Möglichkeit der Tatbegehung vorausgesehen hat oder hätte voraussehen können. 3. Der Täter unterliegt höherer Verantwortung, wenn das Gesetz an eine bestimmte Folge der Tat anknüpft und der Täter die Folge der Tat vorausgesehen hat oder hätte voraussehen können. 11