Postanowienie z dnia 8 listopada 2005 r. III SW 82/05

Podobne dokumenty
Postanowienie z dnia 19 listopada 2001 r. III SW 129/01

POSTANOWIENIE. SSN Józef Iwulski (przewodniczący) SSN Zbigniew Myszka SSN Maciej Pacuda (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III SW 136/15. Dnia 17 listopada 2015 r. Sąd Najwyższy w składzie:

Postanowienie z dnia 25 października 2011 r. III SW 30/11

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III SW 150/15. Dnia 26 listopada 2015 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE UZASADNIENIE

POSTANOWIENIE. SSN Katarzyna Gonera (przewodniczący) SSN Bogusław Cudowski (sprawozdawca) SSN Zbigniew Myszka

Postanowienie z dnia 7 grudnia 2005 r. III SW 67/05

Postanowienie z dnia 15 lipca 2010 r. III SW 117/10

POSTANOWIENIE. SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący) SSN Beata Gudowska (sprawozdawca) SSN Zbigniew Hajn

POSTANOWIENIE. SSN Józef Iwulski (przewodniczący) SSN Zbigniew Myszka SSN Maciej Pacuda (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Romualda Spyt (przewodniczący) SSN Krzysztof Staryk (sprawozdawca) SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec

POSTANOWIENIE. SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący) SSN Beata Gudowska (sprawozdawca) SSN Zbigniew Hajn

Postanowienie z dnia 15 lipca 2010 r. III SW 35/10

POSTANOWIENIE. SSN Romualda Spyt (przewodniczący) SSN Krzysztof Staryk (sprawozdawca) SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec

Postanowienie z dnia 21 lipca 2010 r. III SW 99/10

POSTANOWIENIE UZASADNIENIE

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III SW 23/15. Dnia 9 czerwca 2015 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. SSN Krzysztof Wiak (przewodniczący) SSN Maria Szczepaniec (sprawozdawca) SSN Aleksander Stępkowski

Postanowienie z dnia 19 listopada 2001 r. III SW 76/01

Postanowienie z dnia 4 listopada 2005 r. III SW 169/05

POSTANOWIENIE. SSN Józef Iwulski (przewodniczący) SSN Beata Gudowska SSN Maciej Pacuda (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. pozostawić protest bez dalszego biegu. UZASADNIENIE

Postanowienie z dnia 5 maja 2003 r. III SW 6/03

Uchwała z dnia 4 lipca 2003 r. III SW 124/03

POSTANOWIENIE. SSN Janusz Niczyporuk (przewodniczący) SSN Marcin Łochowski (sprawozdawca) SSN Adam Redzik

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III SW 108/15. Dnia 26 listopada 2015 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. SSN Janusz Niczyporuk (przewodniczący) SSN Adam Redzik SSN Maria Szczepaniec (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Janusz Niczyporuk (przewodniczący) SSN Oktawian Nawrot SSN Adam Redzik (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący) SSN Jolanta Frańczak (sprawozdawca) SSN Józef Iwulski

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III SW 271/10. Dnia 21 lipca 2010 r. Sąd Najwyższy w składzie :

Postanowienie z dnia 20 lipca 2010 r. III SW 43/10

Postanowienie z dnia 4 sierpnia 2006 r. III SW 14/06

UCHWAŁA. Sygn. akt III SW 66/15. Dnia 23 czerwca 2015 r. Sąd Najwyższy w składzie:

Postanowienie z dnia 19 listopada 2001 r. III SW 78/01

POSTANOWIENIE. SSN Marcin Łochowski (przewodniczący) SSN Paweł Księżak SSN Oktawian Nawrot (sprawozdawca) Protokolant Milena Masiak

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III SW 56/14. Dnia 17 czerwca 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie:

Mężowie zaufania danego komitetu wyborczego w danej komisji obwodowej mogą zmieniać się w ciągu prac tej komisji.

