Uszczelnianie budowli Przepony poziome przed podciàganiem kapilarnym Dworzec kolejowy w Heringsdorf
Uszczelnianie budowli WEBAC Sp. z o.o. ul. Wa Miedzeszyƒski 646 03-994 Warszawa tel./fax 22 672 04 76 tel./fax 22 616 04 76 webac@webac.pl www.webac.pl Stan na VII 2008 r. Z chwilà wydania niniejszego prospektu starsze wersje tracà wa noêç. Przekazywane w niniejszym prospekcie informacje sà zgodne z aktualnym stanem naszej wiedzy i doêwiadczeniem. Informacje te nie zwalniajà jednak u ytkownika ze sprawdzenia okreêlonego produktu pod wzgl dem przydatnoêci w konkretnych warunkach i do okreêlonego celu, poniewa nie sà nam znane wszystkie uwarunkowania fizyczne i chemiczne zwiàzane z przerabianiem materia u. Za przestrzeganie przepisów i instrukcji przy stosowaniu produktów WEBAC odpowiedzialny jest u ytkownik.
Zawilgocona budowla defekt nie tylko wizualny Zawilgocenia cokołów oraz ścian fundamentowych należą do najczęstszych problemów w budownictwie. Składa się na to wiele przyczyn. Części budowli na styku z gruntem poddawane są oddziaływaniom takich czynników, jak wody powierzchniowe, wody gruntowe czy wilgoć z gruntu. W strefie cokołu dochodzi do obciążeń dodatkowych jak woda rozbryzgowa, lód, sole i zmiany temperatur. W obiektach wykonanych zgodnie ze sztuką budowlaną tworzy się izolacje zabezpieczające przed wnikaniem wilgoci. Jednak ze względu na błędy wykonawcze, zmieniające się warunki czy też starzenie materiałów, dochodzi do czasowych lub trwałych szkód wynikających z wilgoci. Skutki zawilgocenia są wielorakie: pogarsza się izolacyjność termiczna ścian na wilgotnych ścianach rozwijają się grzyby, algi, zarodniki sole zalegające w murze prowadzą do wykwitów odspojeń. W dłuższym okresie czasu może dojść do naruszenia stabilności konstrukcji. Konieczność podjęcia skutecznych przedsięwzięć przeciwwilgociowych wynika więc z ochrony właściwości użytkowych obiektu oraz zachowania parametrów technicznych substancji budowlanej. Zawilgocony obiekt murowany Przyczyny mokrych Êcian wilgoć podciągana kapilarnie rysy i nieszczelne spoiny nieszczelności w obszarze cokołów i łączenia ścian z cokołem wadliwe uszczelnienie pionowe wady w wentylacji i dyfuzyjności wilgoć higroskopijna spowodowana zasoleniem wady w systemach drenażu odwodnień zmieniające się oddziaływanie wód gruntowych i powierzchniowych WPROWADZENIE 1
Uszczelnianie budowli DIAGNOZA SZKÓD Analiza stanu budowli Aby zaproponować właściwy sposób naprawy, niezbędne jest określenie przyczyn powstałych szkód. Przyczyny ogólne wynikające z ogólnych przesłanek, np. wiek budowli zużycie poszczególnych pomieszczeń wilgotność i temperatura pomieszczeń poziom wód gruntowych wartość ph wód gruntowych i występowanie kwasów ocena podłoża pod obiektem budowlanym Miejsce po wyjęciu rdzenia ze ściany ceglanej Mur cyklopowy z szerokimi, porowatymi spoinami Konstrukcja rodzaj muru (piaskowiec, kamień naturalny, cegła, pustaki z pustką, beton, mur mieszany) grubość ścian sposób wykonania muru (z pustką powietrzną lub bez) homogeniczność, ścisłość, zagęszczenie, porowatość ścian rodzaj podłoża, gruntu i fundamentów sposób wprowadzenia instalacji zasilających ocena statyki dotychczas wykonywane naprawy WilgotnoÊç Analiza stanu zawilgocenia pozwala na wskazanie przyczyn powstałych szkód i umożliwia tym samym wypracowanie poprawnej koncepcji naprawy. Dokładniejsze określenie poziomu zawilgocenia umożliwia pobranie próbek muru lub pobranie rdzenia. Laboratoryjnie można wówczas określić stopień zawilgocenia poszczególnych elementów budowli. Stan wilgotności muru określa się jako stosunek istniejącej wilgoci do maksymalnej chłonności danego muru. Należy zwrócić uwagę, iż niektóre materiały uszczelniające mogą być stosowane w środowisku o ograniczonej wilgotności. Określenie stanu zawilgocenia umożliwia ponadto oszacowanie ilości środka iniekcyjnego możliwej do wtłoczenia w daną strukturę muru. Mur z kamienia naturalnego na zaprawie gliniastej 2
