Marek Gróbarczyk Warszawa, dnia marca 2016 r. DTM.I.0222.1.2016.CP.1 Pani Jolanta Rusiniak Sekretarz Rady Ministrów za pośrednictwem Ministra Spraw Zagranicznych Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 14 kwietnia 2000 r. o umowach międzynarodowych (Dz. U. Nr 39, poz. 443, z 2002 r. Nr 216, poz. 1824, z 2010 r. Nr 213, poz. 1395 oraz z 2011 r. Nr 117, poz. 676), wnoszę o zatwierdzenie przez Radę Ministrów zmian do Załącznika do Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974, sporządzonej w Londynie dnia 1 listopada 1974 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 61, poz. 318 i 319), zmienionej Protokołem z 1978 r. dotyczącym Międzynarodowej Konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974, sporządzonym w Londynie dnia 17 lutego 1978 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 61, poz. 320) oraz Protokołem z 1988 r. dotyczącym Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974, sporządzonym w Londynie dnia 11 listopada 1988 r. (Dz. U. z 2008 r. Nr 191, poz. 1173), przyjętych podczas sesji Komitetu Bezpieczeństwa Morskiego (MSC) Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) w Londynie w dniu 22 maja 2014 r. (rezolucje: MSC 365 (93), MSC 366 (93)) oraz w dniu 21 listopada 2014 r. (rezolucje: MSC 380 (94), MSC 386(94)), zwanych w uzasadnieniu do niniejszego wniosku Zmianami. Załączniki: 1. Uzasadnienie 2. Lista Państw Stron Konwencji SOLAS związanych załącznikiem, którego zmiany są przedmiotem zatwierdzenia 3. Tekst zmian w języku angielskim (rezolucje: MSC 365 (93), MSC 366 (93), MSC 380 (94), MSC 386(94)) 4. Tekst tłumaczenia Zmian na język polski potwierdzony za zgodność z oryginałem 5. Informacja o zakresie i wynikach przeprowadzonego postępowania uzgadniającego 6. Opinia o zgodności z prawem Unii Europejskiej
Załącznik 1 Uzasadnienie 1) Potrzeba i cel związania Rzeczypospolitej Polskiej Zmianami Międzynarodowa konwencja o bezpieczeństwie życia na morzu (Konwencja SOLAS) jest aktem prawa międzynarodowego regulującym bezpieczne uprawianie żeglugi morskiej. Konwencja została uchwalona 1 listopada 1974 podczas Międzynarodowej Konferencji ds. Bezpieczeństwa Życia na Morzu, zwołanej przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO). Rzeczpospolita Polska jest stroną konwencji. Konwencję SOLAS opublikowano w Dz. U. z 1984 r. Nr 61, poz. 318 (Międzynarodowa Konwencja o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974, sporządzona w Londynie dnia 1 listopada 1974 r.). Do konwencji przyjęte zostały Protokoły: Protokół z 1978 r. dotyczący Międzynarodowej Konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu 1974, sporządzony w Londynie dnia 17 lutego 1978 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 61, poz. 320), uchylony przez Protokół z 1988 r. dotyczący Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974, sporządzony w Londynie dnia 11 listopada 1988 r. (Dz. U. z 2008 r. Nr 191, poz. 1173). Konwencja składa się z umowy głównej (main corpus) oraz załącznika zawierającego wymogi o charakterze technicznym i specjalistycznym. Specjalistyczne wymogi zawarte w załączniku do Konwencji SOLAS podlegają częstym zmianom (nawet dwa razy w roku). Zmiany te przyjmowane są z tego względu w procedurze milczącej zgody, która jest uproszczoną procedurą wprowadzania w życie poprawek (zmian) do umów międzynarodowych. Do zasadniczych i zarazem charakterystycznych cech procedury milczącej zgody należy oparcie jej na postanowieniach umowy międzynarodowej bez modyfikacji głównej treści umowy (main corpus), oraz w granicach kompetencji organu organizacji międzynarodowej lub specjalnie powołanego na mocy danej umowy międzynarodowej organu, na przykład komitetu technicznego lub komisji ekspertów, zazwyczaj przyjmujących zmiany i/lub poprawki, w przypadku międzynarodowych umów morskich przede wszystkim w zakresie standardów technicznych, większością głosów. Zmiany do załącznika do Konwencji SOLAS przyjmowane są podczas posiedzeń Komitetu Bezpieczeństwa Morskiego (MSC) Międzynarodowej Organizacji Morskiej oraz podczas konferencji Umawiających się Rządów zwoływanych na wniosek Umawiającego się Rządu uzgodniony co najmniej z jedną trzecią Umawiających się Rządów. Zmiany obowiązują wszystkie Państwa Strony Konwencji SOLAS, których lista stanowi załącznik nr 2 do niniejszego wniosku. Charakter poprawek wnoszonych w procedurze milczącej zgody podyktowany jest dynamicznym rozwojem skutkującym wprowadzaniem nowych lub zmienionych standardów technicznych. Należy podkreślić, że w praktyce morskiej wprowadzanie zmian i poprawek w zakresie standardów technicznych w odpowiednim czasie, bez zbędnej zwłoki, wiąże się z zapewnieniem właściwego poziomu bezpieczeństwa ludzi i statków, jak również środowiska morskiego. Bez procedury milczącej zgody terminowe przystosowywanie konwencji morskich do najnowszej praktyki morskiej nie jest możliwe. Zmiany do załącznika do Konwencji SOLAS wprowadzane rezolucjami MSC 365 (93) i MSC 366 (93) zostały przyjęte w trakcie 93 sesji Komitetu MSC w dniu 22 maja 2014 r., natomiast Zmiany wprowadzane rezolucjami MSC 380 (94) i MSC 386(94) przyjęto podczas 94 sesji Komitetu, w dniu 21 listopada 2014 r. 2) Różnice pomiędzy dotychczasowym i projektowanym stanem prawnym Przyjęte przez Komitet Bezpieczeństwa Morskiego Międzynarodowej Organizacji Morskiej rezolucje: MSC 365 (93), MSC 366 (93), MSC 380 (94) i MSC 386(94) wprowadziły opisane poniżej Zmiany w załączniku do Konwencji SOLAS. 