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III SW 47/10. Dnia 20 lipca 2010 r. Sąd Najwyższy w składzie :

Postanowienie z dnia 3 listopada 2005 r. III SW 84/05

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III SW 184/10. Dnia 20 lipca 2010 r. Sąd Najwyższy w składzie :

POSTANOWIENIE. Uzasadnienie

POSTANOWIENIE. SSN Zbigniew Myszka (przewodniczący) SSN Jerzy Kwaśniewski (sprawozdawca) SSN Jolanta Strusińska-Żukowska

POSTANOWIENIE. SSN Katarzyna Gonera (przewodniczący) SSN Bogusław Cudowski SSN Romualda Spyt (sprawozdawca)

Postanowienie z dnia 15 lipca 2010 r. III SW 54/10

POSTANOWIENIE. Sygn. akt I NSW 65/19. Dnia 18 lipca 2019 r. Sąd Najwyższy w składzie:

Postanowienie Składu Siedmiu Sędziów Sądu Najwyższego z dnia 15 maja 2002 r. III SW 13/02

Postanowienie z dnia 8 lipca 2009 r. III SW 17/09

haeq-h6ak-]4eu-vhts-[cik

UCHWAŁA składu całej Izby Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych Sądu Najwyższego

Na podstawie art pkt 6 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. Kodeks wyborczy

Postanowienie Składu Siedmiu Sędziów Sądu Najwyższego z dnia 23 kwietnia 2002 r. III SW 6/02

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Postanowienie Składu Siedmiu Sędziów Sądu Najwyższego z dnia 14 sierpnia 2001 r. III SW 17/01

Postanowienie z dnia 15 lipca 2010 r. III SW 110/10

POSTANOWIENIE. SSN Marek Dobrowolski (przewodniczący) SSN Paweł Księżak (sprawozdawca) SSN Marcin Łochowski

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III SW 71/14. Dnia 30 września 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie:

809C-hWh0-99K3-z3Rr-9ab3

UCHWAŁA NR V/19/15 RADY MIEJSKIEJ W RYGLICACH. z dnia 30 stycznia 2015 r.

POSTANOWIENIE. SSN Piotr Prusinowski

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III SW 37/14. Dnia 1 lipca 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie:

Warszawa, dnia 12 lutego 2019 r. Poz. 273

Postanowienie Składu Siedmiu Sędziów Sądu Najwyższego z dnia 23 kwietnia 2002 r. III SW 4/02

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III SW 146/10. Dnia 15 lipca 2010 r. Sąd Najwyższy w składzie :

UCHWAŁA PAŃSTWOWEJ KOMISJI WYBORCZEJ z dnia 17 września 2007 r.

Tekst ustawy przekazany do Senatu zgodnie z art. 52 regulaminu Sejmu USTAWA. z dnia 31 stycznia 2019 r. o zmianie ustawy Kodeks wyborczy

PRAWO. SEMESTR ZIMOWY 2015/2016 mgr Anna Kuchciak

POSTANOWIENIE UZASADNIENIE

Kodeks Wyborczy obowiązujący w Zespole Szkół Publicznych w Kocierzewie Południowym DZIAŁ 1. Przepisy wstępne

POSTANOWIENIE. SSN Dariusz Czajkowski (przewodniczący) SSN Leszek Bosek (sprawozdawca) SSN Tomasz Demendecki

Postanowienie z dnia 30 kwietnia 2003 r. III SW 1/03

Zasady i tryb wyborów do Rady Osiedla. ROZDZIAŁ I. Zasady ogólne

POSTANOWIENIE. Sygn. akt I NSW 1/19. Dnia 11 lutego 2019 r. Sąd Najwyższy w składzie:

Warszawa, dnia 21 sierpnia 2015 r. Poz. 746 UCHWAŁA PAŃSTWOWEJ KOMISJI WYBORCZEJ. z dnia 20 lipca 2015 r.