Zasolenia Sole rozpuszczalne w wodzie, takie jak: siarczany, węglany, chlorki, azotany, ze względu na swoje właściwości higroskopijne (przyciągające wodę) mogą znacząco wpłynąć na zwiększenie poziomu zawilgocenia muru. Z kolei krystalizacja soli na powierzchni muru wpływa na powstawanie wykwitów. Przejście soli z postaci płynnej do postaci krystalicznej wiąże się ze znaczącym przyrostem objętości; powstające ciśnienie może znacząco uszkodzić nie tylko powierzchnię, ale również strukturę wewnętrzną muru. Na podstawie wyjętych próbek można określić również ilość soli w murze, poziom koncentracji i rodzaj soli. Tym samym można określić udział wilgoci higroskopijnej w całości zawilgocenia i przyjąć skuteczne środki zaradcze. Sposób obliczania stopnia zawilgocenia (Z) Z = W - S x 100% C - S Z stopień zawilgocenia W masa próbki wilgotnej S masa próbki suchej C masa próbki całkowicie wysycanej wodą DIAGNOZA SZKÓD Zawilgocony mur z objawami wysoleń powierzchniowych Rozk ad wilgoci w murze w zale noêci od przyczyny jej powstania Na zewnàtrz Wewnàtrz Na zewnàtrz Wewnàtrz Na zewnàtrz Wewnàtrz Na zewnàtrz Wewnàtrz Wilgoć podciągana kapilarnie Wilgoć wnikająca powierzchnią ściany zewnętrznej Wilgoć powstająca w wyniku kondensacji pary wodnej wewnątrz obiektu (kwestia temperatury punktu rosy) Wilgoć powstająca w procesie higroskopijnego pochłaniania wilgoci z otoczenia przez sole znajdujące się w murze 3
Uszczelnianie budowli DIAGNOZA SZKÓD Sposoby dzia ania Êrodków iniekcyjnych: zamykająco Iniekcja jako sposób na wykonanie przepony poziomej przed podciàganiem kapilarnym Brak skutecznych uszczelnień powoduje, że woda wnika w obiekt budowlany przez istniejące rysy, spękania, pustki oraz kapilary i prowadzi tym samym do wystąpienia szkód związanych z wilgocią. W celu ograniczenia rozprzestrzeniania się i wznoszenia wilgoci w murze metodą iniekcji tworzy się przeponę poziomą. Przepona taka stanowi barierę dla dalszego transportu wilgoci w taki sposób, że powyżej tej warstwy izolacyjnej w sposób naturalny zachodzi proces wyrównywania wilgotności z otoczeniem. Ze względu na sposób działania wyróżnia się środki iniekcyjne działające na kapilary: zamykająco przewężająco hydrofobizująco przewężająco hydrofobizująco KapilarnoÊç Rozprzestrzenianie się wilgoci w murze bazuje na podciąganiu kapilarnym poszczególnych części obiektu (mechanizm podobny do zasysania wody przez gąbkę). O skali podciągania kapilarnego decyduje wielkość kapilar. Im mniejsze są pory kapilar, tym większe jest podciąganie wilgoci i transportowana jest ona wyżej. Przy pewnej minimalnej wielkości porów (mikroporach) proces podciągania zostaje przerwany. Podobnie przy porach bardzo dużych (promień powyżej 1 mm). Tak duże pory kapilarne tworzą warstwę przerywającą. Jednocześnie przy wodzie napierającej takie miejsca chłoną bardzo duże ilości wody. przewężająco i hydrofobizująco 4
