USTAWA z dnia o reprywatyzacji nieruchomości warszawskich oraz o rekompensatach i odszkodowaniach za niektóre nieruchomości warszawskie przejęte przez państwo Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. Ustawa określa zasady: 1) oddawania w uŝytkowanie wieczyste niektórych nieruchomości przejętych przez państwo na podstawie dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i uŝytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279) zwanego dalej dekretem ; 2) realizacji rekompensat za niektóre nieruchomości oraz budynki i budowle przejęte przez państwo na podstawie dekretu; 3) realizacji odszkodowań za niektóre nieruchomości oraz budynki i budowle przejęte przez państwo na podstawie dekretu. Art. 2. Organami właściwymi w rozumieniu niniejszej ustawy są: 1) prezydent m.st. Warszawy: a) wykonujący zadanie zlecone z zakresu administracji rządowej w odniesieniu do gruntów stanowiących własność Skarbu Państwa, b) w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność m.st. Warszawy; 2) marszałek województwa mazowieckiego w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność samorządu województwa mazowieckiego. Art. 3. Ilekroć w ustawie jest mowa o nieodwracalnych skutkach prawnych naleŝy przez to rozumieć trwałe zadysponowanie nieruchomością poprzez jej zbycie osobie trzeciej, oddanie w uŝytkowanie wieczyste na rzecz osoby trzeciej lub zagospodarowanie na cele publiczne, o których mowa w art. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami ( Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603, z późn. zm. 1) ). Art. 4. 1. Oddanie nieruchomości w uŝytkowanie wieczyste, rekompensata oraz odszkodowanie nie przysługują osobie: 1) której na podstawie odrębnych przepisów przysługiwały w stosunku do państw obcych uprawnienia odszkodowawcze, wynikające z umów 1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2004 r. Nr 281, poz. 2782, z 2005 r. Nr 130, poz. 1087, Nr 169, poz. 1420 i Nr 175, poz. 1459, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i Nr 220, poz. 1600 i 1601 oraz z 2007 r. Nr 69, poz. 468 i Nr 173, poz. 1218.
międzynarodowych zawartych po dniu 1 stycznia 1944 r. pomiędzy państwem polskim lub jego rządem a państwami obcymi lub ich rządami; 2) której mienie zostało przejęte przez państwo polskie bez odszkodowania lub co do których prawo do odszkodowania wygasło z mocy ustawy, chyba Ŝe niniejsza ustawa stanowi inaczej; 3) która utraciła obywatelstwo polskie na podstawie dekretu z dnia 13 września 1946 r. o wyłączeniu ze społeczeństwa polskiego osób narodowości niemieckiej (Dz. U. Nr 55, poz. 310, z 1947 r. Nr 65, poz. 390 i Nr 66, poz. 404, z 1948 r. Nr 57, poz. 453 oraz z 1949 r. Nr 32, poz. 238 i Nr 65, poz. 533); 4) która utraciła obywatelstwo polskie na podstawie art. 4 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1951 r. o obywatelstwie polskim (Dz. U. Nr 4, poz. 25). 2. Przepis ust. 1 stosuje się do następców prawnych osoby, o której mowa w ust. 1. 3. Prawo do rekompensaty jest niezbywalne. Art. 5 W zakresie nieuregulowanym ustawą stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego ( Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm. 2 ). Rozdział 2 Oddawanie nieruchomości w uŝytkowanie wieczyste Art. 6. 1. Poprzedniemu właścicielowi lub następcom prawnym poprzedniego właściciela nieruchomości przejętej przez Państwo na podstawie dekretu, jeŝeli złoŝyli, w trybie i terminie określonym w art. 7 ust. 1 dekretu, wniosek o przyznanie prawa wieczystej dzierŝawy za czynszem symbolicznym lub prawa zabudowy za opłatą symboliczną, zwany dalej wnioskiem, właściwy organ odda nieruchomość w uŝytkowanie wieczyste, jeŝeli: 1) nieruchomość oddawana w uŝytkowanie wieczyste odpowiada, co do powierzchni i połoŝenia nieruchomości objętej wnioskiem, z zastrzeŝeniem ust. 2 i 3; 2) nieruchomość objęta wnioskiem nie jest przeznaczona lub wykorzystywana na cel publiczny w rozumieniu art. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, zgodnie 2 Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 49, poz. 509, z 2002 r. Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 169, poz. 1387, z 2003 r. Nr 130, poz. 1188 i Nr 170, poz. 1660, z 2004 r. Nr 162, poz. 1692 oraz z 2005 r. Nr 64, poz. 565, Nr 78, poz. 682 i Nr 181, poz. 1524.
