Treść uwagi Stanowisko Ministerstwa Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej oraz Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie wraz z uzasadnieniem Opracowany projekt w znacznym stopniu oparty jest na treści dotychczas obowiązującego rozporządzenia Ministra Środowiska w sprawie warunków jakie należy spełnić przy wprowadzaniu ścieków do wód lub do ziemi oraz w sprawie substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego. Według informacji zamieszczonych w uzasadnieniu, projekt nie zmienia dotychczas obowiązujących wymogów jednakże głębsza analiza jego treści nie potwierdza tej tezy. Projekt stanowi próbę uporządkowania dotychczasowych zapisów rozporządzania oraz dostosowania ich do obowiązującej ustawy Prawo wodne. Część propozycji można postrzegać pozytywnie. Autorzy wyraźnie próbują skorygować i doprecyzować zapisy dotychczasowego rozporządzania. Część zapisów (w szczególności nowych) pozostaje jednak niespójna i niejednoznaczna. Autorzy zamiennie posługują się niektórymi terminami, wprowadzają powtarzalne terminy niedefiniowane w treści. Pozostają również luki w niektórych zapisach, które mogą stwarzać trudności interpretacyjne. Treść wymaga zatem głębszej analizy pod względem spójności i kompletności zapisów. W projekcie nie podjęto również próby zmian w obszarach dotychczas problematycznych pozostawiając niejasne lub martwe zapisy dotyczące np. przelewów burzowych czy definicji RLM. Wskazać należy tutaj obszary, które wymagają przeprowadzenia szerszej dyskusji (wykraczającej poza zapisy rozporządzenia) dotyczącej zagadnień stwarzających problemy w bieżącym stosowaniu takich jak: problematyka przelewów burzowych, problemy dotyczące systemów zbierania danych na terenie aglomeracji i poza nimi z uwzględnieniem nieefektywnych przepisów w zakresie nieczystości ciekłych oraz obowiązku przyłączenia do sieci, uproszczenie systemu raportowania w zakresie danych przekazywanych na podstawie rozporządzenia, problematyka ścieków przemysłowych (czy szerzej rozumianych ścieków innych niż bytowe i wody opadowe) wprowadzanych do kanalizacji, która w dzisiejszym stanie prawnym w praktyce uniemożliwia nadzór nad ich jakością i nie przystaje do stosowanych rozwiązań prawnych z zakresu zbiorowego odprowadzania ścieków. Powyższe zagadnienia zyskują również na znaczeniu w związku z przewidywaną rewizją Dyrektywy 91/271/EWG stanowiącej w dużej mierze podstawę zapisów zawartych w przedmiotowym Rozporządzeniu. Zasadne wydaje się wypracowanie i uzgodnienie spójnego podejścia do powyższych zagadnień w celu uniknięcia ewentualnych niekorzystnych wymagań zarówno z punktu widzenia kraju jak i branży wodno-kanalizacyjnej. Zwracamy uwagę, iż projekt rozporządzenia podobnie jak dotychczasowa regulacja jest nieprecyzyjna jeśli chodzi o ilość pobieranych prób ścieków. Uzależnia ją od wielkości RLM oczyszczalni a nie od wielkości aglomeracji lub projektowanego RLM oczyszczalni, co by było jednoznaczne i precyzyjne. Nie Uwaga częściowo uwzględniona. Projekt rozporządzenia przeanalizowano pod kątem spójności i jednoznaczności. Uwaga nieuwzględniona w części dotyczącej proponowanych obszarów do dyskusji, które wykraczają poza zakres upoważnienia ustawowego, zawartego w art. 99 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne. Uwarunkowanie liczby prób od RLM oczyszczalni (w tym dla oczyszczalni w aglomeracji) jest zgodne z dyrektywą Rady 91/271/EWG z dnia 21 maja 1991 r. dotyczącą oczyszczania 1
