Kim są bohaterowie Makbeta?
Makbet plan wydarzeń 1. Zwycięstwo Dunkana w bitwie pod Forres dzięki męstwu Makbeta i Banka. 2. Przepowiednia trzech wiedźm dotycząca przyszłości Makbeta (przyszłego króla Szkocji) i Banka (przyszłego ojca królewskiego rodu). 3. Przybycie króla Dunkana do zamku Makbeta. 4. Zabicie śpiącego Dunkana przez Makbeta, wspieranego na duchu przez Lady Makbet.
5. Zrzucenie winy na strażników pokoju króla i ogłoszenie żałoby w państwie. 6. Ucieczka następców tronu z obawy przed zamachem. 7. Zlecenie zabójstwa Banka i Fleance a, zakończone śmiercią Banka i ucieczką jego syna.
8. Początki dziwnych zachowań i majaczeń Makbeta na uczcie w zamku. 9. Kolejna przepowiednia wiedźm, dotycząca ośmiu królów Szkocji oraz końca Makbeta (poruszenie lasu Birnam; dziwny rycerz, nie narodzony z kobiety).
10. Zamordowanie żony i dzieci Makdufa oraz zdobycie jego zamku przez króla Makbeta. 11. Planowanie powrotu szkockich lordów i przywrócenia ojczyźnie prawowitego następcy oraz spokoju i bezpieczeństwa poddanych, dzięki pomocy króla Anglii.
12. Choroba obłąkańcza Lady Makbet, samobójcza śmierć królowej. 13. Bitwa szkocko-angielska przed zamkiem Dunzynan. 14. Śmierć Makbeta zadana mieczem Makdufa, (wydobytego przedwcześnie z łona matki, tzw. cesarskie cięcie) spełnienie się przepowiedni. 15. Obwołanie Malkolma nowym królem Szkocji.
Czas i miejsce akcji: Makbet rozgrywa się w XI wieku, czyli w średniowieczu. Jest to czas walk szkocko-norweskich (króla Dunkana z królem Swenem).
Szekspir sięga do czasów o sześć wieków wcześniejszych niż jego własne: 1040 r. śmierć Dunkana, 1057 r. śmierć Makbeta.
Miejsca akcji tworzą właściwie cztery zamki szkockie (zamek królewski Forres, zamek Makbeta Inverness, zamek Makdufa Fajf, zamek Dunzynan), wrzosowisko pod Forres, jaskinia wiedźm, las Birnam, dwór angielskiego króla Edwarda.
Rozmieszczenie wydarzeń w tak różnej scenerii jest kolejnym zabiegiem Szekspira, wykraczającym poza normy klasycznego dramatu.
Tematy poruszone w Makbecie
Motyw przewodni Makbeta ambicja przerastająca moralność uosabiają dwie główne postaci dramatu.
Pierwszą z nich jest Makbet, waleczny szkocki generał, który nie ma naturalnych skłonności do wyrządzania zła, ale jednocześnie pożąda władzy. Zabija Dunkana, pomimo swojego wewnętrznego sprzeciwu, co ostatecznie prowadzi go do paranoi.
Lady Makbet z kolei, dąży do swoich celów z wielką determinacją, nie patrząc na zasady moralne. Jedna z najpotężniejszych kobiecych postaci stworzonych przez Szekspira, popycha męża morderstwa Dunkana i zmusza go, by dzielnie znosił konsekwencje swojego czynu.
Do obłędu doprowadza ją przekonanie, że jej ręce zbroczone są krwią osób, które zginęły bezpośrednio z ręki jej męża, bądź z jego inspiracji.
Droga Makbeta do władzy Makbet dochodzi do władzy drogą zbrodni i kłamstwa. Najpierw wiedźmy przepowiadają mu królewską przyszłość. Wtedy budzą się w bohaterze myśli o morderstwie króla Dunkana. Kiedy zwierza się żonie o dziwnym spotkaniu wieszczek na wrzosowisku, Lady Makbet utwierdza męża w postanowieniu.