z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, decyzją o lokalizacji inwestycji celu publicznego lub inną decyzją taki cel ustanawiającą; 3) poprzedni właściciel nieruchomości lub jego następcy prawni złoŝą do właściwego organu na formularzu urzędowym wniosek o oddanie nieruchomości w uŝytkowanie wieczyste w nieprzekraczalnym terminie do dnia ( podać konkretną datę) 4) ustanowienie uŝytkowania wieczystego nieruchomości jest zgodne z planem zagospodarowania przestrzennego; 5) w odniesieniu do nieruchomości objętych wnioskiem nie zaszły nieodwracalne skutki prawne, 2. JeŜeli wydzielenie nieruchomości w granicach z dnia objęcia jej w posiadanie przez Państwo nie moŝe nastąpić zgodnie z odrębnymi przepisami dotyczącymi wydzielania działek gruntu, w uŝytkowanie wieczyste moŝe zostać oddana nieruchomość o takiej samej powierzchni, powstała poprzez przyłączenie innej nieruchomości lub jej części, jeŝeli powierzchnia dawnej nieruchomości w nowo powstałej nieruchomości wynosi nie mniej niŝ 50%. 3. JeŜeli wydzielenie nieruchomości zgodnie z ust. 2 jest niemoŝliwe, w uŝytkowanie wieczyste moŝe zostać oddana nieruchomość o innej powierzchni, jeŝeli powierzchnia nieruchomości objętej wnioskiem w nowo powstałej nieruchomości wynosi nie mniej niŝ 50%. W takiej sytuacji stosuje się dopłatę, której wysokość jest równa wartości uŝytkowania wieczystego gruntu, o jaki powierzchnia nieruchomości została zmniejszenia lub zwiększona. 4. W przypadku zajścia wobec części nieruchomości nieodwracalnych skutków prawnych, co do tej części właściwy organ wydaje decyzję o odmowie ustanowienia uŝytkowania wieczystego. 5. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia wzór, sposób oraz miejsca udostępnienia urzędowego formularza wniosku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3. Formularz wniosku powinien zawierać w szczególności: 1) dane osobowe wnioskodawcy oraz informacje, czy jest on byłym właścicielem, czy następcom prawnym byłego właściciela; 2) dane o obywatelstwie; 3) dane dotyczące przejętego mienia; Art. 7. 1.Osobie uprawnionej do uzyskania uŝytkowania wieczystego, która zostałaby na podstawie art. 6 ust. 3 zobowiązana do dokonania dopłaty, słuŝy prawo do rezygnacji z uŝytkowania wieczystego i otrzymania odszkodowania.
2. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, wykonuje się przez pisemne oświadczenie złoŝone właściwemu organowi, w terminie 14 dni od otrzymania decyzji. 3. W razie złoŝenie oświadczenia, o którym mowa w ust. 2, właściwy organ wydaje decyzję o odmowie oddania nieruchomości w uŝytkowanie wieczyste, jednocześnie orzekając o wygaśnięciu decyzji o oddaniu nieruchomości w uŝytkowanie wieczyste. Art. 8. Przepisy art. 6 i 7 stosuje się do poprzednich właścicieli nieruchomości lub ich następców prawnych, którzy złoŝyli wniosek o przyznanie prawa uŝytkowania wieczystego na zasadach określonych w uchwale Nr 11 Rady Ministrów z dnia 27 stycznia 1965 r. w sprawie oddania niektórych terenów na obszarze m.st. Warszawy w wieczyste uŝytkowanie (M.P. Nr 6, poz. 18). Art. 9. 1. Pomimo nie złoŝenia wniosku, o którym mowa w art. 7 ust. 1 dekretu, prawo do przyznania uŝytkowania wieczystego przysługuje poprzednim właścicielom lub spadkobiercom poprzednich właścicieli działek zabudowanych domami jednorodzinnymi lub domami, w których liczba izb nie przekracza 20, oraz domami, w których przed dniem 21 listopada 1945 r. została wyodrębniona własność poszczególnych lokali. 2. Właściwy organ ustanowi uŝytkowanie wieczyste nieruchomości, o których mowa w ust. 1, jeŝeli zostaną spełnione warunki określone w art. 4 i na zasadach określonych w tym przepisie, z zastrzeŝeniem ust. 3. 3. W odniesieniu do nieruchomości, o których mowa w ust. 1, uŝytkowanie wieczyste moŝe zostać ustanowione na rzecz spadkobierców byłych właścicieli, jeŝeli: 1) w dniu złoŝenia wniosku, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 3, posiadają przedmiotową nieruchomością; 2) przedstawią właściwemu organowi pisemną zgodę pozostałych spadkobierców w formie aktu notarialnego lub oświadczenie notarialne, Ŝe wszelkie ewentualne roszczenia pozostałych spadkobierców związane z ustanowieniem uŝytkowania wieczystego zostaną przez nich zaspokojone. 4. W sytuacji określonej w ust. 3 wszelkie roszczenia pozostałych spadkobierców w stosunku do gminy m.st. Warszawy, Skarbu Państwa lub samorządu województwa, dotyczące nieruchomości oddawanej w uŝytkowanie wieczyste, wygasają z dniem ustanowienia uŝytkowania wieczystego.
