Rozwijaj wiarę w siebie, aby osiągnąć sukces w życiu Dyskurs Bhagawana Śri Sathya Sai Baby wygłoszony 21 lutego 2009 r. w Prasanthi Nilayam Wyrozumiałośd to prawdziwe piękno na tej świętej ziemi Bharatu. Wiernośd prawdzie to największa pokuta we wszystkich rytuałach. Miłośd do matki to uczucie najsłodsze w tym kraju. Charakter ma cenę wyższą niż życie. Ludzie zapomnieli o zasadach tej wielkiej kultury i naśladują kulturę Zachodu. Niestety! Bharatijowie są nieświadomi wielkości dziedzictwa swej kultury, tak jak ogromny słoo nie jest świadomy swej siły. Słoo nie rozumie swej wrodzonej siły, więc potulnie słucha rozkazów kornaka, który pracuje dla kilku rupii. Słoo wstaje i siada, jak mu poganiacz rozkaże, bo został poddany tresurze. Podobnie, Bharatijowie podążają dziś ślepo za kulturą Zachodu, zapomniawszy o własnej bogatej i świętej kulturze. Starożytna kultura Bharatu jest święta i pełna mocy. Niczym latarnia morska promieniuje odwiecznym światłem, wskazując drogę wszystkim krajom świata. Dlaczego więc Bharatijowie zapominają o swojej wielkiej kulturze? Kultura Bharatu nakazuje wszystkim, aby czcili i szanowali matkę i ojca jak Boga. Napomina: Matru dewo bhawa oraz Pitru dewo bhawa matka jest Bogiem, ojciec jest Bogiem. Nie tylko to. Nawołuje też: Adarja dewo bhawa i Athiti dewo bhawa nauczyciel jest Bogiem, gośd jest Bogiem. Jeżeli będziecie ignorowad słowa własnej matki, to kogo będziecie czcid i szanowad? Ucieleśnienia miłości! Jeżeli godzinami rozmawiamy, to zapominamy, co naprawdę chcieliśmy powiedzied. Tak wiele odchyleo i wypaczeo wkrada się do naszej mowy. Dzisiaj cały świat pełen jest negatywnych uczud. Kogokolwiek spotkacie, cokolwiek zobaczycie - negatywizm jest powszechny. Wszystko jest odbiciem waszych wewnętrznych myśli i uczud. Ale ponad tym wszystkim jest jedna istnośd - atma, ucieleśnienie boskiej jaźni. Jest tylko jedna atma, która mieszka w każdej osobie, w każdej żywej istocie. Bhagawadgita głosi: Mamaiwamso dźiwaloke dźiwabhutah sanathanah odwieczna atma we wszystkich istotach jest częścią mojej istoty. Nie ma miejsca na wątpliwości albo dualizm w tym aspekcie. 1
Ekamewa adwithijam brahma atma, czyli brahman, jest jeden bez wtórego. Dlatego powiedziano, że człowiek z umysłem pełnym dwoistości jest na wpół ślepy. Boskośd jest opisana w Wedach jako Sahasra sirśa puruszaha sahasrakszah sahasra pad kosmiczna istota ma tysiące głów, oczu i stóp. Znaczenie tego aforyzmu jest takie, że jedna boskośd wyraża się przez miliony indywidualnych istnieo, a wszystkie one są boskie. Nie pamiętamy o tej wielkiej prawdzie i uważamy każdą istotę za odrębną od innej. Gdy ludzkośd zapomniała o tej podstawowej jedności, zaczęły się walki i konflikty. Obecnie przyszedł czas, kiedy to się zmienia i przywracana jest fundamentalna jednośd między ludźmi. Jednośd powinna byd połączona z czystością. Gdzie jednośd i czystośd idą w parze, tam jest i boskośd. Połączenie jedności, czystości i boskości przyniesie urzeczywistnienie atma tattwy (atmicznej zasady). Upaniszady, zwłaszcza Taittirija, zajmują się szczegółowo atma tattwą. Ten, kto rozwija jedynie wiarę w atma tattwę, osiągnie sukces we wszystkich swych dążeniach. Atma tattwa, czyli boska świadomośd, przenika cały wszechświat. Nawet źdźbło trawy nie może poruszyd się bez boskiej świadomości. Wszystko we wszechświecie jest jej odzwierciedleniem. Ta sama atma tattwa mieszka we wszystkich ludziach, niezależnie od religii, kasty, wiary i narodowości. Taka jest prawda, nawet w przypadku awatarów. Inkarnacje Ramy, Kriszny, itd. różniły się imionami i postaciami, ale atma tattwa w nich była ta sama. Oni wszyscy żyli w swoich ludzkich ciałach, aż do wypełnienia swoich misji. Gdy wykonali zadanie, odchodzili. Tak, ciała fizyczne nie są trwałe. W istocie, nic na tym przemijającym świecie nie jest trwałe, nawet wielcy awatarowie. Atma jest jedynym