(Dzieje Ap. 13,38.39)

Wielkość: px

Rozpocząć pokaz od strony:

Download "(Dzieje Ap. 13,38.39)"

Krystian Gajda
6 lat temu
Przeglądów:

1 Lekcja 7 na 18. sierpnia 2018

2 Niechże więc będzie wam wiadome, mężowie bracia, że przez tego zwiastowane wam bywa odpuszczenie grzechów. I że w nim każdy, kto wierzy, bywa usprawiedliwiony w tym wszystkim, w czym nie mogliście być usprawiedliwieni przez zakon Mojżesza (Dzieje Ap. 13,38.39)

3 4. Ikonium. Dzieje Ap. 14,1-7 Pracując dla Izraela 5. Listra i Derbe. Dzieje Ap. 14,8-20 Pracując wśród pogan 1. Antiochia. Dzieje Ap. 13,1-3 Przygotowania do podróży 3. Antiochia Pizydyjska. Dzieje Ap. 13,13-52 Nauczanie Pawła Reakcja Żydów i pogan 6. Powrót do Antiochii. Dzieje Ap. 14,21-28 Wzmacnianie zborów 2. Salamina i Pafos. Dzieje Ap. 13,4-12 Elimas i Sergiusz, opozycja i nawrócenie W Bożym planie był to dla Saula moment głoszenia Ewangelii i budowania nowych zborów na obszarze Imperium Rzymskiego.

Barnabę i Saula do tego dzieła, do którego ich powołałem ( 13,2) Jezus wspomniał już

Czekał jednak, aż Duch Święty jasno pokaże mu właściwy moment, rozpoczęcia tego dzieła.

pierwszy zespół misyjny: Barnabę i Saula.

4 Dzieje Ap. 13,1-3 A gdy oni odprawiali służbę Pańską i pościli, rzekł Duch Święty: Odłączcie mi Barnabę i Saula do tego dzieła, do którego ich powołałem (Dzieje Ap. 13,2) Jezus wspomniał już Pawłowi o jego misji głoszenia Ewangelii dla pogan (Dzieje Ap. 22,21). Czekał jednak, aż Duch Święty jasno pokaże mu właściwy moment, rozpoczęcia tego dzieła. Po pewnym czasie modlitwy i postu, Duch Święty nakazał zborowi w Antiochii wysłać pierwszy zespół misyjny: Barnabę i Saula. Kościół dał im autorytet w realizacji tej misji, kładąc na nich ręce. Barnabas przewodził grupie jako pierwszy, ale Saul wkrótce zaczął odgrywać wiodącą rolę w tej wyprawie misyjnej. Od Dziejów Ap. 13,9 był nazywany Pawłem.

Barnaba urodził się na Cyprze i było to jedno z pierwszych miejsc, gdzie chrześcijanie głosili Ewangelię.

5 Dzieje Ap. 13,4-12 Wtedy prokonsul, ujrzawszy, co się stało, uwierzył, będąc pod wrażeniem nauki Pańskiej (Dzieje Ap. 13,12) Duch Święty zaprowadził Pawła, Barnabę i Jana Marka do Seleucji skąd wypłynęli na Cypr. Barnaba urodził się na Cyprze i było to jedno z pierwszych miejsc, gdzie chrześcijanie głosili Ewangelię. Niektórzy Cypryjczycy jako pierwsi głosili poganom w Antiochii (Dzieje Ap. 11,19-20). Elimas był żydowskim czarownikiem, który im się tam sprzeciwił. Prokonsul, Sergiusz Paweł zainteresował się Ewangelią. Ostatecznie ją przyjął, po tym, kiedy Elimas oślepł w obecności Pawła.

6 Dzieje Ap. 13,13-52 I my zwiastujemy wam dobrą nowinę. Tę obietnicę, którą dał ojcom (Dzieje Ap. 13,32) Opuścili Cypr i weszli do Perge, a następnie do Antiochii Pizydyjskiej (Turcja). W Perge Jan Marek zdecydował się wycofać, ponieważ obawiał się wyzwań podróży. W pierwszy Sabat, kiedy się tam zatrzymali, zostali zaproszeni, aby nauczać w antiocheńskiej synagodze. Nauczanie Pawła opierało się na trzech zasadniczych punktach: Bóg prowadził swój lud od Egiptu do czasów Dawida (w ) Jezus wypełnił obietnice mesjanistyczne (w ) Paweł wezwał lud do przyjęcia zbawienia, które oferuje Jezus (w )

A gdy opuszczali synagogę, prosili ich, aby w następny sabat opowiedzieli im znowu o

13,42) W synagodze, gdzie nauczał Paweł, znajdowali się pewni poganie.

obrzezać. Podzielili się Dobrą Nowiną z rodzinami i przyjaciółmi.