10. 1. Osobom, które w dniu wejścia w Ŝycie ustawy są właścicielami budynku na podstawie przepisów dekretu, moŝe zostać ustanowione uŝytkowanie wieczyste nieruchomości, na której jest posadowiony budynek. 2. Postępowanie o ustanowienie uŝytkowania wieczystego prowadzone jest z urzędu, niezaleŝnie od złoŝenia wniosku, o którym mowa w art. 6. 3. Przepisy art. 6 i 7 stosuje się odpowiednio. Rozdział 3 Rekompensata Art. 11.1. Z zastrzeŝeniem art. 13, rekompensata przysługuje osobie fizycznej, która była właścicielem nieruchomości w dniu jej przejęcia lub jej spadkobiercom. 2. Rekompensata przysługuje równieŝ spółkom handlowym, które były właścicielem nieruchomości w dniu jej przejęcia. 3. JeŜeli w chwili przejęcia prawo do nieruchomości stanowiło przedmiot współwłasności, rekompensata przysługuje kaŝdemu współwłaścicielowi w części odpowiadającej jego udziałowi w przejętym mieniu. 4. W przypadku gdy przejęta nieruchomość była objęta współwłasnością łączną, dla ustalenia udziału w rekompensacie osoby uprawnionej stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące stosunku, z którego ta współwłasność wynika. 5. W przypadku przejęcia nieruchomości naleŝącej do spółki handlowej rekompensata nie przysługuje jej wspólnikom ani ich następcom prawnym a rozliczenia między spółką i wspólnikami z tytułu otrzymanej przez spółkę rekompensaty regulują odrębne przepisy. 6. JeŜeli za przejętą nieruchomość na podstawie odrębnych przepisów osobom określonym w ust. 1 i 2 przysługiwało od państwa lub innego podmiotu świadczenie zmierzające do naprawienia szkody wynikłej z przejęcia, wartość uzyskanego świadczenia zalicza się na poczet rekompensaty. Art. 12. 1. Określenia wartości przejętej nieruchomości dokonuje się według stanu faktycznego i prawnego z dnia jej przejęcia, z uwzględnieniem obciąŝeń oraz według cen z dnia wydania decyzji, o której mowa w art. 15. 2. Stan prawny przejętych nieruchomości ustala się na podstawie księgi wieczystej lub zbioru dokumentów lub innych dokumentów potwierdzających prawo własności nieruchomości z dnia jej objęcia przez Państwo. 3. Za dzień przejęcia przez Państwo nieruchomości uwaŝa się dzień określony w dekrecie i przepisach wykonawczych jako dzień objęcia w posiadanie przez gminę.