bytem, który jest wieczny. Istnieje ponad narodzinami i śmiercią i jest niezmienna. Wszystko we wszechświecie, poza atmą, ma swój początek i koniec. Dlatego każdy powinien rozwijad mocną wiarę w atma tattwę. Niestety, zapominamy dziś o tej prawdziwej i wiecznej zasadzie i rozwijamy wiarę w ten krótkotrwały świat. Tkamy sied wyobrażeo wokół przyjemności, które ten przemijający świat może zaoferowad. W koocu pogrążamy sie w smutku i trudnościach. Atma tattwa jest jedynym istnieniem, które jest prawdziwe, wieczne i niezmienne. Wszystko inne zmienia się z upływem czasu. Nawet ludzkie ciało przechodzi przez różne stadia: dzieciostwo, młodzieoczośd, młodośd i starośd, ale w trakcie tych zmian indywidualnośd pozostaje ta sama. Dzisiaj ludzie dostosowują się do ciągłych zmian w czasie, warunkach i w środowisku. Ci, którzy tak się zmieniają, nie są ludźmi w prawdziwym sensie tego słowa. Kto jest prawdziwym człowiekiem? Ten, kto nie podlega zmianom i którego wiara w atma tattwę (jaźo) jest mocna i stała. To wiara w siebie! Kto rozwija wiarę w siebie, znajdzie dla siebie trwałe miejsce w historii świata. Wszyscy słyszeliście o Abrahamie Lincolnie, byłym prezydencie USA. Był on doskonałym przykładem wiary w siebie. Pochodził z biednej rodziny i nie było go stad na 2
przyzwoite ubranie i książki. Był tak biedny, że musiał się uczyd przy świetle ulicznych latarni. Matka wspierała go niewielkimi pieniędzmi, które zarabiała naprawiając stare, zniszczone ubrania. Pewnego dnia jego koledzy z klasy, którzy byli bogaci i nosili dobre garnitury, buty i kapelusze, kpili z niego i znęcali się mówiąc, że nie zasługuje, by iśd razem z nimi w tym biednym odzieniu. Powinien więc iśd innym chodnikiem. Abraham przyszedł do domu z płaczem i poskarżył się matce. Tak bardzo został obrażony i upokorzony. Matka pocieszyła go mówiąc, Mój drogi synu! Nie czuj się dotknięty pochwałą lub naganą. Zrozum sytuację, jaką mamy w domu. Twój ojciec nie jest w stanie zarobid na twoją edukację. Uwierz w siebie. To twoje bogactwo. Te słowa trwale odcisnęły się w czułym sercu Lincolna. Odzyskał wiarę w siebie i szacunek dla siebie, dzięki stałemu wsparciu matki i jej zachętom. Podjął dorywcze prace i sam na siebie zarabiał. Dobre imię, jakie zdobył w społeczeostwie, wzbudziło szacunek i miłośd jego otoczenia. Po pewnym czasie jego przyjaciele i osoby życzliwe doradzili mu start w wyborach, zapewniając swe poparcie i głosy. Idąc za ich radą wziął udział w wyborach i wygrał. Został prezydentem Ameryki. Abraham Lincoln, syn biednego rzemieślnika niemający pieniędzy nawet na podstawowe wykształcenie, został prezydentem Ameryki dzięki ciężkiej pracy i wierze w siebie, jaką wpoiła mu matka. Ludzie nie osiągną niczego wielkiego bez wiary w siebie. Nie pomoże nawet dziewięd rodzajów pobożności śrawanam (słuchanie o Bogu), kirtanam (śpiew), Wisznusmaranam (medytowanie o Bogu), padasewanam (służenie Jego lotosowym stopom), wandanam (pozdrawianie), ardanam (oddawanie czci), dasjam (służenie Bogu), sneham (przyjaźo z Bogiem) i atmaniwedanam (poddanie się Bogu). Bez wiary w siebie nie odniesiecie większego pożytku z żadnej sadhany (duchowej praktyki). Dlatego pragnę, aby każdy z was rozwinął wiarę w siebie. Przystąpcie do egzaminów z wiarą w siebie. Bez niej, nawet wasi przyjaciele nie będą mogli wam pomóc. Nie zapominajcie o radach swoich matek, ponieważ mathru dewo bhawa matka jest Bogiem. Matka zawsze będzie was chronid, gdziekolwiek będziecie. Ci, którzy szanują polecenia swej matki i szczerze ich przestrzegają, odniosą w życiu sukces. Tak jak Abraham Lincoln. Niestety, dzisiaj ludzie nie mają dla swych matek należytego szacunku i uznania. Nie wahają się nawet przed oczernianiem ich, gdy osiągną wysoką pozycję. Kiedy goście albo koledzy urzędnicy, odwiedzają ich i pytają o matkę, odpowiadają, że to służąca. Takie zachowanie jest całkowicie sprzeczne z wedyjskimi nakazami, które nawołują, by traktowad matkę jak Boga. W rzeczywistości, matka jest żyjącą boskością. Ona jest pierwszym guru człowieka. Jedyną osobą, która pracuje bezinteresownie i pragnie pomyślności swych dzieci. 3