definiuje w sposób jednoznaczny jak RLM oczyszczalni ustalić, co prawda wskazuje, że należy je określić na podstawie największego średniotygodniowego ładunku doprowadzonego do oczyszczalni w danym roku ale nie podaje w jaki sposób ten ładunek należy ustalić (wyliczyć?) i jak często to robić? Co roku? Czy średniotygodniowy oznacza wykonanie badań przez 7 dni, obliczenie ładunku w poszczególnych dniach i ustalenie na podstawie najwyższego z nich RLM oczyszczalni? A jeśli nie, to czy średniotygodniowy oznacza analizę ładunków w poszczególnych tygodniach roku? Jeśli tak, to w których tygodniach i którego roku? Przepis mówi o danym roku, czy chodzi o bieżący rok, w którym mają być wykonywane badania czy poprzedni? Wydaje się, że raczej poprzedni. W związku z powyższym należy doprecyzować, że ilość próbek ścieków w danym roku należy pobierać na podstawie RLM oczyszczalni ustalonego na podstawie największego średniotygodniowego ładunku doprowadzonego do oczyszczalni w roku poprzednim. Osobną kwestią pozostaje kwestia jak ustalić średniotygodniowy ładunek w poprzednim roku? Mając do dyspozycji np. 12 badań rozłożonych w różnych tygodniach różnych miesięcy rodzi się pytanie czy jedno badanie w tygodniu jest to wystarczająca ilość do określenia średniotygodniowego ładunku? Czy w ogóle przy badaniach w 12 tygodniach z 52 w skali roku można ustalić największy średniotygodniowy ładunek doprowadzony do oczyszczalni w danym roku? Kolejne pytanie to czy tygodniowy oznacza tydzień kalendarzowy czy siedem kolejnych dni od daty badania lub przed nim? Czy średnio oznacza minimum dwa badania w dwóch różnych tygodniach? Z tego tytułu może dochodzić (a dochodzi obecnie) do sporów interpretacyjnych z organami kontrolnymi WIOŚ w sytuacji, gdy organ wydający pozwolenie zobowiąże do ilości pobieranych prób w danym roku w zależności od RLM oczyszczalni np. w sytuacji, gdy oczyszczalnia w momencie uzyskiwania pozwolenia nie jest obciążona w 100% i jej RLM jest stosunkowo niskie w stosunku do np. RLM aglomeracji czy też RLM projektowanego. Brak badań ścieków oznacza założenie, że w okresie kiedy miały być wykonane doszło do naruszenia warunków pozwolenia i naliczenie abstrakcyjnie wysokich (nawet wielomilionowych) kar? Nie uda się opisać jednoznacznie sposobu ustalania największego średniotygodniowego ładunku doprowadzonego do oczyszczalni w danym roku, od którego naprawdę tak wiele zależy (nierzadko bankructwo przedsiębiorstwa), w sposób jednoznaczny i należy z niego się wycofać a w jego miejsce uzależnić ilość pobieranych prób od wielkości aglomeracji lub od projektowanego RLM oczyszczalni, co chyba będzie lepszym rozwiązaniem a przy okazji jednoznacznym i precyzyjnym. ścieków komunalnych (Dz. Urz. UE L 135 30.05.1991, str. 40). W 2 projektu rozporządzenia zdefiniowano pojęcie RLM oczyszczalni, pod którym rozumie się projektowe obciążenie oczyszczalni ścieków wyrażone równoważną liczbą mieszkańców (RLM); a w przypadku braku projektowej wartości RLM, rozumie się przez to wartość obliczoną na podstawie maksymalnego projektowego ładunku pięciodobowego biochemicznego zapotrzebowania na tlen (BZT 5 ), gdzie 1 RLM równy jest ładunkowi (BZT 5 ) w ilości 60 g tlenu na dobę. 2
