Wykłady z przedmiotu Bezpieczeństwo Pracy i Ergonomia INFORMACJE OGÓLNE SEMESTR I Wydział Górnictwa i Geoinżynierii Katedra Górnictwa Podziemnego Pracownia Bezpieczeństwa Pracy i Ergonomii w Górnictwie Kraków 2015
Wykłady z przedmiotu Bezpieczeństwo Pracy i Ergonomia STUDIA STACJONARNE SEMESTR I Wykłady zostały opracowane przez zespół pracowników Pracowni Bezpieczeństwa Pracy i Ergonomii Katedry Górnictwa Podziemnego Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii Akademii Górniczo Hutniczej w składzie: 1. dr hab. inż. Stanisław Nawrat, prof. nadzw. AGH Kierownik Pracowni 2. dr inż. Mariusz Kapusta adiunkt, Z-ca Kierownika Pracowni 3. dr inż. Dagmara Nowak - Senderowska asystent w Pracowni 4. mgr inż. Sebastian Napieraj - asystent w Pracowni 5. mgr inż. Natalia Schmidt - Polończyk, - asystent w Pracowni 6. Marek Pers specjalista ds. dydaktyki
Wykład 2 z przedmiotu Bezpieczeństwo Pracy i Ergonomia STUDIA STACJONARNE SEMESTR I Temat wykładu: Wskaźniki wypadkowości. Badanie i ewidencja wypadków, procedura i dokumentacja powypadkowa, świadczenia powypadkowe.
Wskaźniki Wypadkowości Lp. Zmienne sposób obliczania Interpretacja wyniku 1 Suma wypadków... x 1000 000 Wielkość produkcji (ton) 2 Suma wypadków... x 1000 Wielkość produkcji (sztuk) 3 Suma wypadków... x 1000 Suma zatrudnionych 4 Suma wypadków... x 100 000 Suma przepracowanych dniówek 5 Suma wypadków... x 1000 000 Suma zatrudnionych 6 Suma straconych dniówek wypad.... x 1000 Suma przepracowanych dniówek 7 Suma straconych dniówek wypad.... Suma wypadków 8 Suma przepracowanych dniówek... Suma wypadków Liczba wypadków na 1 milion ton produkcji Liczba wypadków na 1000 Wyprodukowanych sztuk Liczba wypadków na 1000 Pracowników Liczba wypadków na sto tysięcy przepracowanych dniówek roboczych Liczba wypadków na 1 milion przepracowanych godzin Liczba dniówek straconych wskutek wypadków na 1000 dniówek roboczych przepracowanych Średnia liczba dniówek straconych na jeden wypadek (wskaźnik ciężkości wypadków) Średnia liczba dni dla okresów bezwypadkowych
Postępowanie Powypadkowe Okoliczności i przyczyny wypadków śmiertelnych, ciężkich i zbiorowych bada zespół powypadkowy, w którego skład wchodzą kierownik zakładowej służby bezpieczeństwa i higieny pracy oraz zakładowy społeczny inspektor pracy.
Postępowanie Powypadkowe
Postępowanie Powypadkowe Okoliczności i przyczyny wypadków innych niż określone wyżej ustala zespół powypadkowy, w skład którego wchodzą pracownik służby bezpieczeństwa i higieny pracy oraz oddziałowy (wydziałowy) społeczny inspektor pracy. Jeżeli w zakładzie nie działa społeczna inspekcja pracy, w ustalaniu okoliczności i przyczyn wypadków uczestniczy przedstawiciel pracowników znający przepisy bhp.
Postępowanie Powypadkowe Zespół powypadkowy niezwłocznie po otrzymaniu wiadomości o wypadku obowiązany jest do ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy, a w szczególności: 1) dokonać oględzin miejsca wypadku, stanu technicznego urządzeń oraz zbadać warunki wykonywania pracy i inne okoliczności, które mogą mieć wpływ na powstanie wypadku, 2) przesłuchać poszkodowanego, jeśli stan jego zdrowia na to pozwala, 3) przesłuchać świadków wypadku, 4) zasięgnąć, w miarę potrzeby opinii lekarza lub specjalistów.
Protokół powypadkowy Ustalanie okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy, jakiemu uległ ubezpieczony będący pracownikiem, następuje w trybie określonym przepisami Kodeksu pracy. Bezpośrednio po otrzymaniu informacji o zaistniałym wypadku pracodawca jest zobowiązany do powołania zespołu powypadkowego, który powinien niezwłocznie przystąpić do ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku oraz ustalenia czy wypadek pozostaje w związku z pracą.
