MN Inżynieria Materiałowa opis kierunku 1 / 6 Warunki rekrutacji na studia Wymagania wstępne i dodatkowe: Zasady rekrutacji: Szczegółowe zasady rekrutacji Kandydatów na studia na kierunku Inżynieria Materiałowa wynikają z Uchwały nr 96/2012 Senatu AGH z dnia 30 maja 2012 r. w sprawie warunków i trybu rekrutacji na I rok studiów w roku akademickim 2013/2014. Rekrutacja Kandydatów przeprowadzana jest w trzech etapach szczegółowo opisanych w przedmiotowych uchwałach. Kwalifikacja Kandydatów przez Wydziałowe Komisje Rekrutacyjne prowadzona będzie w oparciu o wspólne listy rankingowe. Podstawą rankingu będzie wskaźnik rekrutacji W (którego metodykę obliczania przedstawiono szczegółowo w przedmiotowych uchwałach). Na I rok studiów stacjonarnych pierwszego stopnia w AGH mogą zostać przyjęci tylko kandydaci, którzy uzyskali minimalną wartość wskaźnika rekrutacji W = 150 pkt. Na Wydziale Metali Nieżelaznych jak przedmioty główne stanowiące jeden z czynników wpływających na wartość wskaźnika W może zostać wybrana matematyka lub fizyka lub chemia lub informatyka lub biologia lub geografia. Laureaci oraz finaliści olimpiad stopnia centralnego rekrutowani są w oparciu o przepisy Uchwały Senatu AGH nr 80/2008 w sprawie zasad przyjmowania w latach 20092012 na wybrane kierunki studiów na AGH laureatów oraz finalistów olimpiad stopnia centralnego. Dolny limit ilości studentów: 12 Ogólna charakterystyka kierunku studiów: Wydział: Metali Nieżelaznych Poziom studiów: Studia I stopnia Typ studiów: Stacjonarne Profil kształcenia: Ogólnoakademicki (A) Obszar kształcenia: Kompetencji inżynierskich, Nauk technicznych, Nauk ścisłych Tytuł zawodowy uzyskiwany przez absolwenta: Inżynier Czas trwania studiów (liczba semestrów): siedem Termin rozpoczęcia cyklu: Semestr zimowy
MN Inżynieria Materiałowa opis kierunku 2 / 6 Liczba punktów ECTS konieczna dla uzyskania kwalifikacji (tytułu zawodowego): 210
MN Inżynieria Materiałowa opis kierunku 3 / 6 Dziedziny nauk, do których odnoszą się zakładane efekty kształcenia: Nauki techniczne Dyscypliny naukowe, do których odnoszą się zakładane efekty kształcenia: Związek kierunku studiów ze strategią rozwoju AGH oraz misją AGH: Priorytetem strategii AGH, w obszarze kształcenia jest troska o utrzymanie procesu kształcenia na najwyższym poziomie oraz wypracowanie jak najlepszej pozycji w tworzącej się Europejskiej Przestrzeni Szkolnictwa Wyższego. Kierunek Inżynieria Materiałowa na Wydziale Metali Nieżelaznych wpisuje się w tą strategię poprzez kształcenie studentów o wysokich kwalifikacjach zawodowych, przygotowanych do pracy na odpowiedzialnych stanowiskach w przemyśle i kadrach zarządzających zasobami ludzkimi. Program nauczania obejmuje studia dwustopniowe oraz jednolity system punktowy (ECTS) pozwalający na mobilność studentów. Zajęcia dydaktyczne prowadzą pracownicy dydaktyczni i naukowi o uznanej renomie; często autorytety naukowe w zakresie szeroko pojętej inżynierii materiałowej. Prawidłową realizację programu kształcenia oraz właściwy poziom merytoryczny procesu dydaktycznego monitoruje Wydziałowy Zespół ds. Jakości Kształcenia. Obecny program nauczania na kierunku Inżynieria Materiałowa spełnia wysokie standardy kształcenia niezbędne do funkcjonowania w warunkach Unii Europejskiej, a od 2012 roku istnieje możliwość wyboru przedmiotów w języku angielskim. Nauczanie prowadzonej jest w nowocześnie wyposażonych laboratoriach badawczych. Studenci mogą rozwijać swoje zainteresowania i zdobywać nowe umiejętności uczestnicząc w działalności Studenckich Kół Naukowych. Dodatkowo studenci mogą zdobywać doświadczenia zawodowe podczas staży w zakładach przemysłowych i instytutach z branży metali nieżelaznych oraz inżynierii materiałowej. Dobra współpraca z przemysłem metali nieżelaznych oraz podmiotami branż pokrewnych pozwala na dynamiczne dostosowanie treści kształcenia do oczekiwań rynku pracy. Zasady dotyczące struktury studiów (zasady studiowania) Dopuszczalny deficyt punktowy: 15 Semestry kontrolne: czwarty, szósty Zasady wpisu na kolejny semestr: Warunkiem koniecznym do uzyskania wpisu na kolejny semestr jest złożenie w dziekanacie w terminie wskazanym przez Dziekana