Nr 6 (101) Rok XVII Naczelnej Rady Lekarskiej Warszawa, X 2006

BIULETYN Nr 6 (101) Rok XVII Warszawa, X 2006 REDAKTOR NACZELNY: MARIUSZ JANIKOWSKI Posiedzenie NRL 8 września 2006 r. Uchwała Nr 27/06/V zmieniająca uchwałę w sprawie uczestnictwa w pracach europejskich organizacji lekarzy i lekarzy stomatologów Na podstawie art. 35 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o izbach lekarskich (Dz.U. Nr 30, poz. 158, z 1990 r. Nr 20, poz. 120, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 152, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2001 r. Nr 126, poz. 1383, z 2002 r. Nr 240, poz. 2052 oraz z 2004 r. Nr 92, poz. 885) uchwala się, co następuje: 1 W uchwale nr 45/03/IV z dnia 11 kwietnia 2003 r. w sprawie uczestnictwa w pracach europejskich organizacji lekarzy i lekarzy stomatologów, zmienionej uchwałą Nr 18/06/V z dnia 21 kwietnia 2006 r., w 1 pkt 6 otrzymuje brzmienie: 6) Radzie Europejskich Lekarzy Dentystów (CED). 2 Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia. Uchwała Nr 28/06/V zmieniająca uchwałę w sprawie zaświadczeń stwierdzających formalne kwalifikacje lekarzy i lekarzy dentystów, zaświadczeń stwierdzających kwalifikacje w zakresie specjalności lekarskich i lekarsko-dentystycznych oraz zaświadczeń dotyczących postawy etycznej Na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 2 i 3 w zw. z art. 35 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o izbach lekarskich (Dz. U. Nr 30, poz. 158, z 1990 r. Nr 20, poz. 120, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 152, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2001 r. Nr 126, poz. 1383, z 2002 r. Nr 153, poz. 1271 i Nr 240, poz. 2052 oraz z 2004 r. Nr 92, poz. 885) oraz art. 6 ust. 9 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2005 r. Nr 226, poz. 1943, Nr 253, poz. 2131 oraz z 2006 r. Nr 117, poz. 790) uchwala się, co następuje: 1. W uchwale Nr 80/04/IV z dnia 23 kwietnia 2004 r. w sprawie zaświadczeń stwierdzających formalne kwalifikacje lekarzy i lekarzy dentystów, zaświadczeń stwierdzających kwalifikacje w zakresie specjalności lekarskich i lekarsko-dentystycznych oraz zaświadczeń dotyczących postawy etycznej (tekst jednolity: obwieszczenie Nr 3/05/IV Prezesa z dnia 2 marca 2005 r.), zmienionej uchwałą Nr 105/05/IV z dnia 15 kwietnia 2005 r., uchwałą Nr 111/05/IV z dnia 16 września 2005 r. oraz uchwałą Nr 25/06/V z dnia 22 czerwca 2006 r., załącznik nr 7 do uchwały otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszej uchwały. 2. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia. Załącznik do uchwały Nr 28/06/V Załącznik nr 7 Wykaz specjalności lekarskich i lekarsko-stomatologicznych, uzyskanych na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów, uznanych za równorzędne ze specjalnościami lekarskimi i lekarsko-dentystycznymi określonymi w przepisach obowiązujących w Unii Europejskiej w odniesieniu do Rzeczypospolitej Polskiej oraz wykaz aktów prawnych, na podstawie których były dotychczas uzyskiwane specjalizacje A. Specjalności lekarskie Specjalności lekarskie wymienione w przepisach obowiązujących w Unii Europejskiej w odniesieniu do Rzeczypospolitej Polskiej Specjalności lekarskie uzyskiwane na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów, uznane za równoważne ze specjalnościami lekarskimi określonymi w przepisach obowiązujących w Unii Europejskiej w odniesieniu Numer aktu prawnego, na podstawie którego były dotychczas uzyskiwane specjalizacje le- do Rzeczypospolitej Polskiej karskie Alergologia alergologia II (podsp.) 22, 24 Allergology alergologia II 25, 26 alergologia 35, 36, 37 alergologia 38, 40, 43 Anestezjologia anestezjologia II 15, 17, 18, 21 i intensywna terapia anestezjologia i reanimacja II 22, 24 Anaesthetics anestezjologia i intensywna terapia II 25, 26, 27 anestezjologia i intensywna terapia 35, 36, 37 anestezjologia i intensywna terapia 38, 40, 43 Chirurgia dziecięca chirurgia dziecięca II 15, 17, 18, 21 Paediatric surgery chirurgia dziecięca II 22, 24 chirurgia dziecięca II 25, 26, 27 chirurgia dziecięca 35, 36, 37 chirurgia dziecięca 38, 40, 43 Chirurgia chirurgia klatki piersiowej II 22, 23, 24 klatki piersiowej chirurgia klatki piersiowej II 25, 26, 27 Thoracic surgery chirurgia klatki piersiowej 35, 36, 37 chirurgia klatki piersiowej 38, 40, 43 Chirurgia naczyniowa chirurgia naczyniowa 35, 36, 37 Vascular surgery chirurgia naczyniowa 38, 40, 43 Chirurgia ogólna chirurgia II 15, 17, 18, 21 General surgery chirurgia ogólna II 22, 24 chirurgia ogólna II 25, 26, 27 chirurgia ogólna 35, 36, 37 chirurgia ogólna 38, 40, 43 Chirurgia plastyczna chirurgia plastyczna II 22, 24 Plastic surgery chirurgia plastyczna II 25, 26 chirurgia plastyczna 35, 36, 37 chirurgia plastyczna 38, 40, 43 Chirurgia chirurgia szczękowa II 22, 23, 24 szczękowo-twarzowa chirurgia szczękowa II 25, 26 Maxillo-facial surgery chirurgia szczękowo-twarzowa 35, 36, 37 (basic medical training) chirurgia szczękowo-twarzowa 38, 40, 43 Choroby płuc choroby płuc II 15, 17, 18, 21 Respiratory medicine choroby płuc II 22, 24, choroby płuc II 25, 26, 27 choroby płuc 35, 36, 37 choroby płuc 38, 40, 43 Choroby wewnętrzne choroby wewnętrzne II 15, 17, 18, 21 General (internal) medicine choroby wewnętrzne II 22, 24 choroby wewnętrzne II 25, 26, 27 choroby wewnętrzne 35, 36, 37 choroby wewnętrzne 38, 40, 43 Choroby zakaźne choroby zakaźne II 15, 17, 18, 21 Communicable choroby zakaźne II 22, 24 diseases choroby zakaźne II 25, 26, 27 choroby zakaźne 35, 36, 37 choroby zakaźne 38, 40, 43 Dermatologia dermatologia i wenerologia II 15, 17, 18, 21 i wenerologia dermatologia i wenerologia II 22, 24 Dermato-venerology dermatologia i wenerologia II 25, 26, 27 dermatologia i wenerologia 35, 36, 37 dermatologia i wenerologia 38, 40, 43 Diagnostyka analityka lekarska II 15, 17, 18, 21 laboratoryjna diagnostyka laboratoryjna II 22, 24 Clinical biology diagnostyka laboratoryjna II 25, 26, 27 diagnostyka laboratoryjna 35, 36, 37 diagnostyka laboratoryjna 38, 40, 43 Endokrynologia endokrynologia II (podsp.) 22 Endocrinology endokrynologia II 25, 26 endokrynologia 35, 36, 37 endokrynologia 38, 40, 43 Farmakologia farmakologia kliniczna II 22 kliniczna farmakologia i zielarstwo II 25, 26 Pharmacology farmakologia kliniczna II 25,26 farmakologia II 28 farmakologia kliniczna 35, 36, 37 farmakologia kliniczna 38, 40, 43 Gastroenterologia gastroenterologia II (podsp.) 22 Gastro-enterology gastroenterologia II 25, 26 gastroenterologia 35, 36, 37 gastroenterologia 38, 40, 43 Geriatria gerontologia II (podsp.) 22, 24 Geriatrics geriatria II 25, 26 geriatria 35, 36, 37 geriatria 38, 40, 43 DOKUMENTY NRL I PREZYDIUM ZNAJDUJĄ SIĘ NA STRONIE INTERNETOWEJ NIL www.nil.org.pl. strona 1 Biuletyn 6/2006

DOKUMENTY NRL I PREZYDIUM ZNAJDUJĄ SIĘ NA STRONIE INTERNETOWEJ NIL www.nil.org.pl Hematologia hematologia II (podsp.) 22, 24 General haematology hematologia II 25, 26, 27 hematologia 35, 36, 37 hematologia 38, 40, 43 Immunologia kliniczna immunologia kliniczna 35, 36, 37 Immunology immunologia kliniczna 38, 40, 43 Kardiologia kardiologia II (podsp.) 22, 24 Cardiology kardiologia II 25, 26, 27 kardiologia 35, 36, 37 kardiologia 38, 40, 43 Medycyna nuklearna ochrona radiologiczna II 17 Nuclear medicine ochrona radiologiczna II 24 ochrona radiologiczna II 26 medycyna nuklearna II (podsp.) 22, 24 medycyna nuklearna II 25, 26, 27 medycyna nuklearna 35, 36, 37 medycyna nuklearna 38, 40, 43 Medycyna pracy medycyna przemysłowa II 15, 17, 18, 21 Occupational medicine medycyna przemysłowa II 22, 24 medycyna pracy II 25, 26, 27 medycyna lotnicza II 26 medycyna pracy 35, 36, 37 medycyna pracy 38, 40, 43 Medycyna ratunkowa medycyna ratunkowa 35, 36, 37 Accident and emergency medicine medycyna ratunkowa 38, 40, 43 Mikrobiologia lekarska mikrobiologia II 15, 17, 18, 21 Microbiology-bacteriology mikrobiologia i serologia II 22, 24 mikrobiologia II 25, 26, 27 mikrobiologia lekarska 35, 36, 37 mikrobiologia lekarska 38, 40, 43 Medycyna transportu medycyna morska i tropikalna 22 Tropical medicine medycyna morska i tropikalna II 25, 26 wojskowa medycyna morska II 26 medycyna transportu 35 medycyna transportu 38, 43 Nefrologia nefrologia II (podsp.) 22 Renal diseases nefrologia II 25, 26 nefrologia 35, 36, 37 nefrologia 38, 40, 43 Neurochirurgia neurochirurgia II 15, 17, 18, 21 Neurological surgery neurochirurgia II 22, 24 neurochirurgia i neurotraumatologia II 25, 26 neurochirurgia 35, 36, 37 neurochirurgia 38, 40, 43 Neurologia neurologia II 15, 17, 18, 21 Neurology neurologia II 22, 24 neurologia II 25, 26, 27 neurologia 35, 36, 37 neurologia 38, 40, 43 Okulistyka okulistyka II 15, 17, 18, 21 Ophthalmology okulistyka II 22, 24 okulistyka II 25, 26, 27 okulistyka 35, 36, 37 okulistyka 38, 40, 43 Ortopedia chirurgia ortopedyczna II 15, 17, 18, 21 i traumatologia chirurgia urazowo-ortopedyczna II 22, 24 narządu ruchu ortopedia i traumatologia II 25, 26, 27 Orthopaedics ortopedia i traumatologia narządu ruchu 35, 36, 37 ortopedia i traumatologia narządu ruchu 38, 40, 43 Otorynolaryngologia laryngologia II 15, 17, 18, 21 Oto rhino laryngology otolaryngologia II 22, 24, otolaryngologia II 25, 26, 27 otorynolaryngologia 35, 36, 37 otorynolaryngologia 38, 40, 43 Patomorfologia anatomia patologiczna II 15, 17, 18, 21 Pathological anatomy patomorfologia II 22, 24, patomorfologia II 25, 26, 27 patomorfologia 35, 36, 37 patomorfologia 38, 40, 43 Pediatria pediatria II 15, 17, 18, 21 Paediatrics pediatria II 22, 24, pediatria II 25, 26, 27 pediatria 35, 36, 37 pediatria 38, 40, 43 Położnictwo położnictwo i ginekologia II 15, 17, 18, 21 i ginekologia położnictwo i ginekologia II 22, 24, Obstetrics położnictwo i ginekologia II 25, 26, 27 and gynaecology położnictwo i ginekologia 35, 36, 37 położnictwo i ginekologia 38, 40, 43 Psychiatria psychiatria II 15, 17, 18, 21 Psychiatry psychiatria II 22, 24, psychiatria II 25, 26, 27 psychiatria 35, 36, 37 psychiatria 38, 40, 43 Psychiatria dzieci psychiatria dziecięca II 22, 24 i młodzieży psychiatria dzieci i młodzieży II 25, 26 Child psychiatry psychiatria dzieci i młodzieży 35, 36, 37 psychiatria dzieci i młodzieży 38, 40, 43 Radiologia radiologia II 15, 17, 18, 21 i diagnostyka