38 S t r o n a Julita Przeradzka ROLA PROKURATORA W POSTĘPOWANIU W SPRAWACH O PRZESTĘPSTWA I WYKROCZENIA SKARBOWE Obowiązki prokuratora w sprawach o przestępstwa i wykroczenia skarbowe różnią się w zależności od etapu prowadzonego postępowania. Badanie tej materii rozpocząć należy od postępowania przygotowawczego, w którym rola prokuratora może być dwojaka może on bądź sam je prowadzić, bądź ograniczyć się do nadzorowania go. W tym miejscu zaznaczyć trzeba, iż po nowelizacji z dnia 1 lipca 2015r. zasadą jest, iż w przypadku, gdy w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe dochodzenie prowadzone jest przez finansowy organ postępowania przygotowawczego dochodzenie takie pozostaje tylko i wyłącznie pod nadzorem finansowego organu nadrzędnego nad organem prowadzącym to dochodzenie. Tym samym oznacza to, że nie jest ono objęte nadzorem prokuratorskim. Zasadą jest, że postępowanie przygotowawcze w formie śledztwa prowadzone jest przez finansowy organ postepowania przygotowawczego, gdy nie jest ono prowadzone przez prokuratora (art. 151a 1 kodeks karny skarbowy 1 ). Jednak art. 151b 2 k.k.s. stanowi, że w przypadku, gdy śledztwo zostanie wszczęte przez prokuratora posiada on uprawnienie do powierzenia jego prowadzenia w całości lub w pewnym zakresie, jak również dokonanie jedynie poszczególnych czynności w tym postępowaniu określonym organom naczelnikowi urzędu skarbowego, inspektorowi kontroli skarbowej, naczelnikowi urzędu celnego, Straży Granicznej, Policji, jak również Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, czy też Centralnemu Biuru Antykorupcyjnemu. Należy jednak zaznaczyć, że w pewnych sytuacjach prokurator może powierzyć innemu organowi dokonanie jedynie poszczególnych czynności postępowania. Dodatkowo kodeks zastrzega, iż należy wyłączyć z tego czynności, które związane są z postawieniem zarzutów, ich zmianą lub uzupełnieniem czy też zamknięciem śledztwa. Art. 151b 2 k.k.s. powyższe ograniczenie przewiduje w wypadkach jakie określone zostały w art. 151a 2 pkt 2 i 3, czyli jeżeli: osobą podejrzaną jest sędzia, prokurator, funkcjonariusz Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, jak również Centralnego Biura Antykorupcyjnego; osobą podejrzaną jest funkcjonariusz Straży Granicznej, Żandarmerii Wojskowej, finansowego organu postępowania przygotowawczego lub organu nad nim nadrzędnego. W tych przypadkach prokurator ma obowiązek prowadzenia śledztwa. Należy zauważyć, że prokurator prowadzi śledztwo również w każdym przypadku, kiedy wymagają tego okoliczności sprawy. Nawet jeżeli koniecznym jest, aby prokurator obligatoryjnie prowadził śledztwo może on zlecać finansowym oraz niefinansowym organom postępowania przygotowawczego (z wyjątkiem Żandarmerii Wojskowej) pewne zadania w jego zakresie, natomiast nie może przekazać im śledztwa w całości 2. W postępowaniu karnym wyróżnia się dwie formy postępowania przygotowawczego śledztwo oraz dochodzenie. Artykuł 151a. 2. Kodeksu karnego skarbowego przedstawia katalog przestępstw karnych skarbowych, w których prowadzone jest śledztwo. Przepis ten wprowadza nakaz prowadzenia śledztwa w przypadkach nadzwyczajnego obostrzenia kary (art. 37 1 i art. 38 2 k.k.s.), jeżeli osobą podejrzaną jest sędzia, prokurator, funkcjonariusz Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, CBA, funkcjonariusz Straży Granicznej, Żandarmerii Wojskowej, finansowego organu