Lekcja 4 na 27 października 2018
Oznajmiwszy nam według upodobania swego, którym go uprzednio obdarzył, Tajemnicę woli swojej, aby z nastaniem pełni czasów wykonać ją i w Chrystusie połączyć w jedną całość wszystko, i to, co jest na niebiosach, i to, co jest na ziemi w nim (Efezjan 1,9-10)
Jedność jest jednym z tematów, o których Paweł pisał w liście do Efezjan. Ludzie różnych ras i kultur byli częścią Kościoła w Efezie. Paweł nauczył ich klucza do jedności, aby mogli współpracować. Ta jedność obejmuje wszystkie sfery życia KLUCZ DO JEDNOŚCI Jedność w Chrystusie. Efezjan 1,3-14 Jedność bez granic. Efezjan 2,11-22 SFERY JEDNOŚCI Kościół a jedność. Efezjan 4,1-6 Przywódcy kościelni a jedność. Efezjan 4,11-12 Relacje a jedność. Efezjan 5,15-6,9
Oznacza to, że każdy został przeznaczony do zbawienia (Jan 3,16; 1 Tymoteusza 2,6; 2 Piotra 3,9) Tajemnicę woli swojej, aby z nastaniem pełni czasów wykonać ją i w Chrystusie połączyć w jedną całość wszystko, i to, co jest na niebiosach, i to, co jest na ziemi w nim (Efezjan 1,10) Bóg chce naprawić zniszczenie, które grzech spowodował, więc wszystkie Jego dzieci mogą się zjednoczyć przez Chrystusa. W tym celu Bóg postanowił adoptować nas jako dzieci. Staliśmy się częścią Jego rodziny (w. 5). Kiedy przyjmujemy to wzniosłe przeznaczenie, Bóg daje nam Ducha Świętego jako gwarancję Swoich obietnic (w. 13-14).
Albowiem On jest pokojem naszym, On sprawił, że z dwojga jedność powstała, i zburzył w ciele swoim stojącą pośrodku przegrodę z muru nieprzyjaźni (Efezjan 2,14) Bóg uczynił przymierze obietnicy z narodem izraelskim i dał im obrzezanie jako znak przymierza. Izrael nie dzielił się Bożymi obietnicami, ale zamiast tego wybudował symboliczny mur, by utrzymywać pogan w oddzieleniu. W świątyni były duże oznakowania które powstrzymywały Nie-Żydów od wkroczenia do sekcji zarezerwowanej dla Żydów. Krzyż zburzył każdy mur, kończąc separację. Obrzezał Żydów i pogan obrzezaniem serca. Teraz jesteśmy jednym ludem, zjednoczonym w świętym przybytku w jednym Duchu (w. 21, 18).
starając się zachować jedność Ducha w spójni pokoju (Efezjan 4,3) Jesteśmy wezwani do współpracy w celu przywrócenia jedności Chrystusowej w Kościele. Co możemy uczynić w tym kierunku (w. 1-3)? 1. Zachowywać się przyzwoicie 2. Znosić jedni drugich w pokorze i łagodności 3. Pozwolić Duchowi Świętemu działać dla utrzymania pokoju Które siedem elementów utrzymują razem wierzących (w. 4-6)? Jedno ciało Jeden Duch Jedna nadzieja Jeden Pan Jedna wiara Jeden chrzest Jeden Bóg i Ojciec wszystkich
Paweł wymienił pięć rodzajów darów, które umożliwiają liderom przewodzenie Kościołowi w dwóch konkretnych celach: Bóg daje te dary określonym ludziom. Ludzie ci są powołani, aby służyć innym i współpracować ze sobą (Marek 10,43).
Ulegając jedni drugim w bojaźni Chrystusowej (Efezjan 5,21) Paweł zachęcał nas, abyśmy byli napełnieni Duchem (w. 18). Będziemy zjednoczeni przez Ducha, ulegając sobie nawzajem. Dotyczy to trzech sfer naszego życia: Relacje społeczne: Nasze rozmowy są ukierunkowane na Boga z radością i duchem uległości (5,19-21) Relacje rodzinne: Bezinteresowna miłość i szacunek Chrystusa przejawia się w małżeństwie oraz między rodzicami i dziećmi (5,22-6,4) Relacje w pracy: Menedżerowie i pracownicy szanują się nawzajem, ponieważ wszyscy jesteśmy równi wobec Boga (6,5-9)
Bóg sławiony jest pieśniami chwały płynącymi z czystego serca, przepełnionego miłością i poświęceniem dla Niego. Kiedy zgromadzą się uświęceni wierzący, ich rozmowa nie będzie się toczyła na temat niedoskonałości innych, ani nie będzie miała posmaku szemrania czy narzekania, otaczać ich będzie życzliwość i miłość spójnia doskonałości. Miłość do Boga wypływa w sposób naturalny w słowach i uczuciach, sympatii oraz szacunku do braci. W ich sercach rządzi pokój Boży, ich słowa nie są puste, próżne i frywolne lecz służą pocieszeniu i zbudowaniu wszystkich. E.G.W. (Świadectwa dla zboru, tom 1, rozdz. 86, str. 509)