obrazowa radiodiagnostyka II 22, 24, Diagnostic radiology radiodiagnostyka II 25, 26, 27 radiologia i diagnostyka obrazowa 35, 36, 37 radiologia i diagnostyka obrazowa 38, 40, 43 Radioterapia onkologiczna radioterapia II 15, 17, 18, 21 Radiotherapy radioterapia II 22, 24, radioterapia onkologiczna II 25, 26, 27 radioterapia onkologiczna 35, 36, 37 radioterapia onkologiczna 38, 40, 43 Rehabilitacja medyczna rehabilitacja ogólna II 22, 24 Physiotherapy rehabilitacja medyczna II 25, 26, 27 rehabilitacja medyczna 35, 36, 37 rehabilitacja medyczna 38, 40, 43 Reumatologia reumatologia II 22 Rheumatology reumatologia II 25, 26, 27 reumatologia 35, 36, 37 reumatologia 38, 40, 43 Urologia urologia II 15, 17, 18, 21 Urology urologia II 22, 24, urologia II 25, 26, 27 urologia 35, 36, 37 urologia II 38, 40, 43 Zdrowie publiczne organizacja ochrony zdrowia 15 Community medicine organizacja ochrony zdrowia II 22 organizacja ochrony zdrowia II 25, 26, 27 organizacja ochrony zdrowia wojsk II 24, 26 zdrowie publiczne 35, 36, 37 zdrowie publiczne 38, 49, 43 B. Specjalności lekarsko-stomatologiczne (dentystyczne) Specjalności lekarsko-dentystyczne wymienione w przepisach obowiązujących w Unii Europejskiej w odniesieniu do Rzeczypospolitej Polskiej Specjalności lekarsko-stomatologiczne uzyskiwane na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów, uznane za równoważne ze specjalnościami lekarsko-dentystycznymi określonymi w przepisach obowiązujących w Unii Europejskiej w odniesieniu do Rzeczypospolitej Polskiej Numer aktu prawnego, na podstawie którego były dotychczas uzyskiwane specjalizacje lekarsko-stomatologiczne Chirurgia stomatologiczna chirurgia stomatologiczna II 28 Oral surgery chirurgia stomatologiczna 35, 36, 37 chirurgia stomatologiczna 38, 40, 43 Ortodoncja ortodoncja II 25, 26, 27 Orthodontics ortodoncja 35, 36, 37 ortodoncja 38, 40, 43 C. Wykaz aktów prawnych, na podstawie których były dotychczas uzyskiwane specjalizacje Nr Akt prawny 01 Zarządzenie Ministra Zdrowia z dnia 11 grudnia 1951 r. w sprawie zasad i trybu uznawania lekarzy za specjalistów w niektórych dziedzinach medycyny (M.P. Nr A-105, poz. 1507) 02 Instrukcja Nr 72/52 Ministra Zdrowia z dnia 18 czerwca 1952 r. (Nr Z.I.A./513/52) w sprawie trybu uznawania lekarzy za specjalistów w niektórych dziedzinach medycyny oraz zaprowadzenia ewidencji lekarzy uznanych za specjalistów (Dz. U. Min. Zdr. Nr 13, poz. 145) 02a Zarządzenie Ministra Zdrowia z dnia 10 października 1952 r. w sprawie ustalenia programów specjalizacji lekarzy w niektórych dziedzinach medycyny (Dz. U. Min. Zdr. Nr 20, poz. 201) 03 Zarządzenie Ministrów: Zdrowia i Obrony Narodowej z dnia 27 października 1952 r. w sprawie zasad i trybu uznawania lekarzy-żołnierzy w czynnej służbie wojskowej za specjalistów w niektórych dziedzinach medycyny (Dziennik Rozkazów MON Nr 29, poz. 154) 04 Zarządzenie Ministra Zdrowia z dnia 15 lipca 1953 r. w sprawie zasad i trybu uznawania lekarzy za specjalistów (M.P. Nr A-70, poz. 852) 04a Instrukcja Nr 57/53 Ministra Zdrowia z dnia 27 lipca 1953 r. (Z.I.C. 04093/53) w sprawie wykonywania przepisów o specjalizacji lekarzy (Dz. U. Min. Zdr. poz. 115) 05 Zarządzenie Ministra Zdrowia z dnia 27 stycznia 1954 r. zmieniające zarządzenie z dnia 15 lipca 1953 r. w sprawie zasad i trybu uznawania lekarzy za specjalistów (M.P. Nr A-14, poz. 304) 06 Zarządzenie Ministrów: Zdrowia i Obrony Narodowej z dnia 27 stycznia 1954 r. w sprawie zasad i trybu uznawania lekarzy wojskowych za specjalistów (Dziennik Rozkazów MON Nr 4, poz. 13) 07 Zarządzenie Ministrów Zdrowia i Spraw Wewnętrznych z dnia 11 kwietnia 1957 r. w sprawie zasad i trybu uznawania lekarzy służby zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych za specjalistów (Dz. U. MSW Nr 8, poz. 22 oraz Dz. Urz. Min. Zdr. Nr 16, poz. 100) 08 Zarządzenie Ministrów: Zdrowia i Obrony Narodowej z dnia 14 czerwca 1957 r. w sprawie zasad i trybu uznawania lekarzy wojskowych za specjalistów (Dziennik Rozkazów MON Nr 17, poz. 118) 09 Zarządzenie Ministra Zdrowia z dnia 29 maja 1958 r. w sprawie zasad i trybu uznawania lekarzy za specjalistów (M.P. Nr 45, poz. 263,) 10 Zarządzenie Ministra Zdrowia z dnia 7 czerwca 1958 r. w sprawie zasad i trybu uznawania lekarzy za specjalistów w dziedzinie medycyny kolejowej (Dz. U. Min. Zdr. Nr 12, poz. 54) 10a Zarządzenie Ministra Zdrowia z dnia 3 stycznia 1959 r. zmieniające zarządzenie w sprawie zasad i trybu uznawania lekarzy kolejowych za specjalistów w dziedzinie medycyny kolejowej (Dz. U. Min. Zdr. Nr 3, poz. 10) 11 Zarządzenie Ministrów Zdrowia i Spraw Wewnętrznych z dnia 27 grudnia 1958 r. w sprawie zasad i trybu uznawania lekarzy służby zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych za specjalistów (Dz. U. MSW z 1959 r. Nr 1, poz. 1) 12 Zarządzenie Ministra Zdrowia z dnia 12 czerwca 1959 r. zmieniające zarządzenie z dnia 29 maja 1958 r. w sprawie zasad i trybu uznawania lekarzy za specjalistów (M.P. Nr 58, poz. 287) 13 Zarządzenie Ministrów: Zdrowia i Obrony Narodowej z dnia 12 czerwca 1959 r. w sprawie zasad i trybu uznawania lekarzy wojskowych za specjalistów (Dziennik Rozkazów MON Nr 15, poz. 83) 14 Zarządzenie Ministra Zdrowia z dnia 30 listopada 1959 r. zmieniające zarządzenie z dnia 29 maja 1958 r. w sprawie zasad i trybu uznawania lekarzy za specjalistów (M.P. Nr 4, poz. 17) 15 Zarządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 29 grudnia 1962 r. w sprawie zasad i trybu uznawania lekarzy za specjalistów (M.P. Nr 2, poz. 4, z 1965 r. Nr 19, poz. 85) 15a Wyjaśnienie Departamentu Szkolnictwa Wyższego i Nauki z dnia 31 sierpnia 1963 r. (NS-502-B47/63) w sprawie egzaminów na specjalistów (Dz. U. Min. Zdr. i O.S. Nr 17, poz. 108) 16 Zarządzenie Ministrów: Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 7 stycznia 1963 r. w sprawie programów specjalizacji lekarzy (Dz. U. Min. Zdr. i O.S. Nr 4, poz. 21) 17 Zarządzenie Ministrów: Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Obrony Narodowej z dnia 16 lipca 1964 r. w sprawie zasad i trybu uznawania lekarzy wojskowych za specjalistów (Dziennik Rozkazów MON Nr 12, poz. 71) 18 Zarządzenie Ministrów: Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Spraw Wewnętrznych z dnia 2 listopada 1964 r. w sprawie zasad i trybu uznawania za specjalistów lekarzy służby zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (Dz. U. MSW Nr 18, poz. 48) 19 Zarządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 5 lipca 1966 r. zmieniające zarządzenie w sprawie zasad i trybu uznawania lekarzy za specjalistów (M.P. Nr 34, poz. 176) 19a Zarządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 5 lipca 1966 r. zmieniające zarządzenie w sprawie zasad i trybu uznawania lekarzy za specjalistów (Dz. U. Min. Zdr. i O.S. Nr 17, poz. 7) 20 Zarządzenie Ministra Obrony Narodowej Nr 69 MON z dnia 8 listopada 1971 r. w sprawie zasad i trybu uznawania wojskowych lekarzy dentystów i farmaceutów w dziedzinie organizacji i taktyki służby zdrowia (Dziennik Rozkazów MON Nr 23, poz. 114) 21 Zarządzenie Ministrów: Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Spraw Wewnętrznych z dnia 17 kwietnia 1972 r. w sprawie zasad i trybu uznawania za specjalistów lekarzy służby zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (Dz. U. MSW Nr 5, poz. 17) 22 Zarządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 10 marca 1973 r. w sprawie specjalizacji lekarzy, lekarzy dentystów i farmaceutów (Dz. U. Min. Zdr. i O.S. Nr 7, poz. 33) 23 Zarządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 16 kwietnia 1974 r. zmieniające zarządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy, lekarzy dentystów i farmaceutów (Dz. U. Min. Zdr. i O.S. Nr 10, poz. 43) 24 Zarządzenie Ministrów: Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Obrony Narodowej z dnia 22 stycznia 1975 r. w sprawie specjalizacji lekarzy wojskowych, lekarzy dentystów wojskowych i farmaceutów wojskowych (Dziennik Rozkazów MON Nr 2, poz. 14) 25 Zarządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 1 lutego 1983 r. w sprawie specjalizacji lekarzy, lekarzy dentystów, magistrów farmacji oraz innych pracowników z wyższym wykształceniem zatrudnionych w służbie zdrowia i opiece społecznej (Dz. U. Min. Zdr. i O.S. Nr 3, poz. 19) 26 Zarządzenie Ministrów: Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Obrony Narodowej z dnia 16 grudnia 1983 r. w sprawie specjalizacji lekarzy wojskowych, lekarzy dentystów wojskowych i farmaceutów wojskowych oraz pozostałej kadry i pracowników wojskowej służby zdrowia (Dziennik Rozkazów MON Nr 1, poz. 79) 27 Zarządzenie Ministrów: Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Spraw Wewnętrznych z dnia 31 października 1985 r. w sprawie specjalizacji lekarzy, lekarzy dentystów, magistrów farmacji oraz innych pracowników z wyższym wykształceniem zatrudnionych w służbie zdrowia resortu spraw wewnętrznych (Dz. U. MSW Nr 6, poz. 17) 28 Zarządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 31 maja 1986 r. zmieniające zarządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy, lekarzy dentystów, magistrów farmacji oraz innych pracowników z wyższym wykształceniem zatrudnionych w służbie zdrowia i opiece społecznej (Dz. U. Min. Zdr. i O.S. Nr 7, poz. 26) 29 Zarządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 3 października 1989 r. w służbie zdrowia i opiece społecznej (Dz. U. Min. Zdr. i O.S. Nr 8, poz. 50) 30 Zarządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 27 marca 1991 r. w służbie zdrowia i opiece społecznej (Dz. U. Min. Zdr. i O.S. Nr 2, poz. 3) 31 Zarządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 11 czerwca 1994 r. w służbie zdrowia i opiece społecznej (Dz. U. MZiOS Nr 9, poz. 19) 32 Zarządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 19 sierpnia 1994 r. w służbie zdrowia i opiece społecznej (Dz. U. MZiOS Nr 11, poz. 23) 33 Zarządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 27 maja 1996 r. zmieniające zarządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy, lekarzy dentystów, magistrów farmacji oraz innych pracowników z wyższym wykształceniem zatrudnionych w służbie zdrowia i opiece społecznej (Dz. U. MZiOS Nr 8, poz. 21) strona 2 Biuletyn 6/2006.