postępowania przygotowawczego lub organu nad nim nadrzędnego. W innych przypadkach, jeżeli ani prokurator ani finansowy organ postępowania przygotowawczego inaczej nie zdecydują, prowadzone jest dochodzenie. Wnioskować z powyższego artykułu można, iż zasadą ogólną jest prowadzenie postępowania przygotowawczego w formie dochodzenia. Dodatkowo zaznaczyć należy, że prowadzenie postępowania przygotowawczego w sprawach o wykroczenia skarbowe jest możliwe tylko i wyłącznie w formie dochodzenia regułę tą ustanawia art. 152 k.k.s. Oskarżycielem publicznym przed sądem w sprawach o przestępstwa skarbowe według art. 121 1 k.k.s. jest zarówno prokurator, jak również organ, który wnosi i później popiera akt oskarżenia dokładnie chodzi tu o organ finansowy postępowania przygotowawczego, tj. o inspektora kontroli skarbowej, urząd celny lub urząd skarbowy. Artykuł 121 1 k.k.s. wskazuje, że prokurator pełni rolę głównego oskarżyciela publicznego w sprawach o przestępstwa skarbowe oraz wykroczenia skarbowe toczących się przed sądem, a uprawnienia związane z tą funkcją będą przysługiwały mu zawsze, bez względu na to czy to on sam w danej sytuacji wniósł akt oskarżenia 3. 1 Ustawa z dnia 10 września 1999r. Kodeks karny skarbowy (Dz.U. 1999 Nr 83 poz.930). 2 V. Konarska Wrzosek, T. Oczkowski, J. Skorupka, Prawo i postępowanie karne skarbowe, Warszawa 2010, s. 345. 3 Ibidem, s.359-360.
39 S t r o n a Nadzór nad dochodzeniami prowadzonymi przez organy finansowe postępowania przygotowawczego sprawują właściwe miejscowo: izba celna (gdy prowadzącym dochodzenie jest urząd celny), izba skarbowa (gdy dochodzenie prowadzi urząd skarbowy) oraz Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej (dla dochodzenia prowadzonego przez inspektora kontroli skarbowej). Jednostki te są nadrzędnymi wobec finansowych organów postępowania przygotowawczego, co ustawodawca zaznaczył w art. 53 39 k.k.s. Wymienione organy nadrzędne w zakresie nadzoru wyposażone zostały w uprawniania prokuratora wymienione w art. 326 1-3 Kodeksu postępowania karnego 4, co wskazane zostało wprost w art.. 122 1 pkt 2 k.k.s. 5 Organy nadrzędne, sprawujące nadzór nad finansowymi organami postępowania przygotowawczego z tytułu sprawowanego nadzoru mogą w szczególności zaznajamiać się z zamiarami organu prowadzącego postępowanie, a przy tym wskazywać kierunki prowadzonego postępowania oraz wydawać w stosunku do niego zarządzenia, żądać przedłożenia materiałów zebranych w toku postępowania, uczestniczyć w czynnościach dokonywanych przez organ prowadzący postępowanie lub nawet osobiście je przeprowadzać, jak również zmieniać i uchylać postanowienia i zarządzenia wydane w toku postępowania przez organ prowadzący. Trzeba jednak mieć na uwadze, że w przypadku śledztwa nadzór nad nim prowadzony jest przez prokuratora, a nie przez organ nadrzędny nad prowadzącym śledztwo organem finansowym postępowania przygotowawczego 6. Katalog czynności procesowych wyłącznych jakie leżą w gestii prokuratora jako oskarżyciela publicznego znajduje się w art. 122 2 k.k.s. Są to czynności, których jednocześnie samodzielnie nie może wykonywać finansowy organ postępowania przygotowawczego, czyli należą ode do wyłącznej kompetencji prokuratora 7. Te czynności procesowe to: 1. zastrzeżenie w szczególnie uzasadnionych wypadkach, że przy kontaktach tymczasowo aresztowanego z obrońcą obecna będzie osoba przez niego do tego