Mechanizm dzia ania Êrodków iniekcyjnych zamykajàcych kapilary NAPRAWA Spoiny w cokołach i ścianach piwnicznych wykazują zwykle obok porów kapilarnych także pustki, szczeliny, rysy i spękania. Spoiny i fugi wykazują też największą porowatość. Rozprzestrzenianie się środka iniekcyjnego w metodzie iniekcji ciśnieniowej następuje w pierwszym rzędzie poprzez spoiny muru. Środki zamykające kapilary, takie jak żywice poliuretanowe i żele akrylowe, mogą całkowicie zamknąć również większe rysy i spękania. Jednocześnie zamknięte zostają miejsca nieszczelności w zewnętrznej warstwie izolacyjnej, które mogły być miejscami wnikania wilgoci z zewnątrz. W wielu trudniejszych przypadkach, do występowania wody napierającej włącznie, te propozycje materiałów są w zasadzie jedynymi skutecznymi rozwiązaniami. Do wykonania poziomej przepony izolacyjnej niezbędne jest wywiercenie w określonych odstępach otworów w murze pod iniektory. Iniektory o określonej średnicy i długości mocuje się w wykonanych odwiertach. W zależności od grubości muru i innych uwarunkowań iniektory rozmieszcza się w jednym lub dwóch rzędach. Kąt nachylenia odwiertów, a tym samym mocowanych iniektorów, ustala się tak, aby w przypadku muru warstwowego (np. z cegły) przeciąć przynajmniej dwie spoiny poziome muru. Iniekcję wykonuje się za pomocą ciśnieniowej pompy iniekcyjnej. W trakcie tłoczenia środka iniekcyjnego najpierw wypełniane i uszczelniane są istniejące rysy i spękania. Środek iniekcyjny wnika następnie w większe pory i w procesie dalszego tłoczenia penetruje i wypełnia pory kapilarne. Proces iniekcji (tłoczenia żywicy) kontynuuje się tak długo, aż zauważalny będzie opór wzrost ciśnienia roboczego oraz pojawią się ślady wypływu żywicy na powierzchni muru w obszarze wykonywanej iniekcji. Schemat wykonania przepony poziomej a ok. 8 cm a 10. 12,5 cm Przykładowy sposób nawiercania otworów a - a Oś odwiertu Oś iniekcji Różne kąty nachylenia odwiertów w zależności od rodzaju muru 5
Uszczelnianie budowli NAPRAWA WEBAC IP 2 Ârodki iniekcyjne Spienialne ywice poliuretanowe W murach z otwartymi spękaniami i pustkami należy wykonać wstępne wypełnienie, wykorzystując spienialne żywice poliuretanowe. Żywica po kontakcie z wodą podlega spienieniu do postaci piany o bardzo drobnej strukturze porów. Szczególnie w sytuacji występowania wody napierającej szybki czas reakcji (spieniania) umożliwia przerwanie wycieków wody. Dla trwałego uszczelnienia niezbędna jest iniekcja innego materiału niespienialnej żywicy poliuretanowej. Spienialne ywice poliuretanowe WEBAC Zwi kszanie obj toêci Poczàtek reakcji (20 C) WEBAC 150 do 40 x ok. 15 s WEBAC 151 do 30 x ok. 20 s ok 10 s z Komp. Bss Jednokomponentowa pompa iniekcyjna WEBAC IP 2 WEBAC 157 do 15 x ok. 20 s Tłoczenie spienialnej żywicy poliuretanowej w mur zawierający pustki i kawerny 6
Niespienialne ywice poliuretanowe W drodze iniekcji ciśnieniowej żywicami poliuretanowymi, bezrozpuszczalnikowymi, o niskiej lepkości, 2-składnikowymi osiąga się całkowite wypełnienie i zamknięcie kapilar. Poliuretanowe żywice iniekcyjne WEBAC można stosować przy wszystkich rodzajach murów oraz w sytuacji całkowitego zawilgocenia. Żywice iniekcyjne PU WEBAC znakomicie rozprzestrzeniają się w rysach, spękaniach, pustkach i porach, wypełniając i uszczelniając tym samym strukturę muru. Tworzy to trwałą przeponę izolacyjną wypłukanie tego materiału z muru jest niemożliwe. Istniejące sole nie oddziałują negatywnie na cechy i funkcje materiału iniekcyjnego. Iniekcyjne żywice PU WEBAC nie wprowadzają dodatkowej wody w strukturę muru. W kontakcie z wodą środki te mają tendencję do niewielkiego spieniania na powierzchni, tworząc drobne pory nieburzące jednorodnej struktury materiału. Taka struktura materiału poprawia jednocześnie elastyczność układu uszczelniającego oraz wpływa korzystnie na izolacyjność termiczną muru. Dwa składniki