Prawa i obowiązki mężów zaufania przy obwodowych komisji wyborczych

Postanowienie z dnia 25 października 2000 r. III SW 54/00

POSTANOWIENIE. SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący) SSN Gerard Bieniek SSN Irena Gromska-Szuster (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III SW 3/15. Dnia 25 lutego 2015 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II UZ 12/11. Dnia 7 czerwca 2011 r. Sąd Najwyższy w składzie :

UCHWAŁA PAŃSTWOWEJ KOMISJI WYBORCZEJ z dnia 27 czerwca 2011 r.

Regulamin przyjęty przez Krajową Komisję Wyborczą w dniu 10 listopada 2017 r. REGULAMIN POWIATOWYCH I REGIONALNYCH KOMISJI WYBORCZYCH

Zasady i tryb wyborów do Rady Osiedla. Rozdział I Zasady ogólne

POSTANOWIENIE. SSN Romualda Spyt

Ordynacja Wyborcza do organów Samorządu Studenckiego Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy

Załącznik do uchwały Zarządu Krajowego PO RP z dnia 26 października 2017 r. REGULAMIN WYBORÓW W STRUKTURACH PLATFORMY OBYWATELSKIEJ RP

PRAWO. SEMESTR ZIMOWY 2015/2016 mgr Anna Kuchciak

POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Jaśkowski (przewodniczący) SSN Halina Kiryło (sprawozdawca) SSN Jerzy Kwaśniewski

Warszawa, dnia 14 lutego 2014 r. Poz. 144 UCHWAŁA PAŃSTWOWEJ KOMISJI WYBORCZEJ. z dnia 27 stycznia 2014 r.

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Barbara Kobrzyńska

POSTANOWIENIE. SSN Jolanta Frańczak (przewodniczący) SSN Bogusław Cudowski SSN Zbigniew Myszka (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE UZASADNIENIE

POSTANOWIENIE. SSN Mirosław Bączyk (przewodniczący) SSN Zbigniew Kwaśniewski (sprawozdawca) SSN Katarzyna Tyczka-Rote

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Dariusz Dończyk SSN Monika Koba

UCHWAŁA NR V/44/2015 RADY MIEJSKIEJ W BIELSKU-BIAŁEJ. z dnia 17 lutego 2015 r.

POSTANOWIENIE. SSN Katarzyna Gonera (przewodniczący) SSN Bogusław Cudowski (sprawozdawca) SSN Romualda Spyt

ROZDZIAŁ V Tryb wyboru sołtysa i rady sołeckiej.

Zestawienie liczby osób głosujących na podstawie zaświadczenia o prawie do głosowania oraz rozliczenie głosowania korespondencyjnego

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II PK 105/07. Dnia 28 września 2007 r. Sąd Najwyższy w składzie : SSN Katarzyna Gonera

PAŃSTWOWA KOMISJA WYBORCZA

Transkrypt:

Postanowienie z dnia 8 listopada 2005 r. III SW 82/05 Sąd Najwyższy nie dokonuje ponownego przeliczenia głosów oddanych w okręgu wyborczym, jeżeli wnoszący protest nie uprawdopodobnił zarzutów dotyczących błędnego ustalenia wyniku głosowania. Przewodniczący SSN Katarzyna Gonera (, sprawozdawca), Sędziowie SN: Zbigniew Myszka, Andrzej Wróbel. Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 8 listopada 2005 r. sprawy z protestu wyborczego Krzysztofa Filipka przeciwko ważności wyborów do Sejmu RP i do Senatu RP, przy udziale: 1) Przewodniczącego Państwowej Komisji Wyborczej, 2) Przewodniczącego Okręgowej Komisji Wyborczej Nr 12 w Chrzanowie, 3) Prokuratora Generalnego. p o s t a n o w i ł: wydać opinię, że protest jest bezzasadny. U z a s a d n i e n i e Krzysztof Filipek, działając jako pełnomocnik wyborczy Komitetu Wyborczego Samoobrona RP, wniósł protest wyborczy przeciwko ważności wyborów do Sejmu RP w okręgu wyborczym nr 12 w Chrzanowie (woj. małopolskie). Wnoszący protest stwierdził, że pojawiły się poważne wątpliwości dotyczące naruszenia ustawy w zakresie przebiegu głosowania i ustalenia wyników głosowania w okręgu nr 12. Pełnomocnik wyborczy podał, że upoważniona przez niego do zgłaszania w imieniu Komitetu Wyborczego Samoobrona RP kandydatów na członków obwodowych komisji wyborczych oraz wyznaczania mężów zaufania do tych komisji Monika Wiktoria H. spotkała się z poważnymi utrudnieniami w wykonywaniu swoich uprawnień. Upoważnienie to Monika H. przedstawiła sekretarzowi Urzędu Miasta i Gminy w Myślenicach 23 sierpnia 2005 r. Dokument nie wzbudził zastrzeżeń. W dniu