Podobna sytuacja w rozporządzeniu ma miejsce z warunkami odprowadzania ścieków (najwyższe dopuszczalne wartości substancji zanieczyszczających), które również są uzależnione od RLM oczyszczalni. Również w tym przypadku ich uzależnienie od projektowanego RLM oczyszczalni będzie lepszym, jednoznacznym i precyzyjnym rozwiązaniem. Ustawodawca posługuje się określeniem ten sam stopień ochrony wód przed zanieczyszczeniem bez zdefiniowania, co należy rozumieć pod tym pojęciem. Określenie to jest przywołane np. w 4 ust. 1 oraz ust. 2 przy wymaganiach dla ścieków tj. ścieki nie powinny przekraczać najwyższych dopuszczalnych wartości substancji zanieczyszczających albo powinny spełniać minimalny procent redukcji substancji zanieczyszczających zapewniający ten sam stopień ochrony wód przed zanieczyszczeniem. Podstawą projektu niniejszego rozporządzenia jest ustawa z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne, która z kolei wdraża dyrektywę Rady 91/271/EWG z dnia 21 maja 1991 r dotyczącą oczyszczania ścieków komunalnych. Dyrektywa ta określa, obowiązujące Polskę jako kraj członkowski UE, prawo w zakresie oczyszczania ścieków komunalnych. Załącznik I w Tabeli I podaje wymagania dotyczące ścieków komunalnych odprowadzanych z oczyszczalni podając dla podstawowych wskaźników (BZT 5, ChZT, zawiesiny ogólnej) stężenie oraz minimalny procent redukcji (w stosunku do ładunku ścieków dopływających. W tytule podano, że stosuje się bądź wielkość stężenia, bądź stopień redukcji. Podobnie w Tabeli II w wymaganiach wobec ścieków komunalnych odprowadzanych z oczyszczalni do obszarów wrażliwych podlegających eutrofizacji (cały obszar Polski) dla wskaźników (fosfor ogólny i azot ogólny) podane jest wymaganie w postaci stężenia lub minimalnego procentu redukcji, z informacją, że w charakterze wymagań stosuje się bądź wielkości stężeń, bądź stopień redukcji. Dyrektywa nie narzuca dodatkowych wymagań w postaci nie zdefiniowanego pojęcia zapewnienia tego samego stopnia ochrony wód przed zanieczyszczeniem. Jednocześnie ustawodawca w uzasadnieniu nie wyjaśnia powodów wprowadzania w rozporządzeniu bardziej restrykcyjnych wymagań niż nakłada na nas prawo europejskie. Wyższe wymagania związane z oczyszczaniem ścieków wiążą się z wyższymi kosztami ponoszonymi przez przedsiębiorstwa wodociągowe a w konsekwencji przez mieszkańców. Czy zaostrzanie wymogów w zakresie oczyszczania ścieków, przy znacznie niższym poziomie życia mieszkańców Polski ma ekonomiczne lub chociaż ekologiczne uzasadnienie? W projekcie rozporządzenia liczba próbek ścieków uzależniona jest od wielkości RLM oczyszczalni, natomiast w obowiązującym rozporządzeniu nie jest doprecyzowane czy RLM oczyszczalni czy aglomeracji, co interpretowane jest przez niektóre organy wydające pozwolenia wodnoprawne, iż ilość pobranych Uwaga częściowo uwzględniona. Brzmienie przepisu dostosowano do brzmienia art. 81 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne, zgodnie z którym organ właściwy w sprawach pozwoleń wodnoprawnych, ustalając warunki wprowadzania do wód lub do ziemi ścieków bytowych lub komunalnych, może określić w pozwoleniu wodnoprawnym minimalny procent redukcji substancji zanieczyszczających, jeżeli zapewni się nieprzekroczenie najwyższych dopuszczalnych wartości zanieczyszczeń określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 99 ust. 1 pkt 2 ustawy. Takie określenie wymagań wynika z faktu uznania całego obszaru Polski za obszar wrażliwy (tj. wymagający ograniczenia zrzutów do wód związków azotu i fosforu oraz zanieczyszczeń biodegradowalnych) oraz stanowiskiem KE wskazującym na obowiązek wdrażania przez Polskę dyrektywy 91/271/EWG zgodnie z art. 5 ust. 2, a nie z art. 5 ust. 4 wskazanej dyrektywy. Uwaga posiada formę stwierdzenia faktu. Jednocześnie należy wyjaśnić, iż w związku z opisanymi wątpliwościami interpretacyjnymi doprecyzowano przepisy dotyczące poboru próbek ( 5 projektu rozporządzenia). 3