zobowiązana lub on osobiście oraz zastrzeżenie kontroli korespondencji podejrzanego z obrońcą (art. 73 2 i 3 Kodeku postępowania karnego 8 ); 2. zwolnienie, dla dobra wymiaru sprawiedliwości, osoby z obowiązku zachowania tajemnicy informacji niejawnych o klauzuli tajności zastrzeżone lub poufne, lub tajemnicy związanej z wykonywaniem zawody, funkcji jeżeli ustawa szczególna nie sprzeciwia się temu (art. 180 1 k.p.k); 3. powołanie w postępowaniu przygotowawczym biegłych psychiatrów dla wydania stosownej opinii (art. 202 k.p.k); 4. wystosowanie w postępowaniu przygotowawczym do sądu wniosku o obserwację w zakładzie leczniczym (art. 203 3 k.p.k); 5. zarządzenie w postępowaniu przygotowawczym przeprowadzenia wywiadu środowiskowego w stosunku do oskarżonego przez kuratora sądowego albo inny uprawniony na podstawie przepisów odrębnych podmiot oraz orzekanie na poziomie postępowania przygotowawczego o wyłączeniu osoby powołanej do przeprowadzenia takiego wywiadu środowiskowego (art. 214 1 i 8 k.p.k); 6. zarządzenie otwarcia albo otwarcie określonych korespondencji, przesyłek oraz bilingów (art. 218 1 k.p.k); 7. dokonanie przeszukania albo wydanie polecenia przeszukania Policji albo innemu organowi jeżeli ustawa tak stanowi (art. 220 1 k.p.k); 8. decydowanie w postępowaniu przygotowawczym o wykorzystaniu jako dowodów dokumentów zawierających tajemnicę lekarską (art. 226 k.p.k); 9. wystąpienie do sądu z wnioskiem o zarządzenie kontroli i utrwalenia treści rozmów telefonicznych, dla wykrycia i pozyskania dowodów dla toczącego się postępowania albo dla zapobiegnięcia kolejnemu przestępstwu, a w sytuacjach niecierpiących zwłoki podjęcie wymienionych wyżej czynności osobiście (art. 237 1 i 2 k.p.k); 10. zarządzenie zatrzymania i doprowadzenia osoby podejrzanej albo podejrzanego przymusem w sytuacji, jeżeli zachodzi uzasadniona obawa, że nie stawi się na wezwanie do przeprowadzenia z jego udziałem określonych czynności procesowych lub gdy może on w inny bezprawny sposób utrudniać prowadzone postępowanie (art. 247 1 i 2 k.p.k); 11. wystąpienie z wnioskiem o zastosowanie tymczasowego aresztowania (art. 250 2 k.p.k); 12. wystąpienie z wnioskiem o przedłużenie okresu tymczasowego aresztowania, jeżeli zachodzi taka potrzeba (art. 263 2 k.p.k); 13. wystąpienie w postępowaniu przygotowawczym z wnioskiem o orzeczenie przepadku przedmiotu poręczenia lub ściągnięciu sumy poręczenia (art. 270 1 k.p.k); 14. wydanie w postępowaniu przygotowawczym postanowienia o zabezpieczeniu majątkowym (art. 293 1 k.p.k) 9. 4 Ustawa z dnia 6 czerwca 1997r. Kodeks postępowania karnego (Dz.U. 1997 nr. 89 poz. 555). 5 M. Świetlicka, Metodyka pracy prokuratora w postępowaniu w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe, Kraków 2014, s. 8. 6 Ibidem, 6-8. 7 S. Baniak, Prawo karne skarbowe, Zakamycze 2005, s. 500. 8 Ustawa z dnia 6 czerwca 1997r. Kodeks postępowania karnego (Dz.U. 1997 nr. 89 poz. 555).