2 wyborów parlamentarnych - 25 września 2005 r. - przewodniczący obwodowych komisji wyborczych nie mieli informacji o osobie upoważnionej do wyznaczania mężów zaufania i odmawiali zgłaszającym się mężom zaufania prawa do obserwowania prac komisji. Przewodniczący obwodowej komisji wyborczej nr 4 w Myślenicach odmówił mężowi zaufania prawa do obserwowania prac komisji; mąż zaufania mógł przystąpić do swoich obowiązków dopiero około godz. 11.00 po przybyciu i okazaniu przez Monikę H. oryginału upoważnienia. Podobna sytuacja miała miejsce w obwodowych komisjach wyborczych nr 7 w Myślenicach, nr 2 w Sułkowicach, nr 6 w Rudniku i nr 2 w Lipniku. Brak reprezentowania Komitetu Wyborczego Samoobrona RP przez cztery godziny odbywających się wyborów w pracach obwodowych komisji pozwala powziąć wątpliwość co do prawidłowości przebiegu głosowania, tym bardziej, że wśród członków obwodowych komisji wyborczych nie było przedstawicieli Samoobrony. Co najmniej do godzin południowych prawidłowość przebiegu głosowania budzi uzasadnione zastrzeżenia. W obwodowej komisji wyborczej nr 2 w Lipniku przewodniczący komisji wyprosił męża zaufania, mógł on ponownie przystąpić do obserwowania prac komisji dopiero około godz. 11.00 po przybyciu Moniki H. z oryginałem upoważnienia. Zdaniem wnoszącego protest przedstawione naruszenia Ordynacji wyborczej pozwalają powziąć uzasadnioną wątpliwość dotyczącą przebiegu głosowań 25 września 2005 r. w wymienionych komisjach, co mogło poważnie rzutować na prace komisji przy przeliczaniu głosów. Tymczasem, w okręgu wyborczym nr 12 w Chrzanowie oddano ogółem 7.914 głosów nieważnych Wnoszący protest jest przekonany, że wśród puli głosów nieważnych mogą znajdować się głosy oddane prawidłowo zgodnie z Ordynacją wyborczą. Wątpliwość ta jest uzasadniona, ponieważ w 70 % obwodowych komisji wyborczych nie było przedstawicieli Samoobrony RP. Wnoszący protest powziął wątpliwość co do prawidłowości przebiegu głosowania i ustalenia wyników głosowania, w szczególności co do ogólnej liczby oddanych głosów nieważnych w okręgu wyborczym nr 12. Stwierdził, iż jest przekonany, że naruszenia przepisów Ordynacji wyborczej przez przewodniczących wskazanych pięciu obwodowych komisji wyborczych miały istotny wpływ na wynik wyborów. Zdaniem wnoszącego protest, niewielka liczba reprezentantów Samoobrony RP w pracach obwodowych komisji wyborczych, a z racji tego brak kontroli przebiegu i wyników głosowania, potwierdza zasadność ponownego przeliczenia ogólnej liczby głosów