Okazja do zabicia króla nadchodzi nagle, gdyż jeszcze tej samej nocy Dunkan chce się zatrzymać w zamku Makbeta. Makbet wraz z żoną usypiają strażników królewskiej komnaty, główny bohater osobiście przebija króla Dunkana sztyletami. Żona rozmazuje krew na ubraniach uśpionych strażników.
Rano Makbet zabija strażników na oczach innych panów szkockich po to, aby zatrzeć ślady zbrodni. Szkoci nie chcą jednak uwierzyć w winę żołnierzy i raczej skłaniają się ku podejrzeniom spisku. Synowie Dunkana uciekają z kraju.
Makbet, jako jedyny bliski krewny Dunkana, mężny bohater wojen i wierny sługa królewski, zostaje koronowany na króla Szkocji. Jego rządy stają się jednak obsesyjną walką o zachowanie tronu i niewyjawienie prawdy o śmierci Dunkana.
Makbet wie, że jego przyjaciel Banko jest jedynym świadkiem przepowiedni. Co więcej, wiedźmy wywróżyły Bankowi zapoczątkowanie królewskiego rodu. Makbet widzi więc teraz w dawnym przyjacielu wroga, zagrażającego jego tronowi i władzy.
Główny bohater wynajmuje szajkę zbójów, aby napadli na powóz Banka i jego syna, Fleance a. Banko ginie. Kolejną zbrodnią, którą popełnia Makbet, jest zamordowanie rodziny Makdufa.
To przesądza o rychłym upadku króla. Lordowie, przebywający na dworze angielskim, gdzie król jest nie tylko prawy, sprawiedliwy, mądry, ale też uzdrawia i znajduje czas dla najmniejszych poddanych postanawiają obalić Makbeta-tyrana. Król ginie w walce z Makdufem.
Bohaterowie dramatu MAKBET - postać tytułowa. generał armii króla Dunkana oraz jego bliski krewny, późniejszy tyran Szkocji Dowodzi wojskiem królewskim w wojnie szkockonorweskiej. Jego zamek znajduje się w Inverness.
Bohaterowie dramatu Na początku Makbet jest bohaterem wojennym. Wyróżnia się walecznością, wiernością królowi. Jego uczynki są sprawiedliwe, mężne i godne naśladowania. Jest szlachetnym rycerzem, ceniącym przyjaźń Banka i służbę u króla.
Kiedy dowiaduje się od wiedźm, że zostanie królem, rodzą się w nim niemoralne żądze myśli o dokonaniu zbrodni na królu, aby przyspieszyć spełnienie się przepowiedni. Myśl o władzy, podsycana przez żonę, popycha Makbeta do zamordowania Dunkana.
Wkrótce, jako król Szkocji, Makbet staje się tyranem. Rządzi bez skrupułów, zabija przyjaciela i rodzinę Makdufa - wiernego Dunkanowi lorda. Makbet ginie w walce z Makdufem, chcącym przywrócić tron prawowitemu następcy dawnego króla.
Makbet jest wielkim wojownikiem, jednak nie potrafi poradzić sobie z psychicznymi konsekwencjami popełnienia zbrodni.
dobry rycerz + nadmierna, chora ambicja = żądza władzy => czynienie zła = przekraczanie granic człowieczeństwa => wyrzuty sumienia + koszmar, strach, obsesja => śmierć na polu walki (potrzeba ratowania człowieczeństwa, dobrego imienia rycerza)
Lady Makbet żona tytułowego bohatera. Kobieta ambitna, bezwzględna, opanowana. Ma ogromny wpływ na męża.
W swej przebiegłości doskonale planuje zbrodnię i zacieranie jej śladów. Mimo swego uporu, pozornej twardości charakteru i braku sumienia Lady Makbet popada w obłęd po dojściu Makbeta do władzy.