próbek dla oczyszczalni ścieków w aglomeracji powinna być zależna od RLM aglomeracji, w której oczyszczalnia się znajduje (niezależnie od RLM oczyszczalni). Jeżeli zmiana ta jest zamierzona (co odpowiadałoby zapisom Dyrektywy Rady 91/271/EWG z dnia 21 maja 1991 załącznik I, lit. D pkt 3) to inaczej niż obecnie, będzie istniała możliwość poboru innej ilości próbek z oczyszczalni zlokalizowanych w aglomeracji, tzn. jeżeli w jednej aglomeracji o wielkości RLM 250 000, znajdują się dwie oczyszczalnie: pierwsza o RLM w przedziale od 10 000 do 49 999 i druga o RLM powyżej 50 000 to każda z nich nie będzie musiała pobierać 24 próbek (jak obecnie) tylko odpowiednio z pierwszej oczyszczalni pobranych zostanie 12 próbek i z drugiej oczyszczalni 24 próbki. W 10 ust. 1 i 2 posłużono się określeniami ścieki z przelewów burzowych komunalnej kanalizacji ogólnospławnej, a w kolejnym paragrafie stwierdzeniem zrzutów z poszczególnych przelewów kanalizacji deszczowej lub przelewów burzowych komunalnej kanalizacji ogólnospławnej. Wymaga to uporządkowania, gdyż rodzi niejasności. Objaśnienia pod załącznikiem nr 2 i 3 i 4 o poniższej treści : W czasie rozruchu oczyszczalni nowo wybudowanych, rozbudowanych lub przebudowanych oraz w przypadku awarii urządzeń istotnych dla realizacji pozwolenia wodnoprawnego najwyższe dopuszczalne wartości wskaźników zanieczyszczeń podwyższa się maksymalnie do 50%, a wymaganą redukcję zanieczyszczeń obniża się nie więcej niż do 50% w stosunku do wartości podanych w załączniku, powinny być uzupełnione o zapis dotyczący trwania rozbudowy lub przebudowy oczyszczalni a nie tylko rozruchu przecież zanim dojdzie do rozruchu obiektu muszą być przebudowane lub rozbudowane czas rozbudowy czy przebudowy oczyszczalni (oczywiście w zakresie dotyczącym wpływu tych prac na realizację pozwolenia wodnoprawnego) to najtrudniejszy okres w eksploatacji oczyszczalni zdecydowanie powinny być dopuszczone wyższe dopuszczalne wskaźniki zanieczyszczeń (czas trwania budowy/przebudowy żeby nie dochodziło do nadużyć mógłby wymagać zatwierdzenia harmonogramu robót przez organ wydający pozwolenie wodnoprawne). Załącznik nr 1, Wykaz I. Brak odniesienia na jakiej podstawie klasyfikować substancje, które mają właściwości rakotwórcze, mutagenne lub teratogenne w środowisku wodnym lub przez to środowisko. W ustawodawstwie polskim nie ma zdefiniowanego wykazu substancji zaklasyfikowanych jako substancje o działaniu rakotwórczym lub mutagennym. Powyższe kwestie są uregulowane Rozporządzeniem nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów Uwaga nieuwzględniona. Oczyszczanie ścieków jest zadaniem własnym gminy. Sam fakt podjęcia działań na rzecz dostosowania oczyszczalni ścieków do warunków rozporządzenia nie może być argumentem za łagodzeniem jego wymagań. Zwrócić też należy uwagę na fakt, że w czasie prac budowlanych oczyszczalnia działa na podstawie obowiązującego pozwolenia. Autor