3 nieważnych w okręgu wyborczym nr 12 oraz zweryfikowania zasadności uznania ich za nieważne. Przewodniczący Państwowej Komisji Wyborczej zajął stanowisko, że nawet jeżeli doszło do utrudnień w obserwowaniu przez mężów zaufania pierwszych godzin głosowania w pięciu obwodach wskazanych przez wnoszącego protest, to nie miało to wpływu na wynik wyborów. Państwowa Komisja Wyborcza nie otrzymała informacji o wskazanych w proteście problemach mężów zaufania. Jeżeli przypadki takie faktycznie miały miejsce, to stanowiło to naruszenie Ordynacji wyborczej. Jednakże, jak wynika z twierdzeń wnoszącego protest, we wszystkich wskazanych przez niego pięciu obwodach głosowania mężowie zaufania zostali dopuszczeni około godz. 11.00 do obserwowania przebiegu głosowania i mieli możliwość obserwowania przebiegu głosowania po tej godzinie oraz przebiegu ustalania przez obwodowe komisje wyborcze wyników głosowania. Żaden z mężów zaufania nie wniósł uwag do ustaleń obwodowych komisji wyborczych. Składający protest nie przedstawił ani nie wskazał żadnych dowodów, które wskazywałyby na to, że uchybienia związane z dopuszczeniem mężów zaufania do wykonywania czynności miały wpływ na wynik wyborów. Wnoszący protest domniemanie - niepoparte żadnymi dowodami - o nieprawidłowościach w ustaleniach wyników głosowania opiera na rzekomo dużej liczbie głosów nieważnych w okręgu wyborczym nr 12. W związku z tym ostatnim argumentem przewodniczący Państwowej Komisji Wyborczej wskazał, że w okręgu wyborczym nr 12 w wyborach do Sejmu RP oddano 3,8 % głosów nieważnych, natomiast w skali całego kraju było 3,6 % głosów nieważnych, z czego wynika wniosek, że odsetek głosów nieważnych w okręgu wyborczym nr 12 jest porównywalny do ogólnokrajowego. Przewodniczący Okręgowej Komisji Wyborczej nr 12 w Chrzanowie wniósł o oddalenie protestu, ponieważ przedstawione w proteście zarzuty nie stanowią o błędach w ustaleniu wyników głosowania. Wskazał, że zarzuty dotyczące nieprawidłowości przebiegu głosowania w okręgu wyborczym nr 12 są nieuzasadnione, ponieważ nie znajdują potwierdzenia w złożonej w Okręgowej Komisji Wyborczej nr 12 dokumentacji, w szczególności protokołach głosowania z obwodowych komisji wyborczych nr 4 i nr 7 w Myślenicach, nr 2 w Sułkowicach, nr 6 w Rudniku, nr 3 w Lipniku. Protokoły z przebiegu głosowania w wymienionych obwodach nie zawierają jakichkolwiek uwag, adnotacji lub zarzutów mężów zaufania co do przebiegu głosowania i ustalania wyników wyborów. W dniu wyborów nie odnotowano w Okręgowej