Postępowanie Powypadkowe Okoliczności i przyczyny wypadków śmiertelnych, ciężkich i zbiorowych bada zespół powypadkowy, w którego skład wchodzą kierownik zakładowej służby bezpieczeństwa i higieny pracy oraz zakładowy społeczny inspektor pracy. Okoliczności i przyczyny wypadków innych niż określone wyżej ustala zespół powypadkowy, w skład którego wchodzą pracownik służby bezpieczeństwa i higieny pracy oraz oddziałowy (wydziałowy) społeczny inspektor pracy. Jeżeli w zakładzie nie działa społeczna inspekcja pracy, w ustalaniu okoliczności i przyczyn wypadków uczestniczy przedstawiciel pracowników znający przepisy bhp.
Postępowanie Powypadkowe Zespół powypadkowy niezwłocznie po otrzymaniu wiadomości o wypadku obowiązany jest do ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy, a w szczególności: dokonać oględzin miejsca wypadku, stanu technicznego urządzeń oraz zbadać warunki wykonywania pracy i inne okoliczności, które mogą mieć wpływ na powstanie wypadku, przesłuchać poszkodowanego, jeśli stan jego zdrowia na to pozwala, przesłuchać świadków wypadku, zasięgnąć, w miarę potrzeby opinii lekarza lub specjalistów,
Postępowanie Powypadkowe Zespół powypadkowy po ustaleniu okoliczności i przyczyn wypadku, nie później niż w terminie 14 dni od dnia uzyskania zawiadomienia o wypadku, sporządza protokół ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy według wzoru ustalonego w przepisach rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 16.09.2004 r. w sprawie wzoru protokołu ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy (Dz. U. nr 227, poz. 2298).
Postępowanie Powypadkowe Jeżeli ustalenie okoliczności i przyczyn wypadku trwa dłużej, wtedy należy podać przyczynę opóźnienia wraz z uzasadnieniem w treści protokołu powypadkowego. Protokół sporządza się w niezbędnej liczbie egzemplarzy i dołącza się do niego protokoły przesłuchania poszkodowanego i świadków a także zebrane w trakcie postępowania wyjaśniającego materiały, dokumenty, opinie lekarskie, opinie specjalistów, szkice lub fotografie miejsca wypadku. Protokół powypadkowy jest udostępniany również poszkodowanemu w celu zapoznania się z jego treścią. Poszkodowany, jeżeli nie zgadza się z ustaleniami zawartymi w protokole, może wnieść uwagi i zastrzeżenia.
Karta wypadku Osoby niebędące pracownikami, które w okresie ubezpieczenia wypadkowego z danego tytułu uległy wypadkowi, zgłaszają wypadek odpowiednim podmiotom, które ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy dokonują w karcie wypadku.
Karta wypadku Zdarzenie uznaje się za wypadek przy pracy na podstawie ustalenia jego okoliczności i przyczyn, w szczególności przez: zabezpieczenie miejsca wypadku w sposób pozwalający odtworzyć jego okoliczności, dokonanie oględzin miejsca wypadku, stanu technicznego maszyn i innych urządzeń technicznych, stanu urządzeń ochronnych oraz zbadanie warunków wykonywania pracy i innych okoliczności, które mogły mieć wpływ na powstanie wypadku, przesłuchanie poszkodowanego, jeżeli stan jego zdrowia na to pozwala, przesłuchanie świadków wypadku, zebranie innych dowodów dotyczących wypadku, uznanych za niezbędne.
Karta wypadku Po ustaleniu okoliczności i przyczyn wypadku - nie później niż w terminie 14 dni od dnia zawiadomienia o wypadku - podmioty sporządzają kartę wypadku, której wzór jest określony w załączniku do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie trybu uznania zdarzenia powstałego w okresie ubezpieczenia wypadkowego za wypadek przy pracy, kwalifikacji prawnej zdarzenia, wzoru karty wypadku i terminu jej sporządzenia (Dz.U. nr 236, poz. 1992).
Karta wypadku Kartę wypadku sporządza się w trzech egzemplarzach. Pierwszy egzemplarz otrzymuje poszkodowany, drugi egzemplarz pozostaje w podmiocie ustalającym okoliczności wypadku, trzeci egzemplarz przekazywany jest do jednostki organizacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. UWAGA: Poszkodowany lub członek jego rodziny może zgłosić uwagi i zastrzeżenia do ustaleń zawartych w karcie wypadku, o czym zostają pouczeni przez podmiot sporządzający kartę wypadku.
Literatura pomocnicza 1. Seria norm PN-N-18000. Systemy zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy.: PN-N-18001. SZBHP. Wymagania, PN-N-18002. SZBHP. Ogólne wytyczne do oceny ryzyka zawodowego, PN-N-18004. SZBHP. Wytyczne, PN-N-18011. SZBHP. Wymagania ogólne audytowania, 2. www.ciop.pl, 3. www.manhaz.cyf.gov.pl, 4. Koradecka D. i inni, (2008): Bezpieczeństwo i higiena pracy, 5. Rączkowski B. (2010): BHP w praktyce, 6. Szlązak J. i Szlązak N. (2010): Bezpieczeństwo i higiena pracy, 7. J. Korski materiały niepublikowane