uwagi wnioskuje zatem, aby na czas budowy warunki pozwolenia były łagodzone, co nie znajduje uzasadnienia. Należy też wspomnieć, że istnieją inne mechanizmy promujące prowadzenie działań prośrodowiskowych w momencie trwania prac budowlanych. Jeżeli istniejąca oczyszczalnia nie spełnia warunków pozwolenia i naliczono opłaty podwyższone za korzystanie ze środowiska istnieje możliwość odroczenia tych opłat jeżeli podjęto działania (w tym modernizacja, rozbudowa) celem dostosowania obiektu do wymagań rozporządzenia. Uwaga nieuwzględniona. Dokonanie klasyfikacji substancji, o której mowa w uwadze wykracza poza upoważnienie ustawowe określone w art. 99 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne. 4
(REACH), utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE 2000/21/WE. 1 pkt 2: warunki, jakie należy spełnić przy wprowadzaniu do wód lub do ziemi ścieków, w szczególności ścieków bytowych, ścieków komunalnych oraz ścieków przemysłowych, w tym najwyższe dopuszczalne wartości substancji zanieczyszczających, oraz warunki, jakie należy spełnić w celu rolniczego wykorzystania ścieków, a także miejsce, sposób i minimalną częstotliwość pobierania próbek ścieków, metodyki referencyjne analizy i sposób oceny, czy ścieki odpowiadają wymaganym warunkom. Tak zredagowany punkt budzi wątpliwości czy tekst zaznaczony dotyczy ścieków do rolniczego wykorzystania czy wszystkich innych wymienionych w tym punkcie ścieków. Ponadto skoro w tym punkcie jest mowa o najwyższych dopuszczalnych wartościach substancji zanieczyszczających to czy zasadny jest 1 pkt 3) wystarczy tylko w pkt 2 dodać ścieki z oczyszczalni ścieków w aglomeracji. 2 pkt 2. Nieprecyzyjna definicja RLM oczyszczalni: RLM oczyszczalni jest to obciążenie oczyszczalni wyrażone równoważną liczbą mieszkańców, określone na podstawie największego średniotygodniowego ładunku doprowadzonego do oczyszczalni w danym roku. W projekcie nie określono wskaźnika zanieczyszczeń, którego ładunek doprowadzony do oczyszczalni ma stanowić podstawę obliczenia RLM (rozporządzenie nie określa sposobu obliczania maksymalnego tygodniowego ładunku zanieczyszczeń). W dotychczasowym rozporządzeniu definicja wyrażona w 4 pkt 6 brzmi: ( ) RLM ( ) oblicza się na podstawie maksymalnego średniego tygodniowego ładunku zanieczyszczenia wyrażonego wskaźnikiem pięciodniowego biochemicznego zapotrzebowania tlenu, zwanego dalej BZT5, dopływającego do oczyszczalni w ciągu roku, z wyłączeniem sytuacji nietypowych, w szczególności wynikających z intensywnych opadów. W stosunku do dotychczas obowiązującego rozporządzenia usunięte zostało wykluczenie sytuacji nietypowych np. opadów. Dotychczas przy obliczaniu RLM (dla BZT%) odrzucano ładunki z okresów w których były intensywne opady. Ponadto dotychczasowe rozporządzenie umożliwiało podanie wartości RLM projektowanego bez wyliczania rzeczywistego RLM dla oczyszczalni modernizowanych lub nowo wybudowanych. W związku z powyższym mogą pojawić się wątpliwości interpretacyjne. 4 pkt 1. Niezrozumiały zapis: Ścieki bytowe lub komunalne wprowadzane do wód lub do ziemi nie powinny przekraczać najwyższych dopuszczalnych wartości substancji zanieczyszczających. Należy zmienić sformułowanie. Zamiast: "ścieki Uwaga nieuwzględniona. Brzmienie 1 projektu rozporządzenia jest zgodne z treścią upoważnienia ustawowego określonego w art. 99 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne. 5