4. Określenia wartości przejętych nieruchomości, jak równieŝ budynków, dokonują rzeczoznawcy majątkowi, o których mowa w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, na zasadach określonych w tej ustawie, z zastrzeŝeniem ust. 5. 5. W razie braku wiarygodnych dowodów dotyczących rzeczywistego stanu fizycznego nieruchomości i naniesień w dniu przejęcia, rzeczoznawca, w miarę moŝliwości po wysłuchaniu strony, ustali wartość naniesień nieruchomości zabudowanej na kwotę nie wyŝszą niŝ 10% wartości gruntu. Art.13 1. Rekompensata przysługuje osobie, o której mowa w art. 11, jeŝeli nie zachodzą przesłanki do oddania nieruchomości w uŝytkowanie wieczyste albo odszkodowania. 2. Rekompensatę określa się w wysokości...% wartości przejętej nieruchomości, określonej według zasad, o których mowa w art. 12. Art. 14. 1. Postępowanie w sprawie o rekompensatę wszczyna się na wniosek złoŝony w terminie 12 miesięcy od wejścia w Ŝycie ustawy. 2. Po upływie terminu określonego w ust. 1, uprawnienie do rekompensaty wygasa. 3. Wniosek sporządza się na urzędowym formularzu. 4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia wzór, sposób oraz miejsca udostępnienia urzędowego formularza wniosku, o rekompensatę. Formularz wniosku powinien zawierać w szczególności: 1)dane osobowe wnioskodawcy oraz informacje, czy jest on byłym właścicielem, czy następcom prawnym byłego właściciela; 2) dane o obywatelstwie; 3) dane dotyczące przejętego mienia; Art. 15.1. Decyzja o przyznaniu lub odmowie rekompensaty, oprócz składników o których mowa w art. 107 Kodeksu postępowania administracyjnego, powinna zawierać: 1) oznaczenie i wartość nieruchomości; 2) wysokość rekompensaty uwzględniającą wypłacone świadczenia, o których mowa w art 11 ust. 6; 3) podmiot zobowiązany do wypłaty rekompensaty; 4) terminy wypłat poszczególnych rat rekompensaty. 2. Od decyzji, o której mowa w ust. 1, słuŝy odwołanie odpowiednio do wojewody lub samorządowego kolegium odwoławczego. 3. Z dniem, w którym decyzja w sprawie rekompensaty stała się ostateczna, wygasają wszelkie roszczenia osoby, która otrzymała rekompensatę, dotyczącą nieruchomości określonej w decyzji.
Art. 16.1 Wypłata rekompensaty następuje w czterech równych ratach rocznych i podlega waloryzacji. Pierwsza rata rekompensaty wypłacana jest w terminie 6 miesięcy od dnia, w którym decyzja o przyznaniu rekompensaty stała się ostateczna. 2. Waloryzacja obliczana jest jako iloczyn wartości nominalnej rekompensaty i skumulowanych miesięcznych wartości wskaźnika cen i usług konsumpcyjnych ogłaszanego przez prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, od miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym decyzja o przyznaniu rekompensaty stała się ostateczna lub zakończono postępowanie w sprawie o rekompensatę do miesiąca przypadającego na dwa miesiące przed pierwszym miesiącem w którym uprawniony moŝe odebrać ratę z tytułu rekompensaty. 3. Waloryzację wypłaca się jednocześnie w wypłatą raty rekompensaty. Rozdział 4 Odszkodowania Art. 17. 1. Odszkodowanie za nieruchomość naleŝy się poprzednim właścicielom nieruchomości lub następcom prawnym właścicieli, którzy złoŝyli wniosek, o którym mowa w art. 7 ust. 1 dekretu albo w 3 uchwały Nr 11 Rady Ministrów z dnia 27 stycznia 1965 r. w sprawie oddania niektórych terenów na obszarze m.st. Warszawy w wieczyste uŝytkowanie, jeŝeli uzyskali ostateczną decyzję odmowną, choćby do części nieruchomości, z przyczyn innych niŝ niezgodność z planem zagospodarowania przestrzennego. 2. Wnioski o odszkodowanie mogą być składane w ciągu 12 miesięcy od uzyskania ostatecznej decyzji o odmowie ustanowienia uŝytkowania wieczystego, a w odniesieniu do decyzji ostatecznych wydanych przed dniem wejścia w Ŝycie ustawy, w terminie 12 miesięcy od wejścia w Ŝycie ustawy. 3. Wnioski składa się do właściwego organu, na formularzu urzędowym. 4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia wzór, sposób oraz miejsca udostępnienia urzędowego formularza wniosku, o odszkodowanie. Formularz wniosku powinien zawierać w szczególności: 1)dane osobowe wnioskodawcy oraz informacje, czy jest on byłym właścicielem, czy następcom prawnym byłego właściciela; 2) dane o obywatelstwie; 3) dane dotyczące przejętego mienia; Art. 18. 1.Do ustalenia wysokości odszkodowania stosuje się odpowiednio przepisy art. 12.
