. ZASADY PISANIA PRACY DYPLOMOWEJ W WYŻSZEJ SZKOLE PRZDSIĘBIORCZOŚCI W WARSZAWIE Praca dyplomowa licencjacka powinna liczyć minimum 30 znormalizowanych stron Praca dyplomowa magisterska powinna liczyć minimum 45 znormalizowanych stron Praca dyplomowa na studiach podyplomowych powinna liczyć minimum 30 znormalizowanych stron Praca skład się z następujących elementów: 1. Strona tytułowa (zgodnie z aktualnym wzorem, umieszczonym na stronie uczelni) 2. Spis treści Następne strony są już numerowane i obejmują: 3. Wstęp (wprowadzenie do zagadnienia) 4. Rozdział / Rozdziały teoretyczne 5. Metodologia badań (opis zastosowanych metod badawczych, założenia i cel pracy) 6. Rozdział / Rozdziały badawcze (opisujące badania autora) 7. Dyskusja Wyników 8. Podsumowanie / Wnioski końcowe 9. Literatura / bibliografia Bibliografia (piśmiennictwo i netografia) powinna zawierać tylko takie pozycje, na które autor powołał się przynajmniej raz. Końcowe zestawienie zapisuje się w porządku alfabetycznym z kropką po każdej pozycji i z podaniem liczby porządkowej. Piśmiennictwo: nazwisko/a/ i pierwsza litera imienia, tytuł pracy, tytuł czasopisma lub książki naukowej, ale nie podręcznika akademickiego lub np. encyklopedii jest to bowiem piśmiennictwo wtórne, w przypadku książki wydawnictwo, rok, tom, zeszyt, strony. Netografia: adres strony internetowej, autor, tytuł rok ogłoszenia, strony oraz data czytania. 10. Wykaz tabel 11. Wykaz rysunków 12. Wykaz wzorów 13. Krótkie streszczenie w języku polskim i słowa kluczowe (osobna strona) 14. Krótkie streszczenie i słowa kluczowe w języku angielskim (osobna strona) 15. Oświadczenia 16. Aneksy / Załączniki
ZASADY DOTYCZĄCE STRONY GRAFICZNEJ PRACY 1. Tytuły rozdziałów należy dużymi literami, stosując wyśrodkowanie, kapitaliki, pogrubienie oraz rozmiar czcionki 16. ROZDZIAŁ II TYTUŁ ROZDZIAŁU 2. Tytuły podrozdziałów pisać należy dużymi literami, stosując wyrównanie do lewej strony, kapitaliki, pogrubienie oraz rozmiar czcionki 14. 2.1. TYTUŁ PODROZDZIAŁU 1. W podrozdziałach niższego rzędu (jeśli występują) tytuły pisać należy, stosując wyrównanie do lewej strony, pogrubienie oraz rozmiar czcionki 12. 2.1.1. Tytuł niższego rzędu 1. Zakończenia tytułów i podtytułów nie zamyka się kropką. Można stosować inne znaki przestankowe, typu znak zapytania, jeśli wymaga tego logika wypowiedzi. 2. Wszystkie główne elementy struktury pracy dyplomowej, a więc wstęp (wprowadzenie), pierwszy rozdział, zakończenie, spisy literatury, aktów prawnych, tabel, ewentualne załączniki zaczynają się na stronie nieparzystej pracy. 3. Przy syntetyzowaniu opisywanych treści stosuje się wyliczenia punktowe (zalecane jest np., a., b., c. i kolejne; l., 2., 3. i kolejne; - i kolejne. Do oddzielenia kolejnych wypunktowań należy stosować przecinki (ewentualnie średniki). Wypunktowywanie kończy kropka. W całej pracy należy przyjąć konsekwencję cytowania. Dla spraw istotnych cyfry, dla mniej albo wyliczenie literowe, albo myślnikowe. Błędne jest stosowanie mieszanych systemów lub przy użyciu innych znaków graficznych. 4. Rysunki i tabele należy wyjustować, tabele, rysunki, wykresy numeruje się kolejno przy użyciu cyfr arabskich (Rys. I, Tabela I itd.). W tekście muszą znajdować się odsyłacze do odpowiedniej tabeli lub rysunku wykorzystujące w tym celu ich numer. 5. Element graficzny (np. rysunki i tabele) w pracy musi poprzedzać odpowiednie wprowadzenie (każdy rysunek i tabelę należy odpowiednio zinterpretować). Tytuły należy pisać czcionką o rozmiarze 10 pkt. W odniesieniu do rysunku opis powinien znajdować się pod nim (np. Rys 1. Model procesu sekurytyzacji (opracowanie własne na podstawie R. Emmers, Securization, [w: Contemporary Security Studies, red. A. Collins, Oxford 2007, s. 52.). Natomiast tytuł tabeli umieszcza się powyżej. Należy je wyrównać do lewej strony. Pod rysunkami i tabelami należy podać źródło (czcionka 10 pkt. z wyrównaniem do lewej), zachowując ustalenia dotyczące przypisów (chyba że rysunek lub tabela stanowi opracowanie własne, wówczas obowiązuje zapis: opracowanie własne).