34 Zarządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 21 stycznia 1997 r. w służbie zdrowia i opiece społecznej (Dz. U. MZiOS Nr 2, poz. 4) 35 Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 25 marca 1999 r. w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów (Dz. U. Nr 31, poz. 302 i Nr 61, poz. 676 oraz z 2000 r. Nr 6 poz. 84) 36 Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 17 kwietnia 2000 r. w sprawie trybu uzyskiwania tytułu specjalisty przez lekarza będącego żołnierzem w czynnej służbie wojskowej, pełniącego służbę lub zatrudnionego w zakładzie opieki zdrowotnej tworzonym przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych (Dz. U. Nr 31, poz. 389) 37 Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 czerwca 2000 r. w sprawie trybu uzyskiwania tytułu specjalisty przez lekarza będącego żołnierzem w czynnej służbie wojskowej, pełniącego służbę lub zatrudnionego w zakładzie opieki zdrowotnej tworzonym przez Ministra Obrony Narodowej (Dz. U. Nr 51, poz. 611) 38 Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 6 sierpnia 2001 r. w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów (Dz. U. Nr 83, poz. 905) 39 Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 18 grudnia 2001 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów (Dz. U. Nr 148, poz. 1661) 40 Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 4 kwietnia 2003 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów (Dz. U. Nr 85, poz. 784) 41 Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 27 listopada 2003 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów (Dz. U. Nr 205, poz. 1992) 42 Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 28 września 2004 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów (Dz. U. Nr 224, poz. 2284) 43 Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 października 2005 r. w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów (Dz. U. Nr 213, poz. 1779) Uchwała Nr 29/06/V z dnia 8 września 2006r. zmieniająca uchwałę w sprawie delegowania przedstawicieli do Krajowej Rady Egzaminów Lekarskich Na podstawie art. 35 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 4 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o izbach lekarskich (Dz.U. Nr 30, poz. 158, z 1990 r. Nr 20, poz. 120, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 152, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2001 r. Nr 126, poz. 1383, z 2002 r. Nr 153, poz. 1271 i Nr 240, poz. 2052 oraz z 2004 r. Nr 92, poz. 885) uchwala się, co następuje: 1 W uchwale Nr 8/02/IV z dnia 9 lutego 2002r. w sprawie delegowania przedstawicieli do Krajowej Rady Egzaminów Lekarskich wprowadza się następującą zmianę: - pkt 3 otrzymuje brzmienie: 3) Romuald Krajewski. 2 Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia. Stanowisko Nr 10/06/V z dnia 8 września 2006r. w sprawie nowelizacji ustawy o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych, obejmującej zakaz palenia tytoniu w miejscach publicznych Naczelna Rada Lekarska stwierdzając, że nauki medyczne już dawno i bez żadnych wątpliwości potwierdziły negatywny wpływ palenia tytoniu praktycznie na wszystkie obszary zdrowia ludzi, uznając, że nie ma także żadnych wątpliwości co do szkodliwości zdrowotnej tzw. biernego palenia przez osoby zmuszone do przebywania w otoczeniu palaczy tytoniu, znając statystyki mówiące, że ciągle duża część dorosłych, a także niepełnoletnich Polaków pali tytoń, a choroby związane z paleniem są w Polsce najczęstszą przyczyną śmierci i głównym czynnikiem przedwczesnej umieralności, dostrzegając potrzebę zintensyfikowania działań na rzecz promowania zdrowego stylu życia wśród Polaków szczególnie w środowiskach młodzieżowych, zauważając podejmowane z sukcesem w innych krajach działania zmierzające do zakazywania palenia tytoniu w miejscach publicznych, widząc także w Polsce w środowiskach lekarzy, młodzieży, działaczy samorządowych, dziennikarzy i polityków narastającą liczbę inicjatyw na rzecz ograniczenia możliwości palenia tytoniu w miejscach publicznych, stwierdza, że dobrym sposobem ograniczenia epidemii palenia tytoniu i zahamowania katastrofalnego wpływu palenia na zdrowie dzisiejszych obywateli Polski oraz przyszłych pokoleń Polaków może stać się całkowity zakaz palenia tytoniu w miejscach publicznych. Naczelna Rada Lekarska zwraca się do wszystkich lekarzy i lekarzy dentystów o osobiste poparcie tego stanowiska. Stanowisko Nr 11/06/V w sprawie wypowiedzi polityków dotyczących przyszłości samorządu lekarskiego Naczelna Rada Lekarska wyraża zaniepokojenie atmosferą publicznej dyskusji na temat miejsca samorządności zawodowej w systemie demokracji polskiej, a szczególnie wypowiedziami niektórych polityków zapowiadających ograniczenie roli czy zniesienie obowiązkowej przynależności do samorządu lekarskiego, mogące doprowadzić do jego likwidacji. Istnienie samorządu lekarzy i lekarzy dentystów w Polsce jest wieloletnią tradycją licznych państw Europy, w tym Polski. Obecnie ponad 80% lekarzy i lekarzy dentystów praktykujących w państwach członkowskich Unii Europejskiej jest obligatoryjnie zrzeszona w samorządach zawodowych. Powstanie samorządów tych zawodów na ziemiach polskich (lekarskiego w 1920 r. i lekarzy dentystów w 1938 r.) nastąpiło w okresie budowy niepodległej Rzeczypospolitej po latach niewoli uznano wtedy, że taka obowiązkowa organizacja jest niezbędnym elementem nowoczesnego, demokratycznego Państwa. Oba te samorządy podjęły także działalność natychmiast po II wojnie światowej, włączając się w odbudowę struktur Państwa. Taka forma odpowiedzialności obywatelskiej była jednak nie do pogodzenia z totalitarnym państwem komunistycznym. W 1950 r. doszło do likwidacji izb lekarskich i lekarsko dentystycznych. Jednak już w 1989 r. przemiany demokratyczne zaowocowały przywróceniem samorządu, tym razem wspólnego dla lekarzy i lekarzy dentystów. Odbudowa demokratycznej i obywatelskiej Polski oparła ją, obok instytucji Państwa, na rozwijaniu samorządności obywatelskiej stanowiącej najlepszą gwarancję trwałości demokracji. Uznano wówczas powszechnie, że dla dobra całego społeczeństwa samorządność terytorialna i zawodowa są najlepszymi formami uczestnictwa obywateli w sprawach, które bezpośrednio ich dotyczą. Wśród orędowników samorządności było wiele osób sprawujących dziś najwyższe funkcje państwowe. Zasadę oparcia organizacji Państwa na samorządności potwierdziła w 1997 r. Konstytucja RP, czyniąc z niej jedną z podstawowych reguł rządzących Polską. Samorządom w zakresie opisanym odpowiednimi ustawami Państwo powierzyło część swojej władzy i odpowiedzialności za sprawy ogółu. W samorządzie lekarskim zrozumienie tej idei dominowało od początku jego funkcjonowania. W tworzenie jego struktur zaangażowało się wiele osób, dla których odbudowa demokracji i sprawiedliwości oraz dobro wspólne były priorytetami. Zgodnie z ustawą o izbach lekarskich samorząd lekarski reprezentuje w różnych sprawach interesy zawodowe lekarzy i lekarzy dentystów. Wśród zadań samorządu znalazło się także wiele obszarów, w których działa on w interesie Państwa i ogółu obywateli, a w szczególności sprawuje pieczę nad należytym wykonywaniem zawodu lekarza i lekarza dentysty w interesie pacjentów. Są to: prowadzenie centralnego i okręgowych rejestrów lekarzy i lekarzy dentystów (jedyne kompletne źródło danych o tym środowisku), wykonywanie wszystkich czynności dotyczących prawa wykonywania zawodu lekarza lub lekarza dentysty (sprawdzanie warunków niezbędnych do uzyskania prawa, kontrola stanu zdrowia, orzekanie o niezdolności do wykonywania zawodu itp.), rejestrowanie praktyk lekarskich i lekarsko dentystycznych i nadzór nad jakością udzielanych w nich świadczeń, uczestniczenie we wszystkich obszarach podyplomowego doskonalenia zawodowego (w organizacji lekarskiego i lekarsko dentystycznego egzaminów państwowych, stażu podyplomowego, specjalizacji oraz kształcenia ustawicznego) niestety wpływ samorządu na wiele regulacji prawnych w tym zakresie jest ograniczony, akredytacja podmiotów prowadzących kształcenie podyplomowe i sprawdzanie dokumentacji potwierdzającej udział w kształceniu, prowadzenie całości spraw związanych z odpowiedzialnością zawodową lekarzy i lekarzy dentystów, określanie zasad etycznych obowiązujących wszystkich lekarzy i lekarzy dentystów, aktywny udział w dyskusji o kształcie polskiego systemu ochrony zdrowia oraz w tworzeniu prawa w zakresie ochrony zdrowia poprzez współpracę z organami państwa w obszarze legislacji i praktyki działania systemu, wykonywanie zadań Państwa wynikających z uczestnictwa Polski w Unii Europejskiej jako tzw. instytucja właściwa do spraw zawodów lekarza i lekarza dentysty, opiniowanie kandydatów na ważne stanowiska w ochronie zdrowia, w tym także na ordynatorów. Mimo formalnego obowiązku pokrywania kosztów tych działań przez budżet państwa, od wielu lat samorząd finansuje je w znacznym stopniu (około 60% poniesionych kosztów) z funduszy własnych (ze składek członkowskich). Samorząd lekarski był, jest i będzie rzecznikiem nieustannego podnoszenia kwalifikacji lekarzy i lekarzy dentystów, w szczególności specjalizowania się, z jak najszerszym dostępem do wszelkich form kształcenia podyplomowego. Naczelna Rada Lekarska stwierdza, że izby lekarskie w Polsce postrzegane są dobrze przez większość partnerów na różnych szczeblach. Współpraca z Parlamentem RP, Ministerstwem Zdrowia, Narodowym Funduszem Zdrowia oraz licznymi instytucjami centralnymi i regionalnymi układa się dobrze. Samorząd lekarski w Polsce jest także wysoko oceniany przez instytucje Unii Europejskiej. Samorząd lekarski jest gotowy do współdziałania z odpowiednimi organami państwa (także w zakresie porządkowania przepisów dotyczących izb) w celu podniesienia jakości tej współpracy, jak również jakości wykonywania jego ustawowych zadań. Naczelna Rada Lekarska stwierdza, że podejmowanie radykalnych zmian w zakresie podstaw prawnych działania samorządu lekarskiego jest bezzasadne. Może to zaburzyć prawidłowe funkcjonowanie samorządowych struktur państwa. Propozycje zniesienia obowiązkowej przynależności do samorządu uniemożliwią wykonywanie większości zadań ustawowych w stosunku do wszystkich lekarzy i lekarzy dentystów. Usunięcie samorządności zawodowej lekarzy i lekarzy dentystów z systemu organizacji Rzeczypospolitej Polskiej oznaczałoby poważny uszczerbek w podstawach demokracji obywatelskiej naszej Ojczyzny i mogłoby stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa zdrowotnego pacjentów. DOKUMENTY NRL I PREZYDIUM ZNAJDUJĄ SIĘ NA STRONIE INTERNETOWEJ NIL www.nil.org.pl. strona 3 Biuletyn 6/2006