1) Rezolucja MSC 365 (93), przyjęta 22 maja 2014 r., wprowadza następujące zmiany: w Rozdziale II-1 Budowa konstrukcja, niezatapialność i stateczność, urządzenia maszynowe i instalacje elektryczne, w Części C Urządzenia maszynowe, w Prawidle 29 Urządzenia sterowe; w Rozdziale II-2 Budowa ochrona przeciwpożarowa, wykrywanie i gaszenie pożarów, w Części A - Postanowienia ogólne, w Prawidle 1 i 3, w Części B - Zapobieganie pożarom i wybuchom, w Prawidle 4, w Części C - Tłumienie pożarów, w Prawidle 9 i 10, w Części D -
Ewakuacja, w Prawidle 13, w Części E - Wymogi eksploatacyjne, w Prawidle 16, w Części G - Wymogi specjalne, w Prawidle 20. 2) Rezolucja MSC 366 (93), przyjęta 22 maja 2014 r. wprowadza następujące zmiany: dodano Rozdział XIII - Weryfikacja zgodności. 3) Rezolucja MSC 380 (94), przyjęta 21 listopada 2014 r. wprowadza następujące zmiany: w Rozdziale II-2 Budowa ochrona przeciwpożarowa, wykrywanie i gaszenie pożarów, w Części C - Tłumienie pożarów, w Prawidle 10; w Rozdziale VI - Przewóz ładunku i paliw olejowych, w Części A - Postanowienia ogólne, w Prawidle 2; w Rozdziale XI-1 - Środki specjalne dla podniesienia bezpieczeństwa na morzu, dodano Prawidło 7; w Dodatku - Certyfikaty. 4) Rezolucja MSC 386 (94), przyjęta 21 listopada 2014 r. wprowadza następujące zmiany: dodano Rozdział XIV - Środki bezpieczeństwa dla statków eksploatowanych w wodach polarnych 3) Zmiany nie są sprzeczne z prawem Unii Europejskiej 4) Tryb związania Rzeczypospolitej Polskiej Zmianami Zmiany będące przedmiotem wniosku nie spełniają przesłanek określonych w art. 89 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z 2001 r. Nr 28, poz. 319, z 2006 r. Nr 200, poz. 1471 oraz z 2009 r. Nr 114, poz. 946). Związanie się Rzeczypospolitej Polskiej tymi zmianami zgodnie z art. 12 ust. 3, w związku z art. 12 ust. 1 i art. 6 ust. 3 ustawy o umowach międzynarodowych (Dz. U. Nr 39, poz. 443, z 2002 r. Nr 216, poz. 1824, z 2010 r. Nr 213, poz. 1395 oraz z 2011 r. Nr 117, poz. 676), nastąpi przez zatwierdzenie zmian w drodze uchwały Rady Ministrów. 5) Proponowane regulacje prawne W związku z faktem, iż w ustawie z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. z 2016 r. poz. 281) ustawodawca inkorporował postanowienia Konwencji SOLAS do polskiego porządku prawnego, zatwierdzenie Zmian nie pociąga za sobą konieczności zmian ustawodawstwa. 6) Przewidywane skutki społeczne, gospodarcze, finansowe, polityczne oraz prawne Skutki gospodarcze, finansowe, polityczne i prawne, związane z zatwierdzeniem Zmian nie występują. Z uwagi na charakter dokonywanego zatwierdzenia nie przewiduje się jego skutków na płaszczyźnie gospodarczej. Wszystkie statki podlegające Konwencji SOLAS o polskiej przynależności oraz statki polskich armatorów podnoszące bandery innych państw podlegają w portach całego świata kontroli państwa portu (Port State Control). Statki niespełniające postanowień Konwencji SOLAS podlegają sankcjom PSC, takim jak zatrzymanie w porcie lub wydalenie z portu. W oparciu o załącznik do Konwencji SOLAS wydawane są m.in. świadectwa spełniania wymogów konwencji, które uznawane są globalnie, a brak których uniemożliwia wykonywanie żeglugi międzynarodowej. Z powyższych względów wszelkie skutki finansowe związane z przyjęciem poprawek do Konwencji SOLAS w drodze milczącej zgody są ponoszone przez armatorów
wraz z wejściem w życie poprawek na płaszczyźnie międzynarodowej. Pod polską banderą pływa aktualnie tylko kilkanaście statków konwencyjnych. Wynikające z Konwencji SOLAS zobowiązania wymagające uregulowania w aktach prawa krajowego zostały przez Rzeczpospolitą Polską wdrożone na drodze ustawowej. Rzeczpospolita Polska jest również zobligowana do respektowania zmian do konwencji i jej załącznika wnoszonych w trakcie posiedzeń Komitetu Bezpieczeństwa Morskiego IMO w procedurze milczącej zgody, w związku z czym zadania związane z realizacją postanowień Konwencji SOLAS są w praktyce wykonywane od momentu wejścia w życie tych zmian. Nie wprowadzają one nowych obowiązków i obciążeń i są już egzekwowane na podstawie funkcjonujących aktów prawa. W związku z powyższym zatwierdzenie Zmian nie generuje kosztów dla przedsiębiorstw oraz dla budżetu państwa i nie wymaga zmian prawa krajowego. Charakter dokonywanego zatwierdzenia nie będzie implikował skutków na płaszczyźnie politycznej.
