Związek Inżynierów Miernictwa Rzeczypospolitej Polskiej Okres działalności: 1939. Siedziba: Warszawa. Oddziały: Białystok, Katowice, Kielce, Kraków, Lwów, Łódź, Poznań, Toruń, Warszawa, Wilno. Struktura organizacyjna: Walne Zgromadzenie Delegatów, Zarząd Główny; sekcje, koła. Liczba członków: 395 (1939). Prezes: Władysław Surmacki (1939). Sekretarz: Janusz Kobyliński (1939). Charakterystyka działalności Związek Inżynierów Miernictwa RP (ZIM) powstał w wyniku usamodzielnienia się Koła Inżynierów Mierniczych Stowarzyszenia Techników Polskich w Warszawie, działającego od 6 listopada 1918 r. Aktywizacja Koła w drugiej połowie lat 30. oraz wprowadzona od początku zasada, że będą przyjmowani jedynie inżynierowie, sygnalizowały, że Koło będzie chciało usamodzielnić się. W 1938 r. członkowie Koła postanowili zorganizować 10 12 lutego 1939 r. Pierwszy Kongres Inżynierów Miernictwa, którego jednym z głównych celów było utworzenie ZIM. W Kongresie wzięło udział przeszło 500 osób, na czele Komitetu Organizacyjnego stał prof. Jan Piotrowski, a protektorami byli m.in. premier i minister spraw wewnętrznych generał dywizji Felicjan Sławoj Składkowski, wicepremier i minister skarbu inż. Eugeniusz Kwiatkowski, minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego - prof. Wojciech Świętosławski. Odczyt wprowadzający wygłosił W. Surmacki Miernictwo polskie w służbie gospodarki narodowej. W trakcie obrad plenarnych referaty wygłosili: Edward Warchałowski Zastosowanie krakowianów w rachunku wyrównawczym, Kasper Weigel Zadania naukowe inżyniera geodety, T. Zieleniewski Rola inżyniera mierniczego podczas pokoju i wojny. Obrady toczono w czterech komisjach: 1. Pomiary państwowe, 2. Pomiary dla celów miejskich, 3. Przebudowa ustroju rolnego, 4. Organizacja zawodu i szkolnictwa; które uchwaliły 28 szczegółowych wniosków. Wśród nich znalazła się informacja o powołaniu ZIM i wezwanie wszystkich inżynierów miernictwa do wstępowania do Związku. Zebranie organizacyjne ZIM odbyło się 11 lutego1939 r. w ramach Pierwszego Kongresu Inżynierów Miernictwa, przekształcone w Walne Zgromadzenie Delegatów ZIM, w którym wzięło udział 250 osób. W skład wybranego wówczas Zarządu Głównego weszli: W. Surmacki (prezes), Wacław Nowak (wiceprezes), Tadeusz Kaczorowski (wiceprezes), J. Kobyliński (sekretarz), Franciszek Gawin (skarbnik), Leopold Grzyb, Michał Odlaniecki-Poczobutt, Jan Okupski, J. Piotrowski. Celem Związku, zgodnie ze statutem zatwierdzonym 7 lutego 1939 r. była m.in.: a) praca nad rozwojem i podniesieniem poziomu wiedzy zawodowej, b) wydawanie o zagadnieniach mierniczych bezstronnej i technicznie słusznej opinii, mającej na celu dobro Rzeczypospolitej, c) reprezentowanie inżynierów miernictwa wobec społeczeństwa, władz państwowych, samorządowych oraz organizacji krajowych i zagranicznych, d) obrona interesów zawodowych inżynierów miernictwa". Z chwilą powołania do życia ZIM Koło Inżynierów Mierniczych STP przekształciło się w Oddział Warszawski Związku. Przygotował on kilka posiedzeń z odczytami m.in. Tadeusza Szymańskiego Mierniczy przysięgły w świetle cyfr, Władysława Barańskiego Pomiary miast metodą bezpośrednią i fotolotniczą, W. Surmackiego Zdjęcie małych miast a przepisy Ministerstwa Robót Publicznych, E. Warchałowskiego Reforma geodezyjnych studiów politechnicznych. Oddział w Krakowie zorganizował dla swych członków dział poradnictwa zawodowego. Przy Zarządzie Głównym powołano Sekcję Propagandową i Sekcję Wolnego Zawodu. Od maja 1939 r. ukazywał się organ ZIM miesięcznik Geodeta" (dodatek do Przeglądu Technicznego"), pod redakcją Kazimierza Sawickiego. Wybuch II wojny światowej nie pozwolił rozwinąć szerszej działalności Związku. Wydawnictwa ciągle: Geodeta. Warszawa 1939; Dodatek do Przeglądu Technicznego". Źródła: Kronika. I szy Kongres Inżynierów Miernictwa RP, Biuletyn Koła Inżynierów Mierniczych (dodatek do Przeglądu Technicznego ) 1938 nr 14 s. 79; O wystawach na Kongresie, Tamże 1939 nr 16 s. 121; E. Warchałowski, Nasz program, Geodeta (dodatek do Przeglądu Technicznego ) 1939 nr 1 s. 2. Literatura: J. Piłatowicz, Związek Inżynierów Miernictwa Rzeczypospolitej Polskiej /w/ Słownik polskich towarzystw naukowych. T. II. Cz. 2. Pod red. B. Sordylowej, Warszawa 1994 s. 253 254 (tu dodatkowe źródła i literatura) hasło rozszerzono.