Strona/stron 1/12 Instrukcja montażu elastycznych wykładzin podłogowych z PVC Wymagania dotyczące podłoża Przy montażu elastycznych wykładzin podłogowych niezmiernie istotną czynnością jest dokładna kontrola podłoża i ustalenie jego stanu pod kątem następujących parametrów: wytrzymałości, szczególnie przy intensywnym obciążeniu posadzki, równości, aby można było wyliczyć ilość potrzebnych mas wyrównawczych, wilgotności, co ma istotne znaczenie dla prawidłowego i długotrwałego przylegania wykładziny do podłoża. Gdy podłoże jest usytuowane bezpośrednio na gruncie pod warstwą betonu należy wykonać izolację przeciwwilgociową. Podłoże pod elastyczne wykładziny podłogowe musi być: wytrzymałe i odporne na naciski występujące w czasie eksploatacji podłóg, suche, maksymalna dopuszczalna wilgotność podkładu cementowego mierzona metodą CM nie może przekraczać 2,5 %, bez rys i spękań, wszystkie uszkodzenia muszą być naprawione przed wykonaniem warstwy wygładzającej, gładkie, na powierzchni nie mogą występować żadne zgrubienia, a całość powinna być wygładzona za pomocą masy wyrównawczej, równe oraz poziome, maksymalna odchyłka od prostoliniowości nie może przekraczać 1 mm na odcinku 1 m i 2 mm na odcinku 2 m, czyste i niepylące, powierzchnia powinna być wolna od kurzu i innych zanieczyszczeń (farby, zaprawy, lepiku, itp.). Warunki przystąpienia do pracy Do układania wykładzin podłogowych można przystąpić po: zakończeniu wszystkich prac wykończeniowych z malarskimi włącznie oraz prac instalacyjnych, wyschnięciu tynków i mas szpachlowych na ścianach i sufitach, sprawdzeniu szczelności urządzeń grzewczych i sanitarnych, a także stolarki okiennej, sprawdzeniu czy kolor wyrobu i jego ilość są zgodne z zamówieniem, czy towar nie jest uszkodzony i pochodzi z jednej partii produkcyjnej. W pomieszczeniach, w których ma być przyklejana wykładzina, nie należy wykonywać żadnych prac dodatkowych mogących spowodować zabrudzenie, wzrost wilgotności powietrza lub też zawilgocenia ścian lub podłoża. Wykładzinę należy układać w pomieszczeniach, w których panują następujące warunki: temperatura otoczenia 17 25 C temperatura podłoża 15 22 C względna wilgotność powietrza max. 75%, Wszystkie materiały (wykładzina, listwy, klej) powinny pozostać przez 24 godz. w pomieszczeniu, w którym panują opisane powyżej warunki. Wykładzinę należy rozwinąć w celu dokładnego dopasowania do podłoża. Płytki mogą być kondycjonowane w pudełkach układanych jedno na drugim maksymalnie do 5 warstw. Podczas montażu na podłożu z systemem ogrzewania podłogowego ogrzewanie powinno być wyłączone na 48 godzin przed i po montażu. Po włączeniu systemu ogrzewania temperaturę należy zwiększać stopniowo maksymalnie do 27C. Do montażu należy stosować kleje przeznaczone do systemów ogrzewania podłogowego. Nie należy instalować wykładzin na następujących istniejących pokryciach podłogowych: wykładziny dywanowe, linoleum, wykładziny z PCW, wykładziny gumowe. Uwaga: Nigdy nie należy przystępować do montażu wykładziny jeśli któryś z powyższych parametrów nie spełnia ustalonych wymagań. 1