2. Odszkodowanie przysługuje wyłącznie za rzeczywistą szkodę poniesioną w związku z odmową ustanowienia uŝytkowania wieczystego. 3. Decyzja o przyznaniu lub odmowie odszkodowania oprócz składników, o których mowa w art. 107 Kodeksu postępowania administracyjnego, powinna zawierać: 1) oznaczenie i wartość nieruchomości; 2) wysokość odszkodowania uwzględniającą wypłacone świadczenia; 3) terminy wypłat poszczególnych rat odszkodowania Art. 19. 1 W ramach odszkodowania właściwy organ moŝe zaproponować uprawnionemu do odszkodowania nieruchomość zamienną. nie później niŝ na 14 dni przed wydaniem decyzji w sprawie odszkodowania. 2. Nieruchomość zamienna powinna pochodzić z zasobu nieruchomości podmiotu zobowiązanego do wypłaty odszkodowania, powinna nadawać się do racjonalnego zagospodarowania, a jej wartość ustalona przez rzeczoznawcę majątkowego nie moŝe przekraczać wartości ustalonego odszkodowania. 3.W przypadku przyznania w ramach odszkodowania nieruchomości zamiennej, w decyzji o ustaleniu odszkodowania dodatkowo określa się nieruchomość zamienną, jej wartość oraz wysokość, sposób i terminy dopłaty. Rozdział 5 Finansowanie świadczeń pienięŝnych Art. 20 1.Rekompensata oraz odszkodowanie, ustalane i wypłacane na podstawie ustawy, finansowane są z Państwowego Funduszu Reprywatyzacyjnego, o którym mowa w ustawie z dnia.. o rekompensatach za przejęte przez państwo nieruchomości oraz niektóre inne składniki mienia, zastrzeŝeniem art. 21. 2. Wypłaty rekompensaty o lub odszkodowania, o których mowa w ust. 1 dokonuje wojewoda mazowiecki, na podstawie decyzji właściwego organu. Art. 21 1. Rekompensata oraz odszkodowanie, do wypłaty których zobowiązane będzie miasto stołeczne Warszawa, będzie finansowane przez towarzystwo funduszy inwestycyjnych, na podstawie umowy zawartej z miastem stołecznym Warszawa. 2. Umowa o której mowa w ust. 1 określi w szczególności terminy i tryb dokonywania wypłat odszkodowań i rekompensat, sposób wzajemnych rozliczeń pomiędzy miastem i towarzystwem oraz sposób gwarantowania wypłat przez miasto.
Art. 22 1. W celu utworzenia Funduszu Nieruchomości Warszawskich, w terminie trzech miesięcy od wejścia w Ŝycie ustawy, m.st. Warszawa tworzy towarzystwo funduszy inwestycyjnych. 2. Towarzystwo funduszy inwestycyjnych tworzy Fundusz pod nazwą Fundusz Nieruchomości Warszawskich, jako fundusz inwestycyjny zamknięty, w rozumieniu ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 139 poz. 933 z późn. zm.). 3. Do towarzystwa i Funduszu stosuje się przepisy ustawy, o której mowa w ust. 2, chyba Ŝe przepisy niniejszego działu stanowią inaczej. 4. Koszty utworzenia Funduszu finansuje m.st. Warszawa. 5. Do utworzenia towarzystwa funduszy inwestycyjnych oraz Funduszu nie stosuje się przepisów art. 18 ust. 1 pkt 9 lit f-h ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142 poz. 1591 z późn. zm.) Art. 23 1. M.st. Warszawa przenosi na Fundusz prawa do nieruchomości stanowiących własność miasta, niezbędnych do prawidłowej realizacji celów inwestycyjnych funduszu, określonych w statucie. 2. Do Funduszu nie stosuje się przepisów art. 148 ust. 1 i 3 oraz art. 150 ustawy, o której mowa w art. 22 ust. 2. 3. Przeniesienie praw do nieruchomości na rzecz Funduszu nie wymaga zgody rady m.st. Warszawy. Art. 24 1. M.st. Warszawie przysługuje prawo pierwokupu w przypadku kaŝdej nieruchomości zbytej Funduszowi. 2. Przepisy art. 109-111 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami stosuje się odpowiednio. Rozdział 6 Zmiany w przepisach obowiązujących Art. 25. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603, z późn.zm. 3) ) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 34: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: 3. Z zastrzeŝeniem ust. 3a zbycie nieruchomości nie moŝe nastąpić jeŝeli toczy się postępowanie administracyjne dotyczące 3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2004 r. Nr 281, poz. 2782, z 2005 r. Nr 130, poz. 1087, Nr 169, poz. 1420 i Nr 175, poz. 1459, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i Nr 220, poz. 1600 i 1601 oraz z 2007 r. Nr 69, poz. 468 i Nr 173, poz. 1218.
