---SPORTOWE---
CZŁOWIEK ZIMY 1. Przebywaliśmy w Krainie Śniegu lub urządziliśmy śnieżną bazę, w której wykonaliśmy ze śniegu potrzebne sprzęty. 2. Zorganizowaliśmy turniej sportów zimowych. 3. Bawiliśmy się w bitwę na śnieżki. 4. Obchodziliśmy dzień szaleństw na lodzie. 5. Zorganizowaliśmy zawody saneczkowe na przygotowanym przez siebie torze. 6.Przygotowaliśmy pokaz bezpiecznych, niekonwencjonalnych sposobów zjeżdżania z górki. 7. Zorganizowaliśmy kulig. 8. W zawodach zabawach na śniegu i lodzie przestrzegamy zasad fair play. 9. Nie boimy się mrozu, znamy różne sposoby zabezpieczenia się przed mrozem i przeziębieniem. 10.Urządziliśmy galerię figur śnieżnych. 11.Wiemy co trzeba zrobić przy odmrożeniu. Potrafimy rozgrzać marznące uszy, nos, policzki i ręce. Zorganizowaliśmy w klasie, na podwórku lub we własnym domu mini kurs pierwszej pomocy. 12.Założyliśmy dziennik obserwacji meteorologicznych, w którym zapisywaliśmy stan pogody. Człowiek zimy to zuch, który wie, jak można w zimie zorganizować zabawy na świeżym powietrzu i jednocześnie zdaje sobie sprawę z zimowych niebezpieczeństw (choroby, odmrożenia, niebezpieczne górki, pękający lód). Człowiek zimy to zuch, który potrafi w sposób bezpieczny korzystać z uroków zimy. Sprawność ta poprawia kondycję fizyczną dziecka, daje szansę wyżycia się na śniegu, rozwija wyobraźnię, uczy rozsądku. Uczy koleżeńskości, wyrabia silną wolę, umiejętność przegrania z honorem. Zbiórki cyklu można ułożyć w ten sposób, aby na kolejnych zuchy poznawały inną dyscyplinę sportów zimowych, pamiętając o tych najdziwniejszych, najstarszych i najnowszych. Wszystkie zbiórki powinny odbywać się na świeżym powietrzu ale tylko wtedy, kiedy temperatura nie przekracza -10 C i nie wieje silny, mroźny wiatr. Planując cykl drużynowy powinien pamiętać o tym, że śnieg w Polsce występuje najczęściej w styczniu i lutym. Układając plan cyklu należy przewidzieć zbiórki w razie niepogody lub chwilowego braku śniegu. Przy okazji zbiórek można zwrócić uwagę zuchom na zimowe zjawiska przyrodnicze różnorodność płatków śniegu, malowidła na szybach wykonane przez mróz, różne formy wody itp. Drużynowy musi zwracać uwagę na właściwy ubiór zuchów. Organizując zbiórki na śniegu można zrezygnować umundurowania. Sprawność Człowiek zimy można zdobywać na zimowisku. 2. Maszczak T., Szatański A., Sport w szczepie, drużynie, zastępie. 3. Rudziński S., Zima. Gry i zabawy zuchowe. 4. Trześniowski R., Gry i zabawy ruchowe. 5. Zuchowe Wieści, nr 12/1984, 1/1992, 11, 12/1993, 1/1994.