S t r o n a 40 Należy pamiętać, że wymienione wyżej wyłączne kompetencje prokuratora nie są wszystkimi, jakie mu przysługują. Kodeks karny skarbowy stawia przed nim również inne zadania, których zakres jest dość szeroki. Między innymi ma on za zadanie zatwierdzać i wnosić do sądu te akty oskarżenia, które sporządza finansowy organ dochodzenia w sprawach o przestępstwo skarbowe, które prowadzone jest w formie śledztwa, o czym stanowi art. 155 1 k.k.s. Tak samo dzieje się w przypadku aktu oskarżenia sporządzonego przez niefinansowy organ postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe. W odniesieniu do tych samych podmiotów i trybów postępowania jak wyżej, ma on również prawo do wnoszenia do sądu wniosku o warunkowe umorzenie postępowania 10. Art. 134 1 k.k.s. wskazuje katalog organów niefinansowych mogących prowadzić postępowanie przygotowawcze w sprawach o przestępstwa i wykroczenia skarbowe ujawnione w zakresie swojego działania (właściwość rzeczowa). Organy te to: Straż Graniczna, Policja, Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Żandarmeria Wojskowa oraz Centralne Biuro Antykorupcyjne. Warto jest w tym miejscu również zaznaczyć, że z uwagi na zmianę art. 151a 1, jaka została wprowadzona nowelizacją z dnia 1 lipca 2015r. powszechne organy ścigania nie mają uprawnień do samodzielnego wszczynania i prowadzenia śledztwa. Przepis ten bowiem w sposób bardzo wyraźny wskazuje, że postępowanie przygotowawcze prowadzone w formie śledztwa prowadzone jest przez prokuratora, chyba że prowadzi je organ finansowy postępowania przygotowawczego. Jak już wcześniej zostało wspomniane śledztwo może być prowadzone przez określone organy powszechne w przypadku, kiedy prokurator powierzy im wszczęte przez siebie śledztwo (art.151b 2 k.k.s). Dochodzenie może zostać wszczęte i prowadzone przez niefinansowe organny postępowania. W dochodzeniach prowadzonych przez niefinansowe organy postępowania przygotowawczego, gdzie sprawa dotyczy przestępstwa skarbowego to do obowiązków prokuratora należy skierowanie do sądu aktu oskarżenia, ponieważ co do zasady nie zostały one wyposażone w uprawnienia oskarżycielskie. Wyjątek stanowią Policja oraz Straż Graniczna, którym w sprawach o wykroczenia skarbowe mogą zarówno sporządzać, wnosić i popierać przed sądem akt oskarżenia, jak również występować w toku całego postępowania, o czym stanowi art. 121 2 k.k.s. Trzeba w tym miejscu zaznaczyć, iż prokurator, a w przypadku Żandarmerii Wojskowej prokurator wojskowy stanowią w rozumieniu Kodeksu karnego skarbowego organy nadrzędne nad niefinansowymi organami postępowania przygotowawczego. Takie same uprawnienie przyznaje mu jednakowoż art. 326 1 k.p.k., który stanowi, iż prokurator sprawuje nadzór nad postępowaniem przygotowawczym w zakresie takim, w jakim sam go nie prowadzi 11. Zauważalnym jest, że w przypadku czynności należących do wyłącznej kompetencji prokuratora w dochodzeniu w sprawach o wykroczenia skarbowe zakres ich jest dużo węższy niż w przypadku dochodzenia o przestępstwa skarbowe 12. W tym przypadku do tych czynności procesowych zaliczane są: 1. wydawanie postanowienia o zabezpieczeniu majątkowym (na mieniu podejrzanego) w przypadku popełnienia przez niego wykroczenia skarbowego zagrożonego określonymi sankcjami; 2. wydanie postanowienia o otwarciu przesyłki, jaka zatrzymana została w związku z żądaniem finansowego organu dochodzenia; 3. wydanie postanowienia o otwarciu i wydaniu przesyłki, która została zatrzymana na żądanie niefinansowego organu dochodzenia; 4. zatwierdzenie postanowienia organu finansowego, jak również niefinansowego o żądaniu zatrzymania przesyłki; 5. postanowienie o oddaniu do depozytu organu finansowego przedmiotu, co do którego zaistniały wątpliwości komu powinno się do wydać w sprawach prowadzonych przez organy niefinansowe. Procedura karna w art. 45 1 i 2 k.p.k wyraźnie