żywicy PU przygotowuje się bezpośrednio przed przerabianiem, mieszając do homogenicznej postaci. Materiał tłoczy się w mur za pomocą pompy 1-komponentowej. Iniekcyjne ywice poliuretanowe WEBAC o sta ej obj toêci LepkoÊç WEBAC 1401 120 min ok. 45 mpa s WEBAC 1403 90 min ok. 80 mpa s WEBAC 1404 60 min ok. 110 mpa s GruboÊç muru (cm) Czas przerabiania (1l/20 C) Zu ycie ywic poliuretanowych w procesie iniekcji Zu ycie (kg/m)* 20 40 2,0 5,0 40 50 4,0 6,0 50 60 5,0 7,0 60 70 6,0 9,0 70 80 8,0 11,0 80 90 10,0 14,5 90 100 13,0 18,0 * Zużycie materiału zależy od struktury oraz grubości muru. Podane wartości nie są w żaden sposób wiążące. Poliuretanowa żywica iniekcyjna WEBAC 1401 Iniektory do przerabiania ywic iniekcyjnych Iniektory (końcówki iniekcyjne) są cylindrycznymi zaworami zwrotnymi, łączącymi element budowlany z pompą do iniekcji. Iniektory śrubowe WEBAC montowane są we wcześniej wywierconych otworach. Poprzez napinanie (dokręcanie) iniektora jego gumowy kołnierz zostaje dociśnięty do ścianki odwiertu, a tym samym iniektor pozostaje stabilny nawet przy wysokich ciśnieniach roboczych w trakcie procesu tłoczenia żywic. Iniektory powinny być wykonane z materiałów nierdzewiejących. NAPRAWA 7
Uszczelnianie budowli NAPRAWA WEBAC IP 2K F1 ele akrylowe Żele akrylowe WEBAC są wodnymi środkami iniekcyjnymi, 3-składnikowymi, o bardzo niskiej lepkości, poniżej 10 mpa s. Ten typ materiału zaleca się do stosowania przy grubszych murach, ponieważ żele akrylowe podobnie jak żywice poliuretanowe całkowicie zamykają kapilary. Mogą one być stosowane w środowisku mocno zasolonym lub w maksymalnym stopniu zawilgocenia (w obecności wody). Środki te stosuje się techniką iniekcji ciśnieniowej i przerabia się je z reguły pompą 2-komponentową. Poprzez zmianę koncentracji składnika B można regulować czas reakcji żelu. Żel akrylowy wykorzystuje się też do tworzenia przepon poziomych (lub pionowych) wewnątrz murów o otwartych porach. Materiał cechuje się tym, że pochłania i oddaje wilgoć. Dwukomponentowa pompa iniekcyjna do żelu akrylowego WEBAC IP 2K F1 ele akrylowe WEBAC Czas reakcji LepkoÊç WEBAC 240 17 120 s (22 C) ok. 7 mpa s WEBAC 250 13 18 min (20 C) ok. 2 mpa s Zu ycie eli akrylowych w procesie iniekcji GruboÊç muru (cm) Zu ycie (kg/m)* 40 50 8,0 12,0 50 60 12,0 13,5 60 70 13,5 15,0 70 80 15,0 16,5 80 90 16,5 18,0 90 100 18,0 20,0 * Zużycie materiału zależy od struktury oraz grubości muru. Podane wartości nie są w żaden sposób wiążące. Żel akrylowy do iniekcji WEBAC 240 8
Krzemiany Środki hydrofobizujące na bazie krzemianów odznaczają się bardzo niską lepkością i mogą być stosowane zarówno metodą iniekcji grawitacyjnej, jak też ciśnieniowej. Dla skuteczności tych środków wymaga się jednak, aby stopień zawilgocenia muru nie przekraczał 50%; poziom zasolenia również nie może być wysoki. W przypadku stosowania tych środków uzyskuje się efekt przewężenia kapilar, jak też ich hydrofobizacji. Dla pełnego procesu utwardzenia materiału niezbędne jest wilgotne, alkaliczne podłoże i dostęp dwutlenku węgla. Dlatego też ograniczeniem w ich stosowaniu są grube i mocno zawilgocone mury. Orientacyjne wielkości zużycia określa się od 1 do 2,5 kg/m 2 na każde 10 cm grubości muru. Iniektory do przerabiania elu akrylowego Do tłoczenia żeli akrylowych WEBAC wykorzystuje się iniektory śrubowe z tzw. kalamitką płaską, na którą nasuwa się bicz pompy iniekcyjnej. Alternatywnie stosuje się również iniektory wbijane. Ich dobre umocowanie w otworze zapewniają okrągłe w formie twardo-elastyczne wypustki. NAPRAWA Krzemian WEBAC Czas przerabiania LepkoÊç WEBAC 2100 do iniekcji grawitacyjnej oraz ciśnieniowej bez ograniczeń ok. 10 mpa s Proces tłoczenia żelu akrylowego 9