prawidłowości nabycia nieruchomości przez Skarb Państwa lub jednostkę samorządu terytorialnego., b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: 3a. W odniesieniu do osób, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zbycie nieruchomości na ich rzecz moŝe nastąpić niezaleŝnie od toczących się postępowań administracyjnych w trybie ustawy z dnia... o reprywatyzacji nieruchomości warszawskich oraz o rekompensatach i odszkodowaniach za niektóre nieruchomości warszawskie przejęte przez państwo (Dz. U. Nr). ; 2) uchyla się art. 214; 3) uchyla się art. 215. Rozdział 6 Przepisy przejściowe i końcowe Art. 26. 1.W odniesieniu do nieruchomości odnośnie których poprzedni właściciele lub następcy prawni właścicieli nie złoŝyli wniosków o: oddanie nieruchomości w uŝytkowanie wieczyste, rekompensatę lub odszkodowanie w przewidzianych ustawie terminach, właściwy organ po bezskutecznym upływie terminów wyda decyzję o wygaśnięciu roszczeń. Do doręczeń decyzji stosuje się art. 49 Kodeksu postępowania administracyjnego. 2. Ostateczne decyzje o wygaśnięciu roszczeń, ustanowieniu uŝytkowania wieczystego, rekompensacie lub odszkodowaniu mają ten skutek, Ŝe w odniesieniu do objętych nimi nieruchomości lub ich części wszelkie roszczenia wygasają i nie mogą być dochodzone przed organami i sądami przeciwko jakiejkolwiek osobie prawnej lub fizycznej. Art. 27 1. W przypadku złoŝenia na podstawie ustawy wniosku o: oddanie nieruchomości w uŝytkowanie wieczyste, rekompensatę albo odszkodowanie zawiesza się toczące w dniu wejścia w Ŝycie ustawy postępowania sądowe lub administracyjne o stwierdzenie niewaŝności decyzji dotyczącej nieruchomości przyjętej przez państwo na podstawie dekretu lub o odszkodowanie związane z taką nieruchomością. 2. Organ właściwy w rozumieniu ustawy niezwłocznie informuje organ lub sąd prowadzący postępowanie, o którym mowa w ust. 1, o złoŝeniu wniosku o oddanie nieruchomości w uŝytkowanie wieczyste, rekompensatę albo odszkodowanie. 3. Postępowanie, o którym mowa w ust. 1, umarza się w przypadku wydania ostatecznej decyzji w sprawie oddania nieruchomości w uŝytkowanie wieczyste, przyznania rekompensaty albo odszkodowania.
Art. 28 1. Po upływie 12 miesięcy od dnia wejścia w Ŝycie ustawy nie stwierdza się niewaŝności ani wydania z naruszeniem prawa ostatecznych decyzji o odmowie oddania nieruchomości w uŝytkowanie wieczyste albo o odmowie przyznania odszkodowania, wydanych w trybie dekretu, art. 214 lub 215 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. 2. W przypadku stwierdzenia niewaŝności albo wydania z naruszeniem prawa decyzji, o których mowa w ust. 1, osoba, której dotyczyła decyzja, moŝe, w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w Ŝycie ustawy, wystąpić do sądu o ustalenie odszkodowania. 3. Po upływie terminu, o którym mowa w ust. 2, roszczenie wygasa. Art. 29. Postępowania administracyjne toczące się na podstawie dekretu, art. 214 lub 215 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, podlegają umorzeniu po upływie roku od wejścia w Ŝycie niniejszej ustawy. Art. 30 1. UŜytkowanie wieczyste ustanowione w trybie niniejszej ustawy przekształca się z mocy prawa w prawo własności. 2. Przekształcenie, o którym mowa w ust. 1 następuje z dniem uprawomocnienia postanowienia sądu o ujawnieniu uŝytkowania wieczystego i z urzędu podlega wpisowi w księdze wieczystej. Art. 31. Dekrecie z dnia 26 października 1945 r. o własności i uŝytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279) uchyla się art. 3-12. Art. 29. Ustawa wchodzi w Ŝycie z dniem...