Lekcja 3 na 21 lipca 2018
Codziennie też jednomyślnie uczęszczali do świątyni, a łamiąc chleb po domach, przyjmowali pokarm z weselem i w prostocie serca, Chwaląc Boga i ciesząc się przychylnością całego ludu. Pan zaś codziennie pomnażał liczbę tych, którzy mieli być zbawieni (Dzieje Ap. 2,46.47)
Kościół był prowadzony przez Ducha Świętego i zaczął wypełniać misję, którą zlecił mu Jezus. Chrześcijanie głosili Ewangelię i czynili cuda, a Kościół rozrastał się, szczególnie wśród Żydów. Kościół stanął w obliczu opozycji i przezwyciężył ją. Trzeba było również rozwiązać problemy wewnętrzne. 1. Życie w Kościele Dzieje Ap. 2,42-47; 4,32-37 2. Kościół uczy ewangelii Dzieje Ap. 3 3. Kościół w obliczu opozycji Dzieje Ap. 4,1-31 4. Grzechy w Kościele Dzieje Ap. 5,1-11 5. Broniąc Kościoła Dzieje Ap. 5,12-42
Dzieje Ap. 2,42-47; 4,32-37 I trwali w nauce apostolskiej i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwach Wszyscy zaś, którzy uwierzyli, byli razem i mieli wszystko wspólne (Dzieje Ap. 2,42.44) Działalność Kościoła odbywała się w miejscach publicznych (w świątyni) i w domach prywatnych. Doktryna. Apostołowie często nauczali w świątyni (Dzieje Ap. 6,2-4). Zgromadzili się razem ze swoimi braćmi żydowskimi. Wspólnota. Stale spotykali się w prywatnych domach. To był znak wyróżniający. Łamanie chleba. Obchodzili Wieczerzę Pańską w domach. Modlitwa. Modlili się zarówno w świątyni, jak i w domach (Dzieje Ap. 3,1) Jedność materialna. Dzielili się swoimi środkami materialnymi..
Dzieje Ap. 3 Przeto upamiętajcie i nawróćcie się, aby były zgładzone grzechy wasze, aby nadeszły od Pana czasy ochłody (Dzieje Ap. 3,19-20) Żydzi zwykli uczęszczać do świątyni o godzinie 15. 00. To była pora wieczornej ofiary. Piotr i Jan uzdrowili chromego mężczyznę u wejścia do świątyni i weszli tam razem z nim. Chromy człowiek przykuł uwagę wszystkich, więc Piotr wykorzystał sposobność do nauczania i wezwania ludu do przyjęcia zbawienia. To kazanie zawiera charakterystyczne kwestie nauczania wczesnego Kościoła.
Dzieje Ap. 3 Jezus jest cierpiącym Mesjaszem (w. 18) Bóg wzbudził Go z martwych (w. 15) Czasy się zmieniły, ale przesłanie pozostaje to samo. Jezus umarł za nasze grzechy. Został wzbudzony z martwych i znów przyjdzie. Kiedy pokutujemy, przebacza nam grzechy i daje życie wieczne. Został uwielbiony w niebie (w. 13) Przyjdzie znów (w. 20) Kiedy pokutujemy, nasze grzechy zostają przebaczone (w. 19)
Dzieje 4:1-31 Saduceusze nie wierzyli w zmartwychwstanie, więc nakłaniali kapłanów, aby zatrzymali Piotra i Jana. Sanhedryn zapytał ich o uzdrowienie chromego i Piotr ponownie wykorzystał sposobność do głoszenia o Jezusie. Ogłosił, że Jezus jest jedyną drogą zbawienia (w. 12). Nie mogli zaprzeczyć ani Piotrowi, ani cudowi, więc grozili apostołom. Apostołowie odrzekli: nie możemy nie mówić o tym, co widzieliśmy i słyszeliśmy (w. 20).
Dzieje Ap. 5,1-11 Wtedy Piotr powiedział do niej: Dlaczego się ze sobą zmówiliście, aby wystawić na próbę Ducha Pańskiego? Oto są przed drzwiami ci, którzy pogrzebali twego męża, i ciebie wyniosą (Dzieje Ap. 5,9 UBG) Barnaba sprzedał swoje pole i przyniósł pieniądze do Kościoła. Ten czyn wywarł ogromny wpływ na apostołów. Inni ludzie tacy jak Ananiasz i Safira chcieli aby Kościół ich chwalił za to co zrobili. Ich serca nie były tak czyste i szczere jak serce Barnaby. Kłamali odnośnie pieniędzy, które przynieśli. To kłamstwo mogło przynieść ujmę Bożej sprawie i zamienić działalność dobroczynną na narzędzie, służące osiągnięciu duchowych korzyści. Bóg postanowił zdecydowanie położyć temu kres.
Dzieje Ap. 5,12-42 Kazanie Słowa Bożego oraz cuda jakie czynili apostołowie poruszyły serca wielu ludzi i skłoniły do przyjęcia Jezusa. Rozzłościło to przywódców żydowskich. Aresztowano apostołów, ale oni w cudowny sposób zostali oswobodzeni. Zostali aresztowani ponownie i przesłuchani. Przywódcy nie mogli zrozumieć tego jak Piotr, człowiek nieuczony i prosty, mógł przemawiać w tak spektakularny sposób. Duch Święty dotknął serca Gamaliela, który zdał sobie sprawę z nadnaturalnych rzeczy, jakie miały miejsce. Bronił apostołów przyczyniając się do ich uwolnienia.
Wielu będzie musiało stanąć przed sądem; niektórzy postawieni zostaną przed królami i uczonymi, by wytłumaczyć swą wiarę. Ci, którzy mają jedynie powierzchowne zrozumienie prawdy, nie będą w stanie wyraźnie przedstawić Słowa Bożego i uzasadnić swojej wiary. Będą bezradni i zawstydzeni. Niech nikt nie wyobraża sobie, że nie potrzebuje studiować, gdyż nigdy nie będzie wygłaszał kazań. Nie wiecie, czego Bóg będzie wymagał od was w przyszłości. E.G.W. (Wydarzenia czasów końca, rozdz. 14, str. 209)