4 Komisji Wyborczej Nr 12 w Chrzanowie żadnych interwencji, skarg (także telefonicznych) dotyczących niedopuszczenia mężów zaufania do wykonywania przez nich czynności przewidzianych dla nich w Ordynacji wyborczej. Podana w proteście liczba głosów nieważnych dotyczy wszystkich obwodów głosowania w całym okręgu wyborczym, także tych obwodów, co do których w proteście wyborczym nie zostały zgłoszone zastrzeżenia. Liczenia głosów dokonuje się po zakończeniu głosowania i zamknięciu lokali wyborczych. Jest ono poprzedzone określonymi czynnościami komisji. Na podstawie twierdzeń zawartych w proteście należy przyjąć, że w chwili kwalifikowania głosów na ważne i nieważne - co dokonuje się według przepisów ustawy Ordynacja wyborcza i wytycznych Państwowej Komisji Wyborczej (uchwała z 4 lipca 2005 r.) - mężowie zaufania Komitetu Wyborczego Samoobrona RP byli obecni, skoro podano, że rozpoczęli swoje czynności około godz. 11 00. Prokurator Generalny wniósł o wydanie opinii, że zarzuty protestu są bezzasadne. Zwrócił uwagę, że zgodnie z art. 73 ust. 6 Ordynacji wyborczej mężom zaufania przysługuje prawo wniesienia uwag do protokołu głosowania, z wymienieniem konkretnych zarzutów; adnotacje o wniesieniu uwag zamieszcza się w protokole. Uzasadniając złożony protest pełnomocnik wyborczy Komitetu Wyborczego Samoobrona RP nie podał, czy mężowie zaufania skorzystali z tego uprawnienia, kwestionując na bieżąco ograniczenia czasowe dotyczące przebywania w lokalach wyborczych. Z zarzutów podniesionych w proteście nie wynika również, że zostało naruszone ich uprawnienie do uczestniczenia przy przekazywaniu przez przewodniczącego Okręgowej Komisji Wyborczej do Państwowej Komisji Wyborczej danych z protokołów dotyczących liczby głosów ważnych i głosów ważnych oddanych na każdą z list okręgowych oraz głosów ważnych oddanych na poszczególnych kandydatów z każdej z tych list (art. 164 ust. 6 Ordynacji wyborczej). Do akt sprawy rozpoznawanej przez Sąd Najwyższy dołączono - z urzędu - protokoły głosowania na kandydatów na posłów w obwodach: nr 2 w Kobielniku, gdzie oddano 174 głosy, w tym 172 głosy ważne i 2 głosy nieważne, nr 3 w Lipniku, gdzie oddano 601 głosów, w tym 574 głosy ważne i 27 głosów nieważnych (co stanowi 4,5 % oddanych głosów), nr 4 w Myślenicach, gdzie oddano 639 głosów, w tym 631 głosów ważnych i 8 głosów nieważnych (co stanowi 1,2 % oddanych głosów), nr 7 w Myślenicach, gdzie oddano 921 głosów, w tym 906 głosów ważnych i 15 głosów nieważnych (co stanowi 1,6 % oddanych głosów), nr 2 w Sułkowicach, gdzie oddano 450 głosów, w tym 406 głosów ważnych i 44 głosy nieważne (co stanowi 9,8 % od-

5 danych głosów), nr 6 w Rudniku, gdzie oddano 386 głosów, w tym 359 głosów ważnych i 27 głosów nieważnych (co stanowi 6,9 % oddanych głosów). W żadnym z tych protokołów w dziale III ( Uwagi i adnotacje ) w punkcie 14 ( Adnotacja o wniesieniu przez mężów zaufania uwag z wymienieniem konkretnych zarzutów ) nie odnotowano jakichkolwiek uwag lub zarzutów. Sąd Najwyższy zważył, co następuje: Zgodnie z art. 101 Konstytucji RP, wyborcy przysługuje prawo zgłoszenia do Sądu Najwyższego protestu przeciwko ważności wyborów do Sejmu RP i Senatu RP na zasadach określonych w ustawie. Zasady i tryb przeprowadzania wyborów parlamentarnych oraz warunki ważności tych wyborów określa ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 46, poz. 499 ze zm., zwana dalej Ordynacją wyborczą). Według art. 78 ust. 1 Ordynacji wyborczej, protest wnosi się przeciwko ważności wyborów, ważności wyborów w okręgu lub wyborowi posła lub senatora z powodu: (1) dopuszczenia się przestępstwa przeciwko wyborom lub (2) naruszenia przepisów Ordynacji wyborczej dotyczących głosowania, ustalenia wyników głosowania lub wyników wyborów. W rozpoznawanej sprawie chodzi o ważność wyborów do Sejmu RP w okręgu wyborczym nr 12 w Chrzanowie. Wnoszący protest powinien sformułować w nim zarzuty oraz przedstawić lub wskazać dowody, na których opiera swoje zarzuty (art. 79 ust. 3 Ordynacji wyborczej). Protest może wnieść wyborca (art. 78 ust. 2 i 3 Ordynacji wyborczej). Prawo wniesienia protestu przysługuje również przewodniczącemu właściwej komisji wyborczej i pełnomocnikowi wyborczemu komitetu wyborczego (art. 79 ust. 4 Ordynacji wyborczej). Wnoszący protest pełnomocnik komitetu wyborczego sformułował w nim zarzuty naruszenia przepisów Ordynacji wyborczej dotyczących przebiegu głosowania oraz ustalenia wyników głosowania poprzez niedopuszczenie (do godz. 11.00) mężów zaufania wyznaczonych przez Komitet Wyborczy Samoobrona RP do obserwowania prac pięciu obwodowych komisji wyborczych w okręgu wyborczym nr 12, a mianowicie: nr 4 i nr 7 w Myślenicach, nr 2 w Sułkowicach, nr 6 w Rudniku i nr 3 w Lipniku (wnoszący protest błędnie wskazał numer komisji obwodowej w Lipniku, powinno być nr 3, a nie nr 2). Zdaniem wnoszącego protest sytuacja ta mogła dopro-