stanowi, że rolę oskarżyciela publicznego przed wszystkimi sądami pełni prokurator. Inny organ państwowy może działać jako tenże oskarżyciel publiczny jedynie w przypadku, kiedy przepisy szczególne regulują taką możliwość określając przy tym zakres działania. W postępowaniu karnym skarbowym istnieją podmioty, którym ustawodawca przyznał takie uprawnienia. Są to finansowe organy postępowania przygotowawczego w postępowaniu karnym skarbowym oraz w sprawach o wykroczenia skarbowe dodatkowo Straż Graniczna oraz Policja. Wyraz tej możliwości daje art. 121 1 w związku z 2 k.k.s. Postępowania o czyny skarbowe są o tyle charakterystyczne, że istnieje możliwość jednoczesnego występowania w jednej sprawie, przed sądem dwóch oskarżycieli publicznych, czyli zarówno finansowego organu postępowania przygotowawczego, jak również samego prokuratora. 13 Wyodrębnić należy trzy przesłanki, które są decydującymi dla określenia, czy prokurator będzie miał obowiązek uczestniczenia w rozprawie. 9 Ibidem, s. 500-5002. 10 Ibidem, s. 502. 11 M. Świetlicka, op.cit., 9-10. 12 S. Baniak, op. cit., s. 502. 13 Ibidem, s. 79.
41 S t r o n a 1. Pierwsza przesłanka odnosi się ściśle do organu prowadzącego postępowanie przygotowawcze. Zazwyczaj organem tym jest organ finansowy postępowania (Urząd Celny, Inspektor Kontroli Skarbowej, Urząd Skarbowy). Wyjątkiem w tym zakresie jest również wspominany już udział jako oskarżyciela Policji lub Straży Granicznej w sprawach o wykroczenia. W wymienionych wyżej przypadkach udział prokuratora w takim postępowaniu jest fakultatywny, ponieważ organy te same mogą reprezentować swoje postulaty pełniąc funkcję oskarżyciela. Inaczej jest w przypadku Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego albo Centralnego Urzędu Antykorupcyjnego, ponieważ chociaż są one organami postępowania przygotowawczego o przestępstwa skarbowe nie zostały one wyposażone w uprawnienie występowania w roli oskarżyciela przed sądem, a więc jedynie prokurator będzie mógł być oskarżycielem w przypadku tych czynów. 2. Drugą przesłankę, jaka decyduje o tym, czy prokurator będzie musiał wystąpić w charakterze oskarżyciela przed sądem, jest wniesienie przez niego aktu oskarżenia. W sytuacji, kiedy akt oskarżenia zostanie wniesiony przez prokuratora występuje on przed sądem w charakterze oskarżyciela, natomiast finansowy organ postepowania albo jego przedstawiciel mogą działać obok niego w charakterze oskarżyciela publicznego. 3. W ramach trzeciej przesłanki, należy ustalić czy postępowanie dotyczy wykroczenia, czy przestępstwa skarbowego. Przesłanka ostatnia pozostaje oczywiście w ścisłym związku z przesłanką drugą. 14 W sprawach o wykroczenia skarbowe oskarżycielem publicznym zostaje ten organ, który wniósł do sądu akt oskarżenia. Jeżeli chodzi o udział samego prokuratora jako oskarżyciela w powyższych sprawach, należy zwrócić uwagę, że nie można zobowiązać go do popierania takiego oskarżenia. Co więcej, nawet jeśli obejmie on swoim nadzorem postępowanie przygotowawcze prowadzone w sprawie wykroczenia skarbowego, czy to z mocy prawa, czy też w obrębie nadzoru nad organem niefinansowym postępowania nie zobowiązuje go to w żadnym razie do wniesienia i popierania aktu oskarżenia przed sądem, a jedynie uprawnia go w tym zakresie zastosowanie mają art. 326 k.p.k oraz art. 122 3 k.k.s. 15 Rozpatrzenia wymaga również sytuacja, gdzie postępowanie o przestępstwo