nie powinny przekraczać" powinno być: "skład ścieków" nie powinien przekraczać albo "jakość ścieków" powinna być zgodna powtarza się to w kilku punktach. Są punkty, w których sformułowano: "ścieki nie powinny zawierać " i tak jest lepiej. 4 pkt 2: Ścieki bytowe lub komunalne z oczyszczalni ścieków w aglomeracji wprowadzane do wód lub do ziemi nie powinny przekraczać najwyższych dopuszczalnych wartości substancji zanieczyszczających albo powinny spełniać minimalny procent redukcji substancji zanieczyszczających zapewniający ten sam stopień ochrony wód przed zanieczyszczeniem, zgodnie z załącznikiem nr 3 do rozporządzenia. Wprowadzony zapis - zapewniający ten sam stopień ochrony wód przed zanieczyszczeniem jest niejasny, co oznacza ten sam stopień ochrony? Dlaczego ustawodawca nie przeniósł wprost zapisu z Dyrektywy Rady 91/271/EWG z dnia 21 maja 1991 r. dotyczącej oczyszczania ścieków komunalnych, którą wdraża ustawa Prawo wodne, a gdzie widnieje zapis W charakterze wymagań stosuje się bądź wielkości stężenia, bądź stopień redukcji. W dyrektywie stopień redukcji nie został uzależniony czy to od zapewnienia tego samego stopnia ochrony jak w projekcie rozporządzenia czy też jak w ustawie Prawo wodne od zapewnienia nieprzekroczenia najwyższych dopuszczalnych wartości zanieczyszczeń określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 99 ust. 1 pkt 2. ustawy Prawo wodne. Należy ponadto zwrócić uwagę na brak konsekwencji w proponowanym projekcie zapisu, ponieważ zapis mówi o warunkach wprowadzania ścieków do wód lub ziemi, natomiast w dalszej jego części czytamy zapewniający ten sam stopień ochrony wód przed zanieczyszczeniem a co z odprowadzaniem do ziemi? 4 pkt 7: Ścieki przemysłowe pochodzące ze stacji uzdatniania wody, ścieki przemysłowe biologicznie rozkładalne, wody z odwodnienia zakładów górniczych oraz ścieki oczyszczane w procesie odwróconej osmozy wprowadzane do ziemi nie powinny zawierać substancji zanieczyszczających w ilościach przekraczających najwyższe dopuszczalne wartości dla ścieków przemysłowych, określone w załączniku nr 4 do rozporządzenia. Ścieki biologicznie rozkładalne powinny być usunięte z wykazu, gdyż zaprzeczają zapisom z ust. 5 (są już określone warunki na wprowadzanie do wód i do ziemi). 5 ust.11: Roczny okres poboru próbek liczy się od dnia, w którym decyzja w sprawie udzielenia/wydania pozwolenia wodnoprawnego lub pozwolenia zintegrowanego stała się ostateczna. Roczny okres powinien być liczony od daty obowiązywania decyzji. Decyzja ostateczna dla pozwolenia wodnoprawnego może zostać wydana z odroczeniem daty obowiązywania pozwolenia. Ewentualnie zamykać okres roczny z dniem 31 grudnia, a w roku wydania pozwolenia określić ilość próbek do pobrania proporcjonalnie do czasu zakończenia danego roku kalendarzowego. Uwaga częściowo uwzględniona. 6
5 ust.13, 14. Nie określono wymagań dla pomiaru przepływu ścieków wymienionych w 4 ust. 7 ( ścieki ze stacji uzdatniania wody.). 6 ust. 9: Średnią dobową wartość substancji zanieczyszczających ustala się na podstawie wartości średnich dobowych próbkach. Zapis niezrozumiały (być może powinno być: " średnich w dobowych próbkach"). 