DOKUMENTY NRL I PREZYDIUM ZNAJDUJĄ SIĘ NA STRONIE INTERNETOWEJ NIL www.nil.org.pl Stanowisko Nr 12/06/V w sprawie projektu ustawy Prawo Farmaceutyczne Naczelna Rada Lekarska, po zapoznaniu się z projektem nowelizacji ustawy Prawo Farmaceutyczne zgłasza następujące uwagi: 1. Proponowana definicja badania niekomercyjnego (art 2, pkt 2 aa) jest niejasna. Projekt deklaruje na wstępie, że badanie niekomercyjne jest przeprowadzane bez udziału przemysłu farmaceutycznego, jednakże w punkcie d) czyni wyjątek, który w praktyce dopuszcza taki sam udział przemysłu farmaceutycznego, jak w każdym innym badaniu klinicznym. Udział ten można zapewnić poprzez osobę trzecią (punkt b). Należy jasno stwierdzić, że udział przemysłu farmaceutycznego w badaniu niekomercyjnym jest dopuszczalny, określając na jakich zasadach. Punkt a) mówi o nieosiąganiu zysku jest to określenie zbyt ogólne, zysk bowiem występuje w wielu formach i różnych aspektach; dla zysku działają również np. instytucje badawcze. Należy dokładniej określić o jaki zysk chodzi. Punkt c) praktycznie nie ma znaczenia, ponieważ porozumienia dotyczące własności danych można zawrzeć również po zakończeniu badania, a do celów rejestracyjnych wykorzystać każde dobrze przeprowadzone badanie. 2. Bardzo poważnym problemem jest wprowadzenie w projekcie pojęcia własności danych z badania niekomercyjnego oraz przeniesienia własności danych (art. 37ca). Pojęcie własności danych medycznych nie jest zdefiniowane w polskim prawie, a projekt również nie zawiera propozycji takiej definicji. Należy dokładnie zdefiniować, jakich danych dotyczy regulacja w tym przypadku, co oznacza własność, biorąc zarazem pod uwagę obowiązujące przepisy dotyczące danych medycznych i osobowych. 3. Zamiar ograniczenia wpływów komercyjnych na badania deklarowane jako niekomercyjne poprzez zakaz publikacji wyników badania jest bezzasadny. Każde przeprowadzone badanie powinno być opublikowane, ponieważ uzyskane wyniki mogą służyć nie tylko rejestracji nowych leków/wskazań, ale mieć wpływ na już dokonane rejestracje i wnosić nowe, istotne informacje o działaniach ubocznych i powikłaniach do praktyki klinicznej. 4. Należy jednocześnie wskazać, że istnieją sprzeczności i niejasności w regulacjach dotyczących eksperymentów medycznych zawartych w prawie farmaceutycznym, ustawie o zawodzie lekarza, ustawie o zakładach opieki zdrowotnej. Należy również rozważyć uregulowanie tych zagadnień w jednym akcie prawnym. 5. Wprowadzenie sztywnych cen zbytu oraz marży hurtowych i detalicznych bez bardzo szczegółowego przedstawienia skutków, może doprowadzić wbrew intencjom projektodawców do szkodliwych następstw dla pacjentów. 6. W art. 7 ust. 3 nowelizowanej ustawy o cenach wśród zadań przewidzianego tam zespołu pominięto bezpieczeństwo i jakość działania produktu leczniczego, przy jednoczesnym umieszczeniu kryterium bezpieczeństwa produktu dopiero po piątej pozycji. 7. W art. 37 ae w pkt. 5 należy zmienić proponowany zapis. Inspektor powinien posiadać odpowiednie kwalifikacje tj. wykształcenie wyższe medyczne i równocześnie doświadczenie zawodowe z dziedziny badań klinicznych. 8. Zastrzeżenia dotyczą również sposobu naliczania marży. Powinna zostać ustalona marża stanowiąca określony procent ceny hurtowej np. 10%. Należy zdaniem Naczelnej Rady Lekarskiej odejść od stawki kwotowej. Stanowisko Nr 13/06/V w sprawie projektu ustawy o lekarzu sądowym oraz projektów aktów wykonawczych Naczelna Rada Lekarska po zapoznaniu się z projektem ustawy o lekarzu sądowym oraz następującymi projektami rozporządzeń Ministra Sprawiedliwości: 1. w sprawie sposobu prowadzenia przez lekarza sądowego rejestru wystawionych zaświadczeń lekarskich oraz wysokości, warunków i trybu finansowania kosztów wystawienia zaświadczenia, 2. w sprawie trybu wystawiania zaświadczenia potwierdzającego zdolność lub niezdolność stawiennictwa osoby pozbawionej wolności w przypadku choroby na wezwanie lub zawiadomienie sądu lub organu prowadzącego postępowanie karne oraz zasad doręczania zaświadczenia sądowi lub organowi prowadzącemu postępowanie karne, 3. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad, zakresu i trybu udzielania świadczeń zdrowotnych osobom pozbawionym wolności przez zakłady opieki zdrowotnej dla osób pozbawionych wolności, nadesłanymi przy piśmie Poda Stanu w Ministerstwie Zdrowia z dnia 27 lipca 2006 r., znak: DL-P-IV-442-61/06, zgłasza poniższe uwagi. I. Uwagi do projektu ustawy o lekarzu sądowym: 1. Art. 1 ust. 2: projekt ustawy nie obejmuje postępowań toczących się przed sądami administracyjnymi. Wymogi spójności systemu prawnego przemawiają za ujednoliceniem trybu orzekania o zdolności lub niezdolności do uczestnictwa w postępowaniu przez strony, ich przedstawicieli ustawowych, pełnomocników, świadków i innych uczestników postępowań sądowych bez względu na to, czy postępowanie toczy się przed sądem karnym, cywilnym czy administracyjnym. 2. Art. 4 ust. 1 pkt 2: po wyrazach w zawodzie lekarza dodać wyrazy oraz posiada II stopień specjalizacji lub tytuł specjalisty ; 3. Art. 4 ust. 1 pkt 3: przepis należy skreślić jako zbędny. Jak wynika to bowiem z art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2005 r. Nr 226, poz. 1943) warunkiem przyznania prawa wykonywania zawodu lekarza jest posiadanie pełnej zdolności do czynności prawnych, natomiast w myśl art. 14 pkt 2 tejże ustawy częściowe lub całkowite ubezwłasnowolnienie lekarza skutkuje z mocy prawa utratą prawa wykonywania zawodu. 4. Art. 5 ust.1: w projekcie powinien się znaleźć przepis wprowadzający wymóg uzyskania zgody lekarza na zgłoszenie jego kandydatury do objęcia obowiązków lekarza sądowego. Trudno sobie wyobrazić, żeby izby zmuszały kogokolwiek do zgłoszenia swej kandydatury, gdyż jest to sprzeczne z celami i zadaniami samorządu zawodowego jako organizacji reprezentującej lekarzy i sprawującej pieczę nad należytym wykonywaniem zawodu lekarza. Projekt nie uwzględnia też sytuacji, w której pojawią się problemy ze znalezieniem kandydatów chętnych do objęcia obowiązków lekarza sądowego na obszarze działania określonej okręgowej izby lekarskiej. W projekcie nie wskazano także o jakie specjalności chodzi - czy izba ma przedstawić listę lekarzy wszystkich specjalności co będzie niezwykle trudne zwłaszcza w mniejszych izbach czy też to sądu okręgowego wskaże jacy specjaliści są potrzebni. Ponadto, z projektowanego trybu postępowania wynika, że okręgowa rada lekarska może zgłosić dokładnie taką liczbę kandydatów, jaka ma być liczba lekarzy sądowych. W tej sytuacji, sądu okręgowego pozbawiony byłby możliwości wyboru kandydatów, co wydaje się nie jest intencją autorów projektu. Dla uniknięcia takich sytuacji należałoby przewidzieć, że okręgowa rada lekarska zgłasza większą liczbę kandydatów niż ustalona przez a sądu okręgowego liczba lekarzy sądowych. Ponadto, proponuje się w przepisie tym po wyrazie właściwej dodać wyraz terytorialnie co doprecyzowuje wskazanie okręgowej rady lekarskiej, która ma sporządzić listę kandydatów na lekarzy sądowych. 5. Art. 5 ust. 2: termin na przekazanie owi sądu okręgowego listy kandydatów na lekarzy sądowych jest zdecydowanie za krótki. Z każdym kandydatem należy porozmawiać i uzyskać jego zgodę a następnie podjąć stosowne decyzje na posiedzeniu okręgowej rady lekarskiej. Z uwagi na specyfikę pracy samorządu i podejmowanie decyzji na posiedzeniach rad, termin ten powinien wynosić co najmniej 60 dni. 6. Art. 5 ust. 4 pkt 1: składanie przez lekarza oświadczenia o znajomości skutków usprawiedliwiania niestawiennictwa uczestników postępowania, określonych w kodeksach postępowania cywilnego i karnego, budzi wątpliwości. Taka wiedza u lekarzy może być bardzo różnej jakości. Dlatego oświadczenia takie powinny być składane po uprzednim pouczeniu (lub przeszkoleniu) przez a sądu okręgowego (lub osobę przez niego wyznaczoną) w tym zakresie. 7. Art. 6 ust. 3: wyrażenie organom samorządu adwokackiego i radców prawnych jest nieprecyzyjne, gdyż tych organów jest kilka i spełniają one różne zadania. Dlatego wyrazy organom samorządu adwokackiego i radców prawnych należy zastąpić wyrazami okręgowej radzie adwokackiej i okręgowej radzie radców prawnych. 8. Art. 8 ust. 2: ustawa z dnia 17 maja 1989 r. o izbach lekarskich (Dz.U. Nr 30 poz. 158 z późn. zm.) nie przewiduje prowadzenia w stosunku do lekarzy postępowań dyscyplinarnych, lecz postępowań z zakresu odpowiedzialności zawodowej. Dlatego w przepisie tym wyraz dyscyplinarnych należy zastąpić wyrazami w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej. 9. Art. 9 ust. 1: z przepisu tego wynika, że w razie wszczęcia przeciwko lekarzowi sądowemu m.in. postępowania z zakresu odpowiedzialności zawodowej sądu okręgowego rozwiązuje umowę zawartą z tym lekarzem sądowym ze skutkiem natychmiastowym. Projektowany przepis jest sprzeczny z fundamentalną zasadą domniemania niewinności. Prezes sądu okręgowego powinien być uprawniony jedynie do zawieszenia wykonywania zawartej umowy do czasu wyjaśnienia sprawy. 10. Art. 9 ust. 2: zastrzeżenia budzi zbyt ogólne określenie: w razie powzięcia wątpliwości co do rzetelności wystawionego przez lekarza sądowego zaświadczenia poza niektórymi oczywistymi przypadkami nadużyć przy wystawieniu zaświadczenia, sąd lub prokurator nie posiadają odpowiedniej wiedzy i informacji, aby o tym decydować. Zdaniem samorządu lekarzy przepisy te należy doprecyzować. Ponadto, analogicznie jak w art. 9 ust. 1, naruszana jest tu zasada domniemania niewinności. Przepis należy tak sformułować, żeby w razie wątpliwości co do rzetelności zaświadczenia wystawionego przez lekarza sądowego, sądu okręgowego zwracał się do właściwego organu (prokuratury, okręgowej rady lekarskiej) o wyjaśnienie we właściwym trybie procesowym nasuwających się wątpliwości, a do czasu ich wyjaśnienia mógł zawiesić wykonywanie umowy zawartej z lekarzem sądowym. 11. Art. 12 ust. 1: zazwyczaj niezdolność określonej osoby do stawienia się na wezwanie organu prowadzącego postępowanie karne lub cywilne z powodu stanu zdrowia wynika z powodu nagłej choroby lub urazu. Osoba taka często nie posiada dokumentacji medycznej z przebiegu swojego leczenia, a uzyskanie jej wymaga określonych wysiłków i czasu. W tym stanie rzeczy nałożenie na pacjenta obowiązku przedstawienia lekarzowi sądowemu dokumentacji medycznej dotyczącej tego pacjenta w trybie natychmiastowym może często być niewykonalne. Projektowany przepis należy złagodzić przez dodanie po wyrazie przedstawić wyrazów w miarę możliwości. 12. Art. 13 ust. 2: sprzeciw budzi możliwość wystawiania zaświadczeń wyłącznie na podstawie przedstawionej dokumentacji medycznej w uzasadnionych wypadkach. Przede wszystkim jest to sprzeczne z generalną zasadą, że lekarz wydaje opinię po osobistym zbadaniu pacjenta, a ponadto to właśnie te uzasadnione wypadki stwarzają ogromne pole do nadużyć. Być może lepszym rozwiązaniem byłoby enumeratywne określenie o jakie przypadki chodzi. 13. Art. 25: do ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty należałoby także dodać w art. 50 ust. 16a w brzmieniu: 16a. Wykonywanie funkcji lekarza sądowego, w rozumieniu ustawy z dnia o lekarzu sądowym na podstawie umowy cywilno-prawnej nie jest indywidualną praktyką lekarską lub indywidualną specjalistyczną praktyką lekarską. 14. Zdaniem samorządu lekarskiego lekarzowi sądowemu przy wykonywaniu czynności związanych z wystawieniem zaświadczenia powinna przysługiwać ochrona prawna strona 4 Biuletyn 6/2006.