Kobieta dzieli z mężem cierpkie owoce ich niemoralnych uczynków. Ostatecznie popełnia samobójstwo.
czynienie zła = przekraczanie granic człowieczeństwa => wyrzuty sumienia + szaleństwo, obłęd => samobójstwo (próba ratowania człowieczeństwa)
kobiety są często źródłem przemocy i zła trzy czarownice wzniecają iskrę, która rozbudza ambicję Makbeta, co prowadzi do jego agresywnego zachowania. Lady Makbet skłania męża do przemocy. Hekate, bogini czarownic, jest zwolenniczką chaosu i upadku tytułowego bohatera.
męska agresja jest zrównana z kobiecą, lecz ta druga jest bardziej uderzająca, ponieważ przeciwstawia się powszechnie panującym wzorcom zachowania płci pięknej.
Zachowanie Lady Makbet wskazuje, że kobieta nie ustępuje w swoich ambicjach i skłonnościach do przemocy mężczyźnie, choć sama nikogo nie zabija, manipuluje swoim mężem, by ten robił to za nią.
Banko przyjaciel Makbeta. Jest dowódcą wojsk Dunkana w wojnie szkockonorweskiej. Podobnie jak Makbet, Banko zdobył sławę jako waleczny rycerz, dzięki któremu Szkocja wygrała z wrogiem. Postać szlachetna, prawdomówna, wierna ideałom, racjonalna.
Czarownice przepowiadają mu, że zostanie ojcem królewskiego rodu. Banko przestrzega Makbeta przed złudnością przepowiedni wiedźm, próbuje logicznie analizować słowa wieszczek i zachowuje dystans do tych istot o niepewnych intencjach.
Banko podchodzi do przepowiedni wiedźm zupełnie inaczej niż Makbet. To z jego ust wypłynie opis dziwnych wieszczek, przypominających kobiety, nienaturalnie zniekształcone. Jest on więc krytycznym obserwatorem.
Chce zbadać, czy zjawy są prawdziwe, czy też może zostały wywołane przez trujące rośliny, które obaj mężczyźni mogli wcześniej spożyć. Przyjaciel głównego bohatera zauważa, że nie należy ufać słowom niepewnych istot. Jest więc człowiekiem twardo stojącym na ziemi.
W późniejszych scenach tragedii Banko daje dowody, że potrafi być przyjacielem, dochować tajemnicy. Nie zdradza Makbeta przed królem Dunkanem, który nie wie o przepowiedni wiedźm.
Makduf lord szkocki. Postać wierna królowi Dunkanowi, jeden z pierwszych panów, który podejrzewa zdradę Makbeta. Jest zmuszony uciekać do Anglii i opuścić żonę i dzieci w swej posiadłości w Fajf.
Jako niemowlę został wyjęty przez lekarzy z łona matki, zanim upłynęło dziewięć miesięcy (poród przez cesarskie cięcie). Fakt ten jest przedmiotem jednej z wróżb, dotyczących śmierci Makbeta.
Lady Makduf żona Makdufa. Dobra matka i wierna mężowi gospodyni, która nie rozumie polityki, nie miesza się w sprawy męża.
Kobieta racjonalna, łatwowierna, nie rozumie niebezpiecznej sytuacji politycznej w państwie. Lady Makduf, wahająca się, czy wierzyć przestrodze, nie zdąży uciec przed zabójcami i ginie wraz z dziećmi.
Malkolm i Donalbein synowie króla Dunkana. Nie kierują się żądzą władzy, ale stosują raczej uniki w polityce, stawiając na wartość ich życia. Po morderstwie Dunkana podejrzewają spisek także przeciw sobie i uciekają z kraju.
Z daleka obserwują tyrańskie rządy Makbeta. Gdy znajdują pomoc u króla Anglii, ruszają przywrócić w ich ojczyźnie ład i spokój. Malkolm, jako starszy, przejmuje władzę. Zaprasza poddanych na koronację do Skony.
Malkolm jest postacią drugoplanową, ale razem z Donalbeinem stanowi przeciwwagę postaci Makbeta. Malkolm i jego ojciec są typami władców sprawiedliwych, praworządnych, dążących do pokoju w państwie. Z tą postawą natomiast kontrastuje wizja władzy, którą reprezentuje Makbet-tyran.