ZASADY DOTYCZĄCE KONSTRUOWANIA PRZYPISÓW I. Przywołany w pracy cytat powinien być wyróżniony w tekście cudzysłowem, bądź zaczynać się od słów: jak zauważa J. Kowalski, ma słuszność J. Kowalski, za J. Kowalskim stwierdzić należy, że itp. Przypisy umieszcza się na dole strony, na której znajduje się cytowany tekst. Numeracja przypisów stanowi kontynuację od pierwszego do ostatniego przypisu w całej pracy dyplomowej. Nie zaleca się stosowania odrębnego numerowania przypisów do kolejnych rozdziałów pracy. Błędnym jest zapis przypisów na końcu danego rozdziału lub na końcu całej pracy. Przypisy mogą mieć charakter źródłowy, uzupełniający, odsyłający, wyjaśniający lub polemiczny, rzadko odautorski. Przypis źródłowy zaczyna się od inicjału imienia i nazwiska (nazwisk) autora (autorów). Następnie, po przecinku, kursywą podaje się tytuł pracy (książki, artykułu). Kolejno umieszcza się miejsce i rok wydania, numer strony (lub numery stron), z której autor pracy dyplomowej korzystał. Przypis kończy kropka. Przykłady poprawnych przypisów znajdują się w następnym punkcie. Każda pozycja literaturowa wykorzystana w przypisach musi znaleźć się w spisie literatury. Przykłady przypisów źródłowych (czcionka 10): a. wydawnictwa zwarte: J. Kowalski, Jak pisać przypisy, Warszawa 2006, s. 32; b. praca zbiorowa: Jak pisać przypisy, red. J. Kowalski, Warszawa 2002, s. 21; c. artykuł w pracy zbiorowej: P. Igrek, Przypisy i ich funkcja w pracy licencjackiej, [w:] Jak pisać przypisy, red. J. Kowalski, Warszawa 2002,s. 23. d. artykuł w czasopiśmie: J. Kowalski, Jak pisać przypisy, Wiadomości Tekściarskie 1997, nr 1 1, s. 45. e. akty normatywne: Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 173, poz. 1807 z późn. zm.). Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 13 października 2005 r. w sprawie określenia wysokości odsetek ustawowych (Dz.U. Nr 201, poz. 1662). Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r., Nr 21, poz. 94 z późn.
b. orzeczenia sądowe: Wyrok SN z dnia 2 lutego 2008 r. 1 CN 33/07, OSNCP 2008, nr 2, poz.7. Wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 3 marca 2006 r., 2 ws 48/05, Wokanda 2006 nr 5, s. 3. c. źródła literatury pozyskane w Internecie: J. Korejba, Jak Putin zagnał Ukrainę do Europy, www.new.org.pl/2013-11-13, jak_putinzagnal_ukraine_do_europy.html, [dostęp: 19.11.2013]. jeśli nie ma autora cytowanych treści, wówczas: Jak Putin zagnał Ukrainę do Europy, www.new.org.pl/2013-11-13, jak_putin-zagnal_ukraine_do_europy.html, [dostęp: 19.11.2013]. W przypadku prac licencjackich czy magisterskich, jak i innych portal Wikipedia nie jest kwalifikowanym źródłem naukowym i nie należy się powoływać na informacje z tej strony, ponieważ zostaną one uznane za błędne. d. Jeśli tytuł i data wydania aktu prawnego podane zostaną w tekście podstawowym, wówczas publikator (np. Dziennik Ustaw, Dziennik Urzędowy UE) należy podać w przypisie, dla przykładu: Statut Rady Europy z dnia 5 maja 1949 r., Dz.U. z 1994 r. nr 118, poz. 565. e. W przypadku powtarzania się tego samego źródła w przypisach stosujemy zapis skrócony. Skrócenia mogą wyglądać następująco: jeśli podczas cytowania tej samej pracy następuje ona bezpośrednio po sobie, wówczas stosuje się zapis: Ibidem, s. 65., jeśli cytowane źródło przedzielają inne przypisy, wówczas obowiązuje zapis: op. cit., np.: M. Czerska, op. cit., s. 54., jeżeli przytaczanych jest kilka prac tego samego autora, przy kolejnym cytowaniu skraca się tytuł do jednego dwóch słów, bez potrzeby ponownego podawania miejsca i roku wydania, np.: B. Liberda, Oszczędności..., s. 54-56. (Kursywą podaje się wówczas tytuł i trzy kropki, natomiast znak przecinka jest już wyprostowaną czcionką).