6 wadzić do nieprawidłowego ustalenia wyników głosowania przez obwodowe komisje wyborcze, co sugeruje duża liczba głosów nieważnych oddanych na obszarze okręgu wyborczego nr 12. Składający protest powołał się na uprawnienia, o których mowa w art. 154 Ordynacji wyborczej, a treść zarzutu dotyczy utrudnień, jakie napotkali mężowie zaufania po zgłoszeniu się do lokali wyborczych w pięciu obwodowych komisjach wyborczych. Utrudnienia te, polegające na ograniczeniu czasu przebywania w lokalach wyborczych, mogły - zdaniem wnoszącego protest - mieć wpływ na wynik wyborów w okręgu wyborczym nr 12. Protest mieści się w granicach ustawowo określonych zarzutów, dotyczy bowiem formalnie naruszenia przepisów Ordynacji wyborczej (art. 78 ust. 1 Ordynacji wyborczej), jest jednak bezzasadny. Przede wszystkim istotne jest to, że protokoły z przebiegu głosowania w wymienionych pięciu obwodach nie zawierają jakichkolwiek uwag, adnotacji lub zarzutów mężów zaufania co do przebiegu głosowania i ustalania wyników wyborów. W dniu wyborów nie odnotowano w Okręgowej Komisji Wyborczej Nr 12 w Chrzanowie ani w Państwowej Komisji Wyborczej w Warszawie żadnych interwencji, skarg (także telefonicznych) dotyczących niedopuszczenia mężów zaufania Komitetu Wyborczego Samoobrona RP w okręgu wyborczym nr 12 do wykonywania przez nich czynności przewidzianych dla nich w Ordynacji wyborczej. Jak wynika z twierdzeń wnoszącego protest, we wszystkich wskazanych przez niego pięciu obwodach głosowania mężowie zaufania zostali dopuszczeni do obserwowania przebiegu głosowania około godz. 11 00 i mieli możliwość obserwowania przebiegu głosowania po tej godzinie oraz przebiegu ustalania przez obwodowe komisje wyborcze wyników głosowania. Składający protest nie przedstawił ani nie wskazał w proteście (mimo obowiązku wynikającego z art. 79 ust. 3 Ordynacji wyborczej) żadnych dowodów, na których opiera zarzut, że domniemane - bo niewykazane dowodowo - uchybienia związane z dopuszczeniem mężów zaufania do wykonywania ich czynności miały jakikolwiek wpływ na wynik wyborów. Swoje domniemanie - niepoparte żadnymi dowodami - o nieprawidłowościach w ustaleniach wyników głosowania wnoszący protest opiera na rzekomo dużej liczbie głosów nieważnych w okręgu wyborczym nr 12. W związku z tym ostatnim argumentem przewodniczący Państwowej Komisji Wyborczej wskazał, że w okręgu wyborczym nr 12 w wyborach do Sejmu RP oddano 3,8 % głosów nieważnych, natomiast w skali całego kraju było 3,6 % głosów nieważnych. Jednocześnie z protokołów głosowania w pięciu obwo-