należna funkcjonariuszowi publicznemu, na wzór art. 44 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz.U. z 2005, nr 226, poz. 1943). Lekarz sądowy pełni funkcję pomocniczego organu wymiaru sprawiedliwości co w pełni uzasadnia przyznanie mu takiej ochrony. II. Uwagi do projektów aktów wykonawczych: 1. 3 ust. 1 projektu rozporządzenia w sprawie sposobu prowadzenia przez lekarza sądowego rejestru wystawionych zaświadczeń lekarskich oraz wysokości, warunków i trybu finansowania kosztów wystawienia zaświadczenia: 40 zł za wystawienie zaświadczenia przez lekarza sądowego to zdecydowanie za mało. Kwota ta nie uwzględnia: nakładu pracy lekarza, który poza badaniem sporządza szereg dokumentów dla zlecającego badanie, kosztów sporządzenia i archiwizacji dokumentów, kosztów sprzętu medycznego jednorazowego i kosztów dezynfekcji oraz sterylizacji sprzętu wielorazowego użytych do badania. Przy tak niskiej stawce trudno się spodziewać, aby lekarze chętnie podejmowali się dodatkowego zajęcia, jakim jest wykonywanie czynności lekarza sądowego. 2. 2 ust. 1 projektu rozporządzenia w sprawie trybu wystawiania zaświadczenia potwierdzającego zdolność lub niezdolność stawiennictwa osoby pozbawionej wolności w przypadku choroby na wezwanie lub zawiadomienie sądu lub organu prowadzącego postępowanie karne oraz zasad doręczania zaświadczenia sądowi lub organowi prowadzącemu postępowanie karne: w praktyce spełnienie warunku, aby zaświadczenie dla osób pozbawionych wolności wystawiał alternatywnie wobec kierownika zakładu opieki zdrowotnej dla osób pozbawionych wolności lekarz pełniący służbę lub zatrudniony w takim zakładzie, może być trudne. Lekarz więzienny nie dysponuje bowiem często żadnymi innymi możliwościami diagnostycznymi poza podstawowym badaniem fizykalnym pacjenta. Wydaje się, że ten obowiązek powinien zostać przeniesiony na lekarzy tych jednostek, które dysponują pełnym zapleczem i sprzętem diagnostycznym, a więc tych jednostek, które dysponują szpitalami więziennymi. Stanowisko Nr 14/06/V w sprawie projektu ustawy o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Naczelna Rada Lekarska, po zapoznaniu się z projektem ustawy o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, nadesłanym przy piśmie Ministra Zdrowia z dnia 3 sierpnia 2006 r., znak: MZ-PLO-0212-3228-13/AK/06, nie zgłasza uwag do tego projektu. Stanowisko Nr 15/06/V w sprawie projektu ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi Naczelna Rada Lekarska po rozpatrzeniu ww. projektu nadesłanego przy piśmie Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia 27 lipca 2006r. znak GIS-OPR-OZO-44(12)MH/06 zgłasza następujące uwagi: 1) Ad art. 2. pkt 1) inwazyjność jest czynnikiem zjadliwości, pkt 3 w tej definicji nie mieści się wszawica (pkt 54 wykazu), pkt 5) proponuje się następującą definicję: choroba łatwo rozprzestrzeniająca się, o wysokiej śmiertelności, powodująca wysokie zagrożenie zdrowia publicznego, a w szczególności cholera, dur brzuszny, dżuma, ospa prawdziwa i wirusowe gorączki krwotoczne. Uzasadnienie celem stosowanego w różnych aktach prawnych tzw. słowniczka jest przedstawianie w nim definicji użytych w nich terminów bądź objaśnień różnych określeń. Dlatego też w odniesieniu do określenia: choroba szczególnie niebezpieczna i wysoce zakaźna konieczne jest wymienienie najpierw cech, których posiadanie kwalifikuje daną chorobę do tej kategorii. Wymienienie kilku chorób nie stanowi definicji, choć mogą one być podane dla przykładu. Tak zresztą jako przykłady należy je traktować, gdyż nie stanowią zamkniętej listy. Świadczy o tym uwaga, że mogą do tej kategorii być zaliczone także...inne choroby zakaźne.... pkt 6), 7) i 24) proponuje się ponowne rozważenie tych pojęć oraz ich definicji. Uzasadnienie budzą one poważne wątpliwości merytoryczne. Termin dekontaminacja jest używany nie tylko w sensie niszczenia biologicznych czynników chorobotwórczych lecz także w sensie usuwania skażeń substancjami radioaktywnymi. Jego treść w odniesieniu do czynników biologicznych pokrywa się w zasadzie z treścią pojęcia dezynfekcja. Termin dezynfekcja zaś w powszechnym rozumieniu nie oznacza niszczenia tylko wegetatywnych form biologicznych. Wreszcie sterylizacja to procesy, które mają wprawdzie jako główny cel niszczenie form wegetatywnych i przetrwalnikowych, ale z założenia niszczą wszelkie formy. pkt 9) proponuje się po wyrazach:...wcześniejszym okresie albo wystąpienie... dodać słowa: na danym obszarze znaczącej liczby przypadków zakażeń bądź zachorowań na choroby zakaźne dotychczas nie występujących, lecz których charakter lub warunki lokalne grożą ich rozprzestrzenianiem się i skreślić pozostałą cześć tekstu projektu. Uzasadnienie jak się wydaje określenie znacząca liczba zamiast wyraźnie większa pozwoli uniknąć sytuacji, w której jeden przypadek np. duru brzusznego w miasteczku, w którym od niepamiętnych czasów nie było takiego przypadku, wymagałby ogłoszenia stanu epidemii. pkt 11) proponuje się po wyrazach: odosobnienie osoby dodać wyraz: lub grupy osób. Uzasadnienie kwarantanna bardzo często dotyczy grupy osób. pkt 14) proponuje się, użycie obcojęzycznego terminu sentinel (wydaje się niewłaściwe, a ponadto w pkt tym w rzeczywistości nie definiuje się tego pojęcia. Proponuje się użycie określenia nadzór epidemiologiczny wybiórczy i zdefiniowanie go). Uzasadnienie zgodnie z przepisami 8. ust. 2. pkt 1) i 2) Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie Zasad Techniki Prawodawczej (Dz.U. Nr 100. poz. 908.): w ustawie należy unikać posługiwania się określeniami lub zapożyczeniami obcojęzycznymi. Poza tym określenie sentinel nie znajduje się w długotrwałym, powszechnym użyciu i nie jest powszechnie zrozumiałe. Wreszcie podane objaśnienie jego treści wcale nie objaśnia jego znaczenia (jaki ma charakter, cel, zakres). W związku z tym należy zmienić to określenie we wszystkich przepisach projektu, w których zostało użyte na inne, odpowiednie określenie. pkt 15) proponuje się zamiast określenia;...związek czasowy... użyć określenia: związek przyczynowy. Uzasadnienie związek tylko czasowy budzi zawsze wątpliwość, że to przypadkowa koincydencja. pkt 17) proponuje się inną redakcję przepisu: czynności mające na celu określenie stopnia zagrożenia wystąpieniem zakażenia lub choroby zakaźnej na podstawie analizy czynników i okoliczności mających wpływ na ich wystąpienie. Uzasadnienie w definicji podanej w projekcie popełniono błąd logiczny oceny nie można definiować podejmowanymi czynnościami. Dla sformułowania jakiejś oceny trzeba dokonać jakiś czynności i na podstawie ich rezultatów (przesłanki) dokonuje się dopiero oceny. pkt 19) proponuje się skreślić określenie ozdrowieniec, gdyż bez podania kryterium czasowego odnosić się może do zróżnicowanej populacji o dużej liczebności. We współczesnej medycynie kryterium wyleczony zdrowy jest stosowane po uzyskaniu ujemnych wyników badań markerów choroby zakaźnej. Tak więc społeczeństwo składa się z osób nie zakażonych i zakażonych, wśród których infekcja może przebiegać w sposób klinicznie jawny lub utajony (tzw. nosicielstwo). Prowadząc nadzór epidemiologiczny nad osobami zakażonymi istotny jest przede wszystkim ich stan mikrobiologiczny nie zaś obraz kliniczny. Dlatego też określenie nosiciel (Art. 2 pkt. 16) wydaje się znacznie łagodniejszym określeniem niż zakażony. Ozdrowieniec jest osobą zdrową natomiast nosiciel zakażoną. pkt 20) proponuje się zamiast wyrazu: wskazujące użyć: mogące wskazywać. Uzasadnienie jeśli wskazują to stanowią wystarczającą podstawę do postawienia rozpoznania (które można, bądź powinno się, potwierdzić odpowiednimi badaniami dodatkowymi). pkt 21) proponuje się inną definicję: osobę, u której nie występują objawy zakażenia ani choroby zakaźnej, lecz która miała styczność ze źródłem zakażenia, a charakter czynnika zakaźnego i okoliczności styczności z nim uzasadniają podejrzenie iż może u tej osoby dojść do rozwoju zakażenia lub choroby zakaźnej. Uzasadnienie - definicja podana w projekcie jest niepełna. pkt 24) - proponuje się następującą definicję: proces niszczenia wszelkich form biologicznych czynników chorobotwórczych, przede wszystkim wegetatywnych i przetrwalnikowych, przez zastosowanie czynników fizycznych lub chemicznych. Uzasadnienie - zaproponowana zmiana treści oddaje rzeczywisty cel oraz skutki sterylizacji. pkt 31) proponuje się inną definicję: wniknięcie do organizmu biologicznego czynnika chorobotwórczego. Uzasadnienie definicja podana w projekcie zawiera błąd logiczny zakażenie nazywa się reakcją (na zakażenie!) oraz merytoryczny zakłada się, że wszystkie reakcje na zakażenie są niekorzystne. Wiele reakcji na zakażenie jest korzystnych (uruchomienie całego systemu obronnego!), w niektórych przypadkach zakażeń zaś nie dochodzi do rozwoju biologicznego czynnika chorobotwórczego, wreszcie są przypadki, w których dochodzi do rozwoju takiego czynnika, ale bez reakcji ze strony organizmu sytuacja katastrofalna anergia! Tylko w potocznym rozumieniu terminu zakażenie lokalnie obrzęk, zaczerwienienie, powiększenie i bolesność okolicznych węzłów chłonnych, lub ogólnie dreszcze, gorączka objawy jego rozwoju nazywa się zakażeniem. Nie należy jednak w akcie prawnym posługiwać się potocznym, oczywiście błędnym, rozumieniem tego terminu. Ponadto zakażenie nie musi wiązać się z niekorzystną reakcją organizmu (zakażenie bezobjawowe). pkt 34) proponuje się inną definicję: stan zdrowotny całego społeczeństwa (z ewentualnym dodaniem: lub określonej grupy ludności) oceniany na podstawie wyników analizy różnych wskaźników epidemiologicznych i demograficznych oraz zespołu różnych czynników mających wpływ na ten stan. Uzasadnienie podana w projekcie definicja jest nie do przyjęcia. Przede wszystkim zawiera błąd logiczny nie można rzeczownika zdrowie ( publiczne to jego przymiotnik tylko) definiować przez podejmowanie różnych czynności (działań) na jego rzecz. Stan zdrowia publicznego zależy oczywiście od podejmowania lub zaniechania jakiś działań na rzecz ochrony zdrowia, ale to jest odrębna kwestia. Zaproponowana wyżej definicja zdrowia publicznego nie jest doskonała, ale odpowiada ona przynajmniej formalnie, pojęciu definicji - określenie treści jakiegoś terminu, bądź pojęcia i zakresu jakie obejmują. Proponuje się także wprowadzenie definicji zakażenia szpitalnego 2) Ad art. 3. ust. 2. proponuje się po wyrazach: Monitor Polski następującą treść: wystąpienie takiego zakażenia lub choroby zakaźnej i wskazuje o ile jest znany wywołujący je biologiczny czynnik chorobotwórczy oraz jeśli to konieczne szczególny sposób postępowania świadczeniodawców i osób narażonych na zakażenie lub zachorowanie przez czas określony w obwieszczeniu Uzasadnienie bez zaproponowanych uzupełnień przepis projektu brzmi bardzo nieprecyzyjnie. Poza tym przepisy określają postępowanie w odniesieniu do jakiś czynników chorobotwórczych i chorób, a nie odnoszą się bezpośrednio do nich. DOKUMENTY NRL I PREZYDIUM ZNAJDUJĄ SIĘ NA STRONIE INTERNETOWEJ NIL www.nil.org.pl. strona 5 Biuletyn 6/2006