OLIMPIJCZYK 1. Odwiedziliśmy klub sportowy, rozmawialiśmy ze sportowcami i trenerem. 2. Zbudowaliśmy wioskę olimpijską. 3. Przygotowaliśmy Narodową Kadrę Olimpijską. 4. Braliśmy udział w sportowej olimpiadzie, startowaliśmy w różnych konkurencjach, założyliśmy zuchową księgę rekordów. 5. Przygotowaliśmy program na uroczyste otwarcie Olimpiady. 6. Przeprowadziliśmy w szkole akcję Sport to zdrowie. 7. Zorganizowaliśmy dla klasy, podwórka igrzyska sportowych niecodzienności lub turniej zapomnianych gier. 8. Zapewnialiśmy sportowcom fachową obsługę, leczyliśmy kontuzje. 9. Poznaliśmy różne ćwiczenia i codziennie je wykonujemy. Sprawność olimpijczyk to świetny sposób na zintegrowanie gromady. Wyrabia ona karność, sumienność, kondycję, kształtuje postawę, nawyk ruchu. Mogą ją zdobywać zarówno zuchy młodsze, jak i starsze. Można ją zdobywać podczas kolonii zuchowej. Olimpijskim zbiórkom powinien towarzyszyć ogień olimpijski, zuchowa księga rekordów oraz atmosfera uczciwej, sportowej gry. Warto w tym miejscu wytłumaczyć zuchom zasadę gry fair-play. Na każdej zbiórce poświęćmy trochę czasu na rozgrzewkę i ćwiczenia sportowe. Podczas uroczystego zamknięcia olimpiady i zgaszeniu znicza olimpijskiego nie zapomnijmy docenić wysiłku każdego zucha poprzez medale, dyplomy i wieńce laurowe. W czasie olimpijskich zbiórek należy zapoznać zuchy z historią i tradycjami olimpiad, wspominając Igrzyska Olimpijskie starożytnych Greków. Sprawność można zdobywać w każdej gromadzie o każdej porze roku. 2. Cendrowski Z., Poradnik młodzieżowego organizatora sportu. 3. Chadek S., Ćwicz sprawność zmysłów. 4. Księga zabaw. Na podwórku i gdzie indziej. 5. Maszczak T., Szatyński A., Sport w szczepie, druzynie, zastępie. 6. Rudziński S., Gry i zabawy zuchowe. 7. Skrzypek E., 500 zagadek olimpijskich. 8. Zuchowe Wieści, nr 1,7-8/1988, 6/1990, 2/1992
SPORTOWIEC 1. Odwiedziliśmy klub sportowy w naszej miejscowości, rozmawialiśmy ze sportowcami. 2. Byliśmy na meczu wybranej dyscypliny sportowej lub oglądaliśmy transmisję w telewizji. 3. Uczestniczyliśmy w treningach wybranej dyscypliny sportowej, doszliśmy do mistrzostwa w kilku typowych dla naszej dyscypliny ćwiczeniach. 4. Pod okiem naszego trenera rozgrywaliśmy spotkania sparingowe. 5. Urządziliśmy rozgrywki sportowe, na które zaprosiliśmy zaprzyjaźniony dziecięcy klub sportowy, drużynę SKS-u lub innych gości. 6. Zorganizowaliśmy eliminacje i finały mistrzostw osiedla, wsi, miasteczka lub szkoły w wybranej dyscyplinie sportowej. 7. Zorganizowaliśmy wybory super kibica, mistrza fair play, napisaliśmy kodeks kibica. 8. Wykonaliśmy album mistrzów naszej dyscypliny sportowej. 9. Urządziliśmy wystawę proporczyków sportowych lub konkurs na projekt medali. Sprawność sportowca kładzie nacisk na dokładne poznanie i wyćwiczenie się w jednej zespołowej dyscyplinie sportowej: piłka nożna, siatkówka, koszykówka, piłka ręczna, piłka wodna, hokej i inne. Ważne są tu: uczciwość we współzawodnictwie, uprzejmość oraz współdziałanie w zespole. Wszystkie zbiórki będą miały charakter treningów sportowych, dlatego najlepiej byłoby gdyby zuchy przychodziły na zbiórki w strojach sportowych. Warto też zadbać o skompletowanie jednakowych strojów, wykonanie emblematów i numerów na koszulkach. W ramach przygotowań do mistrzostw zuchy mogą przygotować boisko do gry, wykonać proporczyki dla delegacji i medale dla zwycięzców, wymyślić okrzyki wspierające naszych zawodników i sposób pocieszenia tych, którzy przegrali. Podczas treningów zuchy poznają przepisy dotyczące wybranej gry, a przerwę w treningach można wykorzystać na poznanie historii tej dyscypliny sportowej i mistrzostw. Sprawność można zdobyć o każdej porze roku, w zależności od tego, gdzie będą się odbywać treningi. Podczas zdobywania tej sprawności drużynowy lub przyboczny powinien przyjąć rolę trenera. 2. Cendrowski Z., Poradnik młodzieżowego organizatora sportu. 3. Chadek S., Ćwicz sprawność zmysłów. 4. Księga zabaw. Na podwórku i gdzie indziej. 5. Maszczak T., Szatyński A., Sport w szczepie, drużynie, zastępie. 6. Rice W., Yaconelli M., 400 gier i zabaw. 7. Rudziński S., Gry i zabawy zuchowe. 8. Skrzypek E., 500 zagadek olimpijskich.
9. Trześniowski R., Gry i zabawy ruchowe.