Uszczelnianie budowli NAPRAWA Mur z widocznymi śladami zawilgocenia kapilarnego Wykonywanie odwiertów pod iniektory Przeprowadzenie iniekcji ciênieniowej zamykajàcej kapilary Prace przygotowawcze Poliuretanowe żywice iniekcyjne oraz żele akrylowe przerabia się techniką iniekcji ciśnieniowej z wykorzystaniem typowych iniektorów pod odwierty. Rozprzestrzenianie się środka iniekcyjnego w porównaniu do iniekcji grawitacyjnej następuje znacznie równomierniej; stopień penetracji medium iniekcyjnego i skuteczność tworzonej przepony izolacyjnej są znacząco wyższe. Odległość między odwiertami i ich głębokość zależą od danych obiektu oraz rodzaju stosowanych iniektorów (np. średnica odwiertu 14 mm dla iniektorów 13x115 mm). Z reguły stosuje się odległość między otworami od 10 do 12,5 cm. Przy nieregularnym murze możliwe są pewne odchylenia. Głębokość nawiertu winna osiągnąć 3/4 grubości muru. Przy murach grubszych zaleca się nawiercanie w dwóch lub więcej rzędach. W takiej sytuacji odległość między rzędami winna wynosić około 8 cm z przesunięciem rozstawu odwiertów o połowę odległości między nimi. W przypadku murów warstwowych (cegła) odwiert winien przecinać dwie spoiny poziome. Kąt nawiercania winien wynosić od 30 do 45. Dla pewności dobrego zamocowania iniektorów odwierty winny być wykonywane przede wszystkim w cegle (a nie w spoinie). Otwory należy przedmuchać powietrzem w celu usunięcia odwierciń i innych zanieczyszczeń. W wykonanych odwiertach mocuje się iniektory śrubowe. Mogą być też wykorzystywane iniektory wbijane (najczęściej z tworzywa sztucznego). Należy zwrócić uwagę na prawidłowe nałożenie głowiczki na kalamitkę (Greifkopf), będącej ostatnim elementem pejcza iniekcyjnego (ostatni fragment węża ciśnieniowego wychodzącego z pompy iniekcyjnej). Dla zapobieżenia niekontrolowanego wycieku środka iniekcyjnego odspojone lub luźne części muru należy usunąć; miejsca te i otwarte spękania oraz rysy należy przesklepić szpachlówką mineralną lub epoksydową. Czyszczenie otworów powietrzem 10
Przeprowadzenie iniekcji Za pomocą pompy iniekcyjnej tłoczy się materiał iniekcyjny tak długo, aż osiągnie się wysycenie spoin, a tym samym zamknięcie porów i kapilar. Oznaką wysycenia określonego fragmentu muru jest wypływ środka iniekcyjnego z muru w obszarze dokonywanej iniekcji lub z sąsiadujących iniektorów. Ponieważ materiał użyty do spoinowania muru (zaprawa) wykazuje znacznie większą porowatość niż cegła czy kamień naturalny, w procesie iniekcji ciśnieniowej w pierwszej kolejności wysyceniu podlegają fugi i spoiny. Środek iniekcyjny penetruje szczególnie głęboko w miejscu styku zaprawy z kamieniem użytym do murowania. Następuje przy tym wypchnięcie wody z rysy, spękań i porów kapilarnych. W procesie iniekcji ciśnieniowej niejako w jednym cyklu roboczym uszczelnia się całą strukturę muru (także pustki, kawerny itp.). W procesie ciągłego tłoczenia środka iniekcyjnego w płaszczyźnie poziomej tworzy się ciągła przepona z wypełnionych żywicą kapilar i porów. W określonym czasie zależnym przede wszystkim od czasu żelowania środka iniekcyjnego należy powtórzyć proces tłoczenia, w celu uzupełnienia środka iniekcyjnego, który może w sposób niekontrolowany, grawitacyjnie wypłynąć z obszaru poddanego uszczelnieniu iniekcyjnemu. Mocowanie iniektorów NAPRAWA Prace koƒcowe Ewentualne zanieczyszczenia powierzchniowe należy usunąć niezwłocznie po zakończeniu procesu tłoczenia żywicy. Po związaniu (polimeryzacji) środka iniekcyjnego należy zdemontować iniektory. Iniektory wbijane są tylko powierzchniowo obcinane lub wbijane. Pozostałe otwory zamyka się właściwą zaprawą. Tłoczenie środka iniekcyjnego Wypełnianie otworów po wykonanej iniekcji 11