7 A gdy opuszczali synagogę, prosili ich, aby w następny sabat opowiedzieli im znowu o tych sprawach (Dzieje Ap. 13,42) W synagodze, gdzie nauczał Paweł, znajdowali się pewni poganie. Nie zaakceptowali judaizmu w pełni, prawdopodobnie dlatego, że byli naciskani, aby się obrzezać. Podzielili się Dobrą Nowiną z rodzinami i przyjaciółmi. W następny Sabat, zebrało się prawie całe miasto, żeby posłuchać nauki Pawła. Żydzi stali się zazdrośni z powodu przyjęcia Ewangelii przez pogan, dlatego wyrzucili Pawła i Barnabę z miasta.

Z tego powodu mnóstwo Żydów i Greków uwierzyło. Żydzi, którzy nie uwierzyli, ponownie spowodowali problemy.

8 Dzieje Ap. 14,1-7 Doszło w końcu do podziału wśród mieszkańców miasta: jedni trzymali stronę Żydów, a drudzy apostołów (Dzieje Ap. 14,4 BWP) Apostołowie przybyli do Ikonium i stosowali tę samą metodę, którą posługiwali się w Antiochii, głosząc Ewangelię najpierw Żydom. Z tego powodu mnóstwo Żydów i Greków uwierzyło. Żydzi, którzy nie uwierzyli, ponownie spowodowali problemy. Paweł i Barnaba musieli uciekać z tego miasta, aby uniknąć zlinczowania! Większość Żydów odrzuciła Ewangelię, ale Paweł nigdy nie stracił nadziei, że wielu Żydów przyjmie Jezusa (Rzym. 9-11).

likaońsku: Sami bogowie przybrali ludzkie ciała i zstąpili do nas.

przemawiał ( 14,11-12 BWP) Podróżowali dalej w okolice Listry i Derbe.

9 Dzieje Ap. 14,8-20 Tłumy zaś, zobaczywszy, co uczynił Paweł, zaczęły wołać po likaońsku: Sami bogowie przybrali ludzkie ciała i zstąpili do nas. I uznali Barnabę za Zeusa, a Pawła za Hermesa, jako że on głównie przemawiał (Dzieje Ap. 14,11-12 BWP) Podróżowali dalej w okolice Listry i Derbe. W Listrze Paweł spotkał kalekę, który miał dość wiary, aby być uzdrowionym. Kiedy mieszkańcy zobaczyli cud, pomyśleli, że Paweł i Barnaba byli bogami, którzy stali się ludźmi. Kiedy apostołowie zrozumieli sytuację, ledwo mogli powstrzymać ich przed składaniem ofiar. Niektórzy Żydzi z Antiochii i Ikonium wykorzystali sytuację i podburzyli pogan przeciwko apostołom. Paweł został ukamienowany, ale cudem przeżył.

14,21 BWP) Po zakończeniu podróży skierowali swe kroki na drogę powrotną. Dlaczego nie wrócili bezpośrednio do Antiochii?

10 Dzieje Ap. 14,21-28 Gdzie głosili przez jakiś czas Ewangelię, zyskując sobie wielu uczniów. Potem ruszyli w drogę powrotną przez Listrę i Ikonium do Antiochii (Dzieje Ap. 14,21 BWP) Po zakończeniu podróży skierowali swe kroki na drogę powrotną. Dlaczego nie wrócili bezpośrednio do Antiochii? Chcieli umocnić nowe zbory, zachęcając i wzmacniając nowych wyznawców. 1. Ostrzegli przed nadchodzącymi wyzwaniami. 2. Wyznaczyli starszyznę. 3. Modlili się i pościli razem z nimi. 4. Powierzyli ich Panu. Wracając do Antiochii, opowiadali o swojej drodze do kościoła. Wszyscy wierzący radowali się razem.

11 Paweł nie zapomniał o założonych przez siebie zborach. Po odbyciu podróży misyjnej, wracając wraz z Barnabą, odwiedzał zbory, które wznieśli, i wybierał spośród nich mężów, którzy mogliby przyłączyć się do głoszenia ewangelii. [ ] Apostoł kształcił młodych ludzi do urzędu kaznodziejskiego, traktując to jako ważną część swej pracy misyjnej. [ ] Doświadczeni pracownicy wypełniają szlachetne i wdzięczne zadanie, jeżeli, zamiast dźwigać samotnie brzemię odpowiedzialności, przygotowują do niego młodszych pracowników i część tego ciężaru wkładają na ich barki. E.G.W. (Działalność apostołów, rozdz. 34, str. 223)

Podobne dokumenty

DALSZE PODRÓŻE MISYJNE PAWŁA I BARNABY

DALSZE PODRÓŻE MISYJNE PAWŁA I BARNABY Teksty biblijne: Dz. Ap. 13,44-52; 14 i 15 Teksty pamięciowe: Rz. 10,15 cz. II (dzieci młodsze), Dz. Ap. 1,8 (dzieci starsze) O jak piękne są nogi tych, którzy zwiastują