Strona/stron 2/12 Montaż wykładzin Przed przystąpieniem do montażu zaleca się wykonanie kontroli odbiorczej podłoża. Jeśli warunki podłoża i otoczenia są odpowiednie można rozpocząć montaż wykładzin. Instalacja wykładzin w arkuszach Na wstępie należy ustalić kompozycję kolorystyczną, którą chcemy wykonać w pomieszczeniu. Na przygotowanym podłożu należy wyznaczyć w skali 1:1 wszystkie linie łączeniowe zgodnie z opracowanym projektem kolorystycznym. Wykładzinę dokładnie dociąć do linii wyznaczonych na podłożu. Montaż rozpocząć od krawędzi ściany położonej najdalej od wejścia. Wykonanie posadzki polega na przyklejeniu wykładziny całą powierzchnią do podłoża za pomocą akrylowego kleju dyspersyjnego, znajdującego się w naszej ofercie. W tym celu należy zwinąć płat rozłożonej wykładziny do połowy, a drugą część zabezpieczyć przed przesunięciem. Następnie na odsłonięty fragment podłoża za pomocą pacy ząbkowanej rozprowadzić klej. Najczęściej stosuje się pacę typu A3. Gdy klej uzyska odpowiednią siłę klejącą należy dokładnie docisnąć wykładzinę po podkładu, a następnie całą powierzchnię przewalcować wałkiem dociskowym o ciężarze ok. 50-70 kg. Ewentualne ślady kleju występujące w obrębie spoin należy możliwie szybko usunąć mokrą szmatką. Przygotowanej posadzki nie należy użytkować przez co najmniej 48 godziny. Podczas montażu należy zachować dylatacje konstrukcyjne budynku na wszystkich warstwach posadzki, a następnie zakryć je profilem maskującym. Arkusze wykładzin heterogenicznych z przezroczystą warstwą użytkową, w celu uniknięcia ewentualnych różnic w odcieniach na sąsiadujących ze sobą krawędziach, należy układać naprzemiennie tak, aby prawe brzegi fabryczne sąsiadowały z prawymi, a lewe z lewymi. W przypadku zastosowania wykładzin Tarkett Jasło do zabezpieczania podłóg sportowych mogą one być używane jako pokrycie bez klejenia. Nanoszenie kleju na podkład Dociśnięcie wykładziny po podłoża Spawanie na gorąco W celu wykonania szczelnej posadzki zaleca się, aby wszystkie połączenia między arkuszami lub płytkami zostały pospawane na gorąco sznurem naszej produkcji: spawanie styków można rozpocząć po upływie 24 godzin od przyklejenia wykładziny. Zbyt wczesne przystąpienie do łączenia stwarza niebezpieczeństwo odspajania się wykładziny na stykach w skutek działania wysokiej temperatury na niecałkowicie związany klej, styki wykładziny sfrezować za pomocą ręcznej lub automatycznej frezarki, po wykonaniu spawania nadmiar sznura wystający ponad powierzchnię arkuszy należy ściąć, aby tworzył z wykładziną jedną powierzchnię. Ścinanie nadmiaru sznura wykonujemy w dwóch etapach: 2
Strona/stron 3/12 wstępne ścinanie spawu, które należy wykonać specjalnym nożem z nałożoną prowadnicą lub za pomocą specjalnego ścinacza. Ścinanie prowadzimy w taki sposób, aby sznur został ścięty ok. 1 mm nad powierzchnią wykładziny. Ścinanie to można wykonywać, gdy wykonany spaw jest jeszcze ciepły, właściwe ścinanie spawu należy wykonać nożem bez prowadnic, zwracając uwagę, aby nie uszkodzić brzegów wykładziny. Ścinanie to należy prowadzić dopiero po całkowitym wystygnięciu spawu. Spawanie na zimno Wykonanie spawania na zimno zaleca się prowadzić w przypadku montażu wykładzin domowych, montażu drobnych elementów (np. logo) lub jeżeli wprowadzenie sznura zaburzyłoby całą kompozycję kolorystyczną pomieszczenia: w celu wykonania spawania na zimno należy dokładnie dopasować wykładzinę i oczyścić spoinę, przykleić taśmę (klejącą, malarską) szerokości 2-3 cm na styku dociętych wykładzin, a następnie naciąć taśmę wzdłuż szczeliny, w nacięcie wprowadzić końcówkę tuby z klejem tak, aby dotykała podłoża, ciągnąć powoli tubę trzymając ją pod kątem ok. 30 i ostrożnie wyciskać żel, po całkowitym wyschnięciu żelu, tj. ok. 30 min, należy zerwać taśmę zabezpieczającą. Nacinanie naklejonej taśmy na połączeniu arkuszy Wprowadzanie żelu do naciętej spoiny 3