Ci, którzy lekceważą rady swej matki, nie odniosą sukcesów w życiu. Również w innych krajach ludzie tacy jak Abraham Lincoln zdobyli wysoką pozycję dzięki posłuszeostwu wobec matki i wierze w siebie. Podziwiamy cudzoziemców, ale nie wszyscy zasługują na podziw. Tylko ci, którzy szanują swą matkę i trzymają się jej/* rad. Jeżeli ignorujecie rady własnej matki, z pewnością będziecie w życiu zmagad się z trudnościami. Słuchajcie jej rad wkładając w to całe serce. Bądźcie posłuszni życzeniom swej matki. Dopiero wtedy wasze życie będzie spokojne. Kobiety Bharatu zdobyły poważanie i sławę z powodu swej nieskazitelności. Nie należy tego lekceważyd. Warto zapamiętad i naśladowad takie szlachetne kobiety. Sawitri ożywiła swego zmarłego męża mocą swej czystości. Wspaniała kobieta Sita weszła w ogieo, by udowodnid swą nieskazitelnośd i wyszła z niego nietknięta. Kilka takich przykładów promieniuje z Bharatu niczym światła przewodnie dla całego świata. Bharat to święty i religijny kraj. Mieliście to szczęście, że urodziliście się w tym wielkim kraju. Dlatego musicie uświęcid swoje życie, trzymając się jego bogatej i świętej kultury. Bharat to święty kraj, gdzie kwitnie wspaniałomyślnośd i poświęcenie. Duchowe perspektywy Bharatu są niezrównane. W rzeczywistości to duchowośd podtrzymywała ten kraj od niepamiętnych czasów i wzniosła go na wyżyny. Mieszkaocy Indii cieszą się pokojem i szczęściem nawet teraz, gdy cały świat przechodzi trudne chwile. To dlatego ludzie z innych krajów odwiedzają Indie i znajdują tu pocieszenie. Musimy podtrzymywad to bogate dziedzictwo duchowe. Kiedy ktoś zapyta studenta o to, co robi, on odpowiada, że koncentruje się na swoich studiach. Ale prawdziwym znaczeniem koncentracji jest skupienie umysłu na jakimś szczególnym obiekcie. Kontemplacja to krok następny. Ostatni krok to medytacja. Tak więc, koncentracja, kontemplacja i medytacja to trzy stopnie w sadhanie. Medytacją nie jest po prostu ciche siedzenie z zamkniętymi oczami. Medytacja to utrzymywanie niezachwianego i stabilnego umysłu. Ludzie myślą, że koncentracja to wielkie dwiczenie, ale to tylko pierwszy krok w sadhanie, przed kontemplacją i medytacją. Koncentracja przypomina naukę w szkole podstawowej. Kontemplacja to szkoła średnia, a medytacja to już szkoła wyższa. Dopiero po wyższej szkole można uzyskad stopieo naukowy. Wszyscy nasi starożytni riszi osiągnęli ten poziom i medytowali o Bogu. Gdy osiągnie się poziom medytacji, nie doświadcza się już chwiejności, a wiara w Boga jest mocna. Musicie osiągnąd ten poziom. Można studiowad wiele książek i zdawad egzaminy w szkole czy na uczelni, lecz tylko ten, kto osiągnął stan medytacji, zda test zadany przez Boga. Drodzy studenci! Nie wpadajcie w dumę z powodu sukcesów w nauce czy miejsc w rankingach. To nie oceny się liczą. Przyjrzyjcie się, czy nie płacicie ceny, jaką jest utrata wiary w siebie. Rozwijajcie więc wiarę w siebie, aby osiągnąd prawdziwy sukces w życiu. 4
(Bhagawan zaśpiewał bhadźan Bhadźana bina i kontynuował przemówienie.) Ucieleśnienia miłości! Stale medytujcie z imieniem i formą Boga, jaką sobie upodobaliście. Nie ma znaczenia, jakie imię i postad wybieracie dla swojej namasmarany. Wszystkie imiona i kształty należą do jednego Boga, który jest atmaswarupą (ucieleśnieniem boskiej atmy). Bóg przybiera różne postacie i jest czczony pod różnymi imionami. I tylko Bóg może spełnid pragnienia wielbicieli. To właśnie On obdarza was siłą i pozycją społeczną. Bez Niego nie zdobędziecie żadnej pozycji. Wszyscy są tylko zerami! Z łaską bożą będą bohaterami! [Źródło: www.sathyasai.org] tłum. Bogusław Posmyk, red. Izabela Szaniawska 5