DOKUMENTY NRL I PREZYDIUM ZNAJDUJĄ SIĘ NA STRONIE INTERNETOWEJ NIL www.nil.org.pl ust. 3. proponujemy skreślić ten ustęp. Uzasadnienie kwestie ściśle kliniczne, takie jak podstawy i zasady rozpoznawania i leczenia określonych stanów chorobowych, także zapobieganie lekooporności są w pewnym zakresie (nie obejmują z zasady nietypowych przebiegów chorób) standaryzowane. Standardy takie są opracowywane przez odpowiednie, wysoce kompetentne gremia naukowe i publikowane w piśmiennictwie fachowym. Są one przedmiotem nauczania akademickiego i w ramach ustawicznego kształcenia podyplomowego. Nie mogą one natomiast być regulowane przepisami administracyjnymi. Tylko niektóre elementy takiej wiedzy klinicznej mogą (i powinny!) skutkować wprowadzaniem różnych rygorów administracyjnych np. rygory przymusowej kwarantanny, przymusowe leczenie. Możliwe (i wysoce pożądane!) byłoby natomiast podawanie w publicznych obwieszczeniach informacji o szerzeniu się groźnej choroby zakaźnej, jej głównych objawów, przy wystąpieniu których dana osoba winna się zgłosić po poradę do lekarza. Ponadto należy zwracać uwagę na skutki realizacji przepisu ust. 3. w odniesieniu do ust. 1. Oznaczałoby to, że odpowiednio długa lista chorób zostanie ujęta w rozporządzeniu, w którym będą, przy każdej z nich, wymienione objawy podmiotowe, objawy przedmiotowe, wyniki odpowiednich badań dodatkowych, zalecana terapia, powikłania itd. To zaś oznacza, że takie rozporządzenie będzie stanowić kompendium wybranych (dość arbitralnie) chorób zakaźnych i zakażeń, a więc książkę zawierającą w istocie wypisy z podręcznika chorób zakaźnych 3) Ad art. 4. ust. 1. proponuje się wykreślić wyrazy:...oraz lekooporności biologicznych czynników chorobotwórczych.... Uzasadnienie to nie może być zadaniem Rady Ministrów, gdyż stanowi ściśle merytoryczną kwestię kliniczną, tak jak wskazano w propozycji zmiany ust. 3. w art. 3. i jej uzasadnienie - uwaga 2). 4) Ad art. 6 ust. 1 pkt 3 - skreślić wyraz ozdrowieńcy 5) Ad art. 7. ust. 1. i ust. 4. proponuje się w ust. 1. w zwrocie: Badania lekarskie u osób skreślić literę u, a w ust. 4. literę tę wpisać między wyrazami: laboratoryjne osób. Uzasadnienie dokonuje się badania lekarskiego osób, a nie u osób. Badania laboratoryjne zaś wykonuje się u osób (w domyśle chodzi o badanie materiału pobranego u lub od osób, bo osoby nie są poddawane badaniom laboratoryjnym 6) Ad art. 11. ust. 1. i 2. proponuje się ponowne przeanalizowanie tych przepisów. Uzasadnienie tak określone zadania jak w ust. 2. są nie do wykonania przez osoby wymienione w ust. 1. i wkraczają poza zawodowe kompetencje wielu z nich. 7) Ad art. 14. ust. 1. pkt 3) lit. e) proponuje się przeredagowanie tego przepisu. Uzasadnienie z redakcji przepisu wynika wprost, że lekooporność narasta w wyniku stosowania profilaktyki Poza tym przepis nakłada na kierowników szpitali bardzo trudne do spełnienia obowiązki. Za indywidualnie stosowaną antybiotykoterapię odpowiadają bezpośrednio lekarze prowadzący chorych i ordynatorzy. 8) Ad art. 15. ust. 1. pkt 2) proponuje się zamiast wyrazów:...jako specjalista... wyrazy:...będący specjalistą.... Uzasadnienie nie każdy diagnosta laboratoryjny jest specjalistą w zakresie bakteriologii. ust. 2 proponuje się następujące zadanie zespołu kontroli zakażeń szpitalnych: 1) nadzór nad przestrzeganiem procedur zapewniających ochronę przed zakażeniami szpitalnymi, 2) analiza występujących zakażeń szpitalnych, opracowywanie raportów o występowaniu zakażeń szpitalnych, 3) szkolenie personelu w zakresie zasad, praktyki i metod kontroli zakażeń szpitalnych. ust. 4. pkt 2) proponuje się dodać na końcu: i na podstawie tych ocen określanie występujących zagrożeń i sposobów ich eliminacji. Uzasadnienie z ocen winny być zawsze wyciągane wnioski i ewentualnie formułowane zalecenia. pkt 3) proponuje się skreślić ten przepis. Uzasadnienie ustalanie standardów farmakoprofilaktyki i farmakoterapii jest zadaniem bardzo trudnym. Ustalaniem ich zajmować się powinien zespół wysoko wykwalifikowanych klinicystów różnych specjalności oraz farmakolog kliniczny. Tak opracowane standardy stanowią z założenia zalecenia do powszechnego stosowania. Nie do przyjęcia jest założenie iż każdy szpital będzie miał własne standardy, ponadto odmienne od standardów stosowanych w innych szpitalach. W sumie, w naszym przekonaniu, w ogromnej większości szpitali w kraju (poza dużymi centrami klinicznymi) nie znajdują się zespoły o odpowiednio wysokich kompetencjach. Dla przykładu jeśli w laboratorium danego szpitala specjalistą bakteriologii jest biolog z wykształcenia to on w ogóle nie może mieć pojęcia o farmakoterapii. Proponuje się dodanie pkt 4 w brzmieniu: pkt 4) podejmowanie decyzji o rozdziale środków finansowych na przedsięwzięcia związane z profilaktyką i zwalczaniem zakażeń szpitalnych. 9) Ad art. 17. ust. 7. pojęcie lekarza sprawującego profilaktyczną opiekę zdrowotną nie jest jednoznaczne. Powstaje wątpliwość, czy obejmuje ono lekarza podstawowej opieki zdrowotnej. Uzasadnienie przy takim sformułowaniu przepisu lekarz praktycznie nie będzie w stanie wywiązać się z tego obowiązku 10) Ad art. 21. ust. 1. proponuje się dodać pielęgniarkę. Uzasadnienie pielęgniarki często spotykają się z pacjentami, u których wystąpił niepożądany odczyn poszczepienny. ust. 5. pkt 1) proponuje się skreślić ten przepis. Uzasadnienie tego rodzaju kwestie nie stanowią materii podlegającej regulacjom administracyjnym. Z takiego ujęcia tej kwestii w przepisie wynika, że mogą wystąpić tylko takie objawy jakie wskaże minister. Jeśli wystąpią inne (a występują!) to bezprawnie Inaczej rodzaje niepożądanych odczynów poszczepiennych, ich wystąpienie i stopień nasilenia zależą od właściwości użytej szczepionki oraz indywidualnej reakcji organizmu osoby zaszczepionej. Odczyny są zatem uwarunkowane mechanizmami biologicznymi i są bardzo urozmaicone. Ze sformułowania natomiast przepisu ust. 5. pkt 1) wynika, że to minister właściwy ds. zdrowia ma moc sprawczą w tym względzie! 11) Ad art. 24 ust. 1 brak terminu dokonania zgłoszenia. 12) Ad art. 25. ust. 1. pkt 1) proponuje się autorom rozważenie czy nie dać w tym przepisie lekarzowi lub felczerowi możliwości decyzji o izolacji chorego (lub podejrzanego o chorobę) w miejscu zachorowania, przy niezwłocznym powiadomieniu o takim przypadku powiatowego inspektora sanitarnego, który podejmie odpowiednie decyzje i działania. Uzasadnienie nie kwestionując podanego w przepisie sposobu postępowania, należy jednakże zauważyć, że zdarzają się zupełnie nietypowe okoliczności, które mogą uniemożliwić postępowanie określone przepisem ustawowym. W takich przypadkach lekarz, zmuszony postąpić inaczej, może narazić się na zarzut złamania przepisu ustawowego. 13) Ad art. 26 ust. 1. pkt 1) proponuje się po wyrażeniu:...ust. 4. pkt 1)... dodać wyrazy: lekarzowi, który zlecił wykonanie badania oraz. Uzasadnienie ten lekarz sprawuje opiekę nad danym chorym i on ma możliwość niezwłocznie wdrożyć stosowne postępowanie. Poza tym z założenia lekarz leczący powinien niezwłocznie otrzymywać wszelkie ważne informacje tyczące jego pacjenta! ust. 4. pkt 2) niezrozumiałe o jakie okoliczności chodzi. pkt 4) proponuje się po wyrazach:...rejestrów zgłoszeń... dodać: materiałów i stwierdzanych biologicznych czynników chorobotwórczych. Ponadto brak terminu dokonania zgłoszenia. Uzasadnienie jasne określenie czasu przechowywania materiałów (poddawanych badaniom laboratoryjnym) i stwierdzanych (bądź nie) biologicznych czynników chorobotwórczych jest bardzo ważne. 14) Ad art. 29. ust. 1. proponuje się przed wyrazem:...zachorowania... dodać wyraz: przypadku. Ponadto należy skreślić zdanie drugie. Uzasadnienie w medycynie przyjęte i utrwalone jest używanie określenia: przypadek choroby... (lub zachorowania na... ). W aktach prawnych należy używać prawidłowej polszczyzny oraz przyjętych w danej dziedzinie określeń i terminów. Nie można używać skrótów terminologicznych. ust. 3. proponuje się wykreślić zwrot:...po zasięgnięciu opinii właściwego konsultanta wojewódzkiego.... Uzasadnienie wydaje się, że osoba, której powierzono funkcję państwowego inspektora sanitarnego ma kompetencje do samodzielnego podejmowania działań, o których mowa w pkt 1) i 2). W przypadku zaś powzięcia jakiś wątpliwości w tych kwestiach inspektor sam zdecyduje czy potrzebuje zasięgnąć opinii i rady konsultanta wojewódzkiego. 15) Ad art. 30. ust. 2 pkt 4 i 5 powstaje wątpliwość co do określenia skażenie ust. 5. proponuje się zmianę redakcyjną przepisu: Na osoby z objawami... mogą być nałożone obowiązki.... ust. 7. proponujemy zmianę redakcyjną:...wojewoda jest obowiązany podjąć działania organizacyjne dla zapewnienia należytych warunków izolacji lub kwarantanny poprzez przydzielenie odpowiednich pomieszczeń... Uzasadnienie nie jest to choroba zaraźliwa, ale indywidualnie bardzo groźna. 16) Ad art. 31 ust. 2 proponuje się dodać kontakt z materiałem zakaźnym jako jedną z przesłanek kwarantanny lub nadzoru. 17) Ad art. 32. ust. 1. proponuje się po wyrazach:...dla zdrowia publicznego... zamiast zwrotu:...poddaje osobę podejrzaną... użyć zwrotu: decyduje o poddaniu osoby podejrzanej.... Uzasadnienie istotne jest w tym przypadku przyznanie lekarzowi, w takich okolicznościach, prawa podjęcia decyzji, a nie tylko wykonania czynności związanych z hospitalizacją. Nie chodzi o informację o tym co robi lekarz lecz o normę ma prawo lub obowiązek podjąć jakąś decyzję, coś winien zrobić. 18) Ad art. 33 ust. 1 wydaje się wątpliwe by lekarz miał możliwość zastosowania przymusu bezpośredniego. 19) Ad art. 34. ust. 1. proponuje się zamiast zwrotu:...są przyjmowane... użyć zwrotu: winny być kierowane i przyjmowane. Uzasadnienie jak wyżej 20) Ad art. 39. przepisy budzą wątpliwości co do ich realności czy aktualna liczba odpowiednich szpitali i liczba specjalistów zapewnia możliwość realizacji przewidzianych zadań? Brak informacji w tym zakresie. Ponadto w ust. 1 pkt 3 proponuje się brzmienie punktów konsultacyjnych do spraw.... 21) Ad art. 41 ust. 2 pkt 1 zamiast wyrazu ilości winno być liczby. 22) Ad art. 42. przepisy tego artykułu wymagają przeredagowania przez autorów oraz zmiany użytej terminologii, tak jak w uwadze 1. 23) Ad art. 44 i 45 brak sprecyzowania kto kieruje zwalczaniem epidemii. 24) Ad art. 45 ust. 3 pkt 4 budzi wątpliwość określenie potwierdzona choroba przewlekła. 25) Ad załącznik pkt 59) proponujemy zamiast zwrotu:...ludzkim zespołem... użyć zwrotu: wirusem ludzkiego zespołu.... Uzasadnienie sformułowanie jest merytorycznie błędne zakażenie odnosi się do czynnika zakażającego (np. wirusa, bakterii), a rozwój zespołu chorobowego bądź choroby jest skutkiem zakażenia takim czynnikiem. Apel Nr 4/06/V do Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia o przedłużenie terminu składania ofert w Konkursie ofert na rok 2007 Naczelna Rada Lekarska apeluje do Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia o przedłużenie terminu składania ofert w Konkursie ofert na rok 2007 o co najmniej 14 dni. Wprowadzenie nowych zasad oraz nowej wersji elektronicznej składania ofert sprawia potencjalnym oferentom poważne trudności w przygotowaniu oferty, a zachowanie dotychczasowego terminu składania ofert w konkursie na rok 2007 uniemożliwi wielu świadczeniodawcom, a przede wszystkim świadczeniodawcom realizującym wieloprofilowe świadczenia zdrowotne, przygotowanie prawidłowych ofert, co skutkować będzie ich odrzuceniem, a tym samym brakiem zabezpieczenia dostępności do świadczeń zdrowotnych. Powyższe wydaje się tym bardziej zasadne, że proponowany przez Narodowy Fundusz Zdrowia termin ogłoszenia rozstrzygnięcia konkursu ofert ustalono na dzień 23 listopada br. strona 6 Biuletyn 6/2006.