7 ust. 4 pkt. 2. W treści tekstu pojawia się zapis BZT5 co stanowi niespójność w odniesieniu do zapisów stosowanych w innych paragrafach. Proponuje się zastosować zarówno w treści dokumentu oraz w załącznikach jednolitą notację BZT 5. Ponadto zwracamy uwagę, ze zapis ten jest bardzo ryzykowny, jego egzekwowanie spowoduje likwidację większości przydomowych oczyszczalni ścieków. Załącznik nr 12 lp. 12. Jako nazwa substancji podane jest Biochemiczne zapotrzebowanie na tlen BZT 5. Natomiast w załączniku 8 lp. 1 i Załączniku II lp. podane jest: Pięciodobowe biochemiczne zapotrzebowanie na tlen BZT 5. Zasadnym jest ujednolicenie zapisów, proponowany prawidłowy zapis: Biochemiczne zapotrzebowanie tlenu BZT 5. Załącznik nr 12 lp. 14. Jako nazwa substancji podane jest Chemiczne zapotrzebowanie na tlen ChZT. Natomiast w załączniku 8 lp. 1 podaje: Chemiczne zapotrzebowanie tlenu (ChZT Cr ). Zasadnym jest ujednolicenie zapisów, proponowany prawidłowy zapis: Chemiczne zapotrzebowanie tlenu (ChZT Cr ). Załącznik nr 12 lp. 26. Kolumna dotycząca norm wskazuje na normę PN-C-04588-3 wycofaną wg PKN. Zasadnym jest zastąpienie wskazanej normy na aktualną wg PKN: PN-EN ISO 10304-1:2009+AC 2012 jako metody analizy i pomiarów: Metoda chromatografii jonowej IC. Załącznik nr 12 lp. 45. Norma PN-EN ISO 10523:2012 jako jedyna podaje rok wydania normy. Zasadnym jest zastosowanie jednolitego sposobu podawania numerów norm. Załącznik nr 12 lp. 48. Kolumna nazwa substancji nie podaje jakiej substancji dotyczy. Zasadnym jest podanie substancji, której dotyczą wskazane normy. Załącznik nr 12 lp. 50. Kolumna dotycząca norm wskazuje na normę PN-EN 1483 wycofaną wg PKN oraz normę PN-EN 12338 wycofaną wg PKN. Zasadnym jest zastąpienie wskazanych norm na aktualną wg PKN: PN-EN ISO 12846:2012+Ap1:2016-07 jako metody analizy i pomiarów: Metoda absorpcyjnej spektrometrii atomowej z generacją zimnych par (CVAAS). Załącznik nr 12 lp. 55. Zapis normy PN-ISO 9464-3/Ak jest błędny. Prawidłowy zapis normy PN-ISO 9964-3/Ak. Załącznik nr 12 lp. 70. Wskazana norma PN-EN ISO 9377-2 w tytule odnosi się do oznaczania indeksu oleju mineralnego jako składowej kilku frakcji. Zasadnym jest 7
zmiana nazwy substancji na proponowany prawidłowy zapis: Indeks oleju mineralnego (węglowodory ropopochodne). Załącznik nr 12 lp. 70. Jako nazwa substancji podana jest: Zawiesiny łatwoopadające. Natomiast w Załączniku II lp. jest zapis: Zawiesiny łatwo opadające. Zasadnym jest ujednolicenie zapisów, proponowany prawidłowy zapis: Zawiesiny łatwoopadające. W konsultowanym projekcie nie uwzględniono zapisów 4 ust. 4 dotychczasowego Rozporządzenia tj. Jeżeli ścieki komunalne zawierają substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego, wskazane w lp. 3-16 w tabeli I w załączniku nr 4 do rozporządzenia, dopuszcza się ich oznaczanie jako sumaryczny wskaźnik AOX (adsorbowalne związki chloroorganiczne). Wartość dopuszczalna wskaźnika AOX nie została wskazana w obowiązujących pozwoleniach wodnoprawnych na odprowadzanie ścieków z oczyszczalni Spółki. Badania jego zawartości są jednak prowadzone, w związku z koniecznością przekazywania danych do tworzenia Krajowego Rejestru Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń. W związku z planowaną w projekcie zmianą mogą pojawić się wątpliwości interpretacyjne co do możliwości kontynuacji badań związków chloroorganicznych w postaci sumarycznego wskaźnika, które w skrajnym przypadku mogą doprowadzić do konieczności badania zawartości trzynastu wymienionych w załączniku substancji (zamiast wartości sumarycznej w danej próbce). 8