skarbowe prowadzone w formie uproszczonej w formie dochodzenia przez finansowe organy postępowania. Jeżeli ustawodawca uprawnia finansowe organy postępowania przygotowawczego najpierw do jego przeprowadzenia, a następnie również do wniesienia i popierania przed sądem aktu oskarżenia są one zobowiązane do udziału w rozprawie bez względu na tryb, w jakiej zostanie ona przeprowadzona. Głównym powodem takiego obowiązku jest przekazanie im pewnych uprawnień prokuratora, czyli postawienie na uprzywilejowanej pozycji. W tym miejscu należy przypomnieć również treść art. 157 k.k.s., który stanowi, że udział organu celnego oraz organów skarbowych w rozprawie głównej jest obowiązkowy, jeżeli któryś z nich wniósł do sądu akt oskarżenia w sprawie 16. Dalej ten sam artykuł reguluje, że w przypadku, kiedy akt oskarżenia dotyczy wykroczenia skarbowego taki udział jest konieczny, kiedy sąd lub prezes sądu tak zarządzi. W takiej sytuacji finansowy organ postępowania występuje w sprawie z uprawnieniami prokuratora zamiast niego, a nie obok, co oznacza, że nie jest koniecznym udział obu tych podmiotów 17. W doktrynie wskazuje się, że prokurator jako oskarżyciel publiczny ma rolę dominującą, ponieważ przysługują mu uprawnienia i obowiązki, co do których w Kodeksie postępowania karnego ustawodawca używa sformułowań oskarżyciel, strona, ale również z racji swojej pozycji posiada wszystkie przywileje i powinności charakterystyczne dla prokuratora. W przypadku finansowego organu postępowania katalog wszelkich uprawnień i obowiązków ulega ograniczeniu w punkcie art. 122 1 k.k.s. 18 Prokurator jest organem pełniącym szczególną rolę zarówno w postępowaniu karnym, jak również w postępowaniu karnym skarbowym. W tym drugim podstawowym zadaniem, jakie zostało przed nim postawione jest nadzór nad dochodzeniem postępowaniem prowadzonym przez niefinansowe organy postępowania przygotowawczego 19. W przypadku postępowania prowadzonego przez finansowe organy postępowania przygotowawczego pełni on jedynie ograniczony nadzór 20. Z uwagi na występowanie dodatkowych podmiotów mogących legitymować się podobnymi uprawnieniami, jakie przysługują prokuratorowi, materia ta wydaje być się bardziej skomplikowaną. Nie ulega jednak wątpliwością, że pomimo faktu nadania przez ustawodawcę pewnych kompetencji należących do zadań prokuratora jego pozycja w postępowaniu karnym skarbowym nie ulega osłabieniu. 14 Ibidem, s. 80. 15 Ibidem, s. 81. 16 Ibidem, s. 82. 17 G. Łabuda, T. Razowski, Nowa kodyfikacja karna. Wybrane zagadnienia noweli Kodeksu karnego skarbowego z dnia 28.7.2005 r., nr 34, Oficyna Wydawnicza Ministerstwa Sprawiedliwości, Warszawa 2006, s. 258. 18 Ibidem, s. 84. 19 Ibidem., s. 14. 20 V. Konarska Wrzosek, op.cit., s. 360.
S t r o n a 42 *** THE PROSECUTOR S COMPETENCIES IN PENAL FISCAL PROCEEDINGS The prosecutor is a special both in criminal proceedings, as well as in penal fiscal proceedings. In penal fiscal proceedings the prosecutor has one main task - supervise the investigation by non-financial authorities. In proceedings managed by the financial authorities he has only limited supervision. Due to the presence of additional entities that may hold a similar rights as those available to the prosecutor, this matter seems to be more complicated. His position isn't weakened by it - for sure. The article discusses the prosecutor's competencies in penal fiscal proceedings.