Obwieszczenie Nr 2/06/V Prezesa z dnia 15 września 2006 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu uchwały Nr 80/04/IV w sprawie zaświadczeń stwierdzających formalne kwalifikacje lekarzy i lekarzy dentystów, zaświadczeń stwierdzających kwalifikacje w zakresie specjalności lekarskich i lekarsko-dentystycznych oraz zaświadczeń dotyczących postawy etycznej 1. Na podstawie 2 uchwały Nr 25/06/V z dnia 22 czerwca 2006 r. zmieniającej uchwałę w sprawie zaświadczeń stwierdzających formalne kwalifikacje lekarzy i lekarzy dentystów, zaświadczeń stwierdzających kwalifikacje w zakresie specjalności lekarskich i lekarsko-dentystycznych oraz zaświadczeń dotyczących postawy etycznej ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst uchwały Nr 80/04/IV z dnia 23 kwietnia 2004 r. w sprawie zaświadczeń stwierdzających formalne kwalifikacje lekarzy i lekarzy dentystów, zaświadczeń stwierdzających kwalifikacje w zakresie specjalności lekarskich i lekarsko-dentystycznych oraz zaświadczeń dotyczących postawy etycznej, z uwzględnieniem zmian wprowadzonych: 1) uchwałą Nr 86/04/IV z dnia 18 czerwca 2004 r. zmieniającą uchwałę w sprawie zaświadczeń stwierdzających kwalifikacje lekarzy i lekarzy dentystów uznawane w państwach członkowskich Unii Europejskiej, 2) uchwałą Nr 90/04/IV z dnia 17 września 2004 r. zmieniającą i lekarsko-dentystycznych oraz zaświadczeń dotyczących postawy etycznej, 3) uchwałą Nr 101/05/IV z dnia 11 lutego 2005 r. zmieniającą i lekarsko-dentystycznych oraz zaświadczeń dotyczących postawy etycznej ujętych w obwieszczeniu Nr 3/05/IV Prezesa z dnia 2 marca 2005 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu uchwały Nr 80/04/IV Naczelnej Rady Lekarskiej w sprawie zaświadczeń stwierdzających formalne kwalifikacje lekarzy i lekarzy i lekarsko-dentystycznych oraz zaświadczeń dotyczących postawy etycznej, 4) uchwałą Nr 111/05/IV z dnia 16 września 2005 r. zmieniającą i lekarsko-dentystycznych oraz zaświadczeń dotyczących postawy etycznej, 5) uchwałą Nr 25/06/V z dnia 22 czerwca 2006 r. zmieniającą i lekarsko-dentystycznych oraz zaświadczeń dotyczących postawy etycznej, 6) uchwałą Nr 28/06/V zmieniającą i lekarsko-dentystycznych oraz zaświadczeń dotyczących postawy etycznej, oraz zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem 15 września 2006 r. 2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia tekst jednolity uchwały nie obejmuje: 1) 2 uchwały Nr 111/05/V z dnia 16 września 2005 r. zmieniającej uchwałę w sprawie zaświadczeń stwierdzających formalne kwalifikacje lekarzy i lekarzy dentystów, zaświadczeń stwierdzających kwalifikacje w zakresie specjalności lekarskich i lekarsko-dentystycznych oraz zaświadczeń dotyczących postawy etycznej, który stanowi: 2. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia. ; 2) 2 i 3 uchwały Nr 25/06/V z dnia 22 czerwca 2006 r. zmieniającej uchwałę w sprawie zaświadczeń stwierdzających formalne kwalifikacje lekarzy i lekarzy dentystów, zaświadczeń stwierdzających kwalifikacje w zakresie specjalności lekarskich i lekarsko-dentystycznych oraz zaświadczeń dotyczących postawy etycznej, które stanowią: 2. Prezes ogłosi na stronach internetowych Naczelnej Izby Lekarskiej jednolity tekst uchwały, o której mowa w 1, do dnia 1 września 2006 r. 3. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia. ; 3) 2 uchwały Nr 28/06/V zmieniającej i lekarsko-dentystycznych oraz zaświadczeń dotyczących postawy etycznej, który stanowi: 2. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.. 3. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst uchwały Nr 80/04/IV z dnia 23 kwietnia 2004 r. w sprawie zaświadczeń stwierdzających formalne kwalifikacje lekarzy i lekarzy dentystów, zaświadczeń stwierdzających kwalifikacje w zakresie specjalności lekarskich i lekarsko-dentystycznych oraz zaświadczeń dotyczących postawy etycznej nie obejmuje przepisów: 1) uchwały Nr 105/05/IV z dnia 15 kwietnia 2005 r. zmieniającej uchwałę w sprawie zaświadczeń stwierdzających formalne kwalifikacje lekarzy i lekarzy dentystów, zaświadczeń stwierdzających kwalifikacje w zakresie specjalności lekarskich i lekarsko-dentystycznych oraz zaświadczeń dotyczących postawy etycznej oraz załącznika do tej uchwały, 2) 1 pkt 5 uchwały Nr 25/06/V z dnia 22 czerwca 2006 r. zmieniającą uchwałę w sprawie zaświadczeń stwierdzających formalne kwalifikacje lekarzy i lekarzy dentystów, zaświadczeń stwierdzających kwalifikacje w zakresie specjalności lekarskich i lekarsko-dentystycznych oraz zaświadczeń dotyczących postawy etycznej oraz załącznika nr 3 do tej uchwały, jako wygasłych. Załącznik do obwieszczenia Nr 2/06/IV Prezesa z dnia 15 września 2006 r. Uchwała Nr 80/04/IV z dnia 23 kwietnia 2004 r. w sprawie zaświadczeń stwierdzających formalne kwalifikacje lekarzy i lekarzy dentystów, zaświadczeń stwierdzających kwalifikacje w zakresie specjalności lekarskich i lekarsko-dentystycznych oraz zaświadczeń dotyczących postawy etycznej Na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 2 i 3 w zw. z art. 35 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o izbach lekarskich (Dz. U. Nr 30, poz. 158, z 1990 r. Nr 20, poz. 120, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 152, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2001 r. Nr 126, poz. 1383, z 2002 r. Nr 153, poz. 1271 i Nr 240, poz. 2052 oraz z 2004 r. Nr 92, poz. 885) oraz art. 6 ust. 9 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2005 r. Nr 226, poz. 1943 i Nr 253, poz. 2131 oraz z 2006 r. Nr 117, poz. 790) uchwala się, co następuje: 1. Określa się wzory zaświadczeń wydawanych przez okręgowe rady lekarskie lekarzom i lekarzom dentystom, niezbędne do uznania ich kwalifikacji w państwach członkowskich Unii Europejskiej, innych niż Rzeczpospolita Polska: 1) zaświadczenie stwierdzające posiadanie formalnych kwalifikacji lekarza, o którym mowa w art. 6 ust. 9 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 204, Nr 76, poz. 691, Nr 152, poz. 1266 i Nr 153, poz. 1271, z 2003 r. Nr 90, poz. 845 oraz z 2004 r. Nr 92, poz. 882 i 885, Nr 173, poz. 1808 i Nr 210, poz. 2135), zwanej dalej ustawą, stanowiące załącznik nr 1 do uchwały, 1a) zaświadczenie stwierdzające posiadanie formalnych kwalifikacji lekarza, który złożył Lekarski Egzamin Państwowy, stanowiące załącznik nr 1a do uchwały, 1b) 1) zaświadczenie potwierdzające odbycie przez lekarza studiów medycznych zgodnych z art. 23 Dyrektywy Rady 93/16/EWG, stanowiące załącznik nr 1b do uchwały, 2) zaświadczenie stwierdzające posiadanie formalnych kwalifikacji lekarza dentysty, o którym mowa w art. 6 ust. 9 ustawy, stanowiące załącznik nr 2 do uchwały, 2a) zaświadczenie stwierdzające posiadanie formalnych kwalifikacji lekarza dentysty, który złożył Lekarsko-Dentystyczny Egzamin Państwowy: a) dla lekarza dentysty, który posiada dyplom z tytułem lekarza dentysty, stanowiące załącznik nr 2a do uchwały, b) dla lekarza dentysty, który posiada dyplom z tytułem lekarza stomatologa, stanowiące załącznik nr 2b do uchwały, 3) zaświadczenie potwierdzające okres wykonywania zawodu lekarza, stanowiące załącznik nr 3 do uchwały, 4) zaświadczenie potwierdzające okres wykonywania zawodu lekarza dentysty, stanowiące załącznik nr 4 do uchwały, 5) zaświadczenie stwierdzające posiadanie przez lekarza specjalizacji równorzędnej ze specjalizacją wymienioną w przepisach obowiązujących w Unii Europejskiej w odniesieniu do Rzeczypospolitej Polskiej, stanowiące załącznik nr 5 do uchwały, 5a) 2) zaświadczenie stwierdzające posiadanie przez lekarza specjalizacji wymienionej w przepisach obowiązujących w Unii Europejskiej w odniesieniu do Rzeczypospolitej Polskiej, stanowiące załącznik nr 5a do uchwały, 6) zaświadczenie stwierdzające posiadanie przez lekarza dentystę specjalizacji równorzędnej ze specjalizacją wymienioną w przepisach obowiązujących w Unii Europejskiej w odniesieniu do Rzeczypospolitej Polskiej, stanowiące załącznik nr 6 do uchwały, 7) zaświadczenie stwierdzające posiadanie przez lekarza tytułu specjalisty w dziedzinie medycyny rodzinnej, stanowiące załącznik nr 6a do uchwały, 7a) 3) zaświadczenie potwierdzające posiadanie przez lekarza specjalizacji II stopnia w dziedzinie medycyny ogólnej równorzędnej ze specjalizacją w dziedzinie medycyny rodzinnej, stanowiące załącznik nr 6aa do uchwały, 8) zaświadczenie potwierdzające odbycie przez lekarza w Polsce części szkolenia specjalizacyjnego, stanowiące załącznik nr 6b do uchwały, 9) zaświadczenie potwierdzające odbycie przez lekarza dentystę w Polsce części szkolenia specjalizacyjnego, stanowiące załącznik nr 6c do uchwały. 2. Wykaz specjalności lekarskich i lekarsko-stomatologicznych, uzyskanych na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów, uznanych za równorzędne ze specjalnościami lekarskimi i lekarsko-dentystycznymi, określonymi w przepisach obowiązujących w Unii Europejskiej w odniesieniu do Rzeczypospolitej Polskiej oraz wykaz aktów prawnych, na podstawie których były dotychczas uzyskiwane specjalizacje, stanowi załącznik nr 7 do uchwały. 2a. 1. Określa się wzory zaświadczeń wydawanych przez okręgowe rady lekarskie dotyczące postawy etycznej: 1) zaświadczenie dotyczące postawy etycznej lekarza, stanowiące załącznik nr 8 do uchwały, 2) zaświadczenie dotyczące postawy etycznej lekarza dentysty, stanowiące załącznik nr 9 do uchwały. 2. Treść zaświadczeń, o których mowa w ust. 1, okręgowa rada lekarska odpowiednio zmienia, jeżeli lekarz lub lekarz dentysta, dla którego jest wydawane zaświadczenie, został pozbawiony prawa wykonywania zawodu, jego prawo wykonywania zawodu zostało zawieszone, został ukarany przez sąd lekarski lub zaistniały w stosunku do niego inne zdarzenia, o których mowa w tym zaświadczeniu. DOKUMENTY NRL I PREZYDIUM ZNAJDUJĄ SIĘ NA STRONIE INTERNETOWEJ NIL www.nil.org.pl. strona 7 Biuletyn 6/2006