7 dach głosowania wskazanych w proteście wynika, że odsetek głosów nieważnych kształtował się bardzo różnie - od 1,2 % w obwodzie nr 4 w Myślenicach i 1,6 % w obwodzie nr 7 w Myślenicach (czyli znacznie poniżej średniej krajowej) do 6,9% w obwodzie nr 6 w Rudniku i aż 9,8 % w obwodzie nr 2 w Sułkowicach (czyli znacznie powyżej średniej krajowej). Z tej rozbieżności ilości głosów nieważnych w poszczególnych obwodach głosowania można jednak wyprowadzić wniosek zupełnie inny od sugerowanego przez pełnomocnika wyborczego wnoszącego protest wyborczy, a mianowicie, że brak udziału mężów zaufania w obserwowaniu prac niektórych obwodowych komisji wyborczych okręgu wyborczego nr 12 w dniu wyborów parlamentarnych do godz. 11 00 nie miał wpływu na odsetek głosów nieważnych, skoro w obwodach nr 4 i nr 7 w Myślenicach był minimalny. Podana w proteście liczba głosów nieważnych - 7.914 - dotyczy wszystkich obwodów głosowania w całym okręgu wyborczym, także tych obwodów, co do których w proteście wyborczym nie zostały zgłoszone zastrzeżenia. W pięciu obwodach głosowania wskazanych w proteście łączna liczba głosów nieważnych wyniosła 165. Liczenia głosów dokonuje się po zakończeniu głosowania i zamknięciu lokali wyborczych. Na podstawie twierdzeń zawartych w proteście należy przyjąć, że w chwili kwalifikowania przez komisje obwodowe głosów na ważne i nieważne - co dokonuje się według przepisów ustawy Ordynacja wyborcza i wytycznych Państwowej Komisji Wyborczej (uchwała z 4 lipca 2005 r.) - mężowie zaufania Komitetu Wyborczego Samoobrona RP byli obecni przy tych czynnościach, skoro podano, że rozpoczęli swoją działalność około godz. 11 00. Wnoszący protest nie udowodnił, a nawet przekonująco nie uprawdopodobnił, że doszło do naruszenia przepisów Ordynacji wyborczej dotyczących przebiegu głosowania (co wynika z braku wskazania w proteście wyborczym jakichkolwiek dowodów, a także braku w nadesłanych protokołach głosowania w pięciu obwodach adnotacji o wniesieniu przez mężów zaufania uwag lub zarzutów) lub ustalenia wyników głosowania. Nie sposób również przyjąć, że ewentualne - sugerowane - naruszenia Ordynacji wyborczej, pozwalające powziąć uzasadnioną wątpliwość dotyczącą przebiegu głosowań 25 września 2005 r. w pięciu obwodowych komisjach wyborczych, mogły poważnie rzutować na pracę komisji przy przeliczaniu głosów. W związku z tym brak jest podstaw do ponownego przeliczenia ogólnej liczby głosów nieważnych w okręgu wyborczym nr 12 oraz zweryfikowania zasadności uznania ich za nieważne. Sąd Najwyższy nie jest organem zobowiązanym do ponownego przeli-

8 czenia głosów oddanych w okręgu wyborczym z tej przyczyny, że zdaniem wnoszącego protest mogły powstać wątpliwości co do sposobu ustalenia wyników głosowania. Taka potrzeba istniałaby tylko wówczas, gdyby zostały przedstawione uprawdopodobnione zarzuty oraz możliwe do zweryfikowania dowody potwierdzające błędne ustalenie wyniku głosowania w obwodzie lub błędy w zakwalifikowaniu głosów jako ważnych lub nieważnych, które miałyby wpływ na wynik wyborów parlamentarnych, co w rozpoznawanej sprawie nie zostało w żaden sposób wykazane. Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 80 ust. 1 i 2 Ordynacji wyborczej Sąd Najwyższy wydał opinię o bezzasadności zarzutów protestu. ========================================