indeksu (zgodnie z Regulaminem Studiów AGH deficyt punktów nie może przekroczyć wartości określonej dla danego kierunku studiów). Warunkiem zaliczenia danego okresu rozliczeniowego studiów jest uzyskanie zaliczenia wszystkich przedmiotów (modułów kształcenia) obowiązkowych dla wybranego kierunku, profilu kształcenia i specjalności umieszczonych w planie tego okresu rozliczeniowego studiów. Warunkiem zaliczenia semestru kontrolnego jest wypełnienie przez studenta dodatkowych wymagań, o których mowa Regulaminie Studiów AGH Studia indywidualne: Zgodnie z regulaminem studiów na AGH szczególnie uzdolnionym i wyróżniającym się studentom Uczelnia zapewnia opiekę dydaktycznonaukową poprzez indywidualny dobór przedmiotów, metod i form kształcenia według indywidualnego planu studiów i programu studiów. Kwalifikacja na studia indywidualne odbywa się na wniosek studenta na drodze wydania decyzji przez Dziekana Wydziału Metali Nieżelaznych. Dziekan monitoruje
MN Inżynieria Materiałowa opis kierunku 4 / 6 harmonogram indywidualnego planu studiów Student może rozpocząć studia indywidualne od drugiego semestru, jeżeli jego średnia ocena z dotychczasowych studiów jest nie niższa niż 4.0 oraz posiada oświadczenie nauczyciela akademickiego, który podejmie się opieki. Zasady ustalania końcowej oceny studiów: Ocenę końcową ze studiów wylicza się jako średnią ważoną w skład której wchodzą: średnia z ocen z całych studiów (z wagą 60%), ocena z pracy inżynierskiej (z wagą 20%), oraz wynik egzaminu dyplomowego (z wagą 20%). Inne: Zasady prowadzenia procesu dyplomowania: 1. Procedura dyplomowania obejmuje: a. indywidualny lub zespołowy projekt inżynierski, b. egzamin dyplomowy sprawdzian wiedzy z zakresu kierunku studiów, c. nadanie tytułu inżyniera. 2. Inżynierski egzamin dyplomowy jest podstawą do wydania dyplomu ukończenia wyższych studiów Igo stopnia w Akademii GórniczoHutniczej. *PROJEKT INŻYNIERSKI* 1. Założenia ogólne a. Projekt inżynierski (PI) stanowi udokumentowaną realizację praktycznego przedsięwzięcia (w tym zespołowego) i obejmuje dokumentację techniczną zadania, określonego w temacie projektu. b. Temat i zakres PI jest przydzielany nie później niż na jeden semestr przed planowym terminem zakończenia studiów. Student ma obowiązek wyboru jednego z tematów PI, podanych do wiadomości publicznej na tablicy ogłoszeń dziekanatu lub na stronie internetowej Wydziału. c. Projekt jest wykonywany w trybie systematycznych objaśnień i konsultacji w ramach seminarium dyplomowego w trakcie trwania VII semestru studiów inżynierskich stacjonarnych lub semestru VIII w przypadku studiów niestacjonarnych. 2. Temat i zakres projektu inżynierskiego a. Tematem projektu inżynierskiego winno być zagadnienie inżynierskie, którego projekt potwierdza nabycie określonych umiejętności zawodowych w zakresie wiedzy charakteryzującej sylwetkę absolwenta danych studiów. Zakres projektu inżynierskiego musi zawierać wszystkie elementy projektu koncepcyjnego określonego zadania technicznego. 3. Realizacja projektu inżynierskiego a. PI jest realizowany zespołowo lub indywidualnie. b. W przypadku projektów zespołowych grupa wykonuje ten sam typ projektu, przy zróżnicowaniu poszczególnych danych. c. Liczebność grupy realizującej ten sam projekt nie powinna przekraczać dwóch osób. 4. Zaliczenie projektu a. Warunkiem zaliczenia projektu jest dostarczenie wersji drukowanej projektu inżynierskiego w oprawionej formie zwartej wraz z rysunkami i załącznikami. b. Za projekt ukończony w terminie uznaje się pracę, która została przekazana opiekunowi nie później niż do 15 stycznia (15 czerwca dla studiów niestacjonarnych). c. Oceny projektu dokonują: promotor oraz wyznaczony recenzent. Ocenę końcową ustala komisja egzaminacyjna. d. Ocenę z przedmiotu Seminarium dyplomowe ustala jego prowadzący na podstawie prezentacji projektu na seminarium. *EGZAMIN DYPLOMOWY * 1. Egzamin dyplomowy inżynierski prowadzony jest po zakończeniu zajęć semestru dyplomowego. Do egzaminu inżynierskiego przystąpić może student, który uzyskał wszystkie zaliczenia, zdał egzaminy i zaliczył praktyki przewidziane programem studiów dla danego kierunku. 