DOKUMENTY NRL I PREZYDIUM ZNAJDUJĄ SIĘ NA STRONIE INTERNETOWEJ NIL www.nil.org.pl 2b. 4) Zaświadczenia potwierdzające odbycie przez lekarza studiów medycznych zgodnych z art. 23 Dyrektywy Rady 93/16/EWG oraz zaświadczenie dotyczące postawy etycznej dla lekarza i lekarza dentysty, absolwentów polskiej szkoły wyższej, którzy nie wystąpili o przyznanie ograniczonego prawa wykonywania zawodu, wydaje Naczelna Rada Lekarska. 3. Zaświadczenia, o których mowa w 1 i 2a, okręgowa rada lekarska wydaje na wniosek lekarza lub lekarza dentysty: 1) będącego członkiem okręgowej izby lekarskiej, albo 2) którego dane znajdują się w okręgowej ewidencji lekarzy i lekarzy dentystów, albo 3) którego dane znajdują się w archiwum okręgowej izby lekarskiej, posiadającego formalne kwalifikacje lub kwalifikacje w zakresie specjalności lekarskich lub lekarsko-dentystycznych, uzyskane w wyniku kształcenia odbytego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od obywatelstwa. 4. Zaświadczenia, o których mowa w 1 pkt 1 i 2, okręgowa rada lekarska wydaje na podstawie: 1) dyplomu lekarza lub lekarza dentysty, wydanego przez polską szkołę wyższą, 2) następujących dokumentów: a) zaświadczenia o prawie wykonywania zawodu lekarza wydanego na podstawie art. 4 ustawy z dnia 28 października 1950 r. o zawodzie lekarza (Dz. U. Nr 50, poz. 458 i Nr 53, poz. 489, z 1956 r. Nr 12, poz. 61, z 1989 r. Nr 30, poz. 158 oraz z 1993 r. Nr 17, poz. 78) i: zaświadczenia o odbytym stażu podyplomowym (pierwszym roku pracy) na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, albo karty stażu podyplomowego, odbytego na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, albo oświadczenia lekarza o ukończeniu stażu podyplomowego, odbytego na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, albo b) zaświadczenia o prawie wykonywania zawodu lekarza dentysty (stomatologa), wydanego na podstawie art. 6 ust. 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 czerwca 1927 r. o wykonywaniu praktyki dentystycznej (Dz. U. z 1934 r. Nr 4, poz. 32 i Nr 110, poz. 976, z 1938 r. Nr 91, poz. 628, z 1947 r. Nr 27, poz. 104 oraz z 1989 r. Nr 30, poz. 158), i zaświadczenia o ukończeniu praktyki przygotowawczej lekarsko-dentystycznej, odbytej na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 3 tego rozporządzenia, albo c) ograniczonego prawa wykonywania zawodu lekarza lub ograniczonego prawa wykonywania zawodu lekarza dentysty, wydanego na podstawie art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty, świadectwa złożenia państwowego egzaminu kończącego staż podyplomowy lekarza lub państwowego egzaminu kończącego staż podyplomowy lekarza dentysty w odniesieniu do lekarzy i lekarzy dentystów, którzy ukończyli staż podyplomowy po dniu 30 września 2004 r. i: karty stażu podyplomowego lekarza lub karty stażu podyplomowego lekarza dentysty, potwierdzającej odbycie stażu podyplomowego na podstawie art. 5 ust. 3 tej ustawy, albo decyzji Ministra Zdrowia o uznaniu stażu podyplomowego odbytego za granicą za równoważny ze stażem odbytym w Rzeczypospolitej Polskiej, wydanej na podstawie art. 15 ust. 5 tej ustawy. 3) (uchylony). 5) 4a. Zaświadczenia, o których mowa w 1 pkt 1a i 2a, okręgowa rada lekarska wydaje na podstawie: 1) dyplomu lekarza lub lekarza dentysty, wydanego przez polską szkołę wyższą, 2) świadectwa złożenia Lekarskiego Egzaminu Państwowego lub Lekarsko-Dentystycznego Egzaminu Państwowego. 4b. 6) 1. Zaświadczenie, o którym mowa w 1 pkt 1b, okręgowa rada lekarska wydaje lekarzowi członkowi okręgowej izby lekarskiej, który ukończył studia medyczne w Rzeczypospolitej Polskiej i nie ukończył stażu podyplomowego lekarza. 2. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje się na podstawie dyplomu ukończenia studiów medycznych, wydanego przez polską szkołę wyższą. 4c. 7) Zaświadczenie, o którym mowa w 1 pkt 5a, okręgowa rada lekarska wydaje lekarzowi na podstawie dyplomu uzyskania tytułu specjalisty w jednej z 42 dziedzin medycyny, wymienionych w obwieszczeniu Ministra Zdrowia z dnia 30 kwietnia 2004 r. w sprawie wykazu specjalności lekarskich uzyskiwanych w państwach członkowskich Unii Europejskiej, które odpowiadają specjalnościom uzyskiwanym w Rzeczypospolitej Polskiej (M. P. Nr 21, poz. 375), wydanego przez Centrum Egzaminów Medycznych. 5. Zaświadczenia, o których mowa w 1 pkt 3 i 4, okręgowa rada lekarska wydaje na podstawie: 1) świadectwa pracy lub dokumentu potwierdzającego zatrudnienie w zakładzie opieki zdrowotnej, 2) zezwolenia na prowadzenie praktyki lekarskiej i zaświadczenia o wpisie do rejestru praktyk lekarskich oraz: a) oświadczenia lekarza lub lekarza dentysty, że wykonywał zawód w ramach tej praktyki przez co najmniej 3 kolejne lata w ciągu ostatnich 5 lat przed wydaniem zaświadczenia, b) dokumentu potwierdzającego uprawnienie do udzielania świadczeń zdrowotnych na art. 35a ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115, z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i 256 i Nr 84, poz. 935, z 2000 r. Nr 3, poz. 28, Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 84, poz. 948, Nr 114, poz. 1193 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 5, poz. 45, Nr 88, poz. 961, Nr 100, poz. 1083, Nr 111, poz. 1193, Nr 113, poz. 1207, Nr 126, poz. 1382, 1383 i 1384 i Nr 128, poz. 1407, z 2002 r. Nr 113, poz. 984, z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 124, poz. 1151 i 1152, Nr 171, poz. 1663, Nr 213, poz. 2081 i Nr 223, poz. 2215 oraz z 2004 r. Nr 210, poz. 2135), 3) świadectwa pracy lub dokumentu potwierdzającego zatrudnienie w jednostce uprawnionej na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia prac badawczych w dziedzinie nauk medycznych lub promocji zdrowia oraz nauczania zawodu lekarza. 5a. Zaświadczenia, o których mowa w 1 pkt 8 i 9, okręgowa rada lekarska wydaje lekarzowi lub lekarzowi dentyście, który odbył część szkolenia specjalizacyjnego lub posiada specjalizację pierwszego stopnia, po przedłożeniu karty szkolenia specjalizacyjnego lub zaświadczenia z wojewódzkiego centrum zdrowia publicznego, potwierdzających okres, miejsce i zakres odbytego szkolenia. 6. Zaświadczenia, o których mowa w 1 i 2a, okręgowa rada lekarska wydaje na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach osobowych lekarza lub lekarza dentysty oraz danych zawartych w okręgowym rejestrze lekarzy lub po przedstawieniu przez lekarza lub lekarza dentystę oryginalnych dokumentów potwierdzających odpowiednio ukończenie studiów wyższych i ukończenie stażu podyplomowego, uzyskanie tytułu specjalisty w danej dziedzinie medycyny albo okresy wykonywania zawodu lekarza lub lekarza dentysty, z zastrzeżeniem 6a. 6a. 1. Zaświadczenie, o którym mowa w 2a, okręgowa rada lekarska wydaje po: 1) uzyskaniu informacji od okręgowego rzecznika odpowiedzialności zawodowej lub Naczelnego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej w zależności od tego, który organ jest właściwy do prowadzenia postępowania w I instancji, okręgowego sądu lekarskiego lub Naczelnego Sądu Lekarskiego w zależności od tego, który organ jest właściwy do orzekania jako I instancja, oraz z rejestru ukaranych lekarzy prowadzonego przez Naczelną Radę Lekarską, 2) złożeniu przez lekarza lub lekarza dentystę oświadczenia w przedmiocie karalności i prowadzenia przeciwko niemu postępowania karnego. 2. Wzory wystąpień do okręgowego rzecznika odpowiedzialności zawodowej, Naczelnego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej, okręgowego sądu lekarskiego, Naczelnego Sądu Lekarskiego i do rejestru ukaranych lekarzy określa załącznik nr 10 do uchwały. 3. Okręgowa rada lekarska kieruje wystąpienie, o którym mowa w ust. 2, bezpośrednio do organu właściwego lub do rejestru ukaranych lekarzy. 4. Rzecznik odpowiedzialności zawodowej oraz sąd lekarski udzielają informacji o postępowaniach będących w toku, przy tym rzecznik odpowiedzialności zawodowej udziela informacji o prowadzeniu postępowania wyjaśniającego w stosunku do lekarza lub lekarza dentysty, któremu przedstawił zarzuty. 5. Organy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oraz osoba upoważniona do udzielania informacji z rejestru ukaranych lekarzy udzielają okręgowej radzie lekarskiej informacji bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 5 dni. 6. Wystąpienia, o których mowa w ust. 2, oraz informacje, o których mowa w ust. 5, mogą być przesyłane faksem lub drogą elektroniczną. 6b. Zaświadczenia, o których mowa w 1 i 2a, wydaje się bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku przez lekarza lub lekarza dentystę, a w razie konieczności dołączenia przez niego dokumentów, o których mowa w 4-6, od dnia złożenia wszystkich dokumentów. 7. Okręgowa rada lekarska przed wydaniem zaświadczeń, o których mowa w 1 i 2a, może zasięgnąć opinii Ośrodka Uznawania Kwalifikacji, działającego przy Naczelnej Izbie Lekarskiej na podstawie odrębnych przepisów. 7a. Zaświadczenia, o których mowa w 1 i 2a, oraz wystąpienia i informacje, o których mowa w 6a, dołącza się do akt osobowych lekarza lub lekarza dentysty. 8. Uchwała wchodzi w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej. Krzysztof Makuch 1) Dodany przez 1 pkt 1 lit. a uchwały Nr 111/05/IV z dnia 16 września 2005 r. zmieniającej uchwałę w sprawie zaświadczeń stwierdzających formalne kwalifikacje lekarzy i lekarzy dentystów, zaświadczeń stwierdzających kwalifikacje w zakresie specjalności lekarskich i lekarsko-dentystycznych oraz zaświadczeń dotyczących postawy etycznej, która weszła w życie z dniem podjęcia. 2) Dodany przez 1 pkt 1 uchwały Nr 25/06/V z dnia 22 czerwca 2006 r. zmieniającej uchwałę w sprawie zaświadczeń stwierdzających formalne kwalifikacje lekarzy i lekarzy i lekarsko-dentystycznych oraz zaświadczeń dotyczących postawy etycznej, która weszła w życie z dniem podjęcia. 3) Dodany przez 1 pkt 1 lit. b uchwały, o której mowa w odnośniku 1. 4) W brzmieniu ustalonym przez 1 pkt 2 uchwały, o której mowa w odnośniku 1. 5) Przez 1 pkt 4 lit. b uchwały Nr 86/04/IV z dnia 18 czerwca 2004 r. zmieniającej uchwałę w sprawie zaświadczeń stwierdzających kwalifikacje lekarzy i lekarzy dentystów uznawane w państwach członkowskich Unii Europejskiej, która weszła w życie z dniem podjęcia. 6) Dodany przez 1 pkt 3 uchwały, o której mowa w odnośniku 1. 7) Dodany przez 1 pkt 2 uchwały, o której mowa w odnośniku 2. Załączniki do uchwały Nr 80/04/IV z dnia 23 kwietnia 2004 r. dostępne na stronie internetowej Naczelnej Izby Lekarskiej www.nil.org.pl. strona 8 Biuletyn 6/2006.