Uszczelnianie budowli ROZWIÑZANIA SZCZEGÓLNE maks. 30 40-50 cm Uszczelnienie muru wielowarstwowego W przypadku muru warstwowego środki iniekcyjne mogą w sposób niekontrolowany wnikać w pustkę powietrzną muru. Aby uniknąć takiego zjawiska oraz aby poprawić izolacyjność termiczną muru, proponuje się wypełnienie tej pustki metodą iniekcji grawitacyjnej lub ciśnieniowej środkiem WEBAC 2260 (spienialna, sztywna żywica poliuretanowa). Tłoczenie środka WEBAC 2260 winno odbywać się grawitacyjnie przez wywiercone otwory lub ciśnieniowo. W procesie powolnej ekspansji środek żeluje do postaci twardej piany, o zamkniętych drobnych porach. Środek wypełnia istniejące pustki, kawerny itp. Materiał jest znakomitą izolacją poziomą i pionową; jednocześnie stanowi znakomite podłoże dla wykonywania kolejnej fazy izolacji poziomej w całym przekroju muru. Dodając katalizator można modyfikować czas i skalę spieniania. Schemat wypełnienia pustki powietrznej w murze Grawitacyjne zalewanie środka WEBAC 2260 w pustkę powietrzną w murze Zabezpieczenia powierzchniowe Po wykonaniu uszczelnienia poziomego mokry mur jeszcze długo może oddawać wilgoć w procesie naturalnego wysychania. Dla prawidłowego przebiegu tego procesu na murze nie mogą znajdować się powłoki niedyfuzyjne czy znacząco ograniczające proces dyfuzji. Znajdujące się w murze sole mogą prowadzić do wysoleń powierzchniowych. Aby wyeliminować czy ograniczyć higroskopijne wchłanianie wilgoci przez sól, wysolenia winny być usunięte z powierzchni muru. Często podejmowane są takie kroki, jak usuwanie powstałych grzybów, wspomaganie procesu wysychania muru (grzejniki, mikrofale), wzmożone wietrzenie, nakładanie tynków renowacyjnych. Do stworzenia innego, nowego typu zabezpieczeń powierzchniowych poleca się modyfikowane powłoki bitumiczne WEBAC 5622 lub tzw. cement elastyczny powłoka z dyspersji bitumicznoakrylowej WEBAC 5611. Innym technologicznie pomysłem na zabezpieczenie powierzchni od strony gruntu jest wykonanie powłoki zewnętrznej metodą iniekcji kurtynowej. Uszczelnienie powierzchniowe 12
Uwaga Prosimy przestrzegać ogólnie znanych i stosowanych zasad oraz danych i uwag zawartych w Kartach Informacji Technicznej poszczególnych produktów WEBAC. Chętnie pomożemy przy rozwiązywaniu konkretnych problemów. Prosimy o kontakt. 13
Obszary zastosowaƒ Êrodków WEBAC Uszczelnianie budowli Przepony poziome przed podciàganiem kapilarnym Naprawa rys i sp kaƒ Uszczelnianie i zamykanie rys pracujàcych i po àczeƒ przenoszàcych napr enia Iniekcje kurtynowe Uszczelnianie powierzchniowe budowli przykrytych gruntem (uszczelnienia kurtynowe pow okà zewn trznà) Uszczelnianie przerw roboczych i dylatacji Uszczelnianie przerw roboczych i dylatacji w budownictwie z betonu Uszczelnianie w budownictwie ziemnym Uszczelnianie sp kaƒ i szczelin w budownictwie ziemnym Naprawa kana ów i tuneli Uszczelnianie spoin i rys w kana ach i tunelach Uszczelnianie powierzchniowe Uszczelnianie zewn trzne budowli od strony gruntu Zabezpieczenia powierzchniowe Zabezpieczenia pow okowe posadzek i powierzchni przemys owych Stabilizacja gruntów Wype nianie, wzmacnianie i stabilizacja gruntów i budowli Nasza Formu a - Wasze Rozwiàzanie WEBAC Sp. z o.o. ul. Wa Miedzeszyƒski 646 03-994 Warszawa tel./fax 22 672 04 76 tel./fax 22 616 04 76 webac@webac.pl www.webac.pl