2. Egzamin dyplomowy inżynierski polega na udzieleniu wyczerpujących odpowiedzi na trzy pytania z zakresu tematycznego, ustalonego przez Przewodniczących Rad Programowych kierunków studiów. 3. Egzamin dyplomowy inżynierski przeprowadzany jest przez komisję egzaminacyjną powołaną przez dziekana Wydziału. 4. Przebieg egzaminu dyplomowego inżynierskiego: dziekan wyznacza dwa terminy egzaminu inżynierskiego, termin drugi jest egzaminem poprawkowym, wszystkie terminy podane są z wyprzedzeniem dwóch miesięcy od daty pierwszego terminu, korzystanie na egzaminie z niedozwolonych źródeł skutkuje oceną niedostateczną. 5. Pytania egzaminacyjne są ustalane w zależności od kierunku studiów w sposób następujący: kierunek Metalurgia kierunek dyplomowania metalurgia metali nieżelaznych: 2 pytania z zakresu metalurgii ekstrakcyjnej 1 pytanie z przetwórstwa metali i metaloznawstwa kierunek Metalurgia kierunek dyplomowania przeróbka plastyczna: 2 pytania z zakresu przetwórstwa metali 1 pytanie z metalurgii ekstrakcyjnej i metaloznawstwa kierunek Inżynieria Materiałowa: 2 pytania z zakresu inżynierii materiałowej 1 pytanie z przetwórstwa metali i metalurgii ekstrakcyjnej kierunek Zarządzanie i Inżynieria Produkcji: 2 pytania z zakresu zarządzania i inżynierii produkcji 1 pytanie z
MN Inżynieria Materiałowa opis kierunku 5 / 6 metalurgii i metaloznawstwa 6. Egzamin dyplomowy inżynierski uważa się za zaliczony w przypadku uzyskania pozytywnych ocen za każdą z odpowiedzi. Zestawy pytań przygotowuje komisja egzaminacyjna. Każdemu pytaniu przypisana jest z góry określona liczba punktów za pełną odpowiedź. Suma punktów zestawu pytań wynosi 100. 7. Zakres tematyczny egzaminu ustalany jest dla każdego kierunku studiów i kierunku dyplomowania w następujący sposób: z programu studiów na danym kierunku ustalone zostaje po 50 pytań z przedmiotów kierunkowych, tzn. po 50 z metalurgii ekstrakcyjnej, przetwórstwa metali, inżynierii materiałowej i zarządzania i inżynierii produkcji, wybranych przez Przewodniczących Rad Programowych kierunków studiów (pytania kierunkowe), dodatkowo dla każdego kierunku ustala się w podobny sposób po 20 pytań z pozostałych przedmiotów zawodowych (pytania uzupełniające), zdający otrzymuje dwa pytania z listy 50 pytań z przedmiotów kierunkowych oraz po jednym pytaniu z listy 20 pytań z pozostałych dziedzin, zestawy pytań egzaminacyjnych zostają podane do wiadomości studentów danego rocznika na stronie internetowej Wydziału. 8. Ocena z egzaminu inżynierskiego wraz z treścią pytań wpisywana jest do protokołu Egzaminu Dyplomowego. 9. Ocena końcowa ukończenia studiów (obliczona zgodnie z Regulaminem Studiów), wpisywana do protokołu Egzaminu Dyplomowego, jest wyliczana jako średnia ważona z przyjęciem następujących wag ocen cząstkowych: a. 0,6 dla oceny średniej ze studiów, b. 0,2 dla oceny egzaminu inżynierskiego, c. 0,2 dla oceny projektu inżynierskiego. 10. Ocena końcowa ukończenia studiów wpisywana jest do indeksu. Dodatkowe informacje:
MN Inżynieria Materiałowa opis kierunku 6 / 6 Program kształcenia: Ogólne informacje związane z programem kształcenia (ogólne cele kształcenia oraz możliwości zatrudnienia, typowe miejsca pracy i możliwości kontynuacji kształcenia przez absolwentów): Celem studiów jest wykształcenie specjalistów w zakresie technologii wytwarzania konstrukcyjnych i funkcjonalnych materiałów metalicznych oraz ich doboru do zastosowań w przemyśle, medycynie i ochronie środowiska. Absolwent tej specjalności jest przygotowanyy do pracy zawodowej jako ekspert w zakresie kształtowania struktury i własności technologicznych materiałów metalicznych metodami obróbki cieplnomechanicznej i fizykochemicznej. Posiada odpowiednie kwalifikacje do prowadzenia badań w kierunku modelowania nowych materiałów i zaawansowanych technologii materiałowych przy użyciu nowoczesnaego aparatu analitycznego i doświadczalnego. Spośród wielu przyrządów do modelowania i technologii wytwarzania materiałów metalicznych można wymienić w pełni skomputeryzowane tory pomiarowe do badań własności mechanicznych i technologicznych materiałów, uniwersalne maszyny wytrzymałościowe, czy też zaawansowaną aparaturę do badań strukturalnych.