Prace wykończeniowe Instrukcja montażu Numer ZW/SP/I/011/2014/II Strona/stron 4/12 Aby cała posadzka nabrała ostatecznego wyglądu i spełniała wszystkie warunki użytkowania należy odpowiednio wykończyć ją przy ścianach pomieszczenia przy pomocy: wywinięcia wykładziny na cokół. Wykładzina dzięki swojej elastyczności nadaje się do wykonania cokołów na ścianie. Cokół ścienny powinien być każdorazowo wykonany w przypadku instalacji wykładziny w pomieszczeniach mokrych lub o podwyższonych wymaganiach higienicznych. Wysokość cokołu powinna wynosić min. 10 cm, a krawędź podłoga/ściana powinna być wykonana w sposób łagodny z zastosowaniem wyprofilowanej listwy narożnej. listwy podłogowej naszej produkcji. Odpowiednio przycięte odcinki listew należy kleić do wykładziny i do ściany przy pomocy kleju kontaktowego nanosząc klej na obie klejone powierzchnie. Jedynie w przypadku układania listew 70 mm przy prostej ścianie nie jest konieczne klejenie ich części pionowej, ponieważ listwy mają tendencję do rozprostowania się i część pionowa samoczynnie dociska do ściany. Montaż wykładzin rozpraszających i przewodzących ładunki elektrostatyczne Montaż wykładzin rozpraszających ładunki elektrostatyczne Wykładziny rozpraszające ładunki elektrostatyczne (Norma 43, Centra 43, Ultra 43, Specjal 43 Plus) dzięki zastosowaniu specjalnych dodatków posiadają zdolność rozpraszania powstających ładunków w całej swojej objętości. Dlatego podłogę w wersji rozpraszającej, gdzie wymagany jest opór upływu R 2 10 9, można wykonać według zaleceń jak dla innych wykładzin. Montaż wykładzin przewodzących ładunki elektrostatyczne Posadzki przewodzące, dla których wymagany opór upływu wynosi R 2 10 6 wykonuje się przyklejając wykładzinę przewodzącą Elektra 43 na całej powierzchni do podłoża. Wykładzina posiada spód stanowiący warstwę przewodzącą, co pozwala na jej montaż przy pomocy dyspersyjnego kleju akrylowego. W celu prawidłowego odprowadzenia zebranych z wykładziny ładunków elektrostatycznych należy: przed montażem wykładziny w pomieszczeniu wykonać magistralę uziemiającą. Magistrala powinna być wykonana przez uprawnionego elektryka zgodnie z projektem, Przygotowanie uziemienia do magistrali uziemiającej doprowadzić odcinki taśmy miedzianej ułożone poprzecznie do arkuszy wykładziny, w odległości ok. 0, 20 m od ściany przez całą szerokość pomieszczenia w ilości zależnej od długości pomieszczenia: w pomieszczeniach o długości do 10 m - jeden odcinek taśmy miedzianej, w pomieszczeniach o długości od 10 do 20 m - dwa odcinki taśmy miedzianej, w pomieszczeniach o długości ponad 20 m - odcinki taśmy miedzianej ułożyć co 20 m, w przypadku wykonywania połączeń arkuszy wykładzin ułożyć ok. 1 m odcinek taśmy miedzianej w miejscu połączenia, odcinki taśmy miedzianej przyklejać do wykładziny klejem przewodzącym wykładzinę kleić do podłoża dyspersyjnym klejem akrylowym. 4
Strona/stron 5/12 Przygotowanie podłoża, klejenie, łączenie arkuszy wykładziny oraz wykończenie przy ścianie należy prowadzić tak jak dla innych elastycznych wykładzin podłogowych. Montaż wykładziny Sport Wykładzina Sport 3,2 może być stosowana w krytych obiektach sportowych w konstrukcjach podłóg powierzchniowo elastycznych przeznaczonych do uprawiania wielu dyscyplin sportowych. Podłogi sportowe ze względu na podleganie złożonym obciążeniom dynamicznym podczas eksploatacji wymagają prawidłowego montażu całej konstrukcji. Dlatego dbając o jakość oraz zachowanie parametrów podłóg sportowych zalecamy, aby prace montażowe były przeprowadzone przez firmy posiadające certyfikat Autoryzowanego Wykonawcy Podłóg Sportowych. Warunki przystąpienia do montażu są takie same jak dla innych elastycznych wykładzin podłogowych. Podłoga sportowa powierzchniowo-sprężysta Podłoga sportowa powierzchniowo-sprężysta to konstrukcja wykonana na ruszcie drewnianym, w której warstwa użytkowa wykonana z wykładziny sportowej przyklejona jest do płyty wiórowej mocowanej do legarów. Podłoga o takiej konstrukcji po przyłożeniu siły skupionej tworzy na swej powierzchni stosunkowo duży obszar ugięcia przekraczający wyraźnie zakres bezpośrednio obciążonej powierzchni. 5