ZASADY DOTYCZĄCE KONSTRUOWANIA BIBLIOGRAFII 1. Na końcu pracy (po tekście głównym i zakończeniu) należy podać literaturę w kolejności alfabetycznej. 2. Obowiązuje autorski alfabetyczny układ cytowanej literatury. 3. W spisie literatury (przy większej liczbie pozycji) należy podzielić cytowane źródła na akty prawne, opracowania źródłowe oraz cytowane źródła internetowe, np. 4. Opracowania źródłowe: Król H., Struktura i zasady współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych, Sprawy Międzynarodowe 1997, nr 11. Tokarski P., Kierowanie jednostką administracji rządowej, Warszawa 2006. Wawrzyniak B., Podmioty prawa, [w:] Współczesny wymiar prawa, red. M. Romanowska, M. Trocki, Warszawa 2002. Prawo konstytucyjne, red. T. Lis, Warszawa 2002. 5. Akty normatywne, w następującej kolejności i daty uchwalenia: Konstytucja, ustawy, umowy międzynarodowe, rozporządzenia, dyrektywy, decyzje, zarządzenia, regulaminy, S inne (w tym prawo niewiążące Unii Europejskiej, zatwierdzane umowy międzynarodowe, niewiążące uchwały organizacji międzynarodowych, statuty, deklaracje, etc.). 6. Konstruując wykaz aktów prawnych, pamiętać należy o ich kolejności, wyznaczonej konstytucyjną systematyką. a w obrębie tej systematyki ułożyć chronologicznie. Wykaz aktów prawnych 1. Konstytucja RP z dnia 6 kwietnia 1996 r., Dz. U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483. 2. Ustawa Kodeks Pracy z dnia 26 czerwca 1974 r., Dz.U. z 1974 r. Nr 24, poz. 141 z późn. zm. 3. Ustawa prawo o stowarzyszeniach z dnia 10 stycznia 1996 r., Dz.U. z 1989 r. Nr 79 poz. 855, z późn. zm. 4. Ustawa o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych z dnia 27 sierpnia 1997 r., Dz.U. z 2008 r. Nr 14, poz. 92. 5. Ustawa o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 17 grudnia 1998 r., Dz.U. z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 z późn. zm. 6. Ustawa o działalności pożytku publicznego i wolontariacie z dnia 24 kwietnia 2003 r., Dz.U. z 2003 r. Nr 96, poz. 873 z późn. zm. 7. Ustawa o partnerstwie publicznoprawnym z dnia 28 lipca 2005 r., Dz.U. z 2005 r. Nr 169, poz. 1420. 8. Karta Narodów Zjednoczonych z dnia 24 października 1945 r., Dz.U. z 1947 r. Nr 23, poz. 90 z późn. zm. 9. Statut Rady Europy z dnia 5 maja 1949 r., Dz.U. z 1994 r. nr 118, poz. 565. 10. Europejska Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności z dnia 4 listopada 1950 r., Dz.U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284. 11. Europejska Karta Społeczna z dnia 18 października 1961 r., Dz.U. z 1999 r. Nr 8, poz. 67. 12. Traktat o Unii Europejskiej z dnia 7 lutego 1992 r., Dz.U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864. 13. Traktat Amsterdamski zmieniający Traktat o Unii Europejskiej z dnia 2 października 1997 r., Dz.U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864. 14. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie współpracy w dziedzinie ochrony konsumentów z dnia 27 października 2004 r., Dz.Urz. UE L 364 z dnia 15 lipca 2005 r. 15. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie praw osób niepełnosprawnych oraz osób o ograniczonej sprawności ruchowej podróżujących drogą lotniczą z dnia 5 lipca 2006 r., Dz.Urz. UE L 204 z dnia15 lipca 2006 r. 16. Dyrektywa WE w sprawie porozumienia ramowego dotyczącego pracy w niepełnym wymiarze czasu pracy z dnia 15 grudnia 1997 r., Dz.U. \YVE L 131 z dnia 15 lipca 2006 r.
17. Dyrektywa WE dotycząca porozumienia ramowego w sprawie umów na czas określony z dnia 28 czerwca 1999 r., Dz.U. WE L 175 z dnia 15 lipca 2006 r. 18. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stopniu niepełnosprawności, trybu postępowania przy orzekaniu oraz zakresu, składu i sposobu działania zespołów orzekających, a także jednolitego wzorca legitymacji dokumentujących niepełnosprawność oraz organów uprawnionych do jej wystawiania z dnia 21 stycznia 1999 r., Dz.U. z 1999 r. Nr 9, poz. 82. 19. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie kryteriów oceny niepełnosprawności u osób w wieku do 16 roku życia z dnia 1 lutego 2002 r., Dz. U. z 2002 r., Nr 17, poz. 162. 7. Źródła internetowe: l. Korejba J., Jak Putin zagnał Ukrainę do Europy, www.new.org.pl/jak_putinzagnal_ukraine_do_europy.html. (dostęp: 13 listopad 2013).