Załącznik 2 Lista Państw Stron Konwencji SOLAS (stan na dzień 11 lutego 2016 r.) 1. Albania 2. Algieria 3. Angola 4. Antigua i Barbuda 5. Arabia Saudyjska 6. Argentyna 7. Australia 8. Austria 9. Azerbejdżan 10. Bahamy 11. Bahrajn 12. Bangladesz 13. Barbados 14. Belgia 15. Belize 16. Benin 17. Białoruś 18. Boliwia 19. Brazylia 20. Brunei 21. Bułgaria 22. Chile 23. Chiny 24. Chorwacja 25. Cypr 26. Czarnogóra 27. Czechy 28. Dania 29. Demokratyczna Republika Konga 30. Dominika 31. Dominikana 32. Dżibuti 33. Egipt 34. Ekwador 35. Erytrea 36. Estonia 37. Filipiny 38. Finlandia 39. Francja 40. Gabon 41. Gambia 42. Ghana 43. Grecja 44. Grenada 45. Gruzja 46. Gujana 47. Gwatemala 48. Gwinea 49. Gwinea Równikowa 50. Haiti 51. Hiszpania 52. Honduras 53. Indie 54. Indonezja
55. Irak 56. Iran 57. Irlandia 58. Islandia 59. Izrael 60. Jamajka 61. Japonia 62. Jemen 63. Jordania 64. Kambodża 65. Kamerun 66. Kanada 67. Katar 68. Kazachstan 69. Kenia 70. Kiribati 71. Kolumbia 72. Komory 73. Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna 74. Kostaryka 75. Kuba 76. Kuwejt 77. Liban 78. Liberia 79. Libia 80. Litwa 81. Luksemburg 82. Łotwa 83. Madagaskar 84. Malawi 85. Malediwy 86. Malezja 87. Malta 88. Maroko 89. Mauretania 90. Mauritius 91. Meksyk 92. Mjanma 93. Mołdawia 94. Monako 95. Mongolia 96. Mozambik 97. Namibia 98. Niderlandy 99. Niemcy 100. Nigeria 101. Nikaragua 102. Niue 103. Norwegia 104. Nowa Zelandia 105. Oman 106. Pakistan 107. Palau 108. Panama 109. Papua-Nowa Gwinea
110. Paragwaj 111. Peru 112. Polska 113. Portugalia 114. Republika Konga 115. Republika Korei 116. Republika Południowej Afryki 117. Republika Zielonego Przylądka 118. Rosja 119. Rwanda 120. Rumunia 121. Saint Kitts i Nevis 122. Saint Lucia 123. Saint Vincent i Grenadyny 124. Salwador 125. Samoa 126. Senegal 127. Serbia 128. Seszele 129. Sierra Leone 130. Singapur 131. Słowacja 132. Słowenia 133. Sri Lanka 134. Stany Zjednoczone Ameryki 135. Sudan 136. Surinam 137. Syria 138. Szwajcaria 139. Szwecja 140. Tajlandia 141. Tanzania 142. Togo 143. Tonga 144. Trynidad i Tobago 145. Tunezja 146. Turcja 147. Turkmenistan 148. Tuvalu 149. Ukraina 150. Urugwaj 151. Vanuatu 152. Wenezuela 153. Węgry 154. Wielka Brytania 155. Wietnam 156. Włochy 157. Wybrzeże Kości Słoniowej 158. Wyspy Cooka 159. Wyspy Marshalla 160. Wyspy Salomona 161. Wyspy Św. Tomasza i Książęca 162. Zjednoczone Emiraty Arabskie