Strona/stron 6/12 Opis konstrukcji podłogi powierzchniowo-sprężystej wykonanej z wykładziny Sport 3,2: 1. Podłoże betonowe wykonane zgodnie z odpowiednimi normami budowlanymi wytrzymałe i odporne na naciski występujące w czasie eksploatacji 2. Izolacja przeciwwilgociowa wykonana z folii paraizolacyjnej układana na zakładkę minimum 15 cm 3. Podkładki dystansowo-sprężyste wykonane z gumy porowatej o wymiarach 90 x 80 x 9 mm o gęstości (800 ± 10) kg/m 3 o sprężystości (60 ± 2) % badanej zgodnie z normą EN ISO 8307 przyklejanej do klocków dystansowych z drewna iglastego o wymiarach 90 x 90 mm podkładki mocować dwoma zszywkami o długości 35 mm do legarów dolnych co (418±1) mm 4. Podwójny krzyżowy ruszt z desek (legarów) wykonany z drewna iglastego czterostronnie struganego wysuszonego do wilgotności (15 ± 3) % sortowanego według normy PN-D-94021 do klasy nie gorszej niż KS o wymiarach przekroju poprzecznego 19 x 90 mm o nominalnym rozstawie osi desek dolnych i górnych (418 ± 1) mm 5. Podkład wykonany z dwóch warstw płyt wiórowych wilgocioodpornych typu P5 według normy EN 312 sklejonych ze sobą klejem o odporności klasy D3 według normy EN 204 o wymiarach nominalnych arkuszy 2500 x 1250 x 12 mm przykręconych wkrętami do drewna 3,5 x 45 mm do górnej warstwy legarów płyty z górnej warstwy powinny być zamontowane z przemieszczeniem w stosunku do płyt z warstwy dolnej wykluczającym pokrywanie się krawędzi płyt w celu uzyskania gładkiego i równego podkładu oraz uniknięcia odwzorowania się krawędzi płyt na wykładzinie połączenia płyt oraz wszelkie nierówności na ich powierzchni należy zaszpachlować elastyczną masą szpachlową, a następnie powierzchnię przeszlifować na gładko. 6. Nawierzchnia wykonana z wykładziny Sport 3,2 przyklejana do górnej warstwy płyt wiórowych klejem dyspersyjnym o wysokiej sile klejenia Instalacja wykładzin w płytkach Wykonanie posadzki polega na przyklejeniu płytek całą powierzchnią do podłoża. Podłoże pod płytki należy przygotować jak pod wykładziny w arkuszach. Przed rozpoczęciem klejenia zaleca się: sprawdzić stan podłoża układanie rozpocząć od środka pomieszczenia ułożyć luźno poszczególne płytki w celu oceny końcowego wyglądu podłogi płytki układać z uwzględnieniem: kierunku moletu widocznego na powierzchni płytek lub kierunku szlifowania widocznego na warstwie spodniej - dla wykładzin prasowanych kierunku smug - dla wykładzin kalandrowanych 6
Strona/stron 7/12 podczas układania kontrolować stan płytek pod względem uszkodzeń mechanicznych i różnic kolorystycznych w przypadku ułożenia elementów z wadami producent nie uwzględnia się roszczeń Prace wstępne Zmierzyć pomieszczenie w obu kierunkach Wyznaczyć osie pomieszczenia: wzdłuż głównego źródła światła - linia bazowa AB i prostopadła do niej - linia bazowa CD Zaczynając od środka pomieszczenia rozłożyć luzem płytki wzdłuż wyznaczonych linii AB i CD sprawdzić czy nie zajdzie potrzeba ułożenia małych pasków na obwodzie. W takim przypadku należy przesunąć wyznaczone linie bazowe równolegle do osi pomieszczenia tak, aby obrzeża były wykonane z odcinków większych rozmiarów Klejenie Klejenie płytek Klejenie wykonywać po dokładnym ustaleniu linii bazowych Na podkład nanosić klej pasem szerokości nieco większej od szerokości jednego rzędu płytek Po uzyskaniu przez klej odpowiednich parametrów pracy rozpocząć klejenie poszczególnych płytek Klejenie rozpocząć od punktu przecięcia się linii bazowych. Kolejne płytki przyklejać dokładnie wzdłuż wyznaczonych linii bazowych AB i CD naprzemiennie z lewej i z prawej strony pierwszej płytki Starannie dociskać każdą płytkę całą powierzchnią do podkładu rozpoczynając od środka i wypychając powietrze w kierunku krawędzi. Następnie stopniowo wypełnić cały segment podłogi idąc od linii bazowych z wyłączeniem części brzegowych. Ewentualny wyciek kleju ze spoin lub zanieczyszczenie klejem powierzchni płytek na bieżąco usuwać szmatką zwilżoną wodą. Po zakończeniu montażu segmentu posadzki przewalcować go w obu kierunkach za pomocą walca dzielonego o ciężarze ok. 70 kg. Powtórzyć procedurę na następnych segmentach, aż do wypełnienia całego panelu głównego podłogi. Docinanie płytek obwodowych Docinanie płytek obwodowych może być wykonywane różnymi metodami w zależności od kształtu pomieszczenia i prostoliniowości ścian. Metoda na zakładkę Metoda na zakładkę jest wykorzystywana w przypadku ścian równoległych do krawędzi panelu głównego i o niewielkich krzywiznach. Aby zastosować tę metodę należy: umieścić płytkę, którą mamy dociąć, dokładnie na ostatniej płytce panelu głównego zwracając uwagę na dopasowanie kierunku i koloru, następną płytkę, która będzie służyć jako traser, położyć częściowo na docinanej płytce i dosunąć ją do ściany, 7
Strona/stron 8/12 używając płytki - trasera jako liniału narysować linię na docinanej płytce, a następnie obciąć jej nadmiar, sprawdzić dopasowanie dociętej płytki do ściany przed nałożeniem kleju, powtórzyć ta procedurę wzdłuż całej ściany. Docinanie płytek obwodowych Metoda z użyciem przyrządów do trasowania Stosowana w przypadku ściany nierównoległej do krawędzi panelu głównego lub ścian o dużej krzywiźnie. Sposób postępowania: umieścić płytkę, którą mamy dociąć dokładnie na ostatniej płytce panelu głównego, zwrócić uwagę na dopasowanie kierunku i koloru, ustawić traser do rozmiaru układanych płytek, przenieść profil ściany na docinaną płytkę przytrzymując traser pionowo i prostopadle w odniesieniu do krawędzi płytki, dociąć płytkę wzdłuż narysowanej linii oraz sprawdzić dopasowanie do ściany przed nałożeniem kleju, powtórzyć ta procedurę wzdłuż całej ściany. Metoda z użyciem nożyc dźwigniowych Stosowana w przypadku ściany równoległej do krawędzi panelu głównego. Sposób postępowania: upewnić się, że płytka w dolnej części nożyc dźwigniowych jest zwolniona, ustawić nożyce dźwigniowe na krawędzi ostatniej płytki panelu głównego, obniżyć płytkę mocującą, umieścić docinaną płytkę w nożycach dźwigniowych wierzchnią stroną do dołu i dosunąć jej krawędź do ściany, zwrócić uwagę na dopasowanie koloru i wzoru, dociąć płytkę na wymagany wymiar przez dociśnięcie krawędzi tnącej używając uchwytu, sprawdzić dopasowanie przyciętej płytki, powtórzyć tą procedurę wzdłuż całej ściany. Uwaga: Do przycinania płytek przy skomplikowanych kształtach np. ościeżnicach drzwiowych możliwe jest wykorzystanie zarówno metody nakładkowej jaki i metody z użyciem traserów. Można też wykonać szablony konturu. Klejenie elementów brzegowych Sprawdzić dopasowanie rzędu dociętych płytek brzegowych Przenieść docięte płytki na panel główny z zachowaniem kolejności Nanieść klej na podłoże Po uzyskaniu przez klej odpowiednich parametrów pracy kleić poszczególne płytki brzegowe 8
Strona/stron 9/12 Nadmiar kleju usuwać na bieżąco Wykonać walcowanie przyklejonych elementów w obu kierunkach, w miejscach trudno dostępnych użyć wałka ręcznego Powtórzyć procedurę wzdłuż wszystkich ścian Po 1-4 godzinach powtórzyć walcowanie całej podłogi Układanie elementów na dużych obszarach W przypadku dużych powierzchni, gdzie wyznaczenie obu osi pomieszczenia jest kłopotliwe do układania panelu głównego można wykorzystać tzw. metodę piramidy. Metoda ta polega na układaniu kolejnych płytek po obu stronach wyznaczonej jednej linii bazowej w kolejności jak pokazano na rysunku. Określić punkt centralny tak, by zapobiec dużej ilości odpadów na brzegach pomieszczenia. Rozpocząć układanie płytek w piramidę po jednej stronie linii bazowej Powtórzyć procedurę po drugiej stronie linii bazowej. Powiększać stopniowo piramidę, aż do wypełnienia panelu głównego pomieszczenia. Linia bazowa Ułożyć płytki brzegowe 16 17 15 9 10 18 14 8 4 5 11 19 13 7 3 1 2 6 12 20 Cyfry oznaczają kolejność układania płytek Montaż wykładziny podłogowej w pomieszczeniach mokrych razem z okładzina ścienną z PVC w pomieszczeniach mokrych lub o podwyższonych wymaganiach higienicznych, np. razem z okładziną ścienną, należy układać jak w innych pomieszczeniach zgodnie z opisem dotyczącym montażu wykładzin. Należy jednak przestrzegać dodatkowych zasad przedstawionych poniżej: w pomieszczeniach należy wykonać wywinięcie wykładziny na ścianę na wysokość tzw. cokół ścienny. Wysokość cokołu ściennego powinna wynosić min. 10 cm, a krawędź podłoga/ściana powinna być wykonana w sposób łagodny z zastosowaniem wyprofilowanej listwy narożnej wszystkie połączenia arkuszy powinny być wykonane metodą spawania na gorąco. Jedynie w miejscach, gdzie nie ma możliwości wykonania połączenia w ten sposób, można wykonać połączenie stosując metodę spawania na zimno, w przypadku zastosowania wykładziny z głębokim tłoczeniem typu Rondo 42, w razie planowanego wykonania zakładu z okładziny na wykładzinę, należy przed przyklejeniem ściąć tłoczone elementy wykładziny na szerokości zakładu, w częściach bezpośrednio narażonych na działanie wody spadek posadzki w kierunku kratki ściekowej nie może być mniejszy niż 1,5%, w pozostałych pomieszczeniach mokrych, gdzie nie występuje bezpośrednie działanie wody, spadek w kierunku kratki ściekowej powinien wynosić min 0,3%, podczas montażu wykładziny przy progach należy zwrócić uwagę, aby wywinięcie wykładziny na próg wynosiło min. 15 mm. 9
Instrukcja montażu okładziny ściennej Montaż okładziny ściennej Strona/stron 10/12 Wymagania dotyczące ściany Ściana, na której będzie montowana okładzina musi być: równa ściana oraz wszystkie narożniki badane łatą o długości 2 m nie powinny wykazywać prześwitów większych niż 2 mm w liczbie nie większej niż 2, na całej długości łaty, pionowa - odchyłka od pionu, ściany oraz narożników, nie może być większa niż 2 mm na całej wysokości, gładka stopień gładkości podłoża powinien być maksymalnie duży. Na powierzchni nie mogą występować żadne zgrubienia, a cała powierzchnia powinna być wygładzona za pomocą masy wyrównawczej przeznaczonej do pomieszczeń mokrych. Przed zastosowaniem masy wyrównawczej większe nierówności należy wypełnić zaprawami szpachlowym na bazie cementu. Zaprawy wykonane na bazie gipsu mają zbyt małą wytrzymałość do tego zastosowania. Faktura ściany powinna być jednolita na całej powierzchni bez występowania miejsc bardziej wygładzonych lub bardziej chropowatych. Miejsca różniące się stopniem gładkości należy skorygować przez szlifowanie lub szpachlowanie. W celu uzyskania odpowiedniej równości oraz gładkości do wykończenia można wykorzystać płyty gipsowo kartonowe (w pomieszczeniach mokrych płyty w wersji wodoodpornej), wytrzymała ściana powinna być odpowiednio mocna, bez spękań, łuszczenia się i odprysków tynku, sucha maksymalna dopuszczalna wilgotność podkładu cementowego nie może przekraczać 2,5% CM a podłoża gipsowego 0,5%. Wilgotność podkładu musi być zbadana przed przystąpieniem do montażu okładziny. Jedyną miarodajną metodą pomiaru wilgotności jest metoda typu CM oraz metoda suszarkowa, inne metody, np. pomiar przewodności elektrycznej w zależności od wilgotności podkładu może stanowić jedynie metodę pomocniczą, czysta podłoże powinno być wolne od jakichkolwiek zanieczyszczeń. Zanieczyszczenia oleiste lub pochodzące ze smarów należy oczyścić przez zeskrobanie i zaszpachlowanie lub zmycie detergentami. Warunki przystąpienia do pracy Do układania okładziny ściennej można przystąpić po: zakończeniu wszystkich prac przygotowawczych oraz wyschnięciu tynków i mas szpachlowych na ścianach i sufitach, sprawdzeniu szczelności urządzeń grzewczych i sanitarnych, a także stolarki okiennej, ułożeniu wykładziny podłogowej z PVC z wykonaniem cokołów ściennych na wysokość 10 cm. W pomieszczeniach, w których ma być przyklejana okładzina ścienna, nie należy wykonywać żadnych prac dodatkowych mogących spowodować wzrost wilgotności powietrza lub też zawilgocenia ścian. Okładzinę ścienną należy układać w pomieszczeniach, w których panują następujące warunki: temperatura otoczenia 17-25 C temperatura ściany 15-22 C względna wilgotność powietrza max. 75% W okresie obniżonych temperatur montaż powinien być prowadzony przy zastosowaniu przenośnych urządzeń grzewczych, zapewniających utrzymanie właściwej temperatury w pomieszczeniach, zarówno w czasie wykonywania robót, jak i w okresie wiązania kleju. Przed przystąpieniem do prac montażowych należy: zabezpieczyć przed korozją wszelkie występujące na powierzchni części metalowe (rury, wsporniki itp.) powlekając je powłoką przeciwkorozyjną, zdemontować i zabezpieczyć przed zniszczeniem wszystkie stałe elementy wyposażenia pomieszczenia utrudniające montaż okładziny (np. umywalki, prysznice, kabiny), sprawdzić kolor wyrobu, czy ilość jest prawidłowa oraz czy towar jest nieuszkodzony i pochodzi z jednej partii. 10
Strona/stron 11/12 Wszystkie materiały (okładzina, listwy, klej) powinny pozostawać przez 24 godziny w pomieszczeniu, w którym panują warunki opisane powyżej. Okładzinę na ten okres należy rozwinąć w celu rozprostowania i dokładnego dopasowania do podłoża. Instalacja okładziny ściennej Okładzina ścienna może być układana w pozycji poziomej lub pionowej. Przed przystąpieniem do klejenia, na przygotowanej ścianie należy wyznaczyć w skali 1:1 wszystkie linie łączeniowe zgodnie z opracowanym projektem kolorystycznym. Linię poziomą ustalającą wysokość panelu podstawowego należy wyznaczyć uwzględniając: wysokość cokołu z wykładziny (w przypadku spawania sznurem), wysokość cokołu z wykładziny i szerokość min. 30 mm zakładu okładziny na wykładzinę (w przypadku klejenia na zakładkę). Montaż polega na przyklejeniu arkuszy całą powierzchnią do wcześniej przygotowanej ściany. Do klejenia okładziny do ściany należy stosować kleje akrylowe o podwyższonych parametrach wytrzymałościowych, a do przyklejania naroży i listew montażowych należy stosować kleje kontaktowe. Klej akrylowy nanosi się na powierzchnię ściany, natomiast klej kontaktowy należy nanieść na obie klejone części, tzn. na ścianę i okładzinę lub listwę. Po rozprowadzeniu kleju konieczne jest odczekanie, aż klej uzyska odpowiednie parametry pracy. Czas ten zwany otwartym czasem schnięcia jest zależny od warunków otoczenia i rodzaju stosowanego kleju. Gdy klej uzyska odpowiednią siłę klejącą należy nasunąć przygotowane arkusze dopasowując je dokładnie do wyznaczonych linii. Należy uważać, aby okładzina nie poskręcała się, a pod wykładziną nie pozostały pęcherze powietrza. Następnie docisnąć okładzinę do ściany. Należy zwrócić uwagę, aby nie uszkodzić okładziny. W przypadku montażu okładziny na bardzo chłonnym podłożu należy najpierw zagruntować powierzchnię ściany. Jeżeli wykonujemy montaż w poziomie, należy zwinąć taką ilość okładziny, aby wykonać pomieszczenie z jednego arkusza. W przypadku konieczności połączenia arkuszy okładziny ze sobą należy stosować się do podanych poniżej zaleceń. 11
1. Narożnik zewnętrzny i wewnętrzny. Strona/stron 12/12 Narożnik zewnętrzny oraz narożnik wewnętrzny zaleca się zrealizować przez wykonanie z jednego arkusza okładziny. Nie należy dokonywać poziomych ani pionowych połączeń okładziny w narożnikach pomieszczenia. W przypadku, gdy narożnik nie zachowuje pionu, należy okleić go okładziną, a połączenie umożliwiające zgubienie odchyłki od pionu wykonać na ścianie w odległości min. 20 cm od narożnika. Zalecenia dodatkowe: przed zamontowaniem okładziny w narożniku wewnętrznym należy wkleić listwę narożną, aby pod okładziną uzyskać wyoblenie ułatwiające dopasowanie w celu ułatwienia dopasowania okładziny do narożnika zewnętrznego należy spodnią jej część delikatnie przefrezować frezarką ręczną w miejscu zgięcia. Do przyklejania naroży i listew montażowych należy stosować kleje kontaktowe. Klej kontaktowy należy nanieść na obie klejone części. 2. Połączenie pionowe Szczelne połączenie pionowe arkuszy okładziny można wykonać: za pomocą spawania na gorąco, poprzez wykonanie zakładu. 3. Połączenie poziome. Szczelne połączenie poziome arkuszy okładziny można wykonać: za pomocą spawania na gorąco, poprzez wykonanie zakładu. Uwaga: W przypadku połączeń na zakładkę poziomych arkuszy górny płat okładziny zachodzi na płat dolny. 4. Zakończenie okładziny Zakończenie okładziny występujące przy wykańczaniu górnym arkusza lub przy otworze drzwiowym można wykonać za pomocą dobranego kolorystycznie szczeliwa silikonowego. 5. Połączenie okładzina / wykładzina Szczelne połączenie między okładziną a wykładziną podłogową możemy zrealizować poprzez: wykonanie zakładu - wówczas arkusz okładziny zachodzi na cokół wykładzinowy, za pomocą spawania na gorąco. Opis wykonania: połączenia spawanego Przed przystąpieniem do spawania należy arkusze okładziny przykleić na styk. Po upływie min.24 godzin styki arkuszy sfrezować za pomocą ręcznej frezarki, a następnie spawać sznurem spawalniczym o średnicy 3 mm. Po wykonaniu spawania nadmiar sznura wystający ponad powierzchnię arkuszy należy ściąć, aby tworzył z okładziną jedną powierzchnię. Ze względu na niewielką grubość warstwy wierzchniej podczas ścinania należy zachować szczególna ostrożność, aby nie uszkodzić powierzchni okładziny. Uwaga: w przypadku wykonywania połączenia spawanego między wykładziną podłogową i okładziną ścienną ścianę powyżej połączenia od strony okładziny należy wyszpachlować skośnie na niewielkiej szerokości w celu zniwelowania różnicy grubości wykładziny i okładziny połączenia na zakład Okładzinę należy przykleić całą powierzchnią do ściany z pozostawieniem na jednym arkuszu zakładu o szerokości min. 30 mm. Połączenie należy skleić klejem kontaktowym. Uwaga: w celu zniwelowania grubości materiału pod spodem zakładu ścianę w przed miejscem połączenia od strony arkusza nakładanego na wierzch można wyszpachlować skośnie na niewielkiej szerokości co pozwoli